Βουλγαρία Βουλγαρία: "Αποκάλυψη τώρα!"

[giannismits]

5η ημέρα - Αναχώρηση

Μετά το πρωινό μας πήγαμε μέχρι την υπαίθρια αγορά απέναντι από τον καθεδρικό ναό για να κάνουμε κάποιες ακόμα αγορές και να πάρουμε κάποια δώρα. Αμέσως μετά αποχαιρετίσαμε εγκάρδια την γλυκιά ρεσεψιονίστ και της ζητήσαμε να καλέσει ταξί. Το ταξί ήρθε ελάχιστα λεπτά μετά και για την διαδρομή μέχρι τον σταθμό λεωφορείων μας πήρε 4,5 περίπου lev.

Κεντρικός σταθμός λεωφορείων / Centralna Avtogara

Είχαμε ώρα στην διάθεση μας αλλά πήγαμε νωρίτερα να ειμαστε χαλαροί και να πάρουμε τα εισιτήρια μας. Κράτηση είχα κάνει από το ίντερνετ και είχα μαζί μου μια πρόχειρη εκτύπωση της κράτησης. Αν και έχει πολλά εκδοτήρια ο σταθμός γρήγορα βρήκα το γραφείο της ARDA TUR. Η εταιρεία όπως αποδείχτηκε είναι η καλύτερη ιδιωτική εταιρεία που συνδέει την Ελλάδα με την Βουλγαρία. Το κόστος της μονής διαδρομής Σόφια-Θεσσαλονίκη κόστισε 50 lev ενώ με επιστροφή κοστίζει 80 lev. Μάλιστα αφού μας έδωσαν τα εισιτήρια μας, μας έβγαλαν και μια κάρτα μέλους με έκπτωση για τα επόμενα δρομολόγια που θα κάνουμε με την ARDA TUR!
http://ardatur.bg/en/
https://www.facebook.com/ardatur
https://www.facebook.com/ArdaTurThessaloniki

Καθίσαμε στο κυλικείο του σταθμού και αργότερα πήγαμε στον διάδρομο 45 που θα έφευγε το λεωφορείο της ARDA TUR. Στις 12:30 η αναχώρηση μας. Οι επιβάτες και πάλι λίγα άτομα οι περισσότεροι φοιτητές. Αν και τα εισιτήρια αναγράφουν θέσεις και μάλιστα αυτές που είχα κλείσει από το site, τελικά καθίσαμε αλλού αφού είδαμε ότι το λεωφορείο είναι σχεδόν άδειο χωρίς να υπάρξει πρόβλημα. Η εξυπηρέτηση ήταν υποδειγματική όπου μας σέρβιραν σε τακτά χρονικά διαστήματα νερό και χυμό καθ ’όλη την διάρκεια του ταξιδιού όπως και κρουασάν και bake rolls! Το λεωφορείο καθαρό και σύγχρονο με απεριόριστο ασύρματο ίντερνετ που πήγαινε σφαίρα!

Η διαδρομή γενικά ήταν ευχάριστη. Στην αρχή πέρασε από άχρωμα και μίζερα προάστια με αμέτρητα μπλοκ σοβιετικών πολυκατοικιών που όμως μου κέντρισαν το ενδιαφέρον. Είδαμε εικόνες που θα μπορούσαν να ήταν του 1960! Περάσαμε κάποια συμπαθητικά χωριά και τοπία με ποτάμια, κάμπους και βουνά. Στάση έκανε μόνο έξω από το Sandanski λίγο πριν τα σύνορα του Προμαχώνα και στην Θεσσαλονίκη έφτασε στα ΚΤΕΛ Μακεδονία κάπου 17:30. Έτσι τελείωσε άλλο ένα αγαπημένο και ιδιαίτερο ταξίδι…

Για φινάλε οι εικόνες της διαδρομής…

Μπλοκ πολυκατοικιών στα προάστια της Σόφιας

Λίγο έξω από την πρωτεύουσα!

Στο λεωφορείο

Ύπαιθρος της Βουλγαρίας

ΤΕΛΟΣ…

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• …

  Go to chapter

  Go
• 5
• 6
• 7
• 8

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 7 of 8

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[giannismits]

1η ημέρα - Φιλιππούπολη: Η πόλη των επτά λόφων Ι
Το πρώτο πράγμα που κάναμε φτάνοντας ήταν ανάληψη για τα πρώτα μας λέβα από το ΑΤΜ που βρίσκεται έξω από το σταθμό. Η ισοτιμία ήταν περίπου 1 lev προς 0,50 λεπτά οπότε ήταν πολύ εύκολος ο υπολογισμός. Ότι βλέπαμε ήταν τα μισά σε ευρώ.

Προτεραιότητα μας πια ήταν η μεταφορά μας στο κέντρο της παλιάς πόλης που ήταν το ξενοδοχείο μας. Ανεβήκαμε σε ένα λάθος αστικό στην αρχή και η ελέγκτρια μιας και δεν μπορούσε να μας μιλήσει Αγγλικά μας έγραψε σε χαρτί το σωστό αστικό που θα μας πήγαινε κοντά στην παλιά πόλη.
Το λεωφορείο 21 λοιπόν εξυπηρετεί για την παλιά πόλη (κάνει στάση στην κεντρική Boulevard Boris II Obedinitel). Εισιτήριο κόβουμε πάνω στο όχημα. Με τα πόδια πάντως από τον σταθμό μέχρι την παλιά πόλη είναι περίπου 25 λεπτά περπάτημα.
Συγκοινωνίες Plovdiv http://gradskitransport.net/

Οι πρώτες εικόνες από την πόλη ήταν μάλλον χλιαρές. Έφταιγε και ο μουντός καιρός και φυσικά τα άχρωμα προάστια της πόλης. Κατεβήκαμε στην κεντρική Boulevard Boris II Obedinitel μπροστά από το τούνελ και η εικόνα άρχιζε να αλλάζει. Πάνω από το τούνελ που περνάει ο δρόμος βρίσκεται το αρχαίο αμφιθέατρο και απλώνεται η παλιά πόλη. Η αλήθεια είναι πως δεν μπορούσα να καταλάβω πως θα φτάσουμε εκεί πάνω αφού δεν υπήρχαν κάποια σκαλιά ή δρόμος. Θα πετάξουμε? Όχι βέβαια!

Μητροπολιτικός Ναός Αγ. Μαρίνας (1856)

Σύραμε τις βαλίτσες μας και αρχίσαμε την περιπλάνηση στους πλακόστρωτους δρόμους της πόλης. Δυσκολευτήκαμε να προσανατολιστούμε και ως σημείο αναφοράς είχαμε την ul. Saborna. Το σίγουρο ήταν ότι ήμασταν πια στην καρδιά της πόλης και οι εικόνες ήταν ιδιαίτερα ενθαρρυντικές με τα ''κοσμήματα'' της Φιλιππούπολης να εμφανίζονται ένα ένα. Στον πεζόδρομο "Rayko Daskalov" και στη γύρω πεζοδρομημένη περιοχή τα καταστήματα άρχιζαν να ανοίγουν και ο κόσμος μάλλον νωχελικός και χαλαρός ξεκινούσε την μέρα του! Με τις βαλίτσες στο χέρι αλλά χωρίς να βιαζόμαστε ιδιαίτερα χαθήκαμε στην μοναδική ατμόσφαιρα της πόλης, με την ιστορία της Φιλιππούπολης να ξετυλίγεται σιγά σιγά! Αυτά όμως θα τα δούμε λίγο αργότερα!

ul. Zhelezarska

ulitsa Rayko Daskalov

Ρωτήσαμε αρκετά άτομα πως θα κατευθυνθούμε προς την ul. Saborna και είτε με κουτσά Αγγλικά είτε στην νοηματική όλοι με ιδιαίτερη ευγένεια και χαμόγελο προσπάθησαν να μας βοηθήσουν. Ιδιαίτερα κάποιες πωλήτριες σε ένα κατάστημα που έπιναν τον καφέ τους χαλαρά και πάσχιζαν να μας εξηγήσουν. Γελούσανε αυτές γελούσαμε κι εμείς. Λίγα καταλάβαμε αλλά η προσπάθεια μετράει!

Λίγο αργότερα από την πλατεία Dzhumaya επιτέλους φτάσαμε στην αρχή της ul. Saborna τον πιο δημοφιλή δρόμο της παλιάς πόλης. Τα λιθόστρωτα δρομάκια μας οδήγησαν στα καλντερίμια και τα ενδότερα της παλιάς πόλης.

Η μεγάλη σκάλα από την ul. Saborna οδηγεί στην επιβλητική Εκκλησία της Παναγίας (Sveta Bogoroditsa)

Η Φιλιππούπολη απλώνεται πάνω σε επτά χαμηλούς λόφους και είναι μια από τις αρχαιότερες πόλεις της Ευρώπης. Η παλιά πόλη είναι το διαμάντι του Πλόβντιβ ίσως και ολόκληρης της Βουλγαρίας. Χαρακτηριστικό της παλιάς πόλης είναι τα υπέροχα αρχοντικά του 18ου και 19ου αιώνα τα περισσότερα από τα οποία είναι αναπαλαιωμένα και ανακαινισμένα εξαιρετικά και λειτουργούν σαν μουσεία και γκαλερί τέχνης. Σχεδόν όλα αυτά τα σπίτια-μουσεία βρίσκονται στον ιστορικό δρόμο ul. Saborna καθώς και ενδιαφέροντα καταστήματα με αντίκες. Ο λιθόστρωτος δρόμος ήταν αρκετά κουραστικός ειδικά σέρνοντας τις βαλίτσες αλλά η διαδρομή ήταν μια αποκάλυψη.

Εδώ να πως πως για τους λάτρεις της τέχνης και των μουσείων η Φιλιππούπολη έχει μεγάλο ενδιαφέρον καθώς όλη η παλιά πόλη έχει πλήθος από γκαλερί και σπίτια μουσεία τα οποία σχεδόν όλα είναι επισκέψιμα. Τα πιο σημαντικά είναι τα αρχοντικά Balabanov, Hindliyan, Nedkovich, Zlatyu Boyadzhiev, η έκθεση Dimitar Kirov, Apteka Hipokrat, Atanas Krastev, Bakalova, Hristo Danov, η Art Gallery Gasha, η Δημοτική Πινακοθήκη Καλών Τεχνών, καθώς και το αρχοντικό του Γεωργιάδη που στεγάζει το Μουσείο Ιστορίας της Βουλγαρικής Εθνικής Αναγέννησης και το αρχοντικό του Argir Kuyumdzhioglu που στεγάζει το Εθνογραφικό Μουσείο.

Πρώτη στάση η Art Gallery Gasha (Галерия Гаша) στην ul. Saborna 29. Ανοίγει καθημερινά 10:00 – 18:00 και η είσοδός του είναι 2 λέβα.
Το όμορφα ανακαινισμένο διώροφο σπίτι στην αρχή της παλιάς πόλης είναι χτισμένο περίπου το 1865, στο πνεύμα της Δύσης στο ευρωπαϊκό στυλ του νεοκλασικισμού. Η ιδιωτική γκαλερί – μουσείο είναι γεμάτη από πρωτότυπα έπιπλα αντίκες, καθώς και έργα ζωγραφικής από διάσημους καλλιτέχνες της Βουλγαρίας. Στο δεύτερο όροφο μας εντυπωσίασε σε ένα δωμάτιο το ξυλόγλυπτο ταβάνι σε σχήμα ήλιου. Είδαμε σύντομα κάποιους εκθεσιακούς χώρους και ιδιωτικές συλλογές και φύγαμε. Στο ισόγειο βρίσκεται το εστιατόριο “Philippopolis”.

Δίπλα βρίσκεται η Ακαδημία μουσικής

Λίγο πιο μετά η Δημοτική Πινακοθήκη Καλών Τεχνών σε ένα επιβλητικό κτίριο του 1881. Η ξενάγηση στα Βουλγάρικα κοστίζει 5 lev και στα Αγγλικά 10 lev. H γκαλερί περιλαμβάνει ζωγραφική, γραφικές τέχνες, γλυπτική, εφαρμοσμένες τέχνες, φωτογραφία, συλλογή εικόνας και Μεξικάνικης τέχνης.

Συνεχίσαμε και μετά από λίγο φτάσαμε επιτέλους στο ξενοδοχείο μας το Hotel Boris Palace http://www.booking.com/hotel/bg/boris-palace.el.html?sid=1823b79288f3158751db68e8e78010dc;dcid=2
Το πολυτελές boutique ξενοδοχείο είναι στην καρδιά της παλιάς πόλης έχει εξαιρετική διακόσμηση και φαίνεται ότι ο ιδιοκτήτης έριξε πολύ χρήμα και το έφτιαξε με μεράκι. Μας υποδέχτηκε ευγενικός και αρκετά σοβαρός έως βαρύς θα έλεγα και μας πήγε στο δωμάτιο μας που ήταν ιδιαίτερα ευρύχωρο και είχε φανταστική κλασική διακόσμηση με βαριά έπιπλα, πέτρα και μάρμαρο. Υπέροχο δωμάτιο πραγματικά. Η τιμή ανά διανυκτέρευση ήταν 55 ευρώ το δίκλινο μαζί με πρωινό. Αξιοσημείωτο πως οι μοναδικοί επισκέπτες στο ξενοδοχείο ήμασταν εμείς!

Αφού τακτοποιηθήκαμε και πήραμε μια ανάσα ξεκινήσαμε για την περιήγηση μας στην παλιά πόλη και όχι μόνο. Τώρα αρχίζουμε την γνωριμία μας με την πόλη. Στα πλακόστρωτα δρομάκια επικρατούσε ησυχία και συναντήσαμε ελάχιστους ανθρώπους και ομολογώ αυτή η ηρεμία που άρεσε γιατί μπορούσα με την ησυχία μου να απολαύσω την ατμόσφαιρα του ιστορικού κέντρου της Φιλιππούπολης!

Η Εκκλησία της Παναγίας (Sveta Bogoroditsa) στην πλατεία Chalakovtsi με το χαρακτηριστικό καμπαναριό που σχεδιάστηκε το 1880. Ο ναός είχε καταστραφεί και ανακατασκευάστηκε πολλές φορές. Το 1844-1845 η συγκεκριμένη εκκλησία χτίστηκε στη θέση ενός ναού του 9ου αιώνα.

Εσωτερικά η εκκλησία είναι αρκετά σκοτεινή με νωπογραφίες στην οροφή και ένα ξυλόγλυπτο τέμπλο με εντυπωσιακά περίτεχνα γλυπτά. Είναι ανοιχτή για το κοινό 07:00 με 19:00.

Από την πλατεία Chalakovtsi και τα σκαλιά της Sveta Bogoroditsa

Απέναντι βρίσκεται το εκκλησάκι του Αγ.Νικολάου, που χτίστηκε το 1837

Το στενό μονοπάτι μας οδήγησε σε ένα εγκαταλειμμένο και ερειπωμένο γιαπί. Το ερείπιο με προκάλεσε και ο φωτογραφικός μας οίστρος έβγαλε διάφορές καλλιτεχνικές φωτογραφίες ανάμεσα στα ρημαγμένα δωμάτια, το μοντέλο (εγώ τρομάρα μου) πήρα τις ανάλογες πόζες με ύφος πολλών καρδιναλίων και βλέμμα χαμένο στο άπειρο! Αφού ικανοποίησα το ψώνιο μου απολαύσαμε φυσικά και την θαυμάσια πανοραμική θέα από το μπαλκόνι της ερειπωμένης οικίας που μας πρόσφερε όλο το Πλόβντιβ και τους γύρω λόφους στο πιάτο!

Η βόλτα μας συνεχίστηκε στα καλντερίμια και πολύ γρήγορα μας έφερε στο σημαντικότερο αξιοθέατο του ιστορικού Ρωμαϊκού Plovdiv. Το καλοδιατηρημένο αρχαίο ρωμαϊκό θέατρο της Φιλιππούπολης όπου μια κατολίσθηση το 1972 στάθηκε η αφορμή να αποκαλυφθεί. Το αμφιθέατρο κτίστηκε τον 2ο αιώνα μ.Χ και είναι χωρητικότητας 6.000 ατόμων. Είναι κτισμένο σε μια εντυπωσιακή τοποθεσία που προσφέρει μια όμορφη πανοραμική άποψη της πόλης και του κεντρικού δρόμου Boulevard Boris II Obedinitel που τρέχει από κάτω! Είναι ανοιχτό 09:00 με 17:00 και το εισιτήριο είναι 3 λέβα. Είδαμε το αμφιθέατρο από πάνω στην μικρή πλατεία εκεί που βρίσκεται η Ακαδημία Μουσικής, Χορού και Εικαστικών Τεχνών.

Στη συνέχεια χαθήκαμε στα στενά της παλιάς πόλης και θαυμάσαμε από κοντά πολλές θαυμάσιες ζωγραφισμένες πολύχρωμες οικίες. Κάναμε στάση σε διάφορα αρχοντικά πλούσιων εμπόρων διακοσμημένα εξωτερικά με μπαρόκ λεπτομέρειες και μας χάρισαν μια ανεπανάληπτη βόλτα στην Φιλιππούπολη του 19ου αιώνα. Διαπιστώσαμε ότι η παλιά πόλη θυμίζει περισσότερο αστικό τοπίο κεντρικής Ευρώπης και απέχει έτη φωτός από το κομουνιστικό παρελθόν της Βουλγαρίας με τα μπλοκ πολυκατοικιών και τα σοβιετικά σουρεαλιστικά αγάλματα που βρίσκονται στα σύγχρονα προάστια.

Αρχοντικό Lamartine στην οδό Kniaz Tseretelev 19. Ήταν η οικία του Γιώργου Μαυρίδη κατασκευασμένο το 1829. Σήμερα είναι μουσείο αφιερωμένο στον Γάλλο ποιητή Alphonse de Lamartine που είχε εγκατασταθεί στην οικία κάπου στο 1833.

Η Αγία Κυριακή (Sveta Nedelya) κτισμένη το 1578 αλλά πήρε τη σημερινή της εμφάνιση μετά από την ανακαίνιση του 1830

Αρχοντικό Nikola Nedkovich με την υπέροχη αυλή. Χρονολογείται από το 1863, και φιλοξενεί συχνά εκθέσεις τέχνης. Αποτελεί ακίνητη πολιτιστική και ιστορική αρχιτεκτονική αξία εθνικής σημασίας .

Μετά από λίγο φτάσαμε σε ένα από τα ομορφότερα και πιο χαρακτηριστικά σημεία της παλιάς πόλης. Στην Hisar kapiya (Хисар капия) την πέτρινη αψίδα που κάποτε ήταν η ανατολική πύλη του Φιλίππου της ακρόπολης της Μακεδονίας και ακριβώς δίπλα το εντυπωσιακότατο σπίτι του Δημήτρη Γεωργιάδη χτισμένο το 1848 που αποτελεί ένα πολιτιστικό μνημείο εθνικής σημασίας και στεγάζει το μουσείο Ιστορίας της Βουλγαρικής Εθνικής Αναγέννησης. Το σπίτι είναι αντιπροσωπευτικό της διαδεδομένης αρχιτεκτονικής του 19ου αιώνα του Plovdiv και μέχρι τα μέσα του 20ου αιώνα ζούσαν εκεί απόγονοι του Γεωργιάδη μέχρι που το πούλησαν στον Δήμο του Plovdiv.

Η είσοδος είναι 2 Lev. Κι εδώ ρίξαμε μια γρήγορη ματιά στο εσωτερικό του. Το ωραιότερο κομμάτι του σπιτιού είναι το σαλόνι στον πρώτο όροφο ενώ στον δεύτερο όροφο μας εντυπωσίασαν τα σκαλιστά ταβάνια και η ιδιαίτερη επίπλωση και διακόσμηση. Ο εκθεσιακός χώρος που βρίσκεται σε έντεκα δωμάτια και δύο αίθουσες, παρέχουν πλούσιο υλικό, έγγραφα και φωτογραφίες που σε βυθίζουν στην ατμόσφαιρα του μακρινού παρελθόντος της πόλης ,κατά τη διάρκεια της ξένης κυριαρχίας από τους Οθωμανούς. Όποιος έχει διάθεση και χρόνο και τον ενδιαφέρει να μάθει για την ιστορία της Βουλγαρίας μπορεί να περάσει αρκετή ώρα σε όλους τους ορόφους και τις αίθουσες μιας και το υλικό είναι άφθονο.
Ξανά έξω για να φωτογραφίσουμε με μανία την τόσο γραφική και πανέμορφη αυτή γειτονιά με την πύλη και τα παραδοσιακά κτίσματα.

Περάσαμε στην πύλη και βρεθήκαμε ξανά στην ulitsa Saborna στην μικρή κεντρική πλατεία της παλιάς πόλης όπου βρίσκεται ένα όμορφο κατάστημα με αναμνηστικά καθώς και το τουριστικό κέντρο πληροφοριών.

Στο σημείο βρίσκεται η εκκλησία των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης που θεωρείται ο αρχαιότερος ναός της πόλης, καθώς θεμελιώθηκε το 337 μ.Χ. στη θέση ενός αρχαίου ειδωλολατρικού ναού στην ακρόπολη σε έναν από τους αμυντικούς λόφους της Φιλιππούπολης. Πήρε το όνομά της από τον αυτοκράτορα Μεγάλο Κωνσταντίνο και την μητέρα του, Έλενα. Κατά τη διάρκεια των ετών, το κτήριο καταστράφηκε και ξαναχτίστηκε πολλές φορές. Το σημερινό οικοδόμημα κατασκευάστηκε το 1832 με τη βοήθεια των κατοίκων.

Το σπίτι του Chimayo στην ul. Saborna 18, χτίστηκε μεταξύ 1862-1865, και ανήκει στο διαδεδομένο αρχιτεκτονικό στυλ της εποχής του νεοκλασικισμού. Από το 1984 το κτίριο στεγάζει τη μεγαλύτερη συλλογή έργων του διάσημου Βούλγαρου καλλιτέχνη Zlatyu Boyadziev.

Συνεχίσαμε επί της ul. Saborna με κατεύθυνση το λόφο Nebet Tepe. Λίγο μετά βρεθήκαμε μπροστά στην πόρτα ενός αρχιτεκτονικού κοσμήματος της παλιάς πόλης , το αρχοντικό του Ελληνα έμπορου Αργύρη Κουγιουμτζόγλου που κατασκευάστηκε το 1847, με την πλούσια μπαρόκ διακοσμημένη πρόσοψη του. Η οικία στεγάζει το Εθνολογικό Μουσείο το οποίο φιλοξενεί εκθέματα από την αγροτική ζωή των κατοίκων της πόλης, αλλά και από την ευρύτερη περιοχή της Ροδόπης. Η τιμή εισιτηρίου είναι 5 Lev. Επίσης οι κήποι μπροστά στο αρχοντικό είναι ιδιαίτερα περιποιημένοι και πετύχαμε εργάτες να κάνουν κάποιες εργασίες. Το συγκεκριμένο μουσείο δεν το επισκεφτήκαμε εσωτερικά.

Προχωρήσαμε ευθεία προσπερνώντας υπέροχα κτίρια αλλά και κάποια γκρεμισμένα που γινόντουσαν κατασκευαστικές εργασίες μέχρι που φτάσαμε στα ερείπια του παλαιότερου οικισμού στο Plovdiv στον λόφο Nebet Tepe (Rahat Tepe).

Οικία - Μουσείο Atanas Krastev

Η περιοχή αναπτύχτηκε τον 12ο αιώνα π.Χ. στην αρχαία θρακική πόλη Evmolpiya και αργότερα επεκτάθηκε από τον Φίλιππο της Μακεδονίας. Δεδομένου ότι η πόλη επεκτάθηκε, ο λόφος Nebet Tepe έγινε η ακρόπολη της πόλης, στο υψηλότερο σημείο των τριών λόφων. Υπάρχουν ερείπια ενός τείχους του φρουρίου και του πύργου. Επίσης ένα μυστικό τούνελ του 4ου αιώνα από την εποχή του Ιουστινιανού που οδηγεί στον ποταμό Έβρο. Από το σημείο απολαύσαμε άλλη μια όμορφη πανοραμική θέα της πόλης και των γύρω λόφων που την περιβάλουν.

Επιστρέψαμε από το ίδιο σημείο αλλά μπήκαμε και σε διάφορα στενά και κοντοσταθήκαμε σε κτίσματα και γειτονιές που μας κέντρισαν το ενδιαφέρον.

συνεχίζεται...

 

[hydronetta]

Αντε Γιάννη, αποκάλυψέ τα όλα μέσα από το κείμενο και το φακό της μηχανής σου

 

[greco]

Πολυ ωραια και χρηστικη περιγραφη κι απιστευτες φωτο με γυρισαν πισω στο Γεναρη του 2007 που ειχα επισκεφτει τη χωρα.Ειμαι περιεργος να διαβασω τη γνωμη σου για τη Σοφια.Περιμενουμε βεβαια κι αλλη Φιλιππουπολη πριν.

 

[underwater]

Αχ Γιάννη, πέρασα μία ημέρα πέρυσι Φιλιππούπολη σε ένα ολιγοήμερο ταξίδι μου στη Βουλγαρία και πραγματικά μου άρεσε πολύ! Χαίρομαι πάρα πολύ για αυτή την ιστορία! Οι φωτογραφίες με μεταφέρουν νοερά σε εκείνα τα μέρη!

 

[giannismits]

Πολυ ωραια και χρηστικη περιγραφη κι απιστευτες φωτο με γυρισαν πισω στο Γεναρη του 2007 που ειχα επισκεφτει τη χωρα.Ειμαι περιεργος να διαβασω τη γνωμη σου για τη Σοφια.Περιμενουμε βεβαια κι αλλη Φιλιππουπολη πριν.

Nαι υπάρχει μπόλικη Φιλιππούπολη ακόμα και εκδρομή εκτός. Όσο για την Σόφια...υπομονή

Αχ Γιάννη, πέρασα μία ημέρα πέρυσι Φιλιππούπολη σε ένα ολιγοήμερο ταξίδι μου στη Βουλγαρία και πραγματικά μου άρεσε πολύ! Χαίρομαι πάρα πολύ για αυτή την ιστορία! Οι φωτογραφίες με μεταφέρουν νοερά σε εκείνα τα μέρη!

Κι εμένα μου άρεσε το Plovdiv και οι Βούλγαροι το θεωρούν την ομορφότερη πόλη τους μαζί με το Βέλικο Τάρνοβο.Ξαναπήγαινα άνετα!

 

[Ivanna Petrovna]

Φανταστική περιήγηση! Νιώθω κυριολεκτικά σαν να είμαι εκεί και να το περπατάω! Είναι το καλύτερο φωτορεπορτάζ-ξενάγηση που έχω δει μέχρι τώρα. Πολλά συγχαρητήρια!

Ivanna

 

[giannismits]

Σ'ευχαριστώ πάρα πολύ Ivanna.
Κατάγεσαι από Βουλγαρία?

 

[Ivanna Petrovna]

Σ'ευχαριστώ πάρα πολύ Ivanna.
Κατάγεσαι από Βουλγαρία?

Όχι, καμία σχέση, ούτε καν έχω επισκεφτεί αυτά τα μέρη.

Ivanna

 

[vaggelakas]

Πολύ ἐνδιαφέρουσα ἡ Φιλιππούπολη! Πῆγα πρό δυόμιση μηνῶν στήν Σόφια μόνον καί δέν μπορῶ νὰ πῶ ὅτι ἐνθουσιάστηκα. Δὲν εἶχε κάτι ἰδιαίτερα γραφικό γιά νά τό θυμᾶσαι. Τελικά, ὅλη ἡ ὁμορφιά τῆς Βουλγαρίας συναντᾶται στὴν ἐπαρχία της.

 

[dimosf]

Πολύ ἐνδιαφέρουσα ἡ Φιλιππούπολη! Πῆγα πρό δυόμιση μηνῶν στήν Σόφια μόνον καί δέν μπορῶ νὰ πῶ ὅτι ἐνθουσιάστηκα. Δὲν εἶχε κάτι ἰδιαίτερα γραφικό γιά νά τό θυμᾶσαι. Τελικά, ὅλη ἡ ὁμορφιά τῆς Βουλγαρίας συναντᾶται στὴν ἐπαρχία της.

Θα συμφωνήσω μαζί σου. Η επαρχία της Βουλγαρίας λέει πολλά, ειδικά στα βουνά της. Πριν δύο χρόνια έγραψα πάνω από 3000 χμ με το αυτοκίνητο στα κεντρικα και νοτιοανατολικά της χώρας για πάνω από 10 μέρες. Ήταν πάρα πολύ καλά. (http://www.travelstories.gr/community/threads/%CE%98%CF%81%CE%AC%CE%BA%CE%B7-%CE%B7-%CE%A4%CF%81%CE%B9%CE%B5%CE%B8%CE%BD%CE%AE%CF%82.43006/)

 

[Kanel28]

Πανέμορφες οι εικόνες σου Γιάννη