Γαλλία Απόβαση στη Νορμανδία

[pinelopi]

Κάποια στιγμή αποφασίσαμε να επισκεφθούμε και τον Καθεδρικό ναό, και να συνεχίσουμε και την περιήγησή μας στην πόλη , η οποία περιελάμβανε βόλτα στην παλιά πόλη μέσω της Rue du Gros – Horloge με το παλιό μεσαιωνικό ρολόι μέχρι την Place du Vieux – Marche όπου κάηκε η Ζαν ντ’ Άρκ. Πολλά όμορφα μαγαζάκια δεξιά και αριστερά της Rue du Gros – Horloge και πολύ χάζι…νομίζω ότι όλα τα κουλά είχαν συγκεντρωθεί εκεί …Αποθέωση όλων ένας τύπος ντυμένος από την κορφή ως τα νύχια , κίτρινο κοτοπουλάκι , ο οποίος στο ένα χέρι κρατούσε ένα καλάθι γεμάτο αυγά και στο άλλο μία ταμπελίτσα που έγραφε « Future Marie» ( μελλοντικός σύζυγος). Ο τύπος λοιπόν αυτός για να μαζέψει λεφτά για να παντρευτεί( έτσι τουλάχιστον μας είπε, γιατί η κοπέλα του ήταν πολύ όμορφη και άξιζε κάθε θυσία) σκέφθηκε τον εξής απερίγραπτο τρόπο…με ένα ευρώ αγόραζες ένα αυγό από το καλάθι του και ο ίδιος διέθετε τον εαυτό του για …στόχο. Μπορούσες να του πετάξεις όσα αυγά τραβούσε η ψυχή σου , το πορτοφόλι σου και το καλάθι του…. Καταλαβαίνετε ότι αν περνούσες από δίπλα του , μπορούσες μια χαρά να φας καμιά ξώφαλτση …αβγουλιά. Αυτά να τα βλέπουν μερικοί μερικοί που αμάν κάνουν αν είναι να παντρευτούν …ο τύπος μέχρι και αυγά έτρωγε για χάρη της…

Ήταν πια ώρα για ένα καφεδάκι και ένα ελαφρύ φαγητό. Γύρω από την Place du Vieux – Marche βρίσκετε όλων των ειδών τα ρεστωράν και τα καφέ με θέα την περίεργη εκκλησία Eglise Jeanne d’ Arc.



Μετά τη Ρουέν επιστρέφοντας προς το χωριό μας ακολουθήσαμε το δρόμο των Αβαείων στην κοιλάδα του Σηκουάνα.. Πρώτη στάση στο St-Martin-de-Bosherville και επίσκεψη στο Αβαείο St-Georges de Bosherville. Συνεχίζουμε προς Duclair και Le- mesnil-sous-jumieges και στάση για επίσκεψη στο Αβαείο de Jumieges. Αυτά επισκεφθήκαμε εμείς . Υπάρχουν και μερικά ακόμη αλλά κρίναμε ότι ήταν αρκετά και δεν θέλαμε να διαθέσουμε άλλο χρόνο. Να πω ότι μπορείς να διασχίσεις το Σηκουάνα από τη μία όχθη στην άλλη μπαίνοντας σε ειδικά οχηματαγωγά πλοιάρια ( νομίζω ότι εμείς εδώ στην Ελλάδα τα λέμε «παντόφλες» …. Samion ζητώ την επιείκειά σου αν κάνω λάθος ) που σε μεταφέρουν δωρεάν. Εμείς σ΄αυτό που τύχαμε γνωρίσαμε τον καπετάνιο του καθώς περιμέναμε για λίγο έως ότου να μαζευτούν κάποια αυτοκίνητα για να ξεκινήσει , ο οποίος μας ανέβασε στο πιλοτήριο για να βλέπουμε καλύτερα και έβαλε και τη μικρή να οδηγήσει καθώς διέσχιζε το ποτάμι. Πήρε το τιμόνι πάλι , λίγο πριν δέσουμε στην απέναντι όχθη. Καταλαβαίνεται τον ενθουσιασμό της φυσικά .

Φθάνοντας πίσω στο «χωριό» μας και μετά από λίγη ώρα ξεκούρασης , το πρόγραμμα έλεγε επιτέλους Trouville Sur Μer και θαλασσινά . Έτσι κλείσαμε την πρώτη ουσιαστικά μέρα μας στη Νορμανδία με γενναίες ποσότητες μυδιών στη Brasserie “Le Vapeur” στην Trouville Sur Μer και με βραδυνή βόλτα στη Dauville ( βραδυνή ο θεός να την κάνει , καθώς βραδιάζει πολύ αργά … μα πάρα πολύ αργά)

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 3 of 5

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[marydim]

Το πρώτο σας "σπίτι" φαίνεται μια χαρά και κάτι μου λέει ότι η Νορμανδία θα μας ξετρελάνει απ' όσα θα μας αφηγηθείς!
Ταξίδεψέ μας, λοιπόν...

 

[chrikky]

καλή αρχή!

αναμένουμε...

 

[ΕΡΣΗ]

Ωραιος προορισμος! Κοριτσια και εγω στο στασιδι! Αναμενω συνεχεια...

 

[XRISTOS71]

καλή αρχή .......super καλό το πρώτο σπίτι
άλλη μια θέση στο στασίδι εδώθει ..........

 

[Dorotija]

Καλέ χωράω κι εγώ?

Μπράβο pinelopi καλή αρχή οι μαργαρίτες τελικά φέρνουν έμπνευση!

 

[getxowoman]

Ηρθε και η Βασκα.. Muy bien Pinepoli !

 

[Dafni]

Aχ Πηνελόπη και μένα μου άρεσε πολύ αυτό το κατύλυμα που διαλέξατε....και με την περιγραφή σου με έβαλες κατ'ευθείαν στο κλίμα.....

 

[pinelopi]

Μετά από ένα λυτρωτικό ύπνο , το πρωϊ ξυπνήσαμε με μία βελτιωμένη σαφώς διάθεση. Ανοίγοντας τα παράθυρα αντικρίσαμε στο φως της ημέρας το πόσο πνιγμένο ήταν το σπίτι στο πράσινο. Πανύψηλα φουντωτά δέντρα , τεράστιοι θάμνοι , λουλούδια παντού…Βέβαια ο καιρός ήταν συννεφιασμένος και έτοιμος για βροχή, αλλά δεν πτοηθήκαμε. Άλλωστε μετά τη χθεσινοβραδυνή ταλαιπωρία , τίποτα δεν ήταν χειρότερο.
Κατεβήκαμε στην τραπεζαρία όπου γύρω από ένα μεγάλο τραπέζι πήραμε το πρωϊνό μας ( όπως είπα όχι κάτι ιδιαίτερο, τα βασικά ..μόνο οι μαρμελάδες ήταν χειροποίητες..) και ξεκινήσαμε για την πρώτη μας ημέρα στη Νορμανδία. Σήμερα το πρόγραμμα έλεγε περιοχή Εvreux και κεντρικά της περιοχής Sein - maritime . Μέσα από το φόρουμ βρήκα ένα site το Les plus beaux villages de France - Site officiel ( δεν θυμάμαι ποιος το ανέφερε αλλά τον ευχαριστώ πολύ) όπου επιλέγεις την περιοχή και σου βγάζει τα ωραιότερα χωριά . Πραγματικά τα χωριά που επισκεφθήκαμε ήταν σκέτες κούκλες . Ξεκινήσαμε λοιπόν από το χωριό μας , το Pon’t L’Eveque ( αφού βέβαια εφοδιαστήκαμε με όλα τα απαραίτητα φαγώσιμα από την αγορά του χωριού .Εδώ θα πρέπει να πω για τους λάτρεις των γαλλικών τυριών ότι στο συγκεκριμένο χωριό και γενικά σε όλη την περιοχή του Calvados , παράγεται ένα ονομαστό τυρί , το Pon’t L’Eveque. Τύπος τυριού και όχι μάρκα , από το οποίο και πήρε το όνομά του το χωριό. Πολύ λιπαρό με βελούδινη υφή και εξαιρετική …. μυρωδιά. Λίγο το αφήσαμε στο αυτοκίνητο και όταν ανοίξαμε τις πόρτες μύριζε σαν …στρατιωτικός κοιτώνας ) κατευθυνόμενοι στην ουσία πίσω προς την κατεύθυνση του Παρισιού, μέσα όμως από ήσυχους αγροτικούς δρόμους , με πρώτη στάση ένα από τα les-plus-beaux-villages-de-france , το Le Bec- Hellouin. Πανέμορφο μικρό γραφικό χωριό με ένα πολύ ωραίο Αβαείο , που φυσικά αξίζει κανείς να το επισκεφθεί. Όλα τα σπίτια παλιά και καινούρια ήταν χτισμένα με την χαρακτηριστική Νορμανδική τεχνοτροπία με τα δοκάρια. Κάθετοι και διαγώνιοι σκουρόχρωμοι δοκοί , κάνουν τόσο εξωτερικά όσο και εσωτερικά τα σπίτια …ριγέ .Βέβαια εδώ θα πρέπει να πω ότι αυτή η τεχνοτροπία είναι χαρακτηριστική της ανατολικής πλευράς της Νορμανδίας καθώς εδώ τα δάση είναι πολύ περισσότερα . Από τα δυτικά και όσο πλησιάζουμε προς τη Βρετάνη , αλλάζει το στυλ. Ήταν αρκετά νωρίς και δεν είχαμε όρεξη για καφέ , αν βρεθείτε όμως εκεί και θέλετε να καθήσετε για φαγητό ή καφέ ή και να κοιμηθείτε επίσης , υπάρχει το L’ Auberge de l’ Abbaye (AUBERGE DE L'ABBAYE).
Συνεχίζουμε λοιπόν παίρνοντας τώρα αναγκαστικά την κεντρική οδική αρτηρία για να φθάσουμε στο Giverny. To Giverny είναι το χωριό όπου έζησε για πάνω από 40 χρόνια ο μεγάλος Ιμπρεσσιονιστής ζωγράφος Κλοντ Μονε. Εκεί είχε το σπίτι με τους φημισμένους κήπους του που τον ενέπνευσαν για πολλά από τα διάσημα έργα του . Στο χωριό αυτό θα επισκεφθεί κάποιος το σπίτι και το Μουσείο Μονέ. Εμείς σταθήκαμε πολύ τυχεροί καθώς την εποχή που πήγαμε , λειτουργούσε η έκθεση «Νύμφες» με αυθεντικά έργα του Μονέ που είχαν μεταφερθεί από Μουσείο του Παρισιού για να εκτεθούν στο Giverny για 2 μήνες.
Στο σπίτι δυστυχώς δεν μπορέσαμε να μπούμε καθώς οι ουρά ήταν τεράστια( θα πρέπει να πάει κανείς πριν την 10.00 το πρωϊ που ανοίγει αν θέλει να μην ταλαιπωρηθεί στην ουρά) και ήταν και αδύνατο να περιμένουμε γιατί έβρεχε( σε όλο το ταξίδι έβρεξε μόνο κανένα δίωρο και ήταν ακριβώς όσο ήμασταν στο Giverny ).Ξέχασα να πω ότι πηγαίνοντας για το Giverny αξίζει μία στάση στο Vernon.
Είναι ένα ωραιότατο χωριό( μάλλον σε κωμόπολη μου κάνει) στις όχθες του Σηκουάνα .Καντε μία βόλτα στο κέντρο της και επισκεφθείτε τον παλιό μύλο που δεσπόζει πάνω στο ποτάμι και είναι το σήμα κατατεθέν του χωριού.
Στη συνέχεια αφήνουμε το Κλώντ Μονέ και το χωριό του για να συνεχίσουμε για Ρουέν που ήταν και ο τελικός μας προορισμός. Όχι όμως από την εθνική οδό. Η κατεύθυνση στο GPS έλεγε Les Andelys και μετά Lions les forets. Χωριά χαρακτηριστικά της περιοχής . Το Lions le foret δε , είχε μία τόσο παλιά και γραφική σκεπαστή αγορά όπου έχουν γυριστεί διάφορες ταινίες εποχής. Πραγματικά ήταν όπως έλεγε και ο οδηγός , σαν σκηνικό .

Συνεχίζουμε λοιπόν για Ρουέν . Εδώ να επισημάνω για τους φίλους των αντικών ότι πολύ συχνά στο δρόμο έβρισκες παλαιοπωλεία . Άλλα ήταν κανονικά μαγαζιά και άλλες φορές έμπαινες σε αγροικίες που σε κάποιο στάβλο ή αποθήκη πουλούσαν διάφορα παλιά πράγματα.( όχι παλιοπράγματα., κάθε άλλο …, έπιπλα , διακοσμητικά , φωτιστικά , γκραβούρες..). Διάθεση για ψάξιμο να είχες…Συνήθως πάνω στο δρόμο υπήρχαν επιγραφές «Antiquitees» ή «Brocage» (αν και τα γαλλικά δεν είναι το δυνατό μου σημείο, νομίζω ότι δεν τα γράφω λάθος) που σε καθοδηγούσαν σε εσωτερικές αυλές αγροικιών για ατελείωτο ψάξιμο . Όλα αυτά βέβαια μόνο αν κινηθεί κανείς στο επαρχιακό δίκτυο.
Φθάνουμε τελικά στη Ρουέν νωρίς το απογευματάκι. Πρώτη επίσκεψη στον καθεδρικό ναό. Καθώς προχωρούσαμε ακούγαμε όλο και δυνατότερα μουσική κάθε άλλο παρά θρησκευτική .Φθάνοντας στην είσοδο του ναού , είδαμε και την πηγή της μουσικής. Τρελό Gay Parade Music festival …..Άντρες και γυναίκες ντυμένοι με φτερά και πούπουλα να χορεύουν και να τραγουδούν… το απόλυτο αλλαλούμ στην είσοδο του καθεδρικού ναού.
Η μουσική και η διάθεσή τους σε παρέσυρε ..Για την εκκλησία πηγαίναμε , σε πάρτυ καταλήξαμε…Ξέχασα να πω ότι το συγκεκριμένο ΠΣΚ που ήμασταν εκεί (19-21 Ιουνίου) κάθε χρόνο γίνεται η Γιορτή της Μουσικής. Είναι ένας θεσμός που ξεκίνησε πριν χρόνια από τον τότε Yπουργό πολιτισμού Ζακ Λάνγκ που πολύ γρήγορα ξεπέρασε τα σύνορα της Γαλλίας και υιοθετήθηκε από πολλές άλλες χώρες . Γι’αυτό και το τριήμερο αυτό όπου και να πηγαίναμε συναντούσαμε φεστιβάλ και γιορτές.

 

[varioAthens]

Πολύ όμορφες περιγραφές! Πρέπει να είναι κουκλίστικα τα χωριά που είδες...

 

[ΕΡΣΗ]

Ασε και τα Σοδομα και Γομορα εξω απο τον καθεδρικο...

 

[ευαγγελια]

ΘΕΛΩ Νορμανδια ΤΩΡΑ!!