travelbreak
Member
- Μηνύματα
- 1.765
- Likes
- 14.581
- Επόμενο Ταξίδι
- ???
- Ταξίδι-Όνειρο
- Υπερσιβηρικός
Παραμονή πρωτοχρονιάς Πουέρτο Νατάλες
Η Παταγονία είναι, εκτός των άλλων, και η γη των Παγετώνων. Γι’ αυτό τη σημερινή ημέρα την αφιερώσαμε σε μια κρουαζιέρα επτά ωρών ώστε να θαυμάσουμε από κοντά δυο μικρούς παγετώνες: τον Balmaceda και τον Cerrano. Το κόστος ήταν σχεδόν 80 ευρώ. Καλή τιμή. Όλες αυτές τις ώρες στο πλοίο θαυμάζαμε το τοπίο, το οποίο εκτός από τους παγετώνες, τους οποίους πλησιάσαμε πολύ κοντά, είχε και μαγευτικές ακτές με σπιτάκια απίθανης ομορφιάς και καταρράκτες, όχι μεγάλους αλλά όμορφους. Η περιοχή αυτή ανήκει στο πάρκο Bernardo O’Higgins. Στον Cerrano μάλιστα, κατεβήκαμε από το καραβάκι και προχωρήσαμε με τα πόδια μέχρι που σχεδόν τον ακουμπήσαμε. Αυτά είναι όμορφα γιατί εναλλάσσουν τη βόλτα. Είναι κουραστικό, όσο κι αν είναι όμορφο, να βρίσκεσαι διαρκώς στο πλοίο.
Ας αφήσουμε τις φωτογραφίες να μιλήσουν:
Από το Godimitris είχα διαβάσει για ένα Έλληνα στο Πουέρτο Νατάλες που είχε μαγαζί. Πήγα και το βρήκα, αλλά δεν ήταν εκεί. Και το κορίτσι με το οποίο μίλησα δεν ήξερε να μου πει τίποτα. Μας έμεινε η φωτογραφία:
Και επειδή φυσικά οι μέρες εδώ είναι μεγάλες, όταν επιστρέψαμε στην πόλη αρχίσαμε τις διαδρομές πηγαίνοντας όπου βλέπαμε, σε ένα οδηγό που είχα, ότι είχε ενδιαφέροντα σημεία. Είδαμε και το καρνάγιο της πόλης αλλά και ωραία δάση και λίμνες, οδηγώντας αρκετά χιλιόμετρα μακριά από το Πουέρτο Νατάλες.
Αργά, και πριν νυχτώσει, κάναμε βόλτα μέσα στην πόλη και είδαμε τους ντόπιους να ετοιμάζουν ψησταριές, στις αυλές τους φυσικά, για να υποδεχτούν όπως πρέπει την πρωτοχρονιά. Εμείς, δεν θυμάμαι, αλλά με τόση κούραση μάλλον την πέσαμε νωρίς για ύπνο. Ακούγαμε βέβαια τα γλέντια των Χιλιανών που διασκέδαζαν μέχρι το πρωί.
Η Παταγονία είναι, εκτός των άλλων, και η γη των Παγετώνων. Γι’ αυτό τη σημερινή ημέρα την αφιερώσαμε σε μια κρουαζιέρα επτά ωρών ώστε να θαυμάσουμε από κοντά δυο μικρούς παγετώνες: τον Balmaceda και τον Cerrano. Το κόστος ήταν σχεδόν 80 ευρώ. Καλή τιμή. Όλες αυτές τις ώρες στο πλοίο θαυμάζαμε το τοπίο, το οποίο εκτός από τους παγετώνες, τους οποίους πλησιάσαμε πολύ κοντά, είχε και μαγευτικές ακτές με σπιτάκια απίθανης ομορφιάς και καταρράκτες, όχι μεγάλους αλλά όμορφους. Η περιοχή αυτή ανήκει στο πάρκο Bernardo O’Higgins. Στον Cerrano μάλιστα, κατεβήκαμε από το καραβάκι και προχωρήσαμε με τα πόδια μέχρι που σχεδόν τον ακουμπήσαμε. Αυτά είναι όμορφα γιατί εναλλάσσουν τη βόλτα. Είναι κουραστικό, όσο κι αν είναι όμορφο, να βρίσκεσαι διαρκώς στο πλοίο.
Ας αφήσουμε τις φωτογραφίες να μιλήσουν:
Από το Godimitris είχα διαβάσει για ένα Έλληνα στο Πουέρτο Νατάλες που είχε μαγαζί. Πήγα και το βρήκα, αλλά δεν ήταν εκεί. Και το κορίτσι με το οποίο μίλησα δεν ήξερε να μου πει τίποτα. Μας έμεινε η φωτογραφία:
Και επειδή φυσικά οι μέρες εδώ είναι μεγάλες, όταν επιστρέψαμε στην πόλη αρχίσαμε τις διαδρομές πηγαίνοντας όπου βλέπαμε, σε ένα οδηγό που είχα, ότι είχε ενδιαφέροντα σημεία. Είδαμε και το καρνάγιο της πόλης αλλά και ωραία δάση και λίμνες, οδηγώντας αρκετά χιλιόμετρα μακριά από το Πουέρτο Νατάλες.
Αργά, και πριν νυχτώσει, κάναμε βόλτα μέσα στην πόλη και είδαμε τους ντόπιους να ετοιμάζουν ψησταριές, στις αυλές τους φυσικά, για να υποδεχτούν όπως πρέπει την πρωτοχρονιά. Εμείς, δεν θυμάμαι, αλλά με τόση κούραση μάλλον την πέσαμε νωρίς για ύπνο. Ακούγαμε βέβαια τα γλέντια των Χιλιανών που διασκέδαζαν μέχρι το πρωί.
Last edited:
