giannismits
Member
- Μηνύματα
- 3.494
- Likes
- 11.728
- Επόμενο Ταξίδι
- ?
Λιουμπλιάνα Part 2
Η πλατεία Preseren έλαμπε αυτή τη φορά και ο ήλιος μας ζέστανε τόσο που επιτέλους νοιώσαμε πως ήταν καλοκαίρι. Η πόλη είχε ήδη αρχίσει να γίνεται πιο ζωηρή και πάνω απ’ όλα όμορφη. Σαν να είχαμε φτάσει μόλις, σαν να μην είχαμε δει τίποτα ξεκινήσαμε από το μηδέν την βόλτα μας ξανά κατά μήκος της όχθης του ποταμού.
Η τριπλή γέφυρα, στον λόφο το κάστρο και στα πόδια του η παλιά πόλη
Τριπλή γέφυρα και πλατεία Preseren
Η λέξη γραφική αποκτά μια πραγματική έννοια στη Λιουμπλιάνα και σ’ αυτή την υπέροχη διαδρομή δίπλα στο ποτάμι. Τα δέντρα δημιουργούν μια ωραία σκιά αλλά και όμορφη εικόνα που δένει με τα ιστορικά σπίτια και από τις δύο πλευρές και τον ποταμό Ljubljanica που μοιάζει σαν γάλα κακάο. Καθαρό δεν τον λες με τίποτα!
Η πλατεία Dvorni trg στην απέναντι μεριά της πόλης
Cevljarski most, Cobblers' Bridge, Γέφυρα των τσαγκάρηδων!
Βρισκόμαστε στο ανάχωμα Breg και τη νέα πλατεία (Novi trg). Το ανακαινισμένο και πιο όμορφο κομμάτι περιπάτου που έχει γίνει και ένας ζωντανός χώρος για μερικές από τις παραδοσιακές και διάσημες αγορές της πόλης. Την υπαίθρια αγορά με τις αντίκες που είναι ανοιχτή μόνο την Κυριακή οπότε δεν την πετύχαμε, και την Αγορά τέχνης που είναι ανοιχτή Μάιο με Οκτώβριο τα Σάββατα (αλλά μόνο με καλοκαιρία). Σάββατο ήμασταν στην πόλη αλλά δεν πήγαμε στην αγορά γιατί πολύ απλά δεν το ήξερα. Εσείς όμως τώρα το ξέρετε!
Το ανάχωμα Breg που περιλαμβάνει μερικά από τα πιο εντυπωσιακά σπίτια, είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για περίπατο, χαλάρωση στα παγκάκια και τα σκαλιά του και υπέροχες φωτογραφικές λήψεις.
Πόσο πιο όμορφη η πλατεία Novi trg με ήλιο ε? Όχι πείτε!
Χαμηλά στο ανάχωμα σε απόσταση αναπνοής από το ποτάμι
Στην γέφυρα Sentjakob και την λεωφόρο Zoisova cesta
Ακολουθήσαμε ευθεία το δρόμο και με κατεύθυνση το ανάχωμα Trnovski pristanκαι το Park Spica. Η διαδρομή ήταν όμορφη με αρκετά αξιόλογα πράγματα να δεις. Σε ένα σημείο στον οδό Krakovska ulica ένα βήμα από το πολύβουο κέντρο ήταν λες και μεταφερθήκαμε σε κάποιο χωριό.
Η γέφυρα Hradeckega βρίσκεται κοντά στο σημείο όπου το κανάλι Gradascica εκβάλλει στον ποταμό Ljubljanica. Έχει μια ενδιαφέρουσα ιστορία καθώς χτίστηκε το 1867 στο σημείο που βρίσκεται η γέφυρα Cevljarski (Γέφυρα των τσαγκάρηδων) μέχρι το 1931 όταν ο αρχιτέκτονας Joze Plecnik αποφάσισε να τη μετακινήσει κοντά στο νεκροτομείο της πόλης. Από τότε είχε αυτή την ονομασία μέχρι και το 2011 όταν ο Δήμος της Λιουμπλιάνας την μετακίνησε στο σημείο που βρίσκεται σήμερα! Θεωρείται ότι είναι σε ένα από τα καλύτερα σημεία του ποταμού Ljubljanica. Είναι αποκλειστικά για τους πεζούς και τους ποδηλάτες, συνδέει την περιοχή Krakovo με τα μονοπάτια κατά μήκος του Ljubljanica, που οδηγούν σε όλη τη διαδρομή προς το ανάχωμα Spica.
Ανάχωμα Trnovski pristan
Κανάλι Gradascica που εκβάλλει στον ποταμό Ljubljanica
Το ανάχωμα Trnovski pristan με τα μεγάλα πέτρινα σκαλοπάτια που κατεβαίνουν προς το ποτάμι, είναι άλλο ένα μοναδικό αρχιτεκτονικό δημιούργημα του Joze Plecnik. Οι κάτοικοι το αναφέρουν και ως ''η παραλία της Λουμπλιάνας''. Είναι ένα εξαιρετικό μέρος και από τα πιο δημοφιλή ειδικά μετά την ανοικοδόμηση του 2009 που του έδωσε νέα πνοή και εικόνα. Μέχρι και οι γερασμένες ιτιές αντικαταστάθηκαν από νέες.
Φτάνοντας στην οδό Janeziceva cesta και το ανάχωμα Prule που μας οδήγησε στο πάρκο Spica. Όλη η διαδρομή ήταν 15 λεπτά χαλαρού περιπάτου από το κέντρο.
Ακολουθήσαμε τον δρόμο και φτάσαμε στο πάρκο Spica. Ακόμα ένα ανακαινισμένο μέρος του ποταμού Ljubljanica, ένα ανάχωμα διαμορφωμένο ως πάρκο. Ένα μέρος πνιγμένο στο πράσινο όπου συναντιούνται οι δύο παραπόταμοι Λιουμπλιάνικα πoυ έρχονται από τον ποταμό Σάβο. Εκεί είναι και το Spica Caffeπου άνοιξε μόλις φέτος. Το σημείο έχει γίνει το καλοκαιρινό στέκι της πόλης με πλήθος κόσμου να απολαμβάνει το τοπίο μαζί με τον καφέ ή το ποτό του. Ήταν μεσημέρι και ήταν αρκετά χαλαρά είχε όμως κάποιες παρέες ντόπιους. Οι αναπαυτικές ξαπλώστρες του ήταν ότι έπρεπε εκείνη την ώρα για χαλάρωση και αγνάντι! Είναι δωρεάν και δεν ήρθαν να μας πάρουν παραγγελία, πήγαμε εμείς όμως αγοράσαμε από ένα ωραιότατο χύμα παγωτό και το απολαύσαμε βλέποντας αυτή τη θέα.
Σχεδόν είχαμε κοιμηθεί από την χαλάρωση αλλά είναι απολύτως φυσικό αφού ήμασταν ξύπνιοι από τις 4 το πρωί, είχαμε δύο πτήσεις, και ήδη είχαμε κάποια χιλιόμετρα στα πόδια μας. Φορτίζουμε τις μπαταρίες Duracell σηκωνόμαστε και συνεχίζουμε!
Φτάσαμε και πάλι στη γέφυρα Sentjakob και την λεωφόρο Zoisova cesta
Η βόλτα συνεχίστηκε σε γνώριμα πια μέρη στην πιο πολύβουη όχθη του ποταμού την οδό Gallusovo nabrezje και Cankarjevo nabrezje.
Όταν μια πόλη είναι μικρή σίγουρα πολλές φορές θα περάσεις από τους ίδιους δρόμους και θα δεις τα ίδια πράγματα. Αυτό όμως δεν είναι κακό. Έχουμε συνηθίσει να τρέχουμε στα ταξίδια μας και να αγχωνόμαστε για να δούμε όσο το δυνατόν περισσότερα πράγματα. Να χωρέσουμε ότι έχει και δεν να προσφέρει μια πόλη ή μια χώρα. Στην Λιουμπλιάνα μέσα σε λίγες ώρες ή έστω σε 1-2 μέρες έχεις δει τα πάντα και τριγυρνάς εκεί που είναι η καρδιά της. Στο μικροσκοπικό ιστορικό κέντρο της και στη ζωή που προσφέρει γύρω το ποτάμι. Έτσι όμως χαλαρώσαμε, την γνωρίσαμε καλά και την αγαπήσαμε. Δεν χόρταινα να στέκομαι σε μια άκρη και να χαζεύω τις όμορφες εικόνες γύρω από το ποτάμι αλλά και τα στενά της παλιάς πόλης.
Τα καφέ άρχισαν να γεμίζουν κόσμο όπως και οι μικρές πλατείες και τα στενά. Παρατηρούσα αρκετά τον κόσμο και συγκεκριμένα τους Σλοβένους. Μήπως είναι ο ομορφότερος λαός που έχουμε δει? Αναρωτήθηκα και πήρα και την ίδια άποψη από τον Rose που συμφώνησε. Μάλλον ξεπέρασαν και τον λαό της Σερβίας που είχαμε δώσει την πρωτιά! Επίσης όλοι οι νέοι γνωρίζουν καλά αγγλικά αλλά και πιο μεγάλες ηλικίες. Ελάχιστες ήταν οι περιπτώσεις ανθρώπων που δεν γνώριζαν. Περισσότερο οδηγοί λεωφορείων ή κάποιοι πιο μεγάλοι εκτός πρωτεύουσας.
Είχε έρθει η ώρα της ξεκούρασης και του φαγητού αλλά δώσαμε παράταση. Ο Rose δεν συμφώνησε βέβαια αλλά τον διαβεβαίωσα πως στο επόμενο μισάωρο? θα έχουμε κάτσει κάπου να φάμε. Προσπεράσαμε την τριπλή γέφυρα όπου δίπλα της βρίσκεται ένα καταπληκτικό δημιούργημα του Plecnik από τα πιο χαρακτηριστικά της Λιουμπλιάνας. Η σκεπαστή αγορά που είναι μέρος της κεντρικής αγοράς.
Η αγορά χτίστηκε μεταξύ 1940-1944 και είναι δίπλα στο ποτάμι. Κάτω από το στέγαστρο με τις κιονοστοιχίες έχει πάγκους με βότανα, μπαχαρικά, σουβενίρ και είδη τέχνης ενώ οι κλειστές αίθουσες περιλαμβάνουν ανθοπωλεία, κρεοπωλεία, αρτοποιεία, ζαχαροπλαστεία και άλλα μαγαζιά.
Η σκεπαστή αγορά βρίσκεται απέναντι στην πλατεία Pogacarjev trg, εκεί που τις παρασκευές στήνεται η μεγάλη γιορτή με την υπαίθρια κουζίνα και τις καθημερινές έχει πάγκους με ντόπια προϊόντα. Το μεγάλο κομμάτι της κεντρικής αγοράς είναι λίγα μέτρα μετά στην μεγάλη πλατεία Vodnikov trg.
Στην πλατεία Pogacarjev trg δεσπόζει και ο Καθεδρικός ναός της πόλης ο Άγιος Νικόλαος
Λίγο μετά άλλη μια γνωστή γέφυρα και πολύ ωραίο σημείο για φωτογραφίες, ηMesarski most, η γέφυρα των Κρεοπωλείων ή γέφυρα της αγάπης! Ναι ξέρω είναι άσχετα αυτά μεταξύ τους και που κολλάνε! Η γέφυρα αυτή χτίστηκε μόλις το 2010. Είναι σύγχρονη με γυάλινο δάπεδο και είναι σαν να πατάς στο κενό με τον ποταμό να ρέει από κάτω. Απλά στη θέση αυτή πριν από περίπου 100 χρόνια υπήρχαν περίπτερα με κρεοπωλεία και ο Plecnik είχε σκοπό να χτίσει μια σκεπαστή γέφυρα που θα την ονόμαζε έτσι αλλά τελικά δεν χτίστηκε ποτέ.
Αυτή η καινούρια γέφυρα λοιπόν που συνδέει την κεντρική υπαίθρια αγορά με το ανάχωμα Petkovskovo nabrezje (το δημοφιλές μέρος με αμέτρητα καφέ και εστιατόρια) είναι το μέρος που οι ερωτευμένοι κλειδώνουν λουκέτα αγάπης!
Στη γέφυρα υπάρχουν και κάποια παραμορφωμένα περίεργα αγάλματα ενώ πάνω στα κάγκελα έχει κάτι κρανία ζώων που μάλλον έχουν να κάνουν με τα κρεοπωλεία του παρελθόντος! Δεν το λες και τόσο ρομαντικό δηλαδή!
Λίγα βήματα μετά, στο τέλος της σκεπαστής αγοράς συναντήσαμε την Zmajski most δηλαδή την γέφυρα των δράκων. Μια εντυπωσιακή Art Nouveau γέφυρα με 4 τρομακτικά σχεδόν αληθινά αγάλματα δράκων, το σύμβολο της Λιουμπλιάνας. Χτίστηκε το 1901 και θεωρείται αριστούργημα και είναι μια από τις μεγαλύτερες γέφυρες του είδους της που έχουν κατασκευαστεί στην Ευρώπη!
Κι έτσι τελειώσαμε την διατριβή μας στις γέφυρες της Λιουμπλιάνας!
Ας περπατήσουμε και στα πλακόστρωτα της παλιάς πόλης γιατί έδωσα μια υπόσχεση πως σε ένα μισάωρο θα πρέπει να έχουμε καθίσει για φαγητό. Ο Rose κάνει υπομονή αν και η πείνα του φτάνει σε επικίνδυνα επίπεδα και ξεφυσάει γιατί το μισάωρο πέρασε! Εγώ Duracell σαν να μη συμβαίνει τίποτα του παρουσιάζω την παλιά πόλη!
Οδός Ciril-Metodov trg
Και φτάσαμε στην πλατεία Mestni trg το κέντρο της μεσαιωνικής Λιουμπλιάνα. Η πλατεία περιλαμβάνει μερικά από τα πιο εντυπωσιακά Αναγεννησιακά και Μπαρόκ κτίρια με πιο γνωστά την κρήνη Robbov vodnjak και βέβαια το Δημαρχείο ή Magistrat στα Σλοβένικα το οποίο χτίστηκε στα τέλη του 15ου αιώνα με πολλές αρχιτεκτονικές επιρροές στα μετέπειτα χρόνια.
Συνεχίσαμε ευθεία μέχρι να βγούμε στην Stari trg την πιο παλιά πλατεία της μεσαιωνικής Λιουμπλιάνας
Πλατεία Stari trg
Για να καταλήξουμε στην πλατεία Levstikov trg
Και επιτέλους ήρθε η ώρα που θα καθόμασταν για μια κρύα μπύρα και φαγητό βεβαίως βεβαίως. Να πω πως όπου φάγαμε ήταν στην τύχη χωρίς να έχω κάτι σημειωμένο. Μόνο 2-3 καφέ είχα στα υπόψιν αλλά για φαγητό πήγαμε με το ένστικτο. Είχα στο κινητό μου την επίσημη εφαρμογή Ljubliana Guide αλλά ουδέποτε τη συμβουλεύτηκα! Όπως είπα όλη η ζωή είναι γύρω από το ποτάμι γι’ αυτό χωρίς καθυστέρηση καθίσαμε στο Burger Bar . Εκεί ήταν η πρώτη επαφή με τις τσιμπημένες τιμές της Σλοβενίας. Ακριβούτσικο μαγαζί καθώς για ένα μικρό burger με πατάτες, ένα πιάτο fish & chips μια μπύρα και μια coca πληρώσαμε 30€. Μείναμε όμως ευχαριστημένοι από το σέρβις την ευγένεια των παιδιών και την γεύση. Όπως και να έχει χαλαρώσαμε, χαζέψαμε τον κόσμο που πηγαινοέρχονταν και εφοδιαστήκαμε με ενέργεια για τη συνέχεια της περιήγησης μας.
Λίγες εικόνες και πάλι από αγαπημένα πια και πολυφωτογραφημένα σημεία όπως η σκεπαστή αγορά, και η Stritarjeva ulica με φόντο το κάστρο. Είχαμε δει σχεδόν όλη την πόλη και είχε απομείνει το πιο σημαντικό, το σύμβολο της πόλης που δεν είναι άλλο από το κάστρο που στέκει ψηλά στο λόφο.
Η πλατεία Preseren έλαμπε αυτή τη φορά και ο ήλιος μας ζέστανε τόσο που επιτέλους νοιώσαμε πως ήταν καλοκαίρι. Η πόλη είχε ήδη αρχίσει να γίνεται πιο ζωηρή και πάνω απ’ όλα όμορφη. Σαν να είχαμε φτάσει μόλις, σαν να μην είχαμε δει τίποτα ξεκινήσαμε από το μηδέν την βόλτα μας ξανά κατά μήκος της όχθης του ποταμού.
Η τριπλή γέφυρα, στον λόφο το κάστρο και στα πόδια του η παλιά πόλη
Τριπλή γέφυρα και πλατεία Preseren
Η λέξη γραφική αποκτά μια πραγματική έννοια στη Λιουμπλιάνα και σ’ αυτή την υπέροχη διαδρομή δίπλα στο ποτάμι. Τα δέντρα δημιουργούν μια ωραία σκιά αλλά και όμορφη εικόνα που δένει με τα ιστορικά σπίτια και από τις δύο πλευρές και τον ποταμό Ljubljanica που μοιάζει σαν γάλα κακάο. Καθαρό δεν τον λες με τίποτα!
Η πλατεία Dvorni trg στην απέναντι μεριά της πόλης
Cevljarski most, Cobblers' Bridge, Γέφυρα των τσαγκάρηδων!
Βρισκόμαστε στο ανάχωμα Breg και τη νέα πλατεία (Novi trg). Το ανακαινισμένο και πιο όμορφο κομμάτι περιπάτου που έχει γίνει και ένας ζωντανός χώρος για μερικές από τις παραδοσιακές και διάσημες αγορές της πόλης. Την υπαίθρια αγορά με τις αντίκες που είναι ανοιχτή μόνο την Κυριακή οπότε δεν την πετύχαμε, και την Αγορά τέχνης που είναι ανοιχτή Μάιο με Οκτώβριο τα Σάββατα (αλλά μόνο με καλοκαιρία). Σάββατο ήμασταν στην πόλη αλλά δεν πήγαμε στην αγορά γιατί πολύ απλά δεν το ήξερα. Εσείς όμως τώρα το ξέρετε!
Το ανάχωμα Breg που περιλαμβάνει μερικά από τα πιο εντυπωσιακά σπίτια, είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για περίπατο, χαλάρωση στα παγκάκια και τα σκαλιά του και υπέροχες φωτογραφικές λήψεις.
Πόσο πιο όμορφη η πλατεία Novi trg με ήλιο ε? Όχι πείτε!
Χαμηλά στο ανάχωμα σε απόσταση αναπνοής από το ποτάμι
Στην γέφυρα Sentjakob και την λεωφόρο Zoisova cesta
Ακολουθήσαμε ευθεία το δρόμο και με κατεύθυνση το ανάχωμα Trnovski pristanκαι το Park Spica. Η διαδρομή ήταν όμορφη με αρκετά αξιόλογα πράγματα να δεις. Σε ένα σημείο στον οδό Krakovska ulica ένα βήμα από το πολύβουο κέντρο ήταν λες και μεταφερθήκαμε σε κάποιο χωριό.
Η γέφυρα Hradeckega βρίσκεται κοντά στο σημείο όπου το κανάλι Gradascica εκβάλλει στον ποταμό Ljubljanica. Έχει μια ενδιαφέρουσα ιστορία καθώς χτίστηκε το 1867 στο σημείο που βρίσκεται η γέφυρα Cevljarski (Γέφυρα των τσαγκάρηδων) μέχρι το 1931 όταν ο αρχιτέκτονας Joze Plecnik αποφάσισε να τη μετακινήσει κοντά στο νεκροτομείο της πόλης. Από τότε είχε αυτή την ονομασία μέχρι και το 2011 όταν ο Δήμος της Λιουμπλιάνας την μετακίνησε στο σημείο που βρίσκεται σήμερα! Θεωρείται ότι είναι σε ένα από τα καλύτερα σημεία του ποταμού Ljubljanica. Είναι αποκλειστικά για τους πεζούς και τους ποδηλάτες, συνδέει την περιοχή Krakovo με τα μονοπάτια κατά μήκος του Ljubljanica, που οδηγούν σε όλη τη διαδρομή προς το ανάχωμα Spica.
Ανάχωμα Trnovski pristan
Κανάλι Gradascica που εκβάλλει στον ποταμό Ljubljanica
Το ανάχωμα Trnovski pristan με τα μεγάλα πέτρινα σκαλοπάτια που κατεβαίνουν προς το ποτάμι, είναι άλλο ένα μοναδικό αρχιτεκτονικό δημιούργημα του Joze Plecnik. Οι κάτοικοι το αναφέρουν και ως ''η παραλία της Λουμπλιάνας''. Είναι ένα εξαιρετικό μέρος και από τα πιο δημοφιλή ειδικά μετά την ανοικοδόμηση του 2009 που του έδωσε νέα πνοή και εικόνα. Μέχρι και οι γερασμένες ιτιές αντικαταστάθηκαν από νέες.
Φτάνοντας στην οδό Janeziceva cesta και το ανάχωμα Prule που μας οδήγησε στο πάρκο Spica. Όλη η διαδρομή ήταν 15 λεπτά χαλαρού περιπάτου από το κέντρο.
Ακολουθήσαμε τον δρόμο και φτάσαμε στο πάρκο Spica. Ακόμα ένα ανακαινισμένο μέρος του ποταμού Ljubljanica, ένα ανάχωμα διαμορφωμένο ως πάρκο. Ένα μέρος πνιγμένο στο πράσινο όπου συναντιούνται οι δύο παραπόταμοι Λιουμπλιάνικα πoυ έρχονται από τον ποταμό Σάβο. Εκεί είναι και το Spica Caffeπου άνοιξε μόλις φέτος. Το σημείο έχει γίνει το καλοκαιρινό στέκι της πόλης με πλήθος κόσμου να απολαμβάνει το τοπίο μαζί με τον καφέ ή το ποτό του. Ήταν μεσημέρι και ήταν αρκετά χαλαρά είχε όμως κάποιες παρέες ντόπιους. Οι αναπαυτικές ξαπλώστρες του ήταν ότι έπρεπε εκείνη την ώρα για χαλάρωση και αγνάντι! Είναι δωρεάν και δεν ήρθαν να μας πάρουν παραγγελία, πήγαμε εμείς όμως αγοράσαμε από ένα ωραιότατο χύμα παγωτό και το απολαύσαμε βλέποντας αυτή τη θέα.
Σχεδόν είχαμε κοιμηθεί από την χαλάρωση αλλά είναι απολύτως φυσικό αφού ήμασταν ξύπνιοι από τις 4 το πρωί, είχαμε δύο πτήσεις, και ήδη είχαμε κάποια χιλιόμετρα στα πόδια μας. Φορτίζουμε τις μπαταρίες Duracell σηκωνόμαστε και συνεχίζουμε!
Φτάσαμε και πάλι στη γέφυρα Sentjakob και την λεωφόρο Zoisova cesta
Η βόλτα συνεχίστηκε σε γνώριμα πια μέρη στην πιο πολύβουη όχθη του ποταμού την οδό Gallusovo nabrezje και Cankarjevo nabrezje.
Όταν μια πόλη είναι μικρή σίγουρα πολλές φορές θα περάσεις από τους ίδιους δρόμους και θα δεις τα ίδια πράγματα. Αυτό όμως δεν είναι κακό. Έχουμε συνηθίσει να τρέχουμε στα ταξίδια μας και να αγχωνόμαστε για να δούμε όσο το δυνατόν περισσότερα πράγματα. Να χωρέσουμε ότι έχει και δεν να προσφέρει μια πόλη ή μια χώρα. Στην Λιουμπλιάνα μέσα σε λίγες ώρες ή έστω σε 1-2 μέρες έχεις δει τα πάντα και τριγυρνάς εκεί που είναι η καρδιά της. Στο μικροσκοπικό ιστορικό κέντρο της και στη ζωή που προσφέρει γύρω το ποτάμι. Έτσι όμως χαλαρώσαμε, την γνωρίσαμε καλά και την αγαπήσαμε. Δεν χόρταινα να στέκομαι σε μια άκρη και να χαζεύω τις όμορφες εικόνες γύρω από το ποτάμι αλλά και τα στενά της παλιάς πόλης.
Τα καφέ άρχισαν να γεμίζουν κόσμο όπως και οι μικρές πλατείες και τα στενά. Παρατηρούσα αρκετά τον κόσμο και συγκεκριμένα τους Σλοβένους. Μήπως είναι ο ομορφότερος λαός που έχουμε δει? Αναρωτήθηκα και πήρα και την ίδια άποψη από τον Rose που συμφώνησε. Μάλλον ξεπέρασαν και τον λαό της Σερβίας που είχαμε δώσει την πρωτιά! Επίσης όλοι οι νέοι γνωρίζουν καλά αγγλικά αλλά και πιο μεγάλες ηλικίες. Ελάχιστες ήταν οι περιπτώσεις ανθρώπων που δεν γνώριζαν. Περισσότερο οδηγοί λεωφορείων ή κάποιοι πιο μεγάλοι εκτός πρωτεύουσας.
Είχε έρθει η ώρα της ξεκούρασης και του φαγητού αλλά δώσαμε παράταση. Ο Rose δεν συμφώνησε βέβαια αλλά τον διαβεβαίωσα πως στο επόμενο μισάωρο? θα έχουμε κάτσει κάπου να φάμε. Προσπεράσαμε την τριπλή γέφυρα όπου δίπλα της βρίσκεται ένα καταπληκτικό δημιούργημα του Plecnik από τα πιο χαρακτηριστικά της Λιουμπλιάνας. Η σκεπαστή αγορά που είναι μέρος της κεντρικής αγοράς.
Η αγορά χτίστηκε μεταξύ 1940-1944 και είναι δίπλα στο ποτάμι. Κάτω από το στέγαστρο με τις κιονοστοιχίες έχει πάγκους με βότανα, μπαχαρικά, σουβενίρ και είδη τέχνης ενώ οι κλειστές αίθουσες περιλαμβάνουν ανθοπωλεία, κρεοπωλεία, αρτοποιεία, ζαχαροπλαστεία και άλλα μαγαζιά.
Η σκεπαστή αγορά βρίσκεται απέναντι στην πλατεία Pogacarjev trg, εκεί που τις παρασκευές στήνεται η μεγάλη γιορτή με την υπαίθρια κουζίνα και τις καθημερινές έχει πάγκους με ντόπια προϊόντα. Το μεγάλο κομμάτι της κεντρικής αγοράς είναι λίγα μέτρα μετά στην μεγάλη πλατεία Vodnikov trg.
Στην πλατεία Pogacarjev trg δεσπόζει και ο Καθεδρικός ναός της πόλης ο Άγιος Νικόλαος
Λίγο μετά άλλη μια γνωστή γέφυρα και πολύ ωραίο σημείο για φωτογραφίες, ηMesarski most, η γέφυρα των Κρεοπωλείων ή γέφυρα της αγάπης! Ναι ξέρω είναι άσχετα αυτά μεταξύ τους και που κολλάνε! Η γέφυρα αυτή χτίστηκε μόλις το 2010. Είναι σύγχρονη με γυάλινο δάπεδο και είναι σαν να πατάς στο κενό με τον ποταμό να ρέει από κάτω. Απλά στη θέση αυτή πριν από περίπου 100 χρόνια υπήρχαν περίπτερα με κρεοπωλεία και ο Plecnik είχε σκοπό να χτίσει μια σκεπαστή γέφυρα που θα την ονόμαζε έτσι αλλά τελικά δεν χτίστηκε ποτέ.
Αυτή η καινούρια γέφυρα λοιπόν που συνδέει την κεντρική υπαίθρια αγορά με το ανάχωμα Petkovskovo nabrezje (το δημοφιλές μέρος με αμέτρητα καφέ και εστιατόρια) είναι το μέρος που οι ερωτευμένοι κλειδώνουν λουκέτα αγάπης!
Στη γέφυρα υπάρχουν και κάποια παραμορφωμένα περίεργα αγάλματα ενώ πάνω στα κάγκελα έχει κάτι κρανία ζώων που μάλλον έχουν να κάνουν με τα κρεοπωλεία του παρελθόντος! Δεν το λες και τόσο ρομαντικό δηλαδή!
Λίγα βήματα μετά, στο τέλος της σκεπαστής αγοράς συναντήσαμε την Zmajski most δηλαδή την γέφυρα των δράκων. Μια εντυπωσιακή Art Nouveau γέφυρα με 4 τρομακτικά σχεδόν αληθινά αγάλματα δράκων, το σύμβολο της Λιουμπλιάνας. Χτίστηκε το 1901 και θεωρείται αριστούργημα και είναι μια από τις μεγαλύτερες γέφυρες του είδους της που έχουν κατασκευαστεί στην Ευρώπη!
Κι έτσι τελειώσαμε την διατριβή μας στις γέφυρες της Λιουμπλιάνας!
Ας περπατήσουμε και στα πλακόστρωτα της παλιάς πόλης γιατί έδωσα μια υπόσχεση πως σε ένα μισάωρο θα πρέπει να έχουμε καθίσει για φαγητό. Ο Rose κάνει υπομονή αν και η πείνα του φτάνει σε επικίνδυνα επίπεδα και ξεφυσάει γιατί το μισάωρο πέρασε! Εγώ Duracell σαν να μη συμβαίνει τίποτα του παρουσιάζω την παλιά πόλη!
Οδός Ciril-Metodov trg
Και φτάσαμε στην πλατεία Mestni trg το κέντρο της μεσαιωνικής Λιουμπλιάνα. Η πλατεία περιλαμβάνει μερικά από τα πιο εντυπωσιακά Αναγεννησιακά και Μπαρόκ κτίρια με πιο γνωστά την κρήνη Robbov vodnjak και βέβαια το Δημαρχείο ή Magistrat στα Σλοβένικα το οποίο χτίστηκε στα τέλη του 15ου αιώνα με πολλές αρχιτεκτονικές επιρροές στα μετέπειτα χρόνια.
Συνεχίσαμε ευθεία μέχρι να βγούμε στην Stari trg την πιο παλιά πλατεία της μεσαιωνικής Λιουμπλιάνας
Πλατεία Stari trg
Για να καταλήξουμε στην πλατεία Levstikov trg
Και επιτέλους ήρθε η ώρα που θα καθόμασταν για μια κρύα μπύρα και φαγητό βεβαίως βεβαίως. Να πω πως όπου φάγαμε ήταν στην τύχη χωρίς να έχω κάτι σημειωμένο. Μόνο 2-3 καφέ είχα στα υπόψιν αλλά για φαγητό πήγαμε με το ένστικτο. Είχα στο κινητό μου την επίσημη εφαρμογή Ljubliana Guide αλλά ουδέποτε τη συμβουλεύτηκα! Όπως είπα όλη η ζωή είναι γύρω από το ποτάμι γι’ αυτό χωρίς καθυστέρηση καθίσαμε στο Burger Bar . Εκεί ήταν η πρώτη επαφή με τις τσιμπημένες τιμές της Σλοβενίας. Ακριβούτσικο μαγαζί καθώς για ένα μικρό burger με πατάτες, ένα πιάτο fish & chips μια μπύρα και μια coca πληρώσαμε 30€. Μείναμε όμως ευχαριστημένοι από το σέρβις την ευγένεια των παιδιών και την γεύση. Όπως και να έχει χαλαρώσαμε, χαζέψαμε τον κόσμο που πηγαινοέρχονταν και εφοδιαστήκαμε με ενέργεια για τη συνέχεια της περιήγησης μας.
Λίγες εικόνες και πάλι από αγαπημένα πια και πολυφωτογραφημένα σημεία όπως η σκεπαστή αγορά, και η Stritarjeva ulica με φόντο το κάστρο. Είχαμε δει σχεδόν όλη την πόλη και είχε απομείνει το πιο σημαντικό, το σύμβολο της πόλης που δεν είναι άλλο από το κάστρο που στέκει ψηλά στο λόφο.
Last edited:
