Phanton
Member
- Μηνύματα
- 77
- Likes
- 171
- Επόμενο Ταξίδι
- Βοστώνη
- Ταξίδι-Όνειρο
- Ινδια
MEΡΑ 6η (ΤΕΤΑΡΤΗ)
Εθνική γιορτή για το Βέλγιο, και στις Βρυξέλλες έχει μεγάλη στρατιωτική παρέλαση και το βράδυ πυροτεχνήματα. Το να πάμε είχε απορριφθεί πριν ξεκινήσει το ταξίδι. Πολύς κόσμος, κυκλοφοριακές ρυθμίσεις, δεν είναι για μωρά αυτά. Φτάνει το ζόρι στη Κολωνία.
Αντίθετα έχουμε κλείσει να κάνουμε κατάβαση ενός ποταμού με καγιάκ.
Αυτό μάλιστα. Τι ποιο φυσιολογικό για ένα τετράχρονο....
Ε ρε τρέλα που μας δέρνει...Άλλοι τα αφήνουν στις γιαγιάδες για να μη κουραστούν κι εμείς...καγιάκ !
Το ποτάμι είναι ο Lesse. Υπάρχουν 3 εταιρίες που οργανώνουν καταβάσεις
1) Kayak bleu Lesse Kayak - Dinant Aventure
2) Kayak rouge Descente de la LESSE aux Kayaks Ansiaux.
3) Kayak jaunes http://www.dinantourism.com/
Σε γειτονικά μέρη υπάρχουν κι άλλες. Προτίμησα την πρώτη γιατι έμοιαζε η μεγαλύτερη κι είχα δίκιο. Την ίδια ιδέα με εμάς φαίνεται πως είχανε και γύρω στους 2000 Βέλγοι ! Γινόταν Ο ΧΑΜΟΣ. Αλλά η εταιρία άψογη, ταχύτατη εξυπηρέτηση, δεν περιμέναμε καθόλου. Κι εξηγούμαι:
Με το αυτοκίνητο πήγαμε στην Anseremme. Εκεί είναι τα κεντρικά. Παρκάραμε, πληρώσαμε (στο τέλος θα πω πόσο), πήραμε τα εισιτήρια, και δυο τρελοί με ένα τετράχρονο πάνε να πιούνε καφέ μέχρι να έρθει η ώρα αναχώρησης. Στο καφέ παρατήρησα ότι έπαιζε πολύ φαϊ σε πακέτο….
Αργότερα κατάλαβα το γιατί.
Αναχώρηση σημαίνει ότι παίρνεις το τοπικό τρένο (που έρχεται κάθε 20 λεπτά) για να πας στο Gendron, 30 λεπτά δρόμος. Το τρένο είχε θέσεις αν και στο συγκεκριμένο σταθμό πρέπει να επιβιβαστήκαμε καμιά 300αριά νοματαίοι.
Φτάνοντας στο Gendron, παραλαμβάνεις κουπιά, σωσίβιο για τη μικρή, και το τάπερ. Ναι, το τάπερ. Είναι ένα μεγάλο ταπερ για να βάλεις ότι δεν θέλεις να βραχεί και το δένεις μέσα στο καγιάκ. Στη συνέχεια, σε μεταλλικούς κυλίνδρους κυλάνε τα άδεια καγιάκ, επιβιβάζεσαι, τρως μια σπρωξιά και τσουλώντας πάνω στους κυλίνδρους ….βρίσκεσαι μέσα στο ποτάμι.
Η διαδρομή μου είπαν πως είναι περίπου 3 ώρες, αλλά δεν υπάρχει χρονικό όριο για το καγιάκ. Το κρατάς μέχρι τις 6 το απόγευμα…. όσο θέλεις.
Θα το αντέξουμε ? θα είναι εύκολη η διαδρομή? Θα το κουμαντάρουμε ?
Το ποτάμι έχει βάθος από 10 έως 50 εκατοστά …τόοοοσο βαθύ ! Άρα να πνιγείς αποκλείεται. Είναι εξαιρετικά ορμητικό που σε μερικά σημεία κατεβαίνεις και σπρώχνεις ! Ειδικά εμείς που ήμασταν σε τριθέσιο ! Επίσης με το ρυθμό που καταφτάνει ο κόσμος, στην εκκίνηση ειδικά, το ποτάμι μοιάζει με εθνική οδό παραμονή Δεκαπενταύγουστου! Τουλάχιστον δεν θα είμαστε μόνοι, δεν θα χαθούμε….
Τελικά ήταν μια εμπειρα που δεν είναι για αρχάριους….! Είναι για άσχετους. Τόσο εύκολο. 1 άσχετος με 2 άχρηστες (απο κωπηλασία, γιατι από παρέα είναι οι καλύτερες) το έκαναν σε 4,5 ώρες. Αλλά γιατί κράτησε 4,5 ώρες ? Γιατί η διαδρομή ήταν μαγική. Κάθε 15 λεπτά συναντάς γεφυράκια, ένα κάστρο, ένα κάμπινγκ, ένα ιππικό όμιλο, ένα καφέ/καντίνα. Σε όλα αυτά βγάζεις το καγιάκ στη άκρη και χαλαρώνεις. Ο περισσότερος κόσμος κάποια στιγμή έκανε πικνίκ (το πακέτο που λέγαμε)Σε άλλα σημεία έκανε ΒΒQ, άλλοι με τις μπύρες τους γενικά είχε τρελό χαβαλέ. Μην έχοντας προβλέψει για όλα αυτά δεν είχαμε μαζί μας παρά μόνο νερό. Είχαμε όμως χρήματα κι έτσι φάγαμε στο BBQ του κάμπινγκ, η μικρή έκανε και μια βολτίτσα με άλογο μέσα στο ποτάμι, ήπιαμε κι ένα καφέ στη καντίνα και νωρίς το απόγευμα, το καγιάκ έφτασε στην Anseremme που είχαμε παρκάρει. Εκεί η εταιρία παρέχει ζεστό ντους σε όποιον θέλει, αλλά άρχισε η γκρίνια για την πισίνα οπότε γυρίσαμε στο ξενοδοχείο. Εδώ που τα λέμε η μικρή έβλεπε κάτι Βέλγους με την τρέλα τους που βουτούσαν στον ΔΡΟΣΕΡΟ Lesse, και τούμπαραν επίτηδες τα καγιάκ τους, και μια δυο φορές στο τσακ την προλάβαμε. Κόστος πακέτου τρένο+καγιακ 28 ευρώ+2 το ταπερ !
Το απόγευμα πεταχτήκαμε μέχρι τη Dinant, μισή ώρα δρόμος.
Πανέμορφη, κι αυτή με ένα τεράστιο βράχο – ακρόπολη, και γιορτινή ατμόσφαιρα. Αυτό που παρατήρησα στο Βέλγιο, ότι σε αρκετές πόλεις το καλοκαίρι στήνουν λούνα πάρκ στη κεντρική πλατεία, μαγαζάκια με φαγητό, ποτά. Δεν είναι να τα ζηλέψεις αλλά για κανένα μισάωρο για το παιδί δεν είναι κακή ιδέα. Σ’ αυτό της Dinant είχε γλέντι λόγω εθνικής εορτής, αργότερα έπεσαν και τα απαραίτητα πυροτεχνήματα. Καμία σχέση με αυτά της Κολωνίας βέβαια. Φάγαμε βέλγικες βάφλες, μετά το BBQ στο κάμπιγκ και τις μπύρες δεν υπήρχε όρεξη για φαγητό.
Η ευρύτερη περιοχή (Dinant, Namur, Lesse) λέγεται Wepion. Αύριο φεύγουμε και η Wepion θα μας εκπλήξει άλλη μια φορά. Αλλά ..….αύριο.
Εθνική γιορτή για το Βέλγιο, και στις Βρυξέλλες έχει μεγάλη στρατιωτική παρέλαση και το βράδυ πυροτεχνήματα. Το να πάμε είχε απορριφθεί πριν ξεκινήσει το ταξίδι. Πολύς κόσμος, κυκλοφοριακές ρυθμίσεις, δεν είναι για μωρά αυτά. Φτάνει το ζόρι στη Κολωνία.
Αντίθετα έχουμε κλείσει να κάνουμε κατάβαση ενός ποταμού με καγιάκ.
Αυτό μάλιστα. Τι ποιο φυσιολογικό για ένα τετράχρονο....
Ε ρε τρέλα που μας δέρνει...Άλλοι τα αφήνουν στις γιαγιάδες για να μη κουραστούν κι εμείς...καγιάκ !
Το ποτάμι είναι ο Lesse. Υπάρχουν 3 εταιρίες που οργανώνουν καταβάσεις
1) Kayak bleu Lesse Kayak - Dinant Aventure
2) Kayak rouge Descente de la LESSE aux Kayaks Ansiaux.
3) Kayak jaunes http://www.dinantourism.com/
Σε γειτονικά μέρη υπάρχουν κι άλλες. Προτίμησα την πρώτη γιατι έμοιαζε η μεγαλύτερη κι είχα δίκιο. Την ίδια ιδέα με εμάς φαίνεται πως είχανε και γύρω στους 2000 Βέλγοι ! Γινόταν Ο ΧΑΜΟΣ. Αλλά η εταιρία άψογη, ταχύτατη εξυπηρέτηση, δεν περιμέναμε καθόλου. Κι εξηγούμαι:
Με το αυτοκίνητο πήγαμε στην Anseremme. Εκεί είναι τα κεντρικά. Παρκάραμε, πληρώσαμε (στο τέλος θα πω πόσο), πήραμε τα εισιτήρια, και δυο τρελοί με ένα τετράχρονο πάνε να πιούνε καφέ μέχρι να έρθει η ώρα αναχώρησης. Στο καφέ παρατήρησα ότι έπαιζε πολύ φαϊ σε πακέτο….
Αργότερα κατάλαβα το γιατί.
Αναχώρηση σημαίνει ότι παίρνεις το τοπικό τρένο (που έρχεται κάθε 20 λεπτά) για να πας στο Gendron, 30 λεπτά δρόμος. Το τρένο είχε θέσεις αν και στο συγκεκριμένο σταθμό πρέπει να επιβιβαστήκαμε καμιά 300αριά νοματαίοι.
Φτάνοντας στο Gendron, παραλαμβάνεις κουπιά, σωσίβιο για τη μικρή, και το τάπερ. Ναι, το τάπερ. Είναι ένα μεγάλο ταπερ για να βάλεις ότι δεν θέλεις να βραχεί και το δένεις μέσα στο καγιάκ. Στη συνέχεια, σε μεταλλικούς κυλίνδρους κυλάνε τα άδεια καγιάκ, επιβιβάζεσαι, τρως μια σπρωξιά και τσουλώντας πάνω στους κυλίνδρους ….βρίσκεσαι μέσα στο ποτάμι.
Η διαδρομή μου είπαν πως είναι περίπου 3 ώρες, αλλά δεν υπάρχει χρονικό όριο για το καγιάκ. Το κρατάς μέχρι τις 6 το απόγευμα…. όσο θέλεις.
Θα το αντέξουμε ? θα είναι εύκολη η διαδρομή? Θα το κουμαντάρουμε ?
Το ποτάμι έχει βάθος από 10 έως 50 εκατοστά …τόοοοσο βαθύ ! Άρα να πνιγείς αποκλείεται. Είναι εξαιρετικά ορμητικό που σε μερικά σημεία κατεβαίνεις και σπρώχνεις ! Ειδικά εμείς που ήμασταν σε τριθέσιο ! Επίσης με το ρυθμό που καταφτάνει ο κόσμος, στην εκκίνηση ειδικά, το ποτάμι μοιάζει με εθνική οδό παραμονή Δεκαπενταύγουστου! Τουλάχιστον δεν θα είμαστε μόνοι, δεν θα χαθούμε….
Τελικά ήταν μια εμπειρα που δεν είναι για αρχάριους….! Είναι για άσχετους. Τόσο εύκολο. 1 άσχετος με 2 άχρηστες (απο κωπηλασία, γιατι από παρέα είναι οι καλύτερες) το έκαναν σε 4,5 ώρες. Αλλά γιατί κράτησε 4,5 ώρες ? Γιατί η διαδρομή ήταν μαγική. Κάθε 15 λεπτά συναντάς γεφυράκια, ένα κάστρο, ένα κάμπινγκ, ένα ιππικό όμιλο, ένα καφέ/καντίνα. Σε όλα αυτά βγάζεις το καγιάκ στη άκρη και χαλαρώνεις. Ο περισσότερος κόσμος κάποια στιγμή έκανε πικνίκ (το πακέτο που λέγαμε)Σε άλλα σημεία έκανε ΒΒQ, άλλοι με τις μπύρες τους γενικά είχε τρελό χαβαλέ. Μην έχοντας προβλέψει για όλα αυτά δεν είχαμε μαζί μας παρά μόνο νερό. Είχαμε όμως χρήματα κι έτσι φάγαμε στο BBQ του κάμπινγκ, η μικρή έκανε και μια βολτίτσα με άλογο μέσα στο ποτάμι, ήπιαμε κι ένα καφέ στη καντίνα και νωρίς το απόγευμα, το καγιάκ έφτασε στην Anseremme που είχαμε παρκάρει. Εκεί η εταιρία παρέχει ζεστό ντους σε όποιον θέλει, αλλά άρχισε η γκρίνια για την πισίνα οπότε γυρίσαμε στο ξενοδοχείο. Εδώ που τα λέμε η μικρή έβλεπε κάτι Βέλγους με την τρέλα τους που βουτούσαν στον ΔΡΟΣΕΡΟ Lesse, και τούμπαραν επίτηδες τα καγιάκ τους, και μια δυο φορές στο τσακ την προλάβαμε. Κόστος πακέτου τρένο+καγιακ 28 ευρώ+2 το ταπερ !
Το απόγευμα πεταχτήκαμε μέχρι τη Dinant, μισή ώρα δρόμος.
Πανέμορφη, κι αυτή με ένα τεράστιο βράχο – ακρόπολη, και γιορτινή ατμόσφαιρα. Αυτό που παρατήρησα στο Βέλγιο, ότι σε αρκετές πόλεις το καλοκαίρι στήνουν λούνα πάρκ στη κεντρική πλατεία, μαγαζάκια με φαγητό, ποτά. Δεν είναι να τα ζηλέψεις αλλά για κανένα μισάωρο για το παιδί δεν είναι κακή ιδέα. Σ’ αυτό της Dinant είχε γλέντι λόγω εθνικής εορτής, αργότερα έπεσαν και τα απαραίτητα πυροτεχνήματα. Καμία σχέση με αυτά της Κολωνίας βέβαια. Φάγαμε βέλγικες βάφλες, μετά το BBQ στο κάμπιγκ και τις μπύρες δεν υπήρχε όρεξη για φαγητό.
Η ευρύτερη περιοχή (Dinant, Namur, Lesse) λέγεται Wepion. Αύριο φεύγουμε και η Wepion θα μας εκπλήξει άλλη μια φορά. Αλλά ..….αύριο.
Last edited by a moderator: