ο Παρίσι το χαμε ξανασυζητήσει πρίν 5 χρόνια αρχες της σχέσης μας τότε για ταξιδάκι στην καλοκαιρινή μας άδεια.Λιγο τα μέτρια οικονομικά περισσότερο η προοπτική της τότε συγκατοίκησης μας το ' εξαφάνισε' από τα όνειρα μας. Η όλη προετοιμασία ενός ταξιδιού πιστεύω έχει μια φοβερη μαγεία τόσο στην οργάνωση του όσο και στην συλλογή πληροφοριών.Λίγο η πρώτη γνωριμία με την πόλη, λίγο η μελέτη του χάρτη της πόλης, λίγα ιστορικά στοιχεία με τα αξιοθέατα της πόλης και πολύ διάβασμα των ιστοριών αλλά και των παραθέσεων στο forum μου δίνουν την πρώτη εικόνα του Παρισιού. Για την μετάβαση μας επέλεξα τον έυκολο δρόμο την απευθέιας σύνδεση με την Cyprus Airways παρότι ήταν και η πιο ακριβή λύση, μας κόστισε 500 eur 2 άτομα aller retour (οπα και το Γαλλικό). Το τελευταίο το επέλεξα έτσι καθώς δεν ήθελα να ταλαιπωρηθούμε με στάσεις και αλλαγές ήτε από Αθήνα ή από Ρώμη ή Μιλάνο που υπήρχαν επιλογές. Πάντως οι διαφορές ήταν απο 100 eur έως 50 eur φθηνότερα το γράφω έτσι ως μέτρο σύγκρισης για τις ημερομηνίες 28/12-4/1 οταν τα εξέταζα και τα έκλεισα ήταν τέλη Οκτωβρίου, 2 μηνες πιο μπροστά δηλαδή.Διαμονή τώρα, διαπιστώνοντας ιδιης όμασι ότι τα κεντρικά ξενοδοχεία στο Παρίσι είναι αρκετά ακριβούτσικα, καθώς οσο και να διαβάζεις στο forum ή να ακούς να το λένε δεν το πιστέυεις με Μ.Ο για τις τότε ημερομηνίες για ενα 3 άστερο στα 100+ eur bed only, με έκαναν να αρχίζω να κοιτάζω και λίγο πιο παραέξω από τα κέντρικά ας πουμε μέρη του Παρισιού. Η σχετική μου εμπειρία σε πόλεις με ανεπτυγμένο υπόγειο μεταφορικό δίκτυο που είναι ακριβές και σε πάει παντού μου έλεγε ότι και πιο περιφερειακά να μέναμε πρόβλημα δε θα χαμε, στα + να είναι το Hotel σε απόσταση κάτω των 200m από στάση μετρό. Εντύπωση μου έκανε τότε ότι αρκετά ξενοδοχεία σχεδόν ολα όσα γράφονται στο forum ήταν ή γεμάτα ή με 1-2 δωμάτια προς διάθεση οπότε το όποιο σχετικό παζάρι που λέμε (η ανατολή είναι στο αίμα μου) είχε προδιεγραμμένη πορεία! Στην αναζήτηση μου μέσω διαδικτύου πάντα βρέθηκα στο site των ξενοδοχείων Ibis (Accor Hotels). Τώρα θα γράψω και ένα tip, να ξέρετε πάντα οι μεγάλες αλυσίδες κυρίως κατα καιρούς κάνουν προσφορές για κάποιες ημερομηνίες με την εξής μορφή ένα, δυο ή και περισσοτερο μηνες πιο μπροστά το κλείνεις το προπληρώνεις σε πολύ καλή τιμή. Γιατί γίνεται αυτό? Κάθε μήνα η κάθε εταιρεία πρέπει να πιάσει ένα στόχο( γι αυτο έγραψα για τις μεγάλες αλυσίδες που χουν πιο σκληρούς στόχους) τοσο σε πληρότητα όσο και σε έσοδα, βλέπουν ότι για την τρέχουσα περίοδο τα έσοδα δεν είναι αυτά που θέλουν, παπ βγάζουν μια δελεαστικη προσφορά που την παιρνεις μόνο αν προπληρώσεις, εσενα που σε ενδιαφέρει την τσακώνεις και αυτοί αυξάνουν τα έσοδα του μήνα τους αλλά και συ κάνεις μια πολύ συμφέρουσα συμφωνία. Αυτο βέβαια δεν συμβαίνει μόνο στο χώρο των ξενοδοχείων αλλά παντού. Προσοχή όμως, συνήθως δεν έχεις δικαίωμα να αλλάξεις ή να ακυρώσεις δεν σου δίνουν τίποτα πίσω! Κάπως έτσι λοιπόν βρήκα μια προσφορά της Ibis στην Place d' Italie 7δ/ν 500 eur συνολο bed only.
Τσέκαρα αρκετά την περιοχή μήπως βρώ κάτι το επιλήψημο, το οποίο δεν βρήκα και το έκλεισα. Είχα κάνει μια καλή επίλογή τους λόγους θα τους εξηγήσω στο επόμενο κεφάλαιο. Όλα λοιπόν ήταν έτοιμα αεροπορικά και διαμονή είχαν κλειστεί και με περισσοτερη άνεση άρχισα να δέχομαι παντώς είδους πληροφορίες για το Παρίσι μέσω του διαδικτύου πάντα, να εκτυπώνω ότι μου άρεσε, προμηθεύτηκα και ένα χάρτη από το εμπόριο στον οποίο επάνω σημείωσα αργότερα τις παραπάνω ενδιαφέρουσες πληροφορίες με σκοπό να το έχω πάντα μαζί μου και να προσανατολίζομαι. Δεν ήθελα να γυρνάμε στα χαμένα κι έτσι ετοίμασα ένα καθημερινό πρόγραμμα επισκέψεων, 7 μερες στο Παρίσι δεν είναι λίγες αλλά όχι και πολλές το σίγουρο είναι οτι δεν μπορείς να τα γυρίσεις όλα χρειάζεται να κάνεις γενναίες περικοπές. Οι περικοπές θα γίνονταν για λογαριασμό της τέχνης καθώς θεωρώ για να απολαύσεις την τέχνη χρειάζεται μπόλικος χρόνος και κυρίως όχι πίεση, στο τελευταίο ήρθε να προστεθεί και το γεγονός ότι το έτερον ήμισυ δεν είναι και τοοοσο fan των τεχνών, των μουσείων γενικότερα. Πάει λοιπόν το μουσείο Orsay, το Branly, το Rodin, το Picasso, το carnevalet, το κέντρο Georges Pompidou ακόμα ακόμα το Grevin (καλά μη βαράτε, θεωρήστε το κι αυτό ένα είδος....τέχνης) θα τα βλέπαμε απ΄ έξω. Δεν έχω κοιμητήρια Per lachaise και επίσης έβγαλα από το πρόγραμμα το πάρκο της La villette και από τα περίχωρα το πάρκο Asterix το Chateau de Fontainebleau και τα δάση Βουλώνης ή Vincenne. Τέλος δεν έβαλα Moulin ή Lido , δεν τα κατάφερα να μεταπείσω το έτερο ήμισυ. Παρόλες τις παραπάνω αφαιρέσεις το πρόγραμμα που έκανα ήταν αρκετά φορτωμένο με πολλές ώρες παραμονή εκτός ξενοδοχείου, στην κυριολεξία φεύγαμε το πρωί και επιστρέφαμε το βράδυ, με κάποιες μέρες πρωινό ξύπνημα και φυσικά πολύ πάααααρα πολύ περπάτημα. Δεν το μέτρησα αλλά έχω την αίσθηση οτι πρέπει το κοντέρ να έγραφε αν οχι πάνω σίγουρα κοντά στα 10 χλμ.ημερησίως, ευτυχώς σ' αυτό δεν είχα γκρίνιες από το έτερο ήμισυ καθώς η καθημερινότητα της περιλαμβάνει ορθοστασία και πολύ περπάτημα αλλά και η δική μου ενασχόληση από τα παιδικά έως τα πολύ νεανικά μου χρόνια με τον αθλητισμό και συγκεκριμένα με το ποδόσφαιρο, μας έχουν αποκομίσει αρκετά γυμνασμένα πόδια (σε αντίθεση με τους δικούς μου άνωθεν διασώστες ανοικτής θαλάσσης..!). Και ενώ όλα έμοιαζαν να είναι έτοιμα μια ανησυχία και αβεβαιότητα άρχισαν να πλανώνται στον αέρα. Ο λόγος? Η συνεχόμενη φοβερή κακοκαιρία που μάστιζε την Ευρώπη λίγες βδομάδες πρίν την άφιξη μας. Όσο παιρνούσαν οι μέρες ολοένα και το ταξίδι του μέλητος μας φάνταζε πολύ δύσκολο να πραγματοποηθεί, οι εικόνες από τα δελτία ειδήσεων
με τις χιονοθύελλες, τις ακυρώσεις πτήσεων και τον κόσμο να τη βγάζει στα αεροδρόμια μας κάναν να κοιταζόμαστε στα μάτια με απορία! . Δεν είναι μόνο αυτό είχαμε να αντιμετωπίσουμε και την καζούρα των συναδέρφων που μας φαντάζονταν με πλακάτ σε αεροδρόμιο που να γράφει “Μαμα στείλε λεφτά” ξεθεωμένοι και ταλαιπωρημένοι (τι κακεντρέχια θέε μου...ή ζήλια λέτε?). Δευτέρα 20/12, κλειστό το CDG λόγω σφοδρής χιονιοπτωσης εκκενώθηκαν μάλιστα κάποια terminal υπο τον φοβο της κατάρευσης της οροφής! Το accuweather έδινε και έπαιρνε καθημερινά και η πρόβλεψη 10μέρου μας κάναν να αναθαρρήσουμε λίγο και δεν θα χε άδικο η κατάσταση ομαλοποιούταν καθώς παιρνούσαν οι μέρες. Ο γάμος πέρασε σαν αστραπή από τα μάτια μας, τόσο γρήγορα γίναν όλα που δεν προλάβαμε καν να τα ζήσουμε και το μυστήριο αλλά και η δεξίωση και να που φτάσαμε το βράδυ της 27/12 να αποτελειώνουμε τις αποσκευές μας που βέβαια ήδη προ γάμου είχαμε ψιλοετοιμάσει. Από μικρό παιδί πάντα το βράδυ πρίν από ένα σημαντικό ταξίδι δεν κοιμόμουν από την αγωνία και την προσμονή, τα χρόνια πέρασαν αλλά το χουι χουι και νυχτερινός ύπνος είχε αρκετά διαλείματα ξέρετε της βλακώδους σκέψης μήπως δεν έβαλα στην σωστή ωρα το ξυπνητήρι και χάσω την πτήση? Μήπως ξημέρωσε και δεν πήρα χαμπάρι? Κοιμήσου Chris........
Τσέκαρα αρκετά την περιοχή μήπως βρώ κάτι το επιλήψημο, το οποίο δεν βρήκα και το έκλεισα. Είχα κάνει μια καλή επίλογή τους λόγους θα τους εξηγήσω στο επόμενο κεφάλαιο. Όλα λοιπόν ήταν έτοιμα αεροπορικά και διαμονή είχαν κλειστεί και με περισσοτερη άνεση άρχισα να δέχομαι παντώς είδους πληροφορίες για το Παρίσι μέσω του διαδικτύου πάντα, να εκτυπώνω ότι μου άρεσε, προμηθεύτηκα και ένα χάρτη από το εμπόριο στον οποίο επάνω σημείωσα αργότερα τις παραπάνω ενδιαφέρουσες πληροφορίες με σκοπό να το έχω πάντα μαζί μου και να προσανατολίζομαι. Δεν ήθελα να γυρνάμε στα χαμένα κι έτσι ετοίμασα ένα καθημερινό πρόγραμμα επισκέψεων, 7 μερες στο Παρίσι δεν είναι λίγες αλλά όχι και πολλές το σίγουρο είναι οτι δεν μπορείς να τα γυρίσεις όλα χρειάζεται να κάνεις γενναίες περικοπές. Οι περικοπές θα γίνονταν για λογαριασμό της τέχνης καθώς θεωρώ για να απολαύσεις την τέχνη χρειάζεται μπόλικος χρόνος και κυρίως όχι πίεση, στο τελευταίο ήρθε να προστεθεί και το γεγονός ότι το έτερον ήμισυ δεν είναι και τοοοσο fan των τεχνών, των μουσείων γενικότερα. Πάει λοιπόν το μουσείο Orsay, το Branly, το Rodin, το Picasso, το carnevalet, το κέντρο Georges Pompidou ακόμα ακόμα το Grevin (καλά μη βαράτε, θεωρήστε το κι αυτό ένα είδος....τέχνης) θα τα βλέπαμε απ΄ έξω. Δεν έχω κοιμητήρια Per lachaise και επίσης έβγαλα από το πρόγραμμα το πάρκο της La villette και από τα περίχωρα το πάρκο Asterix το Chateau de Fontainebleau και τα δάση Βουλώνης ή Vincenne. Τέλος δεν έβαλα Moulin ή Lido , δεν τα κατάφερα να μεταπείσω το έτερο ήμισυ. Παρόλες τις παραπάνω αφαιρέσεις το πρόγραμμα που έκανα ήταν αρκετά φορτωμένο με πολλές ώρες παραμονή εκτός ξενοδοχείου, στην κυριολεξία φεύγαμε το πρωί και επιστρέφαμε το βράδυ, με κάποιες μέρες πρωινό ξύπνημα και φυσικά πολύ πάααααρα πολύ περπάτημα. Δεν το μέτρησα αλλά έχω την αίσθηση οτι πρέπει το κοντέρ να έγραφε αν οχι πάνω σίγουρα κοντά στα 10 χλμ.ημερησίως, ευτυχώς σ' αυτό δεν είχα γκρίνιες από το έτερο ήμισυ καθώς η καθημερινότητα της περιλαμβάνει ορθοστασία και πολύ περπάτημα αλλά και η δική μου ενασχόληση από τα παιδικά έως τα πολύ νεανικά μου χρόνια με τον αθλητισμό και συγκεκριμένα με το ποδόσφαιρο, μας έχουν αποκομίσει αρκετά γυμνασμένα πόδια (σε αντίθεση με τους δικούς μου άνωθεν διασώστες ανοικτής θαλάσσης..!). Και ενώ όλα έμοιαζαν να είναι έτοιμα μια ανησυχία και αβεβαιότητα άρχισαν να πλανώνται στον αέρα. Ο λόγος? Η συνεχόμενη φοβερή κακοκαιρία που μάστιζε την Ευρώπη λίγες βδομάδες πρίν την άφιξη μας. Όσο παιρνούσαν οι μέρες ολοένα και το ταξίδι του μέλητος μας φάνταζε πολύ δύσκολο να πραγματοποηθεί, οι εικόνες από τα δελτία ειδήσεων
με τις χιονοθύελλες, τις ακυρώσεις πτήσεων και τον κόσμο να τη βγάζει στα αεροδρόμια μας κάναν να κοιταζόμαστε στα μάτια με απορία! . Δεν είναι μόνο αυτό είχαμε να αντιμετωπίσουμε και την καζούρα των συναδέρφων που μας φαντάζονταν με πλακάτ σε αεροδρόμιο που να γράφει “Μαμα στείλε λεφτά” ξεθεωμένοι και ταλαιπωρημένοι (τι κακεντρέχια θέε μου...ή ζήλια λέτε?). Δευτέρα 20/12, κλειστό το CDG λόγω σφοδρής χιονιοπτωσης εκκενώθηκαν μάλιστα κάποια terminal υπο τον φοβο της κατάρευσης της οροφής! Το accuweather έδινε και έπαιρνε καθημερινά και η πρόβλεψη 10μέρου μας κάναν να αναθαρρήσουμε λίγο και δεν θα χε άδικο η κατάσταση ομαλοποιούταν καθώς παιρνούσαν οι μέρες. Ο γάμος πέρασε σαν αστραπή από τα μάτια μας, τόσο γρήγορα γίναν όλα που δεν προλάβαμε καν να τα ζήσουμε και το μυστήριο αλλά και η δεξίωση και να που φτάσαμε το βράδυ της 27/12 να αποτελειώνουμε τις αποσκευές μας που βέβαια ήδη προ γάμου είχαμε ψιλοετοιμάσει. Από μικρό παιδί πάντα το βράδυ πρίν από ένα σημαντικό ταξίδι δεν κοιμόμουν από την αγωνία και την προσμονή, τα χρόνια πέρασαν αλλά το χουι χουι και νυχτερινός ύπνος είχε αρκετά διαλείματα ξέρετε της βλακώδους σκέψης μήπως δεν έβαλα στην σωστή ωρα το ξυπνητήρι και χάσω την πτήση? Μήπως ξημέρωσε και δεν πήρα χαμπάρι? Κοιμήσου Chris........
