panius
Member
- Μηνύματα
- 671
- Likes
- 2.762
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- 1η ημέρα - Μαδρίτη
- 2η ημέρα - Μαδρίτη
- 2η ημέρα - Μαδρίτη (συνέχεια)
- 3η ημέρα - Τολέδο
- 4η ημέρα - Μαδρίτη
- 4η ημέρα - Μαδρίτη (συνέχεια)
- 5η ημέρα - Σεγκόβια
- 6η ημέρα - Μαδρίτη
- Φελιθ 2016!!! - Μαδρίτη
- 7η ημέρα - Βαρκελώνη
- 8η ημέρα - Βαρκελώνη
- 9η ημέρα - Βαρκελώνη
- 10η ημέρα - Βαρκελώνη
- 11η ημέρα - Βαρκελώνη
9η ημέρα
Σήμερα πήγαμε στη γοτθική συνοικία, να τη δούμε υπό το φως της ημέρας.
Δεν υπάρχει περίπτωση να περπατήσεις στα στενά της παλιάς πόλης και να μη βρεθείς κάποια στιγμή στο κεντρικότερο σημείο της, στην πλατεία του Αγίου Ιακώβου (Plaça de Sant Jaume) όπου είναι χτισμένα αντικριστά το Δημαρχείο της Βαρκελώνης και το Κυβερνείο της Καταλονίας. Την εκκλησία μην ψάξετε να την βρείτε. Την γκρέμισαν το 1823 για να μεγαλώσει η πλατεία και από τότε μόνο το όνομα υπάρχει για να θυμίζει την ύπαρξή της.
Προχωρήσαμε το πολύ γραφικό στενάκι δίπλα στο Κυβερνείο με τη "γέφυρα των στεναγμών". Δεν είναι μεσαιωνική, χτίστηκε το 1928, "δένει" όμως όμορφα με την ατμόσφαιρα του δρόμου.
Τον έζωσαν τα φίδια! χαχααχαχαχαχα!!!
Στρίψαμε δεξιά, στο πίσω μέσω του καθεδρικού ναού και εκεί ανακάλυψα μια πανέμορφη μπρούτζινη Πιετά πάνω από μία είσοδο.
Φτάσαμε στην πλατεία μπροστά απ' τον καθεδρικό. Η πρόσοψη του ναού είναι και αυτή σύγχρονη, χτισμένη γύρω στο 1900...
Να πως ήταν η αυθεντική μεσαιωνική εικόνα του ναού. Μακάρι να μην είχαν επέμβει...
Αυτό το μέρος της πλατείας οι περισσότεροι το παραβλέπουν... ρωμαϊκή πύλη σε ένα από τα ελάχιστα τμήματα όπου έχουν σωθεί τα αρχαία τείχη της πόλης. Από το μέγεθος της πέτρας θα καταλάβετε πού τελειώνει το παλιό κομμάτι και πού αρχίζει η μεταγενέστερη προσθήκη.
Το εσωτερικό του ναού είναι εντυπωσιακότατο. Δεν μπήκαμε πιο μέσα όμως λόγω λειτουργίας.
Περπατήσαμε αρκετά στη γοτθική συνοικία και με σιγουριά μπορώ πια να επιμείνω στην αρχική μου κρίση. Η μεσαιωνική πόλη της Βαρκελώνης, ως σύνολο δεν με συγκίνησε καθόλου. Ελάχιστα αυθεντικά κτήρια σώζονται. Τα περισσότερα (από τα έτσι και αλλιώς λίγα κτήρια) είναι σύγχρονες ανακατασκευές. Ακόμα και η ονομασία "Γοτθική Συνοικία" είναι δημιούργημα του 20ου αιώνα, ως μέρος της προσπάθειας να τουριστικοποιηθεί η περιοχή. Γνώμη μου είναι να μη σπαταλήσετε πολύ τον καιρό σας σε αυτή. Δείτε μόνο τα εξής:
1. Τον Καθεδρικό (και γύρω από αυτόν όπου είναι η όμορφη πλατεία San Felip Neri, αλλά και ένα στενάκι όπου μέσα σε μια εσωτερική αυλή σώζονται κολώνες ρωμαϊκού ναού).
2. Την πλατεία μπροστά από την εκκλησία Santa Maria Del Pi
3. To Palau Reial Major
4. Την κεντρική πλατεία Sant Jaume.
Όλα αυτά είναι πολύ κοντά, μόλις 3 λεπτά με τα πόδια το ένα από το άλλο. Μη βολοδέρνετε ασκόπως στο υπόλοιπο τμήμα εκτός και αν θέλετε να κάνετε shopping. Πραγματικά δεν έχει κάτι το ιδιαίτερο. Καλύτερα να βγείτε στη Λα Ράμπλα.
Σόρρυ που χαλάω τη μαγεία αλλά έτσι είναι.
Εμείς συνεχίσαμε προς θάλασσα μεριά...
Εντυπωσιακό το κτήριο του τελωνείου...
...πολύ όμορφη και η πεζογέφυρα η οποία κατά κάποιον τρόπο αποτελεί την προέκταση της Λα Ράμπλα μέσα στη θάλασσα.
Κάναμε μια πολύ όμορφη πεζοπορία κατά μήκος των παραλιών San Sebastia, Barceloneta και Somorrostro. Μοδάτες καφετέριες, γλυπτά στην άμμο, αθλοπαιδιές, φοίνικες και φαρδείς πεζόδρομοι συνθέτουν το σκηνικό.
Πραγματικά είναι φύσει αδύνατον να συλλάβει κανείς πώς ήταν όλη αυτή η περιοχή πριν μερικά χρόνια στο όχι και τόσο μακρινό παρελθόν. Αρκεί μόνο να πω ότι η παραλία Somorrostro πήρε το όνομά της από την ομώνυμη φαβέλα που ήταν χτισμένη εκεί ακριβώς: πάνω στη θάλασσα! Περισσότερα όμως για το πολεοδομικό θαύμα της μεταμόρφωσης της Βαρκελώνης που συντελέστηκε τη δεκαετία του '80 σε επόμενο κεφάλαιο...
Εκεί, λιώσαμε στην κυριολεξία στα φαρδιά στρώματα ενός lounge cafe νομίζοντας προς στιγμήν ότι είμαστε κάπου μεταξύ Γλυφάδας και Βούλας.
Το βράδυ βρεθήκαμε με τη συμφορουμίτισσα Villi και την οικογένειά της, όπου περάσαμε πάρα πολύ όμορφα συζητώντας μέχρι αργά τη νύχτα, τρώγοντας... greek souvlaki σε ελληνικό γυράδικο στο gothic quarter!!! (το βρίζω, το βρίζω αλλά πάλι εκεί πήγαμε χαχαχα!!!)
Σήμερα πήγαμε στη γοτθική συνοικία, να τη δούμε υπό το φως της ημέρας.
Δεν υπάρχει περίπτωση να περπατήσεις στα στενά της παλιάς πόλης και να μη βρεθείς κάποια στιγμή στο κεντρικότερο σημείο της, στην πλατεία του Αγίου Ιακώβου (Plaça de Sant Jaume) όπου είναι χτισμένα αντικριστά το Δημαρχείο της Βαρκελώνης και το Κυβερνείο της Καταλονίας. Την εκκλησία μην ψάξετε να την βρείτε. Την γκρέμισαν το 1823 για να μεγαλώσει η πλατεία και από τότε μόνο το όνομα υπάρχει για να θυμίζει την ύπαρξή της.
Προχωρήσαμε το πολύ γραφικό στενάκι δίπλα στο Κυβερνείο με τη "γέφυρα των στεναγμών". Δεν είναι μεσαιωνική, χτίστηκε το 1928, "δένει" όμως όμορφα με την ατμόσφαιρα του δρόμου.

Τον έζωσαν τα φίδια! χαχααχαχαχαχα!!!
Στρίψαμε δεξιά, στο πίσω μέσω του καθεδρικού ναού και εκεί ανακάλυψα μια πανέμορφη μπρούτζινη Πιετά πάνω από μία είσοδο.
Φτάσαμε στην πλατεία μπροστά απ' τον καθεδρικό. Η πρόσοψη του ναού είναι και αυτή σύγχρονη, χτισμένη γύρω στο 1900...

Να πως ήταν η αυθεντική μεσαιωνική εικόνα του ναού. Μακάρι να μην είχαν επέμβει...
Αυτό το μέρος της πλατείας οι περισσότεροι το παραβλέπουν... ρωμαϊκή πύλη σε ένα από τα ελάχιστα τμήματα όπου έχουν σωθεί τα αρχαία τείχη της πόλης. Από το μέγεθος της πέτρας θα καταλάβετε πού τελειώνει το παλιό κομμάτι και πού αρχίζει η μεταγενέστερη προσθήκη.
Το εσωτερικό του ναού είναι εντυπωσιακότατο. Δεν μπήκαμε πιο μέσα όμως λόγω λειτουργίας.
Περπατήσαμε αρκετά στη γοτθική συνοικία και με σιγουριά μπορώ πια να επιμείνω στην αρχική μου κρίση. Η μεσαιωνική πόλη της Βαρκελώνης, ως σύνολο δεν με συγκίνησε καθόλου. Ελάχιστα αυθεντικά κτήρια σώζονται. Τα περισσότερα (από τα έτσι και αλλιώς λίγα κτήρια) είναι σύγχρονες ανακατασκευές. Ακόμα και η ονομασία "Γοτθική Συνοικία" είναι δημιούργημα του 20ου αιώνα, ως μέρος της προσπάθειας να τουριστικοποιηθεί η περιοχή. Γνώμη μου είναι να μη σπαταλήσετε πολύ τον καιρό σας σε αυτή. Δείτε μόνο τα εξής:
1. Τον Καθεδρικό (και γύρω από αυτόν όπου είναι η όμορφη πλατεία San Felip Neri, αλλά και ένα στενάκι όπου μέσα σε μια εσωτερική αυλή σώζονται κολώνες ρωμαϊκού ναού).
2. Την πλατεία μπροστά από την εκκλησία Santa Maria Del Pi
3. To Palau Reial Major
4. Την κεντρική πλατεία Sant Jaume.
Όλα αυτά είναι πολύ κοντά, μόλις 3 λεπτά με τα πόδια το ένα από το άλλο. Μη βολοδέρνετε ασκόπως στο υπόλοιπο τμήμα εκτός και αν θέλετε να κάνετε shopping. Πραγματικά δεν έχει κάτι το ιδιαίτερο. Καλύτερα να βγείτε στη Λα Ράμπλα.
Σόρρυ που χαλάω τη μαγεία αλλά έτσι είναι.
Εμείς συνεχίσαμε προς θάλασσα μεριά...
Εντυπωσιακό το κτήριο του τελωνείου...
...πολύ όμορφη και η πεζογέφυρα η οποία κατά κάποιον τρόπο αποτελεί την προέκταση της Λα Ράμπλα μέσα στη θάλασσα.
Κάναμε μια πολύ όμορφη πεζοπορία κατά μήκος των παραλιών San Sebastia, Barceloneta και Somorrostro. Μοδάτες καφετέριες, γλυπτά στην άμμο, αθλοπαιδιές, φοίνικες και φαρδείς πεζόδρομοι συνθέτουν το σκηνικό.

Πραγματικά είναι φύσει αδύνατον να συλλάβει κανείς πώς ήταν όλη αυτή η περιοχή πριν μερικά χρόνια στο όχι και τόσο μακρινό παρελθόν. Αρκεί μόνο να πω ότι η παραλία Somorrostro πήρε το όνομά της από την ομώνυμη φαβέλα που ήταν χτισμένη εκεί ακριβώς: πάνω στη θάλασσα! Περισσότερα όμως για το πολεοδομικό θαύμα της μεταμόρφωσης της Βαρκελώνης που συντελέστηκε τη δεκαετία του '80 σε επόμενο κεφάλαιο...
Εκεί, λιώσαμε στην κυριολεξία στα φαρδιά στρώματα ενός lounge cafe νομίζοντας προς στιγμήν ότι είμαστε κάπου μεταξύ Γλυφάδας και Βούλας.
Το βράδυ βρεθήκαμε με τη συμφορουμίτισσα Villi και την οικογένειά της, όπου περάσαμε πάρα πολύ όμορφα συζητώντας μέχρι αργά τη νύχτα, τρώγοντας... greek souvlaki σε ελληνικό γυράδικο στο gothic quarter!!! (το βρίζω, το βρίζω αλλά πάλι εκεί πήγαμε χαχαχα!!!)