varioAthens
Member
- Μηνύματα
- 6.662
- Likes
- 13.745
Ο Άγιος Κήρυκος είναι πολύ γραφικός.
Φτάνοντας στο μικρό του λιμάνι η ματιά σου πέφτει στην ομώνυμη εκκλησία που ο τρούλος της ξεπροβάλλει ανάμεσα από τα σπίτια. Το χωριό και οι γύρω οικισμοί είναι χτισμένοι αμφιθεατρικά στους λόφους που δεσπόζουν γύρω από το λιμάνι. Για να πας προς τους πάνω οικισμούς περνάς από φιδίσια ανηφορικά δρομάκια. Δεξιά κι αριστερά κουκλίστικες αυλές των σπιτιών με τις χαρακτηριστικές νησιώτικες εξώπορτες στις οποίες κρέμονται βουκαμβίλιες και νυχτολούλουδα.
Ο κεντρικός παραλιακός δρόμος δεν είναι παρά ένας μικρός πεζόδρομος με τα παραδοσιακά καφενεία και έτσι όπως πίνεις τον καφέ σου το απόγευμα (συνήθως παίζοντας παράλληλα και τάβλι), ή απολαμβάνεις τη μπύρα σου συνοδεία απλών αλλά πεντανόστιμων μεζέδων το βράδυ, βλέπεις τα ψαροκάϊκα αραγμένα στη σειρά και τους ψαράδες να ετοιμάζουν τα δίχτυα τους.
Ο Άγιος Κήρυκος είναι το ορμητήριο και για πολλές όμορφες παραλίες.
Σε αυτή την πλευρά του νησιού, τη νότια δηλαδή, οι παραλίες είναι κυρίως με βότσαλο (αλλού μικρότερο, αλλού μεγαλύτερο αλλά παντού κάτασπρο) και τα νερά είναι κρυστάλλινα.
Τα πλεονεκτήματα των παραλιών της νότιας πλευράς (σε αντίθεση με την βόρεια πλευρά που είναι η τουριστική) είναι επίσης: (α) η έλλειψη πολυκοσμίας και (β) δεν τις “πιάνει” πολύ αέρας.
Οι πιο αγαπημένες παραλίες κοντά στον Κήρυκο είναι:
1) Πριόνι: Είναι ένας μικρός κολπίσκος περικυκλωμένος από βράχια. Βότσαλο και διάφανα νερά. Δύσκολα προσβάσιμη. Πας από μονοπάτι αρχικά και μετά συνεχίζεις από βράχους, αλλά αξίζει τον κόπο.
2) Κοτσαμπί: παραλία με βότσαλο, εύκολα προσβάσιμη, πάνε κυρίως οι ντόπιοι.
3) Τσουκαλά: παραλία με βότσαλο, εύκολα προσβάσιμη, πάνε κυρίως οι ντόπιοι.
Λίγο πιο μακρυά, αλλά επίσης με αφετηρία τον Κήρυκο πας στις:
1) Φάρος: παραλία με άμμο και ψιλό χαλίκι. Έχει ταβερνάκια πάνω στο κύμα, μπαράκι και χαρακτηριστικά ψαροκάϊκα αραγμένα στον μώλο.
2) Κεραμέ: δίπλα στο Φάρο, πιο ήσυχη, με ψιλό χαλίκι.
3) Αϊ Γιώργης: επίσης δίπλα στο Φάρο αλλά πιο απομονωμένη, κατεβαίνεις από μονοπάτι.
Η top παραλία της νότιας πλευράς είναι φυσικά οι Σεϋχέλλες. “Παραλία που έχει δημιουργηθεί τεχνητά από άμμο που εξήχθηκε κατά τη διάνηξη του τούνελ του Μαγγανίτη Έχει πάρει το όνομά της από τους κάτοικους του χωριού, λόγω της άμμου της, αλλά και όπως λένε οι ντόπιοι, λόγω του τραγουδιού που λέγαν οι πρώτοι της επισκέπτες, «πάμε για τρέλες στις Σεϋχέλλες»”.
Από το όνομα και μόνο καταλαβαίνει κανείς την ομορφιά. Σκηνικό εξωτικό! Βότσαλο κατάλευκο, νερά πεντακάθαρα, καταγάλανα, κρυστάλλινα.
Το 1994 μπορούσες να φτάσεις στις Σεϋχέλλες μόνο με καϊκι. Έτσι πήγαμε κι εμείς και ήταν φανταστικά. Φορτωθήκαμε 15 άτομα στη βάρκα του παππού κάποιου παιδιού από την παρέα και κρεμασμένοι σαν τσαμπιά σταφύλια, τραγουδώντας και γελώντας, φτάσαμε στην παραλία την οποία είχαμε αποκλειστικά για την πάρτη μας. ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΑ!
Τώρα πλέον έχει ανοίξει δρόμος μέχρι το Μαγγανίτη (και από τον Άγιο Κήρυκο και από τον Εύδηλο) το οποίο είναι ένα γραφικό παραθαλάσσιο ψαροχώρι. Εκεί τελειώνει ο δρόμος και μετά από μονοπάτι φτάνεις στην παραλία των Σεϋχελλών. Τώρα, όπως μαθαίνω, διοργανώνονται μέχρι και parties! Ωστόσο, παραμένει όμορφη!
Κλείνοντας να πώ ότι στη νότια πλευρά του νησιού υπάρχουν και τα Θέρμα. Το χωριό κατακλύζεται από γηραιούς κυρίους και κυρίες που έρχονται από πολλά μέρη της Ελλάδος εδώ για τα περίφημα Ιαματικά Λουτρά. Η παραλία είναι επίσης αδιάφορη αλλά το πραγματικό highlight στα Θέρμα είναι τα 2 ζαχαροπλαστεία στην παραλία που φτιάχνουν γλυκά ταψιού φ-α-ν-τ-α-σ-τ-ι-κ-ά, σιροπιασμένα μούρλια. Ότι πρέπει για να κλείσει η μέρα σου μετά από μπάνιο στη θάλασσα και φαγητό σε ταβερνάκι.
Φτάνοντας στο μικρό του λιμάνι η ματιά σου πέφτει στην ομώνυμη εκκλησία που ο τρούλος της ξεπροβάλλει ανάμεσα από τα σπίτια. Το χωριό και οι γύρω οικισμοί είναι χτισμένοι αμφιθεατρικά στους λόφους που δεσπόζουν γύρω από το λιμάνι. Για να πας προς τους πάνω οικισμούς περνάς από φιδίσια ανηφορικά δρομάκια. Δεξιά κι αριστερά κουκλίστικες αυλές των σπιτιών με τις χαρακτηριστικές νησιώτικες εξώπορτες στις οποίες κρέμονται βουκαμβίλιες και νυχτολούλουδα.
Ο κεντρικός παραλιακός δρόμος δεν είναι παρά ένας μικρός πεζόδρομος με τα παραδοσιακά καφενεία και έτσι όπως πίνεις τον καφέ σου το απόγευμα (συνήθως παίζοντας παράλληλα και τάβλι), ή απολαμβάνεις τη μπύρα σου συνοδεία απλών αλλά πεντανόστιμων μεζέδων το βράδυ, βλέπεις τα ψαροκάϊκα αραγμένα στη σειρά και τους ψαράδες να ετοιμάζουν τα δίχτυα τους.
Ο Άγιος Κήρυκος είναι το ορμητήριο και για πολλές όμορφες παραλίες.
Σε αυτή την πλευρά του νησιού, τη νότια δηλαδή, οι παραλίες είναι κυρίως με βότσαλο (αλλού μικρότερο, αλλού μεγαλύτερο αλλά παντού κάτασπρο) και τα νερά είναι κρυστάλλινα.
Τα πλεονεκτήματα των παραλιών της νότιας πλευράς (σε αντίθεση με την βόρεια πλευρά που είναι η τουριστική) είναι επίσης: (α) η έλλειψη πολυκοσμίας και (β) δεν τις “πιάνει” πολύ αέρας.
Οι πιο αγαπημένες παραλίες κοντά στον Κήρυκο είναι:
1) Πριόνι: Είναι ένας μικρός κολπίσκος περικυκλωμένος από βράχια. Βότσαλο και διάφανα νερά. Δύσκολα προσβάσιμη. Πας από μονοπάτι αρχικά και μετά συνεχίζεις από βράχους, αλλά αξίζει τον κόπο.
2) Κοτσαμπί: παραλία με βότσαλο, εύκολα προσβάσιμη, πάνε κυρίως οι ντόπιοι.
3) Τσουκαλά: παραλία με βότσαλο, εύκολα προσβάσιμη, πάνε κυρίως οι ντόπιοι.
Λίγο πιο μακρυά, αλλά επίσης με αφετηρία τον Κήρυκο πας στις:
1) Φάρος: παραλία με άμμο και ψιλό χαλίκι. Έχει ταβερνάκια πάνω στο κύμα, μπαράκι και χαρακτηριστικά ψαροκάϊκα αραγμένα στον μώλο.
2) Κεραμέ: δίπλα στο Φάρο, πιο ήσυχη, με ψιλό χαλίκι.
3) Αϊ Γιώργης: επίσης δίπλα στο Φάρο αλλά πιο απομονωμένη, κατεβαίνεις από μονοπάτι.
Η top παραλία της νότιας πλευράς είναι φυσικά οι Σεϋχέλλες. “Παραλία που έχει δημιουργηθεί τεχνητά από άμμο που εξήχθηκε κατά τη διάνηξη του τούνελ του Μαγγανίτη Έχει πάρει το όνομά της από τους κάτοικους του χωριού, λόγω της άμμου της, αλλά και όπως λένε οι ντόπιοι, λόγω του τραγουδιού που λέγαν οι πρώτοι της επισκέπτες, «πάμε για τρέλες στις Σεϋχέλλες»”.
Από το όνομα και μόνο καταλαβαίνει κανείς την ομορφιά. Σκηνικό εξωτικό! Βότσαλο κατάλευκο, νερά πεντακάθαρα, καταγάλανα, κρυστάλλινα.
Το 1994 μπορούσες να φτάσεις στις Σεϋχέλλες μόνο με καϊκι. Έτσι πήγαμε κι εμείς και ήταν φανταστικά. Φορτωθήκαμε 15 άτομα στη βάρκα του παππού κάποιου παιδιού από την παρέα και κρεμασμένοι σαν τσαμπιά σταφύλια, τραγουδώντας και γελώντας, φτάσαμε στην παραλία την οποία είχαμε αποκλειστικά για την πάρτη μας. ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΑ!
Τώρα πλέον έχει ανοίξει δρόμος μέχρι το Μαγγανίτη (και από τον Άγιο Κήρυκο και από τον Εύδηλο) το οποίο είναι ένα γραφικό παραθαλάσσιο ψαροχώρι. Εκεί τελειώνει ο δρόμος και μετά από μονοπάτι φτάνεις στην παραλία των Σεϋχελλών. Τώρα, όπως μαθαίνω, διοργανώνονται μέχρι και parties! Ωστόσο, παραμένει όμορφη!
Κλείνοντας να πώ ότι στη νότια πλευρά του νησιού υπάρχουν και τα Θέρμα. Το χωριό κατακλύζεται από γηραιούς κυρίους και κυρίες που έρχονται από πολλά μέρη της Ελλάδος εδώ για τα περίφημα Ιαματικά Λουτρά. Η παραλία είναι επίσης αδιάφορη αλλά το πραγματικό highlight στα Θέρμα είναι τα 2 ζαχαροπλαστεία στην παραλία που φτιάχνουν γλυκά ταψιού φ-α-ν-τ-α-σ-τ-ι-κ-ά, σιροπιασμένα μούρλια. Ότι πρέπει για να κλείσει η μέρα σου μετά από μπάνιο στη θάλασσα και φαγητό σε ταβερνάκι.
Attachments
Last edited:
Ωραια ιστορια Vario πριν παω στη Τζαμαικα θα περασω απο την 
