Dafni
Member
- Μηνύματα
- 984
- Likes
- 604
Aρχικά θέλαμε να αποφύγoυμε εντελώς την Κυανή Ακτή σε αυτό το ταξίδι,πρώτον γιατί είχαμε πάει πριν δυο χρόνια και είχαμε δει αρκετά μέρη αλλα κυρίως γιατί θέλαμε να δούμε την Προβηγγία όσο περισσότερο ήταν δυνατό.Ομως για να φτάσουμε ως εκεί ,θα μας έπαιρνε ολόκληρη την ημέρα …..Ε,όχι σκέφτηκα,ας κάνουμε μια στάση έστω για ένα βράδυ …..Η διαδρομή ήταν άνετη ,χωρίς πολύ κίνηση και φτάσαμε στο Saint Paul de Vence γύρω στις τέσσερις το απόγευμα.Για να φτάσεις στο ξενοδοχειο ανεβαίνεις ένα ανηφορικό δρόμο με λουλουδια και φυτά στο πλαι …Το ξενοδοχείο πολύ όμορφο ,μέσα σε ένα καταπράσινο λοφάκι .Μπαίνουμε στο ομολoγουμένως πολύ προσεγμένο και στυλάτο δωμάτιο: ……ωραιότατο και....μικρότατο(κατά το ωραιότατο).Το κρεβάτι στενό, …..στενότατο."C’est la France ",λέω στον άντρα μου που κοιτάζει που να βάλει τις βαλίτσες για να μη σκοντάφτουμε πάνω τους.(εδώ να διευκρινίσω ότι το συγκεκριμένο ξενοδοχειο-les vergers de Saint Paul- είναι το ακριβότερο από όλα όσα μείναμε-150 ευρώ τη βραδιά ,χωρίς πρωινό και θεωρητικά είναι καλή τιμή για την περιοχή). Αποφασίζουμε να ξεκουραστούμε για καμμιά ωρίτσα από το ταξίδι και προτιμάμε να αράξουμε στις ξαπλώστρες της πισίνας,απολαβάνοντας το πράσινο που μας περιτριγυριζε.
Φτάνουμε στην είσοδο του χωριού και καθόμαστε να πιούμε ένα diabolo menthe,αναψυκτικό με γεύση μέντα (μπορείτε να ζητήσετε λεμόνι,φράουλα, ροδάκινο ή ότι diabolo θέλετε, τελος πάντων )Χαζεύουμε για λίγο τον κόσμο και τους νεαρούς που παίζουν petanque στο χωμάτινο γήπεδο και μετά ξεκινάμε.
Το Saint Paul de Vence είναι ένα πανέμορφο μεσαιωνικό χωριό με τείχη.Για δυο –τρεις ώρες κάνουμε βόλτες απολαμβάνοντας την ομορφιά που βρίσκεται γύρω μας.
Λιθόστρωτα δρομάκια ,πανέμορφες πέτρινες προσόψεις σπιτιών,μαγαζάκια με χειροποίητα είδη,γραφικές φοντάνες,προτότυπες καλλιτεχνικές δημιουργίες,μικρές πλατείες,μυστηριώδης θύρες….Ενα χωριό γεμάτο γοητεία ,ένας ανέγκιχτος θησαυρός, κρυμμένος σ’αυτή την όμορφη γωνιά της Μεσογείου.Ρίξτε μια ματιά σε αυτές τις φωτογραφίες: Saint Paul de Vence - Photos HD - Photos of Provence
Αφού χόρτασε ομορφιά το πνεύμα ,είπαμε να χορτάσουμε και το σαρκίο…..Ε εδώ τα πράγματα δεν είναι και τόσο απλά.Το πολύ συμπαθητικό εστιατόριο που μου είχε προτείνει ο Τoumpiotis ήταν κλειστό ….όσα εστιατόρια βρήκαμε ήταν από ακριβά εως πανάκριβα απ’ότι καταλάβαμε ρίχνοντας κλεφτές ματιές στους τιμοκαταλόγους(εντάξει ,διακριτικά).Που να πάμε?Βλέπω μια πολύ κομψή κυρία στο δρόμο ,ιδιοκτήτρια μάλλον ενός καταστήματος που είχαμε επισκεφθεί νωρίτερα…..η προσωποποίηση της γαλλικής φινέτσας .Αυτή θα ρωτήσω για εστιατόριο σκέφτομαι(αφού θα το πληρώσουμε που θα το πληρώσουμε ακριβά όπως φαίνεται ,ας είναι καλό τουλάχιστον).Φοράω την καλή μου προφορά και της ζητάω ευγενικά να μου προτείνει ένα εστιατόριο .Μου δείχνει ένα λίγο πιο πέρα.Είναι απλό αλλά καλό μου εξηγεί ,εμένα μου αρέσει ,εκεί πηγαίνω….Το κοιτάμε καλά καλά ,δε μας γεμίζει και πολύ το μάτι .Η μισάνοιχτη πόρτα της κουζίνας δε μας αφήνει περιθώρια,βρωμιά και μυρωδιές …ύποπτες.Ούτε οινομαγειρείο στην Ομόνοια…..Θα μου πείτε γιατί ,τι έχουν τα οινομαγειρεία στην Ομόνοια δηλαδή?Τίποτα ,μια χαρά είναι αλλά δε χρεώνουν 20-25 ευρώ το πιάτο…Τελικά επιλέγουμε ένα εστιατόριο που μας άρεσε, το le Caruso και καθόμαστε.Ωραία φάγαμε δεν μπορώ να πω….Οταν η κοπέλα έφερε το λογαριασμο στον άντρα μου ,τον κοιτάζω με ερωτηματικό ύφος και αυτός μου απαντά με νόημα:"c’est la france….."
Κάνουμε χαλαρά μια βόλτα ακόμα στο στενά δρομάκια νιώθωντας συνεπαρμένοι από την μαγική αίσθηση αυτού του μέρους.Γυρνώντας στο ξενοδοχείο σταματάμε στο δρόμο για λίγο και χαζεύουμε το χωριό που βρίσκεται απέναντι μας.Είναι λίγες στιγμές από κείνες που μόνο οι πολύ προικισμένοι μπορούν να περιγράψουν ίσως…Ο ρομαντισμός του φωτισμένου τοπίου μέσα στη νύχτα σε κάνει να σκεφτείς πόσο τυχερός είσαι που ρθες σ’αυτό τον κόσμο…..

Φτάνουμε στην είσοδο του χωριού και καθόμαστε να πιούμε ένα diabolo menthe,αναψυκτικό με γεύση μέντα (μπορείτε να ζητήσετε λεμόνι,φράουλα, ροδάκινο ή ότι diabolo θέλετε, τελος πάντων )Χαζεύουμε για λίγο τον κόσμο και τους νεαρούς που παίζουν petanque στο χωμάτινο γήπεδο και μετά ξεκινάμε.
Το Saint Paul de Vence είναι ένα πανέμορφο μεσαιωνικό χωριό με τείχη.Για δυο –τρεις ώρες κάνουμε βόλτες απολαμβάνοντας την ομορφιά που βρίσκεται γύρω μας.



Λιθόστρωτα δρομάκια ,πανέμορφες πέτρινες προσόψεις σπιτιών,μαγαζάκια με χειροποίητα είδη,γραφικές φοντάνες,προτότυπες καλλιτεχνικές δημιουργίες,μικρές πλατείες,μυστηριώδης θύρες….Ενα χωριό γεμάτο γοητεία ,ένας ανέγκιχτος θησαυρός, κρυμμένος σ’αυτή την όμορφη γωνιά της Μεσογείου.Ρίξτε μια ματιά σε αυτές τις φωτογραφίες: Saint Paul de Vence - Photos HD - Photos of Provence
Αφού χόρτασε ομορφιά το πνεύμα ,είπαμε να χορτάσουμε και το σαρκίο…..Ε εδώ τα πράγματα δεν είναι και τόσο απλά.Το πολύ συμπαθητικό εστιατόριο που μου είχε προτείνει ο Τoumpiotis ήταν κλειστό ….όσα εστιατόρια βρήκαμε ήταν από ακριβά εως πανάκριβα απ’ότι καταλάβαμε ρίχνοντας κλεφτές ματιές στους τιμοκαταλόγους(εντάξει ,διακριτικά).Που να πάμε?Βλέπω μια πολύ κομψή κυρία στο δρόμο ,ιδιοκτήτρια μάλλον ενός καταστήματος που είχαμε επισκεφθεί νωρίτερα…..η προσωποποίηση της γαλλικής φινέτσας .Αυτή θα ρωτήσω για εστιατόριο σκέφτομαι(αφού θα το πληρώσουμε που θα το πληρώσουμε ακριβά όπως φαίνεται ,ας είναι καλό τουλάχιστον).Φοράω την καλή μου προφορά και της ζητάω ευγενικά να μου προτείνει ένα εστιατόριο .Μου δείχνει ένα λίγο πιο πέρα.Είναι απλό αλλά καλό μου εξηγεί ,εμένα μου αρέσει ,εκεί πηγαίνω….Το κοιτάμε καλά καλά ,δε μας γεμίζει και πολύ το μάτι .Η μισάνοιχτη πόρτα της κουζίνας δε μας αφήνει περιθώρια,βρωμιά και μυρωδιές …ύποπτες.Ούτε οινομαγειρείο στην Ομόνοια…..Θα μου πείτε γιατί ,τι έχουν τα οινομαγειρεία στην Ομόνοια δηλαδή?Τίποτα ,μια χαρά είναι αλλά δε χρεώνουν 20-25 ευρώ το πιάτο…Τελικά επιλέγουμε ένα εστιατόριο που μας άρεσε, το le Caruso και καθόμαστε.Ωραία φάγαμε δεν μπορώ να πω….Οταν η κοπέλα έφερε το λογαριασμο στον άντρα μου ,τον κοιτάζω με ερωτηματικό ύφος και αυτός μου απαντά με νόημα:"c’est la france….."
Κάνουμε χαλαρά μια βόλτα ακόμα στο στενά δρομάκια νιώθωντας συνεπαρμένοι από την μαγική αίσθηση αυτού του μέρους.Γυρνώντας στο ξενοδοχείο σταματάμε στο δρόμο για λίγο και χαζεύουμε το χωριό που βρίσκεται απέναντι μας.Είναι λίγες στιγμές από κείνες που μόνο οι πολύ προικισμένοι μπορούν να περιγράψουν ίσως…Ο ρομαντισμός του φωτισμένου τοπίου μέσα στη νύχτα σε κάνει να σκεφτείς πόσο τυχερός είσαι που ρθες σ’αυτό τον κόσμο…..


Attachments
-
12,2 KB Προβολές: 183