Triplover
Member
- Μηνύματα
- 1.187
- Likes
- 4.046
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Λίγα λόγια για την Νέα Υόρκη
- Βασικές πληροφορίες για το ταξίδι
- Ταξίδι & Άφιξη
- Lower Manhattan (Μέρος α’)
- Liberty Island, Ellis Island & Lower Manhattan (Μέρος β’)
- Lower Manhattan (Μέρος γ’)
- World Trade Center (Μέρος α’)
- World Trade Center (Μέρος β’) & Rockefeller Center
- Upper East Side (Μέρος α’)
- Upper East Side (Μέρος β’), Morningside Heights & Roosevelt Island Tramway
- Midtown (Μέρος α’)
- Tudor City & Midtown East (Μέρος α’)
- Midtown East (Μέρος β’)
- Upper Midtown
- Bryant Park, Times Square & Theater District
- High Line
- Meatpacking District, Chelsea, Greenwich Village & Soho
- Little Italy, Chinatown & Civic Center
- Harlem & Upper West Side
- Βοστόνη - Downtown Crossing, Theater District, Chinatown, Financial District & Waterfront (Μέρος α’)
- Βοστόνη - Waterfront (Μέρος β’) & Downtown
- Βοστόνη - Fenway/Kenmore, Harvard & Mid Cambridge
- Βοστόνη – MIT, East Cambridge & αγώνας ΝΒΑ
- Ουάσιγκτον - Ronald Reagan Airport, Arlington & National Mall (Μέρος α’)
- Ουάσιγκτον - National Mall (Μέρος β’)
- Ουάσιγκτον - National Mall (Μέρος γ’), Penn Quarter, Downtown & Foggy Bottom
- Ουάσιγκτον - National Mall (Μέρος δ’) & Capitol Hill
- Ουάσιγκτον - ΝοΜΑ, Chinatown & Penn Quarter
- Φιλαδέλφεια – 30th Station, Logan Square & Philadelphia Museum of Art (Μέρος α΄)
- Φιλαδέλφεια – Philadelphia Museum of Art & Logan Square (Μέρος β’)
- Φιλαδέλφεια – City Center, Chinatown & Old City
- Hunters Point & Ed Koch Queensboro Bridge
- Upper East Side & Central Park
- Upper West Side, Upper Midtown, MoMA & Astoria
- Civic Center, Brooklyn Bridge & Brooklyn
- Garment District, Flatiron District, Gramercy, East Village, NoHo & Williamsburg
- Jersey Gardens και επιστροφή
- Επίλογος
Επίλογος
Όπως προείπα στην εισαγωγή, τη Νέα Υόρκη την είχαμε σταμπάρει από καιρό. Είχαμε πολύ μεγάλες προσδοκίες. Και δεν απογοητευτήκαμε. Ήταν έτσι όπως την περιμέναμε, και καλύτερη.
Τι κρατάμε από τη Νέα Υόρκη; Το μέγεθος, τις ταχύτητες, την πολυπολιτισμικότητα, την αρχιτεκτονική. Όλα μοιάζουν μεγάλα. Ακραία. Αυτές οι εικόνες με τα κίτρινα ταξί και στο βάθος ουρανοξύστες. Αυτά που βλέπαμε στις μικρές οθόνες και τώρα τα είχαμε μπροστά μας, μια ανάσα από εμάς. Το Μεγάλο Μήλο είναι το σύμβολο του δυτικού κόσμου.
Υπέροχα μουσεία, καταπληκτικά κτήρια, αξιοθέατα παγκόσμιου βεληνεκούς από άποψη επισκεψιμότητας. Οι δίδυμοι πύργοι, το άγαλμα της Ελευθερίας, το Ellis Island – στο οποίο συνειδητοποιείς ότι από εδώ άρχισε να κτίζεται ένα μεγάλο μέρος του σημερινού αμερικανικού έθνους. Το καταπληκτικό Central Park, αλλά και τα άλλα πάρκα. Φροντισμένα και με σεβασμό στον πολίτη. Η γέφυρα του Brooklyn, που αποτέλεσε έργο ορόσημο για την επέκταση της Νέας Υόρκης και την συνένωση των 5 boroughs. Η High Line, που είναι παράδειγμα αξιοποίησης παλαιών άχρηστων υποδομών και αναβάθμισης της περιοχής. Μα φυσικά και η Wall St με τον ταύρο της. Τη παρέλαση του St Patrick’s Day. Το Χάρλεμ με τους απλούς καθημερινούς και γεμάτους χαμόγελο ανθρώπους του.
Αα και μια πόλη που στην πράξη δεν κοιμάται ποτέ. Συγκοινωνίες φουλ όλο το 24ωρο.
Αλλά δεν πήγαμε μόνο στη Νέα Υόρκη. Ποιος ξεχνάει το τρελό τρέξιμο μέχρι να φτάσουμε στο λεωφορείο. Η Βοστόνη. Η πόλη – συνώνυμο της ακαδημαϊκής αριστείας. Έδρα του ΜΙΤ και του Harvard. Η συζήτηση με τον παππούλη του Greek Institute. Και φυσικά ο αγώνας του ΝΒΑ. Οι αγώνες βασικά. Γιορτές, πανηγύρια, ένα προϊόν ικανό να προσελκύει κόσμο κάθε λογής ανεξαρτήτως φύλου, φυλής και ηλικίας.
Και η Ουάσιγκτον… Τι ομορφιά;; Τα μνημεία της, το Mall, το πράσινο, ο Λευκός Οίκος και το Κογκρέσο. Μα και μουσεία. Και σχεδόν όλα δωρεάν. Ο παράδεισος των μουσείων. Μία πόλη που κατασκευάστηκε για να γίνει πρωτεύουσα του φιλόδοξου αμερικανικού κράτους. Η έδρα του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας. Αλλά και οι μεσήλικες, βγαλμένοι από ταινία τρόμου και απόγονοι των Βίκινγκς, ιδιοκτήτες του hostel που διαμέναμε.
Και τέλος η Φιλαδέλφεια, η πόλη της αδελφικής αγάπης. Η πόλη του Ρόκι Μπαλμπόα με το υπέροχο μουσείο τέχνης, το μουσείο Roden και το σιντριβάνι Swann. Το εντυπωσιακό δημαρχείο και τις γλυκούλες μαυρούλες υπαλλήλους του σιδηροδρομικού σταθμού που αφήσαμε τις αποσκευές μας.
Όσον αφορά τα αρνητικά σίγουρα ήταν οι τιμές. Πανάκριβη. Και ιδιαίτερα η Βοστόνη με την Ουάσιγκτον. Επίσης, οι τιμές που εμφανίζονται στις ετικέτες είναι δίχως ΦΠΑ. Καλό κόλπο μάρκετιγκ. Γιατί το μάτι χτυπάει αλλιώς σε χαμηλότερες τιμές και το ξέρουν καλά οι Αμερικανοί.
Το απόλυτο αίσχος του φιλοδωρήματος. Αδιανόητο να πληρώνει ο πελάτης άμεσα τον υπάλληλο. Οι όροι εργασίας είναι προϊόν διαπραγμάτευσης μεταξύ υπαλλήλου και εργαζόμενοι και δεν έχουν καμία μα καμία δικαιολογία να εμπλέκουν τον πελάτη. Αλλά και πάλι έχει λογική συνέπεια. Η μπάλα πετιέται στη μάζα που ως γνωστό δεν έχει συνοχή για να αποκτήσει διαπραγματευτική ισχύ. Φιλοδώρημα δίνω όταν είμαι ικανοποιημένος από την εξυπηρέτηση, και όχι αναγκαστικά γιατί ο εργοδότης δίνει μισθό πείνας στον εργαζόμενο.
Ακόμα εντύπωση μου έκανε το πλήθος των αστέγων. Σε κάθε πόλη. Ράγιζε η καρδιά βλέποντας τόσους πολλούς ανθρώπους να κοιμούνται σε πάρκα και πλατείες. Μεγάλη δυστυχία να μην έχεις κάπου να κοιμηθείς, να φας. Γενικά, οι εισοδηματικές διαφορές ήταν αρκετά έντονες.
Κλείνοντας και έχοντας περάσει αισίως 1,5 χρόνος από το ταξίδι, μπορώ να πω ότι η Νέα Υόρκη είναι πραγματικό όνειρο για να θαυμάσεις την δημιουργία του σύγχρονου ανθρώπου, οι άλλες πόλεις είναι καλές αλλά δεν θα μπορούσαν σε καμία περίπτωση να σταθούν ικανές να προσελκύσουν ταξιδιώτες από την Ευρώπη για αυτές και μόνο αυτές.
Πραγματοποιήσαμε ένα ταξίδι ζωής. Το χαρήκαμε όσο τίποτα. Είδαμε εικόνες ανεξίτηλες. Μακάρι να αξιωθούμε να ξαναπάμε σε αυτή την υπέροχη πόλη.
Νέα Υόρκη και τα μυαλά στα κάγκελα