ΗΠΑ Νέα Υόρκη! Tο όνειρο!!

[Bosporos]

6η μέρα στη Νέα Υόρκη!! Ο καιρός τέλειος ( ήλιος δηλαδή, αλλά φοβερό κρύο. Αν ήμασταν Αθήνα δεν υπήρχε περίπτωση να ξεμυτήσουμε από το σπίτι μας, τώρα πώς εκεί αντέχαμε να περπατάμε τόσες ώρες και να μη μας ενοχλεί το κρύο είναι μια άλλη ιστορία). Είχαμε κλείσει από την προηγουμένη να πάμε το τουρ στο Χάρλεμ. Η μαμά μου που είχε πάει στη Νέα Υόρκη πριν 10 χρόνια όταν άκουσε ότι θα πάμε στο Χάρλεμ κόντεψε να πάθει εγκεφαλικό γιατί τότε το Χάρλεμ ήταν απλησίαστο και κανείς δεν ήθελε να το επισκεφθεί. Βέβαια από τότε πέρασαν 10 χρόνια, έγινε δήμαρχος ο Τζουλιάνι ο οποίος έφτιαξε διάφορες υποδομές και το Χάρλεμ έγινε άλλη μια "κανονική" νεοϋορκέζικη γειτονιά. Δηλαδή δεν σε μαχαιρώνουνε στη μέση του δρόμου αν βρεθείς εκεί. Αν δεν στο πούνε κιόλας μπορεί να μην το καταλάβεις, γιατί δεν ζούνε πια μόνο μαύροι εκεί αλλά και άλλες μειονότητες. Ωστόσο, εμείς για να είμαστε καλυμμένοι, είπανε να πάμε με το τουρ και όχι μόνοι μας.
Τα τουρ για Χάρλεμ διοργανώνονται κάθε Κυριακή και Τετάρτη. Καί τις δύο μέρες το τουρ περιλαμβάνει περιήγηση στη γειτονιά του Χάρλεμ, και 1 ώρα γκόσπελς σε τοπική εκκλησία. Το κόστος είναι 55 USD που είναι λίγο τσιμπημένο αλλά μάλλον ποντάρουνε στο ό,τι ο τουρίστας μόνος του θα φοβηθεί να πάει. Το Χάρλεμ λοιπόν είναι μια νορμάλ γειτονιά. Μάλιστα έχει και Πανεπιστήμιο που λέγεται το " Χάρβαρντ των φτωχών" στο οποίο φοιτούν κυρίως ντόπιοι αλλά και φοιτητές από Κίνα και άλλες ασιατικές χώρες. Με το πούλμαν περάσαμε από τη μουσουλμανική του γειτονιά που είχε κάτι τζαμιά και διάφορους περίεργους και καταλήξαμε σε μια εκκλησία που είχε μια φοβερή χορωδία γκόσπελς από μια ομάδα νέων που βρίσκονται σε απεξάρτηση. Απαγορεύονταν οι φωτογραφίες για ευνόητους λόγους, αλλά εκεί βλέπεις τί σχέση έχουν οι άνθρωποι αυτοί με το Θεό και πώς νιώθουν αυτά που λένε, και πώς το να πηγαίνουν στην εκκλησία και να τραγουδούν τους δίνει χαρά και νόημα στη ζωή. Για τα δικά μας δεδομένα είναι περίεργο, αλλά αν δεν έχετε ξαναδεί γκόσπελς να πάτε.
Κάποια στιγμή τέλειωσαν τα γκόσπελς και μας γύρισαν στο κέντρο οπότε για φαγητό πήραμε το μετρό και πήγαμε σε μια αγορά που λέγεται Chelsea Market. Είναι σαν στοά που έχει μικρά μαγαζάκια που πουλάνε διάφορες λιχουδιές ( ιταλικά, γιαπωνέζικα, ταϋλανδέζικα κλπ.) και το παίρνεις σε πλαστικό και τρως σε τραπεζάκια έξω. Είναι αρκετά οικονομική και ωραία λύση και υπάρχει μεγάλη ποικιλία. Εκεί βρήκαμε κι ένα μαγαζάκι που λέγεται " Eleni's" και φυσικά καταλάβαμε ότι το ελληνικό δαιμόνιο είναι πανταχού παρόν. Πουλάει τέλεια καπ-κέικς που θες να τα κάνεις μια χαψιά, και η βιτρίνα του είναι σκέτη γλύκα. Για να χωνέψουμε αρχίσαμε πάλι το περπάτημα και φθάσαμε πάλι στο Meatpacking district, που σας είχα πει ότι πήγαμε πριν λίγες μέρες για το πρωινό στο Pastis, και περπατήσαμε στα στενά σοκάκια του Soho. Βρήκαμε το γνωστό Magnolia Bakery που τρώνε καπ-κέικς οι κοπέλες του Sex& the City, και τσιμπήσαμε κάτι τέλεια κεκάκια και κάναμε βόλτα στα μαγαζιά γύρω που είναι ΤΕΛΕΙΑ!!! αν ζούσα Νέα Υόρκη εκεί θα ήθελα να ζω νομίζω.....ύστερα από 1.5 ώρα περπάτημα φθάσαμε στο zero point, εκεί που κάποτε ήταν οι δίδυμοι πύργοι. Τώρα κάτι χτίζουν...πάντως μας έκανε εντύπωση πώς έγινε αυτό που έγινε τότε και πώς αυτό άλλαξε τη ζωή στη Γη...Όμως οι φιλοσοφικές αναζητήσεις δεν κρατησαν πολύ. Κοντά εκεί είναι ένα μεγάλο πολυκατάστημα το Centruy 21, που πουλάει μάρκες σε χαμηλές τιμές. Έχει και πολύ σαβούρα, αλλά βρίσκεις και πολύ καλά πράγματα. Εκεί κάπου χωριστήκαμε με τον άντρα μου και δώσαμε ραντεβού σε 2 ώρες στην είσοδο, όπου ο καθένας μας γύρισε με 5 σακούλες με ψώνια. Εκεί παίρνεις ένα μίνι καροτσάκι και ρίχνεις μέσα ό,τι βρίσκεις, αλλά δεν το πολυσκέφτεσαι, το αρπάζεις και το πετάς στο καρότσι σου γιατί μετά αποκλείεται να το ξαναβρείς. Έτσι φορτωμένοι γυρίσαμε στο ξενοδοχείο , ξεκουραστήκαμε και ετοιμαστήκαμε για τι βραδυνή έξοδο. Μας είχε συστήσει ένς φίλος ένα μπαράκι που λεγεται Bourgeois Pig. Πάρτε ταξί και πάτε The Bourgeois Pig Έχει φοβερή ατμόσφαιρα, μεγάλη λίστα κρασιών γιατί κατά βάση είναι wine house, και τέλεια ευκαιρία να φάτε φοντύ τυριών!!!! Και μη φανταστείτε τραγικές τιμές, είμαι σίγουρη στην Αθήνα κάτι αντίστοιχο θα ήταν πολύ ακριβό....Κι έτσι μετά από μια μέρα που είχε χάρλεμ, γκόσπελ, καπ-κέικς, ψώνια και bourgeois pig πέσαμε στο πουπουλένιο στώμα του Χίλτον γεμάτοι χαρά!!

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• 7
• 8

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 5 of 8

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[Lyda]

Για συνεχισε, ιστοριες απο Νεα Υορκη δεν τις βαριεσαι ποτε

 

[Dancing Queen]

Βοσπορος, καλως ηρθες περιμενουμε με αγωνια τη συνεχεια της ιστοριας σου....ιστοριες για Νεα Υορκη παντα μου προκαλουσαν ενδιαφερον

 

[giorgosk]

Ax !!!!!!!!!!!!

Moυ θύμισες το δικό μου ταξίδι το καλοκαίρι.
Μήπως πήρες ταξί - τζιπ γιατί όταν ήμουν εκεί τα ταξί που έβλεπα ήταν στην πλειοψηφία τους Ford Crown Victoria και τζιπ Ford μοντέλο δεν ξέρω.

Αναμένουμε την συνέχεια και φωτογραφίες.

 

[tania]

Περιμένω κι εγώ με μεγάλο ενδιαφέρον!

 

[Bosporos]

Παιδιά θέλω να γράψω και τη συνέχεια αλλά δεν βρήσκω πώς να αρχίσω τη δεύτερη σελίδα της ιστορίας. Help!

 

[Giristroula]

Ωραίο ξεκίνημα!Στο βραζιλιάνικο εστιατόριο όντως έτσι σερβίρουν!Το θυμάμαι από τον "Κίτρινο σκίουρο" στη Ν. Σμύρνη, αν θυμάμαι καλά!Πόσες ώρες κοιμόσασταν μέχρι να συνηθίσετε;Μπορείς να συνεχίσεις την ιστορία σου, γράφοντας νέο μήνυμα, εκεί που λέει "απάντηση" και να μας αφηγηθείς τη δεύτερη μέρα, ας πούμε!

 

[anny]

Πράγματι ωραίο ξεκίνημα. Περιμένουμε τη συνέχεια.

Στο βραζιλιάνικο εστιατόριο όντως έτσι σερβίρουν!Το θυμάμαι από τον "Κίτρινο σκίουρο" στη Ν. Σμύρνη, αν θυμάμαι καλά!

Ο Κίτρινος σκίουρος είναι στα Ιλίσσια. Άλλο επίσης βραζιλιάνικο με την ίδια μέθοδο, το Maracana Grill στην Καλλιθέα.

 

[pattyyy]

Πολύ όμορφα ξεκινάς την ιστορία σου για έναν δημοφιλή προορισμό! Περιμένω ανυπόμονα τη συνέχεια!

 

[Giristroula]

Πράγματι ωραίο ξεκίνημα. Περιμένουμε τη συνέχεια.





Ο Κίτρινος σκίουρος είναι στα Ιλίσσια. Άλλο επίσης βραζιλιάνικο με την ίδια μέθοδο, το Maracana Grill στην Καλλιθέα.

Όντως έτσι είναι φιλενάδα, μπερδεύτηκα!

 

[Bosporos]

μέρες 2 & 3

Δεύτερη μέρα στη Νέα Υόρκη!! Ύστερα από έναν περίεργο ύπνο ( ξυπνάγαμε, ξανακοιμόμασταν λόγω τζετ λαγκ) αποφασίζουμε να ξεκινήσουμε το περπάτημά μας. Ομολογώ ότι ξεκινήσαμε με μεγάλες φιλοδοξίες. Δεν είχαμε σκοπό να πάρουμε το μετρό γιατί φοβόμασταν λίγο ( φυσικά στην πορεία αποδείχθηκε ότι αν δεν παίρναμε το μετρό δεν θα βλέπαμε τίποτα, κι ετσί η φιλοδοξία μας να περπατήσουμε όλη τη Νέα Υόρκη δεν εκπληρώθηκε). Στο σημείο αυτό να πω ότι ήμασταν πολύ τυχεροί από άποψη καιρού. Καί τις 8 μέρες που μείναμε είχε ήλιο, με την εξαίρεση μίας μέρας με βροχή, αλλά είχε πολύ κρύο. Είχε τόσο κρύο που δεν ξέραμε πια τι να φορέσουμε...Αλλα το σημαντικό είναι να μην έχει βροχή ή χιόνια.
Για πρωινό είπαμε να πάμε να τσιμπήσουμε κανά κρουασάν, σε ένα σαν σούπερ μάρκετ που είχε δίπλα στο χοτέλ. Εκεί μέσα ήτανε ο παράδεισος της θερμίδας. Κάτι γιγάντια κομμάτια κέικ που αυτοί τα πουλούσαν για ατομικές μερίδες, γιγάντια ποτήρια καφέ, γενικώς όλα σε υπερβολικά μεγάλες διαστάσεις. Φάγαμε κι εμείς ένα κρουασάν παντόφλα και είπαμε να μην ξαναφάμε εκεί μεσα, γιατί όλοι οι υπάλληλοι ήτανε τουλάχιστον 150 κιλά ( προφανώς από αυτά που τσιμπούσαν από το μαγαζί τους) κι εμένα κάτι με έπιασε που τους έβλεπα.
Αυτά με το πρωινό. Αγοράσαμε και το αμερικάνικο κινητό μας και ξεκινήσαμε το περπάτημα. Είπαμε αφού είναι Σάββατο να πάμε να δούμε τις υπαίθριες αγορές. Δεν βρήκαμε τίποτα το ιδιαίτερο για ψώνια, αλλά ήταν ωραία εμπειρία. Πήγαμε στο Hell's Kitchen, και μετά καπου πιο κάτω που είχε μια αγορά μέσα σε ένα γκαράζ. Καταλήξαμε στη Union Square που κάθε Σάββατο έχει μια μεγάλη βιολογική λαϊκή αγορά ( έχω εγώ ένα ψώνιο με τις λαϊκές). Για όποιον του αρέσουν τα βιολογικά υπάρουν και κάτι μαγαζιά, Whole Foods λέγονται, είναι αλυσίδα που πουλάνε πολλά βιολογικά. Εκεί κάπου συναντήσαμε έναν φίλος μας που αποφάσισε να μας πάει για περπάτημε στην Πέμπτη Λεωφόρο και καταλήξαμε για ένα ποτάκι στο W bar της Times Square. Για φαγητό μας πήγε σε ένα Τούρκικο εστιατόριο που λέγεται Ali Baba και είχε πολύ ωραίο κεμπάπ, μιας και ο δικός μου άντρας ( καθότι Τούρκος) του είχαν λείψει τα ωραία πικάντικα φαγητά της πατρίδας του. Έτσι χαλαρά κύλησε η δεύτερη μέρα μας στη Νέα Υόρκη. Η πόλη μας είχε ξετρελάνει από την αρχή και θέλαμε να δούμε όσο πιο πολλά μπορούμε. Μακάρι η μέρα να είχε 50 ώρες!!!
3η μέρα, ξυπνάμε με άγριες διαθέσεις. Νιώσαμε τύψεις για τα κεμπάπ που φάγαμε καί για τα κρουασάν παντόφλα, και αποφασίσαμε να πάμε για περπάτημα στο Central Parc, για να χάσουμε τις θερμίδες ( πριν καταβροχθήσουμε τα περιβόητα steaks ή στέκια που λένε οι Ελληνοαμερικάνοι). Η παγωνιά που επικρατούσε ήταν κάτι το απερίγραπτο. Τυλιγμένοι σαν τα κρεμμύδια ( η διάθεση για γυμναστική μας μάρανε) φθάνουμε στο Σέντρα Παρκ σίγουροι ότι κυριακάτικα θα βρούμε ένα άδειο, έρημο και επικίνδυνο ( όπως λένε στην Ελλάδα) πάρκο που θα είμαστε εμείς κι ο κιούκος ( και τα σκιουράκια του). Ε, το πάθαμε το σοκ μας!!! Καταρχήν το πάρκο ήταν γεμάτο με κόσμο που έκανε γυμναστική, ποδήλατο, ρόλες, με 1C φόραγαν σορτς κι αμάνικα κι έτρεχαν!!! Μας άρεσε πάρα πολύ το πάρκο, είδαμε τα σκιουράκια, περπατήσαμε και κάμποσο γύρω γύρω, είναι πολύ ωραία βόλτα, αξίζει να το επισκεφθείτε όταν πάτε!! Θα το ζηλέψετε και θα καταλάβετε ότι αυτό που λέμε εμείς εδώ πάρκο δνε έχει καμία σχέση με ένα αληθινό πάρκο. Δυστυχώς η βόλτα μας έμελε να μείνει μισή, γιατί μας πρόλαβε η βροχή. Τρέξαμε και χωθήκαμε όμως σε ένα πολύ ωραίο καφέ που έχει στη μέση του πάρκου ( δεν είναι ακριβώς καφέ, είναι και εστιατόριο και μπαρ). Πάντως πολύ ζεστό μέρος και ωραίο, που βλέπεις έξω τη βροχή, πίνεις το ζεστό σου καφεδάκι και φιλοσοφείς για το πόσο ωραία είναι η ζωή ακόμα και με βροχή Η βροχή δεν έλεγε να κοπάσει, και αποφασίσαμε ύστερα από 2 ώρες άραγμα εκεί μέσα πως καιρός είναι να βγούμε να πάμε να δούμε και τίποτα. Νομίζω βροχή και κρύο ιδανικός συνδυασμός για επίσκεψη σε μουσεία. Κοντά στο Σέντραλ Παρκ είναι το Μουσείο Γκουγκενχάιμ και το Μετροπόλιταν. Το Γκούγκενχαϊμ έχει φοβερό κτίριο. Πληρώσαμε μόνο 7 USD είσοδο γιατί ήταν ανοιχτοί μόνο 2 όροφοι αλλά δεν πειράζει. Αυτά που είδαμε ήταν ωραία και ήταν ό,τι πρέπει όπως είπα για μια βροχερή μέρα. Η ρημάδα η βροχή δεν έλεγε να κοπάσει. " Βγάλαμε και την ύλη" του Γκουγκενχάιμ και προχωρήσαμε για Μετροπόλιταν. Δεν ξέρω πόση τέχνη μπορεί να σηκώσει το δικό σας το κεφάλι, το δικό μου πάντως κόντεψε να σκάσει. Γιατί δεν μπορούσα η κακομοίρα να φανταστώ τί εστί Μετροπόλιταν!!! ΤΟ πιο τεράστιο μουσείο που έχω δει. Επισήμως το εισιτήριο είναι νομίζω 20 USD το άτομο. Αλλά τελικά αυτό είναι η ενδεικτική δωρέα. Στην πράξη δίνεις ό,τι θες εσύ και κανείς δεν σου λέει τίποτα. Εμείς δώσαμε 10 USD για 2 άτομα και ήμασταν ΟΚ. Δυστυχώς δεν μπορέσαμε να δούμε πολλά, προλάβαμε μόνο τα Αιγυπτιακά, που ήτανε φοβερή συλλογή, και μας πήρε 1.5 ώρα να τα δούμε και δεν είδαμε τίποτα άλλο ( τα αφήσαμε για το επόμενο ταξίδι στη ΝΥ).
Όπως καταλαβαίνεται ήρθε το βράδυ, και μετά από Σέντραλ Παρκ και 2 μουσεία, πώς μας κάθησε τώρα εμάς να πάμε σε μιούζικαλ. Πήγαμε στην Τάιμς Σκουέρ, και βρήκαμε εισιτήρια για 2 ώρες αργότερα για το Memphis με 40 USD το άτομο ( είναι τα εισιτήρια που έχουν μείνει απούλητα και τα πουλάνε στη μισή τιμή πριν την παράσταση). Τα πήραμε, αλλά δεν ήταν το πεπρωμένο μας να το δούμε, γιατί με το που τα αγοράζουμε μας τηλεφωνεί ο ξάδερφός μου που μένει στη Βοστώνη ότι ήρθε Νέα Υόρκη για ένα βράδυ και ότι έρχεται σε λίγη ώρα να μας πάρει να μας πάει για μπριζόλες!!! Τελικά τα πουλήσαμε σε μια μαμά και μια κόρη προς 20 USD το ένα.....
Όσο για τις μπριζόλες τι να λέμε τώρα...Ο ξάδερφος μας πήγε σε ένα αρκετά ακριβό μέρος. Smith and Wollensky λέγεται. Το συνιστώ σε όσους θέλουν να φάνε καλό στέικ. Οι σερβιτόροι μπορούσαν να σου μιλάνε για κάθε ένα από τα στέικ του καταλόγου σαν να σου λένε την ιστορία της ζωής τους!!! δεν είχαμε ξαναδεί τέτοιο πράγμα. Τι ανάλυση για το χρώμα, για το ζώο, για το λίπος, για το ψήσιμο, για το κόψιμο...η εγκυκλοπαίδια της μπριζόλας. Το εστιατόριο ήτανε αρκετά κυριλέ, το φαγητό πεντανόστιμο και δίπλα μας έτρωγε ο Mr. Big του Sex & the City!!!! Πέσαμε για ύπνο γεμάτοι τύψεις για τα στέικς και με την υπόσχεση ότι δεν θα φάμε άλλο τέτοιο πράγμα τις επόμενες μέρες ( ναι....καλά...πού να φανταστούμε ότι ο ξάδερφος θα μας πήγαινε για πρωινό κάπου όπου ο κόσμος έτρωγε στέικ για πρωινό!!!! Θεέ και κύριε!!!)

 

[ΕΡΣΗ]

Κι αλλο! κι αλλο! Τελειο το στεικ με βιογραφικο! Θελω και εγω!