konstantinos36
Member
- Μηνύματα
- 56
- Likes
- 377
- Ονειρεμένο Ταξίδι
- Παντου
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Κεφάλαιο 2
- Κεφάλαιο 3
- Κεφάλαιο 4
- Κεφάλαιο 5
- Κεφάλαιο 6
- Κεφάλαιο 7
- Κεφάλαιο 8
- Κεφάλαιο 9
- Κεφάλαιο 10
- Κεφάλαιο 11
- Κεφάλαιο 12
- Κεφάλαιο 13
- Κεφάλαιο 14
- Κεφάλαιο 15
- Κεφάλαιο 16
- Κεφάλαιο 17
- Κεφάλαιο 18
- Κεφάλαιο 19
- Κεφάλαιο 20
- Κεφάλαιο 21
- Κεφάλαιο 22
- Κεφάλαιο 23
- Κεφάλαιο 24
- Κεφάλαιο 25
- Κεφάλαιο 26
- Κεφάλαιο 27
- Κεφάλαιο 28
- Κεφάλαιο 29
8 Μαρτιου σημερα , Πασχα για τους Ισλανδους, και νωρις το πρωι ειμαστε στο Κεφλαβικ για το δρομο της επιστροφης στην Ελλαδα. Το ταξιδι μακρυ και κουραστικο. Καποια στιγμη αργα το βραδυ φτασαμε στην Ελλαδα, στη Θεσσαλονικη.
Ειμασταν στενοχωρημενοι και κυριολεκτικα στον κοσμο μας οταν γυρισαμε. Για να ειμαι ειλικρινης , εγω δε γυρισα ποτε...
Το τι ακολουθησε , θα σας πω οσο πιο συνοπτικα μπορω.
Τελη Αυγουστου φορτωσα το ποδηλατο μου στο αεροπλανο και ξαναπηγα μονος μου στην Ισλανδια για 25 μερες. 18 μερες γυρνουσα κανοντας ποδηλατο στο νησι διανυοντας συνολικα 1000 χιλιομετρα περιπου στη χερσονησο Reykjanes, στον περιφερειακο δρομο αλλα και στα Highlands ( Landmannalaugar, Eldgja κλπ.)
Μια πραγματικα μεγαλη περιπετεια που κατεληξε σε αγρια κοντρα με τα στοιχεια της φυσης με μεγαλο χαμενο φυσικα εμενα ! Για αυτο μετα απο 18 μερες αποφασισα να νοικιασω αυτοκινητο. Ειχα αλλες 7 μερες , υπερ αρκετες για να ξανακανω το γυρω του νησιου, να δω και μερη που δεν ειχα δει το Μαρτιο ! και φυσικα τον εκανα! και ηταν και παλι τέλεια ! και αυτη τη φορα με τη φορα του ρολογιου, και αρκετες φορες ειχα την αισθηση οτι καποια μερη τα εβλεπα πρωτη φορα ! αλλη εποχη και αλλη οπτικη γωνια ειναι η εξηγηση.
Δεν θα αναφερω πολλες λεπτομερειες για αυτο το ταξιδι , δε θελω να σας κουρασω αλλο.
Θα περιοριστω μοναχα σε καποια παραδειγματα που χαρακτηριζουν αυτο το ταξιδι ως αληθινη περιπετεια.
Αφηνοντας το Landmannalaugar ποδηλατωντας για να παω Eldgja, εκανα λαθος τη στροφη και εφυγα βορεια...
Ειχα χαθει και δε το ηξερα. Για 3 ωρες ημουνα σε δρομο γεματο στα περισσοτερα σημεια με μαυρη αμμο και τεφρα , και φορτωμενος με 25 κιλα βαρος πισω +5 κιλα μπροστα στο καλαθι , ενιωθα το πεταλι σα βαρια κοτρωνα ! στο μεταξυ, δεν εχω λογια για το σκηνικο και το τοπιο...
Σουρρεαλισμος.
Σε μια ταμπελα-χαρτη , που βρηκα στην αρχη μια γεφυρας , καταλαβα οτι ειχα κανει λαθος. Απογοητευτηκα πολυ, 3 ωρες χαμενες εκτος στοχου + αλλες 3 ωρες πισω για να βρω τη σωστη στροφη. Και οταν τη βρηκα , ειχα μεινει πισω 6 ποδηλατικες ωρες σε πολυ δυσκολο ταιρεν.
Μπηκα λοιπον ξανα στο σωστο δρομο, ηταν 2 το μεσημερι πλεον, και αρχισα να νιωθω σοβαρα σημαδια κοπωσης. Συνεχισα παρολα αυτα, στοχος να φτασω στο φαραγγι Εldgja με τον καταρρακτη οπου και θα διανυκτερευα, αλλωστε ηταν μοναχα 27 km ! γινεται, ειπα μεσα μου.
Οντας εμπειρος ποδηλατης με αρκετα καλη φυσικη κατασταση, αυτη η διαδρομη ηταν οτι δυσκολοτερο εχω αντιμετωπισει στη ζωη μου. Απο ενα σημειο και μετα ηταν σα να μην υπηρχε καθολου δρομος, ημουν και βαρυς και συνεχως πανω κατω με πολυ μεγαλη κλιση, συνεχως κατεβαινα και εσπρωχνα το ποδηλατο και διαπιστωσα οτι με το ζορι διενυα 4 χλμ την ωρα.
Γυρω στις 06:30, ο ηλιος αρχισε να χαμηλωνει .
Πλεον πονουσα παντου και ειχα κραμπες και στα 2 μου ποδια. Αντε λιγο ακομα...
ελεγα, θα ναι καπου 6-7 χλμ. ακομα, με νυχια και με δοντια συνεχιζα.
Απο τις 8 το πρωι ειχα συναντησει μονο ενα τζιπ και ενα τουριστικο λεωφορειο της γραμμης Landmannalaugar- Skaftafel που με προσπερασε.
Ξαφνικα ενιωσα ανεβοκατεβασμα στο πισω μερος."Οχι θεε μου σκασμενο λαστιχο τωρα", δεν ειχα κουραγιο ουτε να βγαλω τα παπουτσια μου απο τα αυτοματα πεταλια...
Σηκωθηκα ελαφρως και γυρισα να κοιταξω πισω κατω.
Aυτα που θα σας πω τωρα συνεβησαν πολυ γρηγορα.
Εν αγνοια μου, ενας ιμαντας απο τις πλαινες βαλιτσες λυθηκε και σερνοταν στον αερα και γενικως παντου. Οπως αποδειχτηκε, αγκιστρωθηκε στην αλυσιδα μου...
Πρεπει να ημουν ημιλιποθυμος στο εδαφος για κανα 10 λεπτο. ανοιξα τα ματια μου κανονικα αλλα δε μπορουσα ακομα να σηκωθω, μετα βιας να κουνηθω.
Ειχα εκσφενδονιστει πανω απο το ποδηλατο και εσκασα στο εδαφος.Ο δρομος ειχε γεμισει καλαθια, τσαντες , ιμαντες, φαγητα, σκηνες, εξαρτηματα, ρουχα κλπ , τα παντα ειχαν γινει μαλιοκουβαρα και εγω αναμεσα σε ολα αυτα. Ημουν μπρουμητα και δε μπορουσα ακομα να σηκωθω, πονουσα πολυ και χτυπησα γερα στο αριστερο γονατο. Κοντευε 7 και απλα σκεφτηκα οτι μολις μπορεσω θα σηκωθω και θα στησω τη σκηνη στην ακρη του δρομου. Και ο καιρος αγριευε ,ερχοταν βροχη.
Ομως ηθελα να μεινω λιγο ακομα μπρουμυτα κατω στο εδαφος, για να ξεκουραστω, και ημουν ετοιμος να αποκοιμηθω.
Ξυπνησα απο ενα θορυβο που εκανε ο απο μηχανης θεος-σωτηρας μου. Θορυβος απο κινητηρα φορτηγου. Εγω ακομα μπρουμητα, και αντικρυζω στο πλαι εναν γλυκητατο μεσηλικα Ισλανδο να με ρωταει χαμογελαστος" Do you need a lift " ?
Θα επανελθω συντομα
Ειμασταν στενοχωρημενοι και κυριολεκτικα στον κοσμο μας οταν γυρισαμε. Για να ειμαι ειλικρινης , εγω δε γυρισα ποτε...
Το τι ακολουθησε , θα σας πω οσο πιο συνοπτικα μπορω.
Τελη Αυγουστου φορτωσα το ποδηλατο μου στο αεροπλανο και ξαναπηγα μονος μου στην Ισλανδια για 25 μερες. 18 μερες γυρνουσα κανοντας ποδηλατο στο νησι διανυοντας συνολικα 1000 χιλιομετρα περιπου στη χερσονησο Reykjanes, στον περιφερειακο δρομο αλλα και στα Highlands ( Landmannalaugar, Eldgja κλπ.)
Μια πραγματικα μεγαλη περιπετεια που κατεληξε σε αγρια κοντρα με τα στοιχεια της φυσης με μεγαλο χαμενο φυσικα εμενα ! Για αυτο μετα απο 18 μερες αποφασισα να νοικιασω αυτοκινητο. Ειχα αλλες 7 μερες , υπερ αρκετες για να ξανακανω το γυρω του νησιου, να δω και μερη που δεν ειχα δει το Μαρτιο ! και φυσικα τον εκανα! και ηταν και παλι τέλεια ! και αυτη τη φορα με τη φορα του ρολογιου, και αρκετες φορες ειχα την αισθηση οτι καποια μερη τα εβλεπα πρωτη φορα ! αλλη εποχη και αλλη οπτικη γωνια ειναι η εξηγηση.
Δεν θα αναφερω πολλες λεπτομερειες για αυτο το ταξιδι , δε θελω να σας κουρασω αλλο.
Θα περιοριστω μοναχα σε καποια παραδειγματα που χαρακτηριζουν αυτο το ταξιδι ως αληθινη περιπετεια.
Αφηνοντας το Landmannalaugar ποδηλατωντας για να παω Eldgja, εκανα λαθος τη στροφη και εφυγα βορεια...
Ειχα χαθει και δε το ηξερα. Για 3 ωρες ημουνα σε δρομο γεματο στα περισσοτερα σημεια με μαυρη αμμο και τεφρα , και φορτωμενος με 25 κιλα βαρος πισω +5 κιλα μπροστα στο καλαθι , ενιωθα το πεταλι σα βαρια κοτρωνα ! στο μεταξυ, δεν εχω λογια για το σκηνικο και το τοπιο...
Σουρρεαλισμος.
Σε μια ταμπελα-χαρτη , που βρηκα στην αρχη μια γεφυρας , καταλαβα οτι ειχα κανει λαθος. Απογοητευτηκα πολυ, 3 ωρες χαμενες εκτος στοχου + αλλες 3 ωρες πισω για να βρω τη σωστη στροφη. Και οταν τη βρηκα , ειχα μεινει πισω 6 ποδηλατικες ωρες σε πολυ δυσκολο ταιρεν.
Μπηκα λοιπον ξανα στο σωστο δρομο, ηταν 2 το μεσημερι πλεον, και αρχισα να νιωθω σοβαρα σημαδια κοπωσης. Συνεχισα παρολα αυτα, στοχος να φτασω στο φαραγγι Εldgja με τον καταρρακτη οπου και θα διανυκτερευα, αλλωστε ηταν μοναχα 27 km ! γινεται, ειπα μεσα μου.
Οντας εμπειρος ποδηλατης με αρκετα καλη φυσικη κατασταση, αυτη η διαδρομη ηταν οτι δυσκολοτερο εχω αντιμετωπισει στη ζωη μου. Απο ενα σημειο και μετα ηταν σα να μην υπηρχε καθολου δρομος, ημουν και βαρυς και συνεχως πανω κατω με πολυ μεγαλη κλιση, συνεχως κατεβαινα και εσπρωχνα το ποδηλατο και διαπιστωσα οτι με το ζορι διενυα 4 χλμ την ωρα.
Γυρω στις 06:30, ο ηλιος αρχισε να χαμηλωνει .
Πλεον πονουσα παντου και ειχα κραμπες και στα 2 μου ποδια. Αντε λιγο ακομα...
ελεγα, θα ναι καπου 6-7 χλμ. ακομα, με νυχια και με δοντια συνεχιζα.
Απο τις 8 το πρωι ειχα συναντησει μονο ενα τζιπ και ενα τουριστικο λεωφορειο της γραμμης Landmannalaugar- Skaftafel που με προσπερασε.
Ξαφνικα ενιωσα ανεβοκατεβασμα στο πισω μερος."Οχι θεε μου σκασμενο λαστιχο τωρα", δεν ειχα κουραγιο ουτε να βγαλω τα παπουτσια μου απο τα αυτοματα πεταλια...
Σηκωθηκα ελαφρως και γυρισα να κοιταξω πισω κατω.
Aυτα που θα σας πω τωρα συνεβησαν πολυ γρηγορα.
Εν αγνοια μου, ενας ιμαντας απο τις πλαινες βαλιτσες λυθηκε και σερνοταν στον αερα και γενικως παντου. Οπως αποδειχτηκε, αγκιστρωθηκε στην αλυσιδα μου...
Πρεπει να ημουν ημιλιποθυμος στο εδαφος για κανα 10 λεπτο. ανοιξα τα ματια μου κανονικα αλλα δε μπορουσα ακομα να σηκωθω, μετα βιας να κουνηθω.
Ειχα εκσφενδονιστει πανω απο το ποδηλατο και εσκασα στο εδαφος.Ο δρομος ειχε γεμισει καλαθια, τσαντες , ιμαντες, φαγητα, σκηνες, εξαρτηματα, ρουχα κλπ , τα παντα ειχαν γινει μαλιοκουβαρα και εγω αναμεσα σε ολα αυτα. Ημουν μπρουμητα και δε μπορουσα ακομα να σηκωθω, πονουσα πολυ και χτυπησα γερα στο αριστερο γονατο. Κοντευε 7 και απλα σκεφτηκα οτι μολις μπορεσω θα σηκωθω και θα στησω τη σκηνη στην ακρη του δρομου. Και ο καιρος αγριευε ,ερχοταν βροχη.
Ομως ηθελα να μεινω λιγο ακομα μπρουμυτα κατω στο εδαφος, για να ξεκουραστω, και ημουν ετοιμος να αποκοιμηθω.
Ξυπνησα απο ενα θορυβο που εκανε ο απο μηχανης θεος-σωτηρας μου. Θορυβος απο κινητηρα φορτηγου. Εγω ακομα μπρουμητα, και αντικρυζω στο πλαι εναν γλυκητατο μεσηλικα Ισλανδο να με ρωταει χαμογελαστος" Do you need a lift " ?
Θα επανελθω συντομα
Attachments
-
204,9 KB Προβολές: 297