Ivanna Petrovna
Member
- Μηνύματα
- 152
- Likes
- 1.104
Είχαμε ήδη κοιμηθεί όλοι, όταν ξεκίνησε το τρένο, όλοι εκτός από την Αντιγκόνα, που από το τράνταγμα του τρένου ξύπνησε, κι έκτοτε δεν ξανακοιμήθηκε, λόγω της επήρειας του energy drink. Ατένιζε το χάραμα μέσα από το επτασφράγιστο παραθυράκι της με τις βαριές κουρτίνες στο πλάι, μέχρι που τα μάτια της γέμισαν με κάτι οροσειρές με χωριουδάκια διασκορπισμένα, που υποψιαζόταν ότι ήταν τα Καρπάθια.
Το τρένο σταμάτησε για λίγο σε εκείνο τον παράξενο τόπο
κι επιβιβάστηκαν ταξιδιώτες με αταίριαστα ρούχα και με πρησμένα από την αυπνία μάτια, που της κίνησαν την περιέργεια. Όμως αυτοί ανέβηκαν σε κάποιο από τα άλλα βαγόνια που μας έσερναν. Άρχισε να ζωγραφίζει γιατί το τοπίο της έφερε έμπνευση κι έτσι χαζεύοντας από το παράθυρο, αποκοιμήθηκε γλυκά στη θέα των Καρπαθίων.
Στο διπλανό κουπέ, η Ιβάννα ευτυχώς είχε ξυπνήσει κι εκείνη πολύ πρωί και κοίταζε έκπληκτη το φανταστικό τοπίο που ήταν βυθισμένο στην ομίχλη.
Παράλληλα με τις ράγες του τρένου,τόσο στην Ουκρανία όσο και μετά στη Ρωσία, υπήρχε δρόμος για πεζούς,με πολλή κίνηση...
Καθώς το τρένο κυλούσε και η καινούργια μέρα ξημέρωνε, διαπιστώσαμε με μεγάλη χαρά ότι μπορούσαμε πλέον να περιηγηθούμε σε όλα τα βαγόνια του τρένου, και το καλύτερο, υπήρχε επιτέλους εστιατόριο και μπαρ!
Η Αντιγκόνα με την Ξερξούσκα είπαν να δοκιμάσουν τα εδέσματα του εστιατορίου, όχι τόσο γιατί πεινούσαν, αλλά γιατί ήθελαν να έρθουν σ' επαφή με τον καινούργιο πολιτισμό, πέρα από τους κλασικούς συνταξιδιώτες τους, αλλά και για το γαμώτο! Το μενού ήταν φυσικά στα ρώσικα, όμως η Ξερξούσκα είχε προνοήσει κι είχε μάθει κάποια βασικά, με μέθοδο άνευ διδασκάλου, και κατόρθωσε να βγάλει μια άκρη.
Κι έτσι παρήγγειλαν, με λίγη φαντασία και πολλή καλή όρεξη. Το φαγητό ήταν όμως πολύ περίεργο, τόσο εμφανισιακά, όσο και στη γεύση. Το ένα πιάτο ήταν μικροσκοπικό κοτόπουλο που έπλεε σε πορτοκαλί σάλτσα και το άλλο ένας αχταρμάς από πουρέ, κομμάτια λαχανικών, κρέας και "κερασάκι στην τούρτα" αυγό με κρόκο σε κίτρινο φωσφοριζέ χρώμα. Η πρώτη γεύση από ρώσικη κουζίνα ήταν ένα μικρό σοκ, που τις αναστάτωσε... Εκεί άρχισαν να παρατηρούν και τους ανθρώπους που σέρβιραν, και να μπαίνουν σιγά σιγά στο ρώσικο κλίμα.
Από την άλλη, η Ιβάννα έκανε βόλτες στα βαγόνια εξερευνώντας τους καινούργιους χώρους, προσπέρασε το εστιατόριο και βρέθηκε στο τέρμα του τρένου, όπου αντίκρυσε ένα βαγόνι που τη σόκαρε: ατέλειωτα κρεβάτια, κουκέτες στη σειρά κατά μήκος όλου του βαγονιού, γεμάτο από ξυπόλητους άντρες με πιτζάμες. Έμοιαζε με κινητό θάλαμο νοσοκομείου!
Δεν τόλμησε καν να ανοίξει την πόρτα και να διασχίσει το βαγόνι, τράπηκε αμέσως σε φυγή!
Μετά από την εξερεύνηση στο υπόλοιπο τρένο, γύρισαν κι οι τρεις γρήγορα στο παλιό γνωστό φιλόξενό τους βαγονέτο, κι ούτε που ξαναπάτησαν στα υπόλοιπα βαγόνια. Άλλωστε, δεν αργούσε η ώρα που θα έφταναν στη Ρωσία...
Το τρένο σταμάτησε για λίγο σε εκείνο τον παράξενο τόπο
κι επιβιβάστηκαν ταξιδιώτες με αταίριαστα ρούχα και με πρησμένα από την αυπνία μάτια, που της κίνησαν την περιέργεια. Όμως αυτοί ανέβηκαν σε κάποιο από τα άλλα βαγόνια που μας έσερναν. Άρχισε να ζωγραφίζει γιατί το τοπίο της έφερε έμπνευση κι έτσι χαζεύοντας από το παράθυρο, αποκοιμήθηκε γλυκά στη θέα των Καρπαθίων.
Στο διπλανό κουπέ, η Ιβάννα ευτυχώς είχε ξυπνήσει κι εκείνη πολύ πρωί και κοίταζε έκπληκτη το φανταστικό τοπίο που ήταν βυθισμένο στην ομίχλη.
Παράλληλα με τις ράγες του τρένου,τόσο στην Ουκρανία όσο και μετά στη Ρωσία, υπήρχε δρόμος για πεζούς,με πολλή κίνηση...
Καθώς το τρένο κυλούσε και η καινούργια μέρα ξημέρωνε, διαπιστώσαμε με μεγάλη χαρά ότι μπορούσαμε πλέον να περιηγηθούμε σε όλα τα βαγόνια του τρένου, και το καλύτερο, υπήρχε επιτέλους εστιατόριο και μπαρ!
Η Αντιγκόνα με την Ξερξούσκα είπαν να δοκιμάσουν τα εδέσματα του εστιατορίου, όχι τόσο γιατί πεινούσαν, αλλά γιατί ήθελαν να έρθουν σ' επαφή με τον καινούργιο πολιτισμό, πέρα από τους κλασικούς συνταξιδιώτες τους, αλλά και για το γαμώτο! Το μενού ήταν φυσικά στα ρώσικα, όμως η Ξερξούσκα είχε προνοήσει κι είχε μάθει κάποια βασικά, με μέθοδο άνευ διδασκάλου, και κατόρθωσε να βγάλει μια άκρη.
Κι έτσι παρήγγειλαν, με λίγη φαντασία και πολλή καλή όρεξη. Το φαγητό ήταν όμως πολύ περίεργο, τόσο εμφανισιακά, όσο και στη γεύση. Το ένα πιάτο ήταν μικροσκοπικό κοτόπουλο που έπλεε σε πορτοκαλί σάλτσα και το άλλο ένας αχταρμάς από πουρέ, κομμάτια λαχανικών, κρέας και "κερασάκι στην τούρτα" αυγό με κρόκο σε κίτρινο φωσφοριζέ χρώμα. Η πρώτη γεύση από ρώσικη κουζίνα ήταν ένα μικρό σοκ, που τις αναστάτωσε... Εκεί άρχισαν να παρατηρούν και τους ανθρώπους που σέρβιραν, και να μπαίνουν σιγά σιγά στο ρώσικο κλίμα.
Από την άλλη, η Ιβάννα έκανε βόλτες στα βαγόνια εξερευνώντας τους καινούργιους χώρους, προσπέρασε το εστιατόριο και βρέθηκε στο τέρμα του τρένου, όπου αντίκρυσε ένα βαγόνι που τη σόκαρε: ατέλειωτα κρεβάτια, κουκέτες στη σειρά κατά μήκος όλου του βαγονιού, γεμάτο από ξυπόλητους άντρες με πιτζάμες. Έμοιαζε με κινητό θάλαμο νοσοκομείου!
Δεν τόλμησε καν να ανοίξει την πόρτα και να διασχίσει το βαγόνι, τράπηκε αμέσως σε φυγή!
Μετά από την εξερεύνηση στο υπόλοιπο τρένο, γύρισαν κι οι τρεις γρήγορα στο παλιό γνωστό φιλόξενό τους βαγονέτο, κι ούτε που ξαναπάτησαν στα υπόλοιπα βαγόνια. Άλλωστε, δεν αργούσε η ώρα που θα έφταναν στη Ρωσία...