Περιεχόμενα
O ήλιος είχε αρχίσει να φωτίζει με ένα έντονο πορτοκαλί χρώμα τη λεωφόρο των μπαομπάμπ την ώρα που φτάσαμε. Οι ξένοι ελάχιστοι και εμείς αποσβολωμένοι να τρέχουμε να βγούμε φωτογραφίες γιατί βιαζόμασταν…μονίμως στο τρέξιμο αυτό το ταξίδι ! Έπρεπε να φτάσουμε στο Kirindy Forest Reserve πριν τις 21:00 για να προλάβουμε το νυχτερινό περίπατο στο δάσος. Στάση 15 λεπτών στη λεωφόρο για τις απαραίτητες φωτογραφίες (θα ξαναερχόμασταν άλλωστε σε 2 μέρες) και φύγαμε τρέχοντας για το Kirindy.
Ο δρόμος αμμώδης – χωματόδρομος και α-τε-λεί-ω-το-ς. Φτάσαμε λοιπόν την τελευταία στιγμή στο πάρκο, τακτοποιηθήκαμε στο στοιχειώδες-απλό-λιτό bungalow μας και φεύγουμε για νυχτερινό περίπατο ανά ομάδες με τους ξεναγούς! Εδώ να σημειώσω ότι η κράτηση του bungalow γίνεται αποκλειστικά μέσω email-επικοινωνίας με το πάρκο. Το δάσος σαν βλάστηση δεν ήταν κάτι συναρπαστικό σε σημείο που ανησυχήσαμε για το αν υπάρχουν τα τροπικά δάση και οι ζούγκλες που είχαμε ονειρευτεί !! Όλη η περιοχή αυτή όμως στο νότο της χώρας δεν έχει ζούγκλες, ωστόσο έφταιγε και η περίοδος που πήγαμε εμείς, της ξηρασίας. Όμως από την άλλη στο Kirindy δεν μπορείς να έρθεις την περίοδο των βροχών !! Γιατί από την πολύ λάσπη ο δρόμος κλείνει και είναι απροσπέλαστος! Και γιατί να έρθει κάποιος στο Kirindy παρακαλώ;; Μα για να δει κυρίως τη διάσημη FOSSA (προφέρεται φούσα) και βέβαια αν είναι τυχερός και λαιμούριους !!! Και γιατί το Kirindy είναι ένα από τα λίγα πάρκα στη χώρα που επιτρέπεται το night walk !!! Η fossa λοιπόν είναι το πιο άγριο/σαρκοβόρο αιλουροειδές του νησιού. Ναι μάλιστα, η fossa είναι το πιο άγριο ζώο όλης της Μαδαγασκάρης και προς απογοήτευσή σας μην περιμένετε να βρείτε δηλητηριώδη φίδια και αράχνες και βατράχους στο νησί. Το νησί για χιλιάαααδες χρόνια ήταν αποκλεισμένο από την απέναντι στεριά της Αφρικής και των άλλων ηπείρων με αποτέλεσμα να μην «ευδοκιμήσουν» δηλητηριώδη – ανταγωνιστικά ζώα. Η fossa υπάρχει μόνο και μάλιστα είναι και άκρως επικίνδυνη. Όχι μόνο γιατί μπορεί να επιτεθεί στον άνθρωπο αλλά και κυρίως επειδή τρώει (δυστυχώς) και αποδεκατίζει τους γλυκύτατους λαιμούριους. Αυτή τη κακιά fossa ήρθαμε να δούμε λοιπόν γιατί μόνο σε αυτό το πάρκο κυκλοφορεί ελεύθερη. Τόσο ελεύθερη που την είδαμε τυχαία να λιάζεται στους κορμούς των δέντρων πάνω από το σπιτάκι μας το επόμενο πρωί…άγνοια κινδύνου λέγεται το γεγονός ότι κοιμηθήκαμε με το παράθυρο ανοικτό και κανείς δεν μας είπε τίποτα κιόλας.
Φύγαμε λοιπό για νυχτερινό περίπατο. Παρότι περίοδος ξηρασίας το δάσος δεν ήταν γυμνό και υπήρχαν πολλοί κορμοί δέντρων ανάμεσα από τους οποίους ελίσσονταν τα στενά μονοπάτια…Συναρπαστική εμπειρία το νυχτερινό περπάτημα μέσα στην απόλυτη σιωπή. Και ξαφνικά μέσα σε μία κουφάλα δέντρου εντοπίσαμε το πρώτο μας λαιμουριάκι !!! Η χαρά απερίγραπτη !!! Μη με ρωτήσετε όμως ποιο είδος ήταν γιατί με τόσους που είδαμε σε αυτή την εκδρομή χάσαμε τη μπάλα! Δύσκολη και απαιτητική η παρατήρηση μέσα στο σκοτάδι με τους φακούς, ο οδηγός δεν μιλάει και τα άπταιστα αγγλικά, η ζέστη κι υγρασία αρκετή και εμείς συνεχίζουμε…είδαμε ακόμη 2 λαιμουριάκια στη διαδρομή, κάτι περίεργα πουλιά που κούρνιαζαν στα κλαδιά του δέντρου και εξαντλημένοι πια γυρνάμε στον καταυλισμό.
Στο γυρισμό συναντιόμαστε με τις άλλες ομάδες και κάθε μία έχει να διηγηθεί μια συνεύρεση με έναν λαιμούριο, κάποιες περισσότερες και κάποιες λιγότερες. Ώρα για φαγητό με τι άλλο παρά ζέμπου (!!) υπό τη συνοδεία κεριών. Σύντομο μπανάκι στην υποτυπώδη τουαλέτα του μπανγκαλόου και ύπνος με το άκουσμα του δάσους γιατί την επομένη το πρωί ακολουθεί ο πρωινός περίπατος.
Πρωινό ξύπνημα λοιπόν, πρόχειρο πρωινό και κάπου εκεί πριν εξόρμηση στο δάσος έσκασαν μύτη πρωί πρωί οι φούσες !!!!! Νωχελικές, ολίγον βαριεστημένες άρχισαν να περπατάνε μέσα στο καταυλισμό και να ποζάρουν για εμάς στο φακό ! Και να σου οι φούσες στο δρόμο και να σου οι φούσες πάνω στους κορμούς των δέντρων….πω πω άντρο των φουσών κατάντησε το Kirindy reserve !!!
Και μετά από το φωτογραφικό διάλειμμα με τις fossa, η ομάδα ανασυντίθεται και μπαίνουμε ξανά στο δάσος για ένα διαφορετικο πια περίπατο. Αυτή τη φορά συναντήσαμε μπαομπάμπ, κάτι εξαιρετικά περίεργα – φαλλοκρατικά δέντρα (!!!!), σαύρες
και…ξαφνικά…. ΛΑΙΜΟΥΡΙΟΥΣ !!!!!!!!!!!!! Τι εξαιρετική τύχη ήταν αυτή ! Αυτή τη φορά συναντήσαμε πολλούς λαιμούριους !! Και από πολύ κοντά !!! Ωχ, να και άλλο είδος λαιμούριων με διαφορετικό τρίχωμα !!!! Μα τι απερίγραπτη χαρά είναι αυτή ! Σας αφήνω να τη μοιραστείτε μαζί μου, έστω και μέσα από τις φωτογραφίες. Kάντε μόνο πολύ ησυχία για να μη φύγουν !!!!
Ο σκοπός επετεύχθη !!! Για πρώτη φορά !! Γιατί θα ακολουθήσουν και άλλες φορές... Είδαμε τους πρώτους μας λαιμούριους ! Τι γλυκύτατα πλάσματα !!! Όμως τώρα δεν ξεκουραζόμαστε, έπεται συνέχεια και το μεγάλο ταξίδι της επιστροφής...φτάσαμε μέχρι την άλλη άκρη της χώρας για αυτές τις 3 ξεχωριστές στιγμές...να δούμε τη λεωφόρο των μπαομπάμπ, να κάνουμε νυχτερινό περίπατο και να δούμε τις φούσες αλλά και άλλες λαμούριους... και ΑΞΙΖΕ !!! Πίσω στο αμάξι, περνάμε μπροστά από μερικούς τάφους merina και φτάνουμε ξανά στη λεωφόρο των μπαομπάμπ, αυτή τη φορά να την απολαύσουμε όπως της αξίζει...
Ώρα για τη μεγάλη επιστροφή... Ακολουθεί σύντομο πέρασμα από Morondava, εφιαλτική βραδιά στο "μαγικό" Miandrivazo, διαμονή στην πρωτεύουσα Tana και φύγαμε για το βορρά, για τις τροπικές ζούγκλες και το εξωτικό νησάκι...
Ο δρόμος αμμώδης – χωματόδρομος και α-τε-λεί-ω-το-ς. Φτάσαμε λοιπόν την τελευταία στιγμή στο πάρκο, τακτοποιηθήκαμε στο στοιχειώδες-απλό-λιτό bungalow μας και φεύγουμε για νυχτερινό περίπατο ανά ομάδες με τους ξεναγούς! Εδώ να σημειώσω ότι η κράτηση του bungalow γίνεται αποκλειστικά μέσω email-επικοινωνίας με το πάρκο. Το δάσος σαν βλάστηση δεν ήταν κάτι συναρπαστικό σε σημείο που ανησυχήσαμε για το αν υπάρχουν τα τροπικά δάση και οι ζούγκλες που είχαμε ονειρευτεί !! Όλη η περιοχή αυτή όμως στο νότο της χώρας δεν έχει ζούγκλες, ωστόσο έφταιγε και η περίοδος που πήγαμε εμείς, της ξηρασίας. Όμως από την άλλη στο Kirindy δεν μπορείς να έρθεις την περίοδο των βροχών !! Γιατί από την πολύ λάσπη ο δρόμος κλείνει και είναι απροσπέλαστος! Και γιατί να έρθει κάποιος στο Kirindy παρακαλώ;; Μα για να δει κυρίως τη διάσημη FOSSA (προφέρεται φούσα) και βέβαια αν είναι τυχερός και λαιμούριους !!! Και γιατί το Kirindy είναι ένα από τα λίγα πάρκα στη χώρα που επιτρέπεται το night walk !!! Η fossa λοιπόν είναι το πιο άγριο/σαρκοβόρο αιλουροειδές του νησιού. Ναι μάλιστα, η fossa είναι το πιο άγριο ζώο όλης της Μαδαγασκάρης και προς απογοήτευσή σας μην περιμένετε να βρείτε δηλητηριώδη φίδια και αράχνες και βατράχους στο νησί. Το νησί για χιλιάαααδες χρόνια ήταν αποκλεισμένο από την απέναντι στεριά της Αφρικής και των άλλων ηπείρων με αποτέλεσμα να μην «ευδοκιμήσουν» δηλητηριώδη – ανταγωνιστικά ζώα. Η fossa υπάρχει μόνο και μάλιστα είναι και άκρως επικίνδυνη. Όχι μόνο γιατί μπορεί να επιτεθεί στον άνθρωπο αλλά και κυρίως επειδή τρώει (δυστυχώς) και αποδεκατίζει τους γλυκύτατους λαιμούριους. Αυτή τη κακιά fossa ήρθαμε να δούμε λοιπόν γιατί μόνο σε αυτό το πάρκο κυκλοφορεί ελεύθερη. Τόσο ελεύθερη που την είδαμε τυχαία να λιάζεται στους κορμούς των δέντρων πάνω από το σπιτάκι μας το επόμενο πρωί…άγνοια κινδύνου λέγεται το γεγονός ότι κοιμηθήκαμε με το παράθυρο ανοικτό και κανείς δεν μας είπε τίποτα κιόλας.
Φύγαμε λοιπό για νυχτερινό περίπατο. Παρότι περίοδος ξηρασίας το δάσος δεν ήταν γυμνό και υπήρχαν πολλοί κορμοί δέντρων ανάμεσα από τους οποίους ελίσσονταν τα στενά μονοπάτια…Συναρπαστική εμπειρία το νυχτερινό περπάτημα μέσα στην απόλυτη σιωπή. Και ξαφνικά μέσα σε μία κουφάλα δέντρου εντοπίσαμε το πρώτο μας λαιμουριάκι !!! Η χαρά απερίγραπτη !!! Μη με ρωτήσετε όμως ποιο είδος ήταν γιατί με τόσους που είδαμε σε αυτή την εκδρομή χάσαμε τη μπάλα! Δύσκολη και απαιτητική η παρατήρηση μέσα στο σκοτάδι με τους φακούς, ο οδηγός δεν μιλάει και τα άπταιστα αγγλικά, η ζέστη κι υγρασία αρκετή και εμείς συνεχίζουμε…είδαμε ακόμη 2 λαιμουριάκια στη διαδρομή, κάτι περίεργα πουλιά που κούρνιαζαν στα κλαδιά του δέντρου και εξαντλημένοι πια γυρνάμε στον καταυλισμό.
Στο γυρισμό συναντιόμαστε με τις άλλες ομάδες και κάθε μία έχει να διηγηθεί μια συνεύρεση με έναν λαιμούριο, κάποιες περισσότερες και κάποιες λιγότερες. Ώρα για φαγητό με τι άλλο παρά ζέμπου (!!) υπό τη συνοδεία κεριών. Σύντομο μπανάκι στην υποτυπώδη τουαλέτα του μπανγκαλόου και ύπνος με το άκουσμα του δάσους γιατί την επομένη το πρωί ακολουθεί ο πρωινός περίπατος.
Πρωινό ξύπνημα λοιπόν, πρόχειρο πρωινό και κάπου εκεί πριν εξόρμηση στο δάσος έσκασαν μύτη πρωί πρωί οι φούσες !!!!! Νωχελικές, ολίγον βαριεστημένες άρχισαν να περπατάνε μέσα στο καταυλισμό και να ποζάρουν για εμάς στο φακό ! Και να σου οι φούσες στο δρόμο και να σου οι φούσες πάνω στους κορμούς των δέντρων….πω πω άντρο των φουσών κατάντησε το Kirindy reserve !!!
Και μετά από το φωτογραφικό διάλειμμα με τις fossa, η ομάδα ανασυντίθεται και μπαίνουμε ξανά στο δάσος για ένα διαφορετικο πια περίπατο. Αυτή τη φορά συναντήσαμε μπαομπάμπ, κάτι εξαιρετικά περίεργα – φαλλοκρατικά δέντρα (!!!!), σαύρες
και…ξαφνικά…. ΛΑΙΜΟΥΡΙΟΥΣ !!!!!!!!!!!!! Τι εξαιρετική τύχη ήταν αυτή ! Αυτή τη φορά συναντήσαμε πολλούς λαιμούριους !! Και από πολύ κοντά !!! Ωχ, να και άλλο είδος λαιμούριων με διαφορετικό τρίχωμα !!!! Μα τι απερίγραπτη χαρά είναι αυτή ! Σας αφήνω να τη μοιραστείτε μαζί μου, έστω και μέσα από τις φωτογραφίες. Kάντε μόνο πολύ ησυχία για να μη φύγουν !!!!
Ο σκοπός επετεύχθη !!! Για πρώτη φορά !! Γιατί θα ακολουθήσουν και άλλες φορές... Είδαμε τους πρώτους μας λαιμούριους ! Τι γλυκύτατα πλάσματα !!! Όμως τώρα δεν ξεκουραζόμαστε, έπεται συνέχεια και το μεγάλο ταξίδι της επιστροφής...φτάσαμε μέχρι την άλλη άκρη της χώρας για αυτές τις 3 ξεχωριστές στιγμές...να δούμε τη λεωφόρο των μπαομπάμπ, να κάνουμε νυχτερινό περίπατο και να δούμε τις φούσες αλλά και άλλες λαμούριους... και ΑΞΙΖΕ !!! Πίσω στο αμάξι, περνάμε μπροστά από μερικούς τάφους merina και φτάνουμε ξανά στη λεωφόρο των μπαομπάμπ, αυτή τη φορά να την απολαύσουμε όπως της αξίζει...
Ώρα για τη μεγάλη επιστροφή... Ακολουθεί σύντομο πέρασμα από Morondava, εφιαλτική βραδιά στο "μαγικό" Miandrivazo, διαμονή στην πρωτεύουσα Tana και φύγαμε για το βορρά, για τις τροπικές ζούγκλες και το εξωτικό νησάκι...
