Traveller
Member
- Μηνύματα
- 3.940
- Likes
- 3.941
Λέμε τώρα… υπόθεση εργασίας… αγαπητοί σύντροφοι και συναγωνιστές, είσαστε ένα ηλιόλουστο πρωινό στο γραφικό Sydney, και σας την καπνίζει να μεταβείτε στο ηρωικό Auckland για έναν καφέ βρε αδελφέ, για μια κτηνωδία με Νεοζηλανδέζικα μπεεε… τι θα κάνετε αγαπητοί μου? Με ποιά εταιρία και ποιο αερόπλοιο θα δαμάσετε τους ουρανούς και θα μεταφερθείτε στην προσφιλή ιερά γη των Μauri?
Μπροστά σε αυτό το τρομερό δίλημμα είχαμε βρεθεί κι εμείς όταν σχεδιάζαμε την κατάκτηση της Aoteorea… o πεζός τρόπος ήταν με Virgin Blue και 738, τι ξενέρωμα Θεέ μου, ο ακριβός με Qantas, επίσης με 738 το ίδιο ξενερωτικός, ο εναλλακτικός με LAN και 343, είχε ενδιαφέρον δε λέω, ο cult με 342 της φιλτάτης Aerolineas, γουστάρω(!), ο ορθόδοξα κομματικός η Air New Zealand με 320, άμα πέφτει κομματική γραμμή υπακούεις θες δεν θες και τέλος ο χλιδάτος με το 380 των Εμίριδων… καταλαβαίνετε απόλυτα πιστεύω σε τι κρίσιμο σταυροδρόμι είχαμε βρεθεί… η Βιργινία και η Qantas απορρίφθηκαν χωρίς δεύτερη σκέψη… με βαριά καρδιά απέκλισα και τον Αλιέντε… δύο στους τρεις λοιπόν κέρδιζαν… γνωρίζω ότι ξεπουλήθηκα στο κεφάλαιο αλλά η λαχτάρα μου για το 380 νίκησε και για να ισοφαρίσω το κομματικό ατόπημα διάλεξα για την επιστροφή μου από το νησί των All Blacks τους εκπροσώπους του αγνού ιδεαλισμού, την ΝΖ… επειδή όμως η επιστροφή μας θα γίνονταν στη Μελβούρνη θα βιώναμε την εμπειρία των θρυλικών 772 και όχι των λαικών 320… Αlea jacta est λοιπόν… με σπαραγμό αποχαιρέτησα το 342 των Αργεντίνων και έπαιξα τα ρέστα μου στους Εμίριδες και στο κόμμα…
ΤΡΙΤΗ 30/3/2010 SYD-AKL EK-412 Α6-EDC (To επονομαζόμενο και κόσμημα των αιθέρων)
Η ουρά για το check in στα γκισέ της Emirates ήταν μέτρια όπως μέτρια ήταν και η εξυπηρέτηση από τις τοπικές τσεκινατζούδες… αλγεινή εντύπωση μας είχε προκαλέσει το γεγονός ότι οι άοκνες προσπάθειες μας για ηλεκτρονικό check in την προηγούμενη ημέρα έπεφταν στο κενό… επιχειρούσαμε , επιχειρούσαμε και στο τέλος ένα ηλεκτρονικό μήνυμα μας πληροφορούσε για το μάταιο των προσπαθειών μας… αναγκαστήκαμε λοιπόν να στηθούμε στην ουρά… μικρό το κακό αλλά μεγάλη η έκπληξη όταν η σιτεμένη δεσποσύνη στο γκισέ μας πληροφόρησε πως check in είχε γίνει ηλεκτρονικά μεν αλλά η κάρτα μας δεν μπορούσε να τυπωθεί από την έδρα μας λόγω ασφαλείας… ταυτοποίηση των στοιχείων μας λοιπόν από την κυρία, παραλαβή της boarding card , μητσοτάκειο χαμόγελο για το ευχαριστώ και γρήγορη ματιά στους πίνακες αναχωρήσεων… το όνειρο του κάθε travel maniac… δεκάδες αναχωρήσεις για μύριους όσους εξωτικούς προορισμούς… Nadi, Port Moresbi, Apia, Papeete μέχρι και το προσφιλές μου Broome… με αποφασιστικές κινήσεις η παρέα μου με έσυρε προς τον έλεγχο διαβατηρίων… επαναφορά στην πραγματικότητα , τυπικός έλεγχος διαβατηρίων και ικανοποίηση της καταναλωτικής μας μανίας στα εντυπωσιακά free shop... (οι περίφημες UGG κυρίες μου κόστιζαν κάτω από 100?… σκουπίστε τα δάκρυα σας τώρα και συνεχίστε την ανάγνωση… )
Είχε αρχίζει να χαράζει πλέον όταν το 380 τροχοδρομούσε με φανερή καθυστέρηση τουλάχιστον μισής ώρας προερχόμενο από το μαγευτικό Dubai … στριμωγμένοι στην αίθουσα αναχωρήσεως, με λάγνο βλέμμα χαζεύαμε τις καμπύλες του ΕDC… αποβίβαση των όσων ταλαιπωρημένων επιβατών προορισμός ήταν το Sydney , αναμονή ημιώρου για πρόχειρο καθαρισμό του αεροσκάφους και επιτέλους το σύνθημα για την επιβίβαση εδόθη… οι πύλες του παραδείσου άνοιξαν και με λαχτάρα διαβήκαμε τον Ρουβίκωνα… είκοσι λεπτά αργότερα και με καθυστέρηση τριών τετάρτων το θηρίο αργά -αργά ανελήφθει εις τους ουρανούς…
Το παράθυρο δίπλα μου έδειχνε τεράστιο… χάρη σε μια θαυμαστή σχεδιαστική πρωτοτυπία τα παράθυρα στο 380 δείχνουν διπλάσια από τα παράθυρα των κοινών αεροσκαφών… γιατί το 380 δεν το λες κοινό αεροσκάφος…κάτι η εξελιγμένη τεχνολογία του, κάτι το τεράστιο μέγεθος του , κάτι το προχωρημένο ντιζάιν του, ο τίτλος της σύγχρονης επιβατικής αεροπορικής ναυαρχίδας του απονέμετε δια βοής και με Σταλινικά ποσοστά… αφού χόρτασα το θέαμα του νεφελώδους ουρανού αποφάσισα να κάνω την πρώτη μου βόλτα… στα 380 της Emirates η πρόσβαση των κοινών θνητών στον επάνω όροφο απαγορεύετε… first και business class only… μέχρι και ειδική φυσούνα επιβίβασης υπάρχει για να μην συνωστίζονται οι πληβείοι με τους πατρικίους… δυστυχώς λοιπόν δεν θα μπορέσω να επιβεβαιώσω ή να διαψεύσω τα περί κιτς χλίδας που ακούγονται… μπορώ όμως να σας διαβεβαιώσω ότι η πτωχική οικονομική θέση ουδόλως στερείτε ανέσεων… τεράστιες τουαλέτες διακοσμημένες με ξύλο παρακαλώ , ανετότατες θέσεις, ηγεμονικό seat pitch… το αερόπλοιο μας ήταν ασφυκτικά γεμάτο, λαικιστί τίγκα… από ομάδες rugby που ζητούν να παίξουν με τους καλύτερους, μέχρι γεροmauri που γυρνούν στη γη των προγόνων τους… μετά τον περίπατό μου σε όλη την οικονομική των θαυμάτων, ιδανικός τρόπος για να ξεπιαστείς, κατέληξα πίσω στην 41α , την θέση μου… φυλλομέτρησα το Emirates in flight magazine, ουδόλως εντυπωσιάστηκα με τα βλακώδη αρχιτεκτονικά τερατουργήματα που πλασάριζε σε αδαής κομπλεξικούς και μοιραία κατέληξα να χαζεύω το IFE… είχα καιρό να πετάξω με τους Eμίριδες και είχα ξεχάσει πόσο υπέροχο είναι το IFE τους , το περίφημο ICE… ξεχάστε ότι είχατε δει μέχρι τώρα… ο πλουραλισμός των ακουστικών καναλιών, των κινηματογραφικών και όχι μόνο ταινιών και των παιχνιδιών είναι πραγματικά το κάτι άλλο… μακράν το καλύτερο IFE στους αιθέρες αυτή την στιγμή… δικαίως λοιπόν θα αναρωτηθεί κανείς, είναι η Emirates η καλύτερη εταιρία σήμερα στον κόσμο? ασφαλώς και είναι μία από τις κορυφαίες αλλά για το αν είναι η καλύτερη θα μου επιτρέψετε να έχω τις αμφιβολίες μου… σαφέστατα τα τρία τέταρτα καθυστέρηση που είχε μπορεί να είναι ένα τυχαίο γεγονός αλλά δυστυχώς παραμένει ως γεγονός και πρέπει να το αναφέρω… το πλήρωμα… ασφαλώς επαγγελματίες με κορυφαία την καλλίγραμμη Ιταλίδα ηγουμένη αλλά υποθέτω ότι η πολυφυλετικότητα των πληρωμάτων κάπου επηρεάζει την παροχή των υπηρεσιών… αλλιώς συμπεριφέρεται η Ευρωπαία, αλλιώς η Ασιάτισσα αλλιώς η Αφρικάνα… κοινώς τουρλουμπούκι… τι ψάχνω τώρα θα μου πείτε και ίσως έχετε δίκιο… εδώ έχεις ένα αεροπλάνο υπόδειγμα, ένα IFE μοντέλο κι εσύ γκρινιάζεις? Ναι γκρινιάζω γιατί δεν είναι όλα τα αεροπλάνα της εταιρίας 380 , γιατί μου την σπάνε τα προκάτ χαμόγελα και η προσποιητή ευγένεια και εκνευρίζομαι όταν υπάρχει ασυνεννοησία μεταξύ των πληρωμάτων… όταν θες να είσαι ο πρώτος δεν κάνεις εκπτώσεις, ούτε σερβίρεις μια χιλιοταλαιποριμένη φασόν ομελέτα για πρωινό, ούτε οι συνοδοί σου κάνουν μια ξεπέτα και μετά λουφάρουν στα ενδότερα…ε μα πια… τα είπα και ξέσπασα, ήθελα να τα βγάλω από μέσα μου…
Οι ακτές της Aoteorea αχνοφάνηκαν… ο πιλότος μας καλωσόρισε στην γη Mauri με τα καλύτερα νέα… το καλοκαίρι συνεχίζετε … η θερμοκρασία εδάφους είναι 22 βαθμοί… καλωσορίσατε στη Ν.Ζηλανδία…
Μπροστά σε αυτό το τρομερό δίλημμα είχαμε βρεθεί κι εμείς όταν σχεδιάζαμε την κατάκτηση της Aoteorea… o πεζός τρόπος ήταν με Virgin Blue και 738, τι ξενέρωμα Θεέ μου, ο ακριβός με Qantas, επίσης με 738 το ίδιο ξενερωτικός, ο εναλλακτικός με LAN και 343, είχε ενδιαφέρον δε λέω, ο cult με 342 της φιλτάτης Aerolineas, γουστάρω(!), ο ορθόδοξα κομματικός η Air New Zealand με 320, άμα πέφτει κομματική γραμμή υπακούεις θες δεν θες και τέλος ο χλιδάτος με το 380 των Εμίριδων… καταλαβαίνετε απόλυτα πιστεύω σε τι κρίσιμο σταυροδρόμι είχαμε βρεθεί… η Βιργινία και η Qantas απορρίφθηκαν χωρίς δεύτερη σκέψη… με βαριά καρδιά απέκλισα και τον Αλιέντε… δύο στους τρεις λοιπόν κέρδιζαν… γνωρίζω ότι ξεπουλήθηκα στο κεφάλαιο αλλά η λαχτάρα μου για το 380 νίκησε και για να ισοφαρίσω το κομματικό ατόπημα διάλεξα για την επιστροφή μου από το νησί των All Blacks τους εκπροσώπους του αγνού ιδεαλισμού, την ΝΖ… επειδή όμως η επιστροφή μας θα γίνονταν στη Μελβούρνη θα βιώναμε την εμπειρία των θρυλικών 772 και όχι των λαικών 320… Αlea jacta est λοιπόν… με σπαραγμό αποχαιρέτησα το 342 των Αργεντίνων και έπαιξα τα ρέστα μου στους Εμίριδες και στο κόμμα…
ΤΡΙΤΗ 30/3/2010 SYD-AKL EK-412 Α6-EDC (To επονομαζόμενο και κόσμημα των αιθέρων)
Η ουρά για το check in στα γκισέ της Emirates ήταν μέτρια όπως μέτρια ήταν και η εξυπηρέτηση από τις τοπικές τσεκινατζούδες… αλγεινή εντύπωση μας είχε προκαλέσει το γεγονός ότι οι άοκνες προσπάθειες μας για ηλεκτρονικό check in την προηγούμενη ημέρα έπεφταν στο κενό… επιχειρούσαμε , επιχειρούσαμε και στο τέλος ένα ηλεκτρονικό μήνυμα μας πληροφορούσε για το μάταιο των προσπαθειών μας… αναγκαστήκαμε λοιπόν να στηθούμε στην ουρά… μικρό το κακό αλλά μεγάλη η έκπληξη όταν η σιτεμένη δεσποσύνη στο γκισέ μας πληροφόρησε πως check in είχε γίνει ηλεκτρονικά μεν αλλά η κάρτα μας δεν μπορούσε να τυπωθεί από την έδρα μας λόγω ασφαλείας… ταυτοποίηση των στοιχείων μας λοιπόν από την κυρία, παραλαβή της boarding card , μητσοτάκειο χαμόγελο για το ευχαριστώ και γρήγορη ματιά στους πίνακες αναχωρήσεων… το όνειρο του κάθε travel maniac… δεκάδες αναχωρήσεις για μύριους όσους εξωτικούς προορισμούς… Nadi, Port Moresbi, Apia, Papeete μέχρι και το προσφιλές μου Broome… με αποφασιστικές κινήσεις η παρέα μου με έσυρε προς τον έλεγχο διαβατηρίων… επαναφορά στην πραγματικότητα , τυπικός έλεγχος διαβατηρίων και ικανοποίηση της καταναλωτικής μας μανίας στα εντυπωσιακά free shop... (οι περίφημες UGG κυρίες μου κόστιζαν κάτω από 100?… σκουπίστε τα δάκρυα σας τώρα και συνεχίστε την ανάγνωση… )
Είχε αρχίζει να χαράζει πλέον όταν το 380 τροχοδρομούσε με φανερή καθυστέρηση τουλάχιστον μισής ώρας προερχόμενο από το μαγευτικό Dubai … στριμωγμένοι στην αίθουσα αναχωρήσεως, με λάγνο βλέμμα χαζεύαμε τις καμπύλες του ΕDC… αποβίβαση των όσων ταλαιπωρημένων επιβατών προορισμός ήταν το Sydney , αναμονή ημιώρου για πρόχειρο καθαρισμό του αεροσκάφους και επιτέλους το σύνθημα για την επιβίβαση εδόθη… οι πύλες του παραδείσου άνοιξαν και με λαχτάρα διαβήκαμε τον Ρουβίκωνα… είκοσι λεπτά αργότερα και με καθυστέρηση τριών τετάρτων το θηρίο αργά -αργά ανελήφθει εις τους ουρανούς…
Το παράθυρο δίπλα μου έδειχνε τεράστιο… χάρη σε μια θαυμαστή σχεδιαστική πρωτοτυπία τα παράθυρα στο 380 δείχνουν διπλάσια από τα παράθυρα των κοινών αεροσκαφών… γιατί το 380 δεν το λες κοινό αεροσκάφος…κάτι η εξελιγμένη τεχνολογία του, κάτι το τεράστιο μέγεθος του , κάτι το προχωρημένο ντιζάιν του, ο τίτλος της σύγχρονης επιβατικής αεροπορικής ναυαρχίδας του απονέμετε δια βοής και με Σταλινικά ποσοστά… αφού χόρτασα το θέαμα του νεφελώδους ουρανού αποφάσισα να κάνω την πρώτη μου βόλτα… στα 380 της Emirates η πρόσβαση των κοινών θνητών στον επάνω όροφο απαγορεύετε… first και business class only… μέχρι και ειδική φυσούνα επιβίβασης υπάρχει για να μην συνωστίζονται οι πληβείοι με τους πατρικίους… δυστυχώς λοιπόν δεν θα μπορέσω να επιβεβαιώσω ή να διαψεύσω τα περί κιτς χλίδας που ακούγονται… μπορώ όμως να σας διαβεβαιώσω ότι η πτωχική οικονομική θέση ουδόλως στερείτε ανέσεων… τεράστιες τουαλέτες διακοσμημένες με ξύλο παρακαλώ , ανετότατες θέσεις, ηγεμονικό seat pitch… το αερόπλοιο μας ήταν ασφυκτικά γεμάτο, λαικιστί τίγκα… από ομάδες rugby που ζητούν να παίξουν με τους καλύτερους, μέχρι γεροmauri που γυρνούν στη γη των προγόνων τους… μετά τον περίπατό μου σε όλη την οικονομική των θαυμάτων, ιδανικός τρόπος για να ξεπιαστείς, κατέληξα πίσω στην 41α , την θέση μου… φυλλομέτρησα το Emirates in flight magazine, ουδόλως εντυπωσιάστηκα με τα βλακώδη αρχιτεκτονικά τερατουργήματα που πλασάριζε σε αδαής κομπλεξικούς και μοιραία κατέληξα να χαζεύω το IFE… είχα καιρό να πετάξω με τους Eμίριδες και είχα ξεχάσει πόσο υπέροχο είναι το IFE τους , το περίφημο ICE… ξεχάστε ότι είχατε δει μέχρι τώρα… ο πλουραλισμός των ακουστικών καναλιών, των κινηματογραφικών και όχι μόνο ταινιών και των παιχνιδιών είναι πραγματικά το κάτι άλλο… μακράν το καλύτερο IFE στους αιθέρες αυτή την στιγμή… δικαίως λοιπόν θα αναρωτηθεί κανείς, είναι η Emirates η καλύτερη εταιρία σήμερα στον κόσμο? ασφαλώς και είναι μία από τις κορυφαίες αλλά για το αν είναι η καλύτερη θα μου επιτρέψετε να έχω τις αμφιβολίες μου… σαφέστατα τα τρία τέταρτα καθυστέρηση που είχε μπορεί να είναι ένα τυχαίο γεγονός αλλά δυστυχώς παραμένει ως γεγονός και πρέπει να το αναφέρω… το πλήρωμα… ασφαλώς επαγγελματίες με κορυφαία την καλλίγραμμη Ιταλίδα ηγουμένη αλλά υποθέτω ότι η πολυφυλετικότητα των πληρωμάτων κάπου επηρεάζει την παροχή των υπηρεσιών… αλλιώς συμπεριφέρεται η Ευρωπαία, αλλιώς η Ασιάτισσα αλλιώς η Αφρικάνα… κοινώς τουρλουμπούκι… τι ψάχνω τώρα θα μου πείτε και ίσως έχετε δίκιο… εδώ έχεις ένα αεροπλάνο υπόδειγμα, ένα IFE μοντέλο κι εσύ γκρινιάζεις? Ναι γκρινιάζω γιατί δεν είναι όλα τα αεροπλάνα της εταιρίας 380 , γιατί μου την σπάνε τα προκάτ χαμόγελα και η προσποιητή ευγένεια και εκνευρίζομαι όταν υπάρχει ασυνεννοησία μεταξύ των πληρωμάτων… όταν θες να είσαι ο πρώτος δεν κάνεις εκπτώσεις, ούτε σερβίρεις μια χιλιοταλαιποριμένη φασόν ομελέτα για πρωινό, ούτε οι συνοδοί σου κάνουν μια ξεπέτα και μετά λουφάρουν στα ενδότερα…ε μα πια… τα είπα και ξέσπασα, ήθελα να τα βγάλω από μέσα μου…
Οι ακτές της Aoteorea αχνοφάνηκαν… ο πιλότος μας καλωσόρισε στην γη Mauri με τα καλύτερα νέα… το καλοκαίρι συνεχίζετε … η θερμοκρασία εδάφους είναι 22 βαθμοί… καλωσορίσατε στη Ν.Ζηλανδία…
