gelf
Member
- Μηνύματα
- 659
- Likes
- 12.801
Κεφάλαιο 5
Κτίρια ΟΗΕ, Κεντρικός Σταθμός, Άπερ Μιντάουν και Central Park.
Ξυπνάω και ρίχνω μια ματιά στο παράθυρο. Βλέπω μια Νέα Υόρκη φωτεινή – ηλιόλουστη (με πολύ λίγα σύννεφα).
Εκτός από τη μουσική της σκηνή, τη wall street, τον κινηματογράφο κλπ, από μικρό παιδί έχω συνδυάσει τη Νέα Υόρκη με τον ΟΗΕ. Ξεμπερδεύουμε γρήγορα με το πρωινό και παίρνουμε ταξί να μας πάει στα κτίρια του ΟΗΕ, τα οποία ήταν στην ανατολική πλευρά, το μετρό δεν εξυπηρετούσε, αλλά ευτυχώς λόγω Σαββάτου και πιθανώς λόγω και πρωινού δεν συναντήσαμε πολύ κίνηση. Το ταξί διέσχισε με ταχύτητα την 42η οδό
έως το ανατολικό της σημείο, όπου και η έδρα του ΟΗΕ. Ο ΟΗΕ ιδρύθηκε το έτος 1945 και ήταν η συνέχεια της ΚΤΕ (κοινωνίας των εθνών). Ο ΟΗΕ ξεκίνησε με 51 μέλη αλλά τα μέλη του συνεχώς αυξάνουν και σήμερα έχει 193 μέλη. Η Νέα Υόρκηέγινε έδρα του ΟΗΕ όταν ο Τζ. Ροκφέλερ Τζούνιορ έδωσε 8.500.000 $ για την αγορά της έκτασης των 18 στρεμμάτων, όπου είναι κατασκευασμένα τα κτίρια του ΟΗΕ, έκταση η οποία δεν ανήκει στο κράτος των ΗΠΑ, αλλά θεωρείται διεθνής ζώνη. Αφού βγάλαμε τις σχετικές φωτογραφίες,
κατευθυνθήκαμε δυτικά προς τον κεντρικό σταθμό. Περάσαμε κοντά από το κτίριο Κράισλερ, κατασκευασμένο το έτος 1930, με μοτίβα μηχανοκίνητων. Η αρ- ντεκό κορυφή του κτιρίου από ανοξείδωτο ατσάλι προσομοιάζει με μάσκα αυτοκινήτου.
Αν και λίγους μήνες μετά την ολοκλήρωσή του το έτος 1930, το κτίριο Κράισλερ έχασε τον τίτλο του υψηλοτέρου κτιρίου του κόσμου από το Empire State Building, εξακολουθεί και σήμερα να είναι από τα χαρακτηριστικότερα κτίρια της Νέας Υόρκης και να υπενθυμίζει τη χρυσή εποχή της αμερικανικής αυτοκινητοβιομηχανίας.
Συνεχίσαμε κατά μήκος της 42ης οδού κατευθυνόμενοι δυτικά και φτάσαμε στον Μεγάλο Κεντρικό Σταθμό, όπου κατ’ αρχήν εντυπωσιάζει η πρόσοψη με τις κολόνες και τα αγάλματα του Ερμή, του Ηρακλή και της Αθηνάς στην πρόσοψη της 42ης οδού.
Μπήκαμε στο εσωτερικό του σταθμού. Είναι εντυπωσιακή η αίθουσα με τους πολυελαίους, η θολωτή οροφή, οι μαρμάρινες μεγάλες σκάλες, το περίπτερο των πληροφοριών με το ρολόι με τις τέσσερις όψεις στην οροφή του, τα καταστήματα κλπ.
Όταν φύγαμε από τον Μεγάλο Κεντρικό Σταθμό κατευθυνθήκαμε προς την 5η λεωφόρο ρίχνοντας άλλη μια ματιά προς το εντυπωσιακό κτίριο Κράισλερ.
Προχωρήσαμε κατά μήκος της 5ης λεωφόρου κατευθυνόμενοι βόρεια. Ήταν Σάββατο μεσημέρι και υπήρχε πολύς κόσμος στους δρόμους.
Περάσαμε από το Σανέλ Γκάρντενς, μπροστά από το Ροκφέλερ Σέντερ, όπου ξεκουραστήκαμε λίγο
Κατόπιν περάσαμε διαγώνια απέναντι στον καθεδρικό ναό του Αγίου Πατρικίου.
Συνεχίσαμε κατά μήκος της 5ης λεωφόρου κατευθυνόμενοι βόρεια προς το Σέντραλ Παρκ. Ο καιρός ήταν πολύ καλός, ήταν Σάββατο μεσημέρι και ο κόσμος είχε κατακλύσει το πάρκο. Το πάρκο για να δημιουργηθεί χρειάστηκε πάνω από 10.000.000 φορτία από πέτρες και χώμα. Έτσι ο πρώην βαλτότοπος μεταμορφώθηκε σε λόφους, λίμνες και επίπεδες εκτάσεις με πάνω από 500.000 δέντρα και θάμνους.
Άκουγες παντού μουσική, αλλά στην παρακάτω φωτογραφία φαίνεται μια εκπληκτική μπάντα, που παίζει country.
Και εδώ ένα σκιουράκι.
Η ώρα είχε περάσει και το βράδυ είχε Terra Blues.
Βγήκαμε από το νοτιοδυτικό άκρο του Central Park στην πλατεία Κολόμβου, πήραμε το μετρό και πήγαμε στο ξενοδοχείο για ένα σύντομο ντους και ολιγόωρη ξεκούραση.
Κτίρια ΟΗΕ, Κεντρικός Σταθμός, Άπερ Μιντάουν και Central Park.
Ξυπνάω και ρίχνω μια ματιά στο παράθυρο. Βλέπω μια Νέα Υόρκη φωτεινή – ηλιόλουστη (με πολύ λίγα σύννεφα).
Εκτός από τη μουσική της σκηνή, τη wall street, τον κινηματογράφο κλπ, από μικρό παιδί έχω συνδυάσει τη Νέα Υόρκη με τον ΟΗΕ. Ξεμπερδεύουμε γρήγορα με το πρωινό και παίρνουμε ταξί να μας πάει στα κτίρια του ΟΗΕ, τα οποία ήταν στην ανατολική πλευρά, το μετρό δεν εξυπηρετούσε, αλλά ευτυχώς λόγω Σαββάτου και πιθανώς λόγω και πρωινού δεν συναντήσαμε πολύ κίνηση. Το ταξί διέσχισε με ταχύτητα την 42η οδό
έως το ανατολικό της σημείο, όπου και η έδρα του ΟΗΕ. Ο ΟΗΕ ιδρύθηκε το έτος 1945 και ήταν η συνέχεια της ΚΤΕ (κοινωνίας των εθνών). Ο ΟΗΕ ξεκίνησε με 51 μέλη αλλά τα μέλη του συνεχώς αυξάνουν και σήμερα έχει 193 μέλη. Η Νέα Υόρκηέγινε έδρα του ΟΗΕ όταν ο Τζ. Ροκφέλερ Τζούνιορ έδωσε 8.500.000 $ για την αγορά της έκτασης των 18 στρεμμάτων, όπου είναι κατασκευασμένα τα κτίρια του ΟΗΕ, έκταση η οποία δεν ανήκει στο κράτος των ΗΠΑ, αλλά θεωρείται διεθνής ζώνη. Αφού βγάλαμε τις σχετικές φωτογραφίες,
κατευθυνθήκαμε δυτικά προς τον κεντρικό σταθμό. Περάσαμε κοντά από το κτίριο Κράισλερ, κατασκευασμένο το έτος 1930, με μοτίβα μηχανοκίνητων. Η αρ- ντεκό κορυφή του κτιρίου από ανοξείδωτο ατσάλι προσομοιάζει με μάσκα αυτοκινήτου.
Αν και λίγους μήνες μετά την ολοκλήρωσή του το έτος 1930, το κτίριο Κράισλερ έχασε τον τίτλο του υψηλοτέρου κτιρίου του κόσμου από το Empire State Building, εξακολουθεί και σήμερα να είναι από τα χαρακτηριστικότερα κτίρια της Νέας Υόρκης και να υπενθυμίζει τη χρυσή εποχή της αμερικανικής αυτοκινητοβιομηχανίας.
Συνεχίσαμε κατά μήκος της 42ης οδού κατευθυνόμενοι δυτικά και φτάσαμε στον Μεγάλο Κεντρικό Σταθμό, όπου κατ’ αρχήν εντυπωσιάζει η πρόσοψη με τις κολόνες και τα αγάλματα του Ερμή, του Ηρακλή και της Αθηνάς στην πρόσοψη της 42ης οδού.
Μπήκαμε στο εσωτερικό του σταθμού. Είναι εντυπωσιακή η αίθουσα με τους πολυελαίους, η θολωτή οροφή, οι μαρμάρινες μεγάλες σκάλες, το περίπτερο των πληροφοριών με το ρολόι με τις τέσσερις όψεις στην οροφή του, τα καταστήματα κλπ.
Όταν φύγαμε από τον Μεγάλο Κεντρικό Σταθμό κατευθυνθήκαμε προς την 5η λεωφόρο ρίχνοντας άλλη μια ματιά προς το εντυπωσιακό κτίριο Κράισλερ.
Προχωρήσαμε κατά μήκος της 5ης λεωφόρου κατευθυνόμενοι βόρεια. Ήταν Σάββατο μεσημέρι και υπήρχε πολύς κόσμος στους δρόμους.
Περάσαμε από το Σανέλ Γκάρντενς, μπροστά από το Ροκφέλερ Σέντερ, όπου ξεκουραστήκαμε λίγο
Κατόπιν περάσαμε διαγώνια απέναντι στον καθεδρικό ναό του Αγίου Πατρικίου.
Συνεχίσαμε κατά μήκος της 5ης λεωφόρου κατευθυνόμενοι βόρεια προς το Σέντραλ Παρκ. Ο καιρός ήταν πολύ καλός, ήταν Σάββατο μεσημέρι και ο κόσμος είχε κατακλύσει το πάρκο. Το πάρκο για να δημιουργηθεί χρειάστηκε πάνω από 10.000.000 φορτία από πέτρες και χώμα. Έτσι ο πρώην βαλτότοπος μεταμορφώθηκε σε λόφους, λίμνες και επίπεδες εκτάσεις με πάνω από 500.000 δέντρα και θάμνους.
Άκουγες παντού μουσική, αλλά στην παρακάτω φωτογραφία φαίνεται μια εκπληκτική μπάντα, που παίζει country.
Και εδώ ένα σκιουράκι.
Η ώρα είχε περάσει και το βράδυ είχε Terra Blues.
Βγήκαμε από το νοτιοδυτικό άκρο του Central Park στην πλατεία Κολόμβου, πήραμε το μετρό και πήγαμε στο ξενοδοχείο για ένα σύντομο ντους και ολιγόωρη ξεκούραση.
Last edited:
