travelbreak
Member
- Μηνύματα
- 1.765
- Likes
- 14.581
- Επόμενο Ταξίδι
- ???
- Ταξίδι-Όνειρο
- Υπερσιβηρικός
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Πρώτη μέρα Λισαβόνα
- Νησιά Faial και Pico - Βόλτες στο Faial
- Pico - Βόλτες σε βουνά και ακτές
- Pico και Faial
- Βόλτες στο νησί Faial
- Photos
- Terceira
- Βόλτες στην Terceira
- Sao Miguel
- Sao Miguel - από Miradouro σε Miradouro
- Sao Miguel: Sete Sidades, Mosteiros και Ferraria
- Απογευματινή βόλτα στη Λισαβόνα
- Belem - Επιστροφή
Σάββατο 27/11/2021, Βόλτες στο νησί Faial
Η σημερινή μέρα ήταν από τις πιο ωραίες του ταξιδιού φωτογραφικά. Θα φανεί από τα επόμενα.
Όπως όλες αυτές τις τελευταίες μέρες, έτσι και σήμερα ξυπνήσαμε νωρίς: περίπου στις 5:00 το πρωί, παρότι είχαμε κοιμηθεί μετά τις 11:00 χθες το βράδυ. Όλο και κάτι βρίσκουμε να κάνουμε μέχρι να πάει η ώρα 8:00 και να αναχωρήσουμε με την παρέα μας. Καταρχάς σε αυτό το ξενοδοχείο έχουμε πρωινό. Όμως το πρωινό δεν είναι σε κάποιο κοινόχρηστο χώρο του ξενοδοχείου, αλλά το παίρνουμε μέσα στο δωμάτιό μας. Από νωρίς την προηγούμενη μέρα έχουν βάλει διαφορά πράγματα για να φάμε: ζαμπόν, τυρί, γάλα, πορτοκαλάδα, κάποια γλυκά με βάση το αλεύρι και κάτι άλλα μικροπράγματα. Εννοείται και καφέ και έχομε να ασχολιόμαστε με το να τρώμε, να πλένουμε μετά αυτά τα οποία έχουμε λερώσει και λοιπά.
H θέα από το δωμάτιό μας:
Όταν λίγο μετά τις 8:00 βρεθήκαμε και οι πέντε στο αυτοκίνητο διαπιστώσαμε ότι ο καιρός ήταν όπως είχε προβλεφτεί από την μετεωρολογική υπηρεσία: πολύ καλός. Σύννεφα ελάχιστα υπήρχαν στον ουρανό και γι’ αυτό αποφασίσαμε να ανέβουμε επάνω στην Καλντέρα για να τη δούμε πεντακάθαρη. Λίγο πριν τις 9:00 φτάσαμε εκεί πάνω. Επειδή ήταν πρωί έκανε αρκετό κρύο με αποτέλεσμα να ντυθούμε καλά και να κάνουμε βόλτα θαυμάζοντας την πεντακάθαρη καλντέρα, που απλωνόταν στο βάθος, αρκετά χαμηλά. Όμως ο ήλιος ήταν χαμηλά ακόμα και γι’ αυτό έπεφτε η σκιά μέσα στο εσωτερικό της καλντέρας, με αποτέλεσμα να μην μπορούμε να ευχαριστηθούμε το τοπίο και να βγάλουμε καλές φωτογραφίες. Έτσι αποφασίσαμε να μη μείνουμε περισσότερο από μισή ώρα και θα είχαμε χρόνο αργότερα το μεσημέρι να επιστρέφαμε με καλύτερες συνθήκες ορατότητας.
Το νησί έχει πολύ όμορφα δάση:
Έτσι πήραμε ένα δρόμο εσωτερικό του νησιού για να βρεθούμε στη βόρεια πλευρά του, την οποία βέβαια είχαμε επισκεφθεί δύο μέρες πριν όταν είχαμε φτάσει στο νησί με το αεροπλάνο. Τότε ο καιρός ήταν πολύ άσχημος και δεν είχαμε ευχαριστηθεί τις βόλτες. Γι’ αυτό τώρα σταματούσαμε πάλι τραβώντας φωτογραφίες σε μέρη λίγο πολύ γνωστά.
Είχαμε πάρει την κατεύθυνση προς τα Capelinhos. Λίγο πριν φτάσουμε είδαμε να εκτείνεται ένας μεγάλος λόφος με μαύρο χώμα, προφανώς από την έκρηξη του 1957.
Παρκάραμε το αυτοκίνητο και κατεβήκαμε με τα πόδια, αφού είδαμε μία ταμπέλα που έλεγε ότι η απόσταση μέχρι κάπου, χωρίς να γνωρίζουμε εμείς τις τοποθεσίες, ήταν 900 μέτρα. Προχωρήσαμε και οι πέντε κατά βούληση και ανεβήκαμε σε ένα ψηλό σημείο και αντικρίσαμε το υπέροχο θέαμα να πέφτουν οι μαύροι βράχοι μέσα στη θάλασσα από ένα ύψος περίπου 70 μέτρων μπροστά μας. Ήταν ο λόφος του ηφαιστείου που δημιούργησε ένα καινούργιο κομμάτι γης. Τα πετρώματα και όλο το περιβάλλον ήταν υπέροχο και εμείς πηγαίναμε από κορυφή σε κορυφή για να δούμε όλο και περισσότερο το θέαμα αυτό.
Προς την νότια πλευρά ήταν και ο παλιός Φάρος που είχε σκεπαστεί από την έκρηξη του νέου ηφαιστείου. Φυσικά τον είχαμε επισκεφτεί την προηγούμενη Τετάρτη. Σύντομα πήγαμε ξανά. Μείναμε αυτή τη φορά περισσότερο από την προηγούμενη και μας άρεσε πάρα πολύ.
Τελειώνοντας τις βόλτες είπαμε να πάμε πάλι στην Καλντέρα αφού ο ήλιος πια ήταν ψηλά. Έβαλα στο GPS τον προορισμό, αλλά μας πήγε από ένα δρόμο λίγο περίεργο. Συγκεκριμένα μας πήγε από τη νότια πλευρά και ο δρόμος δεν ήταν και τόσο καλός. Όμως ήταν άσφαλτος και όταν έφτανε εκεί, έκανε ένα με δύο χιλιόμετρα γύρω από την Καλντέρα, ίσως και περισσότερα. Απολαύσαμε πολύ καλύτερα το τοπίο με ήλιο και ήταν πεντακάθαρη η ατμόσφαιρα.
Εδώ πριν φτάσουμε:
Από εκεί φαινόταν και υπέροχα το νησί Πίκο:
Η Καλντέρα είναι το σημαντικότερο αξιοθέατο του νησιού. αφού το απολαύσαμε, συνεχίσαμε τις εξερευνήσεις μας. Δεν υπήρχε δρόμος για να πάμε από την πλευρά του κεντρικού δρόμου και επιστρέψαμε σχεδόν από τον ίδιο δρόμο. Σε κάποιο σημείο βέβαια κάναμε μία παράκαμψη για να πάμε προς την νότια πλευρά του νησιού και να δούμε διάφορα miradouro που δεν είχαμε δει. Η ιδέα ήταν πάρα πολύ καλή γιατί είδαμε πολύ όμορφα μέρη σε αυτό το νησί.
Πρώτα σταματήσαμε στο Castelo Branco. Είναι ένας πολύ μεγάλος βράχος κοντά στο αεροδρόμιο, τον οποίο είχαμε δει και όταν ερχόμασταν με το αεροπλάνο από την Λισαβόνα την Τετάρτη.
Επόμενες δυο στάσεις στην περιοχή Ponta Furada με υπέροχους βράχους στη θάλασσα και σπηλιές δημιουργημένες από τα μεγάλα κύματα. Πολλές από τις σπηλιές ήταν έτσι δημιουργημένες που είχαν δημιουργηθεί διαμπερείς τρύπες στους βράχους. Μας άρεσαν πάρα πολύ και τραβήξαμε πολλές φωτογραφίες πηγαίνοντας πάνω-κάτω για να βρούμε την καλύτερη θέα.
Μετά και από αυτή τη στάση είχε προχωρήσει η μέρα και πήγαμε στην πόλη της Horta, για να την δούμε καλύτερα, και κυρίως να φωτογραφίσουμε μερικές εκκλησίες, που είναι επιβλητικές, αλλά και δυο-τρεις πλατείες. Υπενθυμίζω ότι την είχαμε δει και την πρώτη μέρα που φτάσαμε στο νησί, λίγο πριν φύγουμε με το πλοίο για το νησί Pico.
Το βράδυ ξαναβγήκαμε και πήγαμε σε ένα σημείο σχετικά ψηλά, σε ένα άγαλμα της Παναγίας, για να δούμε την θέα. Μετά κατηφορίσαμε στην πόλη και κάναμε τη βόλτα στον παραλιακό δρόμο, που είχαμε κάνει και την προηγουμένη.
Η σημερινή μέρα ήταν από τις πιο ωραίες του ταξιδιού φωτογραφικά. Θα φανεί από τα επόμενα.
Όπως όλες αυτές τις τελευταίες μέρες, έτσι και σήμερα ξυπνήσαμε νωρίς: περίπου στις 5:00 το πρωί, παρότι είχαμε κοιμηθεί μετά τις 11:00 χθες το βράδυ. Όλο και κάτι βρίσκουμε να κάνουμε μέχρι να πάει η ώρα 8:00 και να αναχωρήσουμε με την παρέα μας. Καταρχάς σε αυτό το ξενοδοχείο έχουμε πρωινό. Όμως το πρωινό δεν είναι σε κάποιο κοινόχρηστο χώρο του ξενοδοχείου, αλλά το παίρνουμε μέσα στο δωμάτιό μας. Από νωρίς την προηγούμενη μέρα έχουν βάλει διαφορά πράγματα για να φάμε: ζαμπόν, τυρί, γάλα, πορτοκαλάδα, κάποια γλυκά με βάση το αλεύρι και κάτι άλλα μικροπράγματα. Εννοείται και καφέ και έχομε να ασχολιόμαστε με το να τρώμε, να πλένουμε μετά αυτά τα οποία έχουμε λερώσει και λοιπά.
H θέα από το δωμάτιό μας:
Όταν λίγο μετά τις 8:00 βρεθήκαμε και οι πέντε στο αυτοκίνητο διαπιστώσαμε ότι ο καιρός ήταν όπως είχε προβλεφτεί από την μετεωρολογική υπηρεσία: πολύ καλός. Σύννεφα ελάχιστα υπήρχαν στον ουρανό και γι’ αυτό αποφασίσαμε να ανέβουμε επάνω στην Καλντέρα για να τη δούμε πεντακάθαρη. Λίγο πριν τις 9:00 φτάσαμε εκεί πάνω. Επειδή ήταν πρωί έκανε αρκετό κρύο με αποτέλεσμα να ντυθούμε καλά και να κάνουμε βόλτα θαυμάζοντας την πεντακάθαρη καλντέρα, που απλωνόταν στο βάθος, αρκετά χαμηλά. Όμως ο ήλιος ήταν χαμηλά ακόμα και γι’ αυτό έπεφτε η σκιά μέσα στο εσωτερικό της καλντέρας, με αποτέλεσμα να μην μπορούμε να ευχαριστηθούμε το τοπίο και να βγάλουμε καλές φωτογραφίες. Έτσι αποφασίσαμε να μη μείνουμε περισσότερο από μισή ώρα και θα είχαμε χρόνο αργότερα το μεσημέρι να επιστρέφαμε με καλύτερες συνθήκες ορατότητας.
Το νησί έχει πολύ όμορφα δάση:
Έτσι πήραμε ένα δρόμο εσωτερικό του νησιού για να βρεθούμε στη βόρεια πλευρά του, την οποία βέβαια είχαμε επισκεφθεί δύο μέρες πριν όταν είχαμε φτάσει στο νησί με το αεροπλάνο. Τότε ο καιρός ήταν πολύ άσχημος και δεν είχαμε ευχαριστηθεί τις βόλτες. Γι’ αυτό τώρα σταματούσαμε πάλι τραβώντας φωτογραφίες σε μέρη λίγο πολύ γνωστά.
Είχαμε πάρει την κατεύθυνση προς τα Capelinhos. Λίγο πριν φτάσουμε είδαμε να εκτείνεται ένας μεγάλος λόφος με μαύρο χώμα, προφανώς από την έκρηξη του 1957.
Παρκάραμε το αυτοκίνητο και κατεβήκαμε με τα πόδια, αφού είδαμε μία ταμπέλα που έλεγε ότι η απόσταση μέχρι κάπου, χωρίς να γνωρίζουμε εμείς τις τοποθεσίες, ήταν 900 μέτρα. Προχωρήσαμε και οι πέντε κατά βούληση και ανεβήκαμε σε ένα ψηλό σημείο και αντικρίσαμε το υπέροχο θέαμα να πέφτουν οι μαύροι βράχοι μέσα στη θάλασσα από ένα ύψος περίπου 70 μέτρων μπροστά μας. Ήταν ο λόφος του ηφαιστείου που δημιούργησε ένα καινούργιο κομμάτι γης. Τα πετρώματα και όλο το περιβάλλον ήταν υπέροχο και εμείς πηγαίναμε από κορυφή σε κορυφή για να δούμε όλο και περισσότερο το θέαμα αυτό.
Προς την νότια πλευρά ήταν και ο παλιός Φάρος που είχε σκεπαστεί από την έκρηξη του νέου ηφαιστείου. Φυσικά τον είχαμε επισκεφτεί την προηγούμενη Τετάρτη. Σύντομα πήγαμε ξανά. Μείναμε αυτή τη φορά περισσότερο από την προηγούμενη και μας άρεσε πάρα πολύ.
Τελειώνοντας τις βόλτες είπαμε να πάμε πάλι στην Καλντέρα αφού ο ήλιος πια ήταν ψηλά. Έβαλα στο GPS τον προορισμό, αλλά μας πήγε από ένα δρόμο λίγο περίεργο. Συγκεκριμένα μας πήγε από τη νότια πλευρά και ο δρόμος δεν ήταν και τόσο καλός. Όμως ήταν άσφαλτος και όταν έφτανε εκεί, έκανε ένα με δύο χιλιόμετρα γύρω από την Καλντέρα, ίσως και περισσότερα. Απολαύσαμε πολύ καλύτερα το τοπίο με ήλιο και ήταν πεντακάθαρη η ατμόσφαιρα.
Εδώ πριν φτάσουμε:
Από εκεί φαινόταν και υπέροχα το νησί Πίκο:
Η Καλντέρα είναι το σημαντικότερο αξιοθέατο του νησιού. αφού το απολαύσαμε, συνεχίσαμε τις εξερευνήσεις μας. Δεν υπήρχε δρόμος για να πάμε από την πλευρά του κεντρικού δρόμου και επιστρέψαμε σχεδόν από τον ίδιο δρόμο. Σε κάποιο σημείο βέβαια κάναμε μία παράκαμψη για να πάμε προς την νότια πλευρά του νησιού και να δούμε διάφορα miradouro που δεν είχαμε δει. Η ιδέα ήταν πάρα πολύ καλή γιατί είδαμε πολύ όμορφα μέρη σε αυτό το νησί.
Πρώτα σταματήσαμε στο Castelo Branco. Είναι ένας πολύ μεγάλος βράχος κοντά στο αεροδρόμιο, τον οποίο είχαμε δει και όταν ερχόμασταν με το αεροπλάνο από την Λισαβόνα την Τετάρτη.
Επόμενες δυο στάσεις στην περιοχή Ponta Furada με υπέροχους βράχους στη θάλασσα και σπηλιές δημιουργημένες από τα μεγάλα κύματα. Πολλές από τις σπηλιές ήταν έτσι δημιουργημένες που είχαν δημιουργηθεί διαμπερείς τρύπες στους βράχους. Μας άρεσαν πάρα πολύ και τραβήξαμε πολλές φωτογραφίες πηγαίνοντας πάνω-κάτω για να βρούμε την καλύτερη θέα.
Μετά και από αυτή τη στάση είχε προχωρήσει η μέρα και πήγαμε στην πόλη της Horta, για να την δούμε καλύτερα, και κυρίως να φωτογραφίσουμε μερικές εκκλησίες, που είναι επιβλητικές, αλλά και δυο-τρεις πλατείες. Υπενθυμίζω ότι την είχαμε δει και την πρώτη μέρα που φτάσαμε στο νησί, λίγο πριν φύγουμε με το πλοίο για το νησί Pico.
Το βράδυ ξαναβγήκαμε και πήγαμε σε ένα σημείο σχετικά ψηλά, σε ένα άγαλμα της Παναγίας, για να δούμε την θέα. Μετά κατηφορίσαμε στην πόλη και κάναμε τη βόλτα στον παραλιακό δρόμο, που είχαμε κάνει και την προηγουμένη.