Περιεχόμενα
Kι αφού απολαύσαμε το μικρό, δροσιστικό, τροπικό μας παράδεισο ήρθε η ώρα να γυρίσουμε πίσω… Είπαμε, σε αυτό το ταξίδι ο χρόνος είναι εχθρός μας!!! Πεζοπορία λοιπόν μέχρι να βγούμε πάλι στο δρόμο και από εκεί να γυρίσουμε στο Vakona lodge γιατί έχουμε και άλλα πράγματα να κάνουμε. Μας περιμένει το «τεχνητό» νησί του ξενοδοχείου με τους… λαιμούριους !!!! Μάλιστα…ο ιδιοκτήτης του ξενοδοχείου έχει δημιουργήσει στην ουσία ένα τεχνητό χώρο, πρακτικά ένα νησί στη μέση μιας λίμνης, στο οποίο τοποθέτησε πολλούς, εξημερωμένους πια λαιμούριους! Ευαίσθητο κάπως το ζήτημα, καθώς οι «αληθινοί» λαιμούριοι, οι ελεύθεροι, οι άγριοι δεν έρχονται σε επαφή με τον άνθρωπο και δεν ΠΡΕΠΕΙ να έρχονται….και αρκετά τουριστικό επίσης θέαμα καθώς πληρώνεις το ανάλογο αντίτιμο για να πας με την πιρόγα απέναντι στο νησί…παρόλα αυτά, ειλικρινά, όσο αντίθετος και αν ήμουν δεοντολογικά με το όλο επιχείρημα, τελικά υπέκυψα στις πιέσεις των άλλων δύο ξετρελαμένων συνταξιδιωτών μου και ομολογώ πως η εμπειρία ήταν ΑΝΕΠΑΝΑΛΗΠΤΗ. Πόσα διαφορετικά λαιμουριάκια να πηδάνε πάνω σου για να τα ταΐσεις μπανάνα !!! Χαμός !!!! Χαμός από λαιμούριους και από τα φλας των φωτογραφιών!!! Kι εννοείται τα μπλουζάκια με τους λαιμούριους που έβγαλε η ομάδα απέκτησαν σημασία!! Εξαιρετικά ευχάριστη εμπειρία που συνιστώ να τη ζήσετε εφόσον φτάσετε μέχρι εκεί.
Συνεχίζουμε λοιπόν και πάμε να επισκεφτούμε άλλο ένα τουριστικό «προϊόν» του ξενοδοχείου, τη φάρμα κροκοδείλων !!! Δυστυχώς όμως η ώρα ήταν περασμένη και επομένως προλάβαμε την τελευταία στιγμή μια γρήγορη βόλτα μέσα στη φάρμα….Τίποτα το ιδιαίτερο βέβαια. Πολλοί κροκόδειλοι να…ξεκουράζονται, κάποιοι άλλοι να κολυμπούν βαριεστημένα στη λίμνη…βαρετό κάπως το θέαμα εκτός και αν τις πρωινές ώρες, υπάρχει περισσότερη ξενάγηση και παρέχονται πληροφορίες σχετικά με τα ζώα και τη ζωή τους. Με αυτά και με εκείνα, νύχτωσε και μετά από μία γεμάτη μέρα ήρθε η ώρα να φάμε το τελευταίο μας βραδινό στο ξενοδοχείο και να κοιμηθούμε πάλι υπό το άκουσμα των τροπικών καλεσμάτων….
Πολύ πρωινό ξύπνημα για ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ και αποχαιρετάμε το Vakona lodge
με σκοπό να επισκεφτούμε το δεύτερο και υπερβολικά πιο τουριστικό εθνικό πάρκο της χώρας, το Andasibe National Park. Το Andasibe NP είναι το πιο τουριστικό πάρκο της Μαδαγασκάρης γιατί είναι και το πιο κοντινό στην πρωτεύουσα. Άφιξη λοιπόν στο πάρκο και ξανά ξεχυνόμαστε στο δάσος για να δούμε τί άλλο… λαιμούριους!! Άλλα τόσα συμπαθέστατα ζωάκια συμπλήρωσαν το φωτογραφικό μας παζλ και αυτή τη φορά είχαμε την ευκαιρία-τύχη να δούμε ακόμη ένα είδος που μας έλλειπε !!! Αυτό του χρυσού λαιμούριου !!! Απολαύστε τις φωτογραφίες με λαιμούριους για τελευταία φορά πια
((((
Μόλις τελείωσε η περιπλάνηση στο Andasibe ΝP, ξέραμε μέσα μας ότι είχε τελειώσει και το μεγαλύτερο και πιο δύσκολο κομμάτι αυτού του ταξιδιού. Το φυσιολατρικό κομμάτι, τα πάρκα, τα μπαομπάμπ, οι λαιμούριοι… τα απόλυτα must τα είχαμε καλύψει! Τώρα είχε έρθει η ώρα να χαλαρώσουμε… καιρός λοιπόν να γνωρίσουμε την… εξωτική Μαδαγασκάρη !!! Καιρός για διακοπές, τροπικά νησάκια, φοινικάκια και τυρκουάζ νερά!! Ελάτε λοιπόν να εξερευνήσουμε ένα μικρό κομμάτι της Ανατολικής Μαδαγασκάρης !! Στο αμάξι και πάλι λοιπόν γιατί για άλλη μια φορά ο δρόμος είναι μακρύς, πολύ μακρύς, και απαιτεί οδήγηση πολλών χιλιομέτρων με σκοπό μέχρι το βράδυ να έχουμε φτάσει στο Mahambo. Το τοπίο ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ αρχίζει να αλλάζει μια και καλή… Η Μαδαγασκάρη πια δεν είναι ένα ξερό, καμμένο νησί με κοκκινοπορτοκαλί και γεώδεις αποχρώσεις….Το είχαμε καταλάβει βέβαια ήδη από τα τελευταία πάρκα και το δρόμο προς εκεί αλλά τώρα πια το πράσινο είναι πολύ πιο έντονο. Τροπική βλάστηση, μπανανιές, φοινικόδεντρα κυριαρχούν στο τοπίο και ξάφνου εμφανίζεται και η θάλασσα…ο αγριεμένος Ινδικός Ωκεανός! Απερίγραπτη η χαρά μας που οδεύουμε παράλληλα με το κύμα κάνοντας παράλληλα κάποιες μικρές στάσεις στο δρόμο για ανεφοδιασμό…
με μεγαλύτερη στάση μας αυτή στην Toamasina, τη μεγαλύτερη πόλη της Ανατολικής Μαδαγασκάρης. Λίγες φευγαλέες εικόνες από Toamasina
και συνεχίζουμε παράλληλα με τον ωκεανό για τον τελικό μας προορισμό για σήμερα, το Mahambo.
Το Μahambo λοιπόν δεν είναι τίποτα σπουδαίο αλλά το μέρος που επιλέξαμε να μείνουμε καθώς ο δρόμος μέχρι το Soanierana-Ivongo (το σημείο από όπου φεύγει το ταχύπλοο για το νησάκι Ile Saint Mairie) είναι μακρύς. Πολύ μακρύς !! Απολαμβάνουμε το πρώτο μας (σε αυτό το ταξίδι) ηλιοβασίλεμα στον Ινδικό Ωκεανό, τρώμε ένα κλασσικό πια φαγητό (κρέας με ρύζι), ένα εντυπωσιακό για τα δεδομένα της χώρας επιδόρπιο με μπανάνες φλαμπέ (!!!) και πέφτουμε για ύπνο σε ένα ιδιαίτερα μέτριο -αναγκαστική επιλογή γιατί δεν υπήρχε τίποτα άλλο- κατάλυμα με πασσάλους πάνω στη λίμνη (δεν θα ήθελα να ξέρω πόσα φίδια ή κροκόδειλοι υπήρχαν εκεί κάτω!!!) και λίγα μέτρα πιο κάτω να ακούγεται το κύμα του Ινδικού ωκεανού να σκάει στην ακτή. Κουρασμένοι μα ευτυχισμένοι !!!
Η ημέρα ξημέρωσε πλάι στο κύμα και εμείς απολαμβάνουμε μετά το ηλιοβασίλεμα τη πρώτη μας χαραυγή στον Ινδικό ωκεανό! Τρώμε γρήγορα το στοιχειώδες πρωινό του «ξενοδοχείου δεν το λες»
και φύγαμε για το Soanierana-Ivongo. Με τις κρατήσεις στο χέρι (η εταιρεία El Condor που διαχειρίζεται το ταχύπλοο για το νησί έχει site στο ιντερνετ από όπου μπορείτε να κάνετε κράτηση και να πληρώσετε ουσιαστικά τα εισιτήρια, τα οποία τα παραλαμβάνετε μετά στην ακτή από όπου φεύγει το ταχύπλοο) φτάνουμε ενθουσιασμένοι στο σημείο αναχώρησης. Η θάλασσα αρχίζει δειλά δειλά να γίνεται κατά τόπους τυρκουάζ και πολλά φοινικάκια λιάζονται στην ακτή !! Σύντομο καφεδάκι στο πολύ όμορφο ξενοδοχείο της παραλίας
'
Δυστυχώς όμως δεν είμασταν μόνοι καθώς πολλοί τουρίστες έχουν ανακαλύψει αυτό το μικρό τροπικό παράδεισο. Έφτασε και το πλοιάριο και με Αφρικάνικο τρόπο μεταφοράς επιβιβαστήκαμε!! Άλλωστε προβλήτα δεν υπήρχε, βγάζουμε παπουτσάκια, ανεβαίνουμε στην ξύλινη «αποβάθρα», ανά ομάδες επιβιβαζόμαστε στη βάρκα (οι βαλίτσες χώρια - ευτυχώς τις μεταφέρουν γεροδεμένοι Μαδαγασκαριανοί) και στη συνέχεια μας μεταφέρουν μέχρι το ταχύπλοο για να ανεβούμε.
Το ταξίδι ξεκινάει και επιτέλους πλέουμε στον Ινδικό ωκεανό. Κι αφού το παίξαμε έξυπνοι και χωρίς αντιηλιακό καθίσαμε στο κατάστρωμα, μέχρι να καταλάβουμε τί είχαμε κάνει και ότι είχαμε γίνει αστακοί…φτάσαμε επιτέλους στο λιμανάκι του νησιού Ile Saint Mairie (στα Μαλγάσια- Nosy Boraha), το Ambodifotatra !
Και κάπου εδώ ο χρόνος σταματά… και μεταφερόμαστε σε έναν απίστευτο, ευωδιαστό, πολύχρωμο τροπικό παράδεισο όπου όλα κυλάνε αργά και μακριά από τον έξω κόσμο…
Συνεχίζουμε λοιπόν και πάμε να επισκεφτούμε άλλο ένα τουριστικό «προϊόν» του ξενοδοχείου, τη φάρμα κροκοδείλων !!! Δυστυχώς όμως η ώρα ήταν περασμένη και επομένως προλάβαμε την τελευταία στιγμή μια γρήγορη βόλτα μέσα στη φάρμα….Τίποτα το ιδιαίτερο βέβαια. Πολλοί κροκόδειλοι να…ξεκουράζονται, κάποιοι άλλοι να κολυμπούν βαριεστημένα στη λίμνη…βαρετό κάπως το θέαμα εκτός και αν τις πρωινές ώρες, υπάρχει περισσότερη ξενάγηση και παρέχονται πληροφορίες σχετικά με τα ζώα και τη ζωή τους. Με αυτά και με εκείνα, νύχτωσε και μετά από μία γεμάτη μέρα ήρθε η ώρα να φάμε το τελευταίο μας βραδινό στο ξενοδοχείο και να κοιμηθούμε πάλι υπό το άκουσμα των τροπικών καλεσμάτων….
Πολύ πρωινό ξύπνημα για ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ και αποχαιρετάμε το Vakona lodge
με σκοπό να επισκεφτούμε το δεύτερο και υπερβολικά πιο τουριστικό εθνικό πάρκο της χώρας, το Andasibe National Park. Το Andasibe NP είναι το πιο τουριστικό πάρκο της Μαδαγασκάρης γιατί είναι και το πιο κοντινό στην πρωτεύουσα. Άφιξη λοιπόν στο πάρκο και ξανά ξεχυνόμαστε στο δάσος για να δούμε τί άλλο… λαιμούριους!! Άλλα τόσα συμπαθέστατα ζωάκια συμπλήρωσαν το φωτογραφικό μας παζλ και αυτή τη φορά είχαμε την ευκαιρία-τύχη να δούμε ακόμη ένα είδος που μας έλλειπε !!! Αυτό του χρυσού λαιμούριου !!! Απολαύστε τις φωτογραφίες με λαιμούριους για τελευταία φορά πια
((((
Μόλις τελείωσε η περιπλάνηση στο Andasibe ΝP, ξέραμε μέσα μας ότι είχε τελειώσει και το μεγαλύτερο και πιο δύσκολο κομμάτι αυτού του ταξιδιού. Το φυσιολατρικό κομμάτι, τα πάρκα, τα μπαομπάμπ, οι λαιμούριοι… τα απόλυτα must τα είχαμε καλύψει! Τώρα είχε έρθει η ώρα να χαλαρώσουμε… καιρός λοιπόν να γνωρίσουμε την… εξωτική Μαδαγασκάρη !!! Καιρός για διακοπές, τροπικά νησάκια, φοινικάκια και τυρκουάζ νερά!! Ελάτε λοιπόν να εξερευνήσουμε ένα μικρό κομμάτι της Ανατολικής Μαδαγασκάρης !! Στο αμάξι και πάλι λοιπόν γιατί για άλλη μια φορά ο δρόμος είναι μακρύς, πολύ μακρύς, και απαιτεί οδήγηση πολλών χιλιομέτρων με σκοπό μέχρι το βράδυ να έχουμε φτάσει στο Mahambo. Το τοπίο ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ αρχίζει να αλλάζει μια και καλή… Η Μαδαγασκάρη πια δεν είναι ένα ξερό, καμμένο νησί με κοκκινοπορτοκαλί και γεώδεις αποχρώσεις….Το είχαμε καταλάβει βέβαια ήδη από τα τελευταία πάρκα και το δρόμο προς εκεί αλλά τώρα πια το πράσινο είναι πολύ πιο έντονο. Τροπική βλάστηση, μπανανιές, φοινικόδεντρα κυριαρχούν στο τοπίο και ξάφνου εμφανίζεται και η θάλασσα…ο αγριεμένος Ινδικός Ωκεανός! Απερίγραπτη η χαρά μας που οδεύουμε παράλληλα με το κύμα κάνοντας παράλληλα κάποιες μικρές στάσεις στο δρόμο για ανεφοδιασμό…
με μεγαλύτερη στάση μας αυτή στην Toamasina, τη μεγαλύτερη πόλη της Ανατολικής Μαδαγασκάρης. Λίγες φευγαλέες εικόνες από Toamasina
και συνεχίζουμε παράλληλα με τον ωκεανό για τον τελικό μας προορισμό για σήμερα, το Mahambo.
Το Μahambo λοιπόν δεν είναι τίποτα σπουδαίο αλλά το μέρος που επιλέξαμε να μείνουμε καθώς ο δρόμος μέχρι το Soanierana-Ivongo (το σημείο από όπου φεύγει το ταχύπλοο για το νησάκι Ile Saint Mairie) είναι μακρύς. Πολύ μακρύς !! Απολαμβάνουμε το πρώτο μας (σε αυτό το ταξίδι) ηλιοβασίλεμα στον Ινδικό Ωκεανό, τρώμε ένα κλασσικό πια φαγητό (κρέας με ρύζι), ένα εντυπωσιακό για τα δεδομένα της χώρας επιδόρπιο με μπανάνες φλαμπέ (!!!) και πέφτουμε για ύπνο σε ένα ιδιαίτερα μέτριο -αναγκαστική επιλογή γιατί δεν υπήρχε τίποτα άλλο- κατάλυμα με πασσάλους πάνω στη λίμνη (δεν θα ήθελα να ξέρω πόσα φίδια ή κροκόδειλοι υπήρχαν εκεί κάτω!!!) και λίγα μέτρα πιο κάτω να ακούγεται το κύμα του Ινδικού ωκεανού να σκάει στην ακτή. Κουρασμένοι μα ευτυχισμένοι !!!
Η ημέρα ξημέρωσε πλάι στο κύμα και εμείς απολαμβάνουμε μετά το ηλιοβασίλεμα τη πρώτη μας χαραυγή στον Ινδικό ωκεανό! Τρώμε γρήγορα το στοιχειώδες πρωινό του «ξενοδοχείου δεν το λες»
και φύγαμε για το Soanierana-Ivongo. Με τις κρατήσεις στο χέρι (η εταιρεία El Condor που διαχειρίζεται το ταχύπλοο για το νησί έχει site στο ιντερνετ από όπου μπορείτε να κάνετε κράτηση και να πληρώσετε ουσιαστικά τα εισιτήρια, τα οποία τα παραλαμβάνετε μετά στην ακτή από όπου φεύγει το ταχύπλοο) φτάνουμε ενθουσιασμένοι στο σημείο αναχώρησης. Η θάλασσα αρχίζει δειλά δειλά να γίνεται κατά τόπους τυρκουάζ και πολλά φοινικάκια λιάζονται στην ακτή !! Σύντομο καφεδάκι στο πολύ όμορφο ξενοδοχείο της παραλίας
Δυστυχώς όμως δεν είμασταν μόνοι καθώς πολλοί τουρίστες έχουν ανακαλύψει αυτό το μικρό τροπικό παράδεισο. Έφτασε και το πλοιάριο και με Αφρικάνικο τρόπο μεταφοράς επιβιβαστήκαμε!! Άλλωστε προβλήτα δεν υπήρχε, βγάζουμε παπουτσάκια, ανεβαίνουμε στην ξύλινη «αποβάθρα», ανά ομάδες επιβιβαζόμαστε στη βάρκα (οι βαλίτσες χώρια - ευτυχώς τις μεταφέρουν γεροδεμένοι Μαδαγασκαριανοί) και στη συνέχεια μας μεταφέρουν μέχρι το ταχύπλοο για να ανεβούμε.
Το ταξίδι ξεκινάει και επιτέλους πλέουμε στον Ινδικό ωκεανό. Κι αφού το παίξαμε έξυπνοι και χωρίς αντιηλιακό καθίσαμε στο κατάστρωμα, μέχρι να καταλάβουμε τί είχαμε κάνει και ότι είχαμε γίνει αστακοί…φτάσαμε επιτέλους στο λιμανάκι του νησιού Ile Saint Mairie (στα Μαλγάσια- Nosy Boraha), το Ambodifotatra !
Και κάπου εδώ ο χρόνος σταματά… και μεταφερόμαστε σε έναν απίστευτο, ευωδιαστό, πολύχρωμο τροπικό παράδεισο όπου όλα κυλάνε αργά και μακριά από τον έξω κόσμο…
