Γαλλία Ισπανία Ιταλία Αύρα....μεσογειακή

[Dafni]

Ξεκινάμε νωρίς από τη Χιρόνα για την Αρλ.Εχουμε προγραμματίσει μια στάση στο Figueres για να επισκεφθούμε το μουσείο του Dali.Σίγουρα αυτό το μέρος αξίζει μια επίσκεψη.Η …..τρέλλα των έργων του καλλιτέχνη μας δημιούργησε μια ευφορία μια διάθεση λιγάκι ψυχεδελική και φύγαμε από το Figueres κεφάτοι και χαλαροί,πράγμα που δε θα διαρκούσε για πολύ….

Στο δρόμο μπαίνοντας στη Γαλλία συναντάμε ουρά και προχωράμε με πολύ αργούς ρυθμούς.Το μποτιλιάρισμα μας στοίχησε δύο ώρες καθυστέρησης από τον προβλεπόμενο χρόνο άφιξης.Φτάνουμε λοιπόν στην Αρλ αργά το μεσημέρι και βρίσκουμε το ξενοδοχείο που είχαμε κλείσει σε μια πλατεία,σε ένα από τα κεντρικά σημεία της πόλης.Η μικροσκοπική ρεσεψιόν μας δίνει μια πολύ καλή πρώτη εντύπωση μιας και είναι πολύ καλόγουστη και πολυτελής.Κάνουμε check in και ψάχνω μάταια το ανύπαρκτο ασανσέρ.Το δωμάτιο είναι στον τρίτο όροφο οπότε μη έχοντας άλλη επιλογή φορτώνομαι τη βαλίτσα και ανεβαίνω από τη σκάλα.Στα μισά του δευτέρου ορόφου και ενώ νιώθω τα πόδια μου να «κόβονονται»έχω και τη μουρμούρα του leon00 που θεώρησε ότι είναι η κατάλληλη στιγμή να μου θυμίσει ότι αυτός μου το είχε πει ότι έχω πάρει πολλά πράγματα και ότι δε θα μπορώ να τα μεταφέρω και ότι αυτός δε θα μου κάνει το χαμάλη ,και….,και…..,και,……ήμαρτον το εμπέδωσα….Μπαίνω κατάκοπη στο δωμάτιο και τι να δω…..Θυμάστε το σπιρτούλη που είχαμε όταν είμαστε παιδιά?κάπως έτσι ένιωσα.Δεν έχω δει μικρότερο δωμάτιο στη ζωή μου….Καθαρό,προσεγμένο αλλά σε διαστάσεις σπιρτόκουτου.Είχε μόνο ένα διπλό κρεβάτι και δυο μικρά κομοδίνα.Ούτε ντουλάπα, ούτε καρέκλα,τίποτα.Ευτυχώς το μπάνιο είναι κανονικού μεγέθους….Μπας και να βάλουμε εκεί τη βαλίτσα? σκέφτομαι αφού η πόρτα είναι αδύνατο να ανοίξει περισσότερο από δέκα εκατοστά και όσο και να ρουφήξω την κοιλιά μου δεν υπάρχει περίπτωση να χωρέσω να περάσω.Πρέπει βέβαια να πω ότι το ξενοδοχείο διαθέτει και μεγαλύτερα δωμάτια αλλά είχαν ακριβότερη χρέωση οπότε υποθέτω ότι η σχέση ποιότητας – τιμής είναι ok,λαμβάνοντας υπόψιν ότι βρικόμαστε στη Γαλλία(140 ευρώ για δύο βράδια).
Booking.com: Hotel Le Belvedere, Arles, France - 144 Guest reviews. Book your hotel now!

Για την Αρλ μου είναι δύσκολο να μιλήσω γιατί είναι η πόλη που «άγγιξε»περισσότερο από όλες την καρδιά μου.Δεν ξέρω αν σε κάποιον άλλο θα ασκούσε την ίδια επίδραση αλλά για μένα είναι πολύ ιδιαίτερη.Είναι η αυθεντικότητά της που με γοήτευσε ,τα μισοερειπειωμένα μικρά μαγαζάκια που πουλάνε τυριά και αλλαντικά, οι γωνιές της με τα παλιά σπίτια που σχεδόν σου αφηγούνται τις ιστορίες των κατοίκων τους αν έχεις διάθεση να αφήσεις ελεύθερη τη φαντασία σου.Είναι η τσιγγάνικη γοητεία της που σε περιτριγυρίζει ,ιδιαίτερα από τη στιγμή που θυμήθηκα ότι στην κοντινή πόλη Saintes Maries de la Mer γίνεται το «προσκύνημα των τσιγγάνων»κάθε χρόνο ,όπου πολλοί τσιγγάνοι από όλα τα μέρη της Ευρώπης συρρέουν για να προσκυνήσουν και να λάβουν μέρος στις θρησκευτικές τελετές.Επηρρεασμένη ίσως από αυτές τις παραδόσεις ,δεν μπορούσα να μην παρατηρήσω ότι οι ντόπιοι πολύ λίγο θυμίζουν τους κλασσικούς γάλλους .Τα μελαχρινά κορίτσια που μας σέρβιραν είχαν μια τσαχπινιά ,κάτι που θυμίζει περισσότερο την Κάρμεν παρά τις φιντσάτες γαλλίδες.Το να τριγυρίζω στην πόλη είναι κάτι που δύσκολα θα το χόρταινα,νομίζω όσες μέρες και αν είχα την ευκαιρία να μείνω.

Συνήθως όταν δεν έχω tip για φαγητό σε μια πόλη που πηγαίνω ρωτάω κάποιον ντόπιο ,κάποιον πωλητή ή ιδιοκτήτη κάποιου καταστήματος να μου προτείνει ένα εστιατόριο που αρέσει σε αυτόν να πηγαίνει στην πόλη του,αλλά είχα τόσο απορροφηθεί από τον ξαφνικό μου έρωτα για αυτό το μέρος που ξέχασα(αν είναι δυνατόν)ακόμα και το φαγητό.Στην κεντρική πλατεία του Forum υπάρχουν αρκετά εστιατόρια με πολύ κόσμο και η ατμόσφαιρα είναι πολύ ευχάριστη.Αν και υποψιαζομαι ότι το φαγητό δε θα είναι πολύ καλό λόγω του τουριστικού σημείου καθόμαστε περισσότερο για την ατμόσφαιρα και δε βαριέσαι …..Ο άντρας μου προτείνει να πάρουμε ένα «σίγουρο» πιάτο για να μη μείνουμε νηστικοί και ένα τοπικό για να δοκιμάσουμε την περίφημη κουζίνα της Προβηγγίας αφού επέμενα να φάμε «a la provencal».Εδώ λοιπόν δοκίμασα την πιο απαίσια πίτσα που έχω δοκιμάσει ποτέ ,θεωρώ προσβολή σχεδόν που αποκαλούν αυτό το κατασκέυασμα «πίτσα».Ο leon00 αναφωνεί ότι «μόνο Γάλλοι θεωρούν ότι είναι φυσιολογικό να μένει κανείς σε τόσο μικρά δωμάτια και μόνο Γάλλοι θα μπορούσαν να φτιάξουν μια τόσο απαράδεκτη πίτσα» ενώ δοκιμάζει δειλά τον ταύρο που είχα παραγγείλει.Να μην τα πολυλογώ την πίτσα ίσα που την "τσιμήσαμε"ενώ "γυαλίσαμε"το πιάτο με τον ταύρο,όχι γιατί ήταν κάτι το εξαιρετικό αλλά ήταν σαφώς προτιμότερο από την πίτσα.

Την επόμενη μέρα το πρωι βγαίνω στο μπαλκονάκι του δωματίου μας και χαζεύω για λίγο την πλατεία Voltaire.Παραιτούμαι από την αρχική μου ιδέα να επισκεφθουμε σήμερα την κοντινή Nimes,καθώς θέλω να «ζήσω» αυτή την πόλη που αγαπήσαμε ο Van Gogh και γω και πιθανόν πολύ άλλοι ,λιγότερο διάσημοι…..
Τριγυρνάμε θαυμάζοντας το αμφιθέατρο της πόλης,το Δημαρχείο στην πλατεία Repiblique καθώς και τον καθεδρικό ναό Saint Trοphine.Λίγο πιο πέρα το espace Van Gogh με τους πανέμορφους κήπους του και παραδίπλα το μουσείο Αrlaten(δυστυχώς δεν καταφέραμε να το επισκεφθούμε γιατί έκλεινε εκείνη την ώρα αλλά έχω την εντύπωση ότι είναι πολύ ενδιαφέρον).Ανηφορίζοντας προς την όχθη του Ροδανού συναντάμε τις Θέρμες του Κωνσταντίνου και μετά την περιήγησή μας εκει βγαίνουμε στον δρόμο που βρίσκεται κατά μήκος του ποταμού.Καθίσαμε για ένα καφέ στο Cafe de nuit όπου σύχναζε ο Van Gogh και μπήκαμε στα μαγαζάκια με τα σουβενίρ που πουλούν λεβάντες και σαπούνια με τα αρώματα της Προβηγγίας.Η μέρα κύλησε με ατελείωτες βόλτες που δυχτυχώς δεν μπορώ να περιγράψω πόσο με κατέκλυσε η αφτιασίδωτη γοητεία της, το τεμπεραμέντο των ανθρώπων που αποτυπωνεται με τόσο απλό αλλά και συναρπαστικό τρόπο παντού γύρω σου. Για μένα η Αρλ είναι μια γοητευτική τσιγγάνα ,μια ηρωιδα στις σελίδες των ταξιδιωτικών μου αναμνήσεων.

Για σήμερα είχα πάρει πληροφορίες για το που μπορεί να φάει κανείς καλά,δοκιμάζοντας την τοπική κουζίνα και έτσι πήγαμε στο Εscaladu.Eίναι όντως ένα παραδοσιακό εστιατόριο με πολλά πιάτα της τοπικής κουζίνας.Για να πω την αλήθεια δεν είμαστε λάτρεις της γαλλικής κουζίνας,αλλά εδώ το φαγητό ήταν αρκετά καλό.Θα πρότεινα να δοκιμάσετε όμως και το διπλανό εστιατόριο το Criquet που μου έκανε πολύ καλή εντύπωση περνώντας από κει ,καθώς και το le brin de thym για το οποίο άκουσα πολύ καλά λόγια και όντως και μένα μου φάνηκε πολύ συμπαθητικό.
Ετσι κλείνει σιγά σιγά ο κύκλος αυτού του ταξιδιού …..αλλά δε με παίρνει ακόμα από κάτω. Εχουμε ακόμα δυο μέρες στην Ιταλία ,δυο μερούλες σε μια όμορφη λουτρόπολη στις εξοχές της Πάρμας…… προσεχώς…

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• …

  Go to chapter

  Go
• 6
• 7
• 8
• 9

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 8 of 9

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[Dafni]

03/08 Maranello

Το καράβι μπαίνει στο λιμάνι όπως ήταν προγραμματισμένο στις 2.00μ.μ.Αλλά για να βγούμε από το καράβι ,μετά για να βγούμε από το λιμάνι και τέλος για να βγούμε από την Ανκώνα και να πιάσουμε την autostrada κόντευε τέσσερις.Αυτό το είχαμε προβλέψει και δεν είχαμε προγραμματίσει πολλά χιλιόμετρα για την πρώτη μέρα.Πρώτος σταθμός το Maranello .Δεν είμαστε λάτρεις των σπορ αυτοκινήτων ,το μέρος επιλέχθηκε με άλλα κριτήρια .Πρώτα πρώτα είναι 283 χλμ από την Ανκώνα οπότε θα φτάναμε γύρω στις 7.00 το πολύ 7.30 .Το πρώτο βράδυ αποφασίσαμε ότι δε θα μπούμε σε μια μεγάλη πολη, αλλά θα μείνουμε σε ένα πιο μικρό μέρος για να κάνουμε μια βολτίτσα,να φάμε ένα ιταλικό στον τόπο του και μάλιστα κάπου χωρίς τουρισμό ,χωρις μετακινήσεις (γενικά όταν έχετε προγραμματισει ένα βραδυ σε κάποιο μέρος προτείνω χωριά ή μικρες πολεις-πολλές φορές αφήνουν τις πιο γλυκές αναμνήσεις- και όχι το χάος μιας μεγάλης πολης οπου κατά πάσα πιθανότητα δε θα προλάβετε να δείτε τίποτα ,παρά μόνο θα χάσετε χρόνο στις μετακινήσεις.)Υπήρχε και άλλο κινητρο όμως ….είχα βρει στο booking ένα ξενοδοχείο τεσσάρων αστέρων, τρία χιλιομετρα από το Maranello με συνολική αξιολόγηση 9,7 από μεγάλο αριθμό επισκεπτών ,στην τιμή των 58 ευρώ με πρωινό παρακαλώ…..απίστευτο….το τσεκάραμε από δω το τσεκάραμε από κει και το κλεισαμε.
Φτάσαμε γύρω στις 7.00 το απογευμα και με το που είδαμε το ξενοδοχειο και μπήκαμε στα δωμάτια καταλάβαμε ότι αυτό είναι πιθανότατα το καλύτερο value for money ξενοδοχείο που μείναμε ποτέ.Αν πάτε λοιπόν στο Μaranello μη κάνετε το λάθος και δεν κλείσετε σε αυτό.Ισχύουν ότι βλέπετε και ότι διαβάσετε στα reviews
Booking.com: Hotel Arthur, Solignano Nuovo (Modena), Italy - 267 Guest reviews. Book your hotel now!

Eίμαστε από αυτους που σε είκοσι λεπτα μπορούν να έχουν κάνει μπάνιο και να βρισκονται στην πόρτα ,έτοιμοι για βόλτα ….Το Maranello δεν είναι τίποτα το ιδιαίτερο ,την ώρα που πήγαμε εμεις είχαν κλεισει τα μαγαζια αλλά είναι εμφανές ότι όλα γυρίζουν γύρω από τη ferrari Πέρα από το εργοστάσιο,την πίστα και το μουσείο στο χωριο αυτό υπάρχουν πολλά σημεία όπου μπορείς να φωτογραφηθείς δίπλα στο σήμα της ferrari ή διπλα σε ένα ομοίωμα του πανακριβου τετράτροχου…..
Στα reviews είχαμε διαβάσει ότι το προσωπικο του ξενοδοχειου δίνει πολύ χρήσιμες πληροφοριες για το τι μπορεί να κάνει κανείς στην περιοχή και μπορεί να προτείνει εστιατόρια ωραιότατα και όχι τουριστικά.Ετσι μετά τις φωτο δίπλα στο αλογάκι πάμε στο εστιατόριο που μας προότειναν ….το la ca’Βianca.

Πολύ το περιμενα και πολύ το ευχαριστήθηκα το φαγητό εκείνο το βράδυ….Ωραίο μέρος και ωραίο φαγητό ,τιμές νορμάλ.Κατόπιν ύπνος γιατί την επομενη μέρα το πρωι είχαμε 459 χιλιομετρα να μας χωρίζουν από τον επόμενο προορισμό μας:το Saint Paul de Vence στη νότια Γαλλία .
Μετά το πρωινό όμως την επόμενη μέρα αποφασίσαμε να μη φύγουμε χωρίς να κάνουμε άλλη μια επισκεψη στο Maranello.Οχι ,δεν είχαμε χρόνο για το μουσείο της ferrari,άλλωστε δεν ήταν στις προτεραιότητές μας κάτι τέτοιο, αν και κρίνοντας από τη μεγαλη αίθουσα στο ισόγειο γεμάτη με εντυπωσιακά μοντέλα που μπορεί να δει κανείς από κάποια σημεια του καταστήματος,πρέπει να παραδεχτώ ότι ακόμη και να μη είσαι φαν του είδους μπορει να κολλήσεις……μια βόλτα όμως στο κατάστημα που βρίσκεται στον ίδιο χώρο με το μουσείο είπαμε να την κάνουμε….μη αγνοήσουμε και το καταναλωτικό μας ένστικο….Στη γκάλερι λοιπόν θα βρείτε φυσικά μινιατούρες της ferrari,μπλουζάκια ,καπέλα και άλλα είδη ομολογουμένως λιγάκι ακριβά ,αλλά θα βρείτε και διάφορα μικροπράγματα(ντοσιέ,κασετίνες ,στυλό,κούπες) σε πιο προσιτές τιμές.Αν έχετε παιδάκια,ανηψάκια ,βαφτηστήρια και μάλιστα αγοράκια ,θα ενθουσιαστούν σίγουρα με δώρα που θα τους πάτε….Με τις κατακόκκινες τσάντες σης ferrari μπαίνουμε στο αμάξι και ξεκινάμε…..

 

[Pandora]

Πολύ ωραία και αναλυτικά, ξεκίνησες...

Με μεγάλο ενδιαφέρον, περιμένω τη συνέχεια...

 

[KIKI]

πολυ ωραια , εχουμε roadtrip απο τη Δαφνη ....

και εγω μαζι σου ....περιμενω και για Αρλ !!!!

 

[Dafni]

ευχαριστώ κορίτσια για την εμψύχωση

 

[varsa]

κι εγω! περιμενω....

 

[Dafni]

04/08 Saint Paul de Vence

Aρχικά θέλαμε να αποφύγoυμε εντελώς την Κυανή Ακτή σε αυτό το ταξίδι,πρώτον γιατί είχαμε πάει πριν δυο χρόνια και είχαμε δει αρκετά μέρη αλλα κυρίως γιατί θέλαμε να δούμε την Προβηγγία όσο περισσότερο ήταν δυνατό.Ομως για να φτάσουμε ως εκεί ,θα μας έπαιρνε ολόκληρη την ημέρα …..Ε,όχι σκέφτηκα,ας κάνουμε μια στάση έστω για ένα βράδυ …..Η διαδρομή ήταν άνετη ,χωρίς πολύ κίνηση και φτάσαμε στο Saint Paul de Vence γύρω στις τέσσερις το απόγευμα.Για να φτάσεις στο ξενοδοχειο ανεβαίνεις ένα ανηφορικό δρόμο με λουλουδια και φυτά στο πλαι …Το ξενοδοχείο πολύ όμορφο ,μέσα σε ένα καταπράσινο λοφάκι .Μπαίνουμε στο ομολoγουμένως πολύ προσεγμένο και στυλάτο δωμάτιο: ……ωραιότατο και....μικρότατο(κατά το ωραιότατο).Το κρεβάτι στενό, …..στενότατο."C’est la France ",λέω στον άντρα μου που κοιτάζει που να βάλει τις βαλίτσες για να μη σκοντάφτουμε πάνω τους.(εδώ να διευκρινίσω ότι το συγκεκριμένο ξενοδοχειο-les vergers de Saint Paul- είναι το ακριβότερο από όλα όσα μείναμε-150 ευρώ τη βραδιά ,χωρίς πρωινό και θεωρητικά είναι καλή τιμή για την περιοχή). Αποφασίζουμε να ξεκουραστούμε για καμμιά ωρίτσα από το ταξίδι και προτιμάμε να αράξουμε στις ξαπλώστρες της πισίνας,απολαβάνοντας το πράσινο που μας περιτριγυριζε.

Φτάνουμε στην είσοδο του χωριού και καθόμαστε να πιούμε ένα diabolo menthe,αναψυκτικό με γεύση μέντα (μπορείτε να ζητήσετε λεμόνι,φράουλα, ροδάκινο ή ότι diabolo θέλετε, τελος πάντων )Χαζεύουμε για λίγο τον κόσμο και τους νεαρούς που παίζουν petanque στο χωμάτινο γήπεδο και μετά ξεκινάμε.
Το Saint Paul de Vence είναι ένα πανέμορφο μεσαιωνικό χωριό με τείχη.Για δυο –τρεις ώρες κάνουμε βόλτες απολαμβάνοντας την ομορφιά που βρίσκεται γύρω μας.

Λιθόστρωτα δρομάκια ,πανέμορφες πέτρινες προσόψεις σπιτιών,μαγαζάκια με χειροποίητα είδη,γραφικές φοντάνες,προτότυπες καλλιτεχνικές δημιουργίες,μικρές πλατείες,μυστηριώδης θύρες….Ενα χωριό γεμάτο γοητεία ,ένας ανέγκιχτος θησαυρός, κρυμμένος σ’αυτή την όμορφη γωνιά της Μεσογείου.Ρίξτε μια ματιά σε αυτές τις φωτογραφίες: Saint Paul de Vence - Photos HD - Photos of Provence
Αφού χόρτασε ομορφιά το πνεύμα ,είπαμε να χορτάσουμε και το σαρκίο…..Ε εδώ τα πράγματα δεν είναι και τόσο απλά.Το πολύ συμπαθητικό εστιατόριο που μου είχε προτείνει ο Τoumpiotis ήταν κλειστό ….όσα εστιατόρια βρήκαμε ήταν από ακριβά εως πανάκριβα απ’ότι καταλάβαμε ρίχνοντας κλεφτές ματιές στους τιμοκαταλόγους(εντάξει ,διακριτικά).Που να πάμε?Βλέπω μια πολύ κομψή κυρία στο δρόμο ,ιδιοκτήτρια μάλλον ενός καταστήματος που είχαμε επισκεφθεί νωρίτερα…..η προσωποποίηση της γαλλικής φινέτσας .Αυτή θα ρωτήσω για εστιατόριο σκέφτομαι(αφού θα το πληρώσουμε που θα το πληρώσουμε ακριβά όπως φαίνεται ,ας είναι καλό τουλάχιστον).Φοράω την καλή μου προφορά και της ζητάω ευγενικά να μου προτείνει ένα εστιατόριο .Μου δείχνει ένα λίγο πιο πέρα.Είναι απλό αλλά καλό μου εξηγεί ,εμένα μου αρέσει ,εκεί πηγαίνω….Το κοιτάμε καλά καλά ,δε μας γεμίζει και πολύ το μάτι .Η μισάνοιχτη πόρτα της κουζίνας δε μας αφήνει περιθώρια,βρωμιά και μυρωδιές …ύποπτες.Ούτε οινομαγειρείο στην Ομόνοια…..Θα μου πείτε γιατί ,τι έχουν τα οινομαγειρεία στην Ομόνοια δηλαδή?Τίποτα ,μια χαρά είναι αλλά δε χρεώνουν 20-25 ευρώ το πιάτο…Τελικά επιλέγουμε ένα εστιατόριο που μας άρεσε, το le Caruso και καθόμαστε.Ωραία φάγαμε δεν μπορώ να πω….Οταν η κοπέλα έφερε το λογαριασμο στον άντρα μου ,τον κοιτάζω με ερωτηματικό ύφος και αυτός μου απαντά με νόημα:"c’est la france….."
Κάνουμε χαλαρά μια βόλτα ακόμα στο στενά δρομάκια νιώθωντας συνεπαρμένοι από την μαγική αίσθηση αυτού του μέρους.Γυρνώντας στο ξενοδοχείο σταματάμε στο δρόμο για λίγο και χαζεύουμε το χωριό που βρίσκεται απέναντι μας.Είναι λίγες στιγμές από κείνες που μόνο οι πολύ προικισμένοι μπορούν να περιγράψουν ίσως…Ο ρομαντισμός του φωτισμένου τοπίου μέσα στη νύχτα σε κάνει να σκεφτείς πόσο τυχερός είσαι που ρθες σ’αυτό τον κόσμο…..

 

[marydim]

Τι ωραίο ταξιδιωτική ιστορία διαβάζω πρωϊ πρωϊ!

Θα συμφωνήσω μαζί σου για το προκλείσιμο των ξενοδοχείων!
Και εγώ βαριέμαι να σπαταλάω χρόνο στο ψάξιμο δωματίου όσο είμαι σ' ένα μέρος ενώ μπορώ να τριγυρνάω στις πόλεις και στα χωριά και ν' απολαμβάνω.
Ίντερνετ, λοιπόν...

 

[chrikky]

πολυ ομορφο στορυ εξελισσεται

περιμενουμε τη συνεχεια!

 

[ANEL]

πολύ ωραίο ταξίδι,dafni!!!ζηλεύουμε!!!!!

 

[Dafni]

05-07/08 AVIGNON (με ολίγον από Grasse και Aix-en-Provence)

Tην επόμενη μέρα δεν είχαμε πολλά χιλιόμετρα να κάνουμε .Η Avignon που ήταν ο επόμενος προορισμός μας απείχε μόνο 256 χιλιόμετρα και θα μέναμε δυο βραδια. Ευκαιρία λοιπόν να κάνουμε μια-δυο στάσεις στη διαδρομή…
Πρώτα λοιπόν διανύουμε τα 21 χιλιόμετρα που μας χωρίζουν από αυτή και φτάνουμε στη Grasse.Tη Grasse την είχαμε επισκεφθεί σε προηγούμενο ταξίδι μας και μπήκε στη λίστα με τα «αγαπημένα».Kάτι που είχα διαβάσει στην εφηβεία μου «Το άρωμα»,κάτι που η αυθεντικότητα της και η αίσθηση ότι χάνεις λίγο την αίσθηση του χρόνου περπατώντας στον λαβύρινθο του ιστορικού κέντρου, αυτή η μικρή πόλη νιώθω να με τραβά σα μαγνήτης.Σκαρφαλωμένη σε ένα λόφο έχει όμορφες μικρές υπαίθριες αγορές με πάγκους που πουλάνε λαχανικά ,φρούτα, αποξηραμένα βότανα της περιοχής ,λουλούδια ….Ο Καθεδρικός ναός της είναι αφιερωμένος στη Notre Dame de Puy.Στην πόλη υπάρχει και το μουσείο αρωμάτων αλλά και τις δυο φορές δεν καταφέραμε να το επισκεφθούμε.Δεν πειράζει, με την τρίτη.Στην πόλη υπάρχουν τρεις τουλάχιστον γνωστές αρωματοποιίες.Μπορείς να τις επισκεφθείς και να ξεναγηθείς δωρέαν στους χώρους που παρασκευάζονται τα αρώματα .Υπάρχει προσωπικό που κάνει την ξενάγηση στα γαλλικά και τα αγγλικά.Εμείς πήγαμε στη Fragonard ,χρόνο για ξενάγηση δεν είχαμε αλλά πήγαμε κατευθείαν στον πάνω όροφο που είναι το εμπορικό μέρος της αρωματοποιίας,για να καταβάλλουμε τον οβολό μας ……..Μετά περπάτημα στα σοκάκια την ώρα που η πόλη ξεκινά να κινείται στους ρυθμούς της μέρας.Οι πάγκοι στήνονται και οι φούρνοι στέλνουν βουτυράτες μυρωδιές από τα ζεστά κρουασάν.Αγοράζουμε μερικά κρουασάν για πρωινό ,τα μασουλάμε στο δρόμο και μπαίνουμε στο αμάξι…

O φαρδύς και άνετος δρόμος ,χωρίς ιδιαίτερη κίνήση, μας φέρνει έξω από την Αix-en-provence.Μπαίνουμε στην πόλη, παρκάρουμε το αμάξι σε ένα φαρδύ δρόμο με δέντρα…..πόσο μ’αρέσει η αυτή η χαρά της ανακάλυψης… να πηγαίνω σε ένα μέρος και να ξετυλίγονται μπροστά μου καινούριες εικόνες…H πόλη με τα χίλια συντριβάνια φαίνεται να σφύζει από ζωή…Η οδός Μirabeau σκιάζεται από πυκνόφυλλα πλατάνια και χαρίζει δροσιά στους θαμώνες των καφέ … Παντού υπάρχουν brasseries,ζαχαροπλαστεία ,καφετέρειες μικρά εστιατόρια όλα με τραπεζάκια στις άκρες των δρόμων και τις πλατείες και όλα γεμάτα ανθρώπους που χαίρονται την χαλαρότητα του γαλλικού νότου και απολαμβάνουν νωχελικά το φαγητό ή το ποτό τους….Ωραία μαγαζιά συνυπάρχουν στο φόντο με παλιά κτίρια απ’οπου νομίζεις ότι θα ξεπροβάλλει μια γαλλίδα εποχής με το μπονέ στο κεφάλι ,με τα μακριά της φορέματα και την ομπρέλλα για τον ήλιο στο χέρι…

Φεύγουμε με εκείνη την αίσθηση του ανικανοποίητου που σε κάνει να σκέφτεσαι ότι ίσα-ισα που πρόλαβες να βουτήξεις το δαχτυλάκι σου στο γλυκό ενώ θα ήθελες να αδειάσεις το βάζο,αλλά ποτέ ο χρόνος δεν είναι αρκετός όταν προκειται για ταξίδια …..Στο δρόμο πάλι, διανύουμε τα χιλιόμετρα που απομένουν και φτάνουμε στην Αvignon νωρίς το απόγευμα όπου θα κάναμε δυο διανυκτερεύσεις.
To ξενοδοχείο που μείναμε –le cube hotel-θα το πρότεινα μόνο στην περίπτωση που σας ενδιαφέρει να έχετε ένα δωμάτιο καθαρό μεν αλλά όχι τίποτα παραπάνω,μια χαμηλού κόστους ,αξιοπρεπή διαμονή .
Περπατάμε πάνω σε μια γέφυρα πάνω στον ποταμό Ροδανό….μπροστά μας τα τείχη της Avignon και πίσω από αυτά ξεπροβάλει το παλάτι των παπων.Το επιβλητικό ανάκτορο γοτθικού ρύθμού ανταγωνίζεται την μεγαλοπρέπεια του φυσικού τοπίου γύρω από το ποτάμι …..το χέρι του Θεού και το χέρι των ανθρώπων …..
Στα ιστορικά στοιχεία δε θα αναφερθώ το έχει κάνει άλλωστε ο taver στη δική του ιστορία για τη νότια γαλλία επαρκέστατα…Εμείς περάσαμε τη μιάμισι μέρα μας στην Αβινιόν με επίσκεψη φυσικά στο παλάτι των παπών που αξίζει οπωσδήποτε να πάει κανείς ,στο Petit palais που βρίκεται δίπλα όπου υπάρχει μεταξύ άλλων και η «Παναγία με το Βρέφος» του Μποτιτσέλλι στο διπλανό πάρκο με τη λίμνη από όπου η θέα στο ποτάμι αλλά και στην πόλη είναι μαγεία.Επίσης ανεβήκαμε και στη γέφυρα Saint Benezet,πιο γνωστή σα τη γέφυρα της Αβινιον η οποία φτάνει μέχρι το μέσο περίπου του ποταμού και από κει και περα είναι γκρεμισμένη.Πάνω στη γέφυρα υπάρχει και ένα μικρό εκκλησάκι.Πέραν αυτών χαρήκαμε τους πλανόδιους μουσικούς ,τη μεγάλη πλατεία μπροστά στο ανάκτορο,χαζέψαμε την όμορφη πλατεία του ρολογιού ,κάναμε βόλτα στον κεντρικό δρόμο της πόλης με τα πολλά εστιατόρια στην rue de la republique , στην πλατεία pie όπου βρίσκεται η κλειστή αγορά της πόλης με πολλά τοπικά προιόντα(les halles) και φυσικά σουλατσάραμε στους πεζόδρομους τρώγοντας quiche lorraine και tartes aux legumes ή tartes au fromage στο χέρι.Τα παραπάνω θα τα βρείτε στους φούρνους και μπορείτε να τα πάρετε στο χέρι ή να καθίσετε στα τραπεζάκια που υπάρχουν πολλές φορές έξω από τα μαγαζάκια αυτά .Μπορείτε έτσι δοκιμάζοντας διάφορα τέτοια να φάτε πρόχειρα μεσημεριανό αν θέλετε να αποφύγετε τις τσουχτερές πολλές φορές τιμές των εστιατορίων δις ημερισίως.Τη δεύτερη μέρα το απόγευμα κάναμε και μια βόλτα στη villeneuve les Avignon, την παλιά μεσαιωνική πόλη,από την άλλη μεριά του ποταμού.

Εστιατόρια υπάρχουν πολλά στη rue de la republique αλλά μου φάνηκαν αρκετά τουριστικά.Θα πρότεινα να φάτε στην place crillon όπου υπάρχουν τρία –τέσσερα εστιατόρια πολύ συμπαθητικά.Το καλύτερο παγωτό στην πόλη θα το βρείτε σε ένα ιταλικό μαγαζί στην οδό st.agricol(έκαστος στο είδος του),όνομα δε θυμάμαι ,αλλά γράφει ότι είναι ιταλικό οπότε δε θα το μπερδέψετε με τα άλλα δυο που βρίσκονται στον ίδιο δρόμο .Η γέυση φυστίκι είναι ανεπανάληπτη.

 

[Dorotija]

Ομορφη η ιστοριουλα σου Dafni! Ευχαριστουμε