evaT
Member
- Μηνύματα
- 2.120
- Likes
- 18.110
- Επόμενο Ταξίδι
- ?
- Ταξίδι-Όνειρο
- Ιαπωνία
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Προετοιμασία Ταξιδιού
- Καλημέρα Τυφλίδα
- Τυφλίδα (Β)
- Καύκασος βγαλμένος απο πίνακα ζωγραφικής
- Καυκάσου συνέχεια
- Οίνος ευφραίνει καρδίαν
- Kagheti Υποκεφάλαιο
- Τιφλίδα για τα υπόλοιπα
- Διακοπές στο Μπατούμι
- Μπατούμι 2η μέρα
- Μερικές ώρες στο Κουτάισι
- Επίλογος
- Bonus chapter Vardzia by mapouna protopao
Τιφλίδα για τα υπόλοιπα
Αμφιταλαντεύτηκα αν θα ήταν καλύτερα να περνούσα τη μέρα κάνοντας άλλη μια εκδρομή προς το Gori και την Mtskheta έχοντας απορρίψει από το πρώτο λεπτό το πρόγραμμα που είχε επινοήσει ο Αντώνης.
Πολύ ωραία η Vardzia , αλλά ένα δίωρο μέσα στη ζέστη πάνω κάτω σε βράχους, ευχαριστώ δεν θα πάρω. Συν όλη την υπόλοιπη ταλαιπωρία.
Μάλλον ένιωθα κουρασμένη από τα απανωτά τουρ, υπήρχαν ακόμη αρκετά πράγματα στην Τιφλίδα που στις βραδινές βόλτες δεν είχαμε προλάβει να δούμε, οπότε με άκουσα κι αποφάσισα να περάσω 24 ώρες ποιοτικού χρόνου με τον εαυτό μου στην πρωτεύουσα.
Ο Αντώνης με χαιρέτησε κατά τις 7 για να πάει να βρει τη μαρσρούγκα με τους ντόπιους που ονειρευόταν , εγώ άλλαξα πλευρό κι έριξα ακόμη έναν αρχοντικό ύπνο τουλάχιστον μέχρι τις 9.
Η πρώτη μου κίνηση μόλις σηκώθηκα, ήταν μια επίσκεψη στον παραδοσιακότατο φούρνο στη γωνία του τετραγώνου.
Στην κάθοδο πέτυχα τον ξενοδόχο σε τρελά κέφια πάλι το πρωί. Δε θα βγάλω άκρη με τους Γεωργιανούς! Όλη μέρα μουντρούχος και απότομος , το βράδι που τα έτσουζε άλλαζε προσωπικότητα, μέσα στην καλή χαρά με χειροφιλήματα και άλλες τέτοιες αηδίες.
Συμφώνησε πάντως να μου αλλάξει δωμάτιο το μεσημεράκι, οπότε ετοίμασα ξανά τα υπάρχοντά μου να τα μετακομίσω.
Βγήκα μια χαλαρή βόλτα πρώτα τριγύρω από το ξενοδοχείο να χαζέψω τα πολύ ενδιαφέροντα κτίρια στο φως της ημέρας.
'Εφτασα στην εκκλησία Metechi Church, την ίδια που σας έβαλα από το προηγούμενο βράδι φωτισμένη
από όπου φαίνεται όμορφα η πόλη
και κατευθύνθηκα προς το Cable Car με σκοπό να επισκεφτώ το τεράστιο άγαλμα και τοπόσημό τους το Mother of Georgia.
H διαδρομή είναι μικρή, κανένα 5λεπτο μέχρι επάνω, αλλά η θέα όμορφη
και η θέα από πάνω
Εδώ το θηριώδες άγαλμα. Στο ένα χέρι κρατάει το σπαθί και στο άλλο που δε φαίνεται μια κούπα κρασί. Αν έρχεσαι σαν φίλος θα λάβεις το κρασί, αν όχι....
Είχα αποφασίσει να κάνω την κάθοδο περπατώντας για να περάσω μέσα από τη γραφική συνοικία Sololaki.
Τα κτίρια ήταν παρόμοια με αυτά της γειτονιάς μου
Η κατάσταση θύμιζε λίγο Αβάνα. Κτίρια ταλαιπωρημένα, σε παρακμή, απέπνεαν τον αέρα της παρωχημένης μεγαλοπρέπειας μιας άλλης εποχής που έχει περάσει ανεπιστρεπτί.
'Εφτασα στο κέντρο μεσημεράκι με τη ζέστη να έχει σφίξει. Αποφάσισα να επισκεφτώ το Εθνικό Μουσείο στη Ρουσταβέλι. Δεν είναι το φόρτε μου τα μουσεία, όμως για το συγκεκριμένο είχα πληροφορηθεί ότι έχει αρκετό ενδιαφέρον, θα ήθελα να δω τους θησαυρούς της Κολχίδας και να περάσω λίγη ώρα στη δροσιά.
Πλην όμως, ο δαίμονας που με κατατρέχει με τα μουσεία ξαναχτύπησε. Μου έχει τύχει πολλές φορές να χάσω σημαντικά εκθέματα, γιατί έπεσα σε απεργία, λάθος μέρα, ραμαζάνι, λάθος Σελήνη και η λίστα απλά μεγαλώνει.
Τη συγκεκριμένη μέρα ήταν απλά κλειστό χωρίς άλλη εξήγηση. Δεν ήταν Δευτέρα, δεν ήταν αργία, δεν κατάλαβα ποτέ το λόγο.
Ακριβώς απέναντι υπήρχε ένα μεγάλο εμπορικό. Τα εμπορικά γενικά τα αντιπαθώ περισσότερο κι από τα μουσεία, όμως τη δεδομένη στιγμή ήταν η όαση δροσιάς που αναζητούσα.
Μπήκα, ανέβηκα και κατέβηκα όλους τους ορόφους δίχως να δω κάτι ενδιαφέρον, ούτε καν για καφέ δεν μου έβγαινε να καθίσω εκεί μέσα.
Το μόνο περίεργο που συνέβαινε κατά κόρον από το πρωί, ήταν τα αντρικά βλέμματα επάνω μου. Ενίοτε και τα γυναικεία.
Αρχικά δεν έδωσα σημασία, στη συνέχεια μου φαινόταν παράξενο και τελικά πείστηκα ότι κάτι δεν πάει καλά.
Μπήκα στην τουαλέτα του εμπορικού, τσέκαρα ότι το φουστάνι μου κρέμεται σωστά από όλες τις πλευρές, ότι δεν μου έμεινε κανένα... μαρούλι στο στόμα, όλα καλά, οπότε συνέχισα.
Μερικά τετράγωνα αργότερα το κατάλαβα. Αρέσω παιδί μου, αρέσω
'Ακου να δεις η Γεωργία!
25 χρόνια έχω να νιώσω τέτοιο χαμό για πάρτη μου στο δρόμο, που να το μυριστώ η δόλια.
Αποφάσισα να απολαύσω την αναπάντεχη εξέλιξη και αφού δεν ήταν ενοχλητικοί, άστους να κοιτάζουν, εγώ έβλεπα τα αξιοθέατα κι αυτοί εμένα
Καλά μη φανταστείτε βέβαια ότι η Γεωργία είναι γεμάτη Μπραντ Πιτ... Με ελάχιστες εξαιρέσεις με το ζόρι περνάνε τη βάση εμφανισιακά, αλλά τι να κάνω τώρα, να γκρινιάξω; Αυτό ήταν το τάργκετ γκρουπ μου στην περιοχή.
'Εστειλα και μήνυμα στον Αντώνη, εμένα εδώ μου έφεξε, εσείς τι νέα;;
Πως τα πας με τους κεφάλες; μου ήρθε η απάντηση
Επέστρεψα στο ξενοδοχείο να αλλάξω δωμάτιο και περνώντας από το φούρνο, ξεφούρνιζαν πάλι ψωμί.
Το κολατσιό μου ήταν του...οικοδόμου μείον τις ελιές! Αλλά θα μου μείνει αξέχαστο
'Εκανα μια γενναία μεσημεριανή σιέστα και ξαναβγήκα μετά τις 7 που έπεφτε κάπως η ζέστη.
Πήρα τον ανήφορο για τον εντυπωσιακό Ναό της Αγίας Τριάδος που είναι ο τρίτος ψηλότερος ορθόδοξος ναός στον κόσμο και ένα από τα μεγαλύτερα θρησκευτικά οικοδομήματα σε έκταση.
Πολύ εντυπωσιακός όντως
Δείτε προαύλιο
Πήρε να σουρουπώνει και ήταν σκέτη μαγεία.
Αποφάσισα να ανέβω στο λόφο Mtatsminda (ανάθεμα τα σύμφωνα!), είχα εντοπίσει το τελεφερίκ στη Ρουσταβέλι σ ένα εντυπωσιακό κτίριο
Νομίζοντας ότι η ανάβαση θα ήταν κάτι σύντομο, σαν το πρωινό.
Με έβαλαν μόνη μου στο όχημα και όταν συνειδητοποίησα πόσο ψηλά ανεβαίνει, τα είδα όλα!
Δεν μου πολυαρέσουν τα ύψη, απέφευγα να κοιτάξω κάτω, αλλά όταν γύρισα να δω πόσο ψηλά θα ανεβαίναμε για την κορυφή μου ήρθε ίλιγγος, έτσι απλά κοίταζα το κινητό μου και τραγουδούσα μόνη μου για να ξεχαστώ.
Λίγο πριν την κορυφή δε, έπιασε ένα αεράκι και το τελεφερίκ πήγαινε πέρα δώθε, κάποιος να με σώσει βρε παιδιά!
Ευτυχώς που με αποζημίωσε το πάρκο και η θέα από ψηλά. Ηρέμησα λίγο και συνέχισα τις βόλτες μου εκεί πάνω.
Η ατραξιόν του λόφου είναι κυρίως ένα μεγάλο λούνα παρκ για την πιτσιρικαρία, είχε πολλές οικογένειες με τα παιδάκια τους, όπως επίσης ταχυφαγεία, παγωτατζίδικα, βρήκα ένα ασιατικό και έφαγα νουντλς για αλλαγή, πριν το πάρω απόφαση να ξαναμπώ στο τελεφερίκ για την κάθοδο.
Στην επιστροφή μπήκε μαζί μου στο όχημα και ένας νταβραντισμένος Γεωργιανός που επίσης δεν έδειχνε ασυγκίνητος από την παρουσία μου. Μαζεύτηκα στη γωνιά μου νιώθοντας ότι όπου νάναι θα μου σκάσει ατάκα τύπου.... "how you doing?" κι ευτυχώς επειδή είχα στο νου μου αυτόν, δεν μου φάνηκε τόσο τραγική η κατάβαση.
Πάντως όταν πάτησα στο στέρεο έδαφος ένιωσα ανακουφισμένη κ άφησα αβίαστα να βγει ένα παρατεταμένο οοουυυυυφφφφφ από μέσα μου.
Χορτάτη από φαγητό και εικόνες, το μόνο που έμενε για να ολοκληρωθεί όμορφα η σόλο ημέρα μου, ήταν ένα ακόμη ποτήρι από το υπέροχο κρασί τους.
Είχα σταμπάρει ένα λόκαλ στέκι κοντά στο ξενοδοχείο μου και στρώθηκα εκεί.
Δεν υπήρχαν άλλοι τουρίστες, παρά μόνο μια μεγάλη παρέα που γιόρταζε κάτι, ήταν εξαιρετικά θορυβώδεις, τα μπουκάλια πήγαιναν κ έρχονταν μαζί με ναργιλέδες, αγκαλιές και φιλιά.
Εμένα μου έφεραν αυτό
ναι αυτό είναι μία μερίδα!!
Η παρέα απλωνόταν κ έφτασε δίπλα μου. 'Εβγαζαν λόγους ο ένας μετά τον άλλον, σήκωναν τα ποτήρια με τα jos jos jos, τώρα που το είχα μάθει κι αυτό ήμουν μέσα στο πνεύμα.
Ρώτησα μια κοπέλα που καθόταν πολύ κοντά μου, συγνώμη γιορτάζετε κάτι; είναι κάτι εθιμοτυπικό;
Αυτή που λέτε, κατευθείαν μου χαμογελάει, μου το μπράτσο και μου λέει δεν μιλάω αγγλικά, είμαι Ρούσκα, αλλά... you are very beautiful
και αυτόματα θυμήθηκα τη σκηνή από την ελληνική ταινία με τον Καρρά "you are beautiful, I love you", "είσαι βλάκας, είσαι βλάκας" εντάξει είπαμε να καταπλήξουμε τα πλήθη αλλά και τις γυναίκες;;; Υπέθεσα πως ήταν σίγουρα ντίρλα.
Κι αν οι άντρες ήταν ελαφρώς κακομούτσουνοι, αυτή ήταν μια ατελείωτη κορμάρα μελαχροινή με μπλε μάτια, δηλαδή για να πω την αμαρτία μου μέχρι που το σκέφτηκα σοβαρά, αν είναι να ενδώσω σε κανένα κεφάλα Γεωργιανό, δε γ@@είς θα κλεφτώ με τη Ρωσίδα
Νομίζω @varioAthens ούτε εσύ θα περίμενες τέτοια εξέλιξη.
Εννοείται πως έστειλα άμεσα μνμ στον Αντώνη, όπως και τον έτερο συνταξιδευτή που μας έλειπε πολύ με όλα αυτά τα σκηνικά τον Τάσο @Travelliaris που ήξερα ότι θα το διασκεδάσει όσο και γω.
Βεβαίως τελικώς δεν κλέφτηκα με κανέναν τελικά-αφού είμαι εδώ και γράφω, δεν έγινα ακόμη ο @poised που έβγαλε ένα τρίμηνο στην Ασία όπου λιμάνι και καημός, μέχρι να κουκουλωθεί και να χάσουμε τις περιπέτειές του, ωστόσο ήταν μια ευχάριστη προσθήκη και ένα γερό μπουστ τόνωσης της ματαιοδοξίας μου.
Το διασκέδασα κι ελπίζω να σας το μετέδωσα.
Επέστρεψα να συμμαζευτώ, είχα πάλι πρωινό ξύπνημα για το τελευταίο σκέλος του ταξιδιού στο Μπατούμι όπου θεωρητικά θα φτάναμε παράλληλα με τον ti_na_protoprolavei που έτρεχε ασταμάτητα από το πρωί για να βγάλει το δρομολόγιο που έστηνε τόσες μέρες μόνος του στο κεφάλι του.
Αμφιταλαντεύτηκα αν θα ήταν καλύτερα να περνούσα τη μέρα κάνοντας άλλη μια εκδρομή προς το Gori και την Mtskheta έχοντας απορρίψει από το πρώτο λεπτό το πρόγραμμα που είχε επινοήσει ο Αντώνης.
Πολύ ωραία η Vardzia , αλλά ένα δίωρο μέσα στη ζέστη πάνω κάτω σε βράχους, ευχαριστώ δεν θα πάρω. Συν όλη την υπόλοιπη ταλαιπωρία.
Μάλλον ένιωθα κουρασμένη από τα απανωτά τουρ, υπήρχαν ακόμη αρκετά πράγματα στην Τιφλίδα που στις βραδινές βόλτες δεν είχαμε προλάβει να δούμε, οπότε με άκουσα κι αποφάσισα να περάσω 24 ώρες ποιοτικού χρόνου με τον εαυτό μου στην πρωτεύουσα.
Ο Αντώνης με χαιρέτησε κατά τις 7 για να πάει να βρει τη μαρσρούγκα με τους ντόπιους που ονειρευόταν , εγώ άλλαξα πλευρό κι έριξα ακόμη έναν αρχοντικό ύπνο τουλάχιστον μέχρι τις 9.
Η πρώτη μου κίνηση μόλις σηκώθηκα, ήταν μια επίσκεψη στον παραδοσιακότατο φούρνο στη γωνία του τετραγώνου.

Στην κάθοδο πέτυχα τον ξενοδόχο σε τρελά κέφια πάλι το πρωί. Δε θα βγάλω άκρη με τους Γεωργιανούς! Όλη μέρα μουντρούχος και απότομος , το βράδι που τα έτσουζε άλλαζε προσωπικότητα, μέσα στην καλή χαρά με χειροφιλήματα και άλλες τέτοιες αηδίες.
Συμφώνησε πάντως να μου αλλάξει δωμάτιο το μεσημεράκι, οπότε ετοίμασα ξανά τα υπάρχοντά μου να τα μετακομίσω.
Βγήκα μια χαλαρή βόλτα πρώτα τριγύρω από το ξενοδοχείο να χαζέψω τα πολύ ενδιαφέροντα κτίρια στο φως της ημέρας.








'Εφτασα στην εκκλησία Metechi Church, την ίδια που σας έβαλα από το προηγούμενο βράδι φωτισμένη

από όπου φαίνεται όμορφα η πόλη


και κατευθύνθηκα προς το Cable Car με σκοπό να επισκεφτώ το τεράστιο άγαλμα και τοπόσημό τους το Mother of Georgia.
H διαδρομή είναι μικρή, κανένα 5λεπτο μέχρι επάνω, αλλά η θέα όμορφη


και η θέα από πάνω



Εδώ το θηριώδες άγαλμα. Στο ένα χέρι κρατάει το σπαθί και στο άλλο που δε φαίνεται μια κούπα κρασί. Αν έρχεσαι σαν φίλος θα λάβεις το κρασί, αν όχι....


Είχα αποφασίσει να κάνω την κάθοδο περπατώντας για να περάσω μέσα από τη γραφική συνοικία Sololaki.
Τα κτίρια ήταν παρόμοια με αυτά της γειτονιάς μου










Η κατάσταση θύμιζε λίγο Αβάνα. Κτίρια ταλαιπωρημένα, σε παρακμή, απέπνεαν τον αέρα της παρωχημένης μεγαλοπρέπειας μιας άλλης εποχής που έχει περάσει ανεπιστρεπτί.
'Εφτασα στο κέντρο μεσημεράκι με τη ζέστη να έχει σφίξει. Αποφάσισα να επισκεφτώ το Εθνικό Μουσείο στη Ρουσταβέλι. Δεν είναι το φόρτε μου τα μουσεία, όμως για το συγκεκριμένο είχα πληροφορηθεί ότι έχει αρκετό ενδιαφέρον, θα ήθελα να δω τους θησαυρούς της Κολχίδας και να περάσω λίγη ώρα στη δροσιά.
Πλην όμως, ο δαίμονας που με κατατρέχει με τα μουσεία ξαναχτύπησε. Μου έχει τύχει πολλές φορές να χάσω σημαντικά εκθέματα, γιατί έπεσα σε απεργία, λάθος μέρα, ραμαζάνι, λάθος Σελήνη και η λίστα απλά μεγαλώνει.
Τη συγκεκριμένη μέρα ήταν απλά κλειστό χωρίς άλλη εξήγηση. Δεν ήταν Δευτέρα, δεν ήταν αργία, δεν κατάλαβα ποτέ το λόγο.
Ακριβώς απέναντι υπήρχε ένα μεγάλο εμπορικό. Τα εμπορικά γενικά τα αντιπαθώ περισσότερο κι από τα μουσεία, όμως τη δεδομένη στιγμή ήταν η όαση δροσιάς που αναζητούσα.
Μπήκα, ανέβηκα και κατέβηκα όλους τους ορόφους δίχως να δω κάτι ενδιαφέρον, ούτε καν για καφέ δεν μου έβγαινε να καθίσω εκεί μέσα.
Το μόνο περίεργο που συνέβαινε κατά κόρον από το πρωί, ήταν τα αντρικά βλέμματα επάνω μου. Ενίοτε και τα γυναικεία.
Αρχικά δεν έδωσα σημασία, στη συνέχεια μου φαινόταν παράξενο και τελικά πείστηκα ότι κάτι δεν πάει καλά.
Μπήκα στην τουαλέτα του εμπορικού, τσέκαρα ότι το φουστάνι μου κρέμεται σωστά από όλες τις πλευρές, ότι δεν μου έμεινε κανένα... μαρούλι στο στόμα, όλα καλά, οπότε συνέχισα.
Μερικά τετράγωνα αργότερα το κατάλαβα. Αρέσω παιδί μου, αρέσω

'Ακου να δεις η Γεωργία!
25 χρόνια έχω να νιώσω τέτοιο χαμό για πάρτη μου στο δρόμο, που να το μυριστώ η δόλια.
Αποφάσισα να απολαύσω την αναπάντεχη εξέλιξη και αφού δεν ήταν ενοχλητικοί, άστους να κοιτάζουν, εγώ έβλεπα τα αξιοθέατα κι αυτοί εμένα

Καλά μη φανταστείτε βέβαια ότι η Γεωργία είναι γεμάτη Μπραντ Πιτ... Με ελάχιστες εξαιρέσεις με το ζόρι περνάνε τη βάση εμφανισιακά, αλλά τι να κάνω τώρα, να γκρινιάξω; Αυτό ήταν το τάργκετ γκρουπ μου στην περιοχή.
'Εστειλα και μήνυμα στον Αντώνη, εμένα εδώ μου έφεξε, εσείς τι νέα;;
Πως τα πας με τους κεφάλες; μου ήρθε η απάντηση
Επέστρεψα στο ξενοδοχείο να αλλάξω δωμάτιο και περνώντας από το φούρνο, ξεφούρνιζαν πάλι ψωμί.
Το κολατσιό μου ήταν του...οικοδόμου μείον τις ελιές! Αλλά θα μου μείνει αξέχαστο

'Εκανα μια γενναία μεσημεριανή σιέστα και ξαναβγήκα μετά τις 7 που έπεφτε κάπως η ζέστη.
Πήρα τον ανήφορο για τον εντυπωσιακό Ναό της Αγίας Τριάδος που είναι ο τρίτος ψηλότερος ορθόδοξος ναός στον κόσμο και ένα από τα μεγαλύτερα θρησκευτικά οικοδομήματα σε έκταση.
Πολύ εντυπωσιακός όντως


Δείτε προαύλιο


Πήρε να σουρουπώνει και ήταν σκέτη μαγεία.
Αποφάσισα να ανέβω στο λόφο Mtatsminda (ανάθεμα τα σύμφωνα!), είχα εντοπίσει το τελεφερίκ στη Ρουσταβέλι σ ένα εντυπωσιακό κτίριο

Νομίζοντας ότι η ανάβαση θα ήταν κάτι σύντομο, σαν το πρωινό.
Με έβαλαν μόνη μου στο όχημα και όταν συνειδητοποίησα πόσο ψηλά ανεβαίνει, τα είδα όλα!
Δεν μου πολυαρέσουν τα ύψη, απέφευγα να κοιτάξω κάτω, αλλά όταν γύρισα να δω πόσο ψηλά θα ανεβαίναμε για την κορυφή μου ήρθε ίλιγγος, έτσι απλά κοίταζα το κινητό μου και τραγουδούσα μόνη μου για να ξεχαστώ.
Λίγο πριν την κορυφή δε, έπιασε ένα αεράκι και το τελεφερίκ πήγαινε πέρα δώθε, κάποιος να με σώσει βρε παιδιά!
Ευτυχώς που με αποζημίωσε το πάρκο και η θέα από ψηλά. Ηρέμησα λίγο και συνέχισα τις βόλτες μου εκεί πάνω.





Η ατραξιόν του λόφου είναι κυρίως ένα μεγάλο λούνα παρκ για την πιτσιρικαρία, είχε πολλές οικογένειες με τα παιδάκια τους, όπως επίσης ταχυφαγεία, παγωτατζίδικα, βρήκα ένα ασιατικό και έφαγα νουντλς για αλλαγή, πριν το πάρω απόφαση να ξαναμπώ στο τελεφερίκ για την κάθοδο.
Στην επιστροφή μπήκε μαζί μου στο όχημα και ένας νταβραντισμένος Γεωργιανός που επίσης δεν έδειχνε ασυγκίνητος από την παρουσία μου. Μαζεύτηκα στη γωνιά μου νιώθοντας ότι όπου νάναι θα μου σκάσει ατάκα τύπου.... "how you doing?" κι ευτυχώς επειδή είχα στο νου μου αυτόν, δεν μου φάνηκε τόσο τραγική η κατάβαση.
Πάντως όταν πάτησα στο στέρεο έδαφος ένιωσα ανακουφισμένη κ άφησα αβίαστα να βγει ένα παρατεταμένο οοουυυυυφφφφφ από μέσα μου.
Χορτάτη από φαγητό και εικόνες, το μόνο που έμενε για να ολοκληρωθεί όμορφα η σόλο ημέρα μου, ήταν ένα ακόμη ποτήρι από το υπέροχο κρασί τους.
Είχα σταμπάρει ένα λόκαλ στέκι κοντά στο ξενοδοχείο μου και στρώθηκα εκεί.
Δεν υπήρχαν άλλοι τουρίστες, παρά μόνο μια μεγάλη παρέα που γιόρταζε κάτι, ήταν εξαιρετικά θορυβώδεις, τα μπουκάλια πήγαιναν κ έρχονταν μαζί με ναργιλέδες, αγκαλιές και φιλιά.
Εμένα μου έφεραν αυτό

ναι αυτό είναι μία μερίδα!!
Η παρέα απλωνόταν κ έφτασε δίπλα μου. 'Εβγαζαν λόγους ο ένας μετά τον άλλον, σήκωναν τα ποτήρια με τα jos jos jos, τώρα που το είχα μάθει κι αυτό ήμουν μέσα στο πνεύμα.
Ρώτησα μια κοπέλα που καθόταν πολύ κοντά μου, συγνώμη γιορτάζετε κάτι; είναι κάτι εθιμοτυπικό;
Αυτή που λέτε, κατευθείαν μου χαμογελάει, μου το μπράτσο και μου λέει δεν μιλάω αγγλικά, είμαι Ρούσκα, αλλά... you are very beautiful
και αυτόματα θυμήθηκα τη σκηνή από την ελληνική ταινία με τον Καρρά "you are beautiful, I love you", "είσαι βλάκας, είσαι βλάκας" εντάξει είπαμε να καταπλήξουμε τα πλήθη αλλά και τις γυναίκες;;; Υπέθεσα πως ήταν σίγουρα ντίρλα.
Κι αν οι άντρες ήταν ελαφρώς κακομούτσουνοι, αυτή ήταν μια ατελείωτη κορμάρα μελαχροινή με μπλε μάτια, δηλαδή για να πω την αμαρτία μου μέχρι που το σκέφτηκα σοβαρά, αν είναι να ενδώσω σε κανένα κεφάλα Γεωργιανό, δε γ@@είς θα κλεφτώ με τη Ρωσίδα

Νομίζω @varioAthens ούτε εσύ θα περίμενες τέτοια εξέλιξη.
Εννοείται πως έστειλα άμεσα μνμ στον Αντώνη, όπως και τον έτερο συνταξιδευτή που μας έλειπε πολύ με όλα αυτά τα σκηνικά τον Τάσο @Travelliaris που ήξερα ότι θα το διασκεδάσει όσο και γω.
Βεβαίως τελικώς δεν κλέφτηκα με κανέναν τελικά-αφού είμαι εδώ και γράφω, δεν έγινα ακόμη ο @poised που έβγαλε ένα τρίμηνο στην Ασία όπου λιμάνι και καημός, μέχρι να κουκουλωθεί και να χάσουμε τις περιπέτειές του, ωστόσο ήταν μια ευχάριστη προσθήκη και ένα γερό μπουστ τόνωσης της ματαιοδοξίας μου.
Το διασκέδασα κι ελπίζω να σας το μετέδωσα.
Επέστρεψα να συμμαζευτώ, είχα πάλι πρωινό ξύπνημα για το τελευταίο σκέλος του ταξιδιού στο Μπατούμι όπου θεωρητικά θα φτάναμε παράλληλα με τον ti_na_protoprolavei που έτρεχε ασταμάτητα από το πρωί για να βγάλει το δρομολόγιο που έστηνε τόσες μέρες μόνος του στο κεφάλι του.
Last edited by a moderator: