katkats
Moderator
- Μηνύματα
- 10.328
- Likes
- 13.624
- Επόμενο Ταξίδι
- ?
- Ταξίδι-Όνειρο
- Ν. Αμερική
Βρυξέλλες - Μέρος 2
Ανηφορίζουμε πάλι. Ο λόφος που βρίσκεται το ξενοδοχείο μας είναι ουσιαστικά ο λόφος που βρίσκεται το παλάτι και τα μουσεία (εκεί λέγεται Mont des Arts) και επίσης η περιοχή Sablon και το δικαστικό μέγαρο. Ωραία η ανάβαση ή η κατάβαση από την Place d' Albertine.
Ας αρχίσουμε από το παλάτι και μάλιστα από το πάρκο μπροστά στο παλάτι, το οποίο φιλοξενεί αγάλματα που περιμένεις να δεις σε ένα βασιλικό πάρκο, αλλά εμείς “θαυμάσαμε” και άλλα αμφιβόλου αισθητικής με θέμα τα διάσημα βελγικά τρόφιμα: μια μπάρα σοκολάτας, λαχανάκια (τι άλλο?) Βρυξελλών, τηγανιτές πατάτες και άλλα πολλά. Να μη μιλήσω για τις φήμες (?) που το θέλουν τόπο gay ψωνιστηριού! Λίγα μέτρα από το παλάτι! Μόνο στο Βέλγιο...
Το πάρκο λοιπόν μας έκανε να σκεφτούμε, το παλάτι όχι. Όπως η πλειοψηφία των παλατιών, μας άφησε αδιάφορους. Για τα μουσεία θα σας πω αργότερα, οπότε συνεχίζουμε νότια προς την Sablon. Ορόσημα της περιοχής είναι οι δυο πλατείες, οι Pl du Grand και Petit Sablon. Διαβάζαμε στους οδηγούς ότι η Grand Sablon είναι πολύ upmarket και επιβάλλεται επίσκεψη, αλλά εμάς δεν μας είπε τίποτα. Κατ' αρχήν δεν υπάρχει πλατεία: η μισή ως συνήθως ήταν κατειλημμένη από χριστουγεννιάτικα και η άλλη μισή ήταν πάρκινγκ. Ο μόνος λόγος που θα πρότεινα σε κάποιον να έρθει εδώ θα ήταν για να βρει συγκεντρωμένες όλες τις φίρμες των ακριβών σοκολατοποιών του Βελγίου. Αντίθετα, η Petit Sablon αξίζει σίγουρα επίσκεψης. Μοιάζει περισσότερο με κήπο. Στο βάθος έχει ένα συντριβάνι και γύρω – γύρω ο φράκτης διακοσμείται με 48 (όπως λένε οι οδηγοί) μικρά μπρούτζινα αγάλματα που αναπαριστούν τα διάφορα επαγγέλματα στον Μεσαίωνα.
Συνεχίζοντας και άλλο προς τα νότια φτάνουμε στο θεόρατο Palais du Justice. H πλατεία μπροστά του προσφέρει πανοραμική θέα των Βρυξελλών.
O ανελκυστήρας που βρίσκεται εκεί σε πάει κατευθείαν στη συνοικία Marolles. Μια πολυεθνική και κάπως εναλλακτική γειτονιά. Πολύ μας άρεσε. Η καρδιά της είναι η Place du Jeu-de-Balle. Στην πλατεία δεν παίζεται πια αυτό το παιχνίδι, αλλά κάθε μέρα μέχρι το μεσημέρι στήνεται γιουσουρούμ και γύρω-γύρω υπάρχουν αρκετά καφέ – μπαρ στα οποία, αν τυχόν βγει ο ήλιος, μπορείς να λιαστείς στα τραπεζάκια τους. Εννοείτε ότι εμείς δεν είχαμε καμία τέτοια καλή τύχη.
Μουσεία
Πήγαμε σε τρία. Είχα σταμπάρει άλλα τόσα, αλλά οι μέρες ήταν περιορισμένες. Μεταξύ αυτών που αφήσαμε ήταν και το μουσείο φυσική ιστορίας που θεωρείται το καλύτερο στο είδος του στο κόσμο και το οποίο φιλοξενεί τα απολιθώματα 10-μετρων δεινοσαύρων (διακαής παιδικός πόθος δικός μου, όχι όμως και του συνταξιδιώτη μου).
Μουσείο Magritte : Άλλος διακαής πόθος αυτός. Τρεις όροφοι με έργα του, αλλά και ιστορίες και φωτογραφίες από τη ζωή του. Πάρα πολύ καλή παρουσίαση, ενδιαφέρουσα και καθόλου κουραστική. “Σηκώσαμε” το μαγαζί του μουσείου αγοράζοντας δωράκια και αναμνηστικά. Το μουσείο είναι ουσιαστικά τμήμα της βασιλικής Πινακοθηκής, με ξεχωριστό εισιτήριο.
Μουσείο Μουσικών Οργάνων : Η συλλογή του θεωρείται από τις πιο πλήρεις στον κόσμο. Το κτίριο, το art nouveau κτίριο Old England, έχει πολλούς ορόφους (6 ή 7, δεν θυμάμαι) αλλά ευτυχώς μόνο δυο φιλοξενούν όργανα. Ευτυχώς, γιατί αλλιώς θα ήταν αδύνατο να ολοκληρώσουμε την επίσκεψη μας και να τα δούμε όλα. Μιλάμε για ποικιλία: από τα πολύ παλιά έως τα σύγχρονα, συμφωνικά και μη, από όλες τις περιοχές του κόσμου (από Ελλάδα: φλογέρες), με τα πιο περίεργα σχήματα και διακοσμήσεις. Στην είσοδο, αφού βγάλεις εισιτήριο, σου δίνουν έναν audioguide. Έχοντας αυτόν στο αυτί και όταν σταθείς στις προκαθορισμένες θέσεις μπροστά στις προθήκες με τα όργανα, ακούς πως αυτά ηχούν. Ενθουσιασμός. Το ίδιο το κτίριο είναι ένα κομψοτέχνημα και το καφέ – εστιατόριο στον τελευταίο όροφο είναι ότι πρέπει για ξεκούραση με θέα, μόνο που εμείς δεν μπορέσαμε να κάτσουμε γιατί ήταν τίγκα.
Βελγικό Κέντρο Κόμικς : Προσοχή δεν είναι μουσείο κόμικς. Είναι το μουσείο των βελγικών κόμικς, αυστηρά: Τεν – Τεν, στρουμφάκια, Λούκυ Λουκ (αυτός είναι και λίγο Γάλλος) και άλλους που εγώ δεν είχα υπόψη μου. Εν ολίγοις, δεν ήταν και πολύ ενδιαφέρον, για εμάς, αλλά με έκανε να θέλω να ξαναρχίσω να διαβάζω κόμικς. Πάντως βγάλαμε ωραίες φωτογραφίες. Το κτίριο που στεγάζει το μουσείο είναι και αυτό art nouveau του Victor Horta και είναι φανταστικό. Στο ισόγειο, έχει καφέ και βιβλιοπωλείο με κόμικς (τι άλλο) κυρίως στα γαλλικά.
Επί την ευκαιρία των κόμικς, να σας πω ότι διάσπαρτες σε όλο το κέντρο των Βρυξελλών υπάρχουν τοιχογραφίες εμπνευσμένες από γνωστά κόμικς που καλύπτουν μικρές και μεγάλες επιφάνειες κτιρίων. Ξέρω ότι πολλοί επισκέπτες στην πόλη βάζουν σκοπό να τις δουν όλες, ορίστε μία από αυτές:
Ανηφορίζουμε πάλι. Ο λόφος που βρίσκεται το ξενοδοχείο μας είναι ουσιαστικά ο λόφος που βρίσκεται το παλάτι και τα μουσεία (εκεί λέγεται Mont des Arts) και επίσης η περιοχή Sablon και το δικαστικό μέγαρο. Ωραία η ανάβαση ή η κατάβαση από την Place d' Albertine.
Ας αρχίσουμε από το παλάτι και μάλιστα από το πάρκο μπροστά στο παλάτι, το οποίο φιλοξενεί αγάλματα που περιμένεις να δεις σε ένα βασιλικό πάρκο, αλλά εμείς “θαυμάσαμε” και άλλα αμφιβόλου αισθητικής με θέμα τα διάσημα βελγικά τρόφιμα: μια μπάρα σοκολάτας, λαχανάκια (τι άλλο?) Βρυξελλών, τηγανιτές πατάτες και άλλα πολλά. Να μη μιλήσω για τις φήμες (?) που το θέλουν τόπο gay ψωνιστηριού! Λίγα μέτρα από το παλάτι! Μόνο στο Βέλγιο...
Συνεχίζοντας και άλλο προς τα νότια φτάνουμε στο θεόρατο Palais du Justice. H πλατεία μπροστά του προσφέρει πανοραμική θέα των Βρυξελλών.
Μουσεία
Πήγαμε σε τρία. Είχα σταμπάρει άλλα τόσα, αλλά οι μέρες ήταν περιορισμένες. Μεταξύ αυτών που αφήσαμε ήταν και το μουσείο φυσική ιστορίας που θεωρείται το καλύτερο στο είδος του στο κόσμο και το οποίο φιλοξενεί τα απολιθώματα 10-μετρων δεινοσαύρων (διακαής παιδικός πόθος δικός μου, όχι όμως και του συνταξιδιώτη μου).
Μουσείο Magritte : Άλλος διακαής πόθος αυτός. Τρεις όροφοι με έργα του, αλλά και ιστορίες και φωτογραφίες από τη ζωή του. Πάρα πολύ καλή παρουσίαση, ενδιαφέρουσα και καθόλου κουραστική. “Σηκώσαμε” το μαγαζί του μουσείου αγοράζοντας δωράκια και αναμνηστικά. Το μουσείο είναι ουσιαστικά τμήμα της βασιλικής Πινακοθηκής, με ξεχωριστό εισιτήριο.
Μουσείο Μουσικών Οργάνων : Η συλλογή του θεωρείται από τις πιο πλήρεις στον κόσμο. Το κτίριο, το art nouveau κτίριο Old England, έχει πολλούς ορόφους (6 ή 7, δεν θυμάμαι) αλλά ευτυχώς μόνο δυο φιλοξενούν όργανα. Ευτυχώς, γιατί αλλιώς θα ήταν αδύνατο να ολοκληρώσουμε την επίσκεψη μας και να τα δούμε όλα. Μιλάμε για ποικιλία: από τα πολύ παλιά έως τα σύγχρονα, συμφωνικά και μη, από όλες τις περιοχές του κόσμου (από Ελλάδα: φλογέρες), με τα πιο περίεργα σχήματα και διακοσμήσεις. Στην είσοδο, αφού βγάλεις εισιτήριο, σου δίνουν έναν audioguide. Έχοντας αυτόν στο αυτί και όταν σταθείς στις προκαθορισμένες θέσεις μπροστά στις προθήκες με τα όργανα, ακούς πως αυτά ηχούν. Ενθουσιασμός. Το ίδιο το κτίριο είναι ένα κομψοτέχνημα και το καφέ – εστιατόριο στον τελευταίο όροφο είναι ότι πρέπει για ξεκούραση με θέα, μόνο που εμείς δεν μπορέσαμε να κάτσουμε γιατί ήταν τίγκα.
Βελγικό Κέντρο Κόμικς : Προσοχή δεν είναι μουσείο κόμικς. Είναι το μουσείο των βελγικών κόμικς, αυστηρά: Τεν – Τεν, στρουμφάκια, Λούκυ Λουκ (αυτός είναι και λίγο Γάλλος) και άλλους που εγώ δεν είχα υπόψη μου. Εν ολίγοις, δεν ήταν και πολύ ενδιαφέρον, για εμάς, αλλά με έκανε να θέλω να ξαναρχίσω να διαβάζω κόμικς. Πάντως βγάλαμε ωραίες φωτογραφίες. Το κτίριο που στεγάζει το μουσείο είναι και αυτό art nouveau του Victor Horta και είναι φανταστικό. Στο ισόγειο, έχει καφέ και βιβλιοπωλείο με κόμικς (τι άλλο) κυρίως στα γαλλικά.
Επί την ευκαιρία των κόμικς, να σας πω ότι διάσπαρτες σε όλο το κέντρο των Βρυξελλών υπάρχουν τοιχογραφίες εμπνευσμένες από γνωστά κόμικς που καλύπτουν μικρές και μεγάλες επιφάνειες κτιρίων. Ξέρω ότι πολλοί επισκέπτες στην πόλη βάζουν σκοπό να τις δουν όλες, ορίστε μία από αυτές:
Attachments
Last edited by a moderator:
!!!
