evaT
Member
- Μηνύματα
- 2.120
- Likes
- 18.110
- Επόμενο Ταξίδι
- ?
- Ταξίδι-Όνειρο
- Ιαπωνία
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Προετοιμασία Ταξιδιού
- Καλημέρα Τυφλίδα
- Τυφλίδα (Β)
- Καύκασος βγαλμένος απο πίνακα ζωγραφικής
- Καυκάσου συνέχεια
- Οίνος ευφραίνει καρδίαν
- Kagheti Υποκεφάλαιο
- Τιφλίδα για τα υπόλοιπα
- Διακοπές στο Μπατούμι
- Μπατούμι 2η μέρα
- Μερικές ώρες στο Κουτάισι
- Επίλογος
- Bonus chapter Vardzia by mapouna protopao
Καλημέρα Τιφλίδα
Κυριολεκτικά, αφού η πτήση μας έφτανε στο Κουτάισι γύρω στη 1 το ξημέρωμα και μεις μπαίναμε στο λεωφορείο για Τιφλίδα την ώρα που βαράει σκοπιά το γερμανικό νούμερο, όπως λέτε οι άντρες στο στρατό.
Τρεις ωρίτσες μετά, φτάσαμε ζόμπι στην πρωτεύουσα, ευτυχώς είχα προνοήσει να πληρώσω ολόκληρη τη διανυκτέρευση, προκειμένου να ισιώσουμε, καλέσαμε ένα Bolt και βουρ για ύπνο. 'Έτσι νόμιζα.
Η διαμονή στη Γεωργία είναι γενικά φθηνή, ωστόσο για τις δύο πρώτες μέρες είχα κλείσει ιδιωτικό δωμάτιο σε χόστελ, έχοντας στο νου μου ότι στα χόστελ υπάρχει κοινωνικοποίηση, ευκαιρία για ανταλλαγή πληροφοριών, όσο και ενημέρωση για εκδρομές, free walking tours κλπ.
'Έτσι νόμιζα.
Μετά από 2-3 απόπειρες βρήκαμε την ξεχαρβαλωμένη είσοδο για το κτίριο και διασχίζοντας ένα διάδρομο με ερείπια δεξιά αριστερά, βρήκαμε την πόρτα του χόστελ . Είχα βίντεο με οδηγίες για το τσεκ ιν, χτύπησα κωδικό στο πληκτρολόγιο μπήκα στη ρεσεψιόν αλλά η ενδιάμεση πόρτα που οδηγούσε στα δωμάτια ήταν κλειδωμένη. Δοκιμάσαμε ξανά και ξανά, τίποτα.
Αναγκαστικά ξύπνησα τη δεσποσύνη που μου είχε στείλει τις σχετικές οδηγίες στο WhatsApp, δεν πίστευε και κείνη αυτό που άκουγε "μα ποιός πήγε κ κλείδωσε την πόρτα!"
Χτυπήστε δυνατά, λέει, κάποιος υπάρχει εκεί για να ξυπνήσει. Όντως;
Χτυπάω την πόρτα κ κάτι κινείται, ανοίγει ένας Κινέζος που την είχε πέσει στον καναπέ για άγνωστο λόγο και έκλεισε την ενδιάμεση πόρτα για να μη φεύγει η δροσιά του κλιματιστικού.
Που πάω και τα βρίσκω;
Κάπως ρημαδοκοιμηθήκαμε μετά από αυτά, εγώ δηλαδή με το ζόρι 2-3 ώρες, ήμουν σε φουλ υπερένταση, βγήκε κι ο ήλιος στο μεταξύ και τέρμα τα λάχανα.
Ο χρόνος στα ταξίδια είναι υπερπολύτιμος όμως, έτσι σηκωθήκαμε όπως όπως για να βγούμε.
Το χόστελ ήταν το ακριβώς αντίθετο από αυτό που είχα φανταστεί. Μια υποψία μόνο κοινόχρηστων χώρων, ανύπαρκτη υποδοχή, ούτε ένοικους είδαμε, ούτε εκδρομές περνούσαν από κει, ας πρόσεχα.
Να το πρώτο πλεονέκτημα του αυτοσχεδιασμού. Θα φάνε ένα μεγάλο Χ και θα πάμε παρακάτω.
Μέχρι να κάνω τα μπάνια μου και να ετοιμαστώ, ο Αντώνης καθότι πρωινός τύπος (και νυχτερινός αντίστοιχα) είχε ήδη πιεί τη φραπεδούμπα με τα τσιγάρα του, έκανε και μια πρώτη αναγνωριστική βόλτα στη γειτονιά και με προειδοποιούσε. Το νου σου, έχει ζέστη. Ωχ!
Η Τιφλίδα μας υποδεχόταν με ένα ξεγυρισμένο 35ρι την ώρα που η Θεσσαλονίκη είχε επιτέλους δροσίσει και κυκλοφορούσες άνετα με 29-30 βαθμούς.
Φύγαμε ντογρού για την παλιά πόλη και τα λουτρά Abanotubani.
Αυτά είναι τα χρέπια στην αυλή του χόστελ
Στο δρόμο για την παλιά πόλη
Meidan Square με φόντο το θηριώδες άγαλμα της Mother of Georgia
Clock Tower
Εκκλησία
Εγώ πάλι έψαχνα ένα φούρνο, γιατί έτσι μου είχαν τάξει όσοι ξέρουν από Γεωργία, ότι και καλά βρίσκεις παντού παραδοσιακούς φούρνους με φρεσκοψημένο ψωμί. Καθότι ψωμού από κούνιας, συνήθως η μυρωδιά του ψωμιού που ψήνεται με οδηγεί, εμπιστεύομαι τη μύτη μου και ακολουθώ σαν υπνωτισμένη.
Για την ώρα ήταν όλα ένα ψέμα. Είχα φάει μια μπάρα δημητριακών για πρωινό προσδοκώντας τον περίφημο φούρνο που δεν ήρθε ποτέ.
Μπήκαμε σ ένα μάρκετ και προμηθευτήκαμε κάτι πιττοειδή, τα οποία και χλαπακιάσαμε πριν μας ρίξει κάτω η λόρδα.
Να και τα λουτρά
Πήραμε ένα μονοπάτι προς ένα καταρράχτη
Μου άρεσαν πάρα πολύ όλα αυτά τα μισοδιατηρημένα κτίρια
Μεντρεσές;
Το φρούριο Narikala παραμένει κλειστό για εργασίες ωστόσο μπορείς να περπατήσεις στους Βοτανικούς κήπους ακριβώς από κάτω.
Τέτοια εποχή δεν είχε τίποτα το ιδιαίτερο όμως, επιπλέον τα μονοπάτια ήταν τέρμα ανηφορικά μέσα στη ντάλα, σε 5-10 λεπτά άρχισα να νιώθω τις δυνάμεις μου να με εγκαταλείπουν για άλλη παραλία.
Ζαλίστηκα, βρήκα ένα σκιερό παγκάκι και κάθισα να επανέλθω.
Ο Αντώνης πήγε μόνος του μια μικρή βόλτα, δεν βρήκε τίποτα το αξιοσημείωτο και αφού έβρασε κι αυτός, γύρισε να με μαζεψει. Βεβαιώθηκα ότι δε σωριάζομαι, και είπαμε να το συνεχίσουμε λίγο ακόμα.
Βγήκαμε προς το ποτάμι
Kura River με φόντο τη Γέφυρα της Ειρήνης
Τι όμορφα!
Φρεσκαδούρα
Η πόλη μας κέρδιζε ήδη στα σοβαρά. 'Ολα αυτά τα ατμοσφαιρικά κτίρια με τα περίτεχνα μπαλκόνια, η αίσθηση της μισο-παρακμής, το χωριό μέσα στην πόλη, έβγαζαν μια άκρως γοητευτική αύρα που δεν μας άφηνε ασυγκίνητους.
Πήραμε το δρόμο για ένα γραφείο ταξιδίων που προτεινόταν μέσα από την πολύ όμορφη ιστορία της @malysa. Είχα επικοινωνήσει με τον ξεναγό που πρότεινε η κοπέλα, είχαμε κανονίσει ένα ραντεβού στα γραφεία τους ώστε να συζητήσουμε για τις εκδρομές που είχαμε στο κεφάλι μας.
Μας υποδέχθηκαν με κρασάρες! Ήταν το πρώτο γεωργιανό κρασί που δοκίμασα στη χώρα και μου έμεινε αξέχαστο.
Κι αφού το κατέβασα μονορούφι, άρχισα να την ακούω....το αλκοόλ σε συνδυασμό με τη ζέστη και την αυπνία με αποτελείωσαν.
Τα παιδιά στο γραφείο ήταν ιδιαίτερα περίεργα για να μάθουν σχετικά με το φόρουμ μας-από το 2018 που σήκωσε η Μαρία την ιστορία είχαν καμιά δεκαριά πελάτες που την ανέφεραν-όταν είπα ότι εδώ γράφουμε ιστορίες και μας διαβάζει ο κόσμος ζήτησαν να τους στείλω το σχετικό λινκ, πράγμα που έγινε ήδη και πολύ θα ήθελα να μάθω τι άκρη έβγαλαν με τον μεταφραστή.
Τα είπαμε για τις εκδρομές, είπαμε τα δικά μας, αυτοί τα δικά τους, τελικά αποφασίσαμε την επόμενη το πρωί να πάμε μαζί τους ημερήσια Καύκασο στο Κασμπέκι, να διανυκτερεύσουμε ανεξάρτητα και να μας μαζέψουν την επομένη χορτασμένους από βουνίσια ατμόσφαιρα, κρασάρες και δροσιά.
Είναι τώρα σειρά μου να τους προτείνω πλέον, αφού όπως θα δείτε παρακάτω οι εκδρομές που κάναμε στέφθηκαν με απόλυτη επιτυχία - αν και δεν παίρνω όρκο ότι αυτή η συγκεκριμένη λέξη είναι η αρμόζουσα για να περιγράψει τα όσα ζήσαμε
Gamarjoba Georgia Tours | Discover the Best Tours in Georgia θα πάρετε και τη σχετική εκπτωσούλα!
Κυριολεκτικά, αφού η πτήση μας έφτανε στο Κουτάισι γύρω στη 1 το ξημέρωμα και μεις μπαίναμε στο λεωφορείο για Τιφλίδα την ώρα που βαράει σκοπιά το γερμανικό νούμερο, όπως λέτε οι άντρες στο στρατό.
Τρεις ωρίτσες μετά, φτάσαμε ζόμπι στην πρωτεύουσα, ευτυχώς είχα προνοήσει να πληρώσω ολόκληρη τη διανυκτέρευση, προκειμένου να ισιώσουμε, καλέσαμε ένα Bolt και βουρ για ύπνο. 'Έτσι νόμιζα.
Η διαμονή στη Γεωργία είναι γενικά φθηνή, ωστόσο για τις δύο πρώτες μέρες είχα κλείσει ιδιωτικό δωμάτιο σε χόστελ, έχοντας στο νου μου ότι στα χόστελ υπάρχει κοινωνικοποίηση, ευκαιρία για ανταλλαγή πληροφοριών, όσο και ενημέρωση για εκδρομές, free walking tours κλπ.
'Έτσι νόμιζα.
Μετά από 2-3 απόπειρες βρήκαμε την ξεχαρβαλωμένη είσοδο για το κτίριο και διασχίζοντας ένα διάδρομο με ερείπια δεξιά αριστερά, βρήκαμε την πόρτα του χόστελ . Είχα βίντεο με οδηγίες για το τσεκ ιν, χτύπησα κωδικό στο πληκτρολόγιο μπήκα στη ρεσεψιόν αλλά η ενδιάμεση πόρτα που οδηγούσε στα δωμάτια ήταν κλειδωμένη. Δοκιμάσαμε ξανά και ξανά, τίποτα.
Αναγκαστικά ξύπνησα τη δεσποσύνη που μου είχε στείλει τις σχετικές οδηγίες στο WhatsApp, δεν πίστευε και κείνη αυτό που άκουγε "μα ποιός πήγε κ κλείδωσε την πόρτα!"
Χτυπήστε δυνατά, λέει, κάποιος υπάρχει εκεί για να ξυπνήσει. Όντως;
Χτυπάω την πόρτα κ κάτι κινείται, ανοίγει ένας Κινέζος που την είχε πέσει στον καναπέ για άγνωστο λόγο και έκλεισε την ενδιάμεση πόρτα για να μη φεύγει η δροσιά του κλιματιστικού.
Που πάω και τα βρίσκω;
Κάπως ρημαδοκοιμηθήκαμε μετά από αυτά, εγώ δηλαδή με το ζόρι 2-3 ώρες, ήμουν σε φουλ υπερένταση, βγήκε κι ο ήλιος στο μεταξύ και τέρμα τα λάχανα.
Ο χρόνος στα ταξίδια είναι υπερπολύτιμος όμως, έτσι σηκωθήκαμε όπως όπως για να βγούμε.
Το χόστελ ήταν το ακριβώς αντίθετο από αυτό που είχα φανταστεί. Μια υποψία μόνο κοινόχρηστων χώρων, ανύπαρκτη υποδοχή, ούτε ένοικους είδαμε, ούτε εκδρομές περνούσαν από κει, ας πρόσεχα.
Να το πρώτο πλεονέκτημα του αυτοσχεδιασμού. Θα φάνε ένα μεγάλο Χ και θα πάμε παρακάτω.
Μέχρι να κάνω τα μπάνια μου και να ετοιμαστώ, ο Αντώνης καθότι πρωινός τύπος (και νυχτερινός αντίστοιχα) είχε ήδη πιεί τη φραπεδούμπα με τα τσιγάρα του, έκανε και μια πρώτη αναγνωριστική βόλτα στη γειτονιά και με προειδοποιούσε. Το νου σου, έχει ζέστη. Ωχ!
Η Τιφλίδα μας υποδεχόταν με ένα ξεγυρισμένο 35ρι την ώρα που η Θεσσαλονίκη είχε επιτέλους δροσίσει και κυκλοφορούσες άνετα με 29-30 βαθμούς.
Φύγαμε ντογρού για την παλιά πόλη και τα λουτρά Abanotubani.
Αυτά είναι τα χρέπια στην αυλή του χόστελ

Στο δρόμο για την παλιά πόλη

Meidan Square με φόντο το θηριώδες άγαλμα της Mother of Georgia



Clock Tower

Εκκλησία


Εγώ πάλι έψαχνα ένα φούρνο, γιατί έτσι μου είχαν τάξει όσοι ξέρουν από Γεωργία, ότι και καλά βρίσκεις παντού παραδοσιακούς φούρνους με φρεσκοψημένο ψωμί. Καθότι ψωμού από κούνιας, συνήθως η μυρωδιά του ψωμιού που ψήνεται με οδηγεί, εμπιστεύομαι τη μύτη μου και ακολουθώ σαν υπνωτισμένη.
Για την ώρα ήταν όλα ένα ψέμα. Είχα φάει μια μπάρα δημητριακών για πρωινό προσδοκώντας τον περίφημο φούρνο που δεν ήρθε ποτέ.
Μπήκαμε σ ένα μάρκετ και προμηθευτήκαμε κάτι πιττοειδή, τα οποία και χλαπακιάσαμε πριν μας ρίξει κάτω η λόρδα.
Να και τα λουτρά


Πήραμε ένα μονοπάτι προς ένα καταρράχτη



Μου άρεσαν πάρα πολύ όλα αυτά τα μισοδιατηρημένα κτίρια



Μεντρεσές;


Το φρούριο Narikala παραμένει κλειστό για εργασίες ωστόσο μπορείς να περπατήσεις στους Βοτανικούς κήπους ακριβώς από κάτω.
Τέτοια εποχή δεν είχε τίποτα το ιδιαίτερο όμως, επιπλέον τα μονοπάτια ήταν τέρμα ανηφορικά μέσα στη ντάλα, σε 5-10 λεπτά άρχισα να νιώθω τις δυνάμεις μου να με εγκαταλείπουν για άλλη παραλία.
Ζαλίστηκα, βρήκα ένα σκιερό παγκάκι και κάθισα να επανέλθω.
Ο Αντώνης πήγε μόνος του μια μικρή βόλτα, δεν βρήκε τίποτα το αξιοσημείωτο και αφού έβρασε κι αυτός, γύρισε να με μαζεψει. Βεβαιώθηκα ότι δε σωριάζομαι, και είπαμε να το συνεχίσουμε λίγο ακόμα.
Βγήκαμε προς το ποτάμι
Kura River με φόντο τη Γέφυρα της Ειρήνης



Τι όμορφα!

Φρεσκαδούρα


Η πόλη μας κέρδιζε ήδη στα σοβαρά. 'Ολα αυτά τα ατμοσφαιρικά κτίρια με τα περίτεχνα μπαλκόνια, η αίσθηση της μισο-παρακμής, το χωριό μέσα στην πόλη, έβγαζαν μια άκρως γοητευτική αύρα που δεν μας άφηνε ασυγκίνητους.
Πήραμε το δρόμο για ένα γραφείο ταξιδίων που προτεινόταν μέσα από την πολύ όμορφη ιστορία της @malysa. Είχα επικοινωνήσει με τον ξεναγό που πρότεινε η κοπέλα, είχαμε κανονίσει ένα ραντεβού στα γραφεία τους ώστε να συζητήσουμε για τις εκδρομές που είχαμε στο κεφάλι μας.
Μας υποδέχθηκαν με κρασάρες! Ήταν το πρώτο γεωργιανό κρασί που δοκίμασα στη χώρα και μου έμεινε αξέχαστο.
Κι αφού το κατέβασα μονορούφι, άρχισα να την ακούω....το αλκοόλ σε συνδυασμό με τη ζέστη και την αυπνία με αποτελείωσαν.
Τα παιδιά στο γραφείο ήταν ιδιαίτερα περίεργα για να μάθουν σχετικά με το φόρουμ μας-από το 2018 που σήκωσε η Μαρία την ιστορία είχαν καμιά δεκαριά πελάτες που την ανέφεραν-όταν είπα ότι εδώ γράφουμε ιστορίες και μας διαβάζει ο κόσμος ζήτησαν να τους στείλω το σχετικό λινκ, πράγμα που έγινε ήδη και πολύ θα ήθελα να μάθω τι άκρη έβγαλαν με τον μεταφραστή.
Τα είπαμε για τις εκδρομές, είπαμε τα δικά μας, αυτοί τα δικά τους, τελικά αποφασίσαμε την επόμενη το πρωί να πάμε μαζί τους ημερήσια Καύκασο στο Κασμπέκι, να διανυκτερεύσουμε ανεξάρτητα και να μας μαζέψουν την επομένη χορτασμένους από βουνίσια ατμόσφαιρα, κρασάρες και δροσιά.
Είναι τώρα σειρά μου να τους προτείνω πλέον, αφού όπως θα δείτε παρακάτω οι εκδρομές που κάναμε στέφθηκαν με απόλυτη επιτυχία - αν και δεν παίρνω όρκο ότι αυτή η συγκεκριμένη λέξη είναι η αρμόζουσα για να περιγράψει τα όσα ζήσαμε
Gamarjoba Georgia Tours | Discover the Best Tours in Georgia θα πάρετε και τη σχετική εκπτωσούλα!
Last edited by a moderator: