travelbreak
Member
- Μηνύματα
- 1.765
- Likes
- 14.581
- Επόμενο Ταξίδι
- ???
- Ταξίδι-Όνειρο
- Υπερσιβηρικός
Νησί του Πάσχα
Και το όνειρο ξεκινά να γίνεται πραγματικότητα: Νησί του Πάσχα, Easter Island, Rapa Nui, Isla de Pascua.
Τώρα πια βρισκόμαστε στο νησί του Πάσχα, με πρωτεύουσα τη Hanga Roa, που είναι ο πρώτος μας βασικός προορισμός σε αυτό το μεγάλο ταξίδι. Το Νησί του Πάσχα (με πληθυσμό περίπου 7.000 κατοίκους) είναι από τους πιο ιδιαίτερους τόπους, όπως και η Παταγονία. Όχι ίσως ο πιο μακρινός, αφού η Νέα Ζηλανδία είναι πιο μακριά. Το Νησί του Πάσχα είναι ιδιαίτερο γιατί είναι απομονωμένο και γιατί έχει και τον θρύλο του με τα αγάλματα, τα Μοάι.
Σίγουρα υπάρχουν και πιο ιδιαίτεροι τόποι, αλλά θα αρχίσω να μιλώ γι αυτούς όταν (και αν) τους επισκεφθώ, μετά από πέντε, δέκα χρόνια. Αλλά δεν θέλω να σκέφτομαι σε τόσο μεγάλο βάθος χρόνου, γιατί είμαστε πολύ μικροί. Αρκεί το τώρα, και το κοντινό μας μέλλον.
Θα μείνουμε στο νησί δυο εικοσιτετράωρα και έχουμε νοικιάσει αυτοκίνητο. Ελπίζω όλα να πάνε καλά. Τα πρακτορεία για την επίσκεψη στο νησί παίρνουν ένα σωρό λεφτά και εμάς βέβαια θα μας κοστίσει περίπου 1.500 ευρώ επιπλέον, αλλά θα το δούμε όπως εμείς θέλουμε.
Είναι Τρίτη 22 Δεκεμβρίου στις 7:00 το πρωί
Εδώ είναι το Νησί του Πάσχα. Μέχρι εδώ έφτασε η χάρη μας. Και χωρίς τουριστικά γραφεία και έξωθεν βοήθειες. Φτάσαμε χθες στις 2 το μεσημέρι και πήραμε ένα μικρό αυτοκίνητο, Suzuki Jimny, τζιπάκι, για να κυκλοφορούμε στο νησί. Μένουμε σε ένα ξενοδοχείο πολύ φθηνό, στην άκρη της πόλης. Είναι ωραίο, αν εξαιρέσεις τον ιδιοκτήτη του που είναι από την Κορσική και φαίνεται αυστηρός και φιλοχρήματος. Για να φτάσουμε στο ξενοδοχείο φύγαμε με το Suzuki και τα πράγματα εγώ με το Γιάννη, αφού δεν χωρούσαμε όλοι. Τότε δεν είχα αρχίσει να χρησιμοποιώ τον ηλεκτρονικό πλοηγό μου και μας πήρε αρκετή ώρα μέχρι να το βρούμε. Άφησα τα πράγματα και το Γιάννη εκεί και γύρισα να πάρω τους υπόλοιπους, οι οποίοι είχαν αρχίσει αν ανησυχούν λόγω της καθυστέρησης. Τακτοποιηθήκαμε σε ωραία δωμάτια, πήραμε και τον κανονισμό τους που άρχισα να τον διαβάζω αλλά εκνευρίστηκα με τις αηδίες που έγραφε και τον παράτησα στη δεύτερη σελίδα. Είχε μια δεκαριά!
Είσοδος στο κτίριο του αεροδρομίου:
Για τον πλοηγό (GPS) ήθελα να πω ότι κρατούσα μαζί μου ένα MLS αλλά δεν το είχα καιρό και δεν ήξερα τη χρήση του. Τις επόμενες όμως μέρες στην Παταγονία ήταν πολύτιμος βοηθός μας.
Το δωμάτιό μας:
Ξεκινήσαμε στις 5:00 το απόγευμα μία μεγάλη βόλτα με το αυτοκίνητο και είδαμε σχεδόν όλο το νησί. Απλά δεν μπήκαμε στο εσωτερικό κάποιων χώρων, όμως είδαμε πολλά Μοάι που ήταν υπέροχα. Άλλα ήταν όρθια και άλλα πεσμένα κάτω. Δεν είχε καθόλου κόσμο και μπαινοβγαίναμε ελεύθερα στους χώρους. Εκείνη η παραλία η Ανακένα, ήταν καταπληκτική και με τα Μοάι που στεκόταν ατάραχα πάνω στην άμμο, αλλά και χωρίς αυτά. Ίσως κάνουμε σήμερα μπάνιο εκεί, αλλά ο καιρός δεν φαίνεται και τόσο καλός. Είδα ότι θα έχει σύννεφα και ίσως βρέξει. Αύριο θα είναι χειρότερος. Όμως κάνει ζέστη, 25 βαθμούς Κελσίου περίπου. Το βράδυ θέλει κουβέρτα σίγουρα.
Αυτά είναι δυο αγάλματα που δεν τα σήκωσαν οι αρχαιολόγοι. Τα περισσότερα που πλέον είναι όρθια τα έχουν σηκώσει με διάφορα μέσα.
Το Rano Raraku:
Ahu Tongariki:
Τεράστια κεφάλια και καπέλο (πουκάο λέγεται) οπωσδήποτε. Βέβαια έχουν μείνει λίγα από τα καπέλα.
Στο νησί κάναμε βόλτα μέχρι που νύχτωσε, αλλά νυχτώνει σχεδόν στις 9:30. Είναι ωραία να έχεις άπειρες ώρες για να τριγυρνάς. Τα σημεία που επισκεφτήκαμε σήμερα ήταν με τη σειρά τα εξής: Ahu Akahanga και Ahu One Makihi: εκεί βρισκόταν αγάλματα τα περισσότερα πεσμένα στο έδαφος και σε σχετικά κακή κατάσταση. Ahu Tongariki: κοντά στην παραλία μια συστάδα από 15 όρθια Μοάι που φυσικά έχουν γυρισμένη την πλάτη τους προς τη θάλασσα. Rano Raraku: είναι η περιοχή του νησιού που έκοβαν την ηφαιστειακή πέτρα για να κατασκευάσουν τα αγάλματα. Ahu Ra Ai: κοντά στη θάλασσα μια μικρή περιοχή που έχει μεγάλες πέτρες πάνω στο χώμα που έχουν ορισμένες αναπαραστάσεις χαραγμένες επάνω τους. Δίπλα σε αυτά υπάρχουν μερικοί μικροί πύργοι από πέτρα της ίδιας εποχής. Anakena: η γνωστή παραλία με μια ομάδα 7 ορθίων Μοάι και ενός ή δύο μεμονωμένων πάνω στην άμμο. Μετά βράδιασε και επιστρέψαμε. Σε όλα αυτά τα σημεία που πήγαμε δεν υπήρχε φύλαξη γιατί ήταν αργά. Έτσι ελεύθερα και χωρίς καθόλου άλλους επισκέπτες τα απολαύσαμε. Μόνο στο Rano Raraku δεν μπήκαμε που ήταν κλειστό και το φωτογραφίσαμε από μακριά.
Ahu Ra Ai:
Anakena:
Πάντα (σχεδόν) με την πλάτη γυρισμένη προς τη θάλασσα:
Και το όνειρο ξεκινά να γίνεται πραγματικότητα: Νησί του Πάσχα, Easter Island, Rapa Nui, Isla de Pascua.
Τώρα πια βρισκόμαστε στο νησί του Πάσχα, με πρωτεύουσα τη Hanga Roa, που είναι ο πρώτος μας βασικός προορισμός σε αυτό το μεγάλο ταξίδι. Το Νησί του Πάσχα (με πληθυσμό περίπου 7.000 κατοίκους) είναι από τους πιο ιδιαίτερους τόπους, όπως και η Παταγονία. Όχι ίσως ο πιο μακρινός, αφού η Νέα Ζηλανδία είναι πιο μακριά. Το Νησί του Πάσχα είναι ιδιαίτερο γιατί είναι απομονωμένο και γιατί έχει και τον θρύλο του με τα αγάλματα, τα Μοάι.
Σίγουρα υπάρχουν και πιο ιδιαίτεροι τόποι, αλλά θα αρχίσω να μιλώ γι αυτούς όταν (και αν) τους επισκεφθώ, μετά από πέντε, δέκα χρόνια. Αλλά δεν θέλω να σκέφτομαι σε τόσο μεγάλο βάθος χρόνου, γιατί είμαστε πολύ μικροί. Αρκεί το τώρα, και το κοντινό μας μέλλον.
Θα μείνουμε στο νησί δυο εικοσιτετράωρα και έχουμε νοικιάσει αυτοκίνητο. Ελπίζω όλα να πάνε καλά. Τα πρακτορεία για την επίσκεψη στο νησί παίρνουν ένα σωρό λεφτά και εμάς βέβαια θα μας κοστίσει περίπου 1.500 ευρώ επιπλέον, αλλά θα το δούμε όπως εμείς θέλουμε.
Είναι Τρίτη 22 Δεκεμβρίου στις 7:00 το πρωί
Εδώ είναι το Νησί του Πάσχα. Μέχρι εδώ έφτασε η χάρη μας. Και χωρίς τουριστικά γραφεία και έξωθεν βοήθειες. Φτάσαμε χθες στις 2 το μεσημέρι και πήραμε ένα μικρό αυτοκίνητο, Suzuki Jimny, τζιπάκι, για να κυκλοφορούμε στο νησί. Μένουμε σε ένα ξενοδοχείο πολύ φθηνό, στην άκρη της πόλης. Είναι ωραίο, αν εξαιρέσεις τον ιδιοκτήτη του που είναι από την Κορσική και φαίνεται αυστηρός και φιλοχρήματος. Για να φτάσουμε στο ξενοδοχείο φύγαμε με το Suzuki και τα πράγματα εγώ με το Γιάννη, αφού δεν χωρούσαμε όλοι. Τότε δεν είχα αρχίσει να χρησιμοποιώ τον ηλεκτρονικό πλοηγό μου και μας πήρε αρκετή ώρα μέχρι να το βρούμε. Άφησα τα πράγματα και το Γιάννη εκεί και γύρισα να πάρω τους υπόλοιπους, οι οποίοι είχαν αρχίσει αν ανησυχούν λόγω της καθυστέρησης. Τακτοποιηθήκαμε σε ωραία δωμάτια, πήραμε και τον κανονισμό τους που άρχισα να τον διαβάζω αλλά εκνευρίστηκα με τις αηδίες που έγραφε και τον παράτησα στη δεύτερη σελίδα. Είχε μια δεκαριά!
Είσοδος στο κτίριο του αεροδρομίου:
Για τον πλοηγό (GPS) ήθελα να πω ότι κρατούσα μαζί μου ένα MLS αλλά δεν το είχα καιρό και δεν ήξερα τη χρήση του. Τις επόμενες όμως μέρες στην Παταγονία ήταν πολύτιμος βοηθός μας.
Το δωμάτιό μας:
Ξεκινήσαμε στις 5:00 το απόγευμα μία μεγάλη βόλτα με το αυτοκίνητο και είδαμε σχεδόν όλο το νησί. Απλά δεν μπήκαμε στο εσωτερικό κάποιων χώρων, όμως είδαμε πολλά Μοάι που ήταν υπέροχα. Άλλα ήταν όρθια και άλλα πεσμένα κάτω. Δεν είχε καθόλου κόσμο και μπαινοβγαίναμε ελεύθερα στους χώρους. Εκείνη η παραλία η Ανακένα, ήταν καταπληκτική και με τα Μοάι που στεκόταν ατάραχα πάνω στην άμμο, αλλά και χωρίς αυτά. Ίσως κάνουμε σήμερα μπάνιο εκεί, αλλά ο καιρός δεν φαίνεται και τόσο καλός. Είδα ότι θα έχει σύννεφα και ίσως βρέξει. Αύριο θα είναι χειρότερος. Όμως κάνει ζέστη, 25 βαθμούς Κελσίου περίπου. Το βράδυ θέλει κουβέρτα σίγουρα.
Αυτά είναι δυο αγάλματα που δεν τα σήκωσαν οι αρχαιολόγοι. Τα περισσότερα που πλέον είναι όρθια τα έχουν σηκώσει με διάφορα μέσα.
Το Rano Raraku:
Ahu Tongariki:
Τεράστια κεφάλια και καπέλο (πουκάο λέγεται) οπωσδήποτε. Βέβαια έχουν μείνει λίγα από τα καπέλα.
Στο νησί κάναμε βόλτα μέχρι που νύχτωσε, αλλά νυχτώνει σχεδόν στις 9:30. Είναι ωραία να έχεις άπειρες ώρες για να τριγυρνάς. Τα σημεία που επισκεφτήκαμε σήμερα ήταν με τη σειρά τα εξής: Ahu Akahanga και Ahu One Makihi: εκεί βρισκόταν αγάλματα τα περισσότερα πεσμένα στο έδαφος και σε σχετικά κακή κατάσταση. Ahu Tongariki: κοντά στην παραλία μια συστάδα από 15 όρθια Μοάι που φυσικά έχουν γυρισμένη την πλάτη τους προς τη θάλασσα. Rano Raraku: είναι η περιοχή του νησιού που έκοβαν την ηφαιστειακή πέτρα για να κατασκευάσουν τα αγάλματα. Ahu Ra Ai: κοντά στη θάλασσα μια μικρή περιοχή που έχει μεγάλες πέτρες πάνω στο χώμα που έχουν ορισμένες αναπαραστάσεις χαραγμένες επάνω τους. Δίπλα σε αυτά υπάρχουν μερικοί μικροί πύργοι από πέτρα της ίδιας εποχής. Anakena: η γνωστή παραλία με μια ομάδα 7 ορθίων Μοάι και ενός ή δύο μεμονωμένων πάνω στην άμμο. Μετά βράδιασε και επιστρέψαμε. Σε όλα αυτά τα σημεία που πήγαμε δεν υπήρχε φύλαξη γιατί ήταν αργά. Έτσι ελεύθερα και χωρίς καθόλου άλλους επισκέπτες τα απολαύσαμε. Μόνο στο Rano Raraku δεν μπήκαμε που ήταν κλειστό και το φωτογραφίσαμε από μακριά.
Ahu Ra Ai:
Anakena:
Πάντα (σχεδόν) με την πλάτη γυρισμένη προς τη θάλασσα:
Last edited:
