konstantinos36
Member
- Μηνύματα
- 56
- Likes
- 377
- Ταξίδι-Όνειρο
- Παντου
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Κεφάλαιο 2
- Κεφάλαιο 3
- Κεφάλαιο 4
- Κεφάλαιο 5
- Κεφάλαιο 6
- Κεφάλαιο 7
- Κεφάλαιο 8
- Κεφάλαιο 9
- Κεφάλαιο 10
- Κεφάλαιο 11
- Κεφάλαιο 12
- Κεφάλαιο 13
- Κεφάλαιο 14
- Κεφάλαιο 15
- Κεφάλαιο 16
- Κεφάλαιο 17
- Κεφάλαιο 18
- Κεφάλαιο 19
- Κεφάλαιο 20
- Κεφάλαιο 21
- Κεφάλαιο 22
- Κεφάλαιο 23
- Κεφάλαιο 24
- Κεφάλαιο 25
- Κεφάλαιο 26
- Κεφάλαιο 27
- Κεφάλαιο 28
- Κεφάλαιο 29
Mε τα πολλα, επεστρεψα σιγα σιγα στο Keflavik οπου ειχα αποθηκευμενο το ποδηλατο μου στο camp που προτιμουν ολοι οι ποδηλατες, στο Alex camp. Ειχα παρει το δρομο της επιστροφης στην Ελλαδα. Προσωρινης επιστροφης...
Αυτο ηταν το τριτο μου ταξιδι στην Ισλανδια. Οπως εχω αναφερει και προηγουμενως, ακολουθησε η μεταναστευση μου στη χωρα οπου και παρεμεινα για ενα χρονο. Ουσιαστικα ημουν ενας οικονομικος μεταναστης - ταξιδιωτης . Ναι , το να βρισκεσαι και μονο εκει, ειναι ενα διαρκες ταξιδι ! Τα τελευταια 2 χρονια βρισκομαι στην Ελλαδα, ο λογος που παρεμεινα ειναι οτι βρηκα δουλεια ανελπιστα, καλη δουλεια ( για μενα), και αποφασισα να παραμεινω, βλεποντας και κανοντας. Στην Ισλανδια περασα υπεροχα, ενσωματωθηκα στην κοινωνια, εμαθα σε καλουτσικο βαθμο τη γλωσσα, εκανα το ονειρο μου πραγματικοτητα με το να βρισκομαι και να ζω εκει ,εκανα πολλα, εμαθα ακομα περισσοτερα και τη θεωρω ως δευτερη πατριδα μου, για πολλους και διαφορους λογους . Και η πορτα ειναι ακομα ανοικτη, για αρκετο καιρο ακομα, που σημαινει οτι δεν ειναι διολου απιθανο στο εγγυς μελλον ή και αργοτερα να επιστρεψω και να παραμεινω οριστικα.
Επιστρεφοντας στην Ελλαδα , συνεχισα με κεκτημενη ταχυτητα να κανω αυτο που εκανα στην Ισλανδια, αυτο που μου δινει νοημα, αυτο που θελω να κανω στη ζωη μου, δηλαδη να ταξιδευω. Σε Ελλαδα και εξωτερικο. Οπουδηποτε. Παντου.
Ενδεικτικα , τα τελευταια 2 χρονια ταξιδεψα σε Ιταλια (τρις), Βελγιο, Βουλγαρια,Ισπανια, Γαλλια, Γερμανια, Ουγγαρια, Αυστρια , Κυπρο, Αιγυπτο, Ντουμπαι , Λιβανο κλπ.
Προορισμοι λιγο ως πολυ γνωστοι και χιλιοειπωμενοι , δε θα επιμεινω.
Περα ομως απο αυτα, πραγματοποιησα και καποια πολυ σημαντικα ταξιδια που εμελλε να επαναπροσδιορισουν για μενα την εννοια της περιπετειας . Ταξιδια μετα το περας των οποιων ωριμασα, αλλαξα, εξελιχθηκα, αναβαθμιστηκα, μεγαλωσα μα και "μικρυνα ".
Θα αναφερω συνοπτικα, και ισως αργοτερα ξεκινησω να γραφω για το καθενα
1) Υεμενη (Σανα'α-Βουνα Χαραζ-Σοκοτρα). Θα μπορουσα να γραψω βιβλιο με οσα ειδα μα και οσα μου συνεβησαν εκει...
Για Υεμενη, Σανα'α και Βουνα Χαραζ συμφωνω απολυτα με οτι εχει γραψει το μελος " hydronetta".
Οσον αφορα τη Σοκοτρα:
Επιστημονικη φαντασια και προιστορια συνυπαρχουν, ενας ανεγγιχτος παραδεισος προς το παρων και ελπιζω προς το μελλον. Ευχαριστω τον εαυτο μου που το εζησα αυτο. Απο τα καλυτερα πραγματα που εχουν συμβει στη ζωη μου συνολικα.
Ενα ταξιδι που απαιτει ελαχιστοποιηση του ρισκου λογω των συνθηκων αρα και πολυ προσεκτικο σχεδιασμο πριν την υλοποιηση του.
Βαθμος σωματικης δυσκολιας-φυσικης καταστασης : Μετριος
2) Αιθιοπια-Danakil Depression-Erta Ale.
Σας αρεσει να κοιμαστε καπου στην εξοχη? στρωματσαδα ή σε υπνοσακο? να ατενιζετε τα χιλιαδες αστερια και τα "πεφταστερια"?
Τι θα λεγατε να διασχισετε μια απο τις πιο αφιλοξενες περιοχες του πλανητη?
Κατα την πορεια, σας περιμενει σουρρεαλισμος. Στον τερματισμο, σας περιμενει μια αληθινη χρονομηχανη. Η γεννηση της γης μπροστα στα ματια σας, τεσσερισημιση δισεκατομμυρια χρονια πριν.
Στα ηφαιστεια του κοσμου λοιπον...
Erta Ale, μια μονιμα ενεργη λιμνη λαβας με διαμετρο 100 μετρα μπροστα στα ματια σας. Πλησιαστε οσο πιο κοντα μπορειτε, εαν μπορειτε. Ο ηχος τρομαζει, η δραστηριοτητα της λαβας σε καθηλωνει, ανυπερβλητη εικονα, οτι πιο κοντα στον αρχοντα των δακτυλιδιων. Ξεκολληστε τα ματια σας απο πανω της , εαν μπορειτε ! Εαν η κολαση ειναι περιπου ετσι, τοτε ειναι πανεμορφη !
Οσον αφορα τα χιλιαδες αστερια του ουρανου, μπορουν να περιμενουν !
Η σημαντικοτερη "διανυκτερευση " της ζωης μου !!!
Ενα ταξιδι εξαιρετικα δυσκολο, οχι για τους ελαφρα την καρδία.
Βαθμος σωματικης δυσκολιας-φυσικης καταστασης : υψηλος
3)Βενεζουελα
Delta Orinocco-Roraima-Angel Falls
Για τη Βενεζουελα και τις ανωθεν περιοχες εχουν ηδη γραφτει αρκετα στο forum, νομιζω.
Θα αρκεστω μοναχα στο εξης. Θα παρω το ρισκο και θα πω , ως προσωπικη μου ταπεινη αποψη και με καθε επιφυλαξη, οτι η Βενεζουελα ειναι απο τις πιο ομορφες χωρες της γης. Μια γοητευτικη περιπετεια χωρις σταματημο, με την οσμη της επικινδυνοτητας στο βαθος, διχως λογικη καποιες φορες...
Delta de Orinocco και εννοουμε ζω στη φυση, απο τη φυση, μαζι με τη φυση, οσο πιο κυριολεκτικα γινεται. Και εννοουμε τον αυθεντικο ορισμο αυτου που λεμε "τροπικο" και οχι παραλιες , φοινικες και mojito...
Ειναι απο τις πιο ομορφες και πιο "πρασινες" περιπετειες που εχω ζησει !
Roraima Tepui
Για να κατακτησεις τον "χαμενο κοσμο" που βρισκεται στην κορυφη του Θα χρειαστεις αναλογα απο 4 εως 6 ημερες σκληρης πεζοποριας. Μολις τα καταφερεις, θα σε κατακτησει αυτο . Πως να μη το κανει αλλωστε αφου Tepui σημαινει "το σπιτι των Θεων". Εκει θα συναντησεις σαρκοφαγα φυτα, κοιλαδες κρυσταλλων χαλαζία, γεωλογικους σχηματισμους 4,5 δισεκατομμυριων ετων (οι αρχαιοτεροι που υπαρχουν) , εκπληπτικη θεα στα διπλανα Tepuis με αμετρητους καταρρακτες , συχνα πανω απο τα συννεφα, και τοσα αλλα ! ( για του λογου το αληθες google roraima ).
Canaima Lagoon - Angel Falls
Εδω ψαχνω να βρω τι να πω, πως να εκφραστω. Θα πω μοναχα οτι πιστευω πως σε αυτο το 3ημερο-4ημερο καποιος μπορει να παρει μια γευση απο αυτο που αποκαλουμε "παραδεισο".
Προσωπικα θα ειμαι απολυτα ευχαριστημενος εαν ο παραδεισος εχει εστω και τη μιση ομορφια !
Βαθμος σωματικης δυσκολιας-φυσικης καταστασης : αρκετα υψηλός
4) Φινλανδικη Λαπωνια
Ξερω ξερω, θα μου πειτε τι το ιδιαιτερο εχεις βρει στη Φινλανδια και τη συγκαταλεγεις στα σημαντικοτερα σου ταξιδια ? μετα απο τα παραπανω ταξιδια που περιγραφεις , εχοντας ζησει στην Ισλανδια και επιπλεον ταξιδεψει σε Σουηδια και Νορβηγια που μπορεις να πεις οτι εχουν το ιδιο ή παρομοιο concept, τι αλλο σου απεμεινε για να κανει τη διαφορα?
Κι ομως μετα απο ολα αυτα, ειτε το πιστευετε ειτε οχι , θεωρω τη Φινλανδια την σημαντικοτερη και πιο δυνατη ταξιδιωτικη μου εμπειρια μεχρι στιγμης, και με διαφορά ! ουτε κι εγω το περιμενα αλλα συνεβη, και υπευθυνοι ειναι οι πρωταγωνιστες της ιστοριας!
Και εξηγουμαι ,
Η φινλανδια ειναι μια σχετικα γνωστη χωρα, πολλοι εχουν παει και υπαρχουν αρκετες ιστοριες γραμμενες στο φορουμ. Καποιες φορες ομως δεν εχει τοσο σημασια που πας αλλα τί κανεις εκει που πας ! και μερικες φορες αυτο το "κατι" αποδυκνυεται αιφνιδιαστικά ξεχωριστο.
Ιδου το σεναριο :
Τελη Μαρτιου κοινοτητα Kittila-Φινλανδικη Λαπωνια, 250 χιλιομετρα βορεια του Αρκτικου κυκλου.
Ηταν ενας Ελληνας, ενας Ελβετος και 3 Γερμανοι. Α, ηταν και 25 αξιολατρευτα, γλυκήτατα και πανεμορφα Huskies Αλασκας !!! οι πρωταγωνιστες της ιστοριας !
Αυτη η ομαδα ξεκινησε ενα expedition.
Για τις επομενες 5 ημερες ,ο καθενας μας ειχε το δικο του ελκηθρο και τη δικη του ομαδα Huskies για την οποια ειμασταν υπευθυνοι. Καθε μερα καλυπταμε μια αποσταση 60-70 χιλιομετρων . Αυτο συνεπαγεται τουλαχιστον 5-6 ωρες επανω στο ελκηθρο . Το σκηνικο : ενα μετρο χιονι παντου, οι 4 πρωτες μερες σε απολυτη απνοια και λαμπερο ηλιο στους -2 βαθμους κελσιου τη μερα, -15 τη νυχτα. Η πεμπτη μερα με βαρια χιονοπτωση, φρεσκο χιονι , αλλο τοπιο και αλλη αισθηση πανω στο ελκηθρο. Οι διαδρομες ηταν σε πεδιαδες και βουνα, σε δασικους δρομους και κλειστα μονοπατια μεσα στο συνηθως πυκνο δασος, απιστευτη η οδηγικη αισθηση πανω στο ελκηθρο, ξαφνικα βρισκομασταν να τρεχουμε πανω απο παγωμενες λιμνες και ποταμια ! αλλοτε πολυ γρηγορα, αλλοτε πιο αργα σε τεχνικα περασματα, ανηφορες οπου βοηθαμε την ομαδα ,ερχεται κατηφορα , προσοχη στην αγκυρα , στα φρενα , ετοιμαστητε για πετάγματα, ισορροπηστε, δωστε τα σωστα παραγγελματα στα σκυλια, προσεξτε τα, φροντιστε τα και σεβαστειτε τα !
Το αξιζουν και με το παραπανω, διοτι αυτα μεταφερουν εκτος απο την τροφη τους, εμας, την τροφη μας, τον εξοπλισμο μας και το ελκηθρο ( το οποιο ειναι πολυ βαρυ).
Τα σκυλια ηταν απολυτως φιλικα και στα μικρα διαλλειματα κατα τη διαδρομη ο καθενας απο εμας τους οδηγους γινοταν ενα κουβαρι με τα σκυλια της ομαδας του.
Στον προορισμο μας φταναμε νωρις το απογεμα. Ηταν μια ομορφη ξυλινη καλυβα στο δασος με τα απολυτως απαραιτητα,χωρις ρευμα, νερο φερναμε σε κουβαδες απο ενα παγωμενο πηγαδι ή απο την επικειμενη λιμνη σπαζοντας τον παγο με ειδικο καμακι. Υπηρχε σπιτακι - ξυλουργειο οπου κοβαμε ξυλα για τη σομπα ή το τζακι, ειχαμε σπιτακι με σαουνα και ντουζ, ιδιομορφη τουαλετα αλλα λειτουργικη, ειδικες κατασκευες για να πεταξουμε το ακαθαρτο νερο και τη σταχτη. Για μαγειρεμα υγραεριο. Σημα τηλεφωνου και ιντερνετ ουτε για αστειο. Και δε μου ελλειψε καθολου μα καθολου.
Ο Mato και ο Vargo, o λυκος, ητανε οι 2 αρχηγοι μπροστα. Ακολουθουσαν η Ural και η Alva , το γλυκο μου το κοριτσι !
Μετα απο τις διαφορες εργασιες και το ελαφρυ μεσημεριανο-απογευματινο, ταιζαμε τα σκυλια και μετα μεναμε εξω μαζι τους αρκετη ωρα για χαδια αγκαλιες και φιλια !
Καποια στιγμη εξερευνουσαμε την γυρω περιοχη, πηγαιναμε για ψαρεμα στον παγο, χαλαρωναμε με μια ζεστη σοκολατα ή καφε κλπ.
Ακολουθουσε το βραδυνο , και επειτα ειχαμε τοσα πολλα και ενδιαφεροντα να πουμε απο οσα μας συνεβησαν κατα τη διαρκεια του ταξιδιου. Δε μπορω να ξεχασω την εκφραση και τον απολυτο ενθουσιασμο στα ματια του καθενος απο εμας κατα την αφηγηση ! αυθεντικη αισθηση περιπετειας, πολυ κεφι, τρελο γελιο, μια δεμενη ομαδα.
Το πολυ μεχρι τις 10 η ωρα πεφταμε για υπνο με την εξωτερικη θερμοκρασια στους -10 και παει λεγοντας, και την κουραση να βγαινει για τα καλα...
Τη νυχτα δεν ακουγοταν ποτε οποιοσδηποτε ηχος, ουτε ρευμα ουτε φωτα, κανενας θορυβος απο οποιοδηποτε οχημα, απο οποιαδηποτε συσκευη.Τιποτα απολυτως. Ο ορισμος της απολυτης σιωπης και της απουσιας "πολιτισμου" για 5 ολοκληρες ημερες και αυτο δε το εχω συναντησει πουθενα αλλου. Το μονο που διεκοπτε τη σιωπη 1 φορα καθε βραδυ ηταν ο leader μου ο Vargo, ο οποιος μεταμορφωνοταν σε λυκο συμπαρασυροντας και τους υπολοιπους 23...
Απεριγραπτο...
Την επομενη μερα ξυπνουσαμε νωρις, περναμε πρωινο , ταιζαμε τα σκυλια, ετοιμαζομασταν και σιγα σιγα ετοιμαζαμε ο καθενας τη δικη του ομαδα για την πρωινη εκκινηση, την αδρεναλινη της οποιας θεωρω εφαμιλλη ή και ανωτερη της εκκινησης της φορμουλα 1 !!! τα σκυλια το πρωι ηταν πολυ δυνατα με τρελη διαθεση για πολυ τρεξιμο !
Καθε μερα ακολουθουσαμε αλλη διαδρομη και μεναμε σε διαφορετικη καλυβα στο δασος, οπως και η επομενη μερα ηταν διαφορετικη απο την προηγουμενη. Αλλος καιρος, αλλες καιρικες συνθηκες, αλλο ταιρεν, αλλο τοπιο, αλλες ταχυτητες, αλλα απροοπτα κλπ. Αδυνατον να βαρεθεις σε αυτο το ταξιδι, και το παραμικρο δευτερολεπτο αξιζε ! μεταξυ αλλων, κατι που δε μπορω να ξεχασω ειναι οταν κατα τη διαρκεια της διαδρομης καναμε διαλλειματα , ημουν πεσμενος κατω στο χιονι με τα 4 σκυλια ξαπλωμενα επανω μου...
Γενικα, ειναι η πρωτη φορα που ενιωθα πως ζουσα κατι τοσο υπεροχο και αντι να τελειωσει γρηγορα, οπως εχουμε συνηθως την αισθηση για τα ωραια πραγματα, εμενα μου φανηκε αιωνας ! δε μου εχει ξανασυμβει !
Ειχα και ενα Bonus !
Θα επρεπε να βρει πολυ κουραγιο οποιος μετα τις 11 ηθελε να βγει εξω και να κυνηγησει το Βορειο Σελας...
To εκανα την τριτη νυχτα του ταξιδιου και ημουν παρα μα παρα πολυ τυχερος !
Συνεβη λοιπον το εξης :
Σάββατο 2 Απριλίου,
Η φύση είναι γενναιόδωρη και η νυχτα μας χαρίζει αδιανόητη ομορφιά με την εμφάνιση εντυπωσιακού Σέλαος, φωτιά ο ουρανός σε ενα ατελείωτο παιχνίδι αισθήσεων, αρμονίας, κίνησεως και εναλλαγής χρωμάτων. Την ίδια στιγμή, στο μουσικό κομμάτι, ακούγεται το "Peter and the wolf" - Sergei Prokofiev - σε εκτέλεση 24άρων Huskies-σολίστ οι οποιοι μεταμορφώνονται σε λύκους, κυριαρχούν, διαλύουν την απόλυτη σιωπή...
Μαγική παράσταση, διακεκριμένη θέση, το θέατρο των ονείρων!
Kiitos !!!
Οταν τελειωσε το 5ημερο με τα Huskies επιστρεψαμε στο σαλε στη βαση της εταιριας. Την επομενη μερα καναμε μια διαδρομη 80 χιλιομετρα με τα snowmobile , πολυ καλο δε λεω , ολοι ομως συμφωνησαμε πως τιποτα δε συγκρινεται με τα 300 χιλιομετρα που καλυψαμε και με την περιπετεια που ζησαμε μαζι με τους τετραποδους φιλους μας. Μεταξυ πολλων πραγματων, το απιστευτο δεσιμο που αποκτησαμε με τα huskies οσο διηρκησε αυτη η περιπετεια, οσο και η παντελης απουσια "πολιτισμου", ειναι τα 2 κυριοτερα στοιχεια που κατεστησαν αυτο το ταξιδι το ωραιοτερο της ζωης μου και ενα απο τα ωραιοτερα πραγματα που μου εχουν συμβει.
Αυτο το ταξιδι ειναι καταλληλο για οποιον θελει να ζησει μια εντονη, δυνατη, ξεχωριστη και επιπλεον αυθεντικη , γεματη αδρεναλινη περιπετεια με προτογνωρα συναισθηματα.
Βαθμος σωματικης δυσκολιας-φυσικης καταστασης : ιδιαιτερα υψηλος
Συγνωμη αν σας κουρασα , οπως και για το γεγονος οτι στο Forum της Ισλανδιας αναφερθηκα σε αλλα ταξιδια, ισως λιγακι εκτεταμενα. Παρασυρθηκα ! μα ειδικα για τη Φινλανδια, οσο και να σας φαινεται οτι το παρατραβηξα , πιστεψτε με , ημουν πολυ περιληπτικος !
Αυτο το ταξιδι εχει και αλλα πολλα κεφάλαια, και θα μπορουσα να γραψω οσα εγραψα επι 100 τουλαχιστον !
Ισως να ανοιξω καποια στιγμη καποια τοπικ αναφερομενος ξεχωριστα στην καθε χωρα που προανεφερα.
Μεχρι τοτε, να ειστε ολοι καλα, να εχετε υγεια , να κανετε ταξιδια, ταξιδια μακρινα, δυσπροσιτα, παντου...
Αυτο ηταν το τριτο μου ταξιδι στην Ισλανδια. Οπως εχω αναφερει και προηγουμενως, ακολουθησε η μεταναστευση μου στη χωρα οπου και παρεμεινα για ενα χρονο. Ουσιαστικα ημουν ενας οικονομικος μεταναστης - ταξιδιωτης . Ναι , το να βρισκεσαι και μονο εκει, ειναι ενα διαρκες ταξιδι ! Τα τελευταια 2 χρονια βρισκομαι στην Ελλαδα, ο λογος που παρεμεινα ειναι οτι βρηκα δουλεια ανελπιστα, καλη δουλεια ( για μενα), και αποφασισα να παραμεινω, βλεποντας και κανοντας. Στην Ισλανδια περασα υπεροχα, ενσωματωθηκα στην κοινωνια, εμαθα σε καλουτσικο βαθμο τη γλωσσα, εκανα το ονειρο μου πραγματικοτητα με το να βρισκομαι και να ζω εκει ,εκανα πολλα, εμαθα ακομα περισσοτερα και τη θεωρω ως δευτερη πατριδα μου, για πολλους και διαφορους λογους . Και η πορτα ειναι ακομα ανοικτη, για αρκετο καιρο ακομα, που σημαινει οτι δεν ειναι διολου απιθανο στο εγγυς μελλον ή και αργοτερα να επιστρεψω και να παραμεινω οριστικα.
Επιστρεφοντας στην Ελλαδα , συνεχισα με κεκτημενη ταχυτητα να κανω αυτο που εκανα στην Ισλανδια, αυτο που μου δινει νοημα, αυτο που θελω να κανω στη ζωη μου, δηλαδη να ταξιδευω. Σε Ελλαδα και εξωτερικο. Οπουδηποτε. Παντου.
Ενδεικτικα , τα τελευταια 2 χρονια ταξιδεψα σε Ιταλια (τρις), Βελγιο, Βουλγαρια,Ισπανια, Γαλλια, Γερμανια, Ουγγαρια, Αυστρια , Κυπρο, Αιγυπτο, Ντουμπαι , Λιβανο κλπ.
Προορισμοι λιγο ως πολυ γνωστοι και χιλιοειπωμενοι , δε θα επιμεινω.
Περα ομως απο αυτα, πραγματοποιησα και καποια πολυ σημαντικα ταξιδια που εμελλε να επαναπροσδιορισουν για μενα την εννοια της περιπετειας . Ταξιδια μετα το περας των οποιων ωριμασα, αλλαξα, εξελιχθηκα, αναβαθμιστηκα, μεγαλωσα μα και "μικρυνα ".
Θα αναφερω συνοπτικα, και ισως αργοτερα ξεκινησω να γραφω για το καθενα
1) Υεμενη (Σανα'α-Βουνα Χαραζ-Σοκοτρα). Θα μπορουσα να γραψω βιβλιο με οσα ειδα μα και οσα μου συνεβησαν εκει...
Για Υεμενη, Σανα'α και Βουνα Χαραζ συμφωνω απολυτα με οτι εχει γραψει το μελος " hydronetta".
Οσον αφορα τη Σοκοτρα:
Επιστημονικη φαντασια και προιστορια συνυπαρχουν, ενας ανεγγιχτος παραδεισος προς το παρων και ελπιζω προς το μελλον. Ευχαριστω τον εαυτο μου που το εζησα αυτο. Απο τα καλυτερα πραγματα που εχουν συμβει στη ζωη μου συνολικα.
Ενα ταξιδι που απαιτει ελαχιστοποιηση του ρισκου λογω των συνθηκων αρα και πολυ προσεκτικο σχεδιασμο πριν την υλοποιηση του.
Βαθμος σωματικης δυσκολιας-φυσικης καταστασης : Μετριος
2) Αιθιοπια-Danakil Depression-Erta Ale.
Σας αρεσει να κοιμαστε καπου στην εξοχη? στρωματσαδα ή σε υπνοσακο? να ατενιζετε τα χιλιαδες αστερια και τα "πεφταστερια"?
Τι θα λεγατε να διασχισετε μια απο τις πιο αφιλοξενες περιοχες του πλανητη?
Κατα την πορεια, σας περιμενει σουρρεαλισμος. Στον τερματισμο, σας περιμενει μια αληθινη χρονομηχανη. Η γεννηση της γης μπροστα στα ματια σας, τεσσερισημιση δισεκατομμυρια χρονια πριν.
Στα ηφαιστεια του κοσμου λοιπον...
Erta Ale, μια μονιμα ενεργη λιμνη λαβας με διαμετρο 100 μετρα μπροστα στα ματια σας. Πλησιαστε οσο πιο κοντα μπορειτε, εαν μπορειτε. Ο ηχος τρομαζει, η δραστηριοτητα της λαβας σε καθηλωνει, ανυπερβλητη εικονα, οτι πιο κοντα στον αρχοντα των δακτυλιδιων. Ξεκολληστε τα ματια σας απο πανω της , εαν μπορειτε ! Εαν η κολαση ειναι περιπου ετσι, τοτε ειναι πανεμορφη !
Οσον αφορα τα χιλιαδες αστερια του ουρανου, μπορουν να περιμενουν !
Η σημαντικοτερη "διανυκτερευση " της ζωης μου !!!
Ενα ταξιδι εξαιρετικα δυσκολο, οχι για τους ελαφρα την καρδία.
Βαθμος σωματικης δυσκολιας-φυσικης καταστασης : υψηλος
3)Βενεζουελα
Delta Orinocco-Roraima-Angel Falls
Για τη Βενεζουελα και τις ανωθεν περιοχες εχουν ηδη γραφτει αρκετα στο forum, νομιζω.
Θα αρκεστω μοναχα στο εξης. Θα παρω το ρισκο και θα πω , ως προσωπικη μου ταπεινη αποψη και με καθε επιφυλαξη, οτι η Βενεζουελα ειναι απο τις πιο ομορφες χωρες της γης. Μια γοητευτικη περιπετεια χωρις σταματημο, με την οσμη της επικινδυνοτητας στο βαθος, διχως λογικη καποιες φορες...
Delta de Orinocco και εννοουμε ζω στη φυση, απο τη φυση, μαζι με τη φυση, οσο πιο κυριολεκτικα γινεται. Και εννοουμε τον αυθεντικο ορισμο αυτου που λεμε "τροπικο" και οχι παραλιες , φοινικες και mojito...
Ειναι απο τις πιο ομορφες και πιο "πρασινες" περιπετειες που εχω ζησει !
Roraima Tepui
Για να κατακτησεις τον "χαμενο κοσμο" που βρισκεται στην κορυφη του Θα χρειαστεις αναλογα απο 4 εως 6 ημερες σκληρης πεζοποριας. Μολις τα καταφερεις, θα σε κατακτησει αυτο . Πως να μη το κανει αλλωστε αφου Tepui σημαινει "το σπιτι των Θεων". Εκει θα συναντησεις σαρκοφαγα φυτα, κοιλαδες κρυσταλλων χαλαζία, γεωλογικους σχηματισμους 4,5 δισεκατομμυριων ετων (οι αρχαιοτεροι που υπαρχουν) , εκπληπτικη θεα στα διπλανα Tepuis με αμετρητους καταρρακτες , συχνα πανω απο τα συννεφα, και τοσα αλλα ! ( για του λογου το αληθες google roraima ).
Canaima Lagoon - Angel Falls
Εδω ψαχνω να βρω τι να πω, πως να εκφραστω. Θα πω μοναχα οτι πιστευω πως σε αυτο το 3ημερο-4ημερο καποιος μπορει να παρει μια γευση απο αυτο που αποκαλουμε "παραδεισο".
Προσωπικα θα ειμαι απολυτα ευχαριστημενος εαν ο παραδεισος εχει εστω και τη μιση ομορφια !
Βαθμος σωματικης δυσκολιας-φυσικης καταστασης : αρκετα υψηλός
4) Φινλανδικη Λαπωνια
Ξερω ξερω, θα μου πειτε τι το ιδιαιτερο εχεις βρει στη Φινλανδια και τη συγκαταλεγεις στα σημαντικοτερα σου ταξιδια ? μετα απο τα παραπανω ταξιδια που περιγραφεις , εχοντας ζησει στην Ισλανδια και επιπλεον ταξιδεψει σε Σουηδια και Νορβηγια που μπορεις να πεις οτι εχουν το ιδιο ή παρομοιο concept, τι αλλο σου απεμεινε για να κανει τη διαφορα?
Κι ομως μετα απο ολα αυτα, ειτε το πιστευετε ειτε οχι , θεωρω τη Φινλανδια την σημαντικοτερη και πιο δυνατη ταξιδιωτικη μου εμπειρια μεχρι στιγμης, και με διαφορά ! ουτε κι εγω το περιμενα αλλα συνεβη, και υπευθυνοι ειναι οι πρωταγωνιστες της ιστοριας!
Και εξηγουμαι ,
Η φινλανδια ειναι μια σχετικα γνωστη χωρα, πολλοι εχουν παει και υπαρχουν αρκετες ιστοριες γραμμενες στο φορουμ. Καποιες φορες ομως δεν εχει τοσο σημασια που πας αλλα τί κανεις εκει που πας ! και μερικες φορες αυτο το "κατι" αποδυκνυεται αιφνιδιαστικά ξεχωριστο.
Ιδου το σεναριο :
Τελη Μαρτιου κοινοτητα Kittila-Φινλανδικη Λαπωνια, 250 χιλιομετρα βορεια του Αρκτικου κυκλου.
Ηταν ενας Ελληνας, ενας Ελβετος και 3 Γερμανοι. Α, ηταν και 25 αξιολατρευτα, γλυκήτατα και πανεμορφα Huskies Αλασκας !!! οι πρωταγωνιστες της ιστοριας !
Αυτη η ομαδα ξεκινησε ενα expedition.
Για τις επομενες 5 ημερες ,ο καθενας μας ειχε το δικο του ελκηθρο και τη δικη του ομαδα Huskies για την οποια ειμασταν υπευθυνοι. Καθε μερα καλυπταμε μια αποσταση 60-70 χιλιομετρων . Αυτο συνεπαγεται τουλαχιστον 5-6 ωρες επανω στο ελκηθρο . Το σκηνικο : ενα μετρο χιονι παντου, οι 4 πρωτες μερες σε απολυτη απνοια και λαμπερο ηλιο στους -2 βαθμους κελσιου τη μερα, -15 τη νυχτα. Η πεμπτη μερα με βαρια χιονοπτωση, φρεσκο χιονι , αλλο τοπιο και αλλη αισθηση πανω στο ελκηθρο. Οι διαδρομες ηταν σε πεδιαδες και βουνα, σε δασικους δρομους και κλειστα μονοπατια μεσα στο συνηθως πυκνο δασος, απιστευτη η οδηγικη αισθηση πανω στο ελκηθρο, ξαφνικα βρισκομασταν να τρεχουμε πανω απο παγωμενες λιμνες και ποταμια ! αλλοτε πολυ γρηγορα, αλλοτε πιο αργα σε τεχνικα περασματα, ανηφορες οπου βοηθαμε την ομαδα ,ερχεται κατηφορα , προσοχη στην αγκυρα , στα φρενα , ετοιμαστητε για πετάγματα, ισορροπηστε, δωστε τα σωστα παραγγελματα στα σκυλια, προσεξτε τα, φροντιστε τα και σεβαστειτε τα !
Το αξιζουν και με το παραπανω, διοτι αυτα μεταφερουν εκτος απο την τροφη τους, εμας, την τροφη μας, τον εξοπλισμο μας και το ελκηθρο ( το οποιο ειναι πολυ βαρυ).
Τα σκυλια ηταν απολυτως φιλικα και στα μικρα διαλλειματα κατα τη διαδρομη ο καθενας απο εμας τους οδηγους γινοταν ενα κουβαρι με τα σκυλια της ομαδας του.
Στον προορισμο μας φταναμε νωρις το απογεμα. Ηταν μια ομορφη ξυλινη καλυβα στο δασος με τα απολυτως απαραιτητα,χωρις ρευμα, νερο φερναμε σε κουβαδες απο ενα παγωμενο πηγαδι ή απο την επικειμενη λιμνη σπαζοντας τον παγο με ειδικο καμακι. Υπηρχε σπιτακι - ξυλουργειο οπου κοβαμε ξυλα για τη σομπα ή το τζακι, ειχαμε σπιτακι με σαουνα και ντουζ, ιδιομορφη τουαλετα αλλα λειτουργικη, ειδικες κατασκευες για να πεταξουμε το ακαθαρτο νερο και τη σταχτη. Για μαγειρεμα υγραεριο. Σημα τηλεφωνου και ιντερνετ ουτε για αστειο. Και δε μου ελλειψε καθολου μα καθολου.
Ο Mato και ο Vargo, o λυκος, ητανε οι 2 αρχηγοι μπροστα. Ακολουθουσαν η Ural και η Alva , το γλυκο μου το κοριτσι !
Μετα απο τις διαφορες εργασιες και το ελαφρυ μεσημεριανο-απογευματινο, ταιζαμε τα σκυλια και μετα μεναμε εξω μαζι τους αρκετη ωρα για χαδια αγκαλιες και φιλια !
Καποια στιγμη εξερευνουσαμε την γυρω περιοχη, πηγαιναμε για ψαρεμα στον παγο, χαλαρωναμε με μια ζεστη σοκολατα ή καφε κλπ.
Ακολουθουσε το βραδυνο , και επειτα ειχαμε τοσα πολλα και ενδιαφεροντα να πουμε απο οσα μας συνεβησαν κατα τη διαρκεια του ταξιδιου. Δε μπορω να ξεχασω την εκφραση και τον απολυτο ενθουσιασμο στα ματια του καθενος απο εμας κατα την αφηγηση ! αυθεντικη αισθηση περιπετειας, πολυ κεφι, τρελο γελιο, μια δεμενη ομαδα.
Το πολυ μεχρι τις 10 η ωρα πεφταμε για υπνο με την εξωτερικη θερμοκρασια στους -10 και παει λεγοντας, και την κουραση να βγαινει για τα καλα...
Τη νυχτα δεν ακουγοταν ποτε οποιοσδηποτε ηχος, ουτε ρευμα ουτε φωτα, κανενας θορυβος απο οποιοδηποτε οχημα, απο οποιαδηποτε συσκευη.Τιποτα απολυτως. Ο ορισμος της απολυτης σιωπης και της απουσιας "πολιτισμου" για 5 ολοκληρες ημερες και αυτο δε το εχω συναντησει πουθενα αλλου. Το μονο που διεκοπτε τη σιωπη 1 φορα καθε βραδυ ηταν ο leader μου ο Vargo, ο οποιος μεταμορφωνοταν σε λυκο συμπαρασυροντας και τους υπολοιπους 23...
Απεριγραπτο...
Την επομενη μερα ξυπνουσαμε νωρις, περναμε πρωινο , ταιζαμε τα σκυλια, ετοιμαζομασταν και σιγα σιγα ετοιμαζαμε ο καθενας τη δικη του ομαδα για την πρωινη εκκινηση, την αδρεναλινη της οποιας θεωρω εφαμιλλη ή και ανωτερη της εκκινησης της φορμουλα 1 !!! τα σκυλια το πρωι ηταν πολυ δυνατα με τρελη διαθεση για πολυ τρεξιμο !
Καθε μερα ακολουθουσαμε αλλη διαδρομη και μεναμε σε διαφορετικη καλυβα στο δασος, οπως και η επομενη μερα ηταν διαφορετικη απο την προηγουμενη. Αλλος καιρος, αλλες καιρικες συνθηκες, αλλο ταιρεν, αλλο τοπιο, αλλες ταχυτητες, αλλα απροοπτα κλπ. Αδυνατον να βαρεθεις σε αυτο το ταξιδι, και το παραμικρο δευτερολεπτο αξιζε ! μεταξυ αλλων, κατι που δε μπορω να ξεχασω ειναι οταν κατα τη διαρκεια της διαδρομης καναμε διαλλειματα , ημουν πεσμενος κατω στο χιονι με τα 4 σκυλια ξαπλωμενα επανω μου...
Γενικα, ειναι η πρωτη φορα που ενιωθα πως ζουσα κατι τοσο υπεροχο και αντι να τελειωσει γρηγορα, οπως εχουμε συνηθως την αισθηση για τα ωραια πραγματα, εμενα μου φανηκε αιωνας ! δε μου εχει ξανασυμβει !
Ειχα και ενα Bonus !
Θα επρεπε να βρει πολυ κουραγιο οποιος μετα τις 11 ηθελε να βγει εξω και να κυνηγησει το Βορειο Σελας...
To εκανα την τριτη νυχτα του ταξιδιου και ημουν παρα μα παρα πολυ τυχερος !
Συνεβη λοιπον το εξης :
Σάββατο 2 Απριλίου,
Η φύση είναι γενναιόδωρη και η νυχτα μας χαρίζει αδιανόητη ομορφιά με την εμφάνιση εντυπωσιακού Σέλαος, φωτιά ο ουρανός σε ενα ατελείωτο παιχνίδι αισθήσεων, αρμονίας, κίνησεως και εναλλαγής χρωμάτων. Την ίδια στιγμή, στο μουσικό κομμάτι, ακούγεται το "Peter and the wolf" - Sergei Prokofiev - σε εκτέλεση 24άρων Huskies-σολίστ οι οποιοι μεταμορφώνονται σε λύκους, κυριαρχούν, διαλύουν την απόλυτη σιωπή...
Μαγική παράσταση, διακεκριμένη θέση, το θέατρο των ονείρων!
Kiitos !!!
Οταν τελειωσε το 5ημερο με τα Huskies επιστρεψαμε στο σαλε στη βαση της εταιριας. Την επομενη μερα καναμε μια διαδρομη 80 χιλιομετρα με τα snowmobile , πολυ καλο δε λεω , ολοι ομως συμφωνησαμε πως τιποτα δε συγκρινεται με τα 300 χιλιομετρα που καλυψαμε και με την περιπετεια που ζησαμε μαζι με τους τετραποδους φιλους μας. Μεταξυ πολλων πραγματων, το απιστευτο δεσιμο που αποκτησαμε με τα huskies οσο διηρκησε αυτη η περιπετεια, οσο και η παντελης απουσια "πολιτισμου", ειναι τα 2 κυριοτερα στοιχεια που κατεστησαν αυτο το ταξιδι το ωραιοτερο της ζωης μου και ενα απο τα ωραιοτερα πραγματα που μου εχουν συμβει.
Αυτο το ταξιδι ειναι καταλληλο για οποιον θελει να ζησει μια εντονη, δυνατη, ξεχωριστη και επιπλεον αυθεντικη , γεματη αδρεναλινη περιπετεια με προτογνωρα συναισθηματα.
Βαθμος σωματικης δυσκολιας-φυσικης καταστασης : ιδιαιτερα υψηλος
Συγνωμη αν σας κουρασα , οπως και για το γεγονος οτι στο Forum της Ισλανδιας αναφερθηκα σε αλλα ταξιδια, ισως λιγακι εκτεταμενα. Παρασυρθηκα ! μα ειδικα για τη Φινλανδια, οσο και να σας φαινεται οτι το παρατραβηξα , πιστεψτε με , ημουν πολυ περιληπτικος !
Αυτο το ταξιδι εχει και αλλα πολλα κεφάλαια, και θα μπορουσα να γραψω οσα εγραψα επι 100 τουλαχιστον !
Ισως να ανοιξω καποια στιγμη καποια τοπικ αναφερομενος ξεχωριστα στην καθε χωρα που προανεφερα.
Μεχρι τοτε, να ειστε ολοι καλα, να εχετε υγεια , να κανετε ταξιδια, ταξιδια μακρινα, δυσπροσιτα, παντου...
