Ιταλία Roma σημαινει amor αναγραμματισμένα

[vangeliskont]

Επιγραμματικά, στα θετικά το εξαιρετικό ιταλικό παγωτό, ο αναρίθμητος πλούτος σε εκθέματα αρχιτεκτονικού και πολιτιστικού ενδιαφέροντος, οι εξαιρετικά καλοντυμένοι άνθρωποι ακόμα και αν δεν φορούσαν μάρκες οι άνθρωποι ξέρουν τι σημαίνει γούστο και φινέτσα , το φαγητό, η αίσθηση του ρομαντικού και της dolce vita που αποπνέει η πόλη.

Στα αρνητικά η πολύ κίνηση, οι τεράστιες ορδές τουριστών και το ότι οι περισσότεροι Ιταλοί δεν μιλάνε αγγλικά πράγμα που δεν αντιμετωπίσαμε εμείς μια και μιλούσα ιταλικά. Παρόλα αυτά θεωρώ ότι είναι λίγο υπερβολικό αυτό καθώς κάνουν μια κάποια προσπάθεια να απαντήσουν. Εξαρτάται πάντα και που θα πέσεις.

Σίγουρα είναι μια πόλη που θες να ξαναγυρίσεις, τόσα πολλά πράγματα να δεις και να κάνεις δεν γίνεται να χωρέσουν όχι σε 3 μέρες αλλά ούτε και σε βδομάδα. Μια πόλη ανοιχτό μουσείο, μια πόλη να ανακαλύψεις και να αγαπήσεις με ανοιχτή καρδιά και ανοιχτά ματιά. A presto.

Τραγούδι εκδρομής: Altalena - Lino

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• 2
• 3
• 4

First Προηγούμενη 4 of 4

Go to chapter

Go

[vangeliskont]

Μέρα δεύτερη

Ο ξενοδόχος μας είχε δώσει κάτι κουπόνια μια και το πρωινό συμπεριλαμβανόταν στην τιμή για να πάμε να τα εξαργυρώσουμε σε ένα μπαρ απέναντι. Φανταζόμασταν ένα πλούσιο ιταλικό πρωινό. Φευ! Δικαιούμασταν ένα καφέ κι ένα γλυκό. Οι Ιταλοί κλασικά όρθιοι να πίνουν τον καφέ στα γρήγορα, εμείς κλασσικά Έλληνες να στρογγυλόκαθίσουμε. Πήραμε από ένα εσπρέσο κι ένα μπριος. Έτσι λένε οι Ιταλοί τα κρουασάν ίσως ως φόρο τιμής στα ξαδέρφια τους Γάλλους. Κλάψαμε λίγο αλλά κάτσαμε.

Έπειτα metropolitana και στάση San giovanni για επίσκεψη στην εκκλησία San Giovanni in laterano. Η παλαιότερη από τις τέσσερις βασιλικές της Ρώμης και η έδρα της επισκοπής του Παπα. Πολύ όμορφη εκκλησία και αξίζει σίγουρα μια επίσκεψη. Το πιο εντυπωσιακό είναι ότι στις εσοχές της που σχεδίασε ο Μπορομίνι έχουν τοποθετηθεί τεράστια αγάλματα των 12 αποστολών. Η Μ. έβγαλε και τους δώδεκα για της προσωπική της κολεξιόν, εγώ μόνο τους σούπερ σταρ. Μετά ξανά επίσκεψη στην Fontana για να τη δούμε και μέρα και να βγάλουμε και καμιά φωτογραφία της προκοπής ει δυνατόν . Και τη φωτογραφήσαμε, και νόμισμα πετάξαμε, και ευχή κάναμε, είχαμε πρόγραμμα. Αν και λένε ότι η μόνη ευχή που πραγματικά πιάνει είναι να ξαναγυρίσεις στη Ρώμη. Φυσικά ο κόσμος εκεί. Πανταχού παρών, στριμωξίδι, κλωτσομπουνίδι, κωλοκατάσταση. Επόμενη στάση Πάνθεον. Ή αλλιώς το κτίριο με την τρύπα στο ταβάνι. Το μεγαλύτερο σε μέγεθος ρωμαϊκό μνημείο που σώζεται σχεδόν άρτιο ως σήμερα . Οι φυλακές να φωνάζουν συνέχεια silenzio καθώς πρόκειται για μέρος που είναι θαμμένοι επιφανείς Ιταλοί και χρήζει σεβασμού. Μεταξύ άλλων ενθάδε κείθε ο padre della patria Vittorio Emnanuele και ο Ραφαήλ, όχι το χελωνονιντζακι, ο σημαντικός ζωγράφος. Όμορφο μέρος και κυρίως δωρεάν!

Με τον χάρτη υπό μάλλης και μετά την απαραίτητη γυροβολιά σε σοκάκια, οι δρόμοι οδήγησαν στην piazza navona. Η αγαπημένη μας πλατεία στη Ρώμη. Μου άρεσε που βλέπεις πλανόδιους ζωγράφους, καλά αυτούς τους βλέπεις κι αλλού, αλλά εκεί νομίζω ταιριάζουν περισσότερο. Φωτογράφηση στο κυριότερο συντριβάνι του Μπερνινι, την κρήνη των 4 ποταμών. Το συντριβάνι έχει 4 αγάλματα και κάθε ένα αντιπροσωπεύει ένα ποτάμι από κάθε ήπειρο λένε οι οδηγοί. Τον Νείλο, τον Δούναβη, τον Γαγγη και τον Ρίο ντελλα Πλάτα . Στις άλλες δύο άκρες η κρήνη του Ποσειδώνα και η κρήνη του Μαυριτανου. Ακόμα μετά από τόσα χρόνια την θυμάμαι με πολύ νοσταλγία. Είναι μια αρχιτεκτονική απόλαυση και βγάζει αβίαστα έναν αφτιασίδωτο ρομαντισμό. Ένας ζωγράφος έτρωγε εκεί στην πλατεία μια μακαρονάδα ακουμπισμένη στα πόδια του και η Μ. Μου λέει τραβά ρώτα τον τι μακαρονάδα τρώει γιατί φαίνεται πολύ νόστιμη. "Scusi signore Come".. Πριν προλάβω να ολοκληρώσω την ερώτηση χαμογελάει και απαντάει frutti di Mare και σκάμε όλοι στα γέλια! Διαισθάνθηκε στα ελληνικά τι ρωτούσε. Φρούτα της θάλασσας! Τι ωραίο όνομα!

Πίτσα με το κομμάτι για τη λιγούρα και δρόμο για την απέναντι όχθη του Τίβερη στη γειτονιά του trastevere. Η γειτονιά αυτή της Ρώμης όσο ησυχία έχει τη μέρα με τα σπιτάκια του και τα χρώματα του τόσο πολύβουη είναι το βράδυ. Μπαρ, μαγαζιά, εστιατόρια, κρασόμπαρα κάνεις δεν ξέρει που κρύβονται όλα αυτά τη μέρα. Διασχίσαμε την Ponte Sisto και βρεθήκαμε σε αυτό τον άλλο κόσμο. Σαν ένα χωριό μέσα στην πόλη. Παραθυρόφυλλα μισάνοιχτα με κάθε λογίων γλάστρες, παλιές επιγραφές, ξεφτισμένοι τοίχοι, μπαλκόνια με χρώμα, καφέ μπιστρο, ένα μαγαζί ολοπορτοκαλι που πουλάει πορτοκαλάδες σε κάθε πιθανό συνδυασμό, τραπέζια κολλητά με κάρο τραπεζομάντιλα και αραδιασμένα ένας σκασμός ποτήρια πάνω, νομίζεις ότι από κάπου θα πεταχτούν οι καλεσμένοι του γάμου να χορέψουν ταραντελα ή τουλάχιστον η Σοφία Λορέν με τα μπικουτί. Διέκρινα ορισμένα σημεία και παρακμής ή παραμέλησης δεν ξέρω ποια είναι η σωστή λέξη, αλλά όλα αυτά μαζί δένουν με κάποιο τρόπο. Στάση στη piazza santa Maria in trastevere. Κάπου σε κάποιο στενό γυρίζεται ένα ιταλικό σίριαλ. Δεν αναγνώρισα κάποια εξωφρενικά γνωστή ιταλική διασημότητα.Peccato.

Φαγητό το βραδάκι στο trastevere. Τσεκάραμε σε ποιο μαγαζί έχει την περισσότερη κίνηση και που έχει περισσότερους ντόπιους. Αυτοί ξέρουν πάντα καλύτερα. Φάγαμε τις καλύτερες πένες με γκοργκοντζολα στην trattoria Carlo Menta. Είναι σε αρκετά κεντρικό σημείο του trastevere, έχει απέξω και μια βέσπα τύπου ντεκόρ. Αυτό που με ενόχλησε κάπως είναι η μη αίσθηση ιδιωτικοτητας. Τα τραπέζια είναι κολλητά το ένα με το άλλο. Τρως και μυρίζεις το μινεστρονε της πολωνέζας που καθόταν δίπλα μας. Βέβαια σχολιάζεις και μιλάς άνετα γιατί υποθέτεις ότι οι Πολωνoί δίπλα σου που έχετε γίνει κολλητοί δεν ομιλούν την ελληνικην . Το καλύτερο του να ταξιδεύεις στο εξωτερικό. Ασυδοσία στις λέξεις.

Ήπια και το αγαπημένο μου ιταλικό κρασί, καλά δεν είμαι και γνωστής αλλά λόγω της περίστασης μια και ήταν τα γεννεθλια της Μ. ένα ξηρό αφρώδες σαμπανιζέ ταίριαζε. Το κρασί λέγεται prosecco προσωπικά το λάτρεψα και είναι βάση ενός πολύ καλού ιταλικού κοκτέιλ που λέγεται bellini και φτιάχνεται με πολτό ροδάκινου. Δυστυχώς δεν το ήπια τότε αλλά το δοκίμασα κάποια χρόνια μετά στη Μάλτα και το συστήνω ανεπιφύλακτα. Και όλα αυτά σε πάρα πολύ προσιτές τιμές. Αν έτρωγες τα ίδια στην navona θα πλήρωνες τουλάχιστον τα διπλάσια. Sapore di Sale, Sapore di Mare.

 

[vangeliskont]

Ημερα Τρίτη

Ημερα αφιερωμένη στο Βατικανό. Θρήσκους δεν μας λες αλλά παγκόσμια μέρα τουρίστα είναι αυτή, δωρεάν είσοδο σε μουσεία είναι αυτή. Remember Remember 27 september.

Πρώτα ένα πέρασμα από την πλατεία του λαού, piazza del popolo, η δεύτερη αγαπημένη μου και μετά ποδαράτο για τα μουσεία Βατικανού. Τεράστια ουρά αν και προχωρούσε γρήγορα λόγω δωρεάν εισόδου. Πολύ ελληνικό και ρωμαϊκό άγαλμα, πολλές ελληνικές επιγραφές, είμαστε παντού! Πλείστοι άνθρωποι κακοί λέει ο Βίας Πρηνευς. Κλικ. Αίθουσες Ραφαήλ, πολλοί πίνακες και λίγος χρόνος. Στέκεσαι σε ότι σου κινεί το ενδιαφέρον, αν δώσεις προσοχή σε κάθε τι θα φας μια κωλοζωη. Χρυσοτάβανοι διάδρομοι και οι Πολωνοί που χτες καθόμασταν δίπλα δίπλα στο trastevere φαντης μπαστούνης! Όλοι οι τζαμπατζηδες μια παρέα!

Στο τομέα μοντέρνας τέχνης κοντοστέκομαι λίγο περισσότερο. Μια Πιετα του Βαν Γκονγκ, ένας Νταλί. πρώτη φορά έρχομαι αντιμέτωπος με τους ογκόλιθους της παγκόσμιας ζωγραφικής. Study for Velasquez Pope II του Francis Bacon, Will Βarnet κι ένα μίνι γλυπτό του εσταυρωμένου του Ματίς. Νιώθεις κι εσύ λίγο σημαντικός αντικρίζοντας τα έργα αυτών των ανθρώπων. Σαν να αντιφεγγίζεται πάνω σου λίγο από τη λάμψη τους. Φυσικά το κορυφαίο αξιοθέατο όλου του μουσείου είναι η καπέλα σιστίνα. Το παρεκκλήσι που ο Μιχάλης ο Άγγελος ζωγράφισε το ταβάνι. Πραγματικά απορώ πως το έκανε. Πόση υπομονή. Διάβασα κάπου ότι δεν το ζωγράφισε ξαπλωμένος αλλά όρθιος με τα χέρια ψηλά. Εντάξει εντελώς κωλο κατάσταση.

Καθίσαμε αρκετή ώρα κοιτάζοντας σαν χάνοι. Φυσικά την παράσταση κλέβει το χέρι του Θεού. Το διάσημο τμήμα της τοιχογραφίας που έχει γίνει viral πριν ανακαλυφθεί το viral. Ο φύλακας να φωνάζει συνέχεια No Photos please. αλλά εντάξει ας είμαστε και κάπου λίγο λογικοί. Μια φορά στη ζωή σου έρχεσαι στην καπέλα σιστινα, ΔΕΝ γίνεται να μην το φωτογραφίσεις. Κάμερα στο πάτωμα, χρονοκαθυστέρηση και eccola! Πολύ φωτογραφισημη είναι και η έξοδος του μουσείου με σπιράλ στριφογυριστές σκάλες. Γενικά μοναδική εμπειρία, όλη η Ρώμη αξίζει και μόνο για το παρεκκλήσι αυτό.

Δίπλα η Βασιλική του Αγίου Πέτρου, στήνεσαι ουρά για να περάσεις έλεγχο και μπαίνεις σε αυτό το κρατίδιο. Τυπικά μετράει για δεύτερη χώρα. Με ένα σμπάρο δύο τριγώνια. Ένας φουσκωτός λίγο πριν μπεις στο ναό σε στέλνει να αλλάξεις αν δεν είσαι ευπρεπώς ενδεδυμένος. Εμείς που είμαστε υποδείγματα ηθικής και ευλάβειας δεν έχουμε κανένα πρόβλημα. Τεράστια εκκλησία, μεγαλεπήβολη όπως η πλειοψηφία των σημαντικών κτιρίων της Ρώμης, μια πόλη στην οποία γενικά νιώθεις μικρός. Ίσως αυτός να ήταν ο στόχος και ίσως κάποιοι να το βρουν ενοχλητικό όλο αυτό το φόρτωμα.

Στέκεσαι σίγουρα στην Πιετα του Μικελάντζελο, το περίφημο γλυπτό του. Πόσο ταλέντο είχε αυτός ο άνθρωπος και πόση υπομονή το είπαμε; ! Νομίζω στους Έλληνες τραβάει την προσοχή η επιγραφή στα ελληνικά "Συ βόσκεις τα αρνιά συ ποιμαίνεις τα προβάτια του Χριστού" στους τοίχους της εκκλησίας. Πολύ spooky είναι και το 'μάτι' της εκκλησίας, αυτό που βλέπεις δηλαδή ευθεία στο κέντρο της και στο βάθος. Σαν να σε κοιτάει το μάτι του Θεού. Occhi profondi.

Κατάκοποι και γλυκά εξαντλημένοι βγαίνουμε έξω για να ανέβουμε στον τρούλο χωρίς να ξέρουμε τι μας περιμένει. Μπορείς να ανέβεις είτε με τα πόδια είτε με το ασανσέρ με ένα έξτρα αντίτιμο. Επιλέγουμε με το ασανσέρ για να πάμε αβάδιστα και αβίαστα. Όντως σε βγάζει ο ιερός ανελκυστηρ σε ένα κάποιο ύψος αλλά σίγουρα όχι στην κορυφή του τρούλου. Λογικό. Αλλά δεν είχαμε ενημερωθεί οι ανενημέρωτοι. Βγαίνεις δηλαδή στο ύψος της ελληνικής επιγραφής που προείπα το οποίο είναι ήδη αρκετά ψηλά έτσι ώστε τα στασίδια από κάτω να φαίνονται πολύ μικροσκοπικά.

Κανείς μια γύρα σε μια προσωπική σου αναμέτρηση με την υψοφοβία και αν θες συνεχίζεις για να φτάσεις μέχρι στα απάτητα. Giro Della lanteria το λένε, γύρο του θανάτου το ονόμασε η Μ. Ανεβαίνεις μια στριφογυριστή σκάλα ούτε κι εγώ ξέρω για πόση ώρα η οποία όσο ανεβαινες στένευε κιόλας. Είναι ατελείωτο! Σε κάποια στιγμή γίνεσαι και σίγμα τελικό από το στρίμωγμα . Ώσπου κάποτε βγαίνεις στο φως. O sole mio! Η θέα σε αποζημιώνει απίστευτα, πιάτο η Ρώμη. Ανήκει στην περίπτωση που το μάτι ξεπερνάει τη φωτογραφική μηχανή και δεν αποτυπώνεται εντελώς η πραγματικότητα. Felice di stare lassu. Nel Blu dipinto di Blu.

Η μέρα τελειώνει με μια επίσκεψη στο γειτονικό castel sant Angelo. Όμορφη οπτική των γεφυρών του ποταμού και τα κλασσικά λουκέτα κλειδωμένης αγάπης. Τελευταία ψώνια για σουβενίρ, πίτσα και επιστροφή στο ξενοδοχείο. Τελευταίο βράδυ στη Ρώμη. Την άλλη μέρα φεύγαμε πρωί. Πήραμε το πολύ φτηνότερο πουλμανακι της Alitalia για το αεροδρόμιο και επιστροφή στην ώρα μας στην Θεσσαλονίκη. Arrivederci Roma,goodbye, aurevoir

 

[vangeliskont]

Επιγραμματικά, στα θετικά το εξαιρετικό ιταλικό παγωτό, ο αναρίθμητος πλούτος σε εκθέματα αρχιτεκτονικού και πολιτιστικού ενδιαφέροντος, οι εξαιρετικά καλοντυμένοι άνθρωποι ακόμα και αν δεν φορούσαν μάρκες οι άνθρωποι ξέρουν τι σημαίνει γούστο και φινέτσα , το φαγητό, η αίσθηση του ρομαντικού και της dolce vita που αποπνέει η πόλη.

Στα αρνητικά η πολύ κίνηση, οι τεράστιες ορδές τουριστών και το ότι οι περισσότεροι Ιταλοί δεν μιλάνε αγγλικά πράγμα που δεν αντιμετωπίσαμε εμείς μια και μιλούσα ιταλικά. Παρόλα αυτά θεωρώ ότι είναι λίγο υπερβολικό αυτό καθώς κάνουν μια κάποια προσπάθεια να απαντήσουν. Εξαρτάται πάντα και που θα πέσεις.

Σίγουρα είναι μια πόλη που θες να ξαναγυρίσεις, τόσα πολλά πράγματα να δεις και να κάνεις δεν γίνεται να χωρέσουν όχι σε 3 μέρες αλλά ούτε και σε βδομάδα. Μια πόλη ανοιχτό μουσείο, μια πόλη να ανακαλύψεις και να αγαπήσεις με ανοιχτή καρδιά και ανοιχτά ματιά. A presto.

Τραγούδι εκδρομής: Altalena - Lino

 

[connosp]

Roma e΄un sogno vivo!!!!!!!!Η Ρώμη είναι ένα ζωντανό όνειρο!!!!!!!

 

[vangeliskont]

Roma e΄un sogno vivo!!!!!!!!Η Ρώμη είναι ένα ζωντανό όνειρο!!!!!!!

κρατησε για λιγο αλλά την κουβαλάμε πάντα μαζί μας!

 

[giannismits]

Κατ' αρχήν καλώς ήρθες!
Μου άρεσε πάρα πολύ η περιγραφή σου και ομολογώ πως αν και έχουν γραφτεί τα άπειρα για τη Ρώμη και τα προσπερνώ, η περιγραφή σου μου τράβηξε το ενδιαφέρον. Γράφεις ωραία. Εύγε.

Το ανέβασμα φωτογραφιών δεν είναι δύσκολο. Μπορείς να βάζεις τις φωτό και ενδιάμεσα στο κείμενο και να επιλέγεις ''φωτογραφίας κανονικού μεγέθους''. Έτσι φαίνεται πιο σωστά και γίνεται πιο ολοκληρωμένη η ιστορία. Απλή συμβουλή

και πάλι

 

[BLACK & WHITE]

Λατρεύω Ρώμη. Υπέροχη περιγραφή. Με ξεσήκωσες και θέλω να την ξαναπερπατήσω.

 

[vangeliskont]

Κατ' αρχήν καλώς ήρθες!
Μου άρεσε πάρα πολύ η περιγραφή σου και ομολογώ πως αν και έχουν γραφτεί τα άπειρα για τη Ρώμη και τα προσπερνώ, η περιγραφή σου μου τράβηξε το ενδιαφέρον. Γράφεις ωραία. Εύγε.

Το ανέβασμα φωτογραφιών δεν είναι δύσκολο. Μπορείς να βάζεις τις φωτό και ενδιάμεσα στο κείμενο και να επιλέγεις ''φωτογραφίας κανονικού μεγέθους''. Έτσι φαίνεται πιο σωστά και γίνεται πιο ολοκληρωμένη η ιστορία. Απλή συμβουλή

και πάλι

Ευχαριστώ πολύ! Είπαμε γκάβακας! Θα μάθω και θα προσπαθήσω να το κάνω σωστότερα στο επόμενο! Να είσαι καλά!

 

[vangeliskont]

Λατρεύω Ρώμη. Υπέροχη περιγραφή. Με ξεσήκωσες και θέλω να την ξαναπερπατήσω.

Χαχα, σε ευχαριστώ πολύ! Όλοι οι ρωμαιόπληκτοι αυτό θέλουμε! ;P

 

[Samion]

Μια και ξερεις τη γλώσσα, τα γραφεις ωραια...να μαθεις κ τη διαφορα μπριος, κορνεττο, κρουασαν..εχει συζητηθεί εκτεταμενα εδω...το κορνεττο δεν εχει καμμια σχεση με τα αλλα δυο.
https://it.m.wikipedia.org/wiki/Brioche
http://www.buongiornogourmet.it/la-differenza-tra-il-croissant-e-il-cornetto-secondo-agrodolce/

 

[vangeliskont]

Μια και ξερεις τη γλώσσα, τα γραφεις ωραια...να μαθεις κ τη διαφορα μπριος, κορνεττο, κρουασαν..εχει συζητηθεί εκτεταμενα εδω...το κορνεττο δεν εχει καμμια σχεση με τα αλλα δυο.
https://it.m.wikipedia.org/wiki/Brioche
http://www.buongiornogourmet.it/la-differenza-tra-il-croissant-e-il-cornetto-secondo-agrodolce/

Ευχαριστώ για τα λινκζζ! Θα τα μελετήσω! Η αλήθεια είναι ότι στην ιταλική κουζίνα έχω εντρυφήσει περισσότερο στις πίτσες και στις μακαρονάδες ;P