katkats
Moderator
- Μηνύματα
- 10.328
- Likes
- 13.624
- Επόμενο Ταξίδι
- ?
- Ταξίδι-Όνειρο
- Ν. Αμερική
Μπριζ - Μέρος 1ο
Στην Μπριζ (Brugge) μείναμε στο Ibis Budget, δίπλα ακριβώς στον σταθμό, το βλέπεις και από το τρένο όταν φτάνεις. Ήταν το πιο οικονομικό ξενοδοχείο που μπόρεσα να βρω, σε απόσταση βολής από το κέντρο της πόλης. Το δωμάτιο πολύ μικρό, είχε τις ιδιομορφίες του (καμπίνα ντους και νιπτήρας μέσα στο δωμάτιο) και τα ελαττώματα του (δεν άνοιγε το παράθυρο, παρά μόνο μια χαραμάδα και το wi-fi ήταν προβληματικό), αλλά ήταν καθαρό και καινούργιο. Βέβαια σου έδινε λίγο την αίσθηση θαλάμου νοσοκομείου. Το πρωινό, σε μπουφέ, που κόστιζε 7,5 ευρώ δεν συμπεριλαμβανόταν στην τιμή (50ευρώ). Πήραμε πρωινό στο ξενοδοχείο μόνο την τελευταία μέρα και μας φάνηκε λίγο υπερεκτιμημένο. Τέλος πάντων, μια χαρά ήταν το δωμάτιο για μας που ήμασταν σε low budget, αφού η επόμενη καλύτερη τιμή που είχα βρει ήταν 80 ευρώ, χωρίς πρωινό.
Ο σταθμός του τρένου, άρα και το ξενοδοχείο, βρίσκεται ακριβώς στο περιφερειακό κανάλι που περικλείει την Μπριζ σχηματίζοντας ένα σχεδόν τέλειο κύκλο. Εντός βρίσκεται μια από τις πιο καλοδιατηρημένες μεσαιωνικές πόλεις της Ευρώπης, μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς της Unesco και διακαής πόθος ρομαντικών και μη ψυχών. Από το σταθμό, δυο είναι οι επιλογές εισόδου στην πόλη. Είτε ευθεία, είτε δεξιά παράλληλα με το κανάλι. Η δεύτερη επιλογή είναι αυτή που αξίζει περισσότερο, αλλά εμείς στην πρώτη μας εξόρμηση πήγαμε ντουγρού, ευθεία.
Και έτσι μπήκαμε αμέσως στο κλίμα της πόλης, η οποία είναι αυτό που λέμε πόλη μουσείο. Σε πείθει για αυτό από τα πρώτα σου βήματα: Η αρχιτεκτονική της ομοιομορφία, με τα παλιά της κτίρια, άλλα μικρά και ταπεινά, άλλα ψηλά και επιβλητικά. Η δαιδαλώδης ρυμοτομία με δρόμους και σοκάκια συχνά πλακόστρωτα και μικρά πεζοδρόμια. Η έντονη παρουσία του νερού.
Είδαμε σχεδόν όλα τα σημαντικά αξιοθέατα εκείνο το πρώτο απόγευμα: τον St – Salvatorskathedraal, τον καθεδρικό, την Onze – Lievevrouwekerk, μέσα στην οποία υπάρχει ένα γλυπτό του Michelangelo που θεωρείται το μοναδικό που έχει βγει εκτός Ιταλίας κατά τη διάρκεια της ζωής του. Βάλαμε την επίσκεψη στα υπόψη, αλλά ποτέ δεν την πραγματοποιήσαμε.
Όσο και να λοξοδρομούσαμε, αναπόφευκτα φτάσαμε στην Markt, τη μεγάλη πλατεία της αγοράς, η οποία κυριαρχείται από το εντυπωσιακό Belfort, το πανύψηλο καμπαναριό των 83 μέτρων, στο οποίο μπορεί κανείς να ανέβει και να θαυμάσει τη Μπριζ από ψηλά. Δεν ανεβήκαμε, δεν έχει και ασανσέρ άλλωστε.
Τα κτίρια γύρω – γύρω στην Markt ήταν στολισμένα και στο κέντρο της πλατείας είχε στηθεί χριστουγεννιάτικη αγορά και παγοδρόμιο. Πολύς κόσμος, από βρέφη σε καροτσάκια έως ηλικιωμένοι, έκανε τη βόλτα του, αψηφώντας τον παγωμένο αέρα και το ψιλόβροχο.
Προχωρήσαμε στην Burg.
Στην πλατεία αυτή, μεταξύ άλλων εντυπωσιακών κτιρίων, βρίσκεται το δημαρχείο της πόλης (stadhuis).
Είναι το κτίριο που βλέπει κανείς μπροστά του και δεξιά αν κάτσει μπροστά από το αμφιλεγόμενης αισθητικής μοντέρνο έργο Ιάπωνα που βρίσκεται στο δενδροφυτεμένο κομμάτι της πλατείας. Ακόμα πιο δεξιά βρίσκεται η είσοδος της Βασιλικής του Ιερού Αίματος, όνομα το οποίο έχει πάρει από ένα φιαλίδιο που υποτίθεται ότι περιέχει σταγόνες από το αίμα του Χριστού. Την επισκεφθήκαμε την τελευταία μας μέρα στη Μπριζ. Μια στριφογυριστή σκάλα μας οδήγησε σε ένα ζεστό και πολυτελώς διακοσμημένο παρεκκλήσι, σε πλήρη αντίθεση με τους υπόλοιπους αυστηρούς και γυμνούς προτεσταντικούς ναούς.
Αριστερά του δημαρχείου υπάρχει ένα μικρό στενάκι (του τυφλού γαϊδάρου, λέγεται) που ξεχωρίζει από τη χτισμένη αψίδα του. Απέναντι από την γέφυρα που είναι η φυσική του προέκταση βρίσκεται η ψαραγορά (Vismarkt) με τις κολώνες της, στην οποία το βράδυ πλανόδιοι πουλάνε διάφορα μπιχλιμπίδια. Από εκεί και πέρα: η μαγεία των καναλιών.
Είχε πια αρχίσει να βραδιάσει, αλλά εμείς κάναμε μια μεγάλη βόλτα προσπαθώντας να εξερευνήσουμε και την παραμικρή γωνίτσα αυτής της παραμυθένιας περιοχής.
Κάπου ενδιάμεσα κάναμε και μια στάση για ξεκούραση, συνοδεία καφέ και μπύρας. Δοκιμάσαμε μια τοπική, την Brugse Zot, με σήμα τον τρελό, αξιοπρεπέστατη.
Ανήμερα Χριστουγέννων αναπόφευκτα τα μισά μέρη για φαΐ/ποτό ήταν κλειστά. Επιπλέον, όσα ήταν ανοιχτά σταματούσαν να σερβίρουν πολύ νωρίτερα, λόγω ημέρας και δικαιολογημένα. Ο συνδυασμός αυτών μας οδήγησαν στην Markt. Ανάμεσα στα τουριστικά εστιατόρια, στις καντίνες μπροστά στο Belfort και στο Quick, νίκησε το τελευταίο και αυτό λόγω του κρύου. Αλλιώς χριστουγεννιάτικα θα τρώγαμε τηγανιτές πατάτες και λουκάνικα στο όρθιο. Αντ' αυτού, γεμίσαμε τα στομάχια μας με “εορταστικό” γεύμα σε ένα υποκατάστημα της βελγικής αλυσίδας φαστ φουντ. Οποία κατάντια!
Τουλάχιστον η νυχτερινή βόλτα στη Μπριζ μας αποζημίωσε. Το καλύτερο χριστουγεννιάτικο δώρο!
Στην Μπριζ (Brugge) μείναμε στο Ibis Budget, δίπλα ακριβώς στον σταθμό, το βλέπεις και από το τρένο όταν φτάνεις. Ήταν το πιο οικονομικό ξενοδοχείο που μπόρεσα να βρω, σε απόσταση βολής από το κέντρο της πόλης. Το δωμάτιο πολύ μικρό, είχε τις ιδιομορφίες του (καμπίνα ντους και νιπτήρας μέσα στο δωμάτιο) και τα ελαττώματα του (δεν άνοιγε το παράθυρο, παρά μόνο μια χαραμάδα και το wi-fi ήταν προβληματικό), αλλά ήταν καθαρό και καινούργιο. Βέβαια σου έδινε λίγο την αίσθηση θαλάμου νοσοκομείου. Το πρωινό, σε μπουφέ, που κόστιζε 7,5 ευρώ δεν συμπεριλαμβανόταν στην τιμή (50ευρώ). Πήραμε πρωινό στο ξενοδοχείο μόνο την τελευταία μέρα και μας φάνηκε λίγο υπερεκτιμημένο. Τέλος πάντων, μια χαρά ήταν το δωμάτιο για μας που ήμασταν σε low budget, αφού η επόμενη καλύτερη τιμή που είχα βρει ήταν 80 ευρώ, χωρίς πρωινό.
Ο σταθμός του τρένου, άρα και το ξενοδοχείο, βρίσκεται ακριβώς στο περιφερειακό κανάλι που περικλείει την Μπριζ σχηματίζοντας ένα σχεδόν τέλειο κύκλο. Εντός βρίσκεται μια από τις πιο καλοδιατηρημένες μεσαιωνικές πόλεις της Ευρώπης, μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς της Unesco και διακαής πόθος ρομαντικών και μη ψυχών. Από το σταθμό, δυο είναι οι επιλογές εισόδου στην πόλη. Είτε ευθεία, είτε δεξιά παράλληλα με το κανάλι. Η δεύτερη επιλογή είναι αυτή που αξίζει περισσότερο, αλλά εμείς στην πρώτη μας εξόρμηση πήγαμε ντουγρού, ευθεία.
Και έτσι μπήκαμε αμέσως στο κλίμα της πόλης, η οποία είναι αυτό που λέμε πόλη μουσείο. Σε πείθει για αυτό από τα πρώτα σου βήματα: Η αρχιτεκτονική της ομοιομορφία, με τα παλιά της κτίρια, άλλα μικρά και ταπεινά, άλλα ψηλά και επιβλητικά. Η δαιδαλώδης ρυμοτομία με δρόμους και σοκάκια συχνά πλακόστρωτα και μικρά πεζοδρόμια. Η έντονη παρουσία του νερού.
Είδαμε σχεδόν όλα τα σημαντικά αξιοθέατα εκείνο το πρώτο απόγευμα: τον St – Salvatorskathedraal, τον καθεδρικό, την Onze – Lievevrouwekerk, μέσα στην οποία υπάρχει ένα γλυπτό του Michelangelo που θεωρείται το μοναδικό που έχει βγει εκτός Ιταλίας κατά τη διάρκεια της ζωής του. Βάλαμε την επίσκεψη στα υπόψη, αλλά ποτέ δεν την πραγματοποιήσαμε.
Όσο και να λοξοδρομούσαμε, αναπόφευκτα φτάσαμε στην Markt, τη μεγάλη πλατεία της αγοράς, η οποία κυριαρχείται από το εντυπωσιακό Belfort, το πανύψηλο καμπαναριό των 83 μέτρων, στο οποίο μπορεί κανείς να ανέβει και να θαυμάσει τη Μπριζ από ψηλά. Δεν ανεβήκαμε, δεν έχει και ασανσέρ άλλωστε.
Τα κτίρια γύρω – γύρω στην Markt ήταν στολισμένα και στο κέντρο της πλατείας είχε στηθεί χριστουγεννιάτικη αγορά και παγοδρόμιο. Πολύς κόσμος, από βρέφη σε καροτσάκια έως ηλικιωμένοι, έκανε τη βόλτα του, αψηφώντας τον παγωμένο αέρα και το ψιλόβροχο.
Προχωρήσαμε στην Burg.
Στην πλατεία αυτή, μεταξύ άλλων εντυπωσιακών κτιρίων, βρίσκεται το δημαρχείο της πόλης (stadhuis).
Είναι το κτίριο που βλέπει κανείς μπροστά του και δεξιά αν κάτσει μπροστά από το αμφιλεγόμενης αισθητικής μοντέρνο έργο Ιάπωνα που βρίσκεται στο δενδροφυτεμένο κομμάτι της πλατείας. Ακόμα πιο δεξιά βρίσκεται η είσοδος της Βασιλικής του Ιερού Αίματος, όνομα το οποίο έχει πάρει από ένα φιαλίδιο που υποτίθεται ότι περιέχει σταγόνες από το αίμα του Χριστού. Την επισκεφθήκαμε την τελευταία μας μέρα στη Μπριζ. Μια στριφογυριστή σκάλα μας οδήγησε σε ένα ζεστό και πολυτελώς διακοσμημένο παρεκκλήσι, σε πλήρη αντίθεση με τους υπόλοιπους αυστηρούς και γυμνούς προτεσταντικούς ναούς.
Αριστερά του δημαρχείου υπάρχει ένα μικρό στενάκι (του τυφλού γαϊδάρου, λέγεται) που ξεχωρίζει από τη χτισμένη αψίδα του. Απέναντι από την γέφυρα που είναι η φυσική του προέκταση βρίσκεται η ψαραγορά (Vismarkt) με τις κολώνες της, στην οποία το βράδυ πλανόδιοι πουλάνε διάφορα μπιχλιμπίδια. Από εκεί και πέρα: η μαγεία των καναλιών.
Είχε πια αρχίσει να βραδιάσει, αλλά εμείς κάναμε μια μεγάλη βόλτα προσπαθώντας να εξερευνήσουμε και την παραμικρή γωνίτσα αυτής της παραμυθένιας περιοχής.
Κάπου ενδιάμεσα κάναμε και μια στάση για ξεκούραση, συνοδεία καφέ και μπύρας. Δοκιμάσαμε μια τοπική, την Brugse Zot, με σήμα τον τρελό, αξιοπρεπέστατη.
Ανήμερα Χριστουγέννων αναπόφευκτα τα μισά μέρη για φαΐ/ποτό ήταν κλειστά. Επιπλέον, όσα ήταν ανοιχτά σταματούσαν να σερβίρουν πολύ νωρίτερα, λόγω ημέρας και δικαιολογημένα. Ο συνδυασμός αυτών μας οδήγησαν στην Markt. Ανάμεσα στα τουριστικά εστιατόρια, στις καντίνες μπροστά στο Belfort και στο Quick, νίκησε το τελευταίο και αυτό λόγω του κρύου. Αλλιώς χριστουγεννιάτικα θα τρώγαμε τηγανιτές πατάτες και λουκάνικα στο όρθιο. Αντ' αυτού, γεμίσαμε τα στομάχια μας με “εορταστικό” γεύμα σε ένα υποκατάστημα της βελγικής αλυσίδας φαστ φουντ. Οποία κατάντια!
Τουλάχιστον η νυχτερινή βόλτα στη Μπριζ μας αποζημίωσε. Το καλύτερο χριστουγεννιάτικο δώρο!
Attachments
Last edited by a moderator:
!!!
