Ιαπωνία ΙΑΠΩΝΙΑ - Big in Japan

[evaT]

Μείνατε σε ryokan ή πήγατε σε εξωτερικό όνσεν; Κι αν ναι θυμάσαι σε ποιό;

Εν τω μεταξύ μόνο που τα περιγράφεις για τη ζέστη τρομοκρατούμαι. Πολύ πακέτο.

 

[varioAthens]

Μείνατε σε ryokan ή πήγατε σε εξωτερικό όνσεν; Κι αν ναι θυμάσαι σε ποιό;

Εν τω μεταξύ μόνο που τα περιγράφεις για τη ζέστη τρομοκρατούμαι. Πολύ πακέτο.

Μειναμε σε ξενοδοχειο γιατι τα ryokan τα βρισκαμε σε υψηλοτερη τιμη και πηγαμε στο sento του ξενοδοχειου.

 

[Billouk]

Περιμένουμε φωτογραφίες από "καυτό" Κιότο!

 

[varioAthens]

Το Κιότο είναι συνώνυμο της παράδοσης, της πολιτιστικής κληρονομιάς, της κουλτούρας και της αισθητικής της Ιαπωνίας. Εδώ θα χορτάσεις ναούς, παραδοσιακή αρχιτεκτονική, ζεν κήπους (κι αν σταθείς τυχερός) και γκέισες. Αφιερώσαμε 4 μέρες στο Κιότο και δεν θα πρωτοτυπήσω λέγοντας ότι θα μπορούσα να μείνω άνετα άλλες τόσες, παρόλο που στην αρχή ένα σοκ το έπαθα γιατί φτάνοντας αντίκρυσα μια μεγαλούπολη ενώ εγώ φανταζόμουν μια μικρή πόλη, βυθισμένη ολόκληρη στην παράδοση και κάπως ξεχασμένη από τον χρόνο.

Αν έδινα μια “συμβουλή” σε μελλοντικούς ταξιδιώτες θα ήταν να μην φορτώσετε το πρόγραμμα σας με 200 ναούς... από ένα σημείο και μετά μπορεί να σας κουράσει να βλέπετε συνεχώς ναούς. Επιλέξτε λίγους (αυτούς που σας ενδιαφέρουν πιο πολύ) και αφιερώστε περισσότερο χρόνο στο να περιπλανηθείτε στις γραφικές συνοικίες της Higashiyama και στα δάση της Arashiyama, να δοκιμάσετε φαγητά στην αγορά Nishiki ή απλώς να κάθεστε να απολαμβάνετε το τσάι σας. Θέλει ηρεμία και χρόνο για να μπορέσεις να νιώσεις την πεμπτουσία της ζωής σύμφωνα με τους Ιάπωνες: το wabi-sabi, δηλαδή την αρμονική συνύπαρξη παράδοσης-φύσης-σιωπής. Το wabi-sabi στο Κιότο γίνεται πιο «απτό» από οποιοδήποτε άλλο μέρος στην Ιαπωνία.

Τι είδαμε στο Kyoto part I:

ΠΕΡΙΟΧΗ HIGASHIYAMA

• Το Ναό Kiyomizu Dera. Είναι βουδιστικός ναός σε ένα φανταστικό τοπίο μέσα σε οργιώδη βλάστηση και από την ξύλινη βεράντα του έχεις θέα στα καταπράσινα βουνά ολόγυρα καθώς και σε όλη την πόλη.

• Τους πολύ γραφικούς, πλακόστρωτους δρόμους Sannenzaka & Ninenzaka με τα ξύλινα σπίτια, τα μαγαζάκια και τα τσαγάδικα. Εδώ επέστρεφα ξανά και ξανά.... πήγα και απόγευμα και βράδυ και αργά τη νύχτα που κλείνουν τα μαγαζιά και έχουν φύγει οι τουρίστες και ήταν μια μαγεία. Η δική μου πιο αγαπημένη περιοχή στο Κιότο!!.

• Το Ναό Kodai-ji. Δεν ήταν στους ναούς που είχα “ξεχωρίσει” να επισκεφθώ γιατί μου φαινόταν αδιάφορος (και όντως δεν τρελάθηκα), αλλά “πέσαμε” τυχαία πάνω του καθώς βρίσκεται στο τελείωμα των δρόμων Sannenzaka/Ninenzaka. Αυτό που τον ξεχωρίζει είναι ένας τεράστιος (αλλά τεράστιος) Βούδας και το μικρό δάσος μπαμπού δίπλα του όπου μπορείς να βγάλεις φωτος χωρίς τις ορδές των τουριστών που μαζεύει το αντίστοιχο και πολύ πιο διάσημο Bamboo Forest στην Arashiyama (που αναφέρω παρακάτω).

• Το Ναό Ginkaku-ji. O “Aσημένιος Ναός” είναι πολύ πιο λιτός από τον Χρυσό (θα αναφερθεί παρακάτω) αλλά αξίζει γιατί έχει έναν υπέροχο ζεν κήπο με μονοπάτια που μπορείς να περπατήσεις και να τον ευχαριστηθείς με πολύ λιγότερο κόσμο.

• To Philosopher Path, ένας ήσυχος πεζόδρομος παράλληλα με το κανάλι, ξεκινάει από τον ναό Ginkaku-ji και καταλήγει στον ναό Nanzen-ji.

 

[varioAthens]

Τι είδαμε στο Kyoto part II

ΠΕΡΙΟΧΗ ARASHΙYAMA

• Το πολυφωτογραφημένο Arashiyama Bamboo Grove. Ξυπνήσαμε άγρια χαράματα ώστε να είμαστε εκεί πριν καταφτάσουν τα πλήθη των influencers που παθαίνουν αμοκ με το συγκεκριμένο σημείο. Είναι όντως μαγικό να διασχίζεις το μονοπάτι που σχηματίζουν τα πανύψηλα μπαμπού δέντρα με τις κορυφές τους να “αγγίζονται” ψηλά πάνω από το κεφάλι σου και ειδικά όταν έχει ελάχιστο κόσμο, επικρατεί ησυχία και μπορείς να ακούσεις το θρόϊσμα των φυλλωμάτων και τους ήχους των πουλιών... ωστόσο πραγματικά δεν έχω καταλάβει γιατί τόση φρενίτιδα με το συγκεκριμένο μπαμπού δάσος όταν στο Κυότο έχει τουλάχιστον άλλα δύο στα οποία μάλιστα μπορείς να είσαι και τελείως μόνος σου?

• Τον πολύ ιδιαίτερο Ναό Nenbutsu-ji. Μετά το Bamboo Grove περπατήσαμε μέσα από έναν όμορφο οικισμό που ακόμα δεν είχαν καν ανοίξει τα μαγαζάκια του και μπήκαμε βαθιά σε ένα άλλο δάσος όπου βρίσκεται σχεδόν κρυμμένος μέσα στην οργιώδη βλάστηση ο Νembutsu-ji. Tο ιδιαίτερο αυτού του ναού είναι τα χιλιάδες πέτρινα κεφάλια που υπάρχουν στον κήπο του και συμβολίζουν τις ψυχές των νεκρών. Θέλει αρκετό περπάτημα να φτάσεις εδώ από το Bamboo Forest οπότε έρχονται λιγότεροι τουρίστες με αποτέλεσμα να έχει μια γαλήνια ατμόσφαιρα.

• Τον ποταμό Katsura . Επιστρέφοντας από τον Nembutsu-ji (μιλάμε για παααάρα πολύ περπάτημα) φτάσαμε στον ποταμό Katsura και κάναμε έναν καταπληκτικό περίπατο στην σκιερή του όχθη (ειλικρινά δεν κατάλαβα ποτέ όσους περπατούσαν στην απέναντι όχθη που την έψηνε αλύπητα ο ήλιος). Το τοπίο είναι υπέροχο και για όποιον ενδιαφέρεται μετά τις 12 πραγματοποιούνται και βαρκάδες.

• Το Monkey Park. Να πω την αλήθεια προέκυψε τυχαία γιατί δεν καιγόμουν να δω μαϊμούδες αλλά τελικά ήταν πολύ ωραία εμπειρία για 2 λόγους. Πρώτον: είναι καταπληκτική η ανάβαση μέσα από ένα υπέροχο πυκνό δάσος ακούγοντας πουλιά και τρεχούμενα νερά. Δεύτερον: είναι ένα πάρκο όπου οι ρόλοι αντιστρέφονται..: Εδώ οι μαϊμούδες είναι ελεύθερες (όσο ελεύθερες μπορεί να είναι τελοσπάντων δεδομένου ότι πρόκειται για πάρκο) ενώ αυτοί που μπαίνουν στο κλουβί είναι οι άνθρωποι. Ευτυχώς την μέρα και ώρα που ήμουν εκεί όλοι οι τουρίστες ήταν συνεπείς στις οδηγίες που μας έδωσαν “να μην κοιτάμε τις μαϊμούδες στα μάτια, να μην χαμηλώνουμε στο ύψος τους και να μην κάνουμε σαν παρανοϊκοί χώνοντας την κάμερα μέσα στην μούρη τους” κι έτσι γλυτώσαμε τα δράματα γιατί οι ευερέθιστες μαϊμουδίτσες μπορεί πολύ εύκολα να γίνουν επιθετικές αν δεν τηρηθούν αυτοί οι κανόνες.

• Στην Arashiyama ανακαλύψαμε και ένα φ-α-ν-τ-α-σ-τ-ι-κ-ό tea house σε πολύ minimal/ζεν στυλ που προσφέρει πολλές ποικιλίες τσαγιού (matcha, hojicha κ.λ.π.) καθώς και set (τύπου αγγλικού afternoon tea) που περιλαμβάνει τσάι και scones Έχει και τμήμα όπου βγάζεις τα παπούτσια σου και κάθεσαι σε χαμηλά τραπεζάκια… αρκετές γιαπωνέζες με την (γυναικο)παρέα τους απολάμβαναν εκεί το κυριακάτικο brunch τους.
Το μαγαζί λέγεται “Chavaty”.