Ιράν Χριστούγεννα στο Ιράν

[silversurfer]

Abyaneh - Kashan - Maranjab Desert

Όπου κ αν ρωτήσαμε στο Ισφαχάν, η τιμή δεν έπεφτε κατω απτα 70 Ε το οποίο ήταν ένα ποσό απαγορευτικό για εμας. Λίγο πριν κοιμηθούμε λέμε ας δοκιμάσουμε να επικοινωνήσουμε με κανα ταξιδιωτικό στο Kashan μήπως εκεί παίζουν άλλες τιμές. Μέσω whatsapp μιλήσαμε με ενα γραφείο που βρήκαμε στο tripadvisor κ η τιμή των 40 Ε που ακούσαμε ήταν πολύ καλύτερη απο αυτό που περιμέναμε. Βλέπετε δεν θέλαμε απλή μετάβαση στον επόμενο προορισμό μας άλλα παράκαμψη προς το γραφικό χωριό Abyaneh, οι φωτογραφίες του οποίου στο διαδίκτυο μας είχαν πείσει οτι έπρεπε να το επισκεφθούμε.

O δρόμος αδιάφορος, μια απέραντη ευθεία, ο ουρανός ηλιόλουστος, ολα φαινόταν κλασικά κ τυποποιημένα οταν κάποια στιγμή φάνηκαν στον ορίζοντα οι πρώτοι ορεινοί όγκοι κ ένα σύννεφο. Ήταν η πρώτη φορά που αντικρύζαμε τέτοιο σύννεφο – κ αυτο γιατί απο μακριά φαινόταν οτι βρισκόταν οχι στον ουρανό άλλα πάνω στο δρόμο !!! Σαν αυτές τις δυστοπικές ταινίες όπου οι ήρωες οδηγούν στην έρημο κ φαίνεται απο μακριά η θύελλα #mad_max

Πραγματικά λοιπόν απο τη μια στιγμή στην άλλη έγινε μετάβαση απτον ηλιόλουστο ουρανό σε περιβάλλον Λονδίνου – ομίχλη καταχνοιά κ ψιχάλα. Τι έγινε ρε γμτ, λες να μας βρέξει ? Ο οδηγός πήρε το δρόμο για το ορεινό χωριό κ ο ουρανός γινόταν ολο κ πιο μαύρος. Κ μόλις φτάσαμε στο Abyaneh πραγματικά ξέρασε ολη αυτή τη μαυρίλα πάνω μας Ομπρέλα δεν υπήρχε πουθενά, οι κουκούλες συγκρατούσαν τα στοιχειώδη, η βροχή δυνάμωνε κ μεις αντι για ανέμελη βολτούλα στο χωριό κ καφεδάκι ψάχναμε κάποιο σημείο που να κόβει. Τα μονοπάτια γρήγορα μετατράπηκαν σε ποτάμια κ οι όποιο κλειστοί χώροι που υπήρχαν στο χωριό πραγματικα δε θυμάμαι τι εξυπηρετούσαν καθώς τους βλέπαμε μονον σαν προστασία απο τη καταιγίδα. Γύρω στη μιαμιση ώρα κράτησε η απέλπιδα αναμονή μας να κόψει λίγο κ να δούμε κάτι απτο τίποτα άλλα δεν αντέξαμε άλλο. Δεν ήτανε γραφτό. Φυσικά μόλις μπήκαμε στο αυτοκίνητο κ ξεκινήσαμε το δρόμο του γυρισμού η βροχή σταμάτησε !!! #murphys_law

Φθάσαμε στο Kashan αρκετά κουρασμένοι κ παιδευτήκαμε να βρούμε το ξενοδοχείο μας Negin Traditional στην παλιά πόλη. Διάσπαρτη με δαιδαλώδη στενά δρομάκια μας φάνηκε γοητευτική η τοποθεσία .Βέβαια το βράδυ με τον ελάχιστο φωτισμό κ τους λιγοστούς περαστικούς ήταν λίγο creepy. Ωραίο το μικρό ξενοδοχείο μας, κάναμε ενα ντουζάκι κ ξεκινήσαμε την περατζάδα μας. Περπατούσαμε κυρίως στα τυφλά στα στενά δρομάκια μεχρι που ο δρόμος μας έβγαλε στο παζάρι της πόλης. Περιττό να πω οτι είμασταν οι μοναδικοί ξένοι κ οτι σε σχέση με το αντίστοιχο του Ισφαχάν, αυτό ηταν σαν το (πολύ) φτωχό συγγενή. Κάποια σημεία με όμορφους θόλους μας προκάλεσαν ένα μινι φωτογραφικό ενδιαφέρον ωστε να πιούμε ενα καφεδάκι άλλα περαν τουτου ουδεν. #psofia_pragmata

Το Kashan δεν κατέχει μεγάλο κομμάτι απο την τουριστική πιτα της χώρας --- έχει ένα συμπαθητικό τζαμί κ πολλές παραδοσιακές ιστορικές κατοικίες που κάποιος μπορεί (αν έχει έναν οδηγό κ αυτοκίνητο) να τις δει σε μια μέρα. Εμείς είμασταν on foot κ η πρώτη στάση (παζάρι) λιγο μας ξενέρωσε. Βασικά οτιδηποτε ακολουθούσε το ονειρικό Ισφαχάν ήταν καταδικασμένο απο χέρι κ η ξενέρα κ ταλαιπωρία της πρωινής καταιγίδας επέτεινε αυτο το συναίσθημα.

Επισκεφθήκαμε μόλις μια απτις κατοικίες που σκοπεύαμε (Tabatabei) καθώς όσο όμορφες κ αν ειναι, εμας μας φαίνοταν φτωχές σε σχέση με αυτά που βλέπαμε τόσες μέρες. Περπατήσαμε αρκετά χωρίς μεγάλο ενθουσιασμό ειναι η αλήθεια κ καταλήξαμε για dinner στο ξενοδοχείο Manuchehri House το οποίο βρήκαμε κατα λάθος καθώς χαθήκαμε στα στενά στο δρόμο για το ξενοδοχείο μας. Ένα παλικάρι που ρωτήσαμε μας το πρότεινε κ αργότερα αντιληφθήκαμε οτι δούλευε εκεί πέρα #antikeimeniki_apopsi

Το ξενοδοχείο αυτό ήταν παλιά ιστορική κατοικία (οπως κ τα περισσότερα στην παλιά πόλη). Πολύ γραφικό courtyard κ όμορφο περιβάλλον, το μικρό εστιατόριο ήταν καλαίσθητο με μια δόση πολυτέλειας. Επιτέλους βρήκαμε κάπου να ΜΗΝ παραγγείλουμε κεμπάπ κ του δώσαμε κ κατάλαβε. Δεν θυμάμαι τι πήραμε άλλα θυμάμαι οτι μας άρεσε πολύ. #epitelous

Πίσω στο hotel επικοινωνήσαμε με το γραφείο που μας έκλεισε τη μεταφορά απτο Ισφαχάν ώστε να μας κανονίσουν εκδρομή για την επόμενη μέρα. Σκοπός μας ήταν να πάρουμε μια τζούρα απο την έρημο Maranjab. Δυστυχώς όμως η καταιγίδα είχε προκαλέσει προβλήματα στη διαδρομή κ μας είπαν οτι απ’το να μας προσφέρουν μια «άσχημη» εμπειρία, προτιμούν να μην κάνουν την εκδρομή !! Σε μια περιοχή με λιγοστό τουρισμό μας έκανε μεγάλη εντύπωση η ειλικρίνεια τους. Ξημέρωσε η επομένη κ μεις θέλαμε ντε κ καλά να πάμε έρημο. Πιάνουμε τον υπεύθυνο του ξενοδοχείου κ τον ρωτάμε αν έχει κανα γνωστό γραφείο που να κάνει την διαδρομή. Έκανε κάποια τηλέφωνα κ ειλικρινής κ αυτός μας είπε οτι μπορεί να γίνει άλλα μας προειδοποίησε οτι θα έχουμε θέματα λόγω της χθεσινής νεροποντής. #erimo_thelw_twra_tin_thelw

Παζαρέψαμε λίγο την τιμή, χώσαμε κ τη μεταφορά προς το αεροδρόμιο στη διαπραγμάτευση κ μέχρι να έρθει ο οδηγός, πεταχτήκαμε στο Manuchehri που φάγαμε χθες, για καφεδάκι/παγωτό.

(Ντάξει μου άρπαξε λίγο στο photoshop )​

Πρώτη στάση του tour το μαυσωλείο του Hilal ibn Ali. Σίγουρα υποδεέστερο απ’το αντίστοιχο στο Shiraz άλλα σίγουρα αξίζει την επίσκεψη του ταξιδιώτη για 2 κυρίως λόγους. Ο πολύ όμορφος διάκοσμος στις αποχρώσεις του γαλάζιου κ τυρκουάζ είναι ο πρώτος – το επισκεφθήκαμε το πρωί άλλα σίγουρα το βράδυ με το φωτισμό θα φαντάζει πολύ καλύτερα. Ο δεύτερος λόγος βρίσκεται έξω απ’το μαυσωλείο όπου υπάρχουν μνημεία κ πλάκες για τους Ιρανούς «μάρτυρες» που έδωσαν τη ζωή τους στον πόλεμο με το Ιράκ τη δεκαετία του 80.

Λίγα λόγια: οι Ιρακινοί πριν τη πέσουν στο μικρό κ αδύναμο Κουβέιτ, είπαν να εκμεταλλευτούν την Ιρανική Επανάσταση του 1979 κ να μπουκάρουν στα εδάφη της επαρχίας του Khuzestan, τα οποία ήταν πλούσια σε πετρέλαιο. Φαντάζομαι δεν γνωρίζουν οι περισσότεροι για τον πόλεμο αυτό (όπως κ γω άλλωστε) -- κ πως να γίνει αυτό όταν το Ιράκ είχε τη «κρυφή» υποστήριξη των αμερικανών οι οποίοι μόλις τα είχαν σπάσει με το Ιράν. Το Ιράκ θεωρήθηκε ως το κυρίαρχο κράτος στον περσικό κόλπο και έκανε τα γνωστά καουμποϊλίκια του. Ο αγώνας έληξε μετά απο χρόνιες διαμάχες, πάνω απο μισό εκατομμύριο νεκρούς εκατέρωθεν κ το Ιράκ να επιχειρεί να μαζέψει τα σπασμένα σε βάρος του Kuwait λίγα χρόνια μετά. Οι Αμερικανοί που είχαν κάνει τις πάπιες για την εισβολή στο εχθρικό Ιράν, στην περίπτωση του Kuwait χάλασαν κυριολεκτικά το κόσμο. #kanw_ton_kinezo

Οι μάρτυρες αυτοί λοιπόν, έχοντας εξασφαλίσει απο τον Ιμάμη υποσχέσεις για μια θέση στον παράδεισο κ 72 παρθένες να τους περιμένουν, πραγματοποιούσαν αποστολές αυτοκτονίας. Η πιο συγκινητική (αν μπορεί κάποιος να το πει έτσι) ήταν όταν ένα γκρουπ νέων αντρών – μεταξυ των οποίων κ παιδιά – περπάτησαν εν γνώσι τους σε ναρκοπέδια του εχθρού ώστε να εξασφαλίσουν ασφαλή δίοδο για τον Ιρανικό στρατό. Φωτογραφίες τους υπάρχουν κ σε άλλες πόλεις της χώρας (τις είδαμε στο Shiraz) #parthena_kolasi

Επόμενος σταθμός η «υπόγεια πόλη» του Nushabad – ένα χωριό έξω απ’το Kashan. Εξωτερικά μοιάζει με είδος φρουρίου με τείχη άλλα το κλου είναι οι υπόγειες στοές κ δωμάτια οι οποίες εκτείνονται σε βάθος 3 εως κ 18 μέτρων – μόνον ενα κομμάτι ήταν accessible στους τουρίστες οταν επισκεφθήκαμε εμείς. Η υπόγεια αυτή κατασκευή αποτελούσε κρυσφήγετο των κατοίκων απο τις συχνές επιδρομές που γίνοταν στην περιοχή.

Ακολούθησε η πορεία μας προς την έρημο Maranjab. Ομολογώ πως το πρακτορείο που μας συνέστησε να μην πάμε είχε εν μέρει δίκιο καθώς σε πολλά κομμάτια -- off road φυσικά -- είχαν σχηματιστεί λίμνες κ λάσπες κ ο οδηγός έκανε αρκετές μανούβρες κ προσπάθειες για να περάσει κ χάσαμε αρκετό χρόνο. Φυσικά το πρόβλημα ήταν οτι το αυτοκίνητο ήταν συμβατικό κ οχι 4Χ4 που μάλλον δε θα κώλωνε πουθενά. Όταν το πρωτοείδα η αλήθεια είναι οτι μειδίασα λίγο (εως πολύ ) #tinaftore

Βέβαια σε ολη την εκδρομή στην έρημο δεν είδα κάποιο 4Χ4 – προφανώς φταίει το εμπάργκο γι’αυτό καθώς τα οχήματα παράγονται απο την τοπική αυτοκινητοβιομηχανία κ φαντάζομαι τα τζιπάκια δεν είναι ένας τομέας που κάνουν focus. Μετά απο αρκετή ταλαιπωρία λοιπόν φτάσαμε στους πρώτους αμμόλοφους κ απουσία άλλων τουριστών απολαύσαμε την έρημο μόνοι μας.

Κάποιος που ασχολείται με τη φωτογραφία θα έκανε παπάδες. Ήταν η πρώτη φορά της Μ. σε έρημο κ φροντίσαμε να το απολαύσει – τρέχαμε πάνω κάτω κ κυλιόμασταν στην άμμο. #xaza_paidia_xara_gemata

Ακολούθως ξεκινήσαμε για τα salt flats όπου θα απολαμβάναμε το ηλιοβασίλεμα. Στο δρόμο βέβαια είχαμε μια αναπάντεχη "επίθεση" απο μια διερχόμενη καμήλα η οποία μας την έπεσε κανονικά

Εντάξει έχοντας πάει στο Salar De Uyuni της Βολιβίας μόλις μερικούς μήνες πριν συν το γεγονός της λασπουριάς που δημιούργησε η βροχή, ήμασταν #less_than_impressed. Όμως το γεγονός οτι ήμασταν το μοναδικό όχημα στη μέση του πουθενά έδινε άλλη αίσθηση. Μετα κόπων κ βασάνων φτάσαμε στο σημείο κ αντιληφθήκαμε οτι το παλικάρι είχε δίκιο που επέμενε καθώς το ηλιοβασίλεμα ήταν πραγματικά υπέροχο.

Με οτι φως είχε απομείνει στον ουρανό ξεκινήσαμε για τον τελευταίο μας σταθμό, ένα caravansaray στη μέση του πουθενά το οποίο ήταν hotspot για τους τουρίστες. Πλήρωνες είσοδο σε μια περίεργη φάτσα ο οποίος τσέπωνε τα χρήματα καθώς δεν είδα να δίνει απόκομμα/εισητήριο σε κανέναν. Εκεί περιηγηθήκαμε λίγο, ήπιαμε το τσαγάκι μας, τα είπαμε με τους λοιπούς ταξιδιώτες (κάποιοι θα κοιμόντουσαν εκεί σε ειδικά δωματιάκια – τέρμα basic) κ αλλάξαμε αυτοκίνητο κ οδηγό. Η αλήθεια είναι οτι όταν σκοτείνιασε ένα άγχος το είχα για το πως θα περάσουμε απο τις λάσπες κ τις λίμνες στο γυρισμό Το νέο αυτοκίνητο φαινόταν λίγο πιο ψηλό απο αυτο που ήρθαμε κ στο αμάξι μας συνόδευσε κ ένα παλικάρι ο οποίος πρέπει να είχε το γραφείο που διοργάνωνε τις εκδρομές. Εξαιρετικά συμπαθής με καλά αγγλικά, βρήκαμε κ μείς (δλδ η Μ. ) την ευκαιρία να κάνουμε οτι ερωτήσεις θέλαμε οι οποίες μας είχαν δημιουργηθεί απο την ολιγοήμερη επίσκεψη μας στη χώρα.

Το παλικάρι ήταν κ εξαιρετικά ευγενικός παρότι η Μ. έκανε οτι μπορούσε για να τον «φουρκίσει» (έλεγε συνέχεια «εσείς οι Άραβες» ) κ μας ρωτούσε πως δουλεύει αυτο το tripadvisor γιατι του έκανε εντύπωση που βρήκαμε μεταφορά απτο Ισφαχάν με πρακτορείο του Κashan. Εντάξει έχοντας internet με το σταγονόμετρο κ λογοκριμένο δεν το αδικώ το παιδί. Του δώσαμε κ μεις τα φώτα μας κ κουβέντα στη κουβέντα ουτε που κατάλαβα πως βγήκαμε απτο off road κομμάτι της διαδρομής. Μας οδήγησε σε ενα χωριό πιο κάτω όπου αγοράσαμε προμήθειες απο supermarket κ μας αποχαιρέτησε καθώς ξανα-αλλάξαμε αυτοκίνητο κ οδηγό για το τελευταίο κομμάτι. #swingers #den_eimaste_araves_leme

Ο τελευταίος οδηγός -- ένας συμπαθής μπάρμπας μες το χαμόγελο – είχε επιφορτιστεί τη μεταφορά μας στο αεροδρόμιο. Κουρασμένοι απο όλη την ημέρα κ μιας κ ο δρόμος ήταν μια ευθεία κ είχε πέσει πια βαθύ σκοτάδι, πήραμε εναν ελαφρύ υπνάκο. Φθάσαμε γύρω στις 23:00 το βράδυ κ είχαμε μπροστά μας αρκετές ώρες καθώς η πτήση της Aegean αναχωρούσε στις 04:15 τα χαράματα. Πεινούσαμε πολυ κ καταβροχθίσαμε οτι ψωνίσαμε «στα τυφλά» απτο supermarket κ για κάποιο περίεργο λόγο μας φάνηκε λογικό να ψάξουμε για Starbucks στο αεροδρόμιο καθώς ... όλα τα αεροδρόμια έχουν starbucks #pou_pas_re_karamitro

Καφέ της προκοπής δεν υπήρχε φυσικά κ το καλύτερο που μπορούσαμε να κάνουμε ήταν να αράξουμε σε ένα ψιλο-ήσυχο σημείο κ να προσπαθήσουμε να κλείσουμε κανα μάτι. Αυτές οι μεταμεσονύχτιες πτήσεις της Aegean ναι μεν σου προσθέτουν μια μέρα ουσιαστικά στο ταξίδι άλλα πολύ σκότωμα αδερφέ μου – το αεροσκάφος πάλι σχετικά άδειο, οι θέσεις στις εξόδους κινδύνου αρκετά άνετες (ειδικά αν έχει απο 3 ο καθένας) κ με τα πολλά επιστρέψαμε – για μένα η μέρα συνεχίστηκε στο γραφείο όπου τα tasks της ημέρας επικεντρώθηκαν γύρω απο την κατανάλωση freddo για να διατηρήσω τα μάτια μου ανοιχτά #akamatis #mnimonia_pou_sas_xreiazontai

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• …

  Go to chapter

  Go
• 6
• 7
• 8
• 9

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 8 of 9

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[fenia42]

Αυτή τη Μ. πρέπει να μου τη γνωρίσεις να την επηρεάσω λίγο !

 

[silversurfer]

Shiraz

Το Shiraz λέγεται ότι έχει ιστορία 4 χιλιάδων χρόνων και αποτέλεσε σε μια φάση πρωτεύουσα του περσικού κράτους. Είναι επίσης γνωστή ως η πόλη των ποιητών (Saadi και Hafez) , των κήπων και του κρασιού (τώρα πως γίνεται αυτό όταν στον Ιράν απαγορεύεται το αλκοόλ μη ρωτάτε ). #pos_genen_ayto

Αποφασίσαμε να ξεκινήσουμε από εκεί την εκδρομή μας στο Ιράν μιας κ το Shiraz αποτελεί ίσως τη λιγότερο ελκυστική πόλη από όσες θα επισκεφθούμε (και έτσι του αφιερώσαμε μια μόλις μέρα) άλλα κ γιατί αποτελεί πολύ βολικό σημείο εκκίνησης καθώς είναι η νοτιότερη πόλη που θα επισκεφθούμε στο δρόμο μας προς την Τεχεράνη (τελικός προορισμός).

Στο αεροδρόμιο οι ταρίφες κλασικές λαμογιόφατσες να επιμένουν να μας κλείσουν εκδρομή για την Περσέπολη – τους αποφύγαμε λέγοντας τους ότι έχουμε ηδη κλείσει με γραφείο κ ξεκινήσαμε για το ξενοδοχείο. Ο μάγκας όταν φτάσαμε μου ζήτησε ένα ποσό που μου φάνηκε πολύ μεγάλο κ εκεί που ήμασταν στο πεζοδρόμιο με τις βαλίτσες και διαφωνούσαμε, επενέβη ο ρεσεψιονίστ του ξενοδοχείου ο οποίος του έβαλε τις φωνές (!!!) κ μας υπέδειξε το σωστό ποσό. Οπα λέω αλληλεγγύη για τον τουρίστα – πρώτος πόντος υπερ του Ιράν.
#de_doulevei_to_taximetro #reception_on_the_rescue

Το Kharim Khan hotel (το όνομα ενός σημαντικότατου σάχη του Ιράν ο οποίος έζησε κ πέθανε στο Shiraz κ πολλοί δρόμοι κ μνημεία έχουν πάρει το όνομα του) είναι ένα καλαίσθητο μικρό ξενοδοχείο με ωραία εξωτερική αρχιτεκτονική κ όμορφα δωμάτια. Περίμενα κάτι υποδεέστερο και εξεπλάγην ευχάριστα. Λίγη ξεκούραση κ ξεκίνημα για τη βόλτα μας. Ψάξαμε κανα καφέ στη γύρω περιοχή, ψιλομέτρια τα πράγματα άλλα το περιμέναμε. Κι αφού περπατήσαμε κ περπατήσαμε, πήραμε ταξι με προορισμό το πιο πολυφωτογραφημένο σημείο της πόλης, το Nasir-ol-Molk mosque ή «ροζ τζαμί» στο τουριστικότερο.

Χτισμένο πριν από περίπου 130 χρόνια είναι διάσημο για τις πολύχρωμες γυάλινες προσόψεις του οι οποίες με τη βοήθεια του φωτός κ των χαλιών στο εσωτερικό, δημιουργούν ένα πανέμορφο κ εξαιρετικά φωτογενές σκηνικό. Οι τιμές στην είσοδο έχουν δυστυχώς πάρει την ανιούσα (150000 ριαλς από 30000 πριν μερικά χρόνια - #plithorismos). Κοντοσταθήκαμε στην είσοδο να διαβάσουμε τον οδηγό μας (Bradt – είχε καλά reviews στο ιντερνετ άλλα ψιλο-απογοητεύθηκα ) κ να κάνει η Μ. κανα τσιγάρο κ εκεί γνωρίσαμε τον Mehrdad.

Ο Mehrdad λοιπόν εκτός από εξαιρετικά δυσκολοπρόφερτο όνομα, έχει μεγάλη αγάπη για την ιστορία της χώρας του – είναι μηχανικός εξορρύξεων (ή κάτι τέτοιο) , δουλεύει σε αραβικό κράτος 6 μήνες το χρόνο κ δεν του αρέσει καθόλου η ζωή εκεί άλλα τι να κάνει που στο Ιράν η ανεργία στους νέους καλπάζει. Το brain drain είναι ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα της χώρας. Δεν ξέρω αν η γνωριμία ήταν τυχαία ή αν επίτηδες κόβει βόλτες τα απογεύματα στα τουριστικά σημεία του Shiraz για να ψαρέψει τουρίστες (προφανώς το δεύτερο) πάντως η χαρακτηριστική του ευγένεια τον έκανε αμέσως εξαιρετικά συμπαθή. #meet_n_greet

Anyway μπήκαμε μέσα, χαζέψαμε την συμπαθητική αυλή, απολαύσαμε το εσωτερικό παρουσία ελάχιστων τουριστών, κάναμε κ το σχετικό photoshoot κ στην έξοδο ρωτήσαμε τον κύριο στα εισητήρια αν θα μπορούσαμε να έρθουμε με το ιδιο εισιτήριο κ αύριο καθώς όλοι προτείνουν επίσκεψη το πρωί όπου το φως του ήλιου είναι πιο έντονο κ τα χρώματα ομορφότερα. #instagram

Ο τυπάς δεν καταλάβαινε κ κάπου εκεί προθυμοποιήθηκε να μας βοηθήσει ο Mehrdad κ έκανε τις συννενοήσεις. Φυσικά την επομένη έπρεπε να κόψουμε διαφορετικό εισιτήριο (αν ήμουν εγώ κ αύριο θα σας άφηνα μας ειπε ο υπάλληλος άλλα δουλεύουμε σε βάρδιες) - πήραμε λοιπόν κ μεις μερικές καρτ ποστάλ κ φύγαμε. #to_tsampa_pethane

Πιάσαμε τη κουβεντούλα με το παλικάρι μέχρι να κάνει η Μ. άλλο ένα τσιγάρο κ μας πρότεινε να μας πετάξει με το αμάξι του μέχρι τον επόμενο προορισμό μας, το μαυσωλείο Shah Cheragh. Μας ρώτησε αν πήγαμε ήδη στην Περσέπολη, απαντήσαμε όχι κ εκεί που περίμενα να μας το ξεφουρνίσει και να αυτοπροταθεί ως οδηγός μας, το μόνο που ανέφερε ήταν τι να δούμε οπωσδήποτε κ τι να προσέξουμε. Κι αφού φτάσαμε (δεν ήταν δα κ τόσο μακριά) του το ανέφερα εγώ γιατί με την Μ. ήμασταν σίγουροι ότι εν τέλει αυτό επιζητούσε άλλα στο τέλος ντράπηκε (?) και δεν είπε τπτ. Aρχίσαμε εκεί τη κουβέντα για το αν μπορεί να μας πάει αυτός κ να αποτελέσει τρόπον τινα τον ξεναγό-οδηγό μας -- τα είπαμε από δω, τα είπαμε από κει κ εν τέλει συμφωνήσαμε. #negotiations

Το Shah Cheragh είναι ένα απο τα ομορφότερα μαυσωλεία/τζαμιά της χώρας. Η κατάλληλη ώρα επίσκεψης είναι το βραδάκι όπου ο φωτισμός το κάνει να φαίνεται ακόμα πιο εντυπωσιακό.

Στο εσωτερικό του υπάρχουν οι τάφοι δυο αδερφών, γιών του έβδομου Ιμάμη της χώρας κ η ονομασία ετοιμολογικά σημαίνει «ο Βασιλιάς του φωτός». Περισσότερα ιστορικά στοιχεία αδυνατώ να σας δώσω – δεν έχει κ νόημα άλλωστε – αυτό που μπορώ να σας πω είναι οτι αποτελεί ένα απο τα σημαντικότερα σημεία πίστης στο Shiraz.

Η είσοδος στους τουρίστες είναι ελεύθερη κ ένας συνοδός/εθελοντής έρχεται υποχρεωτικά μαζί ενώ οι κυρίες πρέπει οπωσδήποτε να φορέσουν τσαντόρ (όπως σε κάθε μαυσωλείο). Εκεί η Μ. άρχισε να τσινάει άσχημα καθώς, άντε να φάει τη μαντίλα άλλα κ το ολόσωμο χιλιοχρησιμοποιημένο σεντόνι απ’το πανέρι πήγαινε πολύ #mes_sta_sentonia_myrizei_akoma

Ήμασταν τυχεροί καθώς μας έτυχε μια εξαιρετικά συμπαθής κοπέλα η οποία προσπάθησε πραγματικά να μας εξηγήσει όσα αγνοούσαμε για τους Ιμάμηδες κ τη σπουδαιότητά τους, μας πήγε σε όλους τους χώρους, μας κέρασε τσαγάκι, μας πρότεινε τα καλύτερα σημεία για φωτογραφίες κ επέμενε να πεταχτούμε πιο κάτω στο τζαμί κ να μπούμε στο εσωτερικό του για να θαυμάσουμε τα περίφημα μωσαϊκά απο καθρέφτες.

#kathrefti_kathreftaki_mou​

Ευτυχώς την ακούσαμε κ κάναμε το εξτρα περπάτημα καθώς είναι πραγματικά εντυπωσιακό απο κοντά. Φυσικά υπάρχουν διαφορετικοί χώροι κ είσοδοι για άντρες κ γυναίκες, η Μ. που είναι κ πιο κοινωνική έπιασε κουβέντα εκεί με κάτι κοπέλες κ την πήγαν κ σε άλλους χώρους --- εγώ τα έλεγα με ένα παλικάρι ο οποίος απορρούσε πως ήρθαμε στο Ιράν χωρίς γκρουπ.

Anyway αφού αφιερώσαμε αρκετή ώρα στο μαυσωλείο πήραμε το δρόμο του γυρισμού κ κάναμε κ μια βόλτα απ’το παζάρι το οποίο ήταν ανοιχτό ως αργά. Πολύς κόσμος στη περιοχή, οι περισσότεροι κοιτούσαν περίεργα την Μ., στην αρχή νομίσαμε οτι το κάνανε λόγω της καστανόξανθης κόμης της άλλα ο Mehrdad μας είπε την άλλη μέρα οτι τους φαίνεται πολύ περίεργο/ύποπτο μια γυναίκα να καπνίζει στριφτό τσιγάρο !!! #to_vapori_aptin_persia

Μιλήσαμε με αρκετό κόσμο, όλοι ψοφούσαν για μπιρι μπιρι, γνωρίσαμε κ έναν φοβερό τύπο ο οποίος ήταν επίσημος ξεναγός κ ήθελε κ αυτός να τον καβατζώσουμε για την εκδρομή μας στη Περσέπολη άλλα εγώ είχα κατασυμπαθήσει το προηγούμενο παλικάρι κ επέμεινα στην αρχική μου απόφαση. Κάτσαμε σε ένα ταβερνάκι κοντά στο ξενοδοχείο που είχε κ καλά άριστα reviews στο tripadvisor άλλα το μενου ήταν περιορισμένο κ το κεμπάπ του πολύ στεγνό για τα γούστα μου. #san_to_souvlaki_den_exei

Επιστρέψαμε να κάνουμε έναν σωστό ύπνο – θυμίζω την προηγούμενη νύχτα τη βγάλαμε σε αεροπλάνα κ αεροδρόμια – έχοντας περάσει πολύ όμορφα την ημέρα μας στην πόλη απο την οποία είχαμε τις χαμηλότερες προσδοκίες.

 

[Triplover]

Το Ιράν είναι από τους προορισμούς που με ενδιαφέρουν πολύ, αλλά δεν ξέρω τι κόστος έχει η διαμονή. Μία μικρή ματιά που έριξε έβλεπα 30βάλε το άτομο το βράδυ, κάτι που με αποθάρρυνε ως ένα βαθμό. Πόσο κόστισε σε εσάς η διαμονή;

 

[silversurfer]

Δεκέμβριος που πήγαμε εμεις ειναι offseason θαρρώ
Κινηθήκαμε σε μια μέση τιμή 50Ε το δωμάτιο εκτος απο μια περίπτωση στην οποία θα αναφερθώ στη πορεία -- θα έλεγα οτι για αυτήν τη τιμή ήταν εξαιρετικά τα καταλλύματα , πράγμα που σημαίνει οτι κάποιος που θέλει να ρίξει το budget κ να κοιμηθεί σε πολυ basic , έχει αρκετό περιθώριο

Υ.Γ. By the way οταν λες έριξα μια ματιά, που ακριβώς την έριξες ? (φαντάζομαι ακόμα είναι banned απ'το booking)

 

[Triplover]

Δεκέμβριος που πήγαμε εμεις ειναι offseason θαρρώ
Κινηθήκαμε σε μια μέση τιμή 50Ε το δωμάτιο εκτος απο μια περίπτωση στην οποία θα αναφερθώ στη πορεία -- θα έλεγα οτι για αυτήν τη τιμή ήταν εξαιρετικά τα καταλλύματα , πράγμα που σημαίνει οτι κάποιος που θέλει να ρίξει το budget κ να κοιμηθεί σε πολυ basic , έχει αρκετό περιθώριο

Υ.Γ. By the way οταν λες έριξα μια ματιά, που ακριβώς την έριξες ? (φαντάζομαι ακόμα είναι banned απ'το booking)

Αν θυμαμαι καλα είχα δει στο hostelworld, το οποίο είχε βγάλει πολύ λίγες επιλογές σε τιμές σχεδόν Νέας Υόρκης.
ΥΓ τωρα που ξαναείδα στη Τεχεράνη είναι μια χαρά οι τιμές αν και με λίγες επιλογες. Σε σιραζ και ισφαχαν εχουν μόνο μια επιλογή

 

[silversurfer]

Αν θυμαμαι καλα είχα δει στο hostelworld, το οποίο είχε βγάλει πολύ λίγες επιλογές σε τιμές σχεδόν Νέας Υόρκης.

Πολυ πιθανό να συνεργάζονται με ιρανικά πρακτορεία οπότε θα παίζει προμήθεια πάνω στην προμήθεια

 

[fenia42]

Για ξενοδοχεία και δωμάτια εγώ είχα συμβουλευτεί το TripAdvisor και έκλεινα διαμονή στέλνοντας μειλ στον ξενοδόχο. Έχει επιλογές το Ιράν, μην ανησυχείς @Triplover . Να το κανεις το ταξίδι, όλα τα υπόλοιπα είναι πολύ οικονομικά.
@silversurfer πολύ ωραίες φωτογραφίες! Ευχαριστούμε για την ιστορία. Τα δε # φοβερα!
Πάντως όταν είχα πάει εγώ και άναψα τσιγάρο σε δημόσιο χώρο εισέπραξα όλου του κόσμου τα βλέμματα, έκπληξης αποδοκιμασίας απέχθειας κλπ κλπ. Θεωρώ πως δεν είναι καθόλου αποδεκτό μια γυναίκα να καπνίζει.

 

[silversurfer]

Persepolis

Ο Mehrdad ήταν το πρωί στην ώρα του, εμείς πάλι οχι, καθώς μας έπεσε βαρύ το στρώμα μετα τις προηγούμενες κουραστικές μέρες. Η Περσέπολη απέχει 60 km απο το Shiraz κ ο χρόνος μέχρι να φθάσουμε μας έδωσε την ευκαιρία να γνωριστούμε λίγο με το παλικάρι. Του είπαμε λοιπόν για μας, μας είπε κ αυτός τα δικά του. Όνειρό του είναι να καταφέρει να φύγει μόνιμα Αυστραλία με κάποιο τρόπο όπου κατοικεί ηδη η αδερφή του. Όταν διαπίστωσε οτι κι εμείς (όπως κ αυτός) δεν έχουμε κανενός είδους κόλλημα με τις θρησκείες κ τις προκαταλήψεις που αυτές επιβάλλουν τη σήμερον ημέρα, έγινε πιο ανοιχτός κ λύθηκε η γλώσσα του περισσότερο και συζητήσαμε για πολλά κ διάφορα. #break_the_ice

Η μέρα ήταν υπέροχη με ήλιο κ σχετική ζεστούλα για Δεκέμβριο μήνα. Φτάσαμε λοιπόν στην Περσέπολη όπου κόψαμε όλοι μας εισητήριο (προφανώς αυτός μειωμένο σαν ιρανός πολίτης). Όπως ανέφερα δεν ήταν πιστοποιημένος ξεναγός όμως είχε φοβερή γνώση της ιστορίας κ το έκανε αυτό σαν έξτρα εισόδημα τους νεκρούς μήνες της δουλειάς του. Λίγα λόγια για την Περσέπολη λοιπόν. Αποτέλεσε την πρωτεύουσα της Περσικής Αυτοκρατορίας κατα τη δυναστεία των Αχαιμενιδών (Achaemenid στα αγγλικά γιατί είμαι σίγουρος πως στα ελληνικά το σκότωσα) κυρίως γιατί επιλέχθηκε ως η τοποθεσία του βασιλικού παλατιού – η καρδιά του Περσικού κόσμου χτυπούσε όμως στις υπόλοιπες μεγαλουπόλεις, Βαβυλώνα, Σούσα κ σια. Ολοκληρώθηκε υπο την βασιλεία των Κύρου και Δαρείου κ ο θρύλος λέει πως τα παλάτια ήταν απο τα εντυπωσιακότερα της εποχής. #history_lesson

Όπως γνωρίζουμε, πυρπολήθηκε κατα την εκστρατεία του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Η #politically_correct ιστορία είναι οτι ο Αλέξανδρος την έκαψε ως αντίποινα για την πυρπόληση της πόλης των Αθηνών απο τους Πέρσες κάποιες εκατοντάδες χρόνια πριν. Εγώ όμως θα πάω με την άλλη άποψη, αυτη που λέει οτι το παλικάρι μας εκτός απο μέγας στρατηλάτης, ήταν κ λίγο μ*****ς, αυταρχικός, κυκλοθυμικός (σκότωσε εν ψυχρώ όντας μεθυσμένος φίλους του άλλα κ κάποιον απο τους ιστοριογράφους που τον συνόδευαν στο ταξίδι του), γεμάτος απίθανες αποφάσεις (μια απο αυτες κόστισε το θάνατο των περισσοτέρων αλόγων του ενω μιαν άλλη φορά που οι στρατιώτες δεν είχαν νερό στην έρημο, τους προέτρεψε να πιούν κρασί κ φυσικά τους αποτελείωσε) κ τα βράδυα το έτσουζε αρκετά. Μια απο αυτές τις βραδυές λοιπόν, ενω τα κοπανούσε με τα φιλαράκια κ τα «κορίτσια» της εποχής, μια απτις παλλακίδες πρότεινε στο τσακιρ κεφι να κάψουν το παλάτι – τώρα την άκουσε (?) έκανε καμιά βλακεία κ του ξέφυγε κανας πυρσός στις κουρτίνες (?) θα σας γελάσω. #pinw_k_methw #ola_gia_to_foustani_pou_ti_zimia_ti_kanei
​

​

Το όλο σύμπλεγμα έχει ανακηρυχθεί φυσικά μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς απο την UNESCO. Ο Mehrdad αποδείχθηκε άψογος κ πραγματικά ήθελε μιας που επισκεφθήκαμε τον τόπο του να μας μείνουν ορισμένα πράγματα. Μας εξήγησε που ήταν ο κάθε χώρος κ τι εξυπηρετούσε, τις δυο σκάλες εισόδου κ ποιοι τις χρησιμοποιούσαν, τι σήμαιναν οι τοιχογραφίες με τα διάφορα ζώα ή κ τους περίεργους συνδυασμούς αυτών (διαφορετικό κεφάλι/διαφορετικό σώμα), μας οδήγησε στο σημείο που είχαν φτιάξει τάφους των βασιλέων μέσα στο βουνό κυριολεκτικά κ αφου βγάλαμε κ τις απαραίτητες φωτογραφίες

φύγαμε με προορισμό τη νεκρόπολη Naqsh-e Rustam. Πρόκειται για βράχους όπου μέσα τους τοποθετήθηκαν οι τάφοι μεγάλων βασιλιάδων όπως ο Ξέρξης κ ένας απ’τους λόγους που σκάλισαν τόσο επίμονα τη σκληρή πέτρα (σε μεγάλο ύψος μάλιστα) ήταν για να μην βρεθούν κ βανδαλιστούν. Έχω την εντύπωση οτι τελικά δεν πέτυχαν το σκοπό τους κ βρέθηκαν κατεστραμμένοι κ λεηλατημένοι.

Αφήσαμε επίτηδες την αρχαία πόλη της Pasargadae , της οποίας το σημαντικότερο έκθεμα είναι ο τάφος του περιβόητου βασιλιά Κύρου, καθώς απαιτούσε αρκετά ακόμα χλμ εκτος της πορείας μας. #oxi_alloi_tafoi

Ο Mehrdad μας οδήγησε σε ένα βενζινάδικο στην εθνική όπου κάνουν στάση τα υπεραστικά λεωφορεία κ περίμενε μεχρι να περάσει κάποιο που να εξυπηρετεί τον επόμενο προορισμό μας. Φρόντισε ο ίδιος να φορτωθούν οι βαλίτσες μας, έδωσε απ’τα χρήματά του κάποια ψιλά στον οδηγό για να μη χαλάσω κάποια χοντρά που είχα ώστε να συμπληρωθεί το αντίτιμο του εισιτηρίου κ μας ξεπροβόδισε. Συνέχισε να μας στέλνει για το πως πάει το ταξίδι μας κ μετά απο καιρό ανταλλάσουμε που κ που μηνύματα μέσω facebook. Πραγματικά η συμπεριφορά του κ η ευγένειά του μας σκλαβώσανε -- ήταν η καλύτερη γνωριμία που κάναμε στο ταξίδι

 

[giannoula]

τελικά τα ξενοδοχεία από πού τα έκλεισες;;; επίσης συγκλονίστηκα που έκλεισες εσωτερική πτήση μέσω μηχανών τόσο καιρό δεν είχα βρει κάτι... Καφέ τελικά βρήκατε να κάτσετε στο Σιράζ;;; αφού δεν μπορείς να πιεις κανένα ποτηράκι τουλάχιστον να μπορείς να απολαύσεις κανένα καφεδάκι!!!

 

[Θανάσης.]

Θυμάμαι με πόσο θαυμασμό αναφερόσουν για αυτό το ταξίδι όταν σας είχα συναντησει.Πολυ ωραία η ιστορία σας,περιμένω την συνέχεια.

 

[silversurfer]

τελικά τα ξενοδοχεία από πού τα έκλεισες;;;

'Ολα τα έκλεισα με direct επικοινωνία μαζί τους μέσω email -- στις ιστοσελίδες-πρακτορεία μου διναν ακριβότερες τιμες απο αυτες που μου δώσαν τα ιδια τα ξενοδοχεια

Καφέ τελικά βρήκατε να κάτσετε στο Σιράζ

Μπα ψόφια πράγματα -- βολευτήκαμε με ενα καφε στο χέρι