silversurfer
Moderator
- Μηνύματα
- 2.425
- Likes
- 3.964
- Επόμενο Ταξίδι
- Δυτικά Βαλκάνια
- Ταξίδι-Όνειρο
- Γύρος Του Κόσμου
Naqsh-e-Jahan
Καθισμένοι στο αγαπημένο μας καφέ – κάπου εκεί ανάμεσα απτη βόλτα μας στα αξιοθέατα – είχαμε επικεντρωθεί σε people watching. Η μέρα ήταν αφιερωμένη στη πλατεία Naqsh-e-Jahan, τη διάσημη πλατεία του Ισφαχάν κ μια απο τις ομορφότερες στον κόσμο. Εστιάζουμε κυρίως στις γυναίκες κ στο ντύσιμό τους καθώς κ κάποια άλλα χαρακτηριστικά του προσώπου τους. Αν στη Yazd κυκλοφορούσε πολυ το μαύρο τσαντόρ, εδώ τα πράγματα είναι (όπως αναμενόταν άλλωστε) πολυ απελευθερωμένα , σε φάση που ο τρόπος που φορούσε - κάλυπτε τα μαλλιά της η Μ. να θεωρείται μάλλον συντηρητικός σε σχέση με τις Ιρανές. Τα μαλλιά δεμένα σε «κώτσο» κ απο κεί να κρέμεται ένα κομμάτι ύφασμα – το οποίο καλύπτει ισα ισα το πίσω μέρος του κεφαλιού - είναι μια πολύ light (επιεικώς) έκδοση της hijab #tha_mas_kapsei_o_allah
Η Μ. λοιπόν ενω στην αρχή όπως ηταν λογικό ψιλογκρίνιαζε, μετα συνήθισε πολυ εύκολα αυτό το φουλάρι/μαντήλι το οποίο απλα έριχνε στα μαλλιά της κ σε αυτο έπαιξε ρόλο κ η ψύχρα που συναντήσαμε στο Ισφαχάν. Ειδικά τα απογέματα που εγώ φορούσα σκούφο, αυτή τη χρησιμοποιούσε για να μην κρυώνει το κεφάλι της – η απόφαση του silversurfer για επίσκεψη το χειμώνα δικαιώθηκε ακόμα μια φορά
#happy_wife_happy_life
Αυτός ο εξαναγκασμός κ η θρησκόληπτη αντιμετώπιση της γυναίκας απο το καθεστώς είναι μια μόνιμη πηγή αντιδικιών κ προβλημάτων στη χώρα. Θα έχετε ακούσει πιστεύω τα περιστατικά της φυλάκισης γυναικών γιατί τόλμησαν να παρακολουθήσουν αγώνα volley (το οποίο ειναι πολυ δημοφιλές στο Ιράν) , της πορείας ανδρών με hijab στο κεφάλι για να υποστηρίξουν τις γυναίκες τους άλλα κ πρόσφατα τις «ακτιβίστριες» οι οποίες σε κεντρικά σημεία της Τεχεράνης, βγάζουν κ ανεμίζουν επιδεικτικά τη μαντίλα τους. #ase_ta_mallakia_sou_anakatwmenna
Αυτό που μας έκανε εντύπωση ήταν ο μεγάλος αριθμών κοριτσιών που κυκλοφορούσαν με το χαρακτηριστικό τσιρότο στη μύτη, απόδειξη οτι είχαν κάνει ρινοπλαστική, σε φάση που κάποια στιγμή πιστέψαμε οτι αποτελεί «τίτλος τιμής» η επίσκεψη στον πλαστικό
Έντονα βαψίματα – ειδικά στα μάτια – κ μοντέρνα ρούχα μας έπεισαν οτι το Ισφαχάν αποτελεί κρυφά αδελφοποιημένη πόλη με τη Σαλονίκη
#thessalonikies_gomenes
Πέρα όμως από καφέ κ κουτσομπολιό κάναμε κ λίγο sightseeing. Στην πλατεία υπάρχουν 3 σημαντικά κτήρια – το Shah Mosque, το Ali Qapu Palace και το Sheikh Loft Allah Mosque, το καθένα με τη δική του σημαντική ιστορία. Ο Σεϊχης Abbas όταν μετέφερε την έδρα της αυτοκρατορίας στο Ισφαχάν θέλησε να συγκεντρώσει τις εξουσίες στην πόλη κ η πλατεία αυτή ήταν ένας ευφυής τρόπος. Χτίζοντας τα κτήρια που ανέφερα συγκέντρωνε σε έναν χώρο τον κληρικό, εμπορικό κ πολιτικό κόσμο της χώρας.
Το πρώτο, γνωστό κ ως τζαμί του Ιμάμη (Imam Mosque) θεωρείται ένα από τα αριστουργήματα της Περσικής αρχιτεκτονικής. Πραγματικά το τζαμί είναι εντυπωσιακό – πολύχρωμα μωσαϊκα, καλλιγραφικές επιγραφές, πελώριος θόλος στο χαρακτηριστικό τυρκουάζ χρώμα κ διάφοροι θάλαμοι με όμορφα artworks (ένας απτους οποίους έχει την ιδιότητα να διανέμει τον ήχο ομοιόμορφα κ να δημιουργεί ηχώ – το δοκιμάσαμε επισταμένα στεκόμενοι στο κέντρο του κ βγάζοντας ότι πιο περίεργο ήχο φανταζόμασταν) #those_stupid_tourists
Το παλάτι Ali Qapu («Μεγάλη Πύλη» ελληνιστί) είναι ένα εξαόροφο κτήριο με μια τράστια βεράντα στον τρίτο. Το παλάτι είναι διακοσμημένο με πολλές τοιχογραφίες κ έχει ένα ειδικό δωμάτιο που λειτουργούσε ως μουσικό αμφιθέατρο.
Εδώ δεχόταν ο Σάχης τους ευγενείς καλεσμένους του και παρακολουθούσε τα αγωνίσματα της εποχής (ιπποδρομίες) που διεξάγοταν στην πλατεία. Η βεράντα είναι κ το καλύτερο σημείο για να φωτογραφίσεις τη πλατεία.
Τέλος έχουμε το τζαμί Sheikh Lotfollah το οποίο είναι κ το ομορφότερο από τα τρια κατά τη γνώμη μου. Αρχικά ήταν prive για το Σάχη κ το υπηρετικό προσωπικό (aka τις γυναίκες κ το χαρέμι του
) γι’αυτό κ εξωτερικά δεν είναι τοσο εντυπωσιακό όσο είναι εσωτερικά με πολύ ομορφα tile work κ έργα τέχνης. Φήμες λενε ότι ο Σάχης είχε ανοίξει ένα ειδος σήραγγας για να πηγαίνει καρφί απτο Ali Qapu Palace το οποίο δεν υπάρχει σήμερα #dirty_business
Με τα πολλά τελειώσαμε τη περιοδεία στα αξιοθέατα, ανακαλύψαμε άλλο ένα αξιόλογο καφε κ εκεί προς το σούρουπο την αράξαμε στα παγκάκια μαζί με ένα σωρό κόσμο κ μια παρέα κοριτσιών, φοιτητριών Καλών Τεχνών or something. Αν η πλατεία είναι όμορφη το πρωί, όταν πέφτει ο ήλιος κ ανάβουν τα φώτα κ ξεκινάνε τα συντριβάνια , το μέρος μετατρέπεται σε φωτογραφικό όνειρο.
Μιας κ μπαρ δεν υπάρχουν για να πάμε κ φαγητό είχαμε στο ψυγείο απτην προηγούμενη, επιλέξαμε να περάσουμε το τελευταίο μας βράδυ στο φανταστικό αυτό μέρος.
Η επιλογή μας να μείνουμε 3 μέρες στο Ισφαχάν ήταν τελικά ολόσωστη – σε 2 μέρες με αρκετό τρέξιμο ίσως προλαβαίναμε να τα δουμε όλα (αρχικό πλάνο), άλλα σίγουρα δεν θα απολαμβάναμε την πόλη όπως το κάναμε με την εξτρά μέρα.
Υ.Γ. Χρωστούσα φωτο απο το προηγούμενο κεφάλαιο κ επειδή κάποιοι με απείλησαν οτι θα μου κόψουν κ το like
ιδου :
Καθισμένοι στο αγαπημένο μας καφέ – κάπου εκεί ανάμεσα απτη βόλτα μας στα αξιοθέατα – είχαμε επικεντρωθεί σε people watching. Η μέρα ήταν αφιερωμένη στη πλατεία Naqsh-e-Jahan, τη διάσημη πλατεία του Ισφαχάν κ μια απο τις ομορφότερες στον κόσμο. Εστιάζουμε κυρίως στις γυναίκες κ στο ντύσιμό τους καθώς κ κάποια άλλα χαρακτηριστικά του προσώπου τους. Αν στη Yazd κυκλοφορούσε πολυ το μαύρο τσαντόρ, εδώ τα πράγματα είναι (όπως αναμενόταν άλλωστε) πολυ απελευθερωμένα , σε φάση που ο τρόπος που φορούσε - κάλυπτε τα μαλλιά της η Μ. να θεωρείται μάλλον συντηρητικός σε σχέση με τις Ιρανές. Τα μαλλιά δεμένα σε «κώτσο» κ απο κεί να κρέμεται ένα κομμάτι ύφασμα – το οποίο καλύπτει ισα ισα το πίσω μέρος του κεφαλιού - είναι μια πολύ light (επιεικώς) έκδοση της hijab #tha_mas_kapsei_o_allah
Η Μ. λοιπόν ενω στην αρχή όπως ηταν λογικό ψιλογκρίνιαζε, μετα συνήθισε πολυ εύκολα αυτό το φουλάρι/μαντήλι το οποίο απλα έριχνε στα μαλλιά της κ σε αυτο έπαιξε ρόλο κ η ψύχρα που συναντήσαμε στο Ισφαχάν. Ειδικά τα απογέματα που εγώ φορούσα σκούφο, αυτή τη χρησιμοποιούσε για να μην κρυώνει το κεφάλι της – η απόφαση του silversurfer για επίσκεψη το χειμώνα δικαιώθηκε ακόμα μια φορά
Αυτός ο εξαναγκασμός κ η θρησκόληπτη αντιμετώπιση της γυναίκας απο το καθεστώς είναι μια μόνιμη πηγή αντιδικιών κ προβλημάτων στη χώρα. Θα έχετε ακούσει πιστεύω τα περιστατικά της φυλάκισης γυναικών γιατί τόλμησαν να παρακολουθήσουν αγώνα volley (το οποίο ειναι πολυ δημοφιλές στο Ιράν) , της πορείας ανδρών με hijab στο κεφάλι για να υποστηρίξουν τις γυναίκες τους άλλα κ πρόσφατα τις «ακτιβίστριες» οι οποίες σε κεντρικά σημεία της Τεχεράνης, βγάζουν κ ανεμίζουν επιδεικτικά τη μαντίλα τους. #ase_ta_mallakia_sou_anakatwmenna
Αυτό που μας έκανε εντύπωση ήταν ο μεγάλος αριθμών κοριτσιών που κυκλοφορούσαν με το χαρακτηριστικό τσιρότο στη μύτη, απόδειξη οτι είχαν κάνει ρινοπλαστική, σε φάση που κάποια στιγμή πιστέψαμε οτι αποτελεί «τίτλος τιμής» η επίσκεψη στον πλαστικό

Πέρα όμως από καφέ κ κουτσομπολιό κάναμε κ λίγο sightseeing. Στην πλατεία υπάρχουν 3 σημαντικά κτήρια – το Shah Mosque, το Ali Qapu Palace και το Sheikh Loft Allah Mosque, το καθένα με τη δική του σημαντική ιστορία. Ο Σεϊχης Abbas όταν μετέφερε την έδρα της αυτοκρατορίας στο Ισφαχάν θέλησε να συγκεντρώσει τις εξουσίες στην πόλη κ η πλατεία αυτή ήταν ένας ευφυής τρόπος. Χτίζοντας τα κτήρια που ανέφερα συγκέντρωνε σε έναν χώρο τον κληρικό, εμπορικό κ πολιτικό κόσμο της χώρας.


Το παλάτι Ali Qapu («Μεγάλη Πύλη» ελληνιστί) είναι ένα εξαόροφο κτήριο με μια τράστια βεράντα στον τρίτο. Το παλάτι είναι διακοσμημένο με πολλές τοιχογραφίες κ έχει ένα ειδικό δωμάτιο που λειτουργούσε ως μουσικό αμφιθέατρο.

Τέλος έχουμε το τζαμί Sheikh Lotfollah το οποίο είναι κ το ομορφότερο από τα τρια κατά τη γνώμη μου. Αρχικά ήταν prive για το Σάχη κ το υπηρετικό προσωπικό (aka τις γυναίκες κ το χαρέμι του

Με τα πολλά τελειώσαμε τη περιοδεία στα αξιοθέατα, ανακαλύψαμε άλλο ένα αξιόλογο καφε κ εκεί προς το σούρουπο την αράξαμε στα παγκάκια μαζί με ένα σωρό κόσμο κ μια παρέα κοριτσιών, φοιτητριών Καλών Τεχνών or something. Αν η πλατεία είναι όμορφη το πρωί, όταν πέφτει ο ήλιος κ ανάβουν τα φώτα κ ξεκινάνε τα συντριβάνια , το μέρος μετατρέπεται σε φωτογραφικό όνειρο.

Η επιλογή μας να μείνουμε 3 μέρες στο Ισφαχάν ήταν τελικά ολόσωστη – σε 2 μέρες με αρκετό τρέξιμο ίσως προλαβαίναμε να τα δουμε όλα (αρχικό πλάνο), άλλα σίγουρα δεν θα απολαμβάναμε την πόλη όπως το κάναμε με την εξτρά μέρα.
Υ.Γ. Χρωστούσα φωτο απο το προηγούμενο κεφάλαιο κ επειδή κάποιοι με απείλησαν οτι θα μου κόψουν κ το like

