Giristroula
Member
- Μηνύματα
- 723
- Likes
- 348
- Επόμενο Ταξίδι
- κάτσε να μαζώξω κάνα χρήμ
- Ταξίδι-Όνειρο
- Κίνα, Ιαπωνία
Έβδομη Μέρα
Με τόσα και με τόσα φτάσαμε κιόλας στην έβδομη μέρα. Ο χρόνος είχε ήδη αρχίσει να μετράει αντίστροφα...Περνούσαμε πολύ όμορφα με γεμάτο πρόγραμμα και δε θέλαμε να τελειώσει...η εκδρομή!
Φορτώσαμε τις βαλίτσες στο αμάξι και ξεκινήσαμε. Στάση για πρωϊνό καφέ στον ορεινό Παρθενώνα, που απέχει κάτι λίγα χιλιόμετρα από το Ν. Μαρμαρά. Οδηγώντας σιγά στο φιδογυριστό δρόμο και απολαμβάνοντας το δάσος και τους ελαιώνες φτάσαμε και παρκάραμε στην κεντρική πλατεία. Πολύ μικρό χωριό, μα τόσο συμπαθητικό! Μόνιμοι κάτοικοι μόνο 4, καμιά 15αριά σπίτια και 2-3 ξενώνες. Άλλα σπίτια ήταν εγκαταλελειμένα και άλλα συντηρημένα τόσο όμορφα που τα ζήλευες. Τα έχουν αγοράσει είτε Θεσσαλονικείς για τα ΣΚ και τις διακοπές τους είτε άνθρωποι από το εξωτερικό. Στην πλατεία υπάρχει ένα καφενεδάκι ανοιχτό όλο το χρόνο και η εκκλησία του Αγ. Στεφάνου με τις υπεραιωνόβιες βελανιδιές. έχει κηρυχθεί παραδοσιακό χωριό από το 1978 και για πολλούς είναι το ωραιότερο της Χαλκιδικής.Αφού περιηγηθήκαμε, καθίσαμε σε τραπεζάκι κάτω από τον ίσκιο μίας ελιάς στην πλατεία και παραγγείλαμε καφέ με κολατσιό χωριάτικο...τυρί, ψωμί, ντομάτα...θες καλύτερο πρωϊνό;Μας άρεσε τόσο πολύ το περιβάλλον και η δροσιά που αράξαμε για αρκετή ώρα!
Ήρθε η ώρα για παραλία και γι' αυτό φύγαμε από τον Παρθενώνα και πήγαμε στα Λαγόμανδρα για μπάνιο. Μία παραλία ζωσμένη από το πευκοδάσος που έφτανε ως την ακτή. ΄Ήτανε γύρω στη μία και ήδη είχε πολύ κόσμο. Ολόκληρες οικογένειες πιάσανε από ένα πεύκο και είχαν απλώσει την πραμάτεια τους...άλλος έπαιζε, άλλος κοιμότανε, άλλος έτρωγε, άλλος κολυμπούσε...Εμείς ξαπλώσαμε κάτω από τη παχιά σκιά ενός πεύκου, δίπλα σε άλλους, όλοι είμασταν μία ωραία παρέα και αργότερα πήγαμε για μπάνιο. Τα νερά γαλαζοπράσινα και πεντακάθαρα. Απέναντι καμάρωνε το νησάκι Κέλυφος που μοιάζει με καβούκι χελώνας. Νομίζω πως αυτή η παραλία ήταν από τις ωραιότερες σε αυτό το ταξίδι.
Τη δεύτερη βουτιά την κάναμε στην Καλόγρια, που και αυτή είναι από τις πιο γνωστές και όμορφες παραλίες της Χαλκιδικής. Φτάσαμε στην παραλία και παρκάραμε στο πάρκιγκ. Είχε δύο μπιτσ μπαρ και κάποιο χώρο για να απλώσεις ελεύθερα την πετσετούλα σου. Από τα τόσα μπάνια κοντέψαμε να βγάλουμε λέπια...
Στ συνέχεια αφήσαμε τις θάλασσες και πήραμε τα βουνά...Ανεβήκαμε στη Νικήτη που είναι ιστορικός οικισμός, χτισμένος ανάμεσα σε δύο ρεματιές, με πολλά τρεχούμενα νερά, πλατάνια, πολύ ανηφορικά δρομάκια, πετρόχτιστα σπίτια. Για να φτάσουμε στον Αγ. Νικήτα, που βρίσκεται στο ψηλότερο σημείο του χωριού, βογκήξαμε με τις ανηφόρες και τις στενωσιές. Από τον Αγ. Νικήτα, η θέα ήταν υπέροχη προς το χωριό και ως την παραλία της Νικήτης και τη θάλασσα.
Μετά από όλα αυτά πεινάσαμε και κατεβήκαμε στην παραλία Νικήτης για φαγητό. Είχε πολλά καφέ, εστιατόρια, φαστ φουντ. Επιλέξαμε ένα εστιατόριο και απολαύσαμε μαγειρευτά φαγητά.
Συνεχίσαμε τη διαδρομή μας προς την ανατολική πλευρά της Σιθωνίας και επισκεφτήκαμε τον Αγ. Νικόλαο. Πρόκειται για πολύ γραφικό οικισμό με μία όμορφη κλειστή πλατεία και πέτρινα σπίτια. Καθίσαμε στην πλατεία για τον απογευματινό μας καφέ. Γύρω γύρω είχε πολλά καφενεία και ταβερνάκια και τα παιδιά έπαιζαν με ασφάλεια γιατί δεν περνούσαν αυτοκίνητα. Από την πλατεία ξεκινούσαν ακτινωτά σοκάκια μέσα από τα οποία μπορούσες να περιηγηθείς στο χωριό.
Επόμενη στάση για φωτογραφίες μόνο στην παραλία Τρανή Αμμούδα. Ήταν ήδη σούρουπο, είχαμε φάει αργά και δεν είμασταν για μπάνιο. Απλά θαυμάσαμε ακόμη μία μεγάλη παραλία της Χαλκιδικής.
Περάσαμε από το επίνειο του Αγ. Νικολάου, τον Όρμο της Παναγιάς, ένα γραφικό ήσυχο λιμανάκι με αρκετά εστιατόρια και καφέ πάνω στο κύμα και συνεχίσαμε για τη Βουρβουρού, όπου θα κάναμε 2 διανυκτερεύσεις.
Στο δρόμο μας σταματήσαμε για λίγο στο Λιβάρι, μία μακριά πευκόφυτη γλώσσα, που μπαίνει μέσα στη θάλασσα και σχηματίζει μία μικρή λιμνοθάλασσα. Το τοπίο είναι μοναδικής φυσικής ομορφιάς. Την ώρα εκείνη είχε αρχίσει να σκοτεινιάζει και δε βλέπεμε και τόσο καλά ώστε να πάμε να περπατήσουμε στη λωρίδα γης κυκλώνοντας τη λιμνοθάλασσα. Ο,τι είδαμε, το είδαμε από το δρόμο.
Φτάσαμε στη Βουρβουρού και τακτοποιηθήκαμε στο δωμάτιο, που βρισκόταν πάνω σε ένα λόφο με πανοραμική θέα στη Βουρβουρού και στο απέναντι νησάκι. Ψόφιοι πια, από όλη την κούραση της ημέρας, χαλαρώσαμε στη βεράντα!
Με τόσα και με τόσα φτάσαμε κιόλας στην έβδομη μέρα. Ο χρόνος είχε ήδη αρχίσει να μετράει αντίστροφα...Περνούσαμε πολύ όμορφα με γεμάτο πρόγραμμα και δε θέλαμε να τελειώσει...η εκδρομή!
Φορτώσαμε τις βαλίτσες στο αμάξι και ξεκινήσαμε. Στάση για πρωϊνό καφέ στον ορεινό Παρθενώνα, που απέχει κάτι λίγα χιλιόμετρα από το Ν. Μαρμαρά. Οδηγώντας σιγά στο φιδογυριστό δρόμο και απολαμβάνοντας το δάσος και τους ελαιώνες φτάσαμε και παρκάραμε στην κεντρική πλατεία. Πολύ μικρό χωριό, μα τόσο συμπαθητικό! Μόνιμοι κάτοικοι μόνο 4, καμιά 15αριά σπίτια και 2-3 ξενώνες. Άλλα σπίτια ήταν εγκαταλελειμένα και άλλα συντηρημένα τόσο όμορφα που τα ζήλευες. Τα έχουν αγοράσει είτε Θεσσαλονικείς για τα ΣΚ και τις διακοπές τους είτε άνθρωποι από το εξωτερικό. Στην πλατεία υπάρχει ένα καφενεδάκι ανοιχτό όλο το χρόνο και η εκκλησία του Αγ. Στεφάνου με τις υπεραιωνόβιες βελανιδιές. έχει κηρυχθεί παραδοσιακό χωριό από το 1978 και για πολλούς είναι το ωραιότερο της Χαλκιδικής.Αφού περιηγηθήκαμε, καθίσαμε σε τραπεζάκι κάτω από τον ίσκιο μίας ελιάς στην πλατεία και παραγγείλαμε καφέ με κολατσιό χωριάτικο...τυρί, ψωμί, ντομάτα...θες καλύτερο πρωϊνό;Μας άρεσε τόσο πολύ το περιβάλλον και η δροσιά που αράξαμε για αρκετή ώρα!
Ήρθε η ώρα για παραλία και γι' αυτό φύγαμε από τον Παρθενώνα και πήγαμε στα Λαγόμανδρα για μπάνιο. Μία παραλία ζωσμένη από το πευκοδάσος που έφτανε ως την ακτή. ΄Ήτανε γύρω στη μία και ήδη είχε πολύ κόσμο. Ολόκληρες οικογένειες πιάσανε από ένα πεύκο και είχαν απλώσει την πραμάτεια τους...άλλος έπαιζε, άλλος κοιμότανε, άλλος έτρωγε, άλλος κολυμπούσε...Εμείς ξαπλώσαμε κάτω από τη παχιά σκιά ενός πεύκου, δίπλα σε άλλους, όλοι είμασταν μία ωραία παρέα και αργότερα πήγαμε για μπάνιο. Τα νερά γαλαζοπράσινα και πεντακάθαρα. Απέναντι καμάρωνε το νησάκι Κέλυφος που μοιάζει με καβούκι χελώνας. Νομίζω πως αυτή η παραλία ήταν από τις ωραιότερες σε αυτό το ταξίδι.
Τη δεύτερη βουτιά την κάναμε στην Καλόγρια, που και αυτή είναι από τις πιο γνωστές και όμορφες παραλίες της Χαλκιδικής. Φτάσαμε στην παραλία και παρκάραμε στο πάρκιγκ. Είχε δύο μπιτσ μπαρ και κάποιο χώρο για να απλώσεις ελεύθερα την πετσετούλα σου. Από τα τόσα μπάνια κοντέψαμε να βγάλουμε λέπια...
Στ συνέχεια αφήσαμε τις θάλασσες και πήραμε τα βουνά...Ανεβήκαμε στη Νικήτη που είναι ιστορικός οικισμός, χτισμένος ανάμεσα σε δύο ρεματιές, με πολλά τρεχούμενα νερά, πλατάνια, πολύ ανηφορικά δρομάκια, πετρόχτιστα σπίτια. Για να φτάσουμε στον Αγ. Νικήτα, που βρίσκεται στο ψηλότερο σημείο του χωριού, βογκήξαμε με τις ανηφόρες και τις στενωσιές. Από τον Αγ. Νικήτα, η θέα ήταν υπέροχη προς το χωριό και ως την παραλία της Νικήτης και τη θάλασσα.
Μετά από όλα αυτά πεινάσαμε και κατεβήκαμε στην παραλία Νικήτης για φαγητό. Είχε πολλά καφέ, εστιατόρια, φαστ φουντ. Επιλέξαμε ένα εστιατόριο και απολαύσαμε μαγειρευτά φαγητά.
Συνεχίσαμε τη διαδρομή μας προς την ανατολική πλευρά της Σιθωνίας και επισκεφτήκαμε τον Αγ. Νικόλαο. Πρόκειται για πολύ γραφικό οικισμό με μία όμορφη κλειστή πλατεία και πέτρινα σπίτια. Καθίσαμε στην πλατεία για τον απογευματινό μας καφέ. Γύρω γύρω είχε πολλά καφενεία και ταβερνάκια και τα παιδιά έπαιζαν με ασφάλεια γιατί δεν περνούσαν αυτοκίνητα. Από την πλατεία ξεκινούσαν ακτινωτά σοκάκια μέσα από τα οποία μπορούσες να περιηγηθείς στο χωριό.
Επόμενη στάση για φωτογραφίες μόνο στην παραλία Τρανή Αμμούδα. Ήταν ήδη σούρουπο, είχαμε φάει αργά και δεν είμασταν για μπάνιο. Απλά θαυμάσαμε ακόμη μία μεγάλη παραλία της Χαλκιδικής.
Περάσαμε από το επίνειο του Αγ. Νικολάου, τον Όρμο της Παναγιάς, ένα γραφικό ήσυχο λιμανάκι με αρκετά εστιατόρια και καφέ πάνω στο κύμα και συνεχίσαμε για τη Βουρβουρού, όπου θα κάναμε 2 διανυκτερεύσεις.
Στο δρόμο μας σταματήσαμε για λίγο στο Λιβάρι, μία μακριά πευκόφυτη γλώσσα, που μπαίνει μέσα στη θάλασσα και σχηματίζει μία μικρή λιμνοθάλασσα. Το τοπίο είναι μοναδικής φυσικής ομορφιάς. Την ώρα εκείνη είχε αρχίσει να σκοτεινιάζει και δε βλέπεμε και τόσο καλά ώστε να πάμε να περπατήσουμε στη λωρίδα γης κυκλώνοντας τη λιμνοθάλασσα. Ο,τι είδαμε, το είδαμε από το δρόμο.
Φτάσαμε στη Βουρβουρού και τακτοποιηθήκαμε στο δωμάτιο, που βρισκόταν πάνω σε ένα λόφο με πανοραμική θέα στη Βουρβουρού και στο απέναντι νησάκι. Ψόφιοι πια, από όλη την κούραση της ημέρας, χαλαρώσαμε στη βεράντα!
Attachments
-
52,5 KB Προβολές: 141