soudianos
Member
- Μηνύματα
- 3.695
- Likes
- 6.289
- Ονειρεμένο Ταξίδι
- Βερακρούζ
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Κεφάλαιο 2ο (Κουλτούρα)]Βρισκόμαστε στη χώρα της αλεγρίας, της φιέστας. Εδώ αν δεν είσαι χαρούμενος, χαμογελαστός, εύθυμος, είσαι εκτός κλίματος. Ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά των κατοίκων της πολιτείας Βέρακρουζ, είναι η ζεστή φιλική συμπεριφορά που δείχνουν στους ξένους επισκέπτες. Καταδεχτικοί, εξυπηρετικοί, ευχάριστοι, σε κάνουν αμέσως φίλο. Εδώ αισθάνεται ότι βρίσκεται σε οικείο περιβάλλον[I]. [/I
- Κεφάλαιο 3ο (Κοινωνικά !!)] Απαραίτητη ήταν η εμφάνιση μας στο Café de la Parroquia, για τον αρωματικό αυτόν καφέ με τον πρότυπο τρόπο [URL="[media=youtube]0LbtVpt81xM[/media
- Κεφάλαιο 4ο]Κι΄ όμως ξανθοί ή μελαχρινοί, Άδωνις και μη, σε μια εβδομάδα οι περισσότεροι «είχαν το αμάξι τους». Σκορπίστηκαν, εξαφανίστηκαν. Πότε-πότε τους συναντούσες στo café ή στο μισοσκόταδο της malecon, να βολτάρουν στη ζέστη νύχτα, μαζί με τη μεξικάνικη νεολαία να λέει μπαλάντες ρομαντικές [URL="[media=youtube]9VZX5YvkutQ[/media] ή στα μπαράκια των ξενοδοχείων να πίνουν σκέτη τεκίλα και να δαγκάνουν μετά ένα κομμάτι λεμόνι , ή να πίνουν μπύρα ρίχνοντας μέσα σταγόνες από χυμό λεμονιού, και να [URL="[media=youtube]aRlUlj3fWWU[/media
- Κεφάλαιο 5ο
- Κεφάλαιο 6ο (Επίλογος)] Όλα έχουν ένα τέλος. Έφτασε η μέρα της αναχώρησης. Τότε άλλοι [URL="[media=youtube]Oip9wD-IBZY[/media] όμως άλλοι αποχαιρέτισαν [URL="[media=youtube]MZ0DeGIyW1I[/media] .[/URL
Η γνωριμία μου με τους Mariachi. Περασμένες έντεκα και ήταν ώρα να φύγουμε από το La Parroquia με το φίλο μου το Ν.Κ. Στο διπλανό τραπέζι δυο κυρίες στην ηλικία γύρω στα τριάντα, κάτι ήθελαν να μας πουν. Πλησιάσαμε και μας πρότειναν να πάμε κάπου και να δούμε μια φιέστα. Μπαίνουμε σ’ ένα κόκκινο σκαραβαίο των 1600cc, και μετά από μισή ώρα βρισκόμαστε σ’ ένα ξύλινο κυκλικό θέατρο. Κερκίδες γύρω-γύρω και στη μέση μια μικρή πίστα. Δεν πιστεύαμε αυτό που βλέπαμε. Κο-κο-ρο-μα-χίες!!! Αν είναι δυνατόν!!! Τα λεφτά για τα στοιχήματα άλλαζαν αστραπιαία χέρια. Φωνές, χαλασμός. Τα καημένα τα κοκόρια αιματοβαμμένα εξουθενωμένα. Ευτυχώς το θέαμα δεν κράτησε πολύ, επήγαμε μόνο και μόνο για το άλλο, άγνωστο σε μας ακόμη, αλλά προλάβαμε λίγο και από το προηγούμενο πρόγραμμα.. Οι κοκορομαχίες τέλειωσαν. Ο κόσμος ανυπομονούσε, και παρατήρησα ότι το ποιόν του δεν ήταν ότι καλύτερο. Είχαν δίκιο οι κοπελιές. Ξαφνικά μπαίνουν στη πίστα τέσσερεις Μεξικάνοι με όμορφες στολές, με μεγάλα σομπρέρο, κρατούσαν βιολιά και πνευστά, και ένας πέμπτος το ίδιο ντυμένος που ήταν ο τραγουδιστής. Ήταν χωρίς μικρόφωνο στο μικρό κλειστό αυτό χώρο αλλά η φωνή του ερχόταν βροντερή. Η μουσική με τις εναλλαγές πνευστών και βιολιών σε συνέπερνε. Ο ενθουσιασμός του κόσμου στο κατακόρυφο. Το πρόγραμμα τους δυστυχώς ήταν μικρό γιατί άλλα κοκόρια περίμεναν!! Η γνωριμία όμως έμεινε αξέχαστη.
Οι κοινωνικές διαφορές στο Μεξικό ήταν εμφανείς. Σε γενικές γραμμές πήγαινε ανάλογα με το χρώμα του δέρματος. Όσο πιο λευκός τόσο πιο ευκατάστατος. Να εδώ μια εμπειρία: Πήγα για ένα διήμερο βόλτα στο San Adres της περιοχής Τuxtla, 300 χιλιόμετρα νότια από τη Veracruz, κοντά στην χερσόνησο Yucatan. Μεγάλος αυτοκινητόδρομος ανάμεσα σε καταπράσινους κάμπους και δάση. Το αυτοκίνητο με 150 km την ώρα να καταπίνει τα χιλιόμετρα. Η πόλη ήταν μικρή με χαμηλά κτίρια μέσα στο πράσινο, και η γύρω περιοχή σαν ένα άλσος με ποτάμια και λίμνες. Ήμουν καλεσμένος σε μεσημεριανό γεύμα. Το σπίτι ήταν ξύλινο με μεγάλες βεράντες, άνετο και με κήπο γύρω-γύρω. Καλεσμένοι ήταν αρκετοί φίλοι της οικογένειας. Καθίσαμε στο σαλόνι μαζί και η οικοδέσποινα καλοντυμένη και με όλα της τα στολίδια. Κάποια στιγμή προς τη μεριά της τραπεζαρίας βλέπω και ξεπετάγεται μια μικρή μελαχρινή αυτόχθονα, μετά μια άλλη, και κατόπιν μια μεγαλύτερη. Δεν πέρασε πολύ ώρα που φτάνει και ο αφέντης της οικογένειας, και πήρε το μάτι μου από το παράθυρο, τη σκηνή όπου ένας άλλος πάλι αυτόχθονος , να του ανοίγει το πορτάκι του κήπου και με μια ελαφρά υπόκλιση να τον καλωσορίζει. Περιττό βέβαια να σας πω, ότι όλο το σερβίρισμα του γεύματος, έγινε από το υπηρετικό προσωπικό, που πάντα ήταν πάνω μας, και ότι αυτή η ινδιάνικη οικογένεια έμενε μαζί τους για να τους υπηρετεί. Σημειωτέων ότι οι οικοδεσπότες δεν μπορώ να πω ότι άνηκαν στα πολύ υψηλά εισοδήματα, αλλά όμως παραπάνω από τα μεσαία δικά μας. Εκεί όμως οι pobresitros, δεν κοστίζουν, μπαίνουν υπηρέτες ξεφεύγουν για να ξεφύγουν από την πείνα, τους παραχωρούν κάποιο χώρο για να μένουν μαζί τους, γι΄ αυτό παρακαλούν για μια τέτοια θέση.
Οι κοινωνικές διαφορές στο Μεξικό ήταν εμφανείς. Σε γενικές γραμμές πήγαινε ανάλογα με το χρώμα του δέρματος. Όσο πιο λευκός τόσο πιο ευκατάστατος. Να εδώ μια εμπειρία: Πήγα για ένα διήμερο βόλτα στο San Adres της περιοχής Τuxtla, 300 χιλιόμετρα νότια από τη Veracruz, κοντά στην χερσόνησο Yucatan. Μεγάλος αυτοκινητόδρομος ανάμεσα σε καταπράσινους κάμπους και δάση. Το αυτοκίνητο με 150 km την ώρα να καταπίνει τα χιλιόμετρα. Η πόλη ήταν μικρή με χαμηλά κτίρια μέσα στο πράσινο, και η γύρω περιοχή σαν ένα άλσος με ποτάμια και λίμνες. Ήμουν καλεσμένος σε μεσημεριανό γεύμα. Το σπίτι ήταν ξύλινο με μεγάλες βεράντες, άνετο και με κήπο γύρω-γύρω. Καλεσμένοι ήταν αρκετοί φίλοι της οικογένειας. Καθίσαμε στο σαλόνι μαζί και η οικοδέσποινα καλοντυμένη και με όλα της τα στολίδια. Κάποια στιγμή προς τη μεριά της τραπεζαρίας βλέπω και ξεπετάγεται μια μικρή μελαχρινή αυτόχθονα, μετά μια άλλη, και κατόπιν μια μεγαλύτερη. Δεν πέρασε πολύ ώρα που φτάνει και ο αφέντης της οικογένειας, και πήρε το μάτι μου από το παράθυρο, τη σκηνή όπου ένας άλλος πάλι αυτόχθονος , να του ανοίγει το πορτάκι του κήπου και με μια ελαφρά υπόκλιση να τον καλωσορίζει. Περιττό βέβαια να σας πω, ότι όλο το σερβίρισμα του γεύματος, έγινε από το υπηρετικό προσωπικό, που πάντα ήταν πάνω μας, και ότι αυτή η ινδιάνικη οικογένεια έμενε μαζί τους για να τους υπηρετεί. Σημειωτέων ότι οι οικοδεσπότες δεν μπορώ να πω ότι άνηκαν στα πολύ υψηλά εισοδήματα, αλλά όμως παραπάνω από τα μεσαία δικά μας. Εκεί όμως οι pobresitros, δεν κοστίζουν, μπαίνουν υπηρέτες ξεφεύγουν για να ξεφύγουν από την πείνα, τους παραχωρούν κάποιο χώρο για να μένουν μαζί τους, γι΄ αυτό παρακαλούν για μια τέτοια θέση.
Attachments
-
72,9 KB Προβολές: 4.635
Last edited by a moderator: