giannismits
Member
- Μηνύματα
- 3.494
- Likes
- 11.726
- Επόμενο Ταξίδι
- ?
Στο NoviSad
Στο Νόβι Σαντ πήγαμε την Κυριακή του Πάσχα.Από τον σταθμό λεωφορείων του Βελιγραδίου (χάνεσαι λιγάκι αλλά την βρίσκεις την άκρη) κόψαμε εισητήριο με επιστροφή και η κυρία στον γκισέ μας έδειξε σε ποιό διάδρομο του σταθμού θα περιμένουμε το λεωφορείο μας.Το εισητήριο κοστίζει περίπου 1100 δηνάρια.
Σημείωση:Υπάρχουν πολλές εταιρείες λεωφορείων που κάνουν τη διαδρομή μέχρι Νοβι Σαντ.Όταν βγάζεις εισητήριο με επιστροφή σημαίνει ότι θα επιστρέψεις με την ίδια εταιρεία.Κάτι που δεν γνωρίζαμε και δεν σκεφτήκαμε.Όταν λοιπόν πήγαμε να επικυρώσουμε το εισητήριο μας στον γκισέ του σταθμού στο Νοβι Σαντ μας εξήγησαν ότι το τελευταίο δρομολόγιο της συγκεκριμένης εταιρείας έφυγε πριν λίγη ώρα.Έτσι πληρώσαμε και κόψαμε καινούριο εισητήριο με άλλο λεωφορείο που θα ερχόταν σε μισή ώρα.Μάς εξήγησε πως από το εισητήριο που χάσαμε δικαιούμαστε το 50% του ποσού το οποίο θα μας δώσουν στο σταθμό του Βελιγραδίου.Πράγματι φτάνοντας στο Βελιγράδι πήγαμε στην έκδοση εισητηρίων,δεν προλάβαμε καν να εξηγήσουμε τι έγινε και ο κύριος κατευθείαν μας έδωσε την επιστροφή του ποσού.
Οπότε προσοχή.ΔΕΝ χρειάζεται να βγάλετε εισητήριο με επιστροφή.Δρομολόγια υπάρχουν πολλά γι’αυτό βγάζετε επι τόπου εισητήριο μονής διαδρομής.
Το επίσημο siteτων ΚΤΕΛ (Σέρβικα) http://redvoznje.net/
Στο Novi Sad φτάσαμε μετά από 1 ώρα και 10 λεπτά περίπου.Ο σταθμός λεωφορείων (καθώς και ο σιδηροδρομικός που είναι δίπλα) συνδέεται με το κέντρο με τα αστικά λεωφορεία που έχουν ως αφετηρία το σταθμό.
Έτσι πήραμε το αστικό 4 και πληρώσαμε επι τόπου στον οδηγό 50 δηνάρια.
Μετά από 10 λεπτά περίπου κατεβήκαμε στη στάση Bazar.Δεν είναι δύσκολο να το καταλάβεις καθώς όσο πλησιάζεις στο κέντρο φαίνονται τα ιστορικά κτίρια της κεντρικής πλατείας της πόλης.
Το Novi Sad είναι η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Σερβίας με 300.000 κατοίκους.Το μπαρόκ ιστορικό κέντρο παραπέμπει σε πόλεις της κεντρικής Ευρώπης όπως η Βιέννη και η Βουδαπέστη.Όπως έχει ειπωθεί, το Νόβι Σαντ είναι η πιο ανατολική πόλη της Δυτικής Ευρώπης και η πιο δυτική πόλη της Ανατολικής Ευρώπης!Είναι ένα βιομηχανικό και οικονομικό κέντρο της σερβικής οικονομίας, καθώς και ένα σημαντικό πολιτιστικό κέντρο.
Η πλατεία σημείο αναφοράς του NoviSad, είναι η πλατεία ελευθερίας (Трг слободе / Trg Slobode) η οποία είναι μια κούκλα!Την περιβάλουν Aυστροουγγρικά αρχιτεκτονικά αριστουργήματα του 19ου και 20ου αιώνα όπως το αριστοκρατικό νεο-αναγεννησιακού ρυθμού δημαρχείο (Gradevska Kuca) που ολοκληρώθηκε το 1895 ως αίθουσα δικαστηρίου, η Τράπεζα της Βοϊβοντίνα και το Hotel Vojvodina ενώ στη δυτική μεριά της πλατείας δεσπόζει ο κατασκευασμένος από τούβλο επιβλητικος νεογοτθικός Ρωμαιοκαθολικός ναός της Παρθένου Μαρίας (Rimokatolicka crkva župa imena Marijina), με τον 76 μέτρων πύργο του κατασκευής του 1894. Στο κέντρο της πλατείας βρίσκεται μνημείο αφιερωμένο στον Svetozar Miletic, ένας από τους εξέχοντες πολιτικούς της Σερβίας του 19ου αιώνα.
Το Δημαρχείο
Ο Ρωμαιοκαθολικός ναός της Παρθένου Μαρίας
Θαυμάσαμε την υπέροχη πλατεία η οποία μεσημέρι Κυριακής του Πάσχα ήταν αρκετά έρημη με λίγο κόσμο να κυκλοφορεί και συνεχίσαμε προς την οδό Zmaj Jovina έναν από τους παλαιότερους δρόμους στο Novi Sad.Στο τέλος του δρόμου βρίσκεται το Vladicanski dvor,το παλάτι του Σέρβου Ορθόδοξου Επίσκοπου της Επισκοπής της Backa χτισμένο το 1901 ενώ μπροστά από το παλάτι από το 1984 υπάρχει το μνημείο του ποιητή Jovan Jovanović Zmaj από τον οποίο πήρε το όνομά του ο δρόμος.
Η οδός Zmaj Jovina
Το μνημείο του ποιητή Jovan Jovanović Zmaj
Vladicanski dvor
Λίγο πιο πίσω αριστερά στην Nikole Pasica είναι ο ορθόδοξος καθεδρικός ναός του Αγ. Γεωργίου του 19ου αιώνα.
Περπατήσαμε την Nikole Pasica και ξαναγυρίσαμε στο Vladicanski dvor συνεχίζοντας την βόλτα μας δεξιά του δρόμου που αρχίζει ο πιο παλιός δρόμος του Νόβι Σαντ,η οδός Dunavska με τα όμορφα κτήρια του 18ου και 19ου αιώνα τα οποία στεγάζουν καφέ και εστιατόρια.
Όλο το ιστορικό κέντρο που αποτελείται από την πλατεία Slobode, την Zmaj Jovina, την Nikole Pasica και την Dunavska είναι πεζοδρομημένο.
Ο κόσμος άρχισε να κάνει πιο αισθητή την παρουσία του και να γεμίζει τους γύρω πεζόδρομους.Δεν είχα κάνει καμία έρευνα για φαγητό στην πόλη και η επιθυμία μου να φάω κλασικά Πασχαλινά φαγητά έμεινε επιθυμία αφού δεν βρήκαμε καμία κλασική ταβέρνα εκεί στο κέντρο να έχει στο μενού της κρέατα.Γι’αυτό κι εμείς κάναμε πρώτη φορά στη ζωή μας Πάσχα αλα Ιταλικά.Πάνω στην Dunavska βρίσκεται ένα καφέ-εστιατόριο που είχε λίγο κόσμο εκείνη τη στιγμή και χωρίς να το πολυσκεφτούμε καθήσαμε.Το μενού ήταν Ιταλικό και δεν το μετανιώσαμε καθόλου αφού έφαγα ίσως τα ωραιότερα ζυμαρικά που έχω φάει ποτέ.Μεγάλες μερίδες,προσεγμένη παρουσίαση και εξαιρετική γεύση για μια σαλάτα με φρέσκο σολομό,ταλιατέλες ala Genovaκαι εκπληκτικά νιόκι που τα έτρωγα και ένοιωθα ευτυχία!Τιμή αν θυμάμαι καλά 2500 με 3000 δηνάρια.
Ο καιρός άρχισε να χαλάει και οι πρώτες ψιχάλες έκαναν την εμφανισή τους.Απτόητοι και προπάντων χορτάτοι συνεχίσαμε την γνωριμία μας με την πόλη.
Στο τέλος της Dunavska βρίσκεται το παλαιότερο πάρκο της πόλης το Dunavski Park.
Στρίψαμε δεξιά του πάρκου ώσπου βγήκαμε στον κεντρικό δρόμο Bulevar Mihajla Pupina...
...και συνεχίζοντας φτάσαμε στην γέφυρα Varadinski που ενώνει το Νόβι Σαντ με τον παλαιότερο οικισμό της περιοχής το Πετροβαραντίν (Petrovaradin),για μένα το ομορφότερο μέρος του Novi Sad.
Περνώντας τη γέφυρα απέναντι μας στέκεται επιβλητικό στο λόφο το φρούριο Petrovaradin,γνωστό και ως το ‘’Γιβραλτάρ του Δούναβη’’.
Είσοδος στο Petrovaradin
____________________________________________________________________
Λίγη ιστορία
Στην δεξιά πλευρά του Δούναβη, στο σημείο που είναι σήμερα το Petrovaradin βρέθηκαν τα ερείπια του αρχαιότερου οικισμού της περιοχής από την παλαιολιθική εποχή το 4.500 πΧ. Το Petrovaradin ιδρύθηκε από τους Κέλτες τον 4ο αιώνα πΧ όπου έχτισαν και το πρώτο κάστρο, αλλά το αρχικό όνομα του πρώτου οικισμού δεν είναι γνωστό.Τον 1ο αιώνα πΧ την περιοχή κατέκτησαν οι Ρωμαίοι που στο ίδιο σημείο έκτισαν πιο μεγάλο κάστρο με καλύτερη οχύρωση που ονομάζονταν "Cusum".Τον 5ο αιώνα μ.Χ. οι Ούννοι κατέστρεψαν εντελώς το Cusum και στα τέλη του 5ο αιώνα μ.Χ. οι Βυζαντινοί έκτισαν ξανά την πόλη την οποία ονόμασαν "Cusum" και "Petrikon".Το Βασίλειο της Ουγγαρίας κατέκτησε την περιοχή αυτή μεταξύ του 10ου και 12ου αιώνα.Σε έγγραφα του 1237, η πόλη αναφέρεται για πρώτη φορά με το όνομα Petrovaradin ( Pétervárad ).Αργότερα, η πόλη καταλήφθηκε από την Οθωμανική Αυτοκρατορία το 1526, καθώς και από τη μοναρχία των Αψβούργων το 1687. Στην αρχή της βασιλείας των Αψβούργων, απαγορεύτηκε σε όλους τους ορθόδοξους χριστιανούς να κατοικούν στο Πετροβαραντίν.Γι' αυτό οι Σέρβοι το 1694 άρχισαν να κτίζουν στην απέναντι αριστερή όχθη του Δούναβη νέο οικισμό.Εκεί που είναι σήμερα η πόλη του Νόβι Σαντ.Το φρούριο απέκτησε τη σημερινή του εικόνα στις αρχές του 18ου αιώνα, όταν οι Αυστροούγγροι το οχύρωσαν και μεγάλωσαν περαιτέρω με την κατασκευή συστήματος 18 χλμ. υπόγειων στοών σε τέσσερα διαφορετικά επίπεδα.Σήμερα ένα χιλιόμετρο στοών είναι επισκέψιμο.
____________________________________________________________________
Τα παλαιά κτίσματα,τα λιθόστρωτα στενά και η ανάβαση προς το φρούριο,η όλη ατμόσφαιρα της περιοχής πραγματικά μας ταξίδεψε σε άλλους αιώνες.Ανεβαίνοντας προς το κάστρο η συνοικία του Petrovaradin μοιάζει σαν ψεύτικη σαν σκηνικό από παραμύθι.
υπόγεια στοά
Αφού διαβήκαμε την υπόγεια στοά βγήκαμε στο υπέργειο τμήμα του κάστρου.Εκεί που κάποτε ήταν πρώην στρατόπεδα, αποθήκες πυρομαχικών και φυλακές,σήμερα στεγάζονται μουσεία,εργαστήρια,γκαλερί,καφέ και εστιατόρια.
Τα σύννεφα άρχισαν να φεύγουν και ο καιρός άνοιξε και πάλι, με τις αχτίδες του ήλιου να βγαίνουν δειλά δειλά και η θέα προς το Νόβι Σαντ να γίνεται ακόμα πιο ειδυλλιακή.Καθήσαμε στο καφέ και απολαύσαμε για ώρα την θέα του Νόβι Σαντ,του Δούναβη και των τριών γεφυρών που ενώνουν την πόλη με το Πετροβαραντίν.Οι γέφυρες καταστράφηκαν από τους βομβαρδισμούς του ΝΑΤΟ το 1999 αλλά ξαναχτίστηκαν σχεδόν αμέσως.
Το δημοφιλέστερο σημείο παρατήρησης είναι από τον πύργο του ρολογιού,το σύμβολο του κάστρου.Ειδικά κατά το σούρουπο και τη νύχτα η θέα θα είναι ακόμα πιο εντυπωσιακή.
Εντυπωσιασμένοι και γεμάτοι από το γραφικό και με πλούσια ιστορία Πετροβαραντίν, κατεβήκαμε το καστρο και πήραμε το δρόμο της επιστροφής.
Περάσαμε και πάλι τη γέφυρα Varadinski...
...και από την κεντρική λεωφόρο της πόλης Bulevar Mihajla Pupina,πήραμε το αστικό 4 και πήγαμε στον σταθμό λεωφορείων για να επιστρέψουμε στο Βελιγράδι.
Σημείωση:Αν δεν θέλετε να πάτε με τα πόδια στο φρούριο το λεωφορεία 69 κάνει στάση κάτω στο κάστρο.Επίσης βολεύουν και τα λεωφορεία 3,9 και 70 που κάνουν στάση στον οικισμό του Πετροβαραντίν.Και τα 4 αστικά περνούν από την κεντρική λεωφόρο Bulevar Mihajla Pupina.
Ήταν μια υπέροχη ημερήσια εκδρομή που αναμφισβήτητα άξιζε.Τα βασικά αξιοθέατα είναι συγκεκριμένα και σε μια μέρα μπορείς άνετα να τα δείς.Απέχει από το Βελιγράδι 90χλμ και σε περίπου 1 ώρα βρίσκεσαι εκεί.Θεωρώ must μια ημερήσια σ’αυτή την όμορφη και ιστορική πόλη της Σερβίας.Αν και η πόλη είναι ευρέως γνωστή τα τελευταία χρόνια λόγω του Exit Festival του ετήσιου καλοκαιρινού φεστιβάλ μουσικής που πραγματοποιείται από το 2000 στο φρούριο και συρρέουν χιλιάδες κόσμου απ’όλη την Ευρώπη, το Νοβι Σαντ έχει να επιδείξει πολλά περισσότερα απ’αυτή τη γιορτή της μουσικής.
Στο Νόβι Σαντ πήγαμε την Κυριακή του Πάσχα.Από τον σταθμό λεωφορείων του Βελιγραδίου (χάνεσαι λιγάκι αλλά την βρίσκεις την άκρη) κόψαμε εισητήριο με επιστροφή και η κυρία στον γκισέ μας έδειξε σε ποιό διάδρομο του σταθμού θα περιμένουμε το λεωφορείο μας.Το εισητήριο κοστίζει περίπου 1100 δηνάρια.
Σημείωση:Υπάρχουν πολλές εταιρείες λεωφορείων που κάνουν τη διαδρομή μέχρι Νοβι Σαντ.Όταν βγάζεις εισητήριο με επιστροφή σημαίνει ότι θα επιστρέψεις με την ίδια εταιρεία.Κάτι που δεν γνωρίζαμε και δεν σκεφτήκαμε.Όταν λοιπόν πήγαμε να επικυρώσουμε το εισητήριο μας στον γκισέ του σταθμού στο Νοβι Σαντ μας εξήγησαν ότι το τελευταίο δρομολόγιο της συγκεκριμένης εταιρείας έφυγε πριν λίγη ώρα.Έτσι πληρώσαμε και κόψαμε καινούριο εισητήριο με άλλο λεωφορείο που θα ερχόταν σε μισή ώρα.Μάς εξήγησε πως από το εισητήριο που χάσαμε δικαιούμαστε το 50% του ποσού το οποίο θα μας δώσουν στο σταθμό του Βελιγραδίου.Πράγματι φτάνοντας στο Βελιγράδι πήγαμε στην έκδοση εισητηρίων,δεν προλάβαμε καν να εξηγήσουμε τι έγινε και ο κύριος κατευθείαν μας έδωσε την επιστροφή του ποσού.
Οπότε προσοχή.ΔΕΝ χρειάζεται να βγάλετε εισητήριο με επιστροφή.Δρομολόγια υπάρχουν πολλά γι’αυτό βγάζετε επι τόπου εισητήριο μονής διαδρομής.
Το επίσημο siteτων ΚΤΕΛ (Σέρβικα) http://redvoznje.net/
Στο Novi Sad φτάσαμε μετά από 1 ώρα και 10 λεπτά περίπου.Ο σταθμός λεωφορείων (καθώς και ο σιδηροδρομικός που είναι δίπλα) συνδέεται με το κέντρο με τα αστικά λεωφορεία που έχουν ως αφετηρία το σταθμό.
Έτσι πήραμε το αστικό 4 και πληρώσαμε επι τόπου στον οδηγό 50 δηνάρια.
Μετά από 10 λεπτά περίπου κατεβήκαμε στη στάση Bazar.Δεν είναι δύσκολο να το καταλάβεις καθώς όσο πλησιάζεις στο κέντρο φαίνονται τα ιστορικά κτίρια της κεντρικής πλατείας της πόλης.
Το Novi Sad είναι η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Σερβίας με 300.000 κατοίκους.Το μπαρόκ ιστορικό κέντρο παραπέμπει σε πόλεις της κεντρικής Ευρώπης όπως η Βιέννη και η Βουδαπέστη.Όπως έχει ειπωθεί, το Νόβι Σαντ είναι η πιο ανατολική πόλη της Δυτικής Ευρώπης και η πιο δυτική πόλη της Ανατολικής Ευρώπης!Είναι ένα βιομηχανικό και οικονομικό κέντρο της σερβικής οικονομίας, καθώς και ένα σημαντικό πολιτιστικό κέντρο.
Η πλατεία σημείο αναφοράς του NoviSad, είναι η πλατεία ελευθερίας (Трг слободе / Trg Slobode) η οποία είναι μια κούκλα!Την περιβάλουν Aυστροουγγρικά αρχιτεκτονικά αριστουργήματα του 19ου και 20ου αιώνα όπως το αριστοκρατικό νεο-αναγεννησιακού ρυθμού δημαρχείο (Gradevska Kuca) που ολοκληρώθηκε το 1895 ως αίθουσα δικαστηρίου, η Τράπεζα της Βοϊβοντίνα και το Hotel Vojvodina ενώ στη δυτική μεριά της πλατείας δεσπόζει ο κατασκευασμένος από τούβλο επιβλητικος νεογοτθικός Ρωμαιοκαθολικός ναός της Παρθένου Μαρίας (Rimokatolicka crkva župa imena Marijina), με τον 76 μέτρων πύργο του κατασκευής του 1894. Στο κέντρο της πλατείας βρίσκεται μνημείο αφιερωμένο στον Svetozar Miletic, ένας από τους εξέχοντες πολιτικούς της Σερβίας του 19ου αιώνα.
Το Δημαρχείο
Ο Ρωμαιοκαθολικός ναός της Παρθένου Μαρίας
Θαυμάσαμε την υπέροχη πλατεία η οποία μεσημέρι Κυριακής του Πάσχα ήταν αρκετά έρημη με λίγο κόσμο να κυκλοφορεί και συνεχίσαμε προς την οδό Zmaj Jovina έναν από τους παλαιότερους δρόμους στο Novi Sad.Στο τέλος του δρόμου βρίσκεται το Vladicanski dvor,το παλάτι του Σέρβου Ορθόδοξου Επίσκοπου της Επισκοπής της Backa χτισμένο το 1901 ενώ μπροστά από το παλάτι από το 1984 υπάρχει το μνημείο του ποιητή Jovan Jovanović Zmaj από τον οποίο πήρε το όνομά του ο δρόμος.
Η οδός Zmaj Jovina
Το μνημείο του ποιητή Jovan Jovanović Zmaj
Vladicanski dvor
Λίγο πιο πίσω αριστερά στην Nikole Pasica είναι ο ορθόδοξος καθεδρικός ναός του Αγ. Γεωργίου του 19ου αιώνα.
Περπατήσαμε την Nikole Pasica και ξαναγυρίσαμε στο Vladicanski dvor συνεχίζοντας την βόλτα μας δεξιά του δρόμου που αρχίζει ο πιο παλιός δρόμος του Νόβι Σαντ,η οδός Dunavska με τα όμορφα κτήρια του 18ου και 19ου αιώνα τα οποία στεγάζουν καφέ και εστιατόρια.
Όλο το ιστορικό κέντρο που αποτελείται από την πλατεία Slobode, την Zmaj Jovina, την Nikole Pasica και την Dunavska είναι πεζοδρομημένο.
Ο κόσμος άρχισε να κάνει πιο αισθητή την παρουσία του και να γεμίζει τους γύρω πεζόδρομους.Δεν είχα κάνει καμία έρευνα για φαγητό στην πόλη και η επιθυμία μου να φάω κλασικά Πασχαλινά φαγητά έμεινε επιθυμία αφού δεν βρήκαμε καμία κλασική ταβέρνα εκεί στο κέντρο να έχει στο μενού της κρέατα.Γι’αυτό κι εμείς κάναμε πρώτη φορά στη ζωή μας Πάσχα αλα Ιταλικά.Πάνω στην Dunavska βρίσκεται ένα καφέ-εστιατόριο που είχε λίγο κόσμο εκείνη τη στιγμή και χωρίς να το πολυσκεφτούμε καθήσαμε.Το μενού ήταν Ιταλικό και δεν το μετανιώσαμε καθόλου αφού έφαγα ίσως τα ωραιότερα ζυμαρικά που έχω φάει ποτέ.Μεγάλες μερίδες,προσεγμένη παρουσίαση και εξαιρετική γεύση για μια σαλάτα με φρέσκο σολομό,ταλιατέλες ala Genovaκαι εκπληκτικά νιόκι που τα έτρωγα και ένοιωθα ευτυχία!Τιμή αν θυμάμαι καλά 2500 με 3000 δηνάρια.
Ο καιρός άρχισε να χαλάει και οι πρώτες ψιχάλες έκαναν την εμφανισή τους.Απτόητοι και προπάντων χορτάτοι συνεχίσαμε την γνωριμία μας με την πόλη.
Στο τέλος της Dunavska βρίσκεται το παλαιότερο πάρκο της πόλης το Dunavski Park.
Στρίψαμε δεξιά του πάρκου ώσπου βγήκαμε στον κεντρικό δρόμο Bulevar Mihajla Pupina...
...και συνεχίζοντας φτάσαμε στην γέφυρα Varadinski που ενώνει το Νόβι Σαντ με τον παλαιότερο οικισμό της περιοχής το Πετροβαραντίν (Petrovaradin),για μένα το ομορφότερο μέρος του Novi Sad.
Περνώντας τη γέφυρα απέναντι μας στέκεται επιβλητικό στο λόφο το φρούριο Petrovaradin,γνωστό και ως το ‘’Γιβραλτάρ του Δούναβη’’.
Είσοδος στο Petrovaradin
____________________________________________________________________
Λίγη ιστορία
Στην δεξιά πλευρά του Δούναβη, στο σημείο που είναι σήμερα το Petrovaradin βρέθηκαν τα ερείπια του αρχαιότερου οικισμού της περιοχής από την παλαιολιθική εποχή το 4.500 πΧ. Το Petrovaradin ιδρύθηκε από τους Κέλτες τον 4ο αιώνα πΧ όπου έχτισαν και το πρώτο κάστρο, αλλά το αρχικό όνομα του πρώτου οικισμού δεν είναι γνωστό.Τον 1ο αιώνα πΧ την περιοχή κατέκτησαν οι Ρωμαίοι που στο ίδιο σημείο έκτισαν πιο μεγάλο κάστρο με καλύτερη οχύρωση που ονομάζονταν "Cusum".Τον 5ο αιώνα μ.Χ. οι Ούννοι κατέστρεψαν εντελώς το Cusum και στα τέλη του 5ο αιώνα μ.Χ. οι Βυζαντινοί έκτισαν ξανά την πόλη την οποία ονόμασαν "Cusum" και "Petrikon".Το Βασίλειο της Ουγγαρίας κατέκτησε την περιοχή αυτή μεταξύ του 10ου και 12ου αιώνα.Σε έγγραφα του 1237, η πόλη αναφέρεται για πρώτη φορά με το όνομα Petrovaradin ( Pétervárad ).Αργότερα, η πόλη καταλήφθηκε από την Οθωμανική Αυτοκρατορία το 1526, καθώς και από τη μοναρχία των Αψβούργων το 1687. Στην αρχή της βασιλείας των Αψβούργων, απαγορεύτηκε σε όλους τους ορθόδοξους χριστιανούς να κατοικούν στο Πετροβαραντίν.Γι' αυτό οι Σέρβοι το 1694 άρχισαν να κτίζουν στην απέναντι αριστερή όχθη του Δούναβη νέο οικισμό.Εκεί που είναι σήμερα η πόλη του Νόβι Σαντ.Το φρούριο απέκτησε τη σημερινή του εικόνα στις αρχές του 18ου αιώνα, όταν οι Αυστροούγγροι το οχύρωσαν και μεγάλωσαν περαιτέρω με την κατασκευή συστήματος 18 χλμ. υπόγειων στοών σε τέσσερα διαφορετικά επίπεδα.Σήμερα ένα χιλιόμετρο στοών είναι επισκέψιμο.
____________________________________________________________________
Τα παλαιά κτίσματα,τα λιθόστρωτα στενά και η ανάβαση προς το φρούριο,η όλη ατμόσφαιρα της περιοχής πραγματικά μας ταξίδεψε σε άλλους αιώνες.Ανεβαίνοντας προς το κάστρο η συνοικία του Petrovaradin μοιάζει σαν ψεύτικη σαν σκηνικό από παραμύθι.
υπόγεια στοά
Αφού διαβήκαμε την υπόγεια στοά βγήκαμε στο υπέργειο τμήμα του κάστρου.Εκεί που κάποτε ήταν πρώην στρατόπεδα, αποθήκες πυρομαχικών και φυλακές,σήμερα στεγάζονται μουσεία,εργαστήρια,γκαλερί,καφέ και εστιατόρια.
Τα σύννεφα άρχισαν να φεύγουν και ο καιρός άνοιξε και πάλι, με τις αχτίδες του ήλιου να βγαίνουν δειλά δειλά και η θέα προς το Νόβι Σαντ να γίνεται ακόμα πιο ειδυλλιακή.Καθήσαμε στο καφέ και απολαύσαμε για ώρα την θέα του Νόβι Σαντ,του Δούναβη και των τριών γεφυρών που ενώνουν την πόλη με το Πετροβαραντίν.Οι γέφυρες καταστράφηκαν από τους βομβαρδισμούς του ΝΑΤΟ το 1999 αλλά ξαναχτίστηκαν σχεδόν αμέσως.
Το δημοφιλέστερο σημείο παρατήρησης είναι από τον πύργο του ρολογιού,το σύμβολο του κάστρου.Ειδικά κατά το σούρουπο και τη νύχτα η θέα θα είναι ακόμα πιο εντυπωσιακή.
Εντυπωσιασμένοι και γεμάτοι από το γραφικό και με πλούσια ιστορία Πετροβαραντίν, κατεβήκαμε το καστρο και πήραμε το δρόμο της επιστροφής.
Περάσαμε και πάλι τη γέφυρα Varadinski...
...και από την κεντρική λεωφόρο της πόλης Bulevar Mihajla Pupina,πήραμε το αστικό 4 και πήγαμε στον σταθμό λεωφορείων για να επιστρέψουμε στο Βελιγράδι.
Σημείωση:Αν δεν θέλετε να πάτε με τα πόδια στο φρούριο το λεωφορεία 69 κάνει στάση κάτω στο κάστρο.Επίσης βολεύουν και τα λεωφορεία 3,9 και 70 που κάνουν στάση στον οικισμό του Πετροβαραντίν.Και τα 4 αστικά περνούν από την κεντρική λεωφόρο Bulevar Mihajla Pupina.
Ήταν μια υπέροχη ημερήσια εκδρομή που αναμφισβήτητα άξιζε.Τα βασικά αξιοθέατα είναι συγκεκριμένα και σε μια μέρα μπορείς άνετα να τα δείς.Απέχει από το Βελιγράδι 90χλμ και σε περίπου 1 ώρα βρίσκεσαι εκεί.Θεωρώ must μια ημερήσια σ’αυτή την όμορφη και ιστορική πόλη της Σερβίας.Αν και η πόλη είναι ευρέως γνωστή τα τελευταία χρόνια λόγω του Exit Festival του ετήσιου καλοκαιρινού φεστιβάλ μουσικής που πραγματοποιείται από το 2000 στο φρούριο και συρρέουν χιλιάδες κόσμου απ’όλη την Ευρώπη, το Νοβι Σαντ έχει να επιδείξει πολλά περισσότερα απ’αυτή τη γιορτή της μουσικής.
Attachments
Last edited:
