Αλβανία Βοσνία-Ερζεγοβίνη Ιταλία Κροατία Μαυροβούνιο Σλοβενία And where we fall we will fall together...

[travellersoul.]

Bled, μαθημα ιστοριας και υπόγεις σπηλιές.

Την επομενη μερα το πρωί ξυπνήσαμε νωρίς καθώς θέλαμε να προλάβουμε μέσα στη μέρα να κάνουμε αρκετά. Αρχικά παρόλο που ο καιρός έδινε βροχές εμείς μείναμε πιστοί στο πρόγραμμα μας και ξεκινήσαμε για λίμνη Bled. Ευτυχώς οι καιρικές προβλέψεις δεν επιβεβαιώθηκαν και αντιθέτως ο καιρός ήταν ιδιαίτερα καλός. Από τη διαδρομή δεν θυμάμαι κάτι να μου έκανε τρομερή εντύπωση. Φτάνοντας όμως στη λίμνη μπορώ να πω ότι η εικόνα που αντικρίσαμε ήταν πολύ όμορφη. Είχε αρκετά πράσινο, πίσω από τη λίμνη φαινόταν το κάστρο και στο κέντρο της ένα νησάκι.
Αρχικά κάναμε μια βόλτα γύρω από τη λίμνη με τη μηχανή και στη συνέχεια κατεβήκαμε; πήραμε καφέ στο χέρι και ξεκινήσαμε να περπατάμε. Είχε πολύ κόσμο είναι η αλήθεια που είτε καθόταν και απολάμβανε τον ήλιο είτε έκανε μπάνιο. Είχαμε πάρει και εμείς μαζί τα μαγιό μας αλλά δεν μου έκανε εμένα ιδιαίτερη αίσθηση να βουτήξω. Έτσι η βόλτα γύρω από τη λίμνη και η επίσκεψη ψηλά στο κάστρο μας ηταν αρκετά για να πάρουμε το δρόμο της επιστροφής.

Η συνέχεια της ημέρας είχε επιστροφή στη Λιουμπλιάνα για να επισκεφθούμε το Εθνικό Μουσείο της Σλοβενίας. Εντάξει να πω την αλήθεια δεν είχα και καμιά ιδιαίτερη τρέλα αλλά είχε ο συνταξιδιωτης και σύντροφος μου, καθώς επέμενε και είχε δίκιο ότι δεν ξέρουμε πολλά για τον λαό αυτό και το μουσείο θα ήταν μια ευκαιρία να διευρύνουμε τις γνώσεις μας. Τι να κάνω...ακολούθησα και εγώ και εντάξει μπορώ να πω ότι αξίζει μια επίσκεψη. Το εισιτήριο γενικά είναι πολύ φθηνό αν και τη μέρα που πήγαμε είχε δωρεάν είσοδο οπότε δεν συγκράτησα τιμή. Ενδιαφέρον θα έλεγα ότι είχε η επίσκεψη εκεί, με μεγαλύτερο ενδιαφέρον να βρίσκω στα εκθέματα που αφορούσαν τη χώρα την περίοδο που ανήκει στη Γιουγκοσλαβια και τη διακυβέρνηση του Τίτο. Θεωρώ αν βρεθείτε στην πρωτεύουσα της Σλοβενίας αξίζει μια επίσκεψη.

Ήταν πλέον αργά το μεσημέρι και είχαμε στο πρόγραμμα ακόμα κάτι που θέλαμε να κάνουμε σήμερα. Ο Φ. είχε βρει έξω από τη Λιουμπλιάνα ένα σύστημα υπόγειων σπηλαίων και λιμνών που ήταν επισκεψιμο, όχι σε όλη του την έκταση καθώς όπως μάθαμε εκτινεται αρκετά και για να κάνεις τη μακρινή διαδρομή χρειάζεται κράτηση καποια χρόνια πριν και με ένα αντίτιμο καθόλου προσιτό για τα δικά μας δεδομένα. Εμείς αρκεστηκαμε στη σύντομη διαδρομή-ξενάγηση. Το γκρουπ ήταν μικρό, μας προμήθευσαν με γαλότσες και φακούς και ξεκινήσαμε. Η θερμοκρασία μέσα στη σπηλιά ήταν εμφανώς πιο χαμηλή και σίγουρα χρειαζόταν καλό ντύσιμο. Βλέπαμε σταλακτίτες παντού, καθώς επίσης και κόκαλα και σημαδια από αρκούδες που τη χρησιμοποιουσαν ως καταφύγιο ρο χειμώνα. Είχε ενδιαφέρον η ξενάγηση και το highlight ήταν η σύντομη βόλτα που κάναμε στην υπόγεια λίμνη. Σίγουρα ήταν μια εμπειρία που άξιζε.
Στη συνέχεια επιστρέψαμε στη Λιουμπλιάνα, όπου και πήγαμε για φαγητό στο ίδιο μαγαζί με το προηγούμενο βράδυ. Φάγαμε, ήπιαμε και μια μπύρα, εγώ έτσι για το καλό γιατί ακόμα έπαιρνα αντιβίωση αν και όπως καταλαβαίνετε ήμουν εμφανώς καλύτερα. Επιστρέψαμε στο δωμάτιο για ξεκούραση, καθώς την επόμενη μέρα πάλι θα αναχωρούσαμε για Βενετία. Είχε έρθει η σειρά της Ιταλίας να μπει στο πρόγραμμα.

 

[travellersoul.]

Βενετία είσαι μια κούκλα.

Το επόμενο πρωί σηκωθήκαμε, μαζέψαμε πράγματα και ξεκινήσαμε για Βενετία. Θα περνούσαμε πάλι σύνορα και ήταν πάντα μια διαδικασία που φοβόμασταν ότι μπορεί να είναι χρονοβόρα, ωστόσο δεν αντιμετωπίσαμε κανένα πρόβλημα και περάσαμε πολύ γρήγορα. Είχαμε κλείσει να μείνουμε έξω από τη Βενετία γιατί πρώτον ήταν πιο οικονομικά και δεύτερον δεν θέλαμε να ταλαιπωρηθουμε για ένα βράδυ με το κουβάλημα των αποσκευών από το πάρκινγκ της μηχανής στο κέντρο της Βενετίας και ειδικά εφόσον ήταν αποσκευές που δεν μπορούσαμε να τις σέρνουμε αλλά έπρεπε να τις κουβαλάμε.
Το δωμάτιο που νοικιάσαμε ήταν γλυκούλι και ο οικοδεσπότης μας είχε αφήσει φρούτα, κρουασάν, φρυγανιές με μαρμελάδα και χυμό για το επόμενο πρωί. Το μόνο αρνητικό ήταν ότι βρισκόταν κυριολεκτικά πάνω σε εθνική οδό που έκανε την είσοδο και την έξοδο στο πάρκινγκ του λίγο πιο δύσκολη καθώς σε όλη τη διάρκεια της μέρας περνούσαν αμάξια και νταλίκες με μεγάλη ταχύτητα.

Φτάνοντας, λοιπόν, κάναμε ένα γρήγορο μπάνιο και ετοιμαστηκαμε να πάμε βόλτα στην πόλη. Το ευχαριστηθηκαμε πραγματικά, περπατήσαμε πάρα πολύ, χαθήκαμε στα στενά της Βενετίας, διασχίσαμε τις γέφυρες πάνω από τα κανάλια της. Ήταν πανέμορφα. Κάναμε και μια σύντομη στάση για μπύρα και κρασί στο χέρι με συνοδεία διαφορά μεζεδάκια, τύπου μπρουσκέτες που ηταν πεντανοστιμα.
Σίγουρα το highlight είναι η πλατεία του Αγίου Μάρκου και αντίστοιχη εκκλησία αλλά γενικά όλη η πόλη εμένα μου άρεσε πολύ, μου θύμιζε κάτι από άλλες εποχές, και ένα συναίσθημα ρομαντισμού και μυστηρίου ταυτόχρονα. Πήραμε και το παγωτό μας κατά τη διάρκεια της βόλτας, είδαμε και το ηλιοβασίλεμα και όλα ηταν τέλεια.

Ήταν τέλεια μέχρι που γυρίσαμε στο δωμάτιο και θέλαμε να φάμε. Είχαμε στο μυαλό μας ότι θα τρώγαμε σε μια πιτσαρία που ήταν απέναντι από το δωμάτιο και μας την είχε προτείνει ο οικοδεσπότης μας, αλλά ήταν κλειστή και όχι μόνο ήταν κλειστή αυτή αλλά και όλα τα υπόλοιπα μαγαζιά σε κοντινή απόσταση παρόλο που στο Google τα έδειχνε ανοιχτά. Ευτυχώς μας είχαν περισσέψει ορισμένα λίγα πράγματα από την προηγούμενη μέρα που ήταν οκ για να βάλουμε κάτι στο στομάχι μας εκείνη την ώρα αλλά σίγουρα όχι για να χορτάσουμε. Τι να γίνει τώρα; αφού έτσι ήρθαν τα πράγματα θα κοιμόμασταν λίγο πεινασμένοι και θα λύναμε το πρόβλημα μας την επόμενη μέρα.

 

[kosaitis]

Καλησπέρα. Γνωρίζει κανείς αν μπορώ να επισκεφθώ το Μαυροβούνιο οδικώς με ταυτότητα με λατινικούς χαρακτήρες εκδόσεως του 2011.

 

[travellersoul.]

Καλησπέρα. Γνωρίζει κανείς αν μπορώ να επισκεφθώ το Μαυροβούνιο οδικώς με ταυτότητα με λατινικούς χαρακτήρες εκδόσεως του 2011.

Εμείς πέρυσι το καλοκαίρι δεν αντιμετωπισαμε κάποιο πρόβλημα.

 

[travellersoul.]

Δολομίτες, μαλλον βρισκόμαστε σε οθόνη των Windows

Το επόμενο πρωι ξυπνήσαμε νωρίς σχετικά και πεινασμένοι. Στο δωματιο ειχε πρωινό που ήταν ό,τι έπρεπε για τα δεδομένα της στιγμής, φρουρά, κρουασάν, φρυγανιές και μαρμελάδα. Φάγαμε στην αυλή του δωματίου, μαζέψαμε τα πράγματα μας και ξεκινήσαμε. Η μέρα ήταν μεγάλη και εμείς είχαμε στόχο να δούμε πολλά.

Αρχίσαμε να ανεβαίνουμε βόρεια και όσο πιο βόρεια πηγαίναμε τόσο η διαδρομή ήταν πιο όμορφη. Η φύση στα καλύτερα της, πράσινο παντού, δέντρα και πεδιάδες..να χαίρεσαι να ταξιδεύεις σε αυτό το τοπίο.
Πρώτη στάση μας το Giau Pass. Η διαδρομή μέχρι εκεί είχε αρκετές στροφές, όχι όμως μεγάλη κλίση οπότε δεν μας δυσκόλεψε ιδιαίτερα. Κάποιοι το έκαναν και με ποδήλατα, μου φάνηκε άθλος.

Φτάνοντας στην κορυφή πλήθος κόσμου βρισκόταν εκεί, μηχανές κατά βάση, κάποιοι ποδηλάτες και κάποιοι με τροχόσπιτο. Να αναφέρω εδώ ότι σε όλες τις διαδρομές που κάναμε στους Δολομίτες συναντήσαμε ταξιδιώτες με τροχόσπιτο σε μεγάλο βαθμό.
Οι εικόνες που αντικρισαμε στο Giau Pass ήταν οι πρώτες από αυτές που μας περίμεναν τις επόμενες μέρες και η έκπληξη, ο θαυμασμός και η χαρά ήταν διάχυτη στα πρόσωπα μας. Το τοπίο ήταν πανέμορφο. Ήταν όντως σαν να είναι βγαλμένο από οθόνη.

Αφού κάναμε τη βόλτα μας, βγάλαμε φωτογραφίες και χορτάσαμε την ομορφιά της φύσης που αντικρίζαμε συνεχίσαμε την πορεία μας. Δεν είχαμε πολύ δρόμο μέχρι την επόμενη στάση που ήταν η Κορτινα ντ' Ανταμπετσο. Πρόκειται για μια πόλη-θέρετρο με ξενοδοχεία και υποδομές για όσους θέλουν να απολαύσουν τις Άλπεις. Εκεί κάναμε μια σύντομη βόλτα μέσα στην πόλη και κάτσαμε για έναν καφέ.

Μετά από αυτή τη στάση σειρά είχαν δύο λίμνες. Η πρώτη ήταν η Lago di Landro. Μια λίμνη δίπλα από το δρόμο που περιβάλλεται από έλατα και βουνά. Ο κόσμος έκανε μπάνιο, αλλά εμάς δεν μας έκανε αίσθηση οπότε αρκεστηκαμε σε μια βόλτα δίπλα από τη λίμνη για να συνεχισουμε τη διαδρομή μας με στόχο να φτάσουμε στη Lago di Breis, για την οποία είχα μεγάλες προσδοκίες.

Lago di Landro

Φτάνοντας έξω από τη Lago di Breis επικρατούσε ένας χαμός, αυτοκίνητα, μηχανάκια, τροχόσπιτα πήγαιναν και ερχόντουσαν. Εκεί υπάρχει το εξής σύστημα, ανάλογα με το ποσό που πληρώνεις για το αντίστοιχο όχημα μπορείς να σταθμεύσεις σε συγκεκριμένο πάρκινγκ και μέρα να περπατήσεις μέχρι τη λίμνη. Εμείς σταθμευσαμε σχετικά κοντά καθώς το αντίτιμο για τη μηχανή δεν ήταν τόσο ακριβό. Στο πάρκινγκ σε 2-3 άλλους ταξιδιώτες με μηχανή έκανα εντύπωση οι πινακίδες μας και προσπαθούσαν να καταλάβουν από πού είμαστε, δεν πήγαινε στο μυαλό της η Ελλάδα και όταν τους το είπαμε τους έκανε μεγάλη εντύπωση.
Αφού αφήσαμε τη μηχανή ξεκινήσαμε να περπατάμε προς τη λίμνη. Είχε διαφορά μαγαζιά που μπορούσες να κάτσεις, αλλά εμείς προτιμήσαμε να πάρουμε δύο μπύρες στο χέρι και να κατευθυνθούμε στις όχθες της λίμνης. Το τοπίο ήταν πανέμορφο, σας ψεύτικο. Τα νερά της λίμνης κρυστάλλινα και το πράσινο γύρω γύρω έκαναν την εικόνα σαν να είσαι μέσα σε πίνακα. Υπήρχε κόσμος που έκανε μπάνιο αλλά εμείς δεν το προτιμήσαμε. Κάναμε τη βόλτα μας, κάτσαμε στις όχθες της λίμνης κάτω από ένα δέντρο και ήπιαμε τη μπύρα μας απολαμβανοντας τη φύση. Ένιωθα τόση ηρεμία εκεί.

Αφού απολαύσαμε τη βόλτα μας στη λίμνη είχαμε τελειώσει με όσα θέλαμε να δούμε σήμερα και είχε έρθει η ώρα να ξεκινήσουμε για το ξενοδοχείο μας. Στη διαδρομή περάσαμε από το Gardena Pass με τη μηχανή. Γενικά όλη η διαδρομή ήταν πανέμορφη και δεν χορταίναμε αυτά που αντικριζαμε.

Θα μέναμε στο Τιρόλο, της Ιταλίας, της αυτόνομης επαρχίας του Μπολζάνο. Γενικά να πω ότι στη συγκεκριμένη περιοχή είχαμε δυσκολευτεί πάρα πολύ τη διαμονή καθώς ήταν όλα αρκετά ακριβά. Θεωρώ ότι ήμασταν τυχεροί και μετά από ώρες αναζήτησης καταλήγω ότι δεν θα μπορούσαμε να έχουμε κάνει καλύτερη επιλογή. Μείναμε σε έναν ξενώνα που από κάτω ο ιδιοκτήτης είχε και εστιατόριο. Τόσο από το δωμάτιο όσο και από το εστιατόριο η θέα ήταν απίστευτη, έβλεπε το κάστρο του Τιρόλο, την πεδιάδα μπροστά και τα χωράφια με τα μήλα. Ο ξενώνας ήταν όλος ξύλινος. Γενικά ήταν πανέμορφα και τόσο ο ιδιοκτήτης όσο και όσοι δούλευαν στο εστιατόριο ήταν πολύ φιλόξενοι. Φτάνοντας τακτοποιησαμε τα πράγματα μας, ξεκουραστήκαμε και κατεβήκαμε για φαγητό. Η κουζίνα ήταν αυστριακή, πολύ νόστιμη. Ήπιαμε και τις μπύρες μας και το κρασάκι μας. Έριξε και μια μικρή βροχή αλλά αυτό δεν μας χάλασε σε τίποτα τη διάθεση αφού είχαμε φτάσει στο δωμάτιο. Έτσι γεμάτοι με νέες εικόνες πήγαμε για ύπνο γιατί και η επόμενη μέρα είχε πολλά να δούμε.

Η θέα από το δωμάτιο.

Το δωμάτιο

 

[paulie_walnuts]

Θα κάνω το α' μέρος από το ταξίδι σας, δηλαδή 7 βράδια και θα φτάσω μέχρι το Μόσταρ.
1) αργυρόκαστρο
2) μπεράτ
3-4) κοτόρ
5) ντουμπρόβνικ
6) μόσταρ
Που θα μου προτείνατε να μείνω τελευταίο βράδυ επιστροφής στην αλβανία (για να σπάσω την απόσταση), Σκόδρα, Θέθι ή Τίρανα;

 

[domino]

Δολομίτες, μαλλον βρισκόμαστε σε οθόνη των Windows

Το επόμενο πρωι ξυπνήσαμε νωρίς σχετικά και πεινασμένοι. Στο δωματιο ειχε πρωινό που ήταν ό,τι έπρεπε για τα δεδομένα της στιγμής, φρουρά, κρουασάν, φρυγανιές και μαρμελάδα. Φάγαμε στην αυλή του δωματίου, μαζέψαμε τα πράγματα μας και ξεκινήσαμε. Η μέρα ήταν μεγάλη και εμείς είχαμε στόχο να δούμε πολλά.

Αρχίσαμε να ανεβαίνουμε βόρεια και όσο πιο βόρεια πηγαίναμε τόσο η διαδρομή ήταν πιο όμορφη. Η φύση στα καλύτερα της, πράσινο παντού, δέντρα και πεδιάδες..να χαίρεσαι να ταξιδεύεις σε αυτό το τοπίο.
Πρώτη στάση μας το Giau Pass. Η διαδρομή μέχρι εκεί είχε αρκετές στροφές, όχι όμως μεγάλη κλίση οπότε δεν μας δυσκόλεψε ιδιαίτερα. Κάποιοι το έκαναν και με ποδήλατα, μου φάνηκε άθλος.
View attachment 501403

Φτάνοντας στην κορυφή πλήθος κόσμου βρισκόταν εκεί, μηχανές κατά βάση, κάποιοι ποδηλάτες και κάποιοι με τροχόσπιτο. Να αναφέρω εδώ ότι σε όλες τις διαδρομές που κάναμε στους Δολομίτες συναντήσαμε ταξιδιώτες με τροχόσπιτο σε μεγάλο βαθμό.
Οι εικόνες που αντικρισαμε στο Giau Pass ήταν οι πρώτες από αυτές που μας περίμεναν τις επόμενες μέρες και η έκπληξη, ο θαυμασμός και η χαρά ήταν διάχυτη στα πρόσωπα μας. Το τοπίο ήταν πανέμορφο. Ήταν όντως σαν να είναι βγαλμένο από οθόνη.

View attachment 501404

Αφού κάναμε τη βόλτα μας, βγάλαμε φωτογραφίες και χορτάσαμε την ομορφιά της φύσης που αντικρίζαμε συνεχίσαμε την πορεία μας. Δεν είχαμε πολύ δρόμο μέχρι την επόμενη στάση που ήταν η Κορτινα ντ' Ανταμπετσο. Πρόκειται για μια πόλη-θέρετρο με ξενοδοχεία και υποδομές για όσους θέλουν να απολαύσουν τις Άλπεις. Εκεί κάναμε μια σύντομη βόλτα μέσα στην πόλη και κάτσαμε για έναν καφέ.
View attachment 501405
Μετά από αυτή τη στάση σειρά είχαν δύο λίμνες. Η πρώτη ήταν η Lago di Landro. Μια λίμνη δίπλα από το δρόμο που περιβάλλεται από έλατα και βουνά. Ο κόσμος έκανε μπάνιο, αλλά εμάς δεν μας έκανε αίσθηση οπότε αρκεστηκαμε σε μια βόλτα δίπλα από τη λίμνη για να συνεχισουμε τη διαδρομή μας με στόχο να φτάσουμε στη Lago di Breis, για την οποία είχα μεγάλες προσδοκίες.
View attachment 501406
Lago di Landro

Φτάνοντας έξω από τη Lago di Breis επικρατούσε ένας χαμός, αυτοκίνητα, μηχανάκια, τροχόσπιτα πήγαιναν και ερχόντουσαν. Εκεί υπάρχει το εξής σύστημα, ανάλογα με το ποσό που πληρώνεις για το αντίστοιχο όχημα μπορείς να σταθμεύσεις σε συγκεκριμένο πάρκινγκ και μέρα να περπατήσεις μέχρι τη λίμνη. Εμείς σταθμευσαμε σχετικά κοντά καθώς το αντίτιμο για τη μηχανή δεν ήταν τόσο ακριβό. Στο πάρκινγκ σε 2-3 άλλους ταξιδιώτες με μηχανή έκανα εντύπωση οι πινακίδες μας και προσπαθούσαν να καταλάβουν από πού είμαστε, δεν πήγαινε στο μυαλό της η Ελλάδα και όταν τους το είπαμε τους έκανε μεγάλη εντύπωση.
Αφού αφήσαμε τη μηχανή ξεκινήσαμε να περπατάμε προς τη λίμνη. Είχε διαφορά μαγαζιά που μπορούσες να κάτσεις, αλλά εμείς προτιμήσαμε να πάρουμε δύο μπύρες στο χέρι και να κατευθυνθούμε στις όχθες της λίμνης. Το τοπίο ήταν πανέμορφο, σας ψεύτικο. Τα νερά της λίμνης κρυστάλλινα και το πράσινο γύρω γύρω έκαναν την εικόνα σαν να είσαι μέσα σε πίνακα. Υπήρχε κόσμος που έκανε μπάνιο αλλά εμείς δεν το προτιμήσαμε. Κάναμε τη βόλτα μας, κάτσαμε στις όχθες της λίμνης κάτω από ένα δέντρο και ήπιαμε τη μπύρα μας απολαμβανοντας τη φύση. Ένιωθα τόση ηρεμία εκεί.
View attachment 501407

View attachment 501408

Αφού απολαύσαμε τη βόλτα μας στη λίμνη είχαμε τελειώσει με όσα θέλαμε να δούμε σήμερα και είχε έρθει η ώρα να ξεκινήσουμε για το ξενοδοχείο μας. Στη διαδρομή περάσαμε από το Gardena Pass με τη μηχανή. Γενικά όλη η διαδρομή ήταν πανέμορφη και δεν χορταίναμε αυτά που αντικριζαμε.
View attachment 501409

View attachment 501410
Θα μέναμε στο Τιρόλο, της Ιταλίας, της αυτόνομης επαρχίας του Μπολζάνο. Γενικά να πω ότι στη συγκεκριμένη περιοχή είχαμε δυσκολευτεί πάρα πολύ τη διαμονή καθώς ήταν όλα αρκετά ακριβά. Θεωρώ ότι ήμασταν τυχεροί και μετά από ώρες αναζήτησης καταλήγω ότι δεν θα μπορούσαμε να έχουμε κάνει καλύτερη επιλογή. Μείναμε σε έναν ξενώνα που από κάτω ο ιδιοκτήτης είχε και εστιατόριο. Τόσο από το δωμάτιο όσο και από το εστιατόριο η θέα ήταν απίστευτη, έβλεπε το κάστρο του Τιρόλο, την πεδιάδα μπροστά και τα χωράφια με τα μήλα. Ο ξενώνας ήταν όλος ξύλινος. Γενικά ήταν πανέμορφα και τόσο ο ιδιοκτήτης όσο και όσοι δούλευαν στο εστιατόριο ήταν πολύ φιλόξενοι. Φτάνοντας τακτοποιησαμε τα πράγματα μας, ξεκουραστήκαμε και κατεβήκαμε για φαγητό. Η κουζίνα ήταν αυστριακή, πολύ νόστιμη. Ήπιαμε και τις μπύρες μας και το κρασάκι μας. Έριξε και μια μικρή βροχή αλλά αυτό δεν μας χάλασε σε τίποτα τη διάθεση αφού είχαμε φτάσει στο δωμάτιο. Έτσι γεμάτοι με νέες εικόνες πήγαμε για ύπνο γιατί και η επόμενη μέρα είχε πολλά να δούμε.
View attachment 501411
Η θέα από το δωμάτιο.

View attachment 501412
Το δωμάτιο

Ποιο είναι το πανδοχείο;

 

[travellersoul.]

Θα κάνω το α' μέρος από το ταξίδι σας, δηλαδή 7 βράδια και θα φτάσω μέχρι το Μόσταρ.
1) αργυρόκαστρο
2) μπεράτ
3-4) κοτόρ
5) ντουμπρόβνικ
6) μόσταρ
Που θα μου προτείνατε να μείνω τελευταίο βράδυ επιστροφής στην αλβανία (για να σπάσω την απόσταση), Σκόδρα, Θέθι ή Τίρανα;

Εμείς είχαμε μείνει Θέθι και ήταν όμορφα. Στα υπόλοιπα απλά περασμε απ έξω και δεν κάναμε στάση οπότε δεν έχω γνώμη.

 

[travellersoul.]

Ποιο είναι το πανδοχείο;

Pensione Herzgütl λέγεται. Εμείς το κλείσαμε μέσω airbnb. Αν δεν το βρεις μπορείς να μου στείλεις να σου προωθήσω το λινκ από το airbnb.

 

[vasiliss]

Θα κάνω το α' μέρος από το ταξίδι σας, δηλαδή 7 βράδια και θα φτάσω μέχρι το Μόσταρ.
1) αργυρόκαστρο
2) μπεράτ
3-4) κοτόρ
5) ντουμπρόβνικ
6) μόσταρ
Που θα μου προτείνατε να μείνω τελευταίο βράδυ επιστροφής στην αλβανία (για να σπάσω την απόσταση), Σκόδρα, Θέθι ή Τίρανα;

Για να σπάσεις την διαδρομή, μάλλον Τίρανα. Αναλόγως βέβαια και σε ποια πόλη της Ελλάδας επιστρέφεις.

 

[paulie_walnuts]

Για να σπάσεις την διαδρομή, μάλλον Τίρανα. Αναλόγως βέβαια και σε ποια πόλη της Ελλάδας επιστρέφεις.

Θεσσαλονίκη