travelbreak
Member
- Μηνύματα
- 1.762
- Likes
- 14.563
- Επόμενο Ταξίδι
- ???
- Ταξίδι-Όνειρο
- Υπερσιβηρικός
Τετάρτη, 6/10/2021, τελευταία μέρα
Φτάσαμε στη μέρα που είχαμε την πτήση της επιστροφής. Είχαμε όμως πράγματα ακόμα να δούμε.
Πριν τις 08:00 βρισκόμασταν στην παλιά πόλη της Πάφου για φωτογραφίες. Την είχαμε δει μόνο την πρώτη μας νύχτα. Για πάνω από μια ώρα περιφερόμασταν στα ωραία κτήρια. Στην σκεπαστή αγορά, στο τζαμί, στα μνημεία, στο Δημοτικό Μέγαρο, στα σχολεία που είναι στην απέναντι μεριά του δρόμου, στα ωραία σπίτια και στις πλατείες. Η Πάφος είχε το μεγαλύτερο ενδιαφέρον για μας. Η παλιά και η νέα πόλη και κυρίως οι αρχαιότητες.
Η αγορά ήταν ακόμα κλειστή:
Μετά από καμιά ώρα είχαν ανοίξει μερικά μαγαζιά:
Τα τζαμιά τα βλέπαμε σαν κάτι εξωτικό, λες και ήμασταν στο Μαρόκο:
Ωραίες κατοικίες:
Ξενοδοχείο παρακαλώ:
Πριν φύγουμε κάναμε και μια επίσκεψη στις κατακόμβες της Αγίας Σολομωνής και του Αγίου Λαμπριανού. Βρίσκονται κοντά και η πόρτα είναι ανοιχτή για όλους, αρκεί να τη δεις. Γενικά στην πόλη γίνονται πολλά έργα και αρκετοί χώροι με αρχαία είναι κλειστοί. Όμως εμείς βρήκαμε μια τρύπα ανοιχτή και είδαμε και το λατομείο, δίπλα στο Λόφο της Φάμπρικας. Καταλήξαμε για καφέ στην παραλιακή.
Πίνοντας καφέ παρατηρούσαμε τους περαστικούς:
Κατά τις 13:00 μπήκαμε στο αυτοκίνητο με προορισμό τη Λάρνακα. Αμέσως όμως μετά την Πάφο είδαμε την πινακίδα για το χωριό και την παραλία Γεροσκήπου. Είχαμε δει τις προηγούμενες μέρες ότι κάτι έχει και εκεί, οπότε αφού είχαμε χρόνο στρίψαμε και δεν χάσαμε. Αρχικά σε μια πλατεία είδαμε γλυπτά. Σταματήσαμε και είδαμε ότι ήταν από μια έκθεση του δεύτερου διεθνούς συμποσίου γλυπτικής.
Προχωρήσαμε προς την κεντρική πλατεία. Εκεί αντικρίσαμε μια από τις πιο ωραίες εκκλησίες που είχαμε δει στο νησί: την Αγία Παρασκευή που ήταν Βυζαντινή Εκκλησία. Αν και γινόταν κάποιες εργασίες αποκατάστασης φαινόταν πολύ όμορφη. Όμως ήταν κλειστή και δεν μπήκαμε μέσα.
Λίγο πιο κάτω ήταν ένας ανοιχτός χώρος και τον αναφέρω μόνο και μόνο για να πω, πως μια μικρή επουσιώδη σπηλιά την κάνεις ενδιαφέρουσα, με το να χτίσεις με πέτρα στο ίδιο χρώμα με το βράχο, μερικές καμάρες.
Προχωρήσαμε και στην παραλία που αρκετοί έκαναν το μπάνιο τους. Τώρα οι χώροι φαίνονται αρκετοί και άνετοι, αλλά δεν ξέρω τι γίνεται το καλοκαίρι με τον πολύ κόσμο.
Η επόμενη στάση ήταν πάλι στην Πέτρα του Ρωμιού, για να φωτογραφίσαμε το εικαστικό που έχω ήδη αναφέρει, αλλά και για να φάω το κολατσιό μου. Εκεί έχει ένα περίπτερο που έξω έχει χώρο για να κάτσεις. Η Ντίνα πήρε μια μπύρα. Εγώ λόγω της οδήγησης δεν πίνω είπαμε.
Η ώρα δεν ήταν ούτε 15:00 και η πτήση μας ήταν στις 20:50. Άρα είχαμε χρόνο για να δούμε το πάρκο καμηλών. Η Ντίνα το είχε δει σε μια ταξιδιωτική εκπομπή και ήθελε να πάει από την αρχή του ταξιδιού, αφού βρίσκεται 20 χλμ από τη Λάρνακα. Είχαμε επιχειρήσει να πάμε στην αρχή του ταξιδιού μας αλλά όταν είδα την απόσταση απογοητεύτηκα γιατί ήμουν κουρασμένος. Τώρα ήταν ιδανική ευκαιρία να πάμε, μιας και είχαμε αρκετό χρόνο. Φτάσαμε στις 16:30 και έτσι απολαύσαμε το μέρος για κάπου δυο ώρες.
Δεν ήταν κάτι ιδιαίτερο. Εγώ δεν ήθελα να πάω γιατί το να βλέπω καμήλες στην Κύπρο δε μου έκανε κλικ. Όμως εκ των υστέρων έμαθα ότι πριν από 50 χρόνια ακόμα κυκλοφορούσαν στο νησί για να μεταφέρουν αγαθά. Γι αυτό και υπάρχει το πάρκο με περίπου 30-40 καμήλες. Έχει και διάφορα άλλα ζώα, αλλά δεν είναι δα και ζωολογικός κήπος.
Στις 19:00 παραδώσαμε το αυτοκίνητο σε ένα (Βέλγο) υπάλληλο του γραφείου. Πήρα πίσω και τα 150 ευρώ που είχα δώσει προκαταβολή και επιστρέψαμε κανονικότατα στο σπίτι μας.
Χρωστώ το βίντεο της προηγούμενης περιγραφής:
Αλλά και της σημερινής:
Εδώ τελειώνει η περιγραφή του μικρού ταξιδιού στην Κύπρο, που μας άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις. Περίμενα περισσότερη ανταπόκριση από το φόρουμ, κυρίως από τους Κύπριους. Σίγουρα δεν είναι ο προορισμός που θα εξιτάρει κάποιον, αλλά είναι τόσο οικείος σε εμάς που μια επίσκεψη μιας εβδομάδας τουλάχιστον αξίζει και με το παραπάνω.
Φτάσαμε στη μέρα που είχαμε την πτήση της επιστροφής. Είχαμε όμως πράγματα ακόμα να δούμε.
Πριν τις 08:00 βρισκόμασταν στην παλιά πόλη της Πάφου για φωτογραφίες. Την είχαμε δει μόνο την πρώτη μας νύχτα. Για πάνω από μια ώρα περιφερόμασταν στα ωραία κτήρια. Στην σκεπαστή αγορά, στο τζαμί, στα μνημεία, στο Δημοτικό Μέγαρο, στα σχολεία που είναι στην απέναντι μεριά του δρόμου, στα ωραία σπίτια και στις πλατείες. Η Πάφος είχε το μεγαλύτερο ενδιαφέρον για μας. Η παλιά και η νέα πόλη και κυρίως οι αρχαιότητες.
Η αγορά ήταν ακόμα κλειστή:
Μετά από καμιά ώρα είχαν ανοίξει μερικά μαγαζιά:
Τα τζαμιά τα βλέπαμε σαν κάτι εξωτικό, λες και ήμασταν στο Μαρόκο:
Ωραίες κατοικίες:
Ξενοδοχείο παρακαλώ:
Πριν φύγουμε κάναμε και μια επίσκεψη στις κατακόμβες της Αγίας Σολομωνής και του Αγίου Λαμπριανού. Βρίσκονται κοντά και η πόρτα είναι ανοιχτή για όλους, αρκεί να τη δεις. Γενικά στην πόλη γίνονται πολλά έργα και αρκετοί χώροι με αρχαία είναι κλειστοί. Όμως εμείς βρήκαμε μια τρύπα ανοιχτή και είδαμε και το λατομείο, δίπλα στο Λόφο της Φάμπρικας. Καταλήξαμε για καφέ στην παραλιακή.
Πίνοντας καφέ παρατηρούσαμε τους περαστικούς:
Κατά τις 13:00 μπήκαμε στο αυτοκίνητο με προορισμό τη Λάρνακα. Αμέσως όμως μετά την Πάφο είδαμε την πινακίδα για το χωριό και την παραλία Γεροσκήπου. Είχαμε δει τις προηγούμενες μέρες ότι κάτι έχει και εκεί, οπότε αφού είχαμε χρόνο στρίψαμε και δεν χάσαμε. Αρχικά σε μια πλατεία είδαμε γλυπτά. Σταματήσαμε και είδαμε ότι ήταν από μια έκθεση του δεύτερου διεθνούς συμποσίου γλυπτικής.
Προχωρήσαμε προς την κεντρική πλατεία. Εκεί αντικρίσαμε μια από τις πιο ωραίες εκκλησίες που είχαμε δει στο νησί: την Αγία Παρασκευή που ήταν Βυζαντινή Εκκλησία. Αν και γινόταν κάποιες εργασίες αποκατάστασης φαινόταν πολύ όμορφη. Όμως ήταν κλειστή και δεν μπήκαμε μέσα.
Λίγο πιο κάτω ήταν ένας ανοιχτός χώρος και τον αναφέρω μόνο και μόνο για να πω, πως μια μικρή επουσιώδη σπηλιά την κάνεις ενδιαφέρουσα, με το να χτίσεις με πέτρα στο ίδιο χρώμα με το βράχο, μερικές καμάρες.
Προχωρήσαμε και στην παραλία που αρκετοί έκαναν το μπάνιο τους. Τώρα οι χώροι φαίνονται αρκετοί και άνετοι, αλλά δεν ξέρω τι γίνεται το καλοκαίρι με τον πολύ κόσμο.
Η επόμενη στάση ήταν πάλι στην Πέτρα του Ρωμιού, για να φωτογραφίσαμε το εικαστικό που έχω ήδη αναφέρει, αλλά και για να φάω το κολατσιό μου. Εκεί έχει ένα περίπτερο που έξω έχει χώρο για να κάτσεις. Η Ντίνα πήρε μια μπύρα. Εγώ λόγω της οδήγησης δεν πίνω είπαμε.
Η ώρα δεν ήταν ούτε 15:00 και η πτήση μας ήταν στις 20:50. Άρα είχαμε χρόνο για να δούμε το πάρκο καμηλών. Η Ντίνα το είχε δει σε μια ταξιδιωτική εκπομπή και ήθελε να πάει από την αρχή του ταξιδιού, αφού βρίσκεται 20 χλμ από τη Λάρνακα. Είχαμε επιχειρήσει να πάμε στην αρχή του ταξιδιού μας αλλά όταν είδα την απόσταση απογοητεύτηκα γιατί ήμουν κουρασμένος. Τώρα ήταν ιδανική ευκαιρία να πάμε, μιας και είχαμε αρκετό χρόνο. Φτάσαμε στις 16:30 και έτσι απολαύσαμε το μέρος για κάπου δυο ώρες.
Δεν ήταν κάτι ιδιαίτερο. Εγώ δεν ήθελα να πάω γιατί το να βλέπω καμήλες στην Κύπρο δε μου έκανε κλικ. Όμως εκ των υστέρων έμαθα ότι πριν από 50 χρόνια ακόμα κυκλοφορούσαν στο νησί για να μεταφέρουν αγαθά. Γι αυτό και υπάρχει το πάρκο με περίπου 30-40 καμήλες. Έχει και διάφορα άλλα ζώα, αλλά δεν είναι δα και ζωολογικός κήπος.
Στις 19:00 παραδώσαμε το αυτοκίνητο σε ένα (Βέλγο) υπάλληλο του γραφείου. Πήρα πίσω και τα 150 ευρώ που είχα δώσει προκαταβολή και επιστρέψαμε κανονικότατα στο σπίτι μας.
Χρωστώ το βίντεο της προηγούμενης περιγραφής:
Αλλά και της σημερινής:
Εδώ τελειώνει η περιγραφή του μικρού ταξιδιού στην Κύπρο, που μας άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις. Περίμενα περισσότερη ανταπόκριση από το φόρουμ, κυρίως από τους Κύπριους. Σίγουρα δεν είναι ο προορισμός που θα εξιτάρει κάποιον, αλλά είναι τόσο οικείος σε εμάς που μια επίσκεψη μιας εβδομάδας τουλάχιστον αξίζει και με το παραπάνω.