ΗΠΑ Νέα Υόρκη! Tο όνειρο!!

[Bosporos]

Και φθάσαμε αισίως στην 4η μέρα!! Ο καιρός τέλειος, ήλιος ( που τον κρύβουν λίγο οι ουρανοξύστες αλλά τουλάχιστον βλέπεις γαλάζιο ουρανό και τον φαντάζεσαι κρυμμένο πίσω από δαύτους) κι εμείς ξυπνήσαμε με ένα βάρος στο στομάχι από τα steaks. Δεν λέω νόστιμα ήταν, αλλά πρέπει να ήταν κανά μισόκιλο το ένα. Ο ξάδερφος μας παραλαμβάνει από το χοτέλ για να μας πάει για πρωινό. Και μας πάει στο Pastis. Το Pastis παίζει πολύ στο Sex & the City. Είναι ωραίο, μοδάτο γαλλικό μπιστρό που λειτουργεί από το πρωί μέχρι αργά το βράδυ. Όταν πήγαμε εμείς ήταν διάφοροι που τρώγαν το πρωινό τους. Εμείς πήραμε από ένα καπουτσινάκι κι ένα κρουασάν και ο ξάδερφος παραγγέλνει steak πάλι!!! μα είμαστε με τα καλά μας?? μετά κοιτάω μια ματιά γύρω και βλέπω και άλλους να τρώνε μπριζόλα για πρωινό. Τέλος πάντων. Για να μη σας ζαλίζω, αν βρεθείτε στο Meatpacking district ( όνομα και πράγμα) πηγαίνετε από το Pastis, θα σας αρέσει, έχει και κάτι από Παρίσι....Μετά πήραμε το ταξί και βουρ για Little Italy. Εμένα δεν με ενθουσίασε ούτε η ιταλική γειτονιά , ούτε το China Town, κι έτσι δεν τα γυρίσαμε ιδιαίτερα. Μπορεί να είχε τίποτα κρυμμένα μαγαζάκια που δεν τα βρήκαμε, πάντως δεν θα ξαναπήγαινα.
Αποχαιρετούμε τον ξάδερφο και βουρ μετρό για τέρμα κάτω για να προλάβουμε να πάμε στο Ellis Island. Δυστυχώς εμείς δεν ξέραμε πόση ώρα παίρνει η βόλτα με το καραβάκι και πόση ώρα χρειάζεσαι εκεί για να ακούσεις την ( φοβερή) ξενάγηση με τα ακουστικά, να πας στα αρχεία και να ψάξεις για τους προγόνους σου. Γι'αυτό θα συνιστούσα να πάτε νωρίς για να έχετε πολύ χρόνο, γιατί εμείς κάτσαμε τελικά πολύ λίγο και δεν το ευχαριστηθήκαμε. Περιττό να πω ότι σε αυτή την μίνι κρουαζιέρα με φόντο το Μανχάτταν βγαίνουν οι πιο φοβερές φωτογραφίες!! και μη στενοχωριέστε για το Άγαλμα της Ελευθερίας. Ακόμα κι αν δεν ανεβείτε πάνω του, δεν πειράζει. Μπορείτε να κατεβείτε στο νησάκι του ή και να μην κατεβείτε, όπως εμείς, και να βγάλετε ωραίες φώτος από μακριά. Το Έλλις Άισλαντ μας φάνηκε πολύ πιο ενδιαφέρον. Το τελευταίο καράβι φεύγει 5.30 για Μανχάτταν οπότε κανονίστε τη βόλτα σας. Βέβαια η Νέα Υόρκη είναι πολύ ρομαντική το βράδυ. Και όταν πιάναμε λιμάνι, και τα φώτα από τα κτίρια ήταν αναμμένα και ο ουρανός είχε ένα τέλειο ροζ χρώμα, είπαμε δεν πάμε και μέχρι Γέφυρα του Μπρούκλιν που λένε ότι έχει τέλεια θέα??? Και όντως ήταν πολύ ωραία, να πάτε κι εκεί για φώτος και περπάτημα και προσοχή στους ποδηλάτες που τρέχουν σαν τρελλοί!!
Ύστερα από όλα αυτά που περιέγραψα γυρίσαμε στο χοτέλ, όπου ξεραθήκαμε στον ύπνο, αλλά ξυπνήσαμε κατά τις 11.30 τη νύχτα και αποφασίσαμε να βγούμε και λίγο βράδυ έξω. Αλλά βράδυ Δευτέρας πού να πάμε?? Πήραμε κάτω το δρόμο του ξενοδοχείου, την 8th Aven. και κάποια στιγμή (ύστερα από καμιά ώρα περπάτημα) φθάσαμε στο Meatpacking district εκεί που πήγαμε και το πρωί δηλαδή. Και αποφασίσαμε να δοκιμάσουμε χάμπουργκερ, ε στην Αμερική είμαστε, δεν θα φάμε ένα χάμπουργκερ. Επιλέξαμε το Corner Bistro, είναι πολύ γνωστό χαμπουργκεράδικο, και μας άρεσε πολύ. Καταρχήν το χάμπουργκερ έρχεται ανοιχτό και βάζεις εσύ αν θες κέτσαπ κλπ. , κατα δεύτερον ήταν πολύ νόστιμο. Το μαγαζάκι είναι πολύ μικρούλι και γλυκούλι και παίζει ροκ μουσική, και οι τιμές του λογικότατες....ήταν μια τέλεια αλλά κουραστική μέρα, γυρίσαμε στο χοτέλ και ξεραθήκαμε.

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• …

  Go to chapter

  Go
• 8

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 3 of 8

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[Lyda]

Για συνεχισε, ιστοριες απο Νεα Υορκη δεν τις βαριεσαι ποτε

 

[Dancing Queen]

Βοσπορος, καλως ηρθες περιμενουμε με αγωνια τη συνεχεια της ιστοριας σου....ιστοριες για Νεα Υορκη παντα μου προκαλουσαν ενδιαφερον

 

[giorgosk]

Ax !!!!!!!!!!!!

Moυ θύμισες το δικό μου ταξίδι το καλοκαίρι.
Μήπως πήρες ταξί - τζιπ γιατί όταν ήμουν εκεί τα ταξί που έβλεπα ήταν στην πλειοψηφία τους Ford Crown Victoria και τζιπ Ford μοντέλο δεν ξέρω.

Αναμένουμε την συνέχεια και φωτογραφίες.

 

[tania]

Περιμένω κι εγώ με μεγάλο ενδιαφέρον!

 

[Bosporos]

Παιδιά θέλω να γράψω και τη συνέχεια αλλά δεν βρήσκω πώς να αρχίσω τη δεύτερη σελίδα της ιστορίας. Help!

 

[Giristroula]

Ωραίο ξεκίνημα!Στο βραζιλιάνικο εστιατόριο όντως έτσι σερβίρουν!Το θυμάμαι από τον "Κίτρινο σκίουρο" στη Ν. Σμύρνη, αν θυμάμαι καλά!Πόσες ώρες κοιμόσασταν μέχρι να συνηθίσετε;Μπορείς να συνεχίσεις την ιστορία σου, γράφοντας νέο μήνυμα, εκεί που λέει "απάντηση" και να μας αφηγηθείς τη δεύτερη μέρα, ας πούμε!

 

[anny]

Πράγματι ωραίο ξεκίνημα. Περιμένουμε τη συνέχεια.

Στο βραζιλιάνικο εστιατόριο όντως έτσι σερβίρουν!Το θυμάμαι από τον "Κίτρινο σκίουρο" στη Ν. Σμύρνη, αν θυμάμαι καλά!

Ο Κίτρινος σκίουρος είναι στα Ιλίσσια. Άλλο επίσης βραζιλιάνικο με την ίδια μέθοδο, το Maracana Grill στην Καλλιθέα.

 

[pattyyy]

Πολύ όμορφα ξεκινάς την ιστορία σου για έναν δημοφιλή προορισμό! Περιμένω ανυπόμονα τη συνέχεια!

 

[Giristroula]

Πράγματι ωραίο ξεκίνημα. Περιμένουμε τη συνέχεια.





Ο Κίτρινος σκίουρος είναι στα Ιλίσσια. Άλλο επίσης βραζιλιάνικο με την ίδια μέθοδο, το Maracana Grill στην Καλλιθέα.

Όντως έτσι είναι φιλενάδα, μπερδεύτηκα!

 

[Bosporos]

μέρες 2 & 3

Δεύτερη μέρα στη Νέα Υόρκη!! Ύστερα από έναν περίεργο ύπνο ( ξυπνάγαμε, ξανακοιμόμασταν λόγω τζετ λαγκ) αποφασίζουμε να ξεκινήσουμε το περπάτημά μας. Ομολογώ ότι ξεκινήσαμε με μεγάλες φιλοδοξίες. Δεν είχαμε σκοπό να πάρουμε το μετρό γιατί φοβόμασταν λίγο ( φυσικά στην πορεία αποδείχθηκε ότι αν δεν παίρναμε το μετρό δεν θα βλέπαμε τίποτα, κι ετσί η φιλοδοξία μας να περπατήσουμε όλη τη Νέα Υόρκη δεν εκπληρώθηκε). Στο σημείο αυτό να πω ότι ήμασταν πολύ τυχεροί από άποψη καιρού. Καί τις 8 μέρες που μείναμε είχε ήλιο, με την εξαίρεση μίας μέρας με βροχή, αλλά είχε πολύ κρύο. Είχε τόσο κρύο που δεν ξέραμε πια τι να φορέσουμε...Αλλα το σημαντικό είναι να μην έχει βροχή ή χιόνια.
Για πρωινό είπαμε να πάμε να τσιμπήσουμε κανά κρουασάν, σε ένα σαν σούπερ μάρκετ που είχε δίπλα στο χοτέλ. Εκεί μέσα ήτανε ο παράδεισος της θερμίδας. Κάτι γιγάντια κομμάτια κέικ που αυτοί τα πουλούσαν για ατομικές μερίδες, γιγάντια ποτήρια καφέ, γενικώς όλα σε υπερβολικά μεγάλες διαστάσεις. Φάγαμε κι εμείς ένα κρουασάν παντόφλα και είπαμε να μην ξαναφάμε εκεί μεσα, γιατί όλοι οι υπάλληλοι ήτανε τουλάχιστον 150 κιλά ( προφανώς από αυτά που τσιμπούσαν από το μαγαζί τους) κι εμένα κάτι με έπιασε που τους έβλεπα.
Αυτά με το πρωινό. Αγοράσαμε και το αμερικάνικο κινητό μας και ξεκινήσαμε το περπάτημα. Είπαμε αφού είναι Σάββατο να πάμε να δούμε τις υπαίθριες αγορές. Δεν βρήκαμε τίποτα το ιδιαίτερο για ψώνια, αλλά ήταν ωραία εμπειρία. Πήγαμε στο Hell's Kitchen, και μετά καπου πιο κάτω που είχε μια αγορά μέσα σε ένα γκαράζ. Καταλήξαμε στη Union Square που κάθε Σάββατο έχει μια μεγάλη βιολογική λαϊκή αγορά ( έχω εγώ ένα ψώνιο με τις λαϊκές). Για όποιον του αρέσουν τα βιολογικά υπάρουν και κάτι μαγαζιά, Whole Foods λέγονται, είναι αλυσίδα που πουλάνε πολλά βιολογικά. Εκεί κάπου συναντήσαμε έναν φίλος μας που αποφάσισε να μας πάει για περπάτημε στην Πέμπτη Λεωφόρο και καταλήξαμε για ένα ποτάκι στο W bar της Times Square. Για φαγητό μας πήγε σε ένα Τούρκικο εστιατόριο που λέγεται Ali Baba και είχε πολύ ωραίο κεμπάπ, μιας και ο δικός μου άντρας ( καθότι Τούρκος) του είχαν λείψει τα ωραία πικάντικα φαγητά της πατρίδας του. Έτσι χαλαρά κύλησε η δεύτερη μέρα μας στη Νέα Υόρκη. Η πόλη μας είχε ξετρελάνει από την αρχή και θέλαμε να δούμε όσο πιο πολλά μπορούμε. Μακάρι η μέρα να είχε 50 ώρες!!!
3η μέρα, ξυπνάμε με άγριες διαθέσεις. Νιώσαμε τύψεις για τα κεμπάπ που φάγαμε καί για τα κρουασάν παντόφλα, και αποφασίσαμε να πάμε για περπάτημα στο Central Parc, για να χάσουμε τις θερμίδες ( πριν καταβροχθήσουμε τα περιβόητα steaks ή στέκια που λένε οι Ελληνοαμερικάνοι). Η παγωνιά που επικρατούσε ήταν κάτι το απερίγραπτο. Τυλιγμένοι σαν τα κρεμμύδια ( η διάθεση για γυμναστική μας μάρανε) φθάνουμε στο Σέντρα Παρκ σίγουροι ότι κυριακάτικα θα βρούμε ένα άδειο, έρημο και επικίνδυνο ( όπως λένε στην Ελλάδα) πάρκο που θα είμαστε εμείς κι ο κιούκος ( και τα σκιουράκια του). Ε, το πάθαμε το σοκ μας!!! Καταρχήν το πάρκο ήταν γεμάτο με κόσμο που έκανε γυμναστική, ποδήλατο, ρόλες, με 1C φόραγαν σορτς κι αμάνικα κι έτρεχαν!!! Μας άρεσε πάρα πολύ το πάρκο, είδαμε τα σκιουράκια, περπατήσαμε και κάμποσο γύρω γύρω, είναι πολύ ωραία βόλτα, αξίζει να το επισκεφθείτε όταν πάτε!! Θα το ζηλέψετε και θα καταλάβετε ότι αυτό που λέμε εμείς εδώ πάρκο δνε έχει καμία σχέση με ένα αληθινό πάρκο. Δυστυχώς η βόλτα μας έμελε να μείνει μισή, γιατί μας πρόλαβε η βροχή. Τρέξαμε και χωθήκαμε όμως σε ένα πολύ ωραίο καφέ που έχει στη μέση του πάρκου ( δεν είναι ακριβώς καφέ, είναι και εστιατόριο και μπαρ). Πάντως πολύ ζεστό μέρος και ωραίο, που βλέπεις έξω τη βροχή, πίνεις το ζεστό σου καφεδάκι και φιλοσοφείς για το πόσο ωραία είναι η ζωή ακόμα και με βροχή Η βροχή δεν έλεγε να κοπάσει, και αποφασίσαμε ύστερα από 2 ώρες άραγμα εκεί μέσα πως καιρός είναι να βγούμε να πάμε να δούμε και τίποτα. Νομίζω βροχή και κρύο ιδανικός συνδυασμός για επίσκεψη σε μουσεία. Κοντά στο Σέντραλ Παρκ είναι το Μουσείο Γκουγκενχάιμ και το Μετροπόλιταν. Το Γκούγκενχαϊμ έχει φοβερό κτίριο. Πληρώσαμε μόνο 7 USD είσοδο γιατί ήταν ανοιχτοί μόνο 2 όροφοι αλλά δεν πειράζει. Αυτά που είδαμε ήταν ωραία και ήταν ό,τι πρέπει όπως είπα για μια βροχερή μέρα. Η ρημάδα η βροχή δεν έλεγε να κοπάσει. " Βγάλαμε και την ύλη" του Γκουγκενχάιμ και προχωρήσαμε για Μετροπόλιταν. Δεν ξέρω πόση τέχνη μπορεί να σηκώσει το δικό σας το κεφάλι, το δικό μου πάντως κόντεψε να σκάσει. Γιατί δεν μπορούσα η κακομοίρα να φανταστώ τί εστί Μετροπόλιταν!!! ΤΟ πιο τεράστιο μουσείο που έχω δει. Επισήμως το εισιτήριο είναι νομίζω 20 USD το άτομο. Αλλά τελικά αυτό είναι η ενδεικτική δωρέα. Στην πράξη δίνεις ό,τι θες εσύ και κανείς δεν σου λέει τίποτα. Εμείς δώσαμε 10 USD για 2 άτομα και ήμασταν ΟΚ. Δυστυχώς δεν μπορέσαμε να δούμε πολλά, προλάβαμε μόνο τα Αιγυπτιακά, που ήτανε φοβερή συλλογή, και μας πήρε 1.5 ώρα να τα δούμε και δεν είδαμε τίποτα άλλο ( τα αφήσαμε για το επόμενο ταξίδι στη ΝΥ).
Όπως καταλαβαίνεται ήρθε το βράδυ, και μετά από Σέντραλ Παρκ και 2 μουσεία, πώς μας κάθησε τώρα εμάς να πάμε σε μιούζικαλ. Πήγαμε στην Τάιμς Σκουέρ, και βρήκαμε εισιτήρια για 2 ώρες αργότερα για το Memphis με 40 USD το άτομο ( είναι τα εισιτήρια που έχουν μείνει απούλητα και τα πουλάνε στη μισή τιμή πριν την παράσταση). Τα πήραμε, αλλά δεν ήταν το πεπρωμένο μας να το δούμε, γιατί με το που τα αγοράζουμε μας τηλεφωνεί ο ξάδερφός μου που μένει στη Βοστώνη ότι ήρθε Νέα Υόρκη για ένα βράδυ και ότι έρχεται σε λίγη ώρα να μας πάρει να μας πάει για μπριζόλες!!! Τελικά τα πουλήσαμε σε μια μαμά και μια κόρη προς 20 USD το ένα.....
Όσο για τις μπριζόλες τι να λέμε τώρα...Ο ξάδερφος μας πήγε σε ένα αρκετά ακριβό μέρος. Smith and Wollensky λέγεται. Το συνιστώ σε όσους θέλουν να φάνε καλό στέικ. Οι σερβιτόροι μπορούσαν να σου μιλάνε για κάθε ένα από τα στέικ του καταλόγου σαν να σου λένε την ιστορία της ζωής τους!!! δεν είχαμε ξαναδεί τέτοιο πράγμα. Τι ανάλυση για το χρώμα, για το ζώο, για το λίπος, για το ψήσιμο, για το κόψιμο...η εγκυκλοπαίδια της μπριζόλας. Το εστιατόριο ήτανε αρκετά κυριλέ, το φαγητό πεντανόστιμο και δίπλα μας έτρωγε ο Mr. Big του Sex & the City!!!! Πέσαμε για ύπνο γεμάτοι τύψεις για τα στέικς και με την υπόσχεση ότι δεν θα φάμε άλλο τέτοιο πράγμα τις επόμενες μέρες ( ναι....καλά...πού να φανταστούμε ότι ο ξάδερφος θα μας πήγαινε για πρωινό κάπου όπου ο κόσμος έτρωγε στέικ για πρωινό!!!! Θεέ και κύριε!!!)

 

[ΕΡΣΗ]

Κι αλλο! κι αλλο! Τελειο το στεικ με βιογραφικο! Θελω και εγω!