konstantinos36
Member
- Μηνύματα
- 56
- Likes
- 377
- Ταξίδι-Όνειρο
- Παντου
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Κεφάλαιο 2
- Κεφάλαιο 3
- Κεφάλαιο 4
- Κεφάλαιο 5
- Κεφάλαιο 6
- Κεφάλαιο 7
- Κεφάλαιο 8
- Κεφάλαιο 9
- Κεφάλαιο 10
- Κεφάλαιο 11
- Κεφάλαιο 12
- Κεφάλαιο 13
- Κεφάλαιο 14
- Κεφάλαιο 15
- Κεφάλαιο 16
- Κεφάλαιο 17
- Κεφάλαιο 18
- Κεφάλαιο 19
- Κεφάλαιο 20
- Κεφάλαιο 21
- Κεφάλαιο 22
- Κεφάλαιο 23
- Κεφάλαιο 24
- Κεφάλαιο 25
- Κεφάλαιο 26
- Κεφάλαιο 27
- Κεφάλαιο 28
- Κεφάλαιο 29
Απο ένα σημείο και μετά,ο καιρός άρχισε να ξεθυμαίνει.Ξεσκίστηκε,φτάνει πια!
Ήταν απόγεμα και σειρά είχε ο κρατήρας Kerid. Πέρυσι τον είχα πετύχει με παγωμένο πάτο.Φέτος άραγε?
Παρένθεση.Οι εταιρίες που επισκέφτονται την περιοχή δεν επισκέφτονται τον Kerid.Λέγεται ότι βρίσκεται σε ιδωτικό έδαφος.Τον επισκέφτεται στα σιγουρα η εταιρία Netbus. Δε γνωρίζω άλλη.
Εμείς πάντως δεν είχαμε τέτοιο πρόβλημα αφού είμασταν αυτοκίνητοι!
Φέτος ο kerid δεν ήταν παγωμένος, οπότε ήταν λιγότερο δραματικός.Ακόμα κι έτσι όμως παραμένει αξιοθέατος και φωτογενής.
Αποφάσισα να κατέβω μέχρι κάτω. Μία πέτρα προεξείχε από το νερό που σκέπαζε τον πάτο. Με λίγο ρίσκο αποφάσισα να πατήσω επάνω στη στενή πέτρα που γλιστρούσε και απείχε σχεδόν ένα μέτρο απο την "ακτή". Διαπίστωσα ότι είναι πολύ βαθιά και ο πυθμένας του δε φαίνεται.Το νερό ακίνητο .Απόλυτη σιωπή. Που διαταράχθηκε από τη φωνή της Άννας.
-Φύγε από την πέτρα ρεεεε!θα πέσεις μέσα στον κρατήρα.Και ποιος θα οδηγήσει μετά?
-
Είχε δίκιο και έφυγα.
Κατευθυνόμασταν πλέον προς την πόλη Selfoss.Κάπου εκεί κοντά θα πέρναμε μια παράκαμψη που θα μας οδηγούσε στην πρώτη μας φάρμα.
Το Selfoss γραφικό χωρίς να ξετρελαίνει.Το χάμπουργκερ που φάγαμε πάντως εκεί μας ξετρέλανε.
10 χιλιόμετρα μετά απο το Selfoss και μετά από ένα σχετικό χάσιμο σε παρακάμψεις -παρόλο που συναντήσαμε τουλάχιστον 5 τεράστιες και άκρως ευδιάκριτες ταμπέλες-φτάσαμε στη φάρμα Vatnsholt.
Μία καθαρά αγροτική φάρμα με πολλά σπιτάκια .Πολλά άλογα τριγύρω και 3 σκυλιά μας υποδέχθηκαν. Άνθρωπο δε βλέπαμε.Φαινόταν σαν εγκατελλειμένη.
Τελικά μετά και από μερικές κόρνες μας υποδέχθηκε η ευγενέστατη Μόνικα από την Eσθονία με την οποία συνομιλήσαμε και μας ενημέρωσε για την αίθουσα του πρωινού, και μετά μας οδήγησε στο κτίριο οπου θα μέναμε.
-
Είχαμε τηλεφωνήσει νωρίτερα για να ειδοποιήσουμε οτι έρχόμαστε και ότι έχουμε κουπόνια της Ισλανδικής ομοσπονδίας.
Μέσα σε απέραντο κάμπο βρισκότανε η φάρμα.Ένα απέραντο βοσκοτόπι.Στο βαθος μία λίμνη και ακόμα πιο μακρυά φαινόταν η θάλασσα.
Εντάξει δε περιμέναμε και τίποτα χλίδες, άλλωστε ήμασταν και στη φθήνη κατηγορία.Vatnsholt κατηγορία ΙΙ. Ι και ΙΙ είναι τα απλά, ΙΙΙ και ΙV είναι τα πιο πολυτελή.Πάντως είχαμε πρωινό.
Στο 2όροφο κτίριο Υπήρχαν 4 υπνοδωμάτια ,τα 2 στη Σοφίτα και ένα στο ισόγειο.Εμείς επιλέξαμε αυτό στον κυρίως χώρο στον πρώτο όροφο.
Όταν μπηκαμε στον προθάλαμο βγάλαμε υποχρεωτικά τα παπούτσια.Εγώ μπαίνοντας στο σαλόνι,άρχισα να περιεργάζομαι ένα τηλεσκόπιο με μοτέρ που ήταν στραμμένο προς τη λίμνη και το Βορρά. Τα δέρματα ταράνδου που ήτανε στρωμένα στα γυαλιστερά πλακάκια άφηναν στις πατούσες μου μία υπέροχη αίσθηση.Παραδέχτηκα την πολύ ντιζα-ινάτη επίπλωση και διακόσμηση. Οι μεγάλοι πίνακες στους τοίχους αποικόνιζαν παγετώνες,βόρειο σέλας,καταρράκτες κλπ. Η κουζίνα θα την έλεγες επαγγελματική, διέθετε ψυγείο-καταψύκτη με εξωτερική οθόνη πλάσμα, κουζίνα-φούρνος όλα ολοκαίνουργια κι ότι άλλο μπορείς να φανταστείς.Μία μηχανή του καφέ διέθετε μέχρι και Swiss mocca. Δε θα μπορούσα με τίποτα να αντισταθώ σε 1 φλυτζάνι.Εντάξει 2. Περιμετρικά στους τοίχους υπήρχαν τεράστιες τζαμαρίες για απρόσκοπτη θέα. Μου άρεσαν οι 4 πολυέλαιοι.Τα πάντα πεντακάθαρα.
2 LCD 40άρες .Ο χώρος ήταν περίπου 80 τ.μ.τουλάχιστον ,χωρίς το υπνοδωματιο και το μπάνιο. Όχι και άσχημα.Το μικρό μπάνιο αν και πεντακάθαρο και ολοκαίνουργιο δεν διέθετε μπανιέρα ούτε και ντους.Μα που θα κάνουμε μπάνιο? Τελικά το μεγάλο μπάνιο διέθετε μπανιέρα και καμπίνα υδρομασάζ,οπότε κουτσά στραβά κάπως θα την βολέυαμε.
Εντάξει, πέρα από την πλάκα είχαμε μπροστά μας μία απρόσμενη καραχλίδα.
-Εντάξει Άννα,ωραία όλα αυτά, αλλά προφανώς η κοπέλα έχει κάνει λάθος,πάμε να την ειδοποιήσουμε οτι εμείς είμαστε για τη φθηνή κατηγορία II. Αυτό είναι μάλλον κατηγορία IV. Μη μας έρθει αύριο κανας λογαριασμός δυσθεόρατος...
Πηγαίνω στην ιδιοκτήτρια:
- Εξκιούς μι Μόνικα,πρέπει να έχει γίνει κάποιο λάθος, εμείς έχουμε κουπόνια για την κατηγορία II,το δωμάτιο που μας δώσατε ανήκει μάλλον στην κατηγoρiα ΙΙΙ ή IV...
-Νόου ,μην ανησυχείτε δεν έχει γίνει λάθος,αυτή είναι η κατηγορία ΙΙ...μας είπε χαμογελώντας! και είστε τυχεροί γιατί είστε οι μόνοι επισκεπτες.Είναι όλο δικό σας!
Απίστευτο.
Πάντως ειλικρίνα, ακόμη και αν υπήρχαν και άλλοι ενοικοι στο κτίριο δε θα μας ενοχλούσε ιδιαίτερα.Βέβαια το γεγονός ότι τελικά ήμασταν μόνοι μας δε μας χάλασε καθόλου
Για δεύτερη φορά όσον αφορά τη διαμονή το ρίξαμε στα πανυγήρια!
Αλλίως περιμέναμε τη συγκεκριμένη φάρμα και αλλιώς μας βγήκε,διότι από το ίντερνετ δε φαινόταν κάτι τετοιο.Περιμέναμε κάτι στοιχειώδες,κάτι απλό.
Και αφού αυτή ήταν η κατηγορία ΙΙ φαντάσου την IV...
Μετά από ένα ελαφρύ βραδυνό στο Selfoss επιστρέψαμε στη φάρμα. Ο ουρανός νεφοσκεπής σε ποσοστό 100%. Για το βόρειο σέλας λίγες οι πιθανότητες.
Η Άννα βρισκόταν δίπλα στη τζαμαρία και ξαφνικά μου λέει:
- 2-0
- τι 2-0,με δουλεύεις?
- Το βόρειο σέλας ,είναι η δεύτερη φορά που το εντοπίζω εσύ μέχρι στιγμής τίποτα
Είχε δίκιο.Από μία χαραμάδα στα σύννεφα έκανε την εμφάνιση της μία πράσινη λωρίδα.
Με συνοπτικές διαδικασίες ντυθήκαμε και βγήκαμε έξω .
Μέχρι να βγούμε έξω η χαραμάδα στα σύννεφα είχε κλείσει.και για τις επόμενες 3 ώρες δεν ξανάνοιξε ποτέ.
Ήταν μία πολύ κουραστική ημέρα.Που όμως το τοπίο της ενδοχώρας ,το Thingvellir, το Geysir, o Gulfoss, o Kerid ,η σπιταρώνα μας και η στιγμιαία εμφάνιση της Αύρας μας αποζημίωσαν τόσο απρόσμενα...
Τα μάτια μου κλείνουν από την κούραση... View attachment 12512 View attachment 12513 View attachment 12514 View attachment 12515
Ήταν απόγεμα και σειρά είχε ο κρατήρας Kerid. Πέρυσι τον είχα πετύχει με παγωμένο πάτο.Φέτος άραγε?
Παρένθεση.Οι εταιρίες που επισκέφτονται την περιοχή δεν επισκέφτονται τον Kerid.Λέγεται ότι βρίσκεται σε ιδωτικό έδαφος.Τον επισκέφτεται στα σιγουρα η εταιρία Netbus. Δε γνωρίζω άλλη.
Εμείς πάντως δεν είχαμε τέτοιο πρόβλημα αφού είμασταν αυτοκίνητοι!
Φέτος ο kerid δεν ήταν παγωμένος, οπότε ήταν λιγότερο δραματικός.Ακόμα κι έτσι όμως παραμένει αξιοθέατος και φωτογενής.
Αποφάσισα να κατέβω μέχρι κάτω. Μία πέτρα προεξείχε από το νερό που σκέπαζε τον πάτο. Με λίγο ρίσκο αποφάσισα να πατήσω επάνω στη στενή πέτρα που γλιστρούσε και απείχε σχεδόν ένα μέτρο απο την "ακτή". Διαπίστωσα ότι είναι πολύ βαθιά και ο πυθμένας του δε φαίνεται.Το νερό ακίνητο .Απόλυτη σιωπή. Που διαταράχθηκε από τη φωνή της Άννας.
-Φύγε από την πέτρα ρεεεε!θα πέσεις μέσα στον κρατήρα.Και ποιος θα οδηγήσει μετά?
-
Είχε δίκιο και έφυγα.
Κατευθυνόμασταν πλέον προς την πόλη Selfoss.Κάπου εκεί κοντά θα πέρναμε μια παράκαμψη που θα μας οδηγούσε στην πρώτη μας φάρμα.
Το Selfoss γραφικό χωρίς να ξετρελαίνει.Το χάμπουργκερ που φάγαμε πάντως εκεί μας ξετρέλανε.
10 χιλιόμετρα μετά απο το Selfoss και μετά από ένα σχετικό χάσιμο σε παρακάμψεις -παρόλο που συναντήσαμε τουλάχιστον 5 τεράστιες και άκρως ευδιάκριτες ταμπέλες-φτάσαμε στη φάρμα Vatnsholt.
Μία καθαρά αγροτική φάρμα με πολλά σπιτάκια .Πολλά άλογα τριγύρω και 3 σκυλιά μας υποδέχθηκαν. Άνθρωπο δε βλέπαμε.Φαινόταν σαν εγκατελλειμένη.
Τελικά μετά και από μερικές κόρνες μας υποδέχθηκε η ευγενέστατη Μόνικα από την Eσθονία με την οποία συνομιλήσαμε και μας ενημέρωσε για την αίθουσα του πρωινού, και μετά μας οδήγησε στο κτίριο οπου θα μέναμε.
-
Είχαμε τηλεφωνήσει νωρίτερα για να ειδοποιήσουμε οτι έρχόμαστε και ότι έχουμε κουπόνια της Ισλανδικής ομοσπονδίας.
Μέσα σε απέραντο κάμπο βρισκότανε η φάρμα.Ένα απέραντο βοσκοτόπι.Στο βαθος μία λίμνη και ακόμα πιο μακρυά φαινόταν η θάλασσα.
Εντάξει δε περιμέναμε και τίποτα χλίδες, άλλωστε ήμασταν και στη φθήνη κατηγορία.Vatnsholt κατηγορία ΙΙ. Ι και ΙΙ είναι τα απλά, ΙΙΙ και ΙV είναι τα πιο πολυτελή.Πάντως είχαμε πρωινό.
Στο 2όροφο κτίριο Υπήρχαν 4 υπνοδωμάτια ,τα 2 στη Σοφίτα και ένα στο ισόγειο.Εμείς επιλέξαμε αυτό στον κυρίως χώρο στον πρώτο όροφο.
Όταν μπηκαμε στον προθάλαμο βγάλαμε υποχρεωτικά τα παπούτσια.Εγώ μπαίνοντας στο σαλόνι,άρχισα να περιεργάζομαι ένα τηλεσκόπιο με μοτέρ που ήταν στραμμένο προς τη λίμνη και το Βορρά. Τα δέρματα ταράνδου που ήτανε στρωμένα στα γυαλιστερά πλακάκια άφηναν στις πατούσες μου μία υπέροχη αίσθηση.Παραδέχτηκα την πολύ ντιζα-ινάτη επίπλωση και διακόσμηση. Οι μεγάλοι πίνακες στους τοίχους αποικόνιζαν παγετώνες,βόρειο σέλας,καταρράκτες κλπ. Η κουζίνα θα την έλεγες επαγγελματική, διέθετε ψυγείο-καταψύκτη με εξωτερική οθόνη πλάσμα, κουζίνα-φούρνος όλα ολοκαίνουργια κι ότι άλλο μπορείς να φανταστείς.Μία μηχανή του καφέ διέθετε μέχρι και Swiss mocca. Δε θα μπορούσα με τίποτα να αντισταθώ σε 1 φλυτζάνι.Εντάξει 2. Περιμετρικά στους τοίχους υπήρχαν τεράστιες τζαμαρίες για απρόσκοπτη θέα. Μου άρεσαν οι 4 πολυέλαιοι.Τα πάντα πεντακάθαρα.
2 LCD 40άρες .Ο χώρος ήταν περίπου 80 τ.μ.τουλάχιστον ,χωρίς το υπνοδωματιο και το μπάνιο. Όχι και άσχημα.Το μικρό μπάνιο αν και πεντακάθαρο και ολοκαίνουργιο δεν διέθετε μπανιέρα ούτε και ντους.Μα που θα κάνουμε μπάνιο? Τελικά το μεγάλο μπάνιο διέθετε μπανιέρα και καμπίνα υδρομασάζ,οπότε κουτσά στραβά κάπως θα την βολέυαμε.
Εντάξει, πέρα από την πλάκα είχαμε μπροστά μας μία απρόσμενη καραχλίδα.
-Εντάξει Άννα,ωραία όλα αυτά, αλλά προφανώς η κοπέλα έχει κάνει λάθος,πάμε να την ειδοποιήσουμε οτι εμείς είμαστε για τη φθηνή κατηγορία II. Αυτό είναι μάλλον κατηγορία IV. Μη μας έρθει αύριο κανας λογαριασμός δυσθεόρατος...
Πηγαίνω στην ιδιοκτήτρια:
- Εξκιούς μι Μόνικα,πρέπει να έχει γίνει κάποιο λάθος, εμείς έχουμε κουπόνια για την κατηγορία II,το δωμάτιο που μας δώσατε ανήκει μάλλον στην κατηγoρiα ΙΙΙ ή IV...
-Νόου ,μην ανησυχείτε δεν έχει γίνει λάθος,αυτή είναι η κατηγορία ΙΙ...μας είπε χαμογελώντας! και είστε τυχεροί γιατί είστε οι μόνοι επισκεπτες.Είναι όλο δικό σας!
Απίστευτο.
Πάντως ειλικρίνα, ακόμη και αν υπήρχαν και άλλοι ενοικοι στο κτίριο δε θα μας ενοχλούσε ιδιαίτερα.Βέβαια το γεγονός ότι τελικά ήμασταν μόνοι μας δε μας χάλασε καθόλου
Αλλίως περιμέναμε τη συγκεκριμένη φάρμα και αλλιώς μας βγήκε,διότι από το ίντερνετ δε φαινόταν κάτι τετοιο.Περιμέναμε κάτι στοιχειώδες,κάτι απλό.
Και αφού αυτή ήταν η κατηγορία ΙΙ φαντάσου την IV...
Μετά από ένα ελαφρύ βραδυνό στο Selfoss επιστρέψαμε στη φάρμα. Ο ουρανός νεφοσκεπής σε ποσοστό 100%. Για το βόρειο σέλας λίγες οι πιθανότητες.
Η Άννα βρισκόταν δίπλα στη τζαμαρία και ξαφνικά μου λέει:
- 2-0
- τι 2-0,με δουλεύεις?
- Το βόρειο σέλας ,είναι η δεύτερη φορά που το εντοπίζω εσύ μέχρι στιγμής τίποτα

Είχε δίκιο.Από μία χαραμάδα στα σύννεφα έκανε την εμφάνιση της μία πράσινη λωρίδα.
Με συνοπτικές διαδικασίες ντυθήκαμε και βγήκαμε έξω .
Μέχρι να βγούμε έξω η χαραμάδα στα σύννεφα είχε κλείσει.και για τις επόμενες 3 ώρες δεν ξανάνοιξε ποτέ.
Ήταν μία πολύ κουραστική ημέρα.Που όμως το τοπίο της ενδοχώρας ,το Thingvellir, το Geysir, o Gulfoss, o Kerid ,η σπιταρώνα μας και η στιγμιαία εμφάνιση της Αύρας μας αποζημίωσαν τόσο απρόσμενα...
Τα μάτια μου κλείνουν από την κούραση... View attachment 12512 View attachment 12513 View attachment 12514 View attachment 12515
Attachments
-
204,9 KB Προβολές: 297