saudade
Member
- Μηνύματα
- 62
- Likes
- 630
Ημέρα 2
Αφού χαιρετήσαμε τον φίλο μας Jonna, ιδιοκτήτη του guesthouse, κατευθυνθήκαμε για το Hveragerdi. Εκεί θα κάναμε πεζοπορία 3 km.
Η πεζοπορία ήταν σχετικά εύκολη. Υπήρχαν όμως και σημεία στενά, με πάγο και γκρεμό που πήγαινες σχεδόν μπουσουλώντας... Εντάξει, μόνο εγώ πήγαινα μπουσουλώντας. Μην ξεχνάτε ότι έχω ακροφοβία...
Φτάσαμε. Περάσαμε το μαρτύριο του να ξεντυθείς, βουτήξαμε και λιώσαμε. Είναι πολύ όμορφη η αίσθηση του να κάνεις καυτό μπάνιο στη μέση του πουθενά έχοντας γύρω σου ένα τοπίο καλυμμένο από χιόνι. Όταν βγήκαμε πατούσαμε στο χιόνι και δεν νιώθαμε τίποτα.
Ανανεωμένοι πήραμε τον δρόμο της επιστροφής. Αν και διαμονή είχαμε κλείσει σε ένα ξύλινο σπιτάκι μιας φάρμας στο Arabaer, οδηγήσαμε λίγο πιο μακριά να δούμε τον Seljalandsfoss. Αυτό έγινε για να ελαφρύνουμε το πρόγραμμα της επόμενης ημέρας. Ωραίος καταρράκτης και τα χιόνια τον ομόρφαιναν περισσότερο. Είναι από τους λίγους καταρράκτες που μπορείς να πας κι από πίσω τους. Περιττό ν' αναφέρω πως όταν κάποιος πλησιάζει τους καταρράκτες πρέπει να φοράει αδιάβροχο, αν δεν θέλει να καταλήξει παγάκι.
Στα 300m πιο δίπλα είναι ένας από τους ομορφότερους καταρράκτες κατά τη γνώμη μου. Ίσως ο αγαπημένος μου, όπως και πολλών άλλων. Ο Gljufrabui που πέφτει μέσα σε μια σπηλιά! Η είσοδος του είναι από ένα άνοιγμα σε ένα βράχο από όπου βγαίνει ένα ποταμάκι. Είναι τέτοια η ορμή του καταρράκτη που σε συνδυασμό με τον κλειστό χώρο σε κάνουν να νιώθεις κυριολεκτικά δέος! Ανεβαίνουν οι παλμοί σου και βρίσκεσαι σε υπερένταση! Δυστυχώς δεν έχουμε φωτογραφίες. Κανείς δεν ήθελε να βγάλει τη φωτογραφική του εκεί μέσα.
Επιστροφή στη φάρμα. Συνέχεια ματιές στο κινητό για την ενημέρωση πρόγνωσης του σέλαος. Αν χθες είχαμε μια πιθανότητα να το δούμε σήμερα δεν είχαμε καμία.
Σημείωση: Η πρόγνωση καιρού των Ισλανδών ήταν σε πολύ μεγάλο βαθμό αξιόπιστη.
Η κλίμακα για το σέλας είναι από 0 έως 9. Συνήθως (εκτός καλοκαριού) είναι 2 που σημαίνει ότι παίζει να εμφανιστεί αλλά μην το πολυπιστέψεις. Σήμερα λοιπόν έφτασε στο 0!!
Η Sophie πολύ φιλική μας έβαλε στο σπιτάκι μας. Τι ρωτάμε αν έχει ακούσει κάτι για το σέλας. Μήπως ρε παιδί μου συμβουλεύεται άλλο site. Τα ίδια κι αυτή, σήμερα παιδιά δεν έχετε καμία πιθανότητα.
Με σείρα προτεραιότητας για μπάνιο.
Πρω!
Δε!
Τρι!
Πάλι εγώ τελευταίος??
Τελειώναμε το φαγητό μας. Μακαρόνια με σάλτσα. Ήμουν σε σκέψη να βάλω το τρίτο πιάτο. Ξάφνου κάποιος χτυπάει δυνατά την πόρτα. Ξαφνιαστήκαμε. Δεν περιμέναμε επισκέψεις τόσο αργά. Ήταν η Sophie και μας φωνάζει: The northern lights are here!
Τρελαθήκαμε, βγήκαμε όπως ήμασταν έξω. Αυτό που είδαμε ήταν κάτι σαν άσπρο μακρύ σύννεφο στον ορίζοντα. Ήταν εμφανές ότι ήταν μικρής κλίμακας. Στη συνέχεια ανέβαινε σιγά σιγά. Εμφανίστηκε και μια γραμμή ακριβώς πάνω μας που τόνιζε την σφαιρικότητα της γης, σαν τόξο. Το σύννεφο στον ορίζοντα άλλαζε συνεχώς σχήματα άλλα δεν ανέβαινε πολύ ψηλά. Ήμασταν κατενθουσιασμένοι που η τύχη μας έκανε τη χάρη και το είδαμε έστω και σε τέτοια κλίμακα.
Αφού χαιρετήσαμε τον φίλο μας Jonna, ιδιοκτήτη του guesthouse, κατευθυνθήκαμε για το Hveragerdi. Εκεί θα κάναμε πεζοπορία 3 km.
Η πεζοπορία ήταν σχετικά εύκολη. Υπήρχαν όμως και σημεία στενά, με πάγο και γκρεμό που πήγαινες σχεδόν μπουσουλώντας... Εντάξει, μόνο εγώ πήγαινα μπουσουλώντας. Μην ξεχνάτε ότι έχω ακροφοβία...
Φτάσαμε. Περάσαμε το μαρτύριο του να ξεντυθείς, βουτήξαμε και λιώσαμε. Είναι πολύ όμορφη η αίσθηση του να κάνεις καυτό μπάνιο στη μέση του πουθενά έχοντας γύρω σου ένα τοπίο καλυμμένο από χιόνι. Όταν βγήκαμε πατούσαμε στο χιόνι και δεν νιώθαμε τίποτα.
Ανανεωμένοι πήραμε τον δρόμο της επιστροφής. Αν και διαμονή είχαμε κλείσει σε ένα ξύλινο σπιτάκι μιας φάρμας στο Arabaer, οδηγήσαμε λίγο πιο μακριά να δούμε τον Seljalandsfoss. Αυτό έγινε για να ελαφρύνουμε το πρόγραμμα της επόμενης ημέρας. Ωραίος καταρράκτης και τα χιόνια τον ομόρφαιναν περισσότερο. Είναι από τους λίγους καταρράκτες που μπορείς να πας κι από πίσω τους. Περιττό ν' αναφέρω πως όταν κάποιος πλησιάζει τους καταρράκτες πρέπει να φοράει αδιάβροχο, αν δεν θέλει να καταλήξει παγάκι.
Στα 300m πιο δίπλα είναι ένας από τους ομορφότερους καταρράκτες κατά τη γνώμη μου. Ίσως ο αγαπημένος μου, όπως και πολλών άλλων. Ο Gljufrabui που πέφτει μέσα σε μια σπηλιά! Η είσοδος του είναι από ένα άνοιγμα σε ένα βράχο από όπου βγαίνει ένα ποταμάκι. Είναι τέτοια η ορμή του καταρράκτη που σε συνδυασμό με τον κλειστό χώρο σε κάνουν να νιώθεις κυριολεκτικά δέος! Ανεβαίνουν οι παλμοί σου και βρίσκεσαι σε υπερένταση! Δυστυχώς δεν έχουμε φωτογραφίες. Κανείς δεν ήθελε να βγάλει τη φωτογραφική του εκεί μέσα.
Επιστροφή στη φάρμα. Συνέχεια ματιές στο κινητό για την ενημέρωση πρόγνωσης του σέλαος. Αν χθες είχαμε μια πιθανότητα να το δούμε σήμερα δεν είχαμε καμία.
Σημείωση: Η πρόγνωση καιρού των Ισλανδών ήταν σε πολύ μεγάλο βαθμό αξιόπιστη.
Η κλίμακα για το σέλας είναι από 0 έως 9. Συνήθως (εκτός καλοκαριού) είναι 2 που σημαίνει ότι παίζει να εμφανιστεί αλλά μην το πολυπιστέψεις. Σήμερα λοιπόν έφτασε στο 0!!
Η Sophie πολύ φιλική μας έβαλε στο σπιτάκι μας. Τι ρωτάμε αν έχει ακούσει κάτι για το σέλας. Μήπως ρε παιδί μου συμβουλεύεται άλλο site. Τα ίδια κι αυτή, σήμερα παιδιά δεν έχετε καμία πιθανότητα.
Με σείρα προτεραιότητας για μπάνιο.
Πρω!
Δε!
Τρι!
Πάλι εγώ τελευταίος??
Τελειώναμε το φαγητό μας. Μακαρόνια με σάλτσα. Ήμουν σε σκέψη να βάλω το τρίτο πιάτο. Ξάφνου κάποιος χτυπάει δυνατά την πόρτα. Ξαφνιαστήκαμε. Δεν περιμέναμε επισκέψεις τόσο αργά. Ήταν η Sophie και μας φωνάζει: The northern lights are here!
Τρελαθήκαμε, βγήκαμε όπως ήμασταν έξω. Αυτό που είδαμε ήταν κάτι σαν άσπρο μακρύ σύννεφο στον ορίζοντα. Ήταν εμφανές ότι ήταν μικρής κλίμακας. Στη συνέχεια ανέβαινε σιγά σιγά. Εμφανίστηκε και μια γραμμή ακριβώς πάνω μας που τόνιζε την σφαιρικότητα της γης, σαν τόξο. Το σύννεφο στον ορίζοντα άλλαζε συνεχώς σχήματα άλλα δεν ανέβαινε πολύ ψηλά. Ήμασταν κατενθουσιασμένοι που η τύχη μας έκανε τη χάρη και το είδαμε έστω και σε τέτοια κλίμακα.
αυτο ειναι ρε φιλε παρεααα οπως πατε ας ειναι κ στα φθηνα , κ ας χαθεις 
!!!
