zmaria
Member
Πρωινό και ξεκινάμε για μπανάκι στo Jumeira beach park. Μεγάλη παραλία οργανωμένη με ομπρέλες και ξαπλώστρες αλλά δεν βρίσκουμε κάποια άδεια κι έτσι στρώνουμε τις πετσέτες μας κοντά στην θάλασσα. Υπάρχουν και φοίνικες κατά μήκος της παραλίας που προσφέρουν φυσική σκιά αλλά είναι μακριά από την θάλασσα και μέχρι να πας να βουτήξεις και να ξαναγυρίσεις θα χρειαστεί να ξαναπάς για βουτιά. Απολαμβάνουμε το μπάνιο μας αν και η παραλία δεν λέει τίποτα μπροστά στις δικές μας όπως και η θάλασσα επίσης. Μαυρίζουμε ακόμα περισσότερο και μετά από καμιά ώρα φεύγουμε γιατί έχουμε πράγματα να κάνουμε και να δούμε.
Κάνουμε μπανάκι και ξεκινάμε για το Mall of Emirates όπου πάμε για να δούμε το χιονοδρομικό κέντρο. Είναι απίστευτο το τι έχουν φτιάξει οι άνθρωποι. Αυτό κι αν είναι σουρεάλ! Φοβερή εγκατάσταση και ότι πρέπει σαν χώρος για να εκπαιδευτείς στο σκι αν δεν έχεις ιδέα. Για τους έμπειρους σκιέρ μάλλον οι πίστες του θα είναι βαρετές. Χαζεύουμε λίγο στα μαγαζιά και ξεκινάμε για την Madinat Jumeira όπου έχει μια κλειστή αγορά με ότι θες! Κολώνιες, αραβικά αρώματα, σουβενίρ, αντίκες, ναργιλέδες κα. Βγαίνοντας έξω αντικρίζεις το επιβλητικής πολυτελής ομορφιάς ξενοδοχείο Αλκαζάρ και ακριβώς μπροστά του βρίσκεται μια μικρή Βενετία! Είναι τέλεια! Υπάρχουν γόνδολες αν θες να κάνεις την βαρκάδα σου και πολλά εστιατόρια (ακριβούτσικα) να φας και να απολαύσεις αυτό το μαγευτικό μέρος. Επίσης έχει και το αδερφάκι ισπανικό μπαρ-εστιατόριο Trader Vix (ξενοδοχείο Crown Plaza) όπου μπορείς να απολαύσεις το ποτό σου. Όποιος έρθει Ντουμπάι και δεν δει αυτό το φοβερό μέρος είναι κρίμα πολύ κρίμα. Σούπερ ρομαντικό και.. όπου κι αν κοιτάξεις υπάρχει ομορφιά. Όπου και αν κοιτάξεις μπορείς να βγάλεις φωτογραφίες. Κριτήριο μου αν ένα μέρος είναι όμορφο ή ενδιαφέρον (οπότε και πάλι όμορφο) .
Επιστροφή στο ξενοδοχείο και αφού φρεσκαριζόμαστε αναχωρούμε προς Jumeira πλευρά. Σήμερα είναι η μέρα που ο κόσμος βγαίνει περισσότερο μιας και αύριο που είναι Παρασκευή είναι ημέρα αργίας (η δικιά μας Κυριακή). Καθόμαστε να φάμε κοντά στο ξενοδοχείο Grosvenor όπου και θα πάμε μετά για ποτό. Σερβίρει τα πάντα εκτός από αλκοόλ φυσικά. Παίρνουμε 2 καφέδες, 2 χάμπουργκερ με πατάτες και μια σαλάτα και πληρώνουμε μόλις 20 ευρώ. Τρώμε έχοντας θέα στο πιάτο μας το νυχτερινό χιλοφώτιστο Ντουμπάι. Πάμε στο χλιδάτο ξενοδοχείο και ανεβαίνουμε στο 44ο όροφο από όπου πήρε και το όνομα του στο Bar 44. Ο ένας χώρος είναι με μπαρ και σκαμπό όπου δίπλα υπάρχει ένα μεγάλο πολυτελές άσπρο πιάνο (έχει και αυτό ζωντανή μουσική με ποικίλα τραγούδια) κι εδώ είναι πιο ζωντανά αλλά δεν βρίσκουμε να κάτσουμε και πάμε στον μέσα χώρο όπου έχει τραπεζάκια να καθίσεις. Καθόμαστε σε ένα τραπέζι με φοβερή θέα. Μας φέρνει τον κατάλογο και παραλίγο να πάθουμε εγκεφαλικό. Στην αρχή γράφει τις σαμπάνιες οι οποίες ξεκινάνε χαμηλότερη τιμή 200 ευρώ.. και συνεχίζεται με 500, 1000, 5000, 10000, 20000!!!!!! Την πατήσαμε λέμε. Πόσο λιγότερο να έχει το ποτό? Τελικά έχει το κοκταίηλ μόλις 10 ευρώ και τα κοκταίηλ σαμπάνιας 20 ευρώ. Απολαμβάνουμε την θέα από ψηλά, πίνουμε τα Mohito μας και φεύγουμε.
Κατεβαίνουμε στο άλλο bar του ξενοδοχείου στο Buddha Bar, όπου και πάλι μας ζητάνε διαβατήρια. Αποφασίζουμε να ρωτήσουμε γιατί γίνεται τόσο πολύ έλεγχος. Ο λόγος είναι ότι θέλουν να δουν την ηλικία μας. Απαγορεύεται η είσοδος κάτω των 21. Πω πω κοπλιμάν (εγώ είμαι 29 κι η αδερφή μου 33)!!! Τσάμπα τον κράξαμε τον πορτιέρη του Long Bar. Μας πέρασε για μικρά καλέ γι αυτό μας ζήταγε τα διαβατήρια. Μου ρχεται να πάω να τον κεράσω ένα ποτό. Το μαγαζί σφύζει από ζωή κι αν θες να πας κάπου να χορέψεις είναι καλή επιλογή. Μέσα υπάρχει ένας τεράστιος Βούδας (χάρη στο όνομα του μπαρ). Ο κόσμος χορεύει διασκεδάζει, πίνει και κάποια στιγμή οι μπάρμεν ανεβαίνουν στην μπάρα και δίνουν ένα μίνι σόου με ποτά και φωτιές. Είναι συμπαθέστατα εδώ αλλά είμαστε κουρασμένες κι αυτή η ηλεκτρονική μουσική μας κουράζει περισσότερο.
Κάνουμε μπανάκι και ξεκινάμε για το Mall of Emirates όπου πάμε για να δούμε το χιονοδρομικό κέντρο. Είναι απίστευτο το τι έχουν φτιάξει οι άνθρωποι. Αυτό κι αν είναι σουρεάλ! Φοβερή εγκατάσταση και ότι πρέπει σαν χώρος για να εκπαιδευτείς στο σκι αν δεν έχεις ιδέα. Για τους έμπειρους σκιέρ μάλλον οι πίστες του θα είναι βαρετές. Χαζεύουμε λίγο στα μαγαζιά και ξεκινάμε για την Madinat Jumeira όπου έχει μια κλειστή αγορά με ότι θες! Κολώνιες, αραβικά αρώματα, σουβενίρ, αντίκες, ναργιλέδες κα. Βγαίνοντας έξω αντικρίζεις το επιβλητικής πολυτελής ομορφιάς ξενοδοχείο Αλκαζάρ και ακριβώς μπροστά του βρίσκεται μια μικρή Βενετία! Είναι τέλεια! Υπάρχουν γόνδολες αν θες να κάνεις την βαρκάδα σου και πολλά εστιατόρια (ακριβούτσικα) να φας και να απολαύσεις αυτό το μαγευτικό μέρος. Επίσης έχει και το αδερφάκι ισπανικό μπαρ-εστιατόριο Trader Vix (ξενοδοχείο Crown Plaza) όπου μπορείς να απολαύσεις το ποτό σου. Όποιος έρθει Ντουμπάι και δεν δει αυτό το φοβερό μέρος είναι κρίμα πολύ κρίμα. Σούπερ ρομαντικό και.. όπου κι αν κοιτάξεις υπάρχει ομορφιά. Όπου και αν κοιτάξεις μπορείς να βγάλεις φωτογραφίες. Κριτήριο μου αν ένα μέρος είναι όμορφο ή ενδιαφέρον (οπότε και πάλι όμορφο) .
Επιστροφή στο ξενοδοχείο και αφού φρεσκαριζόμαστε αναχωρούμε προς Jumeira πλευρά. Σήμερα είναι η μέρα που ο κόσμος βγαίνει περισσότερο μιας και αύριο που είναι Παρασκευή είναι ημέρα αργίας (η δικιά μας Κυριακή). Καθόμαστε να φάμε κοντά στο ξενοδοχείο Grosvenor όπου και θα πάμε μετά για ποτό. Σερβίρει τα πάντα εκτός από αλκοόλ φυσικά. Παίρνουμε 2 καφέδες, 2 χάμπουργκερ με πατάτες και μια σαλάτα και πληρώνουμε μόλις 20 ευρώ. Τρώμε έχοντας θέα στο πιάτο μας το νυχτερινό χιλοφώτιστο Ντουμπάι. Πάμε στο χλιδάτο ξενοδοχείο και ανεβαίνουμε στο 44ο όροφο από όπου πήρε και το όνομα του στο Bar 44. Ο ένας χώρος είναι με μπαρ και σκαμπό όπου δίπλα υπάρχει ένα μεγάλο πολυτελές άσπρο πιάνο (έχει και αυτό ζωντανή μουσική με ποικίλα τραγούδια) κι εδώ είναι πιο ζωντανά αλλά δεν βρίσκουμε να κάτσουμε και πάμε στον μέσα χώρο όπου έχει τραπεζάκια να καθίσεις. Καθόμαστε σε ένα τραπέζι με φοβερή θέα. Μας φέρνει τον κατάλογο και παραλίγο να πάθουμε εγκεφαλικό. Στην αρχή γράφει τις σαμπάνιες οι οποίες ξεκινάνε χαμηλότερη τιμή 200 ευρώ.. και συνεχίζεται με 500, 1000, 5000, 10000, 20000!!!!!! Την πατήσαμε λέμε. Πόσο λιγότερο να έχει το ποτό? Τελικά έχει το κοκταίηλ μόλις 10 ευρώ και τα κοκταίηλ σαμπάνιας 20 ευρώ. Απολαμβάνουμε την θέα από ψηλά, πίνουμε τα Mohito μας και φεύγουμε.
Κατεβαίνουμε στο άλλο bar του ξενοδοχείου στο Buddha Bar, όπου και πάλι μας ζητάνε διαβατήρια. Αποφασίζουμε να ρωτήσουμε γιατί γίνεται τόσο πολύ έλεγχος. Ο λόγος είναι ότι θέλουν να δουν την ηλικία μας. Απαγορεύεται η είσοδος κάτω των 21. Πω πω κοπλιμάν (εγώ είμαι 29 κι η αδερφή μου 33)!!! Τσάμπα τον κράξαμε τον πορτιέρη του Long Bar. Μας πέρασε για μικρά καλέ γι αυτό μας ζήταγε τα διαβατήρια. Μου ρχεται να πάω να τον κεράσω ένα ποτό. Το μαγαζί σφύζει από ζωή κι αν θες να πας κάπου να χορέψεις είναι καλή επιλογή. Μέσα υπάρχει ένας τεράστιος Βούδας (χάρη στο όνομα του μπαρ). Ο κόσμος χορεύει διασκεδάζει, πίνει και κάποια στιγμή οι μπάρμεν ανεβαίνουν στην μπάρα και δίνουν ένα μίνι σόου με ποτά και φωτιές. Είναι συμπαθέστατα εδώ αλλά είμαστε κουρασμένες κι αυτή η ηλεκτρονική μουσική μας κουράζει περισσότερο.
Attachments
-
24,6 KB Προβολές: 341