giannismits
Member
- Μηνύματα
- 3.494
- Likes
- 11.726
- Επόμενο Ταξίδι
- ?
4η ημέρα - Σόφια και προάστια
Добро утро, δηλαδή καλημέρα! Η ημέρα μας ξεκίνησε με το υπερ-απλό πρωινό στο μικρό δωμάτιο του πρωινού μαζί με ένα νεαρό ζευγάρι Ελλήνων και έναν μοναχικό ταξιδιώτη. Σε μια συννεφιασμένη Σόφια η μέρα μας ξεκίνησε από την όπερα (Софийска опера и балет) που βρίσκεται ένα βήμα από το ξενοδοχείο μας, ένα επιβλητικό κτίριο του 1953!
Ξανά αφετηρία από τον καθεδρικό ναό που αν και απαθανατίστηκε δεκάδες φορές χθες και τον χορτάσαμε, έτσι για καλημέρα πήρε και μερικά ακόμα κλικ!
Σταθήκαμε στην Ρωσική εκκλησία του 1914 Sv. Nikolay Chudotvorets για να την θαυμάσουμε και από κοντά. Αν και εξωτερικά έχει αποκατασταθεί, εσωτερικά ο μικρός ναός είναι ταλαιπωρημένος και οι τοιχογραφίες δυστυχώς, είναι σκοτεινές από τον καπνό από τα κεριά και από τον χρόνο, και έχουν ανάγκη αποκατάστασης. Εκείνη την ώρα στην εκκλησία τελούνταν λειτουργία.
Το μικρό πάρκο πίσω από την Ρώσικη εκκλησία
Συνεχίσαμε στην λεωφόρο Tsar Osvoboditel και φτάσαμε στην πλατεία Atanas Burov, εκεί που βρίσκεται το Αρχαιολογικό μουσείο και το Προεδρικό μέγαρο με τους εθνοφρουρούς στην είσοδό του.
Το κτίριο που στεγάζεται το Αρχαιολογικό Μουσείο είναι το μεγαλύτερο και παλαιότερο πρώην οθωμανικό τέμενος της πόλη, το Buyuk τζαμί (Μεγάλο Τζαμί), που χτίστηκε γύρω στο 1474 υπό τον Μωάμεθ Β '.
Προεδρικό μέγαρο
Δίπλα ακριβώς βρίσκεται η είσοδος για την ροτόντα του Αγ. Γεωργίου (Sveti Georgi). Η είσοδος είναι ελεύθερη. Η εκκλησία του Sveti Georgi βρίσκεται ανάμεσα στα κτίρια του Προεδρικού μεγάρου και του ξενοδοχείου Hotel Balkan, μόλις λίγα μέτρα από τα ερείπια του αρχαίου φρουρίου Serdika. Είναι μια παλαιοχριστιανική με κόκκινο τούβλο ροτόντα, χτισμένη από τους Ρωμαίους τον 4ο αιώνα και πιστεύεται ότι είναι το παλαιότερο κτίριο στη Σόφια.
Μπήκαμε για λίγο στο λιτό εσωτερικό του για να δούμε τις θαυμάσιες τοιχογραφίες του γύρω από τον τρούλο, ενώ κάποιοι πιστοί ήταν μέσα και άκουγαν την λειτουργία της ημέρας.
Μετά βρεθήκαμε στην Largo, πλατεία Nezavisimost. Εδώ είναι ακριβώς το κέντρο της Σόφιας και μετρούνται οι αποστάσεις. Στην μία πλευρά είναι το εμπορικό πολυκατάστημα TZUM ενωμένο με το κτίριο του Υπουργικού Συμβουλίου.
Στον ίδιο χώρο με το εμπορικό κατάστημα, τον σταθμό του μετρό και τα ερείπια της αρχαίας πόλης, στέκεται η μικρή Μεσαιωνική εκκλησία Sveta Petka Samardzhiyska που ανακαλύφθηκε κατά τη διάρκεια ανασκαφών μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Συνεχίσαμε από την λεωφόρο Knyaginya Maria Luiza και λίγα μέτρα μετά ήμασταν στο τζαμί Banya Bashi. Το τέμενος χτίστηκε το 1576 κατά την διάρκεια της Οθωμανικής κυριαρχίας, από τον σπουδαίο αρχιτέκτονα και πολιτικό μηχανικό Mimar Sinan, τα πιο φημισμένα έργα του οποίου είναι τα αριστουργήματα Selimiye Τζαμί στην Αδριανούπολη και φυσικά το Τζαμί του Σουλεϊμάν στην Κωνσταντινούπολη (μπλε τζαμί). Το τζαμί Banya Bashi είναι το μόνο σε λειτουργία τζαμί στη Σόφια και χρησιμοποιείται από την μουσουλμανική κοινότητα της πόλης που αριθμεί 8,5 χιλιάδες κατοίκους.
Δίπλα στο Τζαμί Banya Bashi στο πάρκο Tsentralna banya είναι τα πρών δημόσια λουτρά. Το κτίριο χτίστηκε το 1908 και χρησιμοποιήθηκε ως δημόσια λουτρά της πόλης μέχρι το 1986 όπου και έκλεισε λόγω της κακής κατάστασης του και της πιθανής κατάρρευση της οροφής. Έχει εν μέρει καθαριστεί και αποκατασταθεί αν και ακόμα γίνονται κάποιες εργασίες. Έχει προγραμματιστεί να φιλοξενήσει το Μουσείο της Σόφιας. Το πάρκο μπορεί να είναι καθαρό και περιποιημένο, όμως το σιντριβάνι μπροστά από τα λουτρά ήταν κλασικά χωρίς νερό και με σκουπίδια!
Αφού χαζέψαμε για λίγο κάτι παρακμιακούς τύπους ρομά που βρίσκονταν στο πάρκο, μια τρελοπαρέα αντρών που πείραζαν μια δικιά τους και μας πρόσφεραν άφθονο γέλιο περάσαμε απέναντι στον δρόμο σε άλλο ένα διάσημο αξιοθέατο της Σόφιας την κεντρική αγορά Tsentralni hali. Η σκεπαστή αγορά λειτουργεί από το 1911 και είναι ένα σημαντικό εμπορικό κέντρο της πόλης.
Η αγορά που από το 1990 έχει ανασυγκροτηθεί και εκσυγχρονιστεί πλήρως, διαθέτει τρεις ορόφους, με πάγκους τροφίμων και καταστήματα με ρούχα, αξεσουάρ και καταστήματα κοσμημάτων όπως και πάγκους με διάφορα σνακ. Μου θύμισε σε σμίκρυνση την σκεπαστή αγορά της Βουδαπέστης αλλά πολύ πιο ήσυχη και πεντακάθαρη. Πραγματικά δεν έχω δει πιο καθαρό χώρο αγοράς. Παρατηρούσα τις τιμές που εννοείται σε σύγκριση με την Ελλάδα ήταν σαφώς φτηνότερες. Είχε λίγο κόσμο και επικρατούσε μια ωραία ηρεμία. Στο ισόγειο στο κεντρικό τμήμα υπάρχει ένα μπαρ και χώρος με τραπεζάκια όπου καθίσαμε και απολαύσαμε τον χυμό και το τσάι μας μαζί με κάτι ωραία σαν μπουρεκάκια με τυρί που είχαμε πάρει από έναν πάγκο δίπλα, και παρέα με λίγους ακόμα καλοβαλμένους Βούλγαρους.
Στη συνέχεια κάναμε μια κυκλική βόλτα από την οδό Ekzarh Yosif, στρίψαμε στην Tsar Samuil και μετά στην λεωφόρο Todor Alexandrov όπου βγήκαμε και πάλι στην Largo και στο άγαλμα της Αγ. Σοφίας. Χαρακτηριστικά αξιοθέατα σ’ αυτή την διαδρομή ήταν η Εβραϊκή Συναγωγή και ο Καθολικός Καθεδρικός Ναός του Αγίου Ιωσήφ.
Η Εβραϊκή Συναγωγή στην οδό Ekzarh Yosif, είναι η η τρίτη μεγαλύτερη στην Ευρώπη και ένα από τα σημαντικά αρχιτεκτονικά μνημεία της Σόφιας κατασκευής του 1909.
Ο Ρωμαιοκαθολικός Καθεδρικός Ναός Αγίου Ιωσήφ δίπλα στην λεωφόρο Todor Alexandrov, εγκαινιάστηκε μόλις στις 21 Μαΐου 2006 στην θέση του παλαιότερου ναού που είχε καταστραφεί τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο.
Άγαλμα της Αγίας Σοφίας ( Света София)
Sheraton Sofia Hotel Balkan
Ήμασταν ξανά στο κεντρικό σημεία στην πλατεία Sveta Nedelya εκεί που βρίσκεται η ομώνυμη εκκλησία της Αγίας Κυριακής (Sveta Nedelya). Η εκκλησία εγκαινιάστηκε το 1867 αλλά έχει υποστεί πολλές καταστροφές δια μέσου των αιώνων και έχει ανακατασκευαστεί πολλές φορές, και αποτελεί ένα από τα κυριότερα μνημεία της Σόφιας.
Μια άλλη οπτική της εκκλησίας από τον προαύλιο χώρο
Στην συνέχεια του δρόμου περάσαμε το Κεντρικό Δικαστικό Μέγαρο
Από εδώ ξεκινάει η πιο διάσημη λεωφόρος της Σόφιας, η οδός Vitosha. Ο δρόμος σε ένα κομμάτι δεν είναι και στην καλύτερη του κατάσταση αφού γίνονται κάποια έργα και είναι υπο κατασκευή όμως το μεγαλύτερο μέρος του είναι πεζοδρομημένο και πρόσφατα ανακατασκευασμένο και προσεγμένο. Όμως ακόμα το έργο δεν έχει ολοκληρωθεί καθώς προβλέπεται μεγάλη αλλαγή στην λεωφόρο με έργα ανοικοδόμησης με σκοπό να της δώσουν ένα ρετρό στυλ της δεκαετίας του 1930.
Είναι ο πιο δημοφιλής κεντρικός εμπορικός δρόμος στο κέντρο της Σόφιας , ο οποίος περιλαμβάνει τα πιο ακριβά καταστήματα ρούχων διάσημων οίκων, διάφορα φινετσάτα καταστήματα, καθώς και εστιατόρια και μπαρ. Την έχουν κατατάξει ως την 22η πιο ακριβή εμπορική οδό στον κόσμο! Δεν ξέρω αν ισχύει κάτι τέτοιο αλλά οι τιμές που έβλεπα σε επώνυμα είδη ήταν αρκετά οικονομικότερες από την Ελλάδα και σε πολλές περιπτώσεις στην μισή τιμή.
Το τέλος της οδού Vitosha μας έφερε στο НДК / NDK δηλαδή το Εθνικό Παλάτι Πολιτισμού. Αυτό το τεράστιο πολυλειτουργικό κτίριο που εγκαινιάστηκε το 1981, αποτελείται από οκτώ ορόφους και μπορεί να φιλοξενήσει διαφόρων ειδών εκδηλώσεις, όπως συναυλίες με παγκοσμίου φήμης τραγουδιστές , συνέδρια, εκθέσεις και παραστάσεις. Έχει και εστιατόριο και εμπορικό κέντρο. Το 2005 ανακηρύχθηκε το καλύτερο συνεδριακό κέντρο στον κόσμο!
Στο πάρκο υπήρχε μια μικρή κινητικότητα από κόσμο που βολτάριζε, και το μεγάλο σιντριβάνι στην μέση της πλατεία ήταν άλλος ένα άχαρος κενός χώρος αφού δεν λειτουργούσε και ήταν άδειο από νερό.
Αφού πήραμε μια ανάσα και ξεκουραστήκαμε στα παγκάκια δεν είχαμε πολύ ώρα στην διάθεσή μας. Θέλαμε να πάμε στον σταθμό λεωφορείων Hladilnika. Σε ένα εκδοτήριο εισιτηρίων στην λεωφόρο Patriarh Evtimiy ρωτήσαμε την κυρία πως θα πάμε μέχρι εκεί. Δεν ήξερε λέξη Αγγλικά αλλά πραγματικά έκανε τα πάντα για να μας δώσει να καταλάβουμε. Σε ένα χαρτί μας έγραψε τις δύο εναλλακτικές για το ποια μέσα θα χρησιμοποιήσουμε και σε ποιους σταθμούς θα κατέβουμε για να πάμε στον σταθμό Hladilnika. Μας τα εξήγησε άριστα.
Από τον σταθμό του μετρό НДК, που ήταν δίπλα πήραμε την γραμμή Μ2 και μετά από δύο στάσεις κατεβήκαμε στο τέρμα της γραμμής τον σταθμό Джеймс Баучър (James Bourchier). Βγήκαμε από τον σταθμό και από την λεωφόρο Cherni vrah πήραμε το τραμ 10 και τρείς στάσεις μετά φτάσαμε στην στάση Hladilnika όπου κάνει τέρμα η γραμμή 10 του τραμ. Από το κέντρο εκτός από το τραμ 10 για τον σταθμό λεωφορείων Hladilnika εξυπηρετεί και το λεωφορείο 9ΤΜ.
Από την λεωφόρο Cherni vrah το Kempinski Hotel Zografski. Η λεωφόρος που περνάει το τραμ 10
Ο σταθμός Avtostantsia Hladilnika συνδέει την Σόφια με τα προάστια και το βουνό Βίτοσα. Είχαμε κάνει κάποιες σκέψεις για το που θα επιλέγαμε να πάμε. Η επιλογή έπρεπε να ήταν μία και μοναδική αφού δεν είχαμε άλλη μέρα στην διάθεσή μας. Όμως είχαμε μπερδευτεί και δεν ξέραμε τι θα ήταν καλύτερο. Είχα ψάξει αρκετά στο ίντερνετ και σε ξένα φόρουμ και είχα μελετήσει τις διαδρομές.
Λίγα λόγια για τα δρομολόγια που ξεκινούν από τον Τερματικό σταθμό Avtostantsia Hladilnika:
-Λεωφορείο 64: Εξυπηρετεί για το προάστιο της Boyana εκεί όπου βρίσκεται η διάσημη εκκλησία της Μπογιάνα. Η σωστή στάση είναι η КВ. БОЯНА.Όμως επειδή κάνει πολλές στάσεις από την αφετηρία μέχρι εκεί καλό θα ήταν να ρωτήσετε τον οδηγό. Από την εκκλησία της Boyana ξεκινάει πεζοπορία προς το όρος Vitosha. Υπάρχουν μονοπάτια πεζοπορίας για την λίμνη Boyana ή τον καταρράκτη της Boyana. Ακολουθήστε κίτρινες πινακίδες για водопад (καταρράκτη), και Езеро (λίμνη). Επίσης από τον καταρράκτη, υπάρχει διαδρομή μέχρι Zlatnite mostove όπου είναι ο πέτρινος ποταμός (Morenite)!
-Λεωφορείο 66 : Mεταφέρει στην περιοχή του Hizha Aleko που είναι από τα πρώτα Mountain Lodges της χώρας , ακριβώς κάτω από την ψηλότερη κορυφή του βουνού, Cherni Vruh που απέχει περίπου 2 ώρες πεζοπορία από το χιονοδρομικό!
Tα λεωφορεία φεύγουν από τον σταθμό Hladilnika στις 7:50, 8:55, 10:00, 11:05, 12:15, 13:30, 14:50, και 17:00 με τέρμα το ξενοδοχείο Moreni. Στην επιστροφή τα λεωφορεία αναχωρούν από το ξενοδοχείο Moreni στις 8:45, 9:55, 11:05, 12:20, 13:35, 14:50, 16:05,και 18:00.Είναι τα minibus marshrutka με κόστος εισιτηρίου 4.00 lev μονή και 6.00 lev μετ’ επιστροφής.
-Λεωφορείο 122: Δρομολόγιο μέχρι την γόνδολα Simeonovo. Το λιφτ που και αυτό οδηγεί απευθείας σχεδόν στην κορυφή του όρους Vitosha,στο χιονοδρομικό Hizha Aleko. Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού λειτουργεί μόνο τα Σαββατοκύριακα. 8 lev εισιτήριο μετ’ επιστροφής. Προσοχή στην ώρα επιστροφής αφού το τελευταίο λεωφορείο περνάει από το Simeonovo στις 16:30.
Tip: Στην Bulevard Simeonovsko Shose 187 μέσα στο προάστιο του Simeonovo βρίσκεται το σπίτι σαλιγκάρι! Αποτελεί αξιοθέατο και όποιος βρεθεί εδώ θα μπορούσε να το δει. Επίσης εδώ μπορείτε να ρθείτε με το λεωφορείο 67 (μετρό Μ1 Жолио Кюри και από την στάση СТЦ ИНТЕРПРЕД το λεωφορείο 67 μέχρι στάση 64-τo ОУ ή μια στάση μετά στο τέρμα КВ. СИМЕОНОВО).
-Λεωφορείο 93: Εξυπηρετεί για το Dragalevtsi λιφτ (ЛИФТА ДРАГАЛЕВЦИ). Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού λειτουργεί μόνο τα Σαββατοκύριακα. 7 lev το εισιτήριο μετ’ επιστροφής. Μπορείτε να το συνδυάσετε με το Μοναστήρι Dragalevtsi " Παναγία Vitosha" που βρίσκεται στην περιοχή.
Τα εισιτήρια τα πληρώνουμε στον οδηγό κατά την επιβίβαση εντός του οχήματος. Τα δρομολόγια από τον συγκεκριμένο σταθμό ΔΕΝ περιλαμβάνονται στις ηλεκτρονικές κάρτες απεριορίστων διαδρομών. Παραθέτω ξανά το χρήσιμο site των μέσων μεταφοράς στην Σόφια και τα προάστια που λέει αναλυτικά τα ωράρια και τις στάσεις. Επιλέγετε απλά τον αριθμό του τραμ, τρόλεϊ, λεωφορείου που σας ενδιαφέρει και εμφανίζει τα δρομολόγια (η σελίδα εμφανίζεται κανονικά μόνο σε iexplorer):
https://www.sofiatraffic.bg/bg/transport/schedules
Φτάνοντας λοιπόν στο σταθμό Hladilnika βλέπαμε και ξαναβλέπαμε την πινακίδα με τα λεωφορεία και τις στάσεις. Ακόμα δεν είχαμε αποφασίσει. Στον σταθμό (δεν υπάρχει κτίριο απλά περιμένεις σε στάση) επικρατούσε μια παρακμή χωρίς να μας ενοχλεί κάτι βέβαια. Εν αναμονή του λεωφορείου φάγαμε από την καντίνα που βρίσκεται εκεί σάντουιτς προς 70 λεπτά (του ευρώ)! Ωραίο δεν το λες αλλά ικανοποίησε την πείνα μας.
Τελικά αποφασίσαμε να πάμε στην εκκλησία της Boyana αφενός γιατί αποτελεί μνημείο Unesco και αφετέρου γιατί στο χιονοδρομικό κέντρο δεν θα είχε χιόνι αφού τα βουνά φαίνονταν ότι ήταν καθαρά. Άλλωστε ο χειμώνας ήταν ήπιος και αμφιβάλω αν χιόνισε έστω και λίγο στο Vitosha.
Tο αστικό λεωφορείο 64 ήρθε κι εμείς πληρώσαμε 1 lev στον οδηγό για την μια διαδρομή. Στην αρχή διέσχισε κάτι αυτοκινητόδρομους αλλά από ένα σημείο και μετά η διαδρομή είχε ένα ενδιαφέρον προσεγγίζοντας το προάστιο της Boyana. Οι στάσεις πολλές, γι’ αυτό και ρωτήσαμε τον οδηγό να μας ενημερώσει σε ποια στάση θα κατέβουμε. Δίπλα του ήταν και μια κοπέλα. Δεν γνώριζαν Αγγλικά και στην αρχή έδειξαν ότι δεν κατάλαβαν τι θέλαμε. Τους δείξαμε την ονομασία Боянска Църква / Boyanska Tsarkva δηλαδή εκκλησία της Boyana και μας καθησύχασαν ότι θα μας πούνε την σωστή στάση.
Λίγη ώρα μετά οι άνθρωποι μας υπέδειξαν την σωστή στάση КВ. БОЯНА και κατεβήκαμε στο προάστιο της Boyana στους πρόποδες του όρους Vitosha. Απέχει 8χλμ από το κέντρο και είναι μια ήρεμη και πλούσια συνοικία της ευημερούσας τάξης και της ελίτ της Βουλγαρικής πρωτεύουσας.
Πολύ εύκολα από πινακίδες οδηγηθήκαμε στο σημείο και ελάχιστα λεπτά μετά φτάσαμε στην εκκλησία της Boyana (Boyanska Tsarkva).
Η εκκλησία της Boyana που περιλαμβάνεται στον κατάλογο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO από το 1979, είναι ένα από τα πιο σημαντικά μνημεία της μεσαιωνικής βουλγαρικής τέχνης με σημαντική συμβολή στον Ευρωπαϊκό πολιτισμό κατά τον Μεσαίωνα. Η εκκλησία χτίστηκε σε τρία στάδια, το αρχικό κομμάτι χτίστηκε στα τέλη του 10ου με αρχές του 11ου αιώνα, η πρώτη επέκταση στα μέσα του 13ου, και η επόμενη στα μέσα του 19ου αιώνα. Στις σχεδόν αναλλοίωτες μέχρι σήμερα εντυπωσιακές τοιχογραφίες του 13ου αιώνα, οφείλει η Εκκλησία της Μπογιάνα την παγκόσμια φήμη της. Οι τοιχογραφίες αυτές χρονολογούνται από το 1259, και είναι από τα σπουδαιότερα δείγματα βουλγαρικής μεσαιωνικής ζωγραφικής. Ανώνυμοι καλλιτέχνες, δημιούργησαν τις αριστουργηματικές αυτές νωπογραφίες, ακολουθώντας το ύφος της Βυζαντινής παράδοσης, αλλά έδωσαν στις μορφές περισσότερη ζωντάνια και βαθύ ρεαλισμό.
Το εισιτήριο δεν το λες και φτηνό, κοστίζει 10 lev. Οι ομάδες των επισκεπτών οκτώ ατόμων τη φορά, επιτρέπεται να μείνουν μόνο για 15 λεπτά ενώ η φωτογράφιση απαγορεύεται αυστηρά. Δεν θα πω ότι είχε και πολλούς επισκέπτες 5 άτομα μπήκαμε στο εσωτερικό ενώ κάποιοι επισκέπτες δεν μπήκαν μέσα απλά έκαναν βόλτα στο προαύλιο και τον περίγυρο της εκκλησίας.
Νομίζω μια βόλτα μέχρι εδώ σαν εκδρομή αλλά κυρίως για την επίσκεψη σε ένα μνημείο UNESCO αξίζει σίγουρα μη πω επιβάλλεται! Πάντως εκτός από το αστικό λεωφορείο 64 μπορείτε να ρθείτε και με ταξί όπου η διαδρομή από το κέντρο θα κοστίσει περίπου 16 lev ή με τα Minibus taxi #21.
Όπως ανέφερα και πιο πριν από εδώ υπάρχουν επιλογές για πεζοπορία στο βουνό σε πολύ όμορφα μέρη όπως ο καταρράκτης της Boyana που απέχει 1,5 ώρα ανάβασης και η λίμνη ενώ ακόμα πιο μακριά είναι ο πέτρινος ποταμός Zlatnite mostove (Morenite), και διάφορα σημεία με υπέροχη πανοραμική θέα της Σόφιας. Όλα αυτά τα ωραία όμως προϋποθέτουν χρόνο, οργάνωση και αντοχή. Διαθέταμε κάτι από αυτά? Δεν νομίζω! Σίγουρα όλο αυτό θα έπαιρνε πολύ χρόνο, δεν είχαμε κατάλληλα παπούτσια και δεν μας λες και τους πιο αθλητικούς τύπους. Έτσι αν και θα ήθελα πολύ να περιηγηθώ σε όμορφα σημεία του βουνού το αφήσαμε ίσως για την επόμενη φορά αν ξαναέρθουμε στο μέλλον, όπως και το χιονοδρομικό Hizha Aleko και την ανάβαση με λιφτ.
Στην στάση περιμέναμε ξανά το λεωφορείο 64 που ήρθε μετά από λίγο. Αφού φτάσαμε στον τερματικό σταθμό Avtostantsia Hladilnika, πήραμε από την αφετηρία ξανά το τραμ 10 και κατεβήκαμε στο κέντρο κοντά στην εκκλησία της Αγίας Κυριακής (Sveta Nedelya).
Ήταν μεσημέρι προς απόγευμα και είπαμε πια να χαλαρώσουμε και να κάνουμε μια βόλτα στο κέντρο χωρίς να βιαζόμαστε. Ότι είδαμε είδαμε! Έτσι ξεκινήσαμε από την μικρή και όμορφη πλατεία Garibaldi όπου κάναμε και μια στάση για ξεκούραση στα παγκάκια της πλατείας τρώγοντας μια φρεσκότατη πίτσα για την λιγούρα που θα μας κρατούσε χορτάτους μέχρι το βραδινό αποχαιρετιστήριο γεύμα σε εστιατόριο.
Συνεχίσαμε στην διάσημη οδό Graf Ignatiev που είχαμε περπατήσει και το προηγούμενο βράδυ…
Και λίγο μετά η πλατεία Slaveykov με την αγορά βιβλίου και τα αδιάφορα σουβενίρ που σας έλεγα! Οι φίλοι μας Petko και Pencho Slaveykov στην γνωστή τους θέση όπως τους αφήσαμε!
Και λίγο μετά η εκκλησία Sveti Sedmochislenici. Ο μητροπολιτικός ναός " Επτά Αγίων " που είναι αφιερωμένος στον Κύριλλο και Μεθόδιο και τους πέντε μαθητές τους, ήταν αρχικά το Τζαμί Ιμαρέτ χτισμένο το 1528 και μετατράπηκε σε Ορθόδοξη εκκλησία το 1903.
Το ομώνυμο πάρκο είναι ένας όμορφος χώρος και εκείνη την ώρα αρκετός κόσμος έκανε βόλτα τριγύρω ή χαλάρωνε στα παγκάκια του πάρκου. Ακριβώς δίπλα, κατά μήκος του δρόμου Graf Ignatiev υπάρχει μια μικρή αγορά όπου μπορείτε να αγοράσετε φρούτα, λαχανικά και ξηρούς καρπούς. Υπάρχει μάλιστα και ένα περίπτερο με μεγάλη ποσότητα και ποικιλία σε εξωτικά φρούτα.
Αφού χαζέψαμε λίγο στην αγορά και το πάρκο συνεχίσαμε και βγήκαμε στην λεωφόρο Vasil Levski όπου στον αριθμό 81 συναντήσαμε το Μαυσωλείο Battenberg.
Στο Μαυσωλείο βρίσκεται ο τάφος του Alexander I του Battenberg, του πρώτου αρχηγού κράτους της σύγχρονης Βουλγαρίας. Πέθανε το 1893, όπου αν και είχε ταφεί στο Graz της Αυστρίας, τα λείψανα του μεταφέρθηκαν σύμφωνα με την επιθυμία του στην Σόφια στο νέο Μαυσωλείο που χτίστηκε το 1897. Είναι ανοιχτό για το κοινό αλλά εκείνη την ώρα οι καγκελόπορτες ήταν αμπαρωμένες.
Λίγα μέτρα μετά ήμασταν στο πάρκο Άγιος Κλήμης της Οχρίδας (Градина "Св. Кл. Охридски")
Σας έλειψε? Είμαι σίγουρος! Καθεδρικός ναός Alexander Nevsky!
Κοινοβούλιο
Το δωμάτιο του ξενοδοχείου μας περίμενε, για ένα χαλαρωτικό μπάνιο, ξεκούραση και σερφάρισμα στο ίντερνετ. Ο καιρός ελαφρά βροχερός αλλά δεν είχαμε σκοπό να απομακρυνθούμε από το ξενοδοχείο μας. Μιλάμε με τον διαδικτυακό μας φίλο Slav και δίνουμε ραντεβού στην είσοδο.
Με τον Slav μιλούσαμε λίγο καιρό από το facebook και εντελώς τυχαία έγινε αυτή η γνωριμία. Όμως όταν έμαθε ότι θα είμαστε στη Σόφια είπε πως οπωσδήποτε θα κανονίσουμε συνάντηση. Και έτσι έγινε. Μαζί του έφερε και τον φίλο του Huben. Πολύ κοντά στο ξενοδοχείο στον δεύτερο παράλληλο δρόμο, στην ulitsa G. Benkovski 12 είναι το εστιατόριο Skara Bar 2.
Το μοντέρνο εστιατόριο ήταν σχεδόν γεμάτο με την πλειοψηφία του να είναι παρέες με μέσο όρο ηλικίας 30-35. Είναι φωτεινό και με σύγχρονη διακόσμηση και μείναμε πολύ ευχαριστημένοι και από το προσωπικό. Το μενού είναι μικρό οπότε δεν δυσκολευτήκαμε να επιλέξουμε. Εξαιρετικά και νόστιμα ψητά με ορεκτικά, σαλάτα και λευκό κρασί και στο τέλος και σοκολατένιο γλυκό. Και το κόστος κάπου στα 12 ευρώ το άτομο. http://skarabar.com/
Η βραδιά όμως είχε ενδιαφέρον λόγω της γνωριμίας μας με τα παιδιά. Ο Slav 35 χρονών και ο Huben 26 είναι φίλοι και συνεργάτες. Το ενδιαφέρον είναι ότι είναι επιτυχημένοι στην δουλειά τους και celebrity στη χώρα τους! Make-up Artist και Editor in Chief σε περιοδικό αντίστοιχα συνεργάζονται με όλες τις διασημότητες της Βουλγαρίας. Δεν αποτελούν τον μέσο όρο του νέου Βούλγαρου αφού είναι ευκατάστατοι και σίγουρα ζουν σε άλλον κόσμο! Ο Slav μάλιστα θεωρείται ο πιο επιτυχημένος στην Βουλγαρία με βραβεία στο ενεργητικό του. Προσγειωμένοι όμως και με άριστη γνώση Αγγλικών μας είπαν για την δουλειά τους την ζωή στη Σόφια και τα ταξίδια τους. Εξαιρετικοί χαρακτήρες και η πιο ενδιαφέρουσα γνωριμία που έχουμε κάνει. Έχουμε κρατήσει επαφή και μιλάμε ακόμα. Τους προσκαλέσαμε στην Ελλάδα και ίσως έρθουν το καλοκαίρι.
Έτσι όμορφα τελείωσε αυτή η βραδιά, η τελευταία στην Σόφια. Ένα 4ημερο γεμάτο και απροσδόκητα όμορφο και ενδιαφέρον, με εσωτερικές μετακινήσεις με λεωφορείο, με πολύ καλές εντυπώσεις από τις δύο μεγαλύτερες πόλεις της Βουλγαρίας, με ζεστή φιλοξενία και με πολύ ζεστούς ανθρώπους.
Η επόμενη μέρα έχει την αναχώρησή μας…δεν τελειώσαμε ακόμα!
Добро утро, δηλαδή καλημέρα! Η ημέρα μας ξεκίνησε με το υπερ-απλό πρωινό στο μικρό δωμάτιο του πρωινού μαζί με ένα νεαρό ζευγάρι Ελλήνων και έναν μοναχικό ταξιδιώτη. Σε μια συννεφιασμένη Σόφια η μέρα μας ξεκίνησε από την όπερα (Софийска опера и балет) που βρίσκεται ένα βήμα από το ξενοδοχείο μας, ένα επιβλητικό κτίριο του 1953!
Ξανά αφετηρία από τον καθεδρικό ναό που αν και απαθανατίστηκε δεκάδες φορές χθες και τον χορτάσαμε, έτσι για καλημέρα πήρε και μερικά ακόμα κλικ!
Σταθήκαμε στην Ρωσική εκκλησία του 1914 Sv. Nikolay Chudotvorets για να την θαυμάσουμε και από κοντά. Αν και εξωτερικά έχει αποκατασταθεί, εσωτερικά ο μικρός ναός είναι ταλαιπωρημένος και οι τοιχογραφίες δυστυχώς, είναι σκοτεινές από τον καπνό από τα κεριά και από τον χρόνο, και έχουν ανάγκη αποκατάστασης. Εκείνη την ώρα στην εκκλησία τελούνταν λειτουργία.
Το μικρό πάρκο πίσω από την Ρώσικη εκκλησία
Συνεχίσαμε στην λεωφόρο Tsar Osvoboditel και φτάσαμε στην πλατεία Atanas Burov, εκεί που βρίσκεται το Αρχαιολογικό μουσείο και το Προεδρικό μέγαρο με τους εθνοφρουρούς στην είσοδό του.
Το κτίριο που στεγάζεται το Αρχαιολογικό Μουσείο είναι το μεγαλύτερο και παλαιότερο πρώην οθωμανικό τέμενος της πόλη, το Buyuk τζαμί (Μεγάλο Τζαμί), που χτίστηκε γύρω στο 1474 υπό τον Μωάμεθ Β '.
Προεδρικό μέγαρο
Δίπλα ακριβώς βρίσκεται η είσοδος για την ροτόντα του Αγ. Γεωργίου (Sveti Georgi). Η είσοδος είναι ελεύθερη. Η εκκλησία του Sveti Georgi βρίσκεται ανάμεσα στα κτίρια του Προεδρικού μεγάρου και του ξενοδοχείου Hotel Balkan, μόλις λίγα μέτρα από τα ερείπια του αρχαίου φρουρίου Serdika. Είναι μια παλαιοχριστιανική με κόκκινο τούβλο ροτόντα, χτισμένη από τους Ρωμαίους τον 4ο αιώνα και πιστεύεται ότι είναι το παλαιότερο κτίριο στη Σόφια.
Μπήκαμε για λίγο στο λιτό εσωτερικό του για να δούμε τις θαυμάσιες τοιχογραφίες του γύρω από τον τρούλο, ενώ κάποιοι πιστοί ήταν μέσα και άκουγαν την λειτουργία της ημέρας.
Μετά βρεθήκαμε στην Largo, πλατεία Nezavisimost. Εδώ είναι ακριβώς το κέντρο της Σόφιας και μετρούνται οι αποστάσεις. Στην μία πλευρά είναι το εμπορικό πολυκατάστημα TZUM ενωμένο με το κτίριο του Υπουργικού Συμβουλίου.
Στον ίδιο χώρο με το εμπορικό κατάστημα, τον σταθμό του μετρό και τα ερείπια της αρχαίας πόλης, στέκεται η μικρή Μεσαιωνική εκκλησία Sveta Petka Samardzhiyska που ανακαλύφθηκε κατά τη διάρκεια ανασκαφών μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Συνεχίσαμε από την λεωφόρο Knyaginya Maria Luiza και λίγα μέτρα μετά ήμασταν στο τζαμί Banya Bashi. Το τέμενος χτίστηκε το 1576 κατά την διάρκεια της Οθωμανικής κυριαρχίας, από τον σπουδαίο αρχιτέκτονα και πολιτικό μηχανικό Mimar Sinan, τα πιο φημισμένα έργα του οποίου είναι τα αριστουργήματα Selimiye Τζαμί στην Αδριανούπολη και φυσικά το Τζαμί του Σουλεϊμάν στην Κωνσταντινούπολη (μπλε τζαμί). Το τζαμί Banya Bashi είναι το μόνο σε λειτουργία τζαμί στη Σόφια και χρησιμοποιείται από την μουσουλμανική κοινότητα της πόλης που αριθμεί 8,5 χιλιάδες κατοίκους.
Δίπλα στο Τζαμί Banya Bashi στο πάρκο Tsentralna banya είναι τα πρών δημόσια λουτρά. Το κτίριο χτίστηκε το 1908 και χρησιμοποιήθηκε ως δημόσια λουτρά της πόλης μέχρι το 1986 όπου και έκλεισε λόγω της κακής κατάστασης του και της πιθανής κατάρρευση της οροφής. Έχει εν μέρει καθαριστεί και αποκατασταθεί αν και ακόμα γίνονται κάποιες εργασίες. Έχει προγραμματιστεί να φιλοξενήσει το Μουσείο της Σόφιας. Το πάρκο μπορεί να είναι καθαρό και περιποιημένο, όμως το σιντριβάνι μπροστά από τα λουτρά ήταν κλασικά χωρίς νερό και με σκουπίδια!
Αφού χαζέψαμε για λίγο κάτι παρακμιακούς τύπους ρομά που βρίσκονταν στο πάρκο, μια τρελοπαρέα αντρών που πείραζαν μια δικιά τους και μας πρόσφεραν άφθονο γέλιο περάσαμε απέναντι στον δρόμο σε άλλο ένα διάσημο αξιοθέατο της Σόφιας την κεντρική αγορά Tsentralni hali. Η σκεπαστή αγορά λειτουργεί από το 1911 και είναι ένα σημαντικό εμπορικό κέντρο της πόλης.
Η αγορά που από το 1990 έχει ανασυγκροτηθεί και εκσυγχρονιστεί πλήρως, διαθέτει τρεις ορόφους, με πάγκους τροφίμων και καταστήματα με ρούχα, αξεσουάρ και καταστήματα κοσμημάτων όπως και πάγκους με διάφορα σνακ. Μου θύμισε σε σμίκρυνση την σκεπαστή αγορά της Βουδαπέστης αλλά πολύ πιο ήσυχη και πεντακάθαρη. Πραγματικά δεν έχω δει πιο καθαρό χώρο αγοράς. Παρατηρούσα τις τιμές που εννοείται σε σύγκριση με την Ελλάδα ήταν σαφώς φτηνότερες. Είχε λίγο κόσμο και επικρατούσε μια ωραία ηρεμία. Στο ισόγειο στο κεντρικό τμήμα υπάρχει ένα μπαρ και χώρος με τραπεζάκια όπου καθίσαμε και απολαύσαμε τον χυμό και το τσάι μας μαζί με κάτι ωραία σαν μπουρεκάκια με τυρί που είχαμε πάρει από έναν πάγκο δίπλα, και παρέα με λίγους ακόμα καλοβαλμένους Βούλγαρους.
Στη συνέχεια κάναμε μια κυκλική βόλτα από την οδό Ekzarh Yosif, στρίψαμε στην Tsar Samuil και μετά στην λεωφόρο Todor Alexandrov όπου βγήκαμε και πάλι στην Largo και στο άγαλμα της Αγ. Σοφίας. Χαρακτηριστικά αξιοθέατα σ’ αυτή την διαδρομή ήταν η Εβραϊκή Συναγωγή και ο Καθολικός Καθεδρικός Ναός του Αγίου Ιωσήφ.
Η Εβραϊκή Συναγωγή στην οδό Ekzarh Yosif, είναι η η τρίτη μεγαλύτερη στην Ευρώπη και ένα από τα σημαντικά αρχιτεκτονικά μνημεία της Σόφιας κατασκευής του 1909.
Ο Ρωμαιοκαθολικός Καθεδρικός Ναός Αγίου Ιωσήφ δίπλα στην λεωφόρο Todor Alexandrov, εγκαινιάστηκε μόλις στις 21 Μαΐου 2006 στην θέση του παλαιότερου ναού που είχε καταστραφεί τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο.
Άγαλμα της Αγίας Σοφίας ( Света София)
Sheraton Sofia Hotel Balkan
Ήμασταν ξανά στο κεντρικό σημεία στην πλατεία Sveta Nedelya εκεί που βρίσκεται η ομώνυμη εκκλησία της Αγίας Κυριακής (Sveta Nedelya). Η εκκλησία εγκαινιάστηκε το 1867 αλλά έχει υποστεί πολλές καταστροφές δια μέσου των αιώνων και έχει ανακατασκευαστεί πολλές φορές, και αποτελεί ένα από τα κυριότερα μνημεία της Σόφιας.
Μια άλλη οπτική της εκκλησίας από τον προαύλιο χώρο
Στην συνέχεια του δρόμου περάσαμε το Κεντρικό Δικαστικό Μέγαρο
Από εδώ ξεκινάει η πιο διάσημη λεωφόρος της Σόφιας, η οδός Vitosha. Ο δρόμος σε ένα κομμάτι δεν είναι και στην καλύτερη του κατάσταση αφού γίνονται κάποια έργα και είναι υπο κατασκευή όμως το μεγαλύτερο μέρος του είναι πεζοδρομημένο και πρόσφατα ανακατασκευασμένο και προσεγμένο. Όμως ακόμα το έργο δεν έχει ολοκληρωθεί καθώς προβλέπεται μεγάλη αλλαγή στην λεωφόρο με έργα ανοικοδόμησης με σκοπό να της δώσουν ένα ρετρό στυλ της δεκαετίας του 1930.
Είναι ο πιο δημοφιλής κεντρικός εμπορικός δρόμος στο κέντρο της Σόφιας , ο οποίος περιλαμβάνει τα πιο ακριβά καταστήματα ρούχων διάσημων οίκων, διάφορα φινετσάτα καταστήματα, καθώς και εστιατόρια και μπαρ. Την έχουν κατατάξει ως την 22η πιο ακριβή εμπορική οδό στον κόσμο! Δεν ξέρω αν ισχύει κάτι τέτοιο αλλά οι τιμές που έβλεπα σε επώνυμα είδη ήταν αρκετά οικονομικότερες από την Ελλάδα και σε πολλές περιπτώσεις στην μισή τιμή.
Το τέλος της οδού Vitosha μας έφερε στο НДК / NDK δηλαδή το Εθνικό Παλάτι Πολιτισμού. Αυτό το τεράστιο πολυλειτουργικό κτίριο που εγκαινιάστηκε το 1981, αποτελείται από οκτώ ορόφους και μπορεί να φιλοξενήσει διαφόρων ειδών εκδηλώσεις, όπως συναυλίες με παγκοσμίου φήμης τραγουδιστές , συνέδρια, εκθέσεις και παραστάσεις. Έχει και εστιατόριο και εμπορικό κέντρο. Το 2005 ανακηρύχθηκε το καλύτερο συνεδριακό κέντρο στον κόσμο!
Στο πάρκο υπήρχε μια μικρή κινητικότητα από κόσμο που βολτάριζε, και το μεγάλο σιντριβάνι στην μέση της πλατεία ήταν άλλος ένα άχαρος κενός χώρος αφού δεν λειτουργούσε και ήταν άδειο από νερό.
Αφού πήραμε μια ανάσα και ξεκουραστήκαμε στα παγκάκια δεν είχαμε πολύ ώρα στην διάθεσή μας. Θέλαμε να πάμε στον σταθμό λεωφορείων Hladilnika. Σε ένα εκδοτήριο εισιτηρίων στην λεωφόρο Patriarh Evtimiy ρωτήσαμε την κυρία πως θα πάμε μέχρι εκεί. Δεν ήξερε λέξη Αγγλικά αλλά πραγματικά έκανε τα πάντα για να μας δώσει να καταλάβουμε. Σε ένα χαρτί μας έγραψε τις δύο εναλλακτικές για το ποια μέσα θα χρησιμοποιήσουμε και σε ποιους σταθμούς θα κατέβουμε για να πάμε στον σταθμό Hladilnika. Μας τα εξήγησε άριστα.
Από τον σταθμό του μετρό НДК, που ήταν δίπλα πήραμε την γραμμή Μ2 και μετά από δύο στάσεις κατεβήκαμε στο τέρμα της γραμμής τον σταθμό Джеймс Баучър (James Bourchier). Βγήκαμε από τον σταθμό και από την λεωφόρο Cherni vrah πήραμε το τραμ 10 και τρείς στάσεις μετά φτάσαμε στην στάση Hladilnika όπου κάνει τέρμα η γραμμή 10 του τραμ. Από το κέντρο εκτός από το τραμ 10 για τον σταθμό λεωφορείων Hladilnika εξυπηρετεί και το λεωφορείο 9ΤΜ.
Από την λεωφόρο Cherni vrah το Kempinski Hotel Zografski. Η λεωφόρος που περνάει το τραμ 10
Ο σταθμός Avtostantsia Hladilnika συνδέει την Σόφια με τα προάστια και το βουνό Βίτοσα. Είχαμε κάνει κάποιες σκέψεις για το που θα επιλέγαμε να πάμε. Η επιλογή έπρεπε να ήταν μία και μοναδική αφού δεν είχαμε άλλη μέρα στην διάθεσή μας. Όμως είχαμε μπερδευτεί και δεν ξέραμε τι θα ήταν καλύτερο. Είχα ψάξει αρκετά στο ίντερνετ και σε ξένα φόρουμ και είχα μελετήσει τις διαδρομές.
Λίγα λόγια για τα δρομολόγια που ξεκινούν από τον Τερματικό σταθμό Avtostantsia Hladilnika:
-Λεωφορείο 64: Εξυπηρετεί για το προάστιο της Boyana εκεί όπου βρίσκεται η διάσημη εκκλησία της Μπογιάνα. Η σωστή στάση είναι η КВ. БОЯНА.Όμως επειδή κάνει πολλές στάσεις από την αφετηρία μέχρι εκεί καλό θα ήταν να ρωτήσετε τον οδηγό. Από την εκκλησία της Boyana ξεκινάει πεζοπορία προς το όρος Vitosha. Υπάρχουν μονοπάτια πεζοπορίας για την λίμνη Boyana ή τον καταρράκτη της Boyana. Ακολουθήστε κίτρινες πινακίδες για водопад (καταρράκτη), και Езеро (λίμνη). Επίσης από τον καταρράκτη, υπάρχει διαδρομή μέχρι Zlatnite mostove όπου είναι ο πέτρινος ποταμός (Morenite)!
-Λεωφορείο 66 : Mεταφέρει στην περιοχή του Hizha Aleko που είναι από τα πρώτα Mountain Lodges της χώρας , ακριβώς κάτω από την ψηλότερη κορυφή του βουνού, Cherni Vruh που απέχει περίπου 2 ώρες πεζοπορία από το χιονοδρομικό!
Tα λεωφορεία φεύγουν από τον σταθμό Hladilnika στις 7:50, 8:55, 10:00, 11:05, 12:15, 13:30, 14:50, και 17:00 με τέρμα το ξενοδοχείο Moreni. Στην επιστροφή τα λεωφορεία αναχωρούν από το ξενοδοχείο Moreni στις 8:45, 9:55, 11:05, 12:20, 13:35, 14:50, 16:05,και 18:00.Είναι τα minibus marshrutka με κόστος εισιτηρίου 4.00 lev μονή και 6.00 lev μετ’ επιστροφής.
-Λεωφορείο 122: Δρομολόγιο μέχρι την γόνδολα Simeonovo. Το λιφτ που και αυτό οδηγεί απευθείας σχεδόν στην κορυφή του όρους Vitosha,στο χιονοδρομικό Hizha Aleko. Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού λειτουργεί μόνο τα Σαββατοκύριακα. 8 lev εισιτήριο μετ’ επιστροφής. Προσοχή στην ώρα επιστροφής αφού το τελευταίο λεωφορείο περνάει από το Simeonovo στις 16:30.
Tip: Στην Bulevard Simeonovsko Shose 187 μέσα στο προάστιο του Simeonovo βρίσκεται το σπίτι σαλιγκάρι! Αποτελεί αξιοθέατο και όποιος βρεθεί εδώ θα μπορούσε να το δει. Επίσης εδώ μπορείτε να ρθείτε με το λεωφορείο 67 (μετρό Μ1 Жолио Кюри και από την στάση СТЦ ИНТЕРПРЕД το λεωφορείο 67 μέχρι στάση 64-τo ОУ ή μια στάση μετά στο τέρμα КВ. СИМЕОНОВО).
-Λεωφορείο 93: Εξυπηρετεί για το Dragalevtsi λιφτ (ЛИФТА ДРАГАЛЕВЦИ). Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού λειτουργεί μόνο τα Σαββατοκύριακα. 7 lev το εισιτήριο μετ’ επιστροφής. Μπορείτε να το συνδυάσετε με το Μοναστήρι Dragalevtsi " Παναγία Vitosha" που βρίσκεται στην περιοχή.
Τα εισιτήρια τα πληρώνουμε στον οδηγό κατά την επιβίβαση εντός του οχήματος. Τα δρομολόγια από τον συγκεκριμένο σταθμό ΔΕΝ περιλαμβάνονται στις ηλεκτρονικές κάρτες απεριορίστων διαδρομών. Παραθέτω ξανά το χρήσιμο site των μέσων μεταφοράς στην Σόφια και τα προάστια που λέει αναλυτικά τα ωράρια και τις στάσεις. Επιλέγετε απλά τον αριθμό του τραμ, τρόλεϊ, λεωφορείου που σας ενδιαφέρει και εμφανίζει τα δρομολόγια (η σελίδα εμφανίζεται κανονικά μόνο σε iexplorer):
https://www.sofiatraffic.bg/bg/transport/schedules
Φτάνοντας λοιπόν στο σταθμό Hladilnika βλέπαμε και ξαναβλέπαμε την πινακίδα με τα λεωφορεία και τις στάσεις. Ακόμα δεν είχαμε αποφασίσει. Στον σταθμό (δεν υπάρχει κτίριο απλά περιμένεις σε στάση) επικρατούσε μια παρακμή χωρίς να μας ενοχλεί κάτι βέβαια. Εν αναμονή του λεωφορείου φάγαμε από την καντίνα που βρίσκεται εκεί σάντουιτς προς 70 λεπτά (του ευρώ)! Ωραίο δεν το λες αλλά ικανοποίησε την πείνα μας.
Τελικά αποφασίσαμε να πάμε στην εκκλησία της Boyana αφενός γιατί αποτελεί μνημείο Unesco και αφετέρου γιατί στο χιονοδρομικό κέντρο δεν θα είχε χιόνι αφού τα βουνά φαίνονταν ότι ήταν καθαρά. Άλλωστε ο χειμώνας ήταν ήπιος και αμφιβάλω αν χιόνισε έστω και λίγο στο Vitosha.
Tο αστικό λεωφορείο 64 ήρθε κι εμείς πληρώσαμε 1 lev στον οδηγό για την μια διαδρομή. Στην αρχή διέσχισε κάτι αυτοκινητόδρομους αλλά από ένα σημείο και μετά η διαδρομή είχε ένα ενδιαφέρον προσεγγίζοντας το προάστιο της Boyana. Οι στάσεις πολλές, γι’ αυτό και ρωτήσαμε τον οδηγό να μας ενημερώσει σε ποια στάση θα κατέβουμε. Δίπλα του ήταν και μια κοπέλα. Δεν γνώριζαν Αγγλικά και στην αρχή έδειξαν ότι δεν κατάλαβαν τι θέλαμε. Τους δείξαμε την ονομασία Боянска Църква / Boyanska Tsarkva δηλαδή εκκλησία της Boyana και μας καθησύχασαν ότι θα μας πούνε την σωστή στάση.
Λίγη ώρα μετά οι άνθρωποι μας υπέδειξαν την σωστή στάση КВ. БОЯНА και κατεβήκαμε στο προάστιο της Boyana στους πρόποδες του όρους Vitosha. Απέχει 8χλμ από το κέντρο και είναι μια ήρεμη και πλούσια συνοικία της ευημερούσας τάξης και της ελίτ της Βουλγαρικής πρωτεύουσας.
Πολύ εύκολα από πινακίδες οδηγηθήκαμε στο σημείο και ελάχιστα λεπτά μετά φτάσαμε στην εκκλησία της Boyana (Boyanska Tsarkva).
Η εκκλησία της Boyana που περιλαμβάνεται στον κατάλογο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO από το 1979, είναι ένα από τα πιο σημαντικά μνημεία της μεσαιωνικής βουλγαρικής τέχνης με σημαντική συμβολή στον Ευρωπαϊκό πολιτισμό κατά τον Μεσαίωνα. Η εκκλησία χτίστηκε σε τρία στάδια, το αρχικό κομμάτι χτίστηκε στα τέλη του 10ου με αρχές του 11ου αιώνα, η πρώτη επέκταση στα μέσα του 13ου, και η επόμενη στα μέσα του 19ου αιώνα. Στις σχεδόν αναλλοίωτες μέχρι σήμερα εντυπωσιακές τοιχογραφίες του 13ου αιώνα, οφείλει η Εκκλησία της Μπογιάνα την παγκόσμια φήμη της. Οι τοιχογραφίες αυτές χρονολογούνται από το 1259, και είναι από τα σπουδαιότερα δείγματα βουλγαρικής μεσαιωνικής ζωγραφικής. Ανώνυμοι καλλιτέχνες, δημιούργησαν τις αριστουργηματικές αυτές νωπογραφίες, ακολουθώντας το ύφος της Βυζαντινής παράδοσης, αλλά έδωσαν στις μορφές περισσότερη ζωντάνια και βαθύ ρεαλισμό.
Το εισιτήριο δεν το λες και φτηνό, κοστίζει 10 lev. Οι ομάδες των επισκεπτών οκτώ ατόμων τη φορά, επιτρέπεται να μείνουν μόνο για 15 λεπτά ενώ η φωτογράφιση απαγορεύεται αυστηρά. Δεν θα πω ότι είχε και πολλούς επισκέπτες 5 άτομα μπήκαμε στο εσωτερικό ενώ κάποιοι επισκέπτες δεν μπήκαν μέσα απλά έκαναν βόλτα στο προαύλιο και τον περίγυρο της εκκλησίας.
Νομίζω μια βόλτα μέχρι εδώ σαν εκδρομή αλλά κυρίως για την επίσκεψη σε ένα μνημείο UNESCO αξίζει σίγουρα μη πω επιβάλλεται! Πάντως εκτός από το αστικό λεωφορείο 64 μπορείτε να ρθείτε και με ταξί όπου η διαδρομή από το κέντρο θα κοστίσει περίπου 16 lev ή με τα Minibus taxi #21.
Όπως ανέφερα και πιο πριν από εδώ υπάρχουν επιλογές για πεζοπορία στο βουνό σε πολύ όμορφα μέρη όπως ο καταρράκτης της Boyana που απέχει 1,5 ώρα ανάβασης και η λίμνη ενώ ακόμα πιο μακριά είναι ο πέτρινος ποταμός Zlatnite mostove (Morenite), και διάφορα σημεία με υπέροχη πανοραμική θέα της Σόφιας. Όλα αυτά τα ωραία όμως προϋποθέτουν χρόνο, οργάνωση και αντοχή. Διαθέταμε κάτι από αυτά? Δεν νομίζω! Σίγουρα όλο αυτό θα έπαιρνε πολύ χρόνο, δεν είχαμε κατάλληλα παπούτσια και δεν μας λες και τους πιο αθλητικούς τύπους. Έτσι αν και θα ήθελα πολύ να περιηγηθώ σε όμορφα σημεία του βουνού το αφήσαμε ίσως για την επόμενη φορά αν ξαναέρθουμε στο μέλλον, όπως και το χιονοδρομικό Hizha Aleko και την ανάβαση με λιφτ.
Στην στάση περιμέναμε ξανά το λεωφορείο 64 που ήρθε μετά από λίγο. Αφού φτάσαμε στον τερματικό σταθμό Avtostantsia Hladilnika, πήραμε από την αφετηρία ξανά το τραμ 10 και κατεβήκαμε στο κέντρο κοντά στην εκκλησία της Αγίας Κυριακής (Sveta Nedelya).
Ήταν μεσημέρι προς απόγευμα και είπαμε πια να χαλαρώσουμε και να κάνουμε μια βόλτα στο κέντρο χωρίς να βιαζόμαστε. Ότι είδαμε είδαμε! Έτσι ξεκινήσαμε από την μικρή και όμορφη πλατεία Garibaldi όπου κάναμε και μια στάση για ξεκούραση στα παγκάκια της πλατείας τρώγοντας μια φρεσκότατη πίτσα για την λιγούρα που θα μας κρατούσε χορτάτους μέχρι το βραδινό αποχαιρετιστήριο γεύμα σε εστιατόριο.
Συνεχίσαμε στην διάσημη οδό Graf Ignatiev που είχαμε περπατήσει και το προηγούμενο βράδυ…
Και λίγο μετά η πλατεία Slaveykov με την αγορά βιβλίου και τα αδιάφορα σουβενίρ που σας έλεγα! Οι φίλοι μας Petko και Pencho Slaveykov στην γνωστή τους θέση όπως τους αφήσαμε!
Και λίγο μετά η εκκλησία Sveti Sedmochislenici. Ο μητροπολιτικός ναός " Επτά Αγίων " που είναι αφιερωμένος στον Κύριλλο και Μεθόδιο και τους πέντε μαθητές τους, ήταν αρχικά το Τζαμί Ιμαρέτ χτισμένο το 1528 και μετατράπηκε σε Ορθόδοξη εκκλησία το 1903.
Το ομώνυμο πάρκο είναι ένας όμορφος χώρος και εκείνη την ώρα αρκετός κόσμος έκανε βόλτα τριγύρω ή χαλάρωνε στα παγκάκια του πάρκου. Ακριβώς δίπλα, κατά μήκος του δρόμου Graf Ignatiev υπάρχει μια μικρή αγορά όπου μπορείτε να αγοράσετε φρούτα, λαχανικά και ξηρούς καρπούς. Υπάρχει μάλιστα και ένα περίπτερο με μεγάλη ποσότητα και ποικιλία σε εξωτικά φρούτα.
Αφού χαζέψαμε λίγο στην αγορά και το πάρκο συνεχίσαμε και βγήκαμε στην λεωφόρο Vasil Levski όπου στον αριθμό 81 συναντήσαμε το Μαυσωλείο Battenberg.
Στο Μαυσωλείο βρίσκεται ο τάφος του Alexander I του Battenberg, του πρώτου αρχηγού κράτους της σύγχρονης Βουλγαρίας. Πέθανε το 1893, όπου αν και είχε ταφεί στο Graz της Αυστρίας, τα λείψανα του μεταφέρθηκαν σύμφωνα με την επιθυμία του στην Σόφια στο νέο Μαυσωλείο που χτίστηκε το 1897. Είναι ανοιχτό για το κοινό αλλά εκείνη την ώρα οι καγκελόπορτες ήταν αμπαρωμένες.
Λίγα μέτρα μετά ήμασταν στο πάρκο Άγιος Κλήμης της Οχρίδας (Градина "Св. Кл. Охридски")
Σας έλειψε? Είμαι σίγουρος! Καθεδρικός ναός Alexander Nevsky!
Κοινοβούλιο
Το δωμάτιο του ξενοδοχείου μας περίμενε, για ένα χαλαρωτικό μπάνιο, ξεκούραση και σερφάρισμα στο ίντερνετ. Ο καιρός ελαφρά βροχερός αλλά δεν είχαμε σκοπό να απομακρυνθούμε από το ξενοδοχείο μας. Μιλάμε με τον διαδικτυακό μας φίλο Slav και δίνουμε ραντεβού στην είσοδο.
Με τον Slav μιλούσαμε λίγο καιρό από το facebook και εντελώς τυχαία έγινε αυτή η γνωριμία. Όμως όταν έμαθε ότι θα είμαστε στη Σόφια είπε πως οπωσδήποτε θα κανονίσουμε συνάντηση. Και έτσι έγινε. Μαζί του έφερε και τον φίλο του Huben. Πολύ κοντά στο ξενοδοχείο στον δεύτερο παράλληλο δρόμο, στην ulitsa G. Benkovski 12 είναι το εστιατόριο Skara Bar 2.
Το μοντέρνο εστιατόριο ήταν σχεδόν γεμάτο με την πλειοψηφία του να είναι παρέες με μέσο όρο ηλικίας 30-35. Είναι φωτεινό και με σύγχρονη διακόσμηση και μείναμε πολύ ευχαριστημένοι και από το προσωπικό. Το μενού είναι μικρό οπότε δεν δυσκολευτήκαμε να επιλέξουμε. Εξαιρετικά και νόστιμα ψητά με ορεκτικά, σαλάτα και λευκό κρασί και στο τέλος και σοκολατένιο γλυκό. Και το κόστος κάπου στα 12 ευρώ το άτομο. http://skarabar.com/
Η βραδιά όμως είχε ενδιαφέρον λόγω της γνωριμίας μας με τα παιδιά. Ο Slav 35 χρονών και ο Huben 26 είναι φίλοι και συνεργάτες. Το ενδιαφέρον είναι ότι είναι επιτυχημένοι στην δουλειά τους και celebrity στη χώρα τους! Make-up Artist και Editor in Chief σε περιοδικό αντίστοιχα συνεργάζονται με όλες τις διασημότητες της Βουλγαρίας. Δεν αποτελούν τον μέσο όρο του νέου Βούλγαρου αφού είναι ευκατάστατοι και σίγουρα ζουν σε άλλον κόσμο! Ο Slav μάλιστα θεωρείται ο πιο επιτυχημένος στην Βουλγαρία με βραβεία στο ενεργητικό του. Προσγειωμένοι όμως και με άριστη γνώση Αγγλικών μας είπαν για την δουλειά τους την ζωή στη Σόφια και τα ταξίδια τους. Εξαιρετικοί χαρακτήρες και η πιο ενδιαφέρουσα γνωριμία που έχουμε κάνει. Έχουμε κρατήσει επαφή και μιλάμε ακόμα. Τους προσκαλέσαμε στην Ελλάδα και ίσως έρθουν το καλοκαίρι.
Έτσι όμορφα τελείωσε αυτή η βραδιά, η τελευταία στην Σόφια. Ένα 4ημερο γεμάτο και απροσδόκητα όμορφο και ενδιαφέρον, με εσωτερικές μετακινήσεις με λεωφορείο, με πολύ καλές εντυπώσεις από τις δύο μεγαλύτερες πόλεις της Βουλγαρίας, με ζεστή φιλοξενία και με πολύ ζεστούς ανθρώπους.
Η επόμενη μέρα έχει την αναχώρησή μας…δεν τελειώσαμε ακόμα!
Last edited by a moderator: