Yannis13567
Member
- Μηνύματα
- 9
- Likes
- 75
- Επόμενο Ταξίδι
- ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ
- Ταξίδι-Όνειρο
- ΓΥΡΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
Περιεχόμενα
Ευτυχώς δε βρέχει και αποφασίζω να συνεχίσω με τα ποδιά σέρνοντας την μπαρουτοκαπνισμένη βαλίτσα μου με τα ροδάκια. Βρίσκομαι στην Calle Segunda -Δεύτερη οδός-του Βocagrande.Στην περιοχή οι δρόμοι πάνε με τη σειρά –πρώτη , δευτέρα, τρίτη…κτλ .Ξεκινούν απ τη playa και καταλήγουν παράλληλα μέχρι το κόλπο-λιμάνι της πόλης με άψογη ρυμοτομία παραλλήλων και καθέτων δρόμων.
Calle Segunda, δρόμος αγορά, ευθύς φαρδύς και μονόδρομος. Πολυώροφες πολυκατοικίες – ουρανοξύστες άνω των είκοσι οροφών ένθεν και ένθεν με κοιτάνε σαν μυρμηγκάκι αλλά δεν γνωρίζουν ότι έχω ήδη ιντερνετικά νοικιάσει ένα διαμέρισμα σε έναν από αυτούς. Cartagena Apartments. http://www.colombiarental.net/
Διαμέρισμα με θεα όλο το Caribe και πανοραμική όλης της πόλης. Πιο φτηνά από hotel , με κουζίνα , μπάνια, κρεβατοκάμαρες διπλές, σαλόνι, και συνήθως μπαλκόνι με θεα θάλασσα. Όλα αυτά τα κτίρια- τα οποία έχουν όνομα και έτσι τα βρίσκει κανείς- έχουν και θυρωρούς που με ένα φιλοδώρημα μπορεί κάθε καλοπερασάκιας να τους ζητήσει ότι σχεδόν επιθυμεί. Πάρα πολλά κτίρια, με αμέτρητα διαμερίσματα, και κτίζονται ακόμη περισσότερα. Μου έκανε εντύπωση ότι κι αν και τα πιο πολλά εξ’αυτών είναι ακατοίκητα τα Se Vende- Πωλείται- και τα Se Alquile- Ενοικιάζεται- είναι πολύ λίγα. Φαινεται ότι όλοι αυτοί οι κατασκευαστές αυτών των τιτάνιων κτιρίων να μην ενδιαφέρονται και πολύ για πελάτες. Ρωτώντας όμως πας στην πόλη και έτσι έμαθα ότι τα περισσότερα έχουν κτιστεί με επαναπατριζόμενα κοκαινοδολάρια , κάτι σαν νόμιμο ξέπλυμα χρημάτων με τις ευλογιές της κυβέρνησης. Δίνει δουλειά στο κοσμάκη η οικοδομή και κινεί τη ντόπια και όχι μόνο οικονομία, φάρμακο για τη πολυετή οικονομική κρίση . Φανταστείτε ότι αν εμείς έχουμε λουστεί τη δικιά μας κρίση το τελευταίο ένα χρόνο , οι Κολομπιάνοι την ζούνε τα τελευταία 30.Αν αναφερθείς δε, σε κάποιον ντόπιο για τη δικιά μας οικονομική κρίση και τις ‘’δυσκολίες’’ μας , αμέσως θα καταλάβεις το μειδίαμα και το ειρωνικό βλέμμα του, σαν να σου λέει …τι να μας πεις τώρα και συ ρε Αμερικανοευρωπαίε τουριστάκο με την πιστωτική σου καρτούλα που ήρθες εδώ για σεξοτουρισμό ή για σνιφαρισμα φτηνό του εθνικού προϊόντος της χώρας ή και για τα δύο…εντάξει κάνε τα γούστα σου να επιβιώσουμε κα μείς αλλά μη κλαίγεσαι porfavor…
Συνεχίζω στο δρόμο μου…Εστιατόρια, fast food, casino, café που κυρίως πουλάνε μπυρίτσες κρύες-cervecitas frias- αναψυκτικά , χυμούς και γρανίτες. Εμπορικά κάθε τύπου αλλά κυρίως , όπως παντού, μαγαζιά που αφορούν το γυναικείο φύλο, ρουχαδικα και παπουτσαδικα με προϊόντα τοπικής αλλά και κινέζικης κατασκευής , πολύ ξεχωριστά και ιδιαιτέρα κατά περίπτωση, sexy και πρωτότυπα, απευθυνόμενα σε τουρίστες με συνάλλαγμα καθώς και σε ντόπιους μεσήλικες κυρίους συνοδούς-χορηγούς δεσποινίδων με εφαρμοστά φορέματα , μπούστους ξεσηκωτικούς, σηκωμένα οπίσθια και ψηλά τακούνια. Περπατώ μέχρι το τέλος της οδού όπου βρίσκεται το πεντάστερο Hotel Caribe , και αντιλαμβάνομαι ότι η παρουσία δεσποινίδων – μόνες χωρίς συνοδό-με την παραπάνω περιγραφή κυριαρχούν στο χώρο ανάμεσα σε πλανόδιους πωλητές κάθε είδους χειροτεχνήματος , φο μπιζού, φαγητού, ποτών μέχρι καβουριών. Ο ήλιος της Καραϊβικής μεσουρανεί πια. Ιδρώτας και ανάσα αργή . Το μοσχαρίσιο πλέον βλέμμα μου διασταυρώνεται συνεχώς με τις υπέροχες αυτές παρουσίες που μοσχοβολούν οιστρογόνα από απόσταση. Οι παλμοί μου επιταχύνουν …ο θεέ μου , μήπως είμαι στον παράδεισο?
Στρίβω δεξιά από Hotel Caribe προς την Calle Primera . Είναι η πρώτη οδός και παραλιακή . Η παραλία με τους ντόκους . Τα θεόρατα κτίρια σκιάζουν ευεργετικά τους 34 C που με την υγρασία μοιάζουν 40 . Η παραλία του Bocagrande με μήκος περίπου 2 Km και πλάτος 30 έως 50 μέτρα φιλοξενεί καντίνες εστιατόρια γεμάτα κόσμο ντόπιο και μη και ένα μελίσσι εγχρώμων νεαρών τύπου ‘’κράχτη’’ έτοιμοι να σου προμηθεύσουν οτιδήποτε θελήσεις .. ‘’A la orden Ρadron….bienvenidos…tenemos de todo’’ Στις διαταγές αφεντικό, καλώς ηλθατε, έχουμε απ’όλα…
Και είναι αλήθεια. Στην υπηρεσία του πελάτη. Μαζί τους οι μανάδες και οι μεγαλοαδελφάδες τους προσφέρουν επίμονα μασάζ με aloe vera και οι πιο μικρές αδελφές ξαδέλφες μου χαμογελούν κοιτάζοντας με νόημα. Ay… μου φαίνεται μέχρι το βράδυ θα είμαι ερωτευμένος ….
Μερικές εκατοντάδες πλανόδιοι πωλητές με πλησιάζουν ένας προς ένας με κολλιέδες πολύχρωμους με κοραλακια, μπλουζάκια, βραχιόλια. Κάθομαι και τρώω ψάρι με Arroz di coco-ρύζι καβουρντισμένο με καρύδα-εξαιρετικό πραγματικά, καθώς και το ψάρι με σάλτσα σκόρδου. Ένας συμπαθέστατος Moreno-καστανός, έτσι λέγεται ο μαύρος ευγενικά εκεί- με τα ένα κουβά μισοπεθαμένα καβούρια- cangrejos-επιμένει φορτικά να φάω τα καβούρια του παρότι τρώω ήδη σε ψαροταβέρνα χωρίς να βλέπω τον εστιάτορα και τους σερβιτόρους να ενοχλούνται με την παρουσία του. Μου καθαρίζει έναν μετά το δεύτερο ψήνοντας με ότι είναι αφροδισιακοί και πρέπει να φάω κι άλλους…Μα τι λες παλικάρι μου;…κοιτά γύρω σου…εδώ και νεκρός ανασταίνεται.
Κατευθύνομαι μέχρι το τέλος της Calle Primera , στη κορυφή του ροπάλου. Απέναντι το νησί Tierra Bomba. Θέρετρο διακοπών και κατοικία του διάσημου ναρκέμπορου Pablo ‘’El Padron’’ Escobar. Ο Escobar ήταν και θα μείνει για τους Κολομπιάνους μια αμφιλεγόμενη προσωπικότητα . Για άλλους ένας παρανοϊκός έμπορος ναρκωτικών- gangster και για άλλους ένας ευεργέτης. Σκοτώθηκε από τα σώματα ασφαλείας το 1993.
Οι θεόρατες πολυκατοικίες συνεχίζονται και εκεί και καταλήγω έξω από Hilton της Cartagenna . Πίσω του μια ήσυχη και ρομαντική λίμνη. Λιμνοθάλασσα στη πραγματικότητα , και ο δρόμος συνεχίζει για Castillo Grande,- το καρφί στο ρόπαλο- όπου ενημερωτικά βρίσκεται και το αμισθί Ελληνικό υποπροξενείο.
Συνεχίζω προς τα πίσω , παίρνοντας την Calle Trecera- Τρίτη-. Εδώ βρίσκω μια πλειάδα μικρών σχετικά ξενοδοχείων , όπου είναι μια καλή λύση για κάποιον που θέλει να μείνει λίγο στη πόλη σε σχετικά οικονομικό ή και πολύ οικονομικό budget. Ο νόμος φυσικά του ‘’ότι πληρώνεις παίρνεις’’ ισχύει και εδώ.
Νιώθω το jet lang και πάω προς το σπίτι. Έχω καλές πληροφορίες για τη νύχτα της Cartagenna και θέλω να βγω για rumba το βράδυ….
Calle Segunda, δρόμος αγορά, ευθύς φαρδύς και μονόδρομος. Πολυώροφες πολυκατοικίες – ουρανοξύστες άνω των είκοσι οροφών ένθεν και ένθεν με κοιτάνε σαν μυρμηγκάκι αλλά δεν γνωρίζουν ότι έχω ήδη ιντερνετικά νοικιάσει ένα διαμέρισμα σε έναν από αυτούς. Cartagena Apartments. http://www.colombiarental.net/
Διαμέρισμα με θεα όλο το Caribe και πανοραμική όλης της πόλης. Πιο φτηνά από hotel , με κουζίνα , μπάνια, κρεβατοκάμαρες διπλές, σαλόνι, και συνήθως μπαλκόνι με θεα θάλασσα. Όλα αυτά τα κτίρια- τα οποία έχουν όνομα και έτσι τα βρίσκει κανείς- έχουν και θυρωρούς που με ένα φιλοδώρημα μπορεί κάθε καλοπερασάκιας να τους ζητήσει ότι σχεδόν επιθυμεί. Πάρα πολλά κτίρια, με αμέτρητα διαμερίσματα, και κτίζονται ακόμη περισσότερα. Μου έκανε εντύπωση ότι κι αν και τα πιο πολλά εξ’αυτών είναι ακατοίκητα τα Se Vende- Πωλείται- και τα Se Alquile- Ενοικιάζεται- είναι πολύ λίγα. Φαινεται ότι όλοι αυτοί οι κατασκευαστές αυτών των τιτάνιων κτιρίων να μην ενδιαφέρονται και πολύ για πελάτες. Ρωτώντας όμως πας στην πόλη και έτσι έμαθα ότι τα περισσότερα έχουν κτιστεί με επαναπατριζόμενα κοκαινοδολάρια , κάτι σαν νόμιμο ξέπλυμα χρημάτων με τις ευλογιές της κυβέρνησης. Δίνει δουλειά στο κοσμάκη η οικοδομή και κινεί τη ντόπια και όχι μόνο οικονομία, φάρμακο για τη πολυετή οικονομική κρίση . Φανταστείτε ότι αν εμείς έχουμε λουστεί τη δικιά μας κρίση το τελευταίο ένα χρόνο , οι Κολομπιάνοι την ζούνε τα τελευταία 30.Αν αναφερθείς δε, σε κάποιον ντόπιο για τη δικιά μας οικονομική κρίση και τις ‘’δυσκολίες’’ μας , αμέσως θα καταλάβεις το μειδίαμα και το ειρωνικό βλέμμα του, σαν να σου λέει …τι να μας πεις τώρα και συ ρε Αμερικανοευρωπαίε τουριστάκο με την πιστωτική σου καρτούλα που ήρθες εδώ για σεξοτουρισμό ή για σνιφαρισμα φτηνό του εθνικού προϊόντος της χώρας ή και για τα δύο…εντάξει κάνε τα γούστα σου να επιβιώσουμε κα μείς αλλά μη κλαίγεσαι porfavor…
Συνεχίζω στο δρόμο μου…Εστιατόρια, fast food, casino, café που κυρίως πουλάνε μπυρίτσες κρύες-cervecitas frias- αναψυκτικά , χυμούς και γρανίτες. Εμπορικά κάθε τύπου αλλά κυρίως , όπως παντού, μαγαζιά που αφορούν το γυναικείο φύλο, ρουχαδικα και παπουτσαδικα με προϊόντα τοπικής αλλά και κινέζικης κατασκευής , πολύ ξεχωριστά και ιδιαιτέρα κατά περίπτωση, sexy και πρωτότυπα, απευθυνόμενα σε τουρίστες με συνάλλαγμα καθώς και σε ντόπιους μεσήλικες κυρίους συνοδούς-χορηγούς δεσποινίδων με εφαρμοστά φορέματα , μπούστους ξεσηκωτικούς, σηκωμένα οπίσθια και ψηλά τακούνια. Περπατώ μέχρι το τέλος της οδού όπου βρίσκεται το πεντάστερο Hotel Caribe , και αντιλαμβάνομαι ότι η παρουσία δεσποινίδων – μόνες χωρίς συνοδό-με την παραπάνω περιγραφή κυριαρχούν στο χώρο ανάμεσα σε πλανόδιους πωλητές κάθε είδους χειροτεχνήματος , φο μπιζού, φαγητού, ποτών μέχρι καβουριών. Ο ήλιος της Καραϊβικής μεσουρανεί πια. Ιδρώτας και ανάσα αργή . Το μοσχαρίσιο πλέον βλέμμα μου διασταυρώνεται συνεχώς με τις υπέροχες αυτές παρουσίες που μοσχοβολούν οιστρογόνα από απόσταση. Οι παλμοί μου επιταχύνουν …ο θεέ μου , μήπως είμαι στον παράδεισο?
Στρίβω δεξιά από Hotel Caribe προς την Calle Primera . Είναι η πρώτη οδός και παραλιακή . Η παραλία με τους ντόκους . Τα θεόρατα κτίρια σκιάζουν ευεργετικά τους 34 C που με την υγρασία μοιάζουν 40 . Η παραλία του Bocagrande με μήκος περίπου 2 Km και πλάτος 30 έως 50 μέτρα φιλοξενεί καντίνες εστιατόρια γεμάτα κόσμο ντόπιο και μη και ένα μελίσσι εγχρώμων νεαρών τύπου ‘’κράχτη’’ έτοιμοι να σου προμηθεύσουν οτιδήποτε θελήσεις .. ‘’A la orden Ρadron….bienvenidos…tenemos de todo’’ Στις διαταγές αφεντικό, καλώς ηλθατε, έχουμε απ’όλα…
Και είναι αλήθεια. Στην υπηρεσία του πελάτη. Μαζί τους οι μανάδες και οι μεγαλοαδελφάδες τους προσφέρουν επίμονα μασάζ με aloe vera και οι πιο μικρές αδελφές ξαδέλφες μου χαμογελούν κοιτάζοντας με νόημα. Ay… μου φαίνεται μέχρι το βράδυ θα είμαι ερωτευμένος ….
Μερικές εκατοντάδες πλανόδιοι πωλητές με πλησιάζουν ένας προς ένας με κολλιέδες πολύχρωμους με κοραλακια, μπλουζάκια, βραχιόλια. Κάθομαι και τρώω ψάρι με Arroz di coco-ρύζι καβουρντισμένο με καρύδα-εξαιρετικό πραγματικά, καθώς και το ψάρι με σάλτσα σκόρδου. Ένας συμπαθέστατος Moreno-καστανός, έτσι λέγεται ο μαύρος ευγενικά εκεί- με τα ένα κουβά μισοπεθαμένα καβούρια- cangrejos-επιμένει φορτικά να φάω τα καβούρια του παρότι τρώω ήδη σε ψαροταβέρνα χωρίς να βλέπω τον εστιάτορα και τους σερβιτόρους να ενοχλούνται με την παρουσία του. Μου καθαρίζει έναν μετά το δεύτερο ψήνοντας με ότι είναι αφροδισιακοί και πρέπει να φάω κι άλλους…Μα τι λες παλικάρι μου;…κοιτά γύρω σου…εδώ και νεκρός ανασταίνεται.
Κατευθύνομαι μέχρι το τέλος της Calle Primera , στη κορυφή του ροπάλου. Απέναντι το νησί Tierra Bomba. Θέρετρο διακοπών και κατοικία του διάσημου ναρκέμπορου Pablo ‘’El Padron’’ Escobar. Ο Escobar ήταν και θα μείνει για τους Κολομπιάνους μια αμφιλεγόμενη προσωπικότητα . Για άλλους ένας παρανοϊκός έμπορος ναρκωτικών- gangster και για άλλους ένας ευεργέτης. Σκοτώθηκε από τα σώματα ασφαλείας το 1993.
Οι θεόρατες πολυκατοικίες συνεχίζονται και εκεί και καταλήγω έξω από Hilton της Cartagenna . Πίσω του μια ήσυχη και ρομαντική λίμνη. Λιμνοθάλασσα στη πραγματικότητα , και ο δρόμος συνεχίζει για Castillo Grande,- το καρφί στο ρόπαλο- όπου ενημερωτικά βρίσκεται και το αμισθί Ελληνικό υποπροξενείο.
Συνεχίζω προς τα πίσω , παίρνοντας την Calle Trecera- Τρίτη-. Εδώ βρίσκω μια πλειάδα μικρών σχετικά ξενοδοχείων , όπου είναι μια καλή λύση για κάποιον που θέλει να μείνει λίγο στη πόλη σε σχετικά οικονομικό ή και πολύ οικονομικό budget. Ο νόμος φυσικά του ‘’ότι πληρώνεις παίρνεις’’ ισχύει και εδώ.
Νιώθω το jet lang και πάω προς το σπίτι. Έχω καλές πληροφορίες για τη νύχτα της Cartagenna και θέλω να βγω για rumba το βράδυ….
Attachments
Last edited:
ή να κανω υπομονη;
Η Δομη ειμαι?
