zmaria
Member
Παρασκευή σήμερα και ημέρα αργίας για τους Μουσουλμάνους. Τα μαγαζιά είναι κλειστά εκτός από τα Mall που ανοίγουν από το πρωί και τα παζάρια που ανοίγουν μετά τις 16.00 (έτσι μας είπαν αλλά έχω την εντύπωση ότι είναι από νωρίτερα ανοιχτά). Πρωινό και μπανάκι στην πισίνα. Σήμερα έχει περισσότερο κόσμο. Ο ήλιος καίει πάλι, το ίδιο και το πάτωμα όπου και βρεγμένα να είναι τα πόδια σου μπορείς να πάθεις εγκαύματα. Αραλίκι μέχρι το μεσημέρι μιας και θα πάμε στην αγορά του χρυσού η οποία είπαμε πως ανοίγει μετά τις 16.00. Πάμε και γίνεται πανικός. Ειδικά τώρα που είμαστε μόνες μας, μας παίρνουν από πίσω για να μπούμε στα μαγαζιά τους να ψωνίσουμε. Υπάρχουν και κράχτηδες που μας προτρέπουν να τους ακολουθήσουμε σε στενάκια πάνω σε ορόφους να μας πουλήσουν μαϊμούδες τσάντες. Φοβάμαι να πάω εκεί και συνεχίζω να ψάχνω για δωράκια. Παίρνουμε σουβενίρ σχεδόν για όλους τους δικούς μας (όπως πάντα) και κάτι μικρά κοσμήματα για μας. Αν θες να αγοράσεις χρυσό ή διαμάντια συμφέρει. Όχι ότι είναι τσάμπα. Στο κάτω κάτω χρυσό θες κι εσύ. Τα βρίσκεις όμως πολύ φτηνότερα από Ελλάδα κι ίσως από οπουδήποτε (δεν είμαι και ειδική, μ’ αρέσει πιο πολύ το ασήμι) κι ειδικά αν είσαι σκληρός στο παζάρι. Για όλα τα είδη. Σου λένε την τιμή τους απαντάς την μισή ή και λιγότερο και τα βρίσκετε κάπου στην μέση. Τα κοσμήματα τους πολλά είναι υπερβολικά αλλά έχει να βρεις ότι θέλεις. Αν και δεν θα έλεγα ότι «το έχω» γενικότερα με το παζάρι έχω να πω ότι έκανα φιλότιμες προσπάθειες και τα κατάφερα. Αν άφηνα την αδερφή μου μπορεί και να τα παίρναμε ακριβότερα…δεν μπορώ να περιγράψω ούτε εδώ ούτε με λόγια βασικά το γέλιο που έκανα στις απόπειρες της για παζάρια.. απλά ανεπανάληπτες..
Τελευταία μας στάση για σήμερα το Dubai Mall απαραίτητος προορισμός για να δεις το ανεπανάληπτο θέμα των συντριβανιών που βρίσκονται ακριβώς από έξω. Καθόμαστε σε ένα ιταλικό εστιατόριο κι η θέα μας στα συντριβάνια είναι απεριόριστη. Το θέαμα δεν υπάρχει. Τα νέρα φτάνουν στον ουρανό και χορεύουν υπό αραβικούς ρυθμούς. Όλο αυτό κρατά 5 λεπτά και επαναλαμβάνεται ανά μισή ώρα περίπου. Έχει μαζευτεί απίστευτος κόσμος να το παρακολουθήσει . Το καλύτερο είναι να κάτσεις να φας κάπου εκεί όπως εμείς ή να κάτσεις για καφέ σε ένα μαγαζί εκεί που έχει πουφ να αράξεις και shisha να καπνίσεις. Να το δοκιμάσεις κι αυτό. Δεν είναι για πέρασμα, είναι για άραγμα να το απολαύσεις. Αφού γεμίζουμε από το υπέροχο αυτό θέαμα κάνουμε μια βόλτα μέσα στο Mall, αγοράζει η αδερφή μου τσιγάρα ( τα δικά μου δεν τα είχε γαμώτο) και πληρώνει μια κούτα όσο θα πλήρωνε 3 πακέτα… Πληρώνουμε 5 ευρώ και μπαίνουμε μέσα σε ένα μίνι ενυδρείο, πανέμορφο με εντυπωσιακούς (τουλάχιστον 15) καρχαρίες να κολυμπούν δεξιά αριστερά και πάνω από το κεφάλι μας! Στην έξοδο του ενυδρείου έχει ένα εστιατόριο που είναι σαν ζούγκλα. Αν έχεις παιδιά δοκίμασε το θα ξετρελαθούν. Λέγαμε να πάμε και για ποτό μιας και είναι η τελευταία μέρα αλλά είμαστε όλη μέρα στο πόδι και δεν αντέχουμε άλλο, είμαστε εξαντλημένες.
Τελευταία μέρα L. Τελευταίο πρωινό. Μοναδική μας επίσκεψη σήμερα η αγορά της Καράμα. Ακόμα πιο υποανάπτυκτη ας το πούμε η αγορά, με πάρα πολλά μαγαζιά με σουβενίρ, ρούχα και τσάντες αντίγραφα διάσημων οίκων. Gucci, Vercace, Lui Vuitton κα πολλά. Μετανιώνω που πήρα σουβενίρ από την άλλη αγορά γιατί εδώ έχει μεγαλύτερη ποικιλία, είναι πιο οικονομικά και βασικά είναι πολύ όμορφα. Για σουβενίρ λοιπόν οπωσδήποτε να κάνετε μια βόλτα κι από δω. Όπως και για τσάντες μαϊμού αν σας ενδιαφέρει. Πολλοί από τους πωλητές μόλις καταλαβαίνουν ότι είμαστε Ελληνίδες μας φώναζαν «μαϊμου ρολόι μαϊμού τσάντα» έχει πολύ πλάκα. Όσο περνάει η ώρα σκληραγωγούμαι στο παζάρι και αρχίζω να το βλέπω σαν παιχνίδι αρχίζω να παίζω και παζαρεύω μέχρι και 2 ευρώ! Εγώ που υπό νορμάλ συνθήκες ντρέπομαι. Κάνουμε τα τελευταία ψώνια και επιστρέφουμε στο ξενοδοχείο όπου μας παίρνει το βανάκι και μας πάει στο αεροδρόμιο της Σαρτζάχ. Στον έλεγχο των διαβατηρίων μας υποδέχονται Μουλσουμάνες αυτήν την φορά ντυμένες παραδοσιακά με το ράσο και την μπούργκα όπου το πρόσωπο φαίνεται. Σούπερ βαμμένη η δικιά μου και λίγο σνομπ μην σου πω. Επιστροφή στην καθημερινότητα. Μπλιάχ.
Νόμιζα ότι ήταν ένα από τα λιγότερα όμορφα ταξίδια μου αλλά γύρισα και τελικά μου έλειψε.. άσε που κατεβήκαμε από το αεροπλάνο 23.30 και τρέχαμε να πάμε σε τραπέζι γάμου φίλων μας (την εκκλησία την χάσαμε) και περνόντας από τους δρόμους της Αθήνας αναρωτιόμουν που είναι όλα αυτά τα ψηλά κτίρια, που είναι αυτή η χλίδα?? Νομίζω πως για να ευχαριστηθείς το ταξίδι αυτό πρέπει να μην πας προκατειλλημένος και να κοιτάξεις να μπεις στο παλμό της πόλης. Γιατί η πόλη αν και τον έψαχνα στην αρχή, τελικά έχει παλμό. Χαλάρωσε και θα το βρεις. Ωστόσο δεν είναι από τις χώρες που θα ξαναπήγαινα, ίσως να το κανα μετά από πολλά χρόνια για να δω πόσα πολλά ακόμα έχουν φτιάξει. Ζητώ συγνώμη για την μεγάλη ιστορία, αλλά γράφοντας την παρασύρθηκα και μάλλον νόμιζα πως έγραφα στο ημερολόγιο μου όπως έκανα μικρή. Κι εις άλλα με υγεία…
Τελευταία μας στάση για σήμερα το Dubai Mall απαραίτητος προορισμός για να δεις το ανεπανάληπτο θέμα των συντριβανιών που βρίσκονται ακριβώς από έξω. Καθόμαστε σε ένα ιταλικό εστιατόριο κι η θέα μας στα συντριβάνια είναι απεριόριστη. Το θέαμα δεν υπάρχει. Τα νέρα φτάνουν στον ουρανό και χορεύουν υπό αραβικούς ρυθμούς. Όλο αυτό κρατά 5 λεπτά και επαναλαμβάνεται ανά μισή ώρα περίπου. Έχει μαζευτεί απίστευτος κόσμος να το παρακολουθήσει . Το καλύτερο είναι να κάτσεις να φας κάπου εκεί όπως εμείς ή να κάτσεις για καφέ σε ένα μαγαζί εκεί που έχει πουφ να αράξεις και shisha να καπνίσεις. Να το δοκιμάσεις κι αυτό. Δεν είναι για πέρασμα, είναι για άραγμα να το απολαύσεις. Αφού γεμίζουμε από το υπέροχο αυτό θέαμα κάνουμε μια βόλτα μέσα στο Mall, αγοράζει η αδερφή μου τσιγάρα ( τα δικά μου δεν τα είχε γαμώτο) και πληρώνει μια κούτα όσο θα πλήρωνε 3 πακέτα… Πληρώνουμε 5 ευρώ και μπαίνουμε μέσα σε ένα μίνι ενυδρείο, πανέμορφο με εντυπωσιακούς (τουλάχιστον 15) καρχαρίες να κολυμπούν δεξιά αριστερά και πάνω από το κεφάλι μας! Στην έξοδο του ενυδρείου έχει ένα εστιατόριο που είναι σαν ζούγκλα. Αν έχεις παιδιά δοκίμασε το θα ξετρελαθούν. Λέγαμε να πάμε και για ποτό μιας και είναι η τελευταία μέρα αλλά είμαστε όλη μέρα στο πόδι και δεν αντέχουμε άλλο, είμαστε εξαντλημένες.
Τελευταία μέρα L. Τελευταίο πρωινό. Μοναδική μας επίσκεψη σήμερα η αγορά της Καράμα. Ακόμα πιο υποανάπτυκτη ας το πούμε η αγορά, με πάρα πολλά μαγαζιά με σουβενίρ, ρούχα και τσάντες αντίγραφα διάσημων οίκων. Gucci, Vercace, Lui Vuitton κα πολλά. Μετανιώνω που πήρα σουβενίρ από την άλλη αγορά γιατί εδώ έχει μεγαλύτερη ποικιλία, είναι πιο οικονομικά και βασικά είναι πολύ όμορφα. Για σουβενίρ λοιπόν οπωσδήποτε να κάνετε μια βόλτα κι από δω. Όπως και για τσάντες μαϊμού αν σας ενδιαφέρει. Πολλοί από τους πωλητές μόλις καταλαβαίνουν ότι είμαστε Ελληνίδες μας φώναζαν «μαϊμου ρολόι μαϊμού τσάντα» έχει πολύ πλάκα. Όσο περνάει η ώρα σκληραγωγούμαι στο παζάρι και αρχίζω να το βλέπω σαν παιχνίδι αρχίζω να παίζω και παζαρεύω μέχρι και 2 ευρώ! Εγώ που υπό νορμάλ συνθήκες ντρέπομαι. Κάνουμε τα τελευταία ψώνια και επιστρέφουμε στο ξενοδοχείο όπου μας παίρνει το βανάκι και μας πάει στο αεροδρόμιο της Σαρτζάχ. Στον έλεγχο των διαβατηρίων μας υποδέχονται Μουλσουμάνες αυτήν την φορά ντυμένες παραδοσιακά με το ράσο και την μπούργκα όπου το πρόσωπο φαίνεται. Σούπερ βαμμένη η δικιά μου και λίγο σνομπ μην σου πω. Επιστροφή στην καθημερινότητα. Μπλιάχ.
Νόμιζα ότι ήταν ένα από τα λιγότερα όμορφα ταξίδια μου αλλά γύρισα και τελικά μου έλειψε.. άσε που κατεβήκαμε από το αεροπλάνο 23.30 και τρέχαμε να πάμε σε τραπέζι γάμου φίλων μας (την εκκλησία την χάσαμε) και περνόντας από τους δρόμους της Αθήνας αναρωτιόμουν που είναι όλα αυτά τα ψηλά κτίρια, που είναι αυτή η χλίδα?? Νομίζω πως για να ευχαριστηθείς το ταξίδι αυτό πρέπει να μην πας προκατειλλημένος και να κοιτάξεις να μπεις στο παλμό της πόλης. Γιατί η πόλη αν και τον έψαχνα στην αρχή, τελικά έχει παλμό. Χαλάρωσε και θα το βρεις. Ωστόσο δεν είναι από τις χώρες που θα ξαναπήγαινα, ίσως να το κανα μετά από πολλά χρόνια για να δω πόσα πολλά ακόμα έχουν φτιάξει. Ζητώ συγνώμη για την μεγάλη ιστορία, αλλά γράφοντας την παρασύρθηκα και μάλλον νόμιζα πως έγραφα στο ημερολόγιο μου όπως έκανα μικρή. Κι εις άλλα με υγεία…
Attachments
-
24,6 KB Προβολές: 341