Γαλλία Ισπανία Ιταλία Η Συνταγή της Ευτυχίας (Motoeurope 2019, Ιταλία, Γαλλία, Ισπανία)

VADIM

Member
Μηνύματα
97
Likes
1.029
Επόμενο Ταξίδι
Roadtrip Ηνωμένο Βασίλειο
Ονειρεμένο Ταξίδι
Moto road trip USA

Μεσούσης της πανδημίας και του εγκλεισμού, νομίζω είναι η πιο κατάλληλη στιγμή να σας αποκαλύψω με υπέρμετρη... μετριοφροσύνη, ότι ΕΓΩ:innocent: - σε αντίθεση με Αριστοτέλη, Πλάτωνα, Φρόυντ και τους ομοίους τους που αρκούνται απλά σε ορισμούς της ευτυχίας - ανακάλυψα και γεύτηκα αρχές φθινοπώρου του 2019, τη ΣΥΝΤΑΓΗ της ΕΥΤΥΧΙΑΣ και σας την παρουσιάζω συνοπτικά:

1ο βήμα: Φίλες/οι όπως διατείνονται όλοι οι μεγάλοι σεφ, το βασικό στοιχείο επιτυχίας μιας συνταγής είναι η πρώτη ύλη. Επιλέγουμε λοιπόν η πρώτη ύλη να προέρχεται από επώνυμο και αξιόπιστο παραγωγό και να έχει μεγαλώσει στη φύση, ανεβοκατεβαίνοντας ανέμελα πεδιάδες, βουνά και ανοιχτούς δρόμους, να είναι με λίγα λόγια ελευθέρας βοσκής.

1.jpg


2ο βήμα: Φιλετάρουμε προσεκτικά μερικούς μαγικούς περιπάτους στη Χώρα των Βάσκων, με θέα στον Ατλαντικό.

1a.jpg


3ο βήμα: Λιώνουμε στο γουδί έναν κύβο ανάβασης στο Montjuic, με μπουκέτο μυρωδικών από Poble Espanyol και μαρινάρουμε το μείγμα.

1c.gif


4ο βήμα: Αρωματίζουμε το μίγμα με μια ειδυλλιακή κρουαζιέρα στον Dordogne.

1d.jpg


5ο βήμα: Περιχύνουμε το μείγμα με ένα καλό μεθύσι με κρασί Bergerac. Για ακόμη πιο δυνατή γεύση, προσθέτουμε δύο ακόμη μεθύσια με βάσκικο Txakoli και sangria.

1e.jpg


Η συνταγή είναι έτοιμη για ψήσιμο. Ψήστε την για 26 ημέρες στους 6.000 βαθμούς (ή χιλιόμετρα αν προτιμάτε). Ακολουθεί η αναλυτικότερη περιγραφή της συνταγής:

Τρίτη 27/08 (Venice - Torino)

Έχει φθάσει 09.00 η ώρα όταν το ferry της ΑΝΕΚ δένει κάβους στο λιμάνι Fusina της Βενετίας, ενσωματώνοντας ανάλογη καθυστερημένη αναχώρηση από Πάτρα. Όταν βγαίνω από τ' αμπάρια, η ώρα έχει περάσει τις 10.00, η μέρα είναι ηλιόλουστη, αν κι έχω ήδη μια 3ωρη υστέρηση στο πρόγραμμά μου σιγοτραγουδάω Rolling Stones και "Time is on my side", είμαι χαρούμενος και ανυπόμονος να ξεκινήσω το road trip μου, ανοίγω με άγρια διάθεση το γκάζι της "μπέμπας" μου και .... το ξανακλείνω. Ζοφερή μνήμη κατακλύζει το μυαλό μου από το περυσινό Motoeurope, όταν ένα μήνα μετά την επιστροφή, μου ήρθε συστημένο ραβασάκι από τον Δήμο Βενετίας για υπέρβαση ορίου ταχύτητας κατά 6 χλμ, καταλήγοντας σ' ένα πρόστιμο που μαζί με την προμήθεια της τράπεζας - ναι, δεν το ρισκάρισα, αποφάσισα να το πληρώσω - έφθασε τα 150 €. Γι' αυτό παιδιά ευλαβική προσοχή στα όρια, μέχρι να βγείτε autostrada.

2.gif


Είναι μεσημέρι πια κι έχω διανύσει μόνο 100 από τα 400 χλμ που έχω να κάνω σήμερα. Μια στάση για καφέ και πρωινό σ' ένα autogrill, 2-3 ακόμη για να δοκιμάζω λήψεις με τις νέες βάσεις παλάμης και τιμονιού για τη GoPro και ούτε που κατάλαβα πώς πέρασε η ώρα. Η θερμοκρασία έχει πιάσει τους 36, ζεσταίνομαι αφόρητα με το χειμερινό μπουφάν και παρουσιάζω αυτήν την άθλια εικόνα, που καταργεί κάθε κανόνα ασφαλείας σε δρόμο ταχείας κυκλοφορίας.

3.gif


Γύρω στις 15.00 μπαίνω στα όρια της πρωτεύουσας του Piemonte.

4.gif


Είναι η πρώτη επίσκεψή μου στο Torino. Η εικόνα που είχα πάντα ήταν για μια βιομηχανική πόλη και έδρα της Fiat (και βέβαια της Γιουβέντους). Γι' αυτό και δεν τη σκεφτόμουν ποτέ σε όλα μου τα περάσματα από βόρεια Ιταλία. Αν χρειαζόταν stop over στην περιοχή, το έκανα ή σε κάποιο χωριουδάκι στη λίμνη Como ή στο αγαπημένο μου Bergamo. Άραγε είχα δίκιο; Η είσοδος στην πόλη με ψιλοαπογοητεύει. Κακοσυντηρημένοι δρόμοι, πολύ τσιμέντο, απρόσωπες πολυκατοικίες, κακόγουστα κιόσκια.

5.gif

6.gif

7.gif


Ώσπου φθάνω στον Πάδο, αρχίζω να διασχίζω τη γέφυρα Vittorio Emanuele και ... όλα αλλάζουν. Μπροστά μου απλώνεται μεγαλοπρεπής και τεράστια η Piazza Vittorio Veneto.

8.gif


Το ξενοδοχείο μου είναι 200 μέτρα από την πλατεία, οπότε ένα γρήγορο μπάνιο και έξοδος για εσπρεσάκι με θέα τον Πάδο και τις Άλπεις.

10.jpg


Η ημέρα είναι ζεστή, η υγρασία αφόρητη κι έχω μόνο μερικές ώρες να εξερευνήσω την πόλη. Πρώτα απ' όλα όμως το μεσημεριανό μου, στο καλύτερο - κατά Trip Advisor - μπεργκεράδικο της πόλης, το Rock Burger. Μολονότι με διαβεβαίωσαν ότι το μπιφτέκι προέρχεται από βιολογικό μοσχαράκι μεγαλωμένο στα καταπράσινα λιβάδια του Piemonte, το burger δεν έλεγε τίποτε ιδιαίτερο, ούτε καν οπτικά...

11.jpg


Ο τρόπος που σερβίρονταν όμως οι πατάτες όλα τα λεφτά! Μόλις τις φας, μπορείς να βουτήξεις το κρανίο και να το παίξεις Άμλετ περιπλανώμενος στους προμαχώνες του Έλσινορ...

12.jpg


Το επόμενο 5ωρο το αφιέρωσα στην εξερεύνηση (μια μυρωδιά δηλαδή) του κέντρου της πόλης, που εύκολα κι ευχάριστα γυρίζεται με τα πόδια. Το κτίριο - σύμβολο που κυριαρχεί πάνω από την πόλη είναι ο τεράστιος πύργος Mole Antonelliana, με ύψος 170 μέτρα, στο οποίο στεγάζεται το εθνικό μουσείο κινηματογράφου.

10a.jpg


Στη σκιά του λοιπόν ανακάλυψα πανέμορφες πλατείες με baroque κτίρια και ελκυστικά καφέ που έσφυζαν από ζωή, όπως η Piazza Vittorio Veneto που ανέφερα ήδη,

12.jpg

12a.jpg


η αχανής Piazza Castello με το Palazzo Madama, αλλά και η διπλανή Piazza San Giovanni με το Palazzo Reale...

12b.jpg

12c.jpg

12d.jpg


και η αριστοκρατική Piazza San Carlo με τις δίδυμες εκκλησίες San Carlo και Santa Cristina...

12e.jpg

12f.jpg


Απόλαυσα περιπάτους σε εντυπωσιακές αψιδωτές στοές και εμπορικούς πεζόδρομους, αλλά και στα πάρκα γύρω από τον Πάδο ...

17.gif

17a.gif

18.jpg


Αργά το βράδυ γύρισα στο ξενοδοχείο με έντονη την αίσθηση του ανικανοποίητου. Το Τορίνο μπορεί να μην έχει την αίγλη της αιώνιας πόλης ή τη ρομαντική γοητεία της Βενετίας, όμως με την εντυπωσιακή της αρχιτεκτονική, τις αρχοντικές πλατείες της και τα ενδιαφέροντα μουσεία (όπως το Αιγυπτιακό που ξέχασα να αναφέρω) κατάφερε να με κερδίσει. Σίγουρα της χρωστάω ένα γεμάτο 2ήμερο στο επόμενο πέρασμά μου.

Τετάρτη 28/08 (Torino - Lyon)

Πρωινό ξύπνημα με καταιγιστική βροχή και τη θερμοκρασία στους 16, έχω φορτώσει τα μπαγκάζια μου και περιμένω στο parking να κλείσουν οι ουρανοί.

1.gif


Κατά τις 10 το γύρισε σε ψιλόβροχο, φοράω τα αδιάβροχα και αποχαιρετώ την πόλη.

2.gif

3.gif


Η βροχή δεν κράτησε πολύ, η θερμοκρασία έπεσε λίγο ακόμη κι εγώ κινούμαι κάτω από έναν συννεφιασμένο ουρανό, σε μια ευχάριστη ορεινή διαδρομή, στις παρυφές δύο συνεχόμενων φυσικών πάρκων με το κέφι στα ύψη.

4.gif

5.gif


Μετά από 100 χλμ φθάνω στο ιταλικό φυλάκιο, πληρώνω 30 € (!!) και μπαίνω στο μήκους 13 χλμ τούνελ Frejus, το σημαντικότερο Αλπικό πέρασμα μεταξύ Ιταλίας και Γαλλίας, που εξυπηρετεί το 80% της εμπορικής οδικής κυκλοφορίας (περιέργως σ' όλη τη διαδρομή ταξίδευα σχεδόν μόνος μου).

7.gif

8.gif


Η αλλαγή των συνόρων είναι στη μέση του τούνελ, οπότε στην έξοδο... arrivederci Italia, bonjour France!

9.gif

10.gif


11.gif


Όσο προχωρώ ο καιρός ανοίγει, η θερμοκρασία ανεβαίνει και μετά από άλλα 220 χλμ, μπαίνω σε μια ηλιόλουστη Λυών.

12.gif


Λοιπόν, κατευθείαν στο ψητό: Το Παρίσι, η Λυών και το Μπορντώ είναι οι γαλλικές πόλεις που δεν θα βαριόμουν ποτέ να επισκέπτομαι ξανά και ξανά. Τη Λυών τη γνώρισα και τη λάτρεψα σε μια 3ήμερη παραμονή με τη σύζυγό μου πριν από μια 4ετία, στα πλαίσια ενός 20ήμερου auto-road-trip που είχαμε σχεδιάσει με θέμα "Ακολουθώντας το Ροδανό" (κάποτε πρέπει να περιγράψω αυτό το αξέχαστο ταξίδι). Με την πρώτη ματιά σου θυμίζει μια μικρογραφία του Παρισιού. Έχει κι εκείνη πύργο του Άιφελ (αντίγραφο του αυθεντικού), έχει εκκλησία στο ψηλότερο σημείο της, όπως η Σακρ Κερ στο λόφο της Μονμάρτης και τέλος έχει τη δική της "νησίδα" όπου χτυπάει η καρδιά της πόλης, όπως η Ιλ ντε λα Σιτέ στο Παρίσι. Απ' την άλλη, δεν έχει τον πλούτο των μουσείων του Παρισιού (αν και διαθέτει έναν σεβαστό αριθμό, με κορυφαίο το Μουσείο Καλών Τεχνών), ούτε όμως και την πολυκοσμία, το θόρυβο και τους πολλάκις αναιδείς κατοίκους της πόλης του φωτός. Η πανέμορφη αυτή πόλη απλώνεται γύρω και ανάμεσα στη συμβολή δύο ποταμών, του Ροδανού και του Σον. Όλα όσα έχει να δει ένας επισκέπτης είναι συγκεντρωμένα σε τρεις κεντρικές περιοχές της.
Πρώτη είναι η περιοχή γύρω από το λόφο Fourviere. Στους πρόποδές του βρίσκεται η παλιά πόλη (Vieux Lyon), μια από τις πιο καλοδιατηρημένες αναγεννησιακές συνοικίες, με στενά δρομάκια, κρυμμένες πλατειούλες με συντριβάνια, πολλές bouchons Lyonnais (παραδοσιακές μπρασερί) και τον υπέροχο καθεδρικό του St Jean. Στην κορυφή δεσπόζει η Νοτρ Νταμ.

14.jpg

15.jpg

16.jpg

17.jpg



Δεύτερη είναι η περιοχή Presqu'ile (μεταξύ των ποταμών), η καρδιά της σύγχρονης Λυών, με τις πανέμορφες Place Bellecour και Terreaux, την εμπορική Rue Victor Hugo και βέβαια την ξακουστή Rue Merciere για τοπική κουζίνα (μη ξεχνάμε ότι η πόλη είναι η γαστρονομική πρωτεύουσα της Γαλλίας).

19.jpg

21.jpg
20.jpg


Και τέλος στη βόρεια πλευρά είναι η περιοχή του λόφου Croix Rousse, με τα σπίτια των περίφημων μεταξουργών της.

18.jpg


Απαλλαγμένος από το άγχος να προλάβω να εξαντλήσω όλη τη λίστα αξιοθέατων (το είχα κάνει με το παραπάνω στην πρώτη μου επίσκεψη), αφέθηκα σε χαλαρούς περιπάτους στα στενάκια της παλιάς πόλης, χάζεψα αντίκες και γκραβούρες σε κουκλίστικα μαγαζάκια, απόλαυσα το εσπρεσάκι μου σε μια Rue Merciere που βούλιαζε από κόσμο, δοκίμασα την σπεσιαλιτέ τους τάρτα με συκώτι κοτόπουλου (δεν μ' ενθουσίασε) και το βράδυ με βρήκε σ' ένα μπιστρό στην όχθη του Σον, μ' ένα ποτήρι κρασί στο χέρι να απολαμβάνω τη θέα μιας υπέροχα φωτισμένης πόλης.

22.jpg

23.jpg


Πέμπτη 29/08 (Lyon - Clermont Ferrand)

Πόσο γοητευτικό είναι να ζεις το πρωινό ξύπνημα μιας πόλης! Είναι μόλις 07.00, η Λυών τεντώνεται ακόμη στο κρεβάτι της κι εγώ σεργιανάω ήδη στα δρομάκια της, με φορτηγάκια να αδειάζουν την πραμάτεια τους, τους καταστηματάρχες να ανοίγουν τα μαγαζιά τους, να γεμίζουν τις βιτρίνες τους, να καθαρίζουν το περίγυρό τους, μυρωδιές από φρεσκοψημένες μπαγκέτες και κρουασάν. Με έναν αχνιστό καφέ κι ένα τσιγάρο στο χέρι, στέκομαι στη μέση της γέφυρας Bonaparte για τις αποχαιρετιστήριες εικόνες της Λυών και είμαι ευτυχισμένος!

20190829_075913_HDR.jpg

20190829_075921_HDR.jpg

20190829_075943_HDR.jpg


Ξεχάστηκα με τον πρωινό μου περίπατο και κοντεύει μεσημέρι όταν βγαίνω απ' την πόλη. Σε λίγο αφήνω την κοιλάδα του Ροδανού και μπαίνω στην ορεινή περιφέρεια Μασίφ Σεντράλ.

2.gif


Στον αρχικό σχεδιασμό μου είχα συμπεριλάβει μια μεγαλύτερη διαδρομή με ενδιάμεση στάση στην κωμόπολη Le Puy en Velay για την οποία είχα διαβάσει ενδιαφέροντα πράγματα. Τελικά προτιμάω να πάω κατευθείαν στο Κλερμόν Φεράν για να αφιερώσω όλο το χρόνο στη γνωριμία της πόλης. Το ξενοδοχείο που θα με φιλοξενήσει είναι χωμένο σ' ένα γραφικό στενάκι...

4.gif


και το δωμάτιο έχει πλάκα με την πρωτότυπη διακόσμησή του.

5.jpg


Το Κλερμόν Φεράν είναι μια μικρή πόλη 140.000 κατοίκων (εκ των οποίων 35.000 σπουδαστές!), με την οικονομία της να στηρίζεται κυρίως στη βιομηχανία ελαστικών Michelin, η οποία ξεκίνησε από εδώ πριν από 100 περίπου χρόνια. Η ιστορία της δημιουργίας της πόλης είναι ενδιαφέρουσα. Αρχικά ήταν το Κλερμόν, πόλη ελεγχόμενη απόλυτα από τον Αρχιεπίσκοπό της. Οι κόμητες της Οβέρνης για να ανακόψουν αυτήν την επιρροή, ίδρυσαν δίπλα την πόλη Μονφεράν, η οποία όμως κάποια στιγμή παρήκμασε και απορροφήθηκε από το Κλερμόν τον 18ο αιώνα κι έτσι προέκυψε η διπλή ονομασία. Την πόλη την έβαλα στον χάρτη μου διαβάζοντας το άρθρο μιας αμερικανίδας ρεπόρτερ, που την παρουσίαζε σαν το "κρυμμένο στολίδι της Οβέρνης". Απολογίζοντας, είχα πραγματικά μια πολύ ευχάριστη διαμονή για stop over. Eίναι μια πόλη με πολύ όμορφο ιστορικό κέντρο, που καλύπτεται με 5-6 χλμ περπάτημα, με αξιόλογη κουζίνα και εντυπωσιακή νυκτερινή ζωή (αν και καθημερινή, μέχρι αργά γινόταν ένας χαμός στους δρόμους!).
Λίγες εκατοντάδες μέτρα απ' το ξενοδοχείο, βγαίνω στο ένα από τα δύο κεντρικά σημεία, την Place de Jaude, μια τεράστια τετράγωνη πλατεία, με εντυπωσιακά αρχιτεκτονικά κτίρια, που συγκεντρώνει γύρω της όλη την εμπορική κίνηση της πόλης.

5A.jpg

5B.jpg

5C.jpg

5D.jpg


Το άλλο κεντρικό σημείο, που πέρασα και το μεγαλύτερο μέρος της μέρας μου, είναι ο εντυπωσιακός Καθεδρικός, που δεσπόζει πάνω σ' έναν λόφο, με μια πανέμορφη μεσαιωνική γειτονιά ολόγυρά του και πάμπολλα στέκια για φαγητό και ποτό.

6.jpg

6A.jpg

10.jpg

15.jpg


Βέβαια δεν θα μπορούσα να κλείσω τη βραδιά, χωρίς να δοκιμάσω την τοπική κουζίνα (Μη γελάτε με το πρώτο πιάτο. Οκ, μοιάζει με κουζίνα της Οβέρνης όσο εγώ με γιαπωνέζο, αλλά ήθελα να φάω σούσι).

16.jpg

17.jpg

18.jpg



Παρασκευή 30/08 - Σάββατο 31/08 (Clermont Ferrand - Sarlat-la-Caneda)

Ανοιξιάτικο το πρωινό, καταγάλανος ο ουρανός κι εγώ οδεύω χαρούμενος πάνω στη μηχανή μου.

2.gif


Αδημονώ να καλύψω τα 230 χλμ που με χωρίζουν από το νέο μου προορισμό και υπάρχει αιτία γι' αυτό. Το επόμενο διήμερο θα το περάσω σε μια από τις πιο αγαπημένες μου γαλλικές εξοχές, στο Perigord (Περιγκόρ)!

2a.gif

3.gif

4.gif


Όταν πριν μερικά χρόνια επέστρεψα από την πρώτη επίσκεψή μου εδώ και περιέγραφα με ενθουσιασμό σε μια παρέα πόσο απίστευτα όμορφη είναι η περιοχή, με άκουγαν με δυσπιστία. Στο μυαλό τους (δικαίως) η γαλλική εξοχή ήταν συνυφασμένη κύρια με την κοιλάδα του Λίγηρα και τα κάστρα της ή την Αλσατία με τα λουλουδάτα χωριουδάκια της. Κι όμως! Εδώ είναι απλωμένο φίλες/οι γύρω από τον ποταμό Dordogne (Ντορντόν) και τους παραποτάμους του, ένα ειδυλλιακό σκηνικό, ένα σκηνικό γεμάτο παραμυθένια χωριουδάκια με γραφικά αγροτόσπιτα, μεσαιωνικά κάστρα, καταπράσινες κοιλάδες αλλά και προϊστορικά σπήλαια, ιστορικά αβαεία και οχυρωμένες πόλεις (οι περίφημες bastides). Εδώ είναι κατά τον Χένρι Μίλερ "Ένα κομμάτι γης σαν το όνειρο που τρέφει τις ψυχές των ανθρώπων".
Το Περιγκόρ χωρίζεται σε 4 περιοχές:
Το Πράσινο Περιγκόρ στο βορρά, με τους καταπράσινους βοσκότοπους (αν βρεθείτε εδώ, επισκεφτείτε οπωσδήποτε τη Brantome και το Αβαείο της).
Το Λευκό Περιγκόρ στα κεντροδυτικά, με τα ασβεστολιθικά οροπέδια και την πρωτεύουσα Perigueux.
Το Πορφυρό Περιγκόρ στα νοτιοδυτικά, με τους αμπελώνες του και τα ονομαστά κρασιά του.
Το Μαύρο Περιγκόρ στα νοτιοανατολικά, που πήρε τ' όνομά του από τα πυκνά δάση του και έχει πρωτεύουσα τη Sarlat-la-Caneda.
Στη 2ήμερη παραμονή μου θα κινηθώ στα δύο τελευταία, το Μαύρο και το Πορφυρό. Λίγο έξω απ' τη Sarlat έχω κλείσει και το ξενοδοχείο, το ορμητήριό μου για τις επόμενες 2 μέρες για να απολαύσω τις ομορφιές του Περιγκόρ. Είναι μεσημέρι και ανυπομονώ να δοκιμάσω την κουζίνα της περιοχής (παρέλειψα να σας αναφέρω ότι η περιοχή είναι συνώνυμη με το φουά γκρα και τα μανιτάρια-τρούφες, ένας γαστρονομικός παράδεισος). Το trip advisor μου βγάζει ένα εστιατόριο στα 7 χλμ, με πολύ υψηλή βαθμολογία και το επιλέγω. Ο ήλιος βαράει κατακούτελα και το gps αποφασίζει να μου γνωρίσει τους αγροτικούς δρόμους.

5.gif

6.gif


Όταν είμαι σχεδόν σίγουρος ότι το μηχάνημα έχει μπερδευτεί και με στέλνει στις ερημιές, σκάει μύτη μπροστά μου ένα χωριουδάκι, με ένα καλά διατηρημένο κάστρο στο κέντρο του. Το χωριό λέγεται Vitrac, το κάστρο είναι το Montfort, το εστιατόριο που ψάχνω είναι στις παρυφές του.

6a.jpg


Μια ευγενική κυρία με οδηγεί στον κήπο σ' ένα σκιερό τραπέζι και από το περιορισμένο μενού παραγγέλνω μια σαλάτα με τα κορυφαία εδέσματα της περιοχής, καπνιστό στήθος πάπιας και φουά γκρα. Και μου ήρθε αυτό το πιάτο....

7.jpg


Τι να σας πω! Ακόμη και τώρα που γράφω, και μόνο με τη θύμηση, ουράνιες γεύσεις στήνουν χορό στον ουρανίσκο μου!

Αφήνω πίσω μου το Vitrac, ακολουθώντας έναν ωραίο στριφτερό δρόμο παράλληλα στον Dordogne με στόχο την επιστροφή, αλλά η "μπέμπα" μου - όσο κι αν στρέφω το τιμόνι της - σηκώνει αντάρτικο και δεν θέλει με τίποτα να γυρίσει ξενοδοχείο για μεσημεριανή ξεκούραση, όπως είχα προγραμματίσει. Οκ, της κάνω το χατίρι, εξάλλου μετά τη γεύση έχει σειρά να ευφρανθεί μια άλλη αίσθηση, η όραση. Άλλα 7 χλμ μου πήρε να φτάσω σε ένα από τα ωραιότερα χωριά της Γαλλίας - και όχι μόνο: Το "La Roque - Gageac"¨. Εδώ μιλάνε οι φωτογραφίες (μην παραλείψετε τη μικρή κρουαζιέρα στον Dordogne με την αυθεντική μαούνα gabarre).

9.gif

10.gif

12.jpg

13.jpg

14.jpg

16.jpg

16a.jpg


Μαγικές οι εικόνες, άνοιξε η όρεξη και συνεχίζουμε. Πέντε χλμ πιο πέρα είναι άλλο ένα γοητευτικό χωριουδάκι, το Beynac-et-Cazenac κι αυτό στις όχθες του ποταμού, με τα πέτρινα σπιτάκια του σκαρφαλωμένα στις παρυφές των απόκρημνων βράχων. Ιδανική στάση για εσπρεσάκι και τσιγάρο, χαλαρώνω και απολαμβάνω όλη αυτή την ομορφιά γύρω μου.

17.gif

18.gif


Σειρά έχει η ανάβαση στην κορυφή, όπου δεσπόζει το εντυπωσιακό κάστρο. Από τους πυργίσκους του μπορείς να αγναντέψεις όλη την κοιλάδα.

19.JPG

20.JPG

21.JPG


Όταν φεύγω από το Beynac, είναι απόγευμα πια, έχει δροσίσει και ... σιγά μη γυρίσω ξενοδοχείο. Αποφασίζω να συνεχίσω τη διαδρομή, που θεωρείται από τις γραφικότερες στην κοιλάδα του Dordogne, περνώντας μέσα από μεσαιωνικά χωριουδάκια, πάνω από πετρόχτιστα γεφύρια και δίπλα από κάστρα σκαρφαλωμένα στους ασβεστολιθικούς λοφίσκους, για να τερματίσω αργά τη βόλτα μου στην πρωτεύουσα του Πορφυρού Περιγκόρ, το γνωστό για τα κρασιά του Bergerac και να πάρω, γεμάτος αξέχαστες εικόνες, το δρόμο της επιστροφής.

21A.gif

21B.JPG

21C.jpg

21D.jpg

22a.gif

26.gif


"Γιατί σήμερα νοιώθω εκεί στο βάθος τόσο μικρή, φτωχή και άσχημη..."

26A.jpg


Όλη τη δεύτερη μέρα μου τη διέθεσα για να απολαύσω την υπέροχη Sarlat-la-Caneda. Η μαγευτική αυτή κωμόπολη είναι ένα ζωντανό αρχιτεκτονικό μουσείο με μερικά απ' τα καλύτερα διατηρημένα μεσαιωνικά και αναγεννησιακά κτίρια σ' όλη την Ευρώπη. Δεν είναι τυχαίο ότι ήταν από τις πρώτες πόλεις της Γαλλίας που ανακηρύχθηκαν εξ ολοκλήρου διατηρητέες.
Μια ολόκληρη μέρα λοιπόν περιπλανιόμουν στις γωνιές της Sarlat, βολτάριζα στην κεντρική της λεωφόρο Rue de la Republique με τα γραφικά μαγαζάκια της, χάθηκα στα δαιδαλώδη λιθόστρωτα δρομάκια της, χάζεψα τα αρχοντικά της με τον πλούσιο διάκοσμο και τις τριγωνικές στέγες. Κι άφησα για το τέλος το κορυφαίο αξιοθέατο, εδώ που χτυπά η καρδιά της πόλης, την Place de la Liberte.

27a.jpg

27b.jpg
27C.JPG

28.jpg

28a.gif


Με πανοραμική θέα στην Place de la Liberte απολάμβανα το απόγευμα το negroni μου...

28b.jpg


κι όταν ήρθε το ηλιοβασίλεμα και άρχισαν να ανάβουν οι παλαιού τύπου λάμπες, το θέαμα έγινε ονειρικό!

33.jpg

36.jpg

37.jpg

38.jpg


Δεν θα μπορούσα να φύγω από αυτό το θεσπέσιο μέρος βέβαια χωρίς να δοκιμάσω το μενού με το περίφημο κονφί πάπιας.

38A.jpg

38B.jpg

38C.jpg


Η συνέχεια σε λίγες μέρες...

 
Last edited by a moderator:

travelbreak

Member
Μηνύματα
1.732
Likes
14.345
Επόμενο Ταξίδι
???
Ονειρεμένο Ταξίδι
Υπερσιβηρικός
"Γιατί σήμερα νοιώθω εκεί στο βάθος τόσο μικρή, φτωχή και άσχημη..."
Τι να πούμε κι εμείς με κάτι 250 (που δεν παίρνει μπροστά για να την πάω στο συνεργείο) και ένα 125 (που το αγόρασα και την άλλη μέρα μπήκε η καραντίνα και έχει μηδέν χλμ ακόμα) που έχουμε!!
Ωραίο ταξίδι και φωτογραφίες. Έχω πάει πολύ λίγο στη Γαλλία και βλέπω ότι είναι υπέροχη η ύπαιθρος.
 

mikrh tsopana

Member
Μηνύματα
1.715
Likes
7.789
Επόμενο Ταξίδι
Ελλάδα-Παλέρμο-Μπιλμπάο
Ονειρεμένο Ταξίδι
θα το αποφασίσω αύριο
Τι να πούμε κι εμείς με κάτι 250 (που δεν παίρνει μπροστά για να την πάω στο συνεργείο) και ένα 125 (που το αγόρασα και την άλλη μέρα μπήκε η καραντίνα και έχει μηδέν χλμ ακόμα) που έχουμε!!
Ωραίο ταξίδι και φωτογραφίες. Έχω πάει πολύ λίγο στη Γαλλία και βλέπω ότι είναι υπέροχη η ύπαιθρος.
Τι να πούμε κι εμείς που ένα ποδήλατο έχουμε και θα το καβαλήσουμε σήμερα μετά από 50 μέρες και χαιρόμαστε :p

Συμφωνώ, ποτέ δεν είχα σε εκτίμηση τη Γαλλία αλλά βλέπω ότι αξίζει. Ειδικά η Sarlat-la-Caneda, φαίνεται εξαιρετική! Την έχω βάλει ήδη με σημαία στο χάρτη μου.
 

travelbreak

Member
Μηνύματα
1.732
Likes
14.345
Επόμενο Ταξίδι
???
Ονειρεμένο Ταξίδι
Υπερσιβηρικός
Την έχω βάλει ήδη με σημαία στο χάρτη μου.
Δεν απογοητευομαστε με όλα αυτά, έτσι;
Οι σημαίες εκεί. Θα περιμένουν λίγο παραπάνω αλλά ελπίζω σύντομα να αφαιρούνται μία μία.
 

VADIM

Member
Μηνύματα
97
Likes
1.029
Επόμενο Ταξίδι
Roadtrip Ηνωμένο Βασίλειο
Ονειρεμένο Ταξίδι
Moto road trip USA
Τι να πούμε κι εμείς με κάτι 250 (που δεν παίρνει μπροστά για να την πάω στο συνεργείο) και ένα 125 (που το αγόρασα και την άλλη μέρα μπήκε η καραντίνα και έχει μηδέν χλμ ακόμα) που έχουμε!!
Ωραίο ταξίδι και φωτογραφίες. Έχω πάει πολύ λίγο στη Γαλλία και βλέπω ότι είναι υπέροχη η ύπαιθρος.
Απ' τα αξέχαστα οδοιπορικά μου travelbreak ήταν αυτά που έκανα δειλά-δειλά στην Ευρώπη μέσα 10ετίας '80 με ένα μικρό Honda civic 55 ίππων. Όλα είναι θέμα διάθεσης κι απ' ότι έχω καταλάβει απ' τα ταξιδιωτικά σου, εσύ έχεις μπόλικη απ' αυτή για ταξίδια! Σου εύχομαι ολόψυχα καλές και ασφαλείς βόλτες με το καινούργιο σου 125ράκι!
 

travelbreak

Member
Μηνύματα
1.732
Likes
14.345
Επόμενο Ταξίδι
???
Ονειρεμένο Ταξίδι
Υπερσιβηρικός
Απ' τα αξέχαστα οδοιπορικά μου travelbreak ήταν αυτά που έκανα δειλά-δειλά στην Ευρώπη μέσα 10ετίας '80 με ένα μικρό Honda civic 55 ίππων. Όλα είναι θέμα διάθεσης κι απ' ότι έχω καταλάβει απ' τα ταξιδιωτικά σου, εσύ έχεις μπόλικη απ' αυτή για ταξίδια! Σου εύχομαι ολόψυχα καλές και ασφαλείς βόλτες με το καινούργιο σου 125ράκι!
Μόνο για τη δουλειά στην Αθήνα που μένω το πήρα, σε αντικατάσταση του KLE 250 που είναι ερείπιο.
 

Kasiopia

Member
Μηνύματα
10
Likes
8
Όμορφο και γλαφυρο το οδοιπορικό σου. Περιμένουμε τη συνέχεια!
 

VADIM

Member
Μηνύματα
97
Likes
1.029
Επόμενο Ταξίδι
Roadtrip Ηνωμένο Βασίλειο
Ονειρεμένο Ταξίδι
Moto road trip USA
Κυριακή 01/09 (Sarlat-la-Caneda - Bayonne)

Πολύ πρωινό ξύπνημα σήμερα, έχω να διανύσω κοντά στα 400 χλμ, ξεκίνησα με συννεφιά και προβλέπονται κάποιες βροχές αργότερα. Μετά από 2 ώρες και 200 χλμ είμαι στις παρυφές του Μπορντώ, πάνω στην γέφυρα Francois Mitterrand και στο βάθος δεξιά διακρίνω τον τρούλο της Βασιλικής του Αγίου Μιχαήλ και ακούω τις καμπάνες της να ηχούν στ' αυτιά μου σαν θελκτικές σειρήνες που με προσκαλούν να παρεκκλίνω από την πορεία μου για μια σύντομη επίσκεψη στην αγαπημένη μου πόλη.

2.gif


Όμορφες μνήμες από το πέρασμά μου εδώ πριν 2 χρόνια (στο Motoeurope 2017 με κατεύθυνση τη Βορειοδυτική Γαλλία), έρχονται να ενισχύσουν την πίεση.

2a.jpg


Αντιστέκομαι σθεναρά , ανοίγω το γκάζι και βγαίνω στην εθνική.

3.gif


Σ' αυτό το σημείο είναι ώρα να ανοίξω μια παρένθεση. Αν και στα δύο τελευταία Motoeurope δεν με ακολουθεί η σύζυγός μου, το ταξίδι μου είναι μοναχικό αλλά δεν αισθάνομαι ποτέ μόνος. Όλα αυτά τα χρόνια που ταξιδεύω στην Ευρώπη με τη μηχανή, έχω την υπέροχη αίσθηση ότι είμαι κι εγώ μέλος αυτής της ξεχωριστής "φυλής", αυτής της ιδιαίτερης κοινότητας των μοτοσυκλετιστών. Ίσως εξηγείται απ' το ότι μοιραζόμαστε το ίδιο πάθος για δίτροχη ελευθερία, ίσως μας ενώνει ο αδιαμφισβήτητος κίνδυνος που αντιμετωπίζει ένας μοτοσυκλετιστής κάθε φορά που θα βγάλει τη μηχανή του για ταξίδι (απρόσεχτοι οδηγοί τετράτροχων, βροχή, κρύο...). Ό,τι κι αν "φταίει", σημασία έχει ότι εγώ αυτόν τον ιδιαίτερο δεσμό τον απολαμβάνω.
Χαίρομαι όταν διασταυρώνομαι με "συνάδελφο" και χαιρετιόμαστε...

3a.gif


ή όταν με προσπερνάει, με τέρμα το γκάζι, αλλά έχει την έγνοια να βγάλει το δεξί πόδι για χαιρετισμό (αυτός είναι ο τρόπος στο προσπέρασμα, αφού δεν μπορεί να πάρει το χέρι απ' το γκάζι).

3b.gif


Αισθάνομαι όμορφα όταν "αράζω" στην άκρη του δρόμου και σταματούν να με ρωτήσουν μήπως θέλω βοήθεια ή όταν σε κάποιο parking γινόμαστε μια μεγάλη παρέα από διαφορετικές χώρες και μοιραζόμαστε τα ταξιδιωτικά πλάνα μας.
Να, όπως τώρα που κινούμαι στην Εθνική, στην περιοχή της Γασκώνης. Κάποια στιγμή αρχίζει μια ήρεμη βροχή, οπότε μπαίνω σ' ένα Autogrill για έναν καφέ μέχρι να σταματήσει. Αμέσως γίνομαι αποδέκτης χαμόγελων και χαιρετισμών από κάμποσους αναβάτες που είχαν σταματήσει για τον ίδιο λόγο. Με πλησιάζει ένας νεαρός γύρω στα 25 και πιάνουμε κουβέντα. Είναι κι αυτός μοναχικός ταξιδευτής, από Ολλανδία, τη μηχανή του τη δανείζει ο πατέρας του, άρχισε εδώ και μια διετία τα μοτοταξίδια και μάλιστα στο πρώτο του είχε έρθει στη χώρα μας και την ερωτεύτηκε. Μετά από λίγο, μοιραζόμαστε μια σακούλα ξηρούς καρπούς που κουβαλούσα από Ελλάδα και δυο αναψυκτικά που κέρασε ο νεαρός, προστίθεται στην παρέα κι ένα ζευγάρι Πολωνών χαρλεάδων και συζητάμε χαλαροί σαν συνομήλικοι παλιόφιλοι - για τι άλλο; - για το τωρινό και μελλοντικά ταξίδια. Μπορείτε να φανταστείτε αυτό να γίνεται ανάμεσα σε οδηγούς τετράτροχων;
Κλείνει η παρένθεση, έχει μεσημεριάσει πια κι εγώ έχω ήδη τακτοποιηθεί στο ξενοδοχείο και είμαι έτοιμος να γνωρίσω τη Μπαγιόν (Bayonne). Η πρωτεύουσα της Γαλλικής Χώρας των Βάσκων, με 50.000 κατοίκους, απλώνεται γύρω από τη συμβολή δύο ποταμών (Αντούρ και Νιβ) και είναι πολύ όμορφη.
Επιπλέον η Μπαγιόν είναι η επιτομή της βασκικής κωμόπολης. Πουθενά αλλού στη Χώρα των Βάσκων (και στην Ισπανική) δεν θα βρεις τέτοια πληθώρα από τα χαρακτηριστικά βασκικά σπίτια, με τις ξυλοδεσίες και τα πολύχρωμα βαμμένα παντζούρια.

4.jpg


Το ξενοδοχείο μου είναι μέσα στο γοητευτικό ιστορικό κέντρο (συνοικία Grand Bayonne), δίπλα στον καθεδρικό Sainte Marie κι απ' αυτόν αρχίζω τη γνωριμία με την πόλη. Στον καθεδρικό μου κάνουν εντύπωση οι αγιογραφίες του. Δεν θυμίζουν ορθόδοξο ναό;

4a.jpg


Από εκεί ξεκινώ να εξερευνώ τα ατέλειωτα γραφικά στενάκια με τα πολύχρωμα σπίτια που απλώνονται γύρω από την κεντρική οδό της Μπαγιόν, την κουκλίστικη Rue Port Neuf με τις στοές και τα γραφικά μαγαζάκια.

4c.gif


Σ' ένα απ' αυτά, στο νούμερο 19, στη Chocolatier Cazenave επιβάλλεται μια στάση για να δοκιμάσω ένα ρόφημα αρωματικής σοκολάτας, για την οποία φημίζεται η πόλη.

4d.jpeg


Το ωραιότερο θέαμα όμως με περιμένει στο τέλος της Rue Port Neuf, όταν βγαίνω στη συμβολή των ποταμών.

5.jpg

6.jpg

8a.jpg


Είναι τόσο ήρεμα και γραφικά, ακόμη κι όταν έπεσε η νύχτα κι ερήμωσε η πόλη δεν ήθελα να αποχωριστώ αυτές τις αξέχαστες παρόχθιες βόλτες μου.

16.jpg

17.jpg

18.gif


Και βέβαια, σε απόσταση 7 χλμ από τον Ατλαντικό, δεν θα έχανα την ευκαιρία να δοκιμάσω την ψαριά του.

19.jpg


Δευτέρα 02/09 - Τρίτη 03/09 (Bayonne - San Sebastian)

Μετά το πρωινό μου σ' αυτή την όμορφη Boulangerie,

1.jpg


βγαίνω στο δρόμο με βαριά συννεφιά. Η επόμενη στάση μου είναι μόλις στα 28 χλμ, το Saint Jean de Luz, ένα γοητευτικό βασκικό ψαροχώρι και διάσημο παραθεριστικό κέντρο της περιοχής.

3.jpg

4.jpg


Μετά από 10 χλμ... ole, ole!!! Buenos dias Espana...

5.gif


Στα αυτιά μου αρχίζει και παίζει Paco de Lucia και "Entre Dos Aguas" και σε άλλα 10 χλμ κάνω την πρώτη μου στάση σε ισπανικό έδαφος, στη γραφική Hondarribia.

7.jpg

8.jpg


Από εδώ το Σαν Σεμπαστιάν όπου κι έχω κλείσει 2 διανυκτερεύσεις απέχει γύρω στα 20 χλμ δυτικά, αλλά είναι νωρίς ακόμη. Στρέφω το τιμόνι νότια, αφήνω τη Χώρα των Βάσκων και μπαίνω στην επαρχία της Ναβάρας. Το gps με οδηγεί σε μια στριφτερή ανηφορική διαδρομή μέσα απ' τα Πυρηναία, ό,τι πρέπει για οδηγική απόλαυση.

9.gif

10.gif


Κι εκεί που απολαμβάνω το καταπράσινο τοπίο, ξαφνικά σαν να πατήθηκε ένας αόρατος διακόπτης, το πράσινο γύρω μου εξαφανίζεται και μπροστά μου ξανοίγεται αυτή η ερημιά, ένα κλασσικό τοπίο ηπειρωτικής Ισπανίας.

12.gif


Σε λίγη ώρα περνάω τις επάλξεις των καλοδιατηρημένων τειχών και μπαίνω στην πρωτεύουσα της Ναβάρας, την Παμπλόνα, γνωστή μας κυρίως για τον φημισμένο - και άθλιο κατά τη γνώμη μου - αγώνα δρόμου των ταύρων.

13.gif


Τα πιο σημαντικά αξιοθέατα της πόλης είναι ο Καθεδρικός της Santa Maria και η Plaza del Castillo.

14.jpg


Δεν ξέρω αν έφταιγε η έντονη μεσημεριάτικη ζέστη, αλλά η πόλη δεν μου είπε κάτι ιδιαίτερο, το μόνο που μου άφησε ήταν μια βαρυστομαχιά από ένα KFC που έφαγα λίγο πριν πάρω το δρόμο του γυρισμού για τη Χώρα των Βάσκων.
Μετά από μια ώρα και 90 χλμ μπαίνω στο Σαν Σεμπαστιάν.

16.gif


Το ξενοδοχείο απέχει λίγες δεκάδες μέτρα από την παραλία και μάλιστα μπορώ να την απολαμβάνω και από το μπαλκόνι του δωματίου μου.

17.jpg


Πώς μπορώ να είμαι αντικειμενικός στην περιγραφή μου γι' αυτή την πόλη! Εδώ είχαμε περάσει ένα αξέχαστο διήμερο με τη σύζυγό μου στο δρόμο για Σαντιάγκο ντε Κομποστέλα και Πόρτο. Πέντε χρόνια μετά, διψάω να την απολαύσω ξανά.
Ανέφερα πριν τη Λυών σαν μια πόλη που θα ήθελα να επισκέπτομαι πολλές φορές. Το Σαν Σεμπαστιάν όμως είναι μια από τις πόλεις που θα ήθελα να ζω! Αυτή η μούσα του Βισκαϊκού κόλπου, απλωμένη μέσα σ' ένα καταπράσινο σκηνικό, προσφέρει σχεδόν όλα όσα μπορείς να ζητήσεις από μια πόλη.
Θέλεις παραλία; Έχεις τρεις, με σπουδαιότερη μια από τις πιο όμορφες του κόσμου, την αχανή, αμμουδερή "La Concha" (το κογχύλι, τι όμορφο όνομα!). Εδώ μπορείς να αφεθείς σε μεγάλους απολαυστικούς παραθαλάσσιους περίπατους με θέα στο εκπληκτικά γραφικό λιμάνι και στο δασώδες νησάκι Santa Clara, να κάνεις ποδήλατο και βέβαια να κολυμπήσεις.

18a.jpg

19.jpg

19A.jpg

19C.JPG


Θέλεις ποτάμι; Μερικές εκατοντάδες μέτρα πιο εκεί κυλάει ήρεμος ο Rio Urumea, για ωραίους παρόχθιους περιπάτους με τους Καθεδρικούς και τα εντυπωσιακά κτίσματα της Belle Epoque γύρω σου, να προσθέτουν τις δικές τους πινελιές στην αισθητική της πόλης.

21a.jpg

21aa.jpg


Θέλεις βουνά; Δύο υπέροχοι λόφοι παρακαλώ, από τη μια το Monte Urgull, με το μεγαλοπρεπές άγαλμα του Ιησού (Sagrado Corazon) να δεσπόζει στην κορυφή του...

21AAA.jpg


κι απ' την άλλη το Monte Igueldo, με τη συγκλονιστική θέα του στον όρμο και στην πόλη. (Θυμίζει λίγο Sugar Loaf και Rio de Janeiro).

21AAAA.jpg


Θέλεις παλιά πόλη; Η Parte Vieja σε περιμένει με δεκάδες στενάκια για να χαθείς, να πιείς έναν καφέ στην πανέμορφη Plaza de la Constitucion...

22.jpg


ή να θαυμάσεις εξωτερικά και εσωτερικά τη βασιλική Santa Maria del Coro.

22A.JPG

22B.jpg


Κι μιας και είσαι στην παλιά πόλη κι έχεις κάψει ήδη ένα σωρό θερμίδες μ' όλα αυτά, σίγουρα θα πείνασες. Εδώ το Σαν Σεμπαστιάν παίζει 100% στο πεδίο του. Μιλάμε για έναν από τους κορυφαίους γαστρονομικούς προορισμούς στον κόσμο, με 17 αστέρια michelin. Περιηγήσου ανάμεσα στα δεκάδες pintxos bars (τα tapas bars στα βάσκικα) και απόλαυσε κάποιες από τις μικρές λιχουδιές (εγώ ήθελα να τις δοκιμάσω όλες), μαζί μ' ένα ποτήρι τοπικό κρασί txakoli.

22c.gif

23A.jpg

23B.jpg


Ή διάλεξε μια από τις παραδοσιακές ταβερνούλες, για να δοκιμάσεις γκουρμέ ευφάνταστα πιάτα και να δεις πώς διασκεδάζουν οι ντόπιοι.

23e.gif

23f.jpg

23ff.jpg


Και για το κλείσιμο αυτής της τόσο χορταστικής μέρας, στάσου στην κορυφή "του κογχυλιού" για ν' αγναντέψεις ένα ηλιοβασίλεμα στον Ατλαντικό που δεν θα ξεχάσεις ποτέ!

25.jpg


Τετάρτη 04/09 - Πέμπτη 05/09 (San Sebastian - Bilbao)

Σήμερα κινούμαι δυτικά, κατά μήκος της τραχιάς ατλαντικής ακτής της Χώρας των Βάσκων, θαυμάζοντας έναν υποβλητικό συνδυασμό βουνού και θάλασσας. Όταν σχεδίαζα αυτήν τη διαδρομή, την είχα πλάσει στο νου μου σαν την Costiera Amalfitana της Ισπανίας, δηλαδή έναν απόκρημνο φιδίσιο δρόμο σμιλεμένο σε κατακόρυφους βράχους, με θέα από ψηλά που κόβει την ανάσα. Αντιθέτως, αυτός ο δρόμος απλώνεται σχεδόν στο ύψος της θάλασσας, με αλληλοδιαδεχόμενους υπέροχους αμμώδεις όρμους και γοητευτικά ψαροχώρια. Εντυπωσιακό πόσα χιλιόμετρα εκτείνεται ο πεζόδρομος που έχουν φτιάξει δίπλα στη λωρίδα μου (δείτε τον στις φωτο παρακάτω), κρεμασμένος σχεδόν πάνω απ' τη θάλασσα, με δεκάδες περιπατητές να απολαμβάνουν τον περίπατό τους. Η μέρα είναι υπέροχη, το κέφι μου στα ύψη, απολαμβάνω μια από τις καλύτερες οδηγικές διαδρομές του ταξιδιού μου και ... η ζωή είναι ωραία!

1.gif

2.gif

6.gif


Για την πρώτη στάση της μέρας έχω επιλέξει το πιο διάσημο ψαροχώρι της περιοχής, το Lekeitio. Εδώ, μπροστά στο γραφικό λιμανάκι του θα πιω το εσπρεσάκι μου.

7.jpg


Στροφή τιμονιού στα ηπειρωτικά, μ' ένα σύντομο πέρασμα από τη μαρτυρική Guernica (τίποτα ιδιαίτερο σαν κωμόπολη)...

9.gif


και κατά το μεσημέρι φθάνω στο Μπιλμπάο.
Είναι η πρώτη μου επίσκεψη στην πόλη, για κάποιο ανεξήγητο λόγο ποτέ δεν με έλκυε η ιδέα να την εντάξω σε κάποιο ταξιδιωτικό μου πρόγραμμα. Άραγε είχα δίκιο;
Η πρώτη εντύπωση μπαίνοντας στην πόλη τελείως διαφορετική από το Σαν Σεμπαστιάν. Εδώ δεν έχει θάλασσα, έχει μόνο ποτάμι, τον Rio de Bilbao. Τα χρώματα είναι γκρίζα, η δόμηση κάπως κλειστοφοβική και φαίνονται σαφώς οι βιομηχανικές καταβολές της.

10.gif


Δείτε τώρα πώς μια αλληλουχία γεγονότων μπορεί να σε κάνει να ξενερώσεις στην αρχή της γνωριμίας με μια πόλη:
Επειδή δεν μπορώ να φτάσω με τη μηχανή στο ξενοδοχείο μου στην πεζοδρομημένη παλιά πόλη, βλέπω ένα αναγεννησιακό κτίριο με μια τεράστια άπλα μπροστά του, ό,τι πρέπει για να σταθμεύσω για λίγο να προσανατολιστώ. Δεν προλαβαίνω να βγάλω το κράνος μου και ξαφνικά εμφανίζεται μπροστά μου μια κυρία σεβαστών διαστάσεων, φωνάζοντας και δείχνοντάς μου να τα μαζέψω και να φύγω. Προσπαθώ, γλυκά και ήρεμα, να της δώσω να καταλάβει ότι είμαι τουρίστας και ψάχνω το ξενοδοχείο μου. Δεν καταλαβαίνει Χριστό, οι φωνές γίνονται ουρλιαχτά, άσε που έχουμε γίνει θέαμα στους περαστικούς. Τσαντισμένος κι εγώ, της δείχνω ότι στον ίδιο χώρο είναι παρκαρισμένα κι άλλα οχήματα. Τι τόθελα, αυτή ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι! Γυρίζει αφρίζοντας και μπαίνει τρέχοντας στην είσοδο του κτιρίου. Όπως τα βλέπω, θα ξαναβγεί με καμιά καραμπίνα ή - αν είμαι τυχερός - με κανένα τηγάνι να μου το φέρει στο κεφάλι! (Όλο αυτό το σκηνικό διαδραματίζεται στη φωτο που παραθέτω, δίπλα στο άσπρο φορτηγάκι).

11.jpg


Βάζω μπρος και ξαναβγαίνω στο δρόμο. Θολωμένος όπως είμαι, βλέπω λίγο παρακάτω είσοδο υπόγειου parking, μπαίνω και παρκάρω. Εδώ με περιμένει άλλη σφαλιάρα. Ταρίφα για 2 μέρες 32 € παρακαλώ. Είμαι αρκετά τσαντισμένος για να ψάξω για φθηνότερο ασφαλές εξωτερικό parking, οπότε την αφήνω.
Φορτωμένος με τα βαλιτσάκια, το κράνος και το gps, καταμουσκεμένος μεσ' στη βαριά μοτοσυκλετιστική στολή μου από μια υγρασία που "σκοτώνει", αδημονώ να δω την είσοδο του ξενοδοχείου. Σιγά μη τη δω! Επί 20 λεπτά (ή μήπως αιώνες;) περιπλανιόμουν στα λαβυρινθώδη στενάκια της παλιάς πόλης, ρωτώντας δεκάδες περαστικούς (μέχρι και το gps παραιτήθηκε από κάθε προσπάθεια), ώσπου είδα επιτέλους χωμένη μέσα σ' ένα αόρατο στενό την πύλη του παραδείσου!
Με όλα τα παραπάνω, χρειαζόμουν ένα λουκούλλειο γεύμα να μου φτιάξει τη διάθεση. Το μενού που θα δείτε παρακάτω (και το χώρο που το απόλαυσα) το πλήρωσα 10,95 €, μαζί με ένα ποτήρι κρασί!!

13.jpg

13a.jpg

13b.jpg

13c.jpg


Πριν αρχίσω να σας γνωρίζω την πόλη, θα σας περιγράψω την ενδιαφέρουσα και διδακτική ιστορία μετάλλαξής της. Έως τα τέλη της δεκαετίας του '80, το Μπιλμπάο ήταν μια από τις πιο βιομηχανικές πόλεις της Ισπανίας, με εργοστάσια βαριάς βιομηχανίας, ναυπηγεία κι έναν ουρανό γκρίζο απ' τον καπνό των φουγάρων. Στην αρχή της δεκαετίας του '90 η βιομηχανία έπεσε σε ύφεση, εργοστάσια έκλεισαν και η ανεργία αυξήθηκε κατακόρυφα. Η τοπική κυβέρνηση επεξεργαζόταν ιδέες για να αντιστρέψει την κατάσταση. Η λύση που αποφασίστηκε - μεταξύ άλλων- ήταν να στραφούν στον τομέα του τουρισμού, που μέχρι τότε ήταν μηδενικός. Και τι σκέφτηκαν οι άνθρωποι! Πρότειναν στο Ίδρυμα Guggenheim να τους επιτρέψει τη δημιουργία ενός μουσείου στην υποβαθμισμένη περιοχή του λιμανιού. Οι ίδιοι θα χρηματοδοτούσαν το κόστος κατασκευής και θα επιχορηγούσαν τον ετήσιο προϋπολογισμό του. Το Ίδρυμα απ' την πλευρά του θα είχε το όφελος μιας καινούργιας παρουσίας στην Ευρώπη και ανέλαβε να διαχειριστεί το μουσείο και να οργανώνει τις εκθέσεις. Αποτέλεσμα; Το Μπιλμπάο πια ανήκει στις πολιτιστικές πρωτεύουσες του κόσμου και διάσημοι καλλιτέχνες έρχονται να παρουσιάσουν τα έργα τους. Και βέβαια, ο τελικός στόχος επιτεύχθηκε. Σήμερα το Μπιλμπάο υποδέχεται ετήσια πάνω από ένα εκατομμύριο τουρίστες, ο τουρισμός αποτελεί τη σπουδαιότερη πηγή εισοδήματος και συγχρόνως μεταλλάχθηκε σε μια πόλη που χαίρονται να ζουν οι κάτοικοί της. Με όλη αυτή την ιστορία, δεν μπορούσε να μην πάει το μυαλό μου συνειρμικά στο περιβόητο project ανάπλασης του Ελληνικού. Σκέφτομαι πόσο θα είχε ωφεληθεί η χώρα μας και θα είχε αλλάξει η ζωή μας και με πιάνει θλίψη.
Είναι ένα συννεφιασμένο απόγευμα κι όλος ο κόσμος είναι στους δρόμους. Περπατάω σ' έναν τεράστιο πεζόδρομο δίπλα στο ποτάμι, διψασμένος να "ρουφήξω" καινούργιες εικόνες, βήμα-βήμα το Μπιλμπάο ξετυλίγεται μπροστά μου και νοιώθω ότι αυτή η πόλη μου κλέβει ήδη την καρδιά.

14.jpg

15.jpg


Προσπερνάω μια εντυπωσιακή γέφυρα του γνωστού μας Calatrava...

15A.jpg


... και μετά από μερικές εκατοντάδες μέτρα βλέπω στο βάθος τη κόκκινη Peunte de La Salve και πίσω της μόλις διακρίνω ένα φουτουριστικό κτίριο.

16.jpg


Σε λίγο απλώνεται μπροστά μου το Guggenheim, το αριστουργηματικό κτίσμα του αρχιτέκτονα Frank Gehry που θυμίζει μεγάλο καράβι (ή ανοιγμένη κονσέρβα, σύμφωνα με κάποιους αντιδρώντες), ένα μοναδικό επίτευγμα μοντέρνας αρχιτεκτονικής από φύλλα τιτανίου, που θαρρείς ότι αλλάζουν διαρκώς χρώματα από το παιχνίδισμα των ακτίνων ανάμεσα στα σύννεφα. Απολαύστε το!

18.jpg

19.jpg

19A.gif


Δεν επισκέφθηκα το εσωτερικό του μουσείου (είχα πάει στο μεγάλο του αδελφό στη Νέα Υόρκη), αλλά γνώρισα τον φύλακά του τον Puppy, τον τεράστιο pop-art σκύλο του Jeff Koons, φτιαγμένο από λουλούδια.

20.jpg


Το Μπιλμπάο όμως δεν έχει μόνο το Guggenheim. Έχει την παλιά της πόλη (Casco Viejo), που είναι μικρή αλλά γοητευτική και σφύζει από ζωή, με τα πλακόστρωτα καλντερίμια, τις γοτθικές εκκλησίες και τα ανθισμένα μπαλκόνια.

20A.gif

20B.jpg

20C.jpg

20D.jpg


Έχει τον τεράστιο εμπορικό δρόμο της, τη Gran Via, με τα εντυπωσιακά νεο-μπαρόκ κτίρια, γεμάτη πεζόδρομους γύρω, με τα καλύτερα pintxos bars της πόλης (και την pasteleria Arrese με φοβερά σοκολατένια γλυκά), τα πολύχρωμα κτίρια δίπλα στην όχθη του ποταμού και βέβαια τη Ribera, τη μεγαλύτερη κλειστή αγορά της Ευρώπης, με τις βιτρίνες με άπειρα μεζεδάκια να συναγωνίζονται σε γευστικούς και χρωματικούς συνδυασμούς.

21.gif

21A.jpg

22.jpg

22A.jpg

24.jpg

26.gif

27.jpg


Κλείνοντας τη διήμερη διαμονή μου στο Μπιλμπάο, μοιραία μπαίνω σε μια διαδικασία σύγκρισης με την άλλη μεγάλη πόλη των Βάσκων, το Σαν Σεμπαστιάν. Λοιπόν, στα μάτια μου το Σαν Σεμπαστιάν είναι ροζ, η αριστοκράτισσα, το καλό παιδί, οι Beatles. Απ' την άλλη, το Μπιλμπάο είναι γκρίζο, "αλήτικο", αντισυμβατικό, οι Rolling Stones. Δυο γειτονικές πόλεις τόσο διαφορετικές, μα εξ ίσου ερωτεύσιμες!.

Η συνέχεια σε λίγες μέρες...
 

mikrh tsopana

Member
Μηνύματα
1.715
Likes
7.789
Επόμενο Ταξίδι
Ελλάδα-Παλέρμο-Μπιλμπάο
Ονειρεμένο Ταξίδι
θα το αποφασίσω αύριο
Δε θα χορτάσω ποτέ περιγραφές για τη Χώρα των Βάσκων <3

Θέλεις παραλία; Έχεις τρεις, με σπουδαιότερη μια από τις πιο όμορφες του κόσμου, την αχανή, αμμουδερή "La Concha" (το κογχύλι, τι όμορφο όνομα!).
Ε όχι και μια από τις πιο όμορφες παραλίες του κόσμου η La Concha. Εκτός κι αν εννοείς αστική παραλία.

Απ' την άλλη, το Μπιλμπάο είναι γκρίζο, "αλήτικο", αντισυμβατικό, οι Rolling Stones.
Πόσο συμφωνώ!!!
 

VADIM

Member
Μηνύματα
97
Likes
1.029
Επόμενο Ταξίδι
Roadtrip Ηνωμένο Βασίλειο
Ονειρεμένο Ταξίδι
Moto road trip USA
Δε θα χορτάσω ποτέ περιγραφές για τη Χώρα των Βάσκων <3


Ε όχι και μια από τις πιο όμορφες παραλίες του κόσμου η La Concha. Εκτός κι αν εννοείς αστική παραλία.


Πόσο συμφωνώ!!!
mikrh tsopana χαίρομαι που μοιραζόμαστε τον ίδιο έρωτα για τη Χώρα των Βάσκων! Και ναι, συμφωνώ μαζί σου για τη La Concha, την κρίνω σαν αστική παραλία.
 

Kasiopia

Member
Μηνύματα
10
Likes
8
Κυριακή 01/09 (Sarlat-la-Caneda - Bayonne)

Πολύ πρωινό ξύπνημα σήμερα, έχω να διανύσω κοντά στα 400 χλμ, ξεκίνησα με συννεφιά και προβλέπονται κάποιες βροχές αργότερα. Μετά από 2 ώρες και 200 χλμ είμαι στις παρυφές του Μπορντώ, πάνω στην γέφυρα Francois Mitterrand και στο βάθος δεξιά διακρίνω τον τρούλο της Βασιλικής του Αγίου Μιχαήλ και ακούω τις καμπάνες της να ηχούν στ' αυτιά μου σαν θελκτικές σειρήνες που με προσκαλούν να παρεκκλίνω από την πορεία μου για μια σύντομη επίσκεψη στην αγαπημένη μου πόλη.

View attachment 315355

Όμορφες μνήμες από το πέρασμά μου εδώ πριν 2 χρόνια (στο Motoeurope 2017 με κατεύθυνση τη Βορειοδυτική Γαλλία), έρχονται να ενισχύσουν την πίεση.

View attachment 315356

Αντιστέκομαι σθεναρά , ανοίγω το γκάζι και βγαίνω στην εθνική.

View attachment 315357

Σ' αυτό το σημείο είναι ώρα να ανοίξω μια παρένθεση. Αν και στα δύο τελευταία Motoeurope δεν με ακολουθεί η σύζυγός μου, το ταξίδι μου είναι μοναχικό αλλά δεν αισθάνομαι ποτέ μόνος. Όλα αυτά τα χρόνια που ταξιδεύω στην Ευρώπη με τη μηχανή, έχω την υπέροχη αίσθηση ότι είμαι κι εγώ μέλος αυτής της ξεχωριστής "φυλής", αυτής της ιδιαίτερης κοινότητας των μοτοσυκλετιστών. Ίσως εξηγείται απ' το ότι μοιραζόμαστε το ίδιο πάθος για δίτροχη ελευθερία, ίσως μας ενώνει ο αδιαμφισβήτητος κίνδυνος που αντιμετωπίζει ένας μοτοσυκλετιστής κάθε φορά που θα βγάλει τη μηχανή του για ταξίδι (απρόσεχτοι οδηγοί τετράτροχων, βροχή, κρύο...). Ό,τι κι αν "φταίει", σημασία έχει ότι εγώ αυτόν τον ιδιαίτερο δεσμό τον απολαμβάνω.
Χαίρομαι όταν διασταυρώνομαι με "συνάδελφο" και χαιρετιόμαστε...

View attachment 315358

ή όταν με προσπερνάει, με τέρμα το γκάζι, αλλά έχει την έγνοια να βγάλει το δεξί πόδι για χαιρετισμό (αυτός είναι ο τρόπος στο προσπέρασμα, αφού δεν μπορεί να πάρει το χέρι απ' το γκάζι).

View attachment 315359

Αισθάνομαι όμορφα όταν "αράζω" στην άκρη του δρόμου και σταματούν να με ρωτήσουν μήπως θέλω βοήθεια ή όταν σε κάποιο parking γινόμαστε μια μεγάλη παρέα από διαφορετικές χώρες και μοιραζόμαστε τα ταξιδιωτικά πλάνα μας.
Να, όπως τώρα που κινούμαι στην Εθνική, στην περιοχή της Γασκώνης. Κάποια στιγμή αρχίζει μια ήρεμη βροχή, οπότε μπαίνω σ' ένα Autogrill για έναν καφέ μέχρι να σταματήσει. Αμέσως γίνομαι αποδέκτης χαμόγελων και χαιρετισμών από κάμποσους αναβάτες που είχαν σταματήσει για τον ίδιο λόγο. Με πλησιάζει ένας νεαρός γύρω στα 25 και πιάνουμε κουβέντα. Είναι κι αυτός μοναχικός ταξιδευτής, από Ολλανδία, τη μηχανή του τη δανείζει ο πατέρας του, άρχισε εδώ και μια διετία τα μοτοταξίδια και μάλιστα στο πρώτο του είχε έρθει στη χώρα μας και την ερωτεύτηκε. Μετά από λίγο, μοιραζόμαστε μια σακούλα ξηρούς καρπούς που κουβαλούσα από Ελλάδα και δυο αναψυκτικά που κέρασε ο νεαρός, προστίθεται στην παρέα κι ένα ζευγάρι Πολωνών χαρλεάδων και συζητάμε χαλαροί σαν συνομήλικοι παλιόφιλοι - για τι άλλο; - για το τωρινό και μελλοντικά ταξίδια. Μπορείτε να φανταστείτε αυτό να γίνεται ανάμεσα σε οδηγούς τετράτροχων;
Κλείνει η παρένθεση, έχει μεσημεριάσει πια κι εγώ έχω ήδη τακτοποιηθεί στο ξενοδοχείο και είμαι έτοιμος να γνωρίσω τη Μπαγιόν (Bayonne). Η πρωτεύουσα της Γαλλικής Χώρας των Βάσκων, με 50.000 κατοίκους, απλώνεται γύρω από τη συμβολή δύο ποταμών (Αντούρ και Νιβ) και είναι πολύ όμορφη.
Επιπλέον η Μπαγιόν είναι η επιτομή της βασκικής κωμόπολης. Πουθενά αλλού στη Χώρα των Βάσκων (και στην Ισπανική) δεν θα βρεις τέτοια πληθώρα από τα χαρακτηριστικά βασκικά σπίτια, με τις ξυλοδεσίες και τα πολύχρωμα βαμμένα παντζούρια.

View attachment 315360

Το ξενοδοχείο μου είναι μέσα στο γοητευτικό ιστορικό κέντρο (συνοικία Grand Bayonne), δίπλα στον καθεδρικό Sainte Marie κι απ' αυτόν αρχίζω τη γνωριμία με την πόλη. Στον καθεδρικό μου κάνουν εντύπωση οι αγιογραφίες του. Δεν θυμίζουν ορθόδοξο ναό;

View attachment 315361

Από εκεί ξεκινώ να εξερευνώ τα ατέλειωτα γραφικά στενάκια με τα πολύχρωμα σπίτια που απλώνονται γύρω από την κεντρική οδό της Μπαγιόν, την κουκλίστικη Rue Port Neuf με τις στοές και τα γραφικά μαγαζάκια.

View attachment 315362

Σ' ένα απ' αυτά, στο νούμερο 19, στη Chocolatier Cazenave επιβάλλεται μια στάση για να δοκιμάσω ένα ρόφημα αρωματικής σοκολάτας, για την οποία φημίζεται η πόλη.

View attachment 315363

Το ωραιότερο θέαμα όμως με περιμένει στο τέλος της Rue Port Neuf, όταν βγαίνω στη συμβολή των ποταμών.

View attachment 315364
View attachment 315365
View attachment 315366

Είναι τόσο ήρεμα και γραφικά, ακόμη κι όταν έπεσε η νύχτα κι ερήμωσε η πόλη δεν ήθελα να αποχωριστώ αυτές τις αξέχαστες παρόχθιες βόλτες μου.

View attachment 315367
View attachment 315368
View attachment 315369

Και βέβαια, σε απόσταση 7 χλμ από τον Ατλαντικό, δεν θα έχανα την ευκαιρία να δοκιμάσω την ψαριά του.

View attachment 315370

Δευτέρα 02/09 - Τρίτη 03/09 (Bayonne - San Sebastian)

Μετά το πρωινό μου σ' αυτή την όμορφη Boulangerie,

View attachment 315371

βγαίνω στο δρόμο με βαριά συννεφιά. Η επόμενη στάση μου είναι μόλις στα 28 χλμ, το Saint Jean de Luz, ένα γοητευτικό βασκικό ψαροχώρι και διάσημο παραθεριστικό κέντρο της περιοχής.

View attachment 315372
View attachment 315373

Μετά από 10 χλμ... ole, ole!!! Buenos dias Espana...

View attachment 315374

Στα αυτιά μου αρχίζει και παίζει Paco de Lucia και "Entre Dos Aguas" και σε άλλα 10 χλμ κάνω την πρώτη μου στάση σε ισπανικό έδαφος, στη γραφική Hondarribia.

View attachment 315375
View attachment 315376

Από εδώ το Σαν Σεμπαστιάν όπου κι έχω κλείσει 2 διανυκτερεύσεις απέχει γύρω στα 20 χλμ δυτικά, αλλά είναι νωρίς ακόμη. Στρέφω το τιμόνι νότια, αφήνω τη Χώρα των Βάσκων και μπαίνω στην επαρχία της Ναβάρας. Το gps με οδηγεί σε μια στριφτερή ανηφορική διαδρομή μέσα απ' τα Πυρηναία, ό,τι πρέπει για οδηγική απόλαυση.

View attachment 315377
View attachment 315378

Κι εκεί που απολαμβάνω το καταπράσινο τοπίο, ξαφνικά σαν να πατήθηκε ένας αόρατος διακόπτης, το πράσινο γύρω μου εξαφανίζεται και μπροστά μου ξανοίγεται αυτή η ερημιά, ένα κλασσικό τοπίο ηπειρωτικής Ισπανίας.

View attachment 315379

Σε λίγη ώρα περνάω τις επάλξεις των καλοδιατηρημένων τειχών και μπαίνω στην πρωτεύουσα της Ναβάρας, την Παμπλόνα, γνωστή μας κυρίως για τον φημισμένο - και άθλιο κατά τη γνώμη μου - αγώνα δρόμου των ταύρων.

View attachment 315380

Τα πιο σημαντικά αξιοθέατα της πόλης είναι ο Καθεδρικός της Santa Maria και η Plaza del Castillo.

View attachment 315381

Δεν ξέρω αν έφταιγε η έντονη μεσημεριάτικη ζέστη, αλλά η πόλη δεν μου είπε κάτι ιδιαίτερο, το μόνο που μου άφησε ήταν μια βαρυστομαχιά από ένα KFC που έφαγα λίγο πριν πάρω το δρόμο του γυρισμού για τη Χώρα των Βάσκων.
Μετά από μια ώρα και 90 χλμ μπαίνω στο Σαν Σεμπαστιάν.

View attachment 315383

Το ξενοδοχείο απέχει λίγες δεκάδες μέτρα από την παραλία και μάλιστα μπορώ να την απολαμβάνω και από το μπαλκόνι του δωματίου μου.

View attachment 315384

Πώς μπορώ να είμαι αντικειμενικός στην περιγραφή μου γι' αυτή την πόλη! Εδώ είχαμε περάσει ένα αξέχαστο διήμερο με τη σύζυγό μου στο δρόμο για Σαντιάγκο ντε Κομποστέλα και Πόρτο. Πέντε χρόνια μετά, διψάω να την απολαύσω ξανά.
Ανέφερα πριν τη Λυών σαν μια πόλη που θα ήθελα να επισκέπτομαι πολλές φορές. Το Σαν Σεμπαστιάν όμως είναι μια από τις πόλεις που θα ήθελα να ζω! Αυτή η μούσα του Βισκαϊκού κόλπου, απλωμένη μέσα σ' ένα καταπράσινο σκηνικό, προσφέρει σχεδόν όλα όσα μπορείς να ζητήσεις από μια πόλη.
Θέλεις παραλία; Έχεις τρεις, με σπουδαιότερη μια από τις πιο όμορφες του κόσμου, την αχανή, αμμουδερή "La Concha" (το κογχύλι, τι όμορφο όνομα!). Εδώ μπορείς να αφεθείς σε μεγάλους απολαυστικούς παραθαλάσσιους περίπατους με θέα στο εκπληκτικά γραφικό λιμάνι και στο δασώδες νησάκι Santa Clara, να κάνεις ποδήλατο και βέβαια να κολυμπήσεις.

View attachment 315387
View attachment 315388
View attachment 315389
View attachment 315390

Θέλεις ποτάμι; Μερικές εκατοντάδες μέτρα πιο εκεί κυλάει ήρεμος ο Rio Urumea, για ωραίους παρόχθιους περιπάτους με τους Καθεδρικούς και τα εντυπωσιακά κτίσματα της Belle Epoque γύρω σου, να προσθέτουν τις δικές τους πινελιές στην αισθητική της πόλης.

View attachment 315391
View attachment 315392

Θέλεις βουνά; Δύο υπέροχοι λόφοι παρακαλώ, από τη μια το Monte Urgull, με το μεγαλοπρεπές άγαλμα του Ιησού (Sagrado Corazon) να δεσπόζει στην κορυφή του...

View attachment 315393

κι απ' την άλλη το Monte Igueldo, με τη συγκλονιστική θέα του στον όρμο και στην πόλη. (Θυμίζει λίγο Sugar Loaf και Rio de Janeiro).

View attachment 315394

Θέλεις παλιά πόλη; Η Parte Vieja σε περιμένει με δεκάδες στενάκια για να χαθείς, να πιείς έναν καφέ στην πανέμορφη Plaza de la Constitucion...

View attachment 315395

ή να θαυμάσεις εξωτερικά και εσωτερικά τη βασιλική Santa Maria del Coro.

View attachment 315396
View attachment 315397

Κι μιας και είσαι στην παλιά πόλη κι έχεις κάψει ήδη ένα σωρό θερμίδες μ' όλα αυτά, σίγουρα θα πείνασες. Εδώ το Σαν Σεμπαστιάν παίζει 100% στο πεδίο του. Μιλάμε για έναν από τους κορυφαίους γαστρονομικούς προορισμούς στον κόσμο, με 17 αστέρια michelin. Περιηγήσου ανάμεσα στα δεκάδες pintxos bars (τα tapas bars στα βάσκικα) και απόλαυσε κάποιες από τις μικρές λιχουδιές (εγώ ήθελα να τις δοκιμάσω όλες), μαζί μ' ένα ποτήρι τοπικό κρασί txakoli.

View attachment 315398
View attachment 315399
View attachment 315400

Ή διάλεξε μια από τις παραδοσιακές ταβερνούλες, για να δοκιμάσεις γκουρμέ ευφάνταστα πιάτα και να δεις πώς διασκεδάζουν οι ντόπιοι.

View attachment 315401
View attachment 315402
View attachment 315403

Και για το κλείσιμο αυτής της τόσο χορταστικής μέρας, στάσου στην κορυφή "του κογχυλιού" για ν' αγναντέψεις ένα ηλιοβασίλεμα στον Ατλαντικό που δεν θα ξεχάσεις ποτέ!

View attachment 315404

Τετάρτη 04/09 - Πέμπτη 05/09 (San Sebastian - Bilbao)

Σήμερα κινούμαι δυτικά, κατά μήκος της τραχιάς ατλαντικής ακτής της Χώρας των Βάσκων, θαυμάζοντας έναν υποβλητικό συνδυασμό βουνού και θάλασσας. Όταν σχεδίαζα αυτήν τη διαδρομή, την είχα πλάσει στο νου μου σαν την Costiera Amalfitana της Ισπανίας, δηλαδή έναν απόκρημνο φιδίσιο δρόμο σμιλεμένο σε κατακόρυφους βράχους, με θέα από ψηλά που κόβει την ανάσα. Αντιθέτως, αυτός ο δρόμος απλώνεται σχεδόν στο ύψος της θάλασσας, με αλληλοδιαδεχόμενους υπέροχους αμμώδεις όρμους και γοητευτικά ψαροχώρια. Εντυπωσιακό πόσα χιλιόμετρα εκτείνεται ο πεζόδρομος που έχουν φτιάξει δίπλα στη λωρίδα μου (δείτε τον στις φωτο παρακάτω), κρεμασμένος σχεδόν πάνω απ' τη θάλασσα, με δεκάδες περιπατητές να απολαμβάνουν τον περίπατό τους. Η μέρα είναι υπέροχη, το κέφι μου στα ύψη, απολαμβάνω μια από τις καλύτερες οδηγικές διαδρομές του ταξιδιού μου και ... η ζωή είναι ωραία!

View attachment 315405
View attachment 315406
View attachment 315407

Για την πρώτη στάση της μέρας έχω επιλέξει το πιο διάσημο ψαροχώρι της περιοχής, το Lekeitio. Εδώ, μπροστά στο γραφικό λιμανάκι του θα πιω το εσπρεσάκι μου.

View attachment 315408

Στροφή τιμονιού στα ηπειρωτικά, μ' ένα σύντομο πέρασμα από τη μαρτυρική Guernica (τίποτα ιδιαίτερο σαν κωμόπολη)...

View attachment 315409

και κατά το μεσημέρι φθάνω στο Μπιλμπάο.
Είναι η πρώτη μου επίσκεψη στην πόλη, για κάποιο ανεξήγητο λόγο ποτέ δεν με έλκυε η ιδέα να την εντάξω σε κάποιο ταξιδιωτικό μου πρόγραμμα. Άραγε είχα δίκιο;
Η πρώτη εντύπωση μπαίνοντας στην πόλη τελείως διαφορετική από το Σαν Σεμπαστιάν. Εδώ δεν έχει θάλασσα, έχει μόνο ποτάμι, τον Rio de Bilbao. Τα χρώματα είναι γκρίζα, η δόμηση κάπως κλειστοφοβική και φαίνονται σαφώς οι βιομηχανικές καταβολές της.

View attachment 315411

Δείτε τώρα πώς μια αλληλουχία γεγονότων μπορεί να σε κάνει να ξενερώσεις στην αρχή της γνωριμίας με μια πόλη:
Επειδή δεν μπορώ να φτάσω με τη μηχανή στο ξενοδοχείο μου στην πεζοδρομημένη παλιά πόλη, βλέπω ένα αναγεννησιακό κτίριο με μια τεράστια άπλα μπροστά του, ό,τι πρέπει για να σταθμεύσω για λίγο να προσανατολιστώ. Δεν προλαβαίνω να βγάλω το κράνος μου και ξαφνικά εμφανίζεται μπροστά μου μια κυρία σεβαστών διαστάσεων, φωνάζοντας και δείχνοντάς μου να τα μαζέψω και να φύγω. Προσπαθώ, γλυκά και ήρεμα, να της δώσω να καταλάβει ότι είμαι τουρίστας και ψάχνω το ξενοδοχείο μου. Δεν καταλαβαίνει Χριστό, οι φωνές γίνονται ουρλιαχτά, άσε που έχουμε γίνει θέαμα στους περαστικούς. Τσαντισμένος κι εγώ, της δείχνω ότι στον ίδιο χώρο είναι παρκαρισμένα κι άλλα οχήματα. Τι τόθελα, αυτή ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι! Γυρίζει αφρίζοντας και μπαίνει τρέχοντας στην είσοδο του κτιρίου. Όπως τα βλέπω, θα ξαναβγεί με καμιά καραμπίνα ή - αν είμαι τυχερός - με κανένα τηγάνι να μου το φέρει στο κεφάλι! (Όλο αυτό το σκηνικό διαδραματίζεται στη φωτο που παραθέτω, δίπλα στο άσπρο φορτηγάκι).

View attachment 315412

Βάζω μπρος και ξαναβγαίνω στο δρόμο. Θολωμένος όπως είμαι, βλέπω λίγο παρακάτω είσοδο υπόγειου parking, μπαίνω και παρκάρω. Εδώ με περιμένει άλλη σφαλιάρα. Ταρίφα για 2 μέρες 32 € παρακαλώ. Είμαι αρκετά τσαντισμένος για να ψάξω για φθηνότερο ασφαλές εξωτερικό parking, οπότε την αφήνω.
Φορτωμένος με τα βαλιτσάκια, το κράνος και το gps, καταμουσκεμένος μεσ' στη βαριά μοτοσυκλετιστική στολή μου από μια υγρασία που "σκοτώνει", αδημονώ να δω την είσοδο του ξενοδοχείου. Σιγά μη τη δω! Επί 20 λεπτά (ή μήπως αιώνες;) περιπλανιόμουν στα λαβυρινθώδη στενάκια της παλιάς πόλης, ρωτώντας δεκάδες περαστικούς (μέχρι και το gps παραιτήθηκε από κάθε προσπάθεια), ώσπου είδα επιτέλους χωμένη μέσα σ' ένα αόρατο στενό την πύλη του παραδείσου!
Με όλα τα παραπάνω, χρειαζόμουν ένα λουκούλλειο γεύμα να μου φτιάξει τη διάθεση. Το μενού που θα δείτε παρακάτω (και το χώρο που το απόλαυσα) το πλήρωσα 10,95 €, μαζί με ένα ποτήρι κρασί!!

View attachment 315413
View attachment 315414
View attachment 315415
View attachment 315416

Πριν αρχίσω να σας γνωρίζω την πόλη, θα σας περιγράψω την ενδιαφέρουσα και διδακτική ιστορία μετάλλαξής της. Έως τα τέλη της δεκαετίας του '80, το Μπιλμπάο ήταν μια από τις πιο βιομηχανικές πόλεις της Ισπανίας, με εργοστάσια βαριάς βιομηχανίας, ναυπηγεία κι έναν ουρανό γκρίζο απ' τον καπνό των φουγάρων. Στην αρχή της δεκαετίας του '90 η βιομηχανία έπεσε σε ύφεση, εργοστάσια έκλεισαν και η ανεργία αυξήθηκε κατακόρυφα. Η τοπική κυβέρνηση επεξεργαζόταν ιδέες για να αντιστρέψει την κατάσταση. Η λύση που αποφασίστηκε - μεταξύ άλλων- ήταν να στραφούν στον τομέα του τουρισμού, που μέχρι τότε ήταν μηδενικός. Και τι σκέφτηκαν οι άνθρωποι! Πρότειναν στο Ίδρυμα Guggenheim να τους επιτρέψει τη δημιουργία ενός μουσείου στην υποβαθμισμένη περιοχή του λιμανιού. Οι ίδιοι θα χρηματοδοτούσαν το κόστος κατασκευής και θα επιχορηγούσαν τον ετήσιο προϋπολογισμό του. Το Ίδρυμα απ' την πλευρά του θα είχε το όφελος μιας καινούργιας παρουσίας στην Ευρώπη και ανέλαβε να διαχειριστεί το μουσείο και να οργανώνει τις εκθέσεις. Αποτέλεσμα; Το Μπιλμπάο πια ανήκει στις πολιτιστικές πρωτεύουσες του κόσμου και διάσημοι καλλιτέχνες έρχονται να παρουσιάσουν τα έργα τους. Και βέβαια, ο τελικός στόχος επιτεύχθηκε. Σήμερα το Μπιλμπάο υποδέχεται ετήσια πάνω από ένα εκατομμύριο τουρίστες, ο τουρισμός αποτελεί τη σπουδαιότερη πηγή εισοδήματος και συγχρόνως μεταλλάχθηκε σε μια πόλη που χαίρονται να ζουν οι κάτοικοί της. Με όλη αυτή την ιστορία, δεν μπορούσε να μην πάει το μυαλό μου συνειρμικά στο περιβόητο project ανάπλασης του Ελληνικού. Σκέφτομαι πόσο θα είχε ωφεληθεί η χώρα μας και θα είχε αλλάξει η ζωή μας και με πιάνει θλίψη.
Είναι ένα συννεφιασμένο απόγευμα κι όλος ο κόσμος είναι στους δρόμους. Περπατάω σ' έναν τεράστιο πεζόδρομο δίπλα στο ποτάμι, διψασμένος να "ρουφήξω" καινούργιες εικόνες, βήμα-βήμα το Μπιλμπάο ξετυλίγεται μπροστά μου και νοιώθω ότι αυτή η πόλη μου κλέβει ήδη την καρδιά.

View attachment 315417
View attachment 315418

Προσπερνάω μια εντυπωσιακή γέφυρα του γνωστού μας Calatrava...

View attachment 315419

... και μετά από μερικές εκατοντάδες μέτρα βλέπω στο βάθος τη κόκκινη Peunte de La Salve και πίσω της μόλις διακρίνω ένα φουτουριστικό κτίριο.

View attachment 315420

Σε λίγο απλώνεται μπροστά μου το Guggenheim, το αριστουργηματικό κτίσμα του αρχιτέκτονα Frank Gehry που θυμίζει μεγάλο καράβι (ή ανοιγμένη κονσέρβα, σύμφωνα με κάποιους αντιδρώντες), ένα μοναδικό επίτευγμα μοντέρνας αρχιτεκτονικής από φύλλα τιτανίου, που θαρρείς ότι αλλάζουν διαρκώς χρώματα από το παιχνίδισμα των ακτίνων ανάμεσα στα σύννεφα. Απολαύστε το!

View attachment 315421
View attachment 315422
View attachment 315423

Δεν επισκέφθηκα το εσωτερικό του μουσείου (είχα πάει στο μεγάλο του αδελφό στη Νέα Υόρκη), αλλά γνώρισα τον φύλακά του τον Puppy, τον τεράστιο pop-art σκύλο του Jeff Koons, φτιαγμένο από λουλούδια.

View attachment 315424

Το Μπιλμπάο όμως δεν έχει μόνο το Guggenheim. Έχει την παλιά της πόλη (Casco Viejo), που είναι μικρή αλλά γοητευτική και σφύζει από ζωή, με τα πλακόστρωτα καλντερίμια, τις γοτθικές εκκλησίες και τα ανθισμένα μπαλκόνια.

View attachment 315428
View attachment 315431
View attachment 315432
View attachment 315433

Έχει τον τεράστιο εμπορικό δρόμο της, τη Gran Via, με τα εντυπωσιακά νεο-μπαρόκ κτίρια, γεμάτη πεζόδρομους γύρω, με τα καλύτερα pintxos bars της πόλης (και την pasteleria Arrese με φοβερά σοκολατένια γλυκά), τα πολύχρωμα κτίρια δίπλα στην όχθη του ποταμού και βέβαια τη Ribera, τη μεγαλύτερη κλειστή αγορά της Ευρώπης, με τις βιτρίνες με άπειρα μεζεδάκια να συναγωνίζονται σε γευστικούς και χρωματικούς συνδυασμούς.

View attachment 315434
View attachment 315435
View attachment 315436
View attachment 315437
View attachment 315438
View attachment 315439
View attachment 315440

Κλείνοντας τη διήμερη διαμονή μου στο Μπιλμπάο, μοιραία μπαίνω σε μια διαδικασία σύγκρισης με την άλλη μεγάλη πόλη των Βάσκων, το Σαν Σεμπαστιάν. Λοιπόν, στα μάτια μου το Σαν Σεμπαστιάν είναι ροζ, η αριστοκράτισσα, το καλό παιδί, οι Beatles. Απ' την άλλη, το Μπιλμπάο είναι γκρίζο, "αλήτικο", αντισυμβατικό, οι Rolling Stones. Δυο γειτονικές πόλεις τόσο διαφορετικές, μα εξ ίσου ερωτεύσιμες!.

Η συνέχεια σε λίγες μέρες...
Όνειρο ζωής το Σαν Σεμπάστιαν, ευχάριστη έκπληξη το Μπιλμπάο, όμορφες φωτογραφίες, περιμένω τη συνέχεια του road trip!
 

VADIM

Member
Μηνύματα
97
Likes
1.029
Επόμενο Ταξίδι
Roadtrip Ηνωμένο Βασίλειο
Ονειρεμένο Ταξίδι
Moto road trip USA
Παρασκευή 06/09 (Bilbao - Segovia)

Ξεκινώ νωρίς σήμερα γιατί έχω να διανύσω πάνω από 400 χλμ. Επιλέγω Radiohead και "Creep" στ' αυτιά μου για να αποχαιρετίσω το Μπιλμπάο και κατευθύνομαι βορειοδυτικά με ελαφριά συννεφιά.

1.gif


Μετά από 30 χλμ φθάνω στο Castro Urdiales, ένα όμορφο ψαροχώρι. Εδώ , στη σκιά του μεσαιωνικού κάστρου και της εκκλησίας του και με θέα το λιμανάκι, θέλω να πάρω το πρωινό μου και να αποχαιρετίσω τη Χώρα των Βάσκων και το Βισκαϊκό κόλπο.

2.jpg

4.jpg


Ταξιδεύω για κάμποσα χιλιόμετρα μέσα από ένα πράσινο τοπίο...

5.gif


ώσπου μπαίνω στην Περιφέρεια της Καστίλης και Λεόν και η εικόνα αλλάζει άρδην.

6.gif


Η επόμενη - δυστυχώς σύντομη - στάση θα γίνει στην πρωτεύουσα της Καστίλης, το Burgos. Πόλη με ειδικό βάρος στην εξέλιξη της ιστορίας της Ιβηρικής κι ένας από τους πρώτους σημαντικούς σταθμούς των προσκυνητών στο δρόμο για το Santiago de Compostela. Το σπουδαιότερο αξιοθέατο είναι ο Καθεδρικός ναός, ένας από τους επιβλητικότερους της Ισπανίας. Εδώ είναι θαμμένος και ο θρυλικός Καστιγιάνος ιππότης Ελ Σιντ και λίγο πιο πέρα βρίσκεται το άγαλμά του.

7a.gif

9.jpg

10.jpg

10aa.jpg


Συνεχίζω για άλλα 200 χλμ σε δρόμους σχεδόν ερημικούς. Ρίχνω βλέμματα γύρω μου και μου ανταποδίδονται με ένα απλανές βλέμμα από μια απέραντη άνυδρη έκταση. Μετά την καταπράσινη Χώρα των Βάσκων, ένα άλλο πρόσωπο της ισπανικής φύσης. Μ' αρέσει!

11.gif


Είναι μεσημέρι πια και η θερμοκρασία υψηλή όταν μπαίνω στη Σεγκόβια (μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς), με μια πρώτη εικόνα που με προδιαθέτει για κάτι καλό εδώ.

12.gif


Γρήγορη εγκατάσταση στο ξενοδοχείο, που είναι σε μικρή απόσταση από το κέντρο και έξοδος για φαγητό. Το γαστρονομικό σήμα κατατεθέν της πόλης είναι το cochinillo asado, ψητό γουρουνάκι γάλακτος από συγκεκριμένη τοπική ράτσα. Ανυπομονώ να το απολαύσω σ' ένα μη τουριστικό εστιατόριο που μου σύστησαν από τη ρεσεψιόν. Παραγγέλνω το μενού και για πρώτο πιάτο μου έρχεται μια κόκκινη σούπα με κομματάκια μάλλον λίπους μέσα, ένα άγευστο κατασκεύασμα που αφήνω ανέγγιχτο....

13.jpg


Οκ, τι να κάνουμε, θα αρκεστώ στο αστέρι του μενού, το πολυπόθητο γουρουνάκι. Ίσως φταίει το γούστο μου, αλλά αυτό που μου έφεραν δεν είχε καμία σχέση οπτικά και γευστικά με το ψητό γουρουνάκι με τη ξεροψημένη πέτσα που μου αρέσει να τρώω στην πατρίδα.

14.jpg


Τουλάχιστον έσωσε κάπως την κατάσταση το επιδόρπιο.

15.jpg


Μ' ένα bocadillo (ισπανικό σάντουιτς) με ομελέτα στο χέρι για να κορέσω την πείνα μου, ξεκίνησα να γνωρίσω την πόλη. Τα μετρημένα στα δάχτυλα του ενός χεριού, αλλά εντυπωσιακά αξιοθέατα είναι:
Το Ρωμαϊκό Υδραγωγείο, μια μνημειώδης κατασκευή άριστα διατηρημένη, που υδροδοτούσε την πόλη από τον 1ο μέχρι τον 19ο (!!) αιώνα.

15A.jpg

15B.jpg

15C.jpg


Το κάστρο Alcazar, η παλιά κατοικία των Βασιλέων της Καστίλης, επιβλητικό, χτισμένο πάνω σ' έναν απόκρημνο βράχο. Λέγεται ότι από αυτό εμπνεύστηκε ο Ντίσνεϊ το παλάτι της ωραίας κοιμωμένης.

20.jpg

21a.jpg


Ο Καθεδρικός, αφιερωμένος στην Παναγία, από τα τελευταία αριστουργήματα γοτθικής τέχνης.

21B.jpg


Αυτό που απόλαυσα περισσότερο σ' αυτήν τη πόλη όμως ήταν οι περίπατοί μου, ένα παραμυθένιο ταξίδι στο μεσαίωνα. Και αν βρεθείτε εδώ, μην αρκεστείτε μόνο στα γραφικά στενάκια στο ιστορικό κέντρο, γύρω απ' την Plaza Mayor και στην εβραϊκή συνοικία.

27.jpg

27a.jpg

27b.jpg

27c.gif

27d.jpg


Βγείτε έξω απ' τα τείχη, κατεβείτε από γραφικά μονοπάτια από το ύψωμα που είναι κτισμένη η πόλη, φτάστε κοντά στη συμβολή των δύο ποταμών που την περιβάλλουν και θα αποζημιωθείτε με μια υπέροχη θεά από το Mirador de la Pradera de San Marcos (υπολογίστε βέβαια και το ανέβασμα της επιστροφής, θέλει καλή φυσική κατάσταση).

28.jpg

28a.jpg

28c.jpg


Σάββατο 07/09 - Κυριακή 08/09 (Segovia - Madrid)

Παρότι ο επόμενος προορισμός απέχει μόνο 100 χλμ, έχω σηκωθεί σχεδόν απ' τα χαράματα για να πάρω μια τελευταία γεύση απ' αυτήν την πανέμορφη πόλη, αλλά και πρωινό. Εντάξει, είναι τουλάχιστον προκλητικό να πληρώνω τον καπουτσίνο 4 € στην Αθήνα κι εδώ, σε μια καφετερία στην Plaza del Azoguejo με θέα στο υδραγωγείο και στα τείχη, 2,6 € μαζί με το κρουασάν και τα υπόλοιπα.

1.jpg

1A.jpg


Η επόμενη στάση είναι πολύ κοντινή, στα 10 χλμ, στο χωριουδάκι San Ildefonso. Θα κάνω μια σύντομη επίσκεψη στο Palacio Real de La Granja, ένα μπαρόκ παλάτι που ήταν η θερινή κατοικία των Βασιλέων της Ισπανίας τον 18ο αιώνα, με ωραίους κήπους.

1B.jpg

1C.jpg

3.jpg


Τα υπόλοιπα χλμ μέχρι τα περίχωρα της Μαδρίτης είναι σχεδόν μοναχικά. Έχει πλάκα, όταν με προσπερνάει κάποιο αυτοκίνητο και βλέπω 2-3 κεφάλια να στρέφουν προς το μέρος μου, προσπαθώντας να διακρίνουν μέσα από τη ζελατίνα του κράνους τι φάτσα έχει αυτός ο τύπος από Ελλάδα, μόνος με μια μηχανή σ' αυτήν την ερημιά.

5.gif


Θα πρέπει να πω ότι είναι η τέταρτη φορά που επισκέπτομαι την αγαπημένη μου Ισπανία. Η τελευταία ήταν πριν δυο χρόνια, σ' έναν συνδυασμό Ανδαλουσίας και Πορτογαλίας με τη σύζυγό μου.
Την Μαδρίτη είχα να τη δω από το πρώτο ταξίδι, πριν από 35 χρόνια (!) και είχα καθαρό χρόνο να τη ξαναθυμηθώ μια μέρα (το πρωινό της Κυριακής το αφιέρωσα σ' ένα ταξίδι στο Τολέδο, θα γράψω παρακάτω). Περιττό να πω ότι εκτός από κάποια χαρακτηριστικά αξιοθέατα - όπως το μουσείο Prado, την Plaza Mayor, το Palacio Real και το πάρκο Retiro - δεν θυμόμουν τίποτε άλλο από την πόλη και βέβαια είναι λογικό μετά από τόσα χρόνια. Διάβαζα σε οδηγούς, ότι το ατού της είναι το τετράπτυχο "ζωντάνια - ρυθμός - φαγητό - διασκέδαση". Λοιπόν εγώ όλα αυτά τα απόλαυσα στο έπακρο! Και μάλλον "φταίει" γι' αυτό ο τρόπος που επέλεξα να περάσω τη μικρή διαμονή μου εδώ, να αφήσω κατά μέρους λεπτομερείς επισκέψεις στα αξιοθέατα και απλά να τη σεργιανίσω. Έκανα ατέλειωτους περίπατους στις μεγάλες και φαρδιές λεωφόρους, όπως στην κοσμοπολίτικη Gran Via χαζεύοντας τα υπέροχα αρχιτεκτονικά κτίρια, αλλά και στη νεανική Arenal. Χάθηκα μέσα σε φιδωτά στενά και κρυμμένες μικρές πλατείες με tapas bars και τραπεζάκια έξω στα barrios της πόλης, νομίζοντας πολλές φορές ότι είμαι στη Μονμάρτη. Έσβησα τη δίψα μου με μια μπύρα στη Plaza Mayor. Γεύτηκα το φαγητό της πόλης, από τα ταπεινά bocadillos de calamares μέχρι τα λαχταριστά tapas της Mercado de San Miguel. Αφέθηκα να παρασυρθώ μέσα σ' αυτή την απίστευτη ανθρωποθάλασσα της Puerta del Sol μέχρι αργά τη νύχτα. Συνοψίζοντας, ήταν ένα από τα πιο όμορφα διήμερα του ταξιδιού μου!

8.jpg

9.jpg

10.jpg

11.jpg

12.jpg

13.gif

14.jpg

16.jpg

17.jpg

21.jpg

22b.jpg

22c.gif


Όπως προείπα, το πρωινό της Κυριακής ήταν αφιερωμένο σε μια επίσκεψη στο Τολέδο. Αν και όλη τη νύχτα ταλαιπωρήθηκα αφάνταστα από μια στομαχική διαταραχή και ήμουν άυπνος, το πρωί κανονικά "στις επάλξεις" για το ταξίδι. Και πάνω που έλεγα ότι κυριακάτικα δεν θά έχει κίνηση, πέφτω πάνω σ' έναν μαραθώνιο που με καθυστερεί ένα μισάωρο.

24.gif


Όπως κάθε επισκέπτης στο Τολέδο, έτσι κι εγώ πριν μπω στην πόλη, ανέβηκα στο Mirador del Valle, πάνω από τους μαιάνδρους του Τάγου, για να απολαύσω το πανόραμα της πόλης, με το θεόρατο Alcazar να κυριαρχεί στο πλάνο.

27.jpg


Ξεκίνησα από το σπουδαιότερο αξιοθέατο της πόλης, τον μεγαλειώδη Καθεδρικό Santa Maria (δυστυχώς ήταν προσωρινά κλειστό) και συνέχισα εξερευνώντας τα μεσαιωνικά στενά δρομάκια, τις μικρές πλατείες, με διάσπαρτες γύρω μου εκκλησίες, συναγωγές και μουσεία, μέχρι το μοναστήρι San Juan de los Reyes. Για να είμαι ειλικρινής, δεν με ενθουσίασε ιδιαίτερα το Τολέδο. Ίσως ακουστεί ιερόσυλο, αλλά θεωρώ τη Σεγκόβια πολύ ομορφότερη.

30.jpg

31.jpg

32.jpg

32a.jpg


Πριν πάρω το δρόμο για Μαδρίτη, πέρασα βέβαια από την Pasteleria Santo Tome για να απολαύσω μια ποικιλία από την τοπική σπεσιαλιτέ, τα mazapan.

33.jpg


Δευτέρα 09/09 (Madrid - Valencia)

Σήμερα κατευθύνομαι νοτιοανατολικά και μετά από 360 χλμ μπαίνω στη Βαλένθια.

2.gif


Είμαι λίγο ταλαιπωρημένος από τη ζέστη, αλλά το πρώτο αξιοθέατο που συναντώ μου φτιάχνει το κέφι. Είναι ο ιδιοκτήτης του ξενώνα που θα μείνω, ο Fabio, ένας τρελός Ιταλός που πριν καλά-καλά μου δείξει το δωμάτιο, μου εξιστορεί ότι είναι ο πιο δυστυχισμένος άνθρωπος στον κόσμο, αφού έπεσε στην παγίδα του έρωτα και άφησε την όμορφη χώρα του για να έρθει εδώ. Κι όλα αυτά μπροστά στην ισπανίδα γυναίκα του, που βέβαια χαμογελάει συγκαταβατικά.
Απ' όσα έχω διαβάσει για τη Βαλένθια, το πρώτο πράγμα που ανυπομονώ να δω είναι το σύγχρονο σύμβολό της, η πόλη των Τεχνών και Επιστημών. Και είναι πράγματι εντυπωσιακό αυτό που βλέπω μόλις φθάνω: μια τεράστιας κλίμακας αρχιτεκτονική ανάπλαση, ένα φουτουριστικό επιστημονικό και πολιτιστικό συγκρότημα 6-7 κτιρίων που περιλαμβάνει από IMAX CINEMA και πλανητάριο μέχρι όπερα και ωκεανογραφικό πάρκο. Και δίπλα του απλώνεται ένα από τα μεγαλύτερα πάρκα της πόλης, το Jardins del Turia, με λίμνες, παιδικές χαρές και πεζοπορικά μονοπάτια. Μια πραγματική αστική όαση και τα δύο έργα που βελτιώνουν την ποιότητα ζωής των ντόπιων, αλλά τονώνουν και το τουριστικό ρεύμα της πόλης. Πώς να μη θυμηθώ πάλι την περίφημη ανάπλαση του Ελληνικού και να μελαγχολήσω, όταν μάλιστα διαβάζω ότι η πόλη των Τεχνών και Επιστημών εσοδεύει ετησίως πάνω από 100 εκατ. € και απασχολεί 3.500 εργαζόμενους.

2aa.gif

4.jpg

4A.jpg

6.jpg

7.jpg


Το δεύτερο μέρος της μέρας το αφιέρωσα στο μεσαιωνικό κομμάτι της πόλης, που κατά το μεγαλύτερο μέρος συγκεντρώνεται ανάμεσα στις Plaza de la Virgen και τη Βασιλική της και την Plaza de la Reina με τον όμορφο Καθεδρικό. Ομολογώ ότι έμεινα με την αίσθηση του ανολοκλήρωτου, η Βαλένθια άξιζε σίγουρα άλλη μια διανυκτέρευση.

10.jpg

13.jpg

15.jpg

16.jpg

17.gif
 

Εκπομπές Travelstories

Τελευταίες δημοσιεύσεις

Booking.com

Στατιστικά φόρουμ

Θέματα
33.116
Μηνύματα
880.714
Μέλη
38.839
Νεότερο μέλος
mgian

Κοινοποιήστε αυτή τη σελίδα

Top Bottom