fenia42
Member
- Μηνύματα
- 4.025
- Likes
- 16.572
- Επόμενο Ταξίδι
- Азербайджан
- Ταξίδι-Όνειρο
- Γροιλανδία,Σβάλμπαρντ
Στους 0 βαθμούς και με γάντια στα χέρια προσπαθούσα να ανάψω ένα τσιγάρο, πράγμα που δε φαινόταν εύκολη υπόθεση. Το κρύο όμως περόνιαζε τα χέρια και δε μπορούσα χωρίς γάντια. Κάποια στιγμή τα κατάφερα. Ήταν Σάββατο , δέκα το πρωί και είχα την αίσθηση ότι είναι ξημερώματα. Στους δρόμους δε κυκλοφορούσε ψυχή.
Ξεκίνησα λοιπόν την περιήγησή μου. Απέναντί μου το Εθνικό Φινλανδικό Θέατρο και δίπλα του ένα χαμηλό κτίριο πάνω από το οποίο υπήρχε η ταμπέλα Pepsi. Γενικά, όλα τα κτίρια ήταν χαμηλά, και κάπως μουντά, σε χρώματα καφέ και ώχρας και στις σκεπές κεραμίδια γκρι σκούρα και λιγοστά κόκκινα. Αρχιτεκτονική Playmobile.
Περπατούσα στους τεράστιους δρόμους και χάζευα γύρω μου. Το μέρος ήταν γεμάτο καφετέριες εστιατόρια και καταστήματα, κυρίως αμερικάνικες μάρκες. Και ήταν τόσο παράταιρο να βλέπω στις βιτρίνες καπέλα και μαγιώ με τις πολικές εξωτερικές θερμοκρασίες. Κάποια στιγμή αποφάσισα ότι αυτό το παραλήρημα των πολυκαταστημάτων έπρεπε να τελειώσει. Έστριψα δεξιά στη Sofiankatu και διέσχισα το στενό πλακόστρωτο δρόμο με τις ταμπέλες που παρείχαν πληροφορίες για το Ελσίνκι. Ο δρόμος αυτός ήξερα ότι θα με οδηγούσε στην πλατεία Γερουσίας. Εκείνο που δεν ήξερα ήταν ότι θα αντίκριζα μπροστά μου την πιο εντυπωσιακή εκκλησία που έχω δει στη ζωή μου ( εγώ η άπιστη ) .
Έτσι λοιπόν, στο τέλος του πλακόστρωτου τίποτα δε με προετοίμαζε για το μεγαλείο που αντίκρισαν τα μάτια μου : πραγματικά τον πιο επιβλητικό ναό που έχω δει ποτέ μου. Τη Λουθηρανική Μητρόπολη του Ελσίνκι, σε παστέλ λευκό χρώμα και γαλάζιους θόλους, πάνω από τους οποίους πετούσαν αμέτρητοι γλάροι κάτω από το σκοτεινό ουρανό δίνοντας στο πρωινό μου μαγική, παραμυθένια χροιά. Κοντοστάθηκα για αρκετά λεπτά να θαυμάσω το υπέροχο αυτό αριστούργημα. Είναι χτισμένο σε μια τεράστια σκάλα κι έτσι φαίνεται και πιο ψηλό και ακόμα πιο εντυπωσιακό, ίσως γι’ αυτό να με μάγεψε τόσο πολύ. ( Γενικά στο ταξίδι μου αυτό είχα την τύχη να δω υπέροχες εκκλησίες, πολύ διαφορετικές μεταξύ τους, λόγω των πολλών θρησκειών των κατοίκων ) .
Σε όλο το Ελσίνκι, αλλά κυρίως στην πλατεία της Γερουσίας το ρωσικό στοιχείο ήταν πολύ έντονο. Και αυτό έχει την εξήγησή του. Παλαιότερα, πρωτεύουσα της Φινλανδίας ήταν η πόλη Τούρκου. Στις αρχές του 19ου αιώνα όμως η πρωτεύουσα μεταφέρθηκε στο Ελσίνκι – πράγμα που δε ξεπέρασαν ακόμη οι κάτοικοι του Τούρκου- . Έτσι, προσκλήθηκε από το Βερολίνο ο Γερμανός αρχιτέκτονας Καρλ Λούντβιγκ Έγκελ για να σχεδιάσει την πλατεία, ο οποίος είχε μόλις επιστρέψει από την εργασία του στην Αγία Πετρούπολη. Την επιρροή από τη Ρωσία μας τη θυμίζει άλλωστε και το άγαλμα του Τσάρου Αλέξανδρου Β’ που δεσπόζει στην πλατεία.
Κάτω από την πλατεία , στο νότιο τμήμα της, υπήρχαν διάφορα μαγαζιά με σουβενίρ στα οποία δούλευαν κυρίως Ρώσοι. Μα και οι περισσότεροι επισκέπτες της πόλης Ρώσοι ήταν. Σε όλο μου το ταξίδι δεν είχα δει παρά 2 Ελληνίδες στη Ρίγα. Βέβαια για τους Ρώσους είναι πανεύκολος προορισμός μιας και έρχονται μέσω θαλάσσης με τακτικότατα δρομολόγια. Λίγο πιο πέρα από τα μαγαζιά με τα σουβενίρ (τα οποία ήταν ομολογουμένως ελάχιστα και πολύ φροντισμένα, χωρίς ταμπέλες κράχτες και με ξύλινη διακόσμηση ) υπάρχουν δύο από τα δημοτικά μουσεία του Ελσίνκι και απέναντι, στη δυτική πλευρά της πλατείας, το Πανεπιστήμιο και η μεγαλοπρεπής βιβλιοθήκη.
Ξεκίνησα λοιπόν την περιήγησή μου. Απέναντί μου το Εθνικό Φινλανδικό Θέατρο και δίπλα του ένα χαμηλό κτίριο πάνω από το οποίο υπήρχε η ταμπέλα Pepsi. Γενικά, όλα τα κτίρια ήταν χαμηλά, και κάπως μουντά, σε χρώματα καφέ και ώχρας και στις σκεπές κεραμίδια γκρι σκούρα και λιγοστά κόκκινα. Αρχιτεκτονική Playmobile.
Περπατούσα στους τεράστιους δρόμους και χάζευα γύρω μου. Το μέρος ήταν γεμάτο καφετέριες εστιατόρια και καταστήματα, κυρίως αμερικάνικες μάρκες. Και ήταν τόσο παράταιρο να βλέπω στις βιτρίνες καπέλα και μαγιώ με τις πολικές εξωτερικές θερμοκρασίες. Κάποια στιγμή αποφάσισα ότι αυτό το παραλήρημα των πολυκαταστημάτων έπρεπε να τελειώσει. Έστριψα δεξιά στη Sofiankatu και διέσχισα το στενό πλακόστρωτο δρόμο με τις ταμπέλες που παρείχαν πληροφορίες για το Ελσίνκι. Ο δρόμος αυτός ήξερα ότι θα με οδηγούσε στην πλατεία Γερουσίας. Εκείνο που δεν ήξερα ήταν ότι θα αντίκριζα μπροστά μου την πιο εντυπωσιακή εκκλησία που έχω δει στη ζωή μου ( εγώ η άπιστη ) .
Έτσι λοιπόν, στο τέλος του πλακόστρωτου τίποτα δε με προετοίμαζε για το μεγαλείο που αντίκρισαν τα μάτια μου : πραγματικά τον πιο επιβλητικό ναό που έχω δει ποτέ μου. Τη Λουθηρανική Μητρόπολη του Ελσίνκι, σε παστέλ λευκό χρώμα και γαλάζιους θόλους, πάνω από τους οποίους πετούσαν αμέτρητοι γλάροι κάτω από το σκοτεινό ουρανό δίνοντας στο πρωινό μου μαγική, παραμυθένια χροιά. Κοντοστάθηκα για αρκετά λεπτά να θαυμάσω το υπέροχο αυτό αριστούργημα. Είναι χτισμένο σε μια τεράστια σκάλα κι έτσι φαίνεται και πιο ψηλό και ακόμα πιο εντυπωσιακό, ίσως γι’ αυτό να με μάγεψε τόσο πολύ. ( Γενικά στο ταξίδι μου αυτό είχα την τύχη να δω υπέροχες εκκλησίες, πολύ διαφορετικές μεταξύ τους, λόγω των πολλών θρησκειών των κατοίκων ) .
Σε όλο το Ελσίνκι, αλλά κυρίως στην πλατεία της Γερουσίας το ρωσικό στοιχείο ήταν πολύ έντονο. Και αυτό έχει την εξήγησή του. Παλαιότερα, πρωτεύουσα της Φινλανδίας ήταν η πόλη Τούρκου. Στις αρχές του 19ου αιώνα όμως η πρωτεύουσα μεταφέρθηκε στο Ελσίνκι – πράγμα που δε ξεπέρασαν ακόμη οι κάτοικοι του Τούρκου- . Έτσι, προσκλήθηκε από το Βερολίνο ο Γερμανός αρχιτέκτονας Καρλ Λούντβιγκ Έγκελ για να σχεδιάσει την πλατεία, ο οποίος είχε μόλις επιστρέψει από την εργασία του στην Αγία Πετρούπολη. Την επιρροή από τη Ρωσία μας τη θυμίζει άλλωστε και το άγαλμα του Τσάρου Αλέξανδρου Β’ που δεσπόζει στην πλατεία.
Κάτω από την πλατεία , στο νότιο τμήμα της, υπήρχαν διάφορα μαγαζιά με σουβενίρ στα οποία δούλευαν κυρίως Ρώσοι. Μα και οι περισσότεροι επισκέπτες της πόλης Ρώσοι ήταν. Σε όλο μου το ταξίδι δεν είχα δει παρά 2 Ελληνίδες στη Ρίγα. Βέβαια για τους Ρώσους είναι πανεύκολος προορισμός μιας και έρχονται μέσω θαλάσσης με τακτικότατα δρομολόγια. Λίγο πιο πέρα από τα μαγαζιά με τα σουβενίρ (τα οποία ήταν ομολογουμένως ελάχιστα και πολύ φροντισμένα, χωρίς ταμπέλες κράχτες και με ξύλινη διακόσμηση ) υπάρχουν δύο από τα δημοτικά μουσεία του Ελσίνκι και απέναντι, στη δυτική πλευρά της πλατείας, το Πανεπιστήμιο και η μεγαλοπρεπής βιβλιοθήκη.
Attachments
Last edited by a moderator:
