go2dbeach
Member
- Μηνύματα
- 5.962
- Likes
- 9.346
- Επόμενο Ταξίδι
- Λατινική Αμερική
- Ταξίδι-Όνειρο
- Λατινική Αμερική
Το πρωί τρέχω στη τζαμαρία να δω αν βρέχει αφού σε δύο ώρες θα έρθουν να μας παραλάβουν για την πρώτη εκδρομή και βλέπω...μάλλον δε βλέπω τίποτα, αφού η ομίχλη είναι τόσο πυκνή που δε βλέπεις στα πέντε μέτρα.
Το δωμάτιο έχει καφετιέρα και κάθε μέρα μας αφήνουν κοσταρικανό καφέ σε φακελάκια μαζί με φίλτρο και κρέμα και πραγματικά είναι ότι χρειάζομαι καθισμένη δίπλα στη τζαμαρία να παρακολουθώ την ομίχλη να αργοσέρνεται προς την πλευρά του ηφαιστείου καθαρίζοντας το δρόμο.
Μάλλον άδικα ανησύχησα ότι θα ακυρωθεί η εκδρομή μας, αφού σε δύο ώρες τα πάντα έχουν καθαρίσει αν και ψιλοβρέχει. Η εκδρομή που έχουμε επιλέξει είναι στο Mistico Arenal Hanging Bridges Park και είναι η πιο δημοφιλής της περιοχής. Δε μπορώ να φανταστώ οτι κάποιος θα έρθει μέχρι εδώ και δε θα κάνει τη συγκεκριμένη βόλτα στο πάρκο.
Το βαν γεμάτο με δέκα άλλους τουρίστες έρχεται στην ώρα του να μας παραλάβει. Το γραφείο που χρησιμοποίησα είναι το Rainforest explorers και πραγματικά δεν έχω λόγια για τον επαγγελματισμό των δύο οδηγών μας. Φυσικά από το προηγούμενο βράδυ μου έστειλαν mail που με καλωσόριζαν στην Κόστα Ρίκα και μου θύμιζαν την εκδρομή και την ώρα που θα έπρεπε να είμαστε στην είσοδο του ξενοδοχείου. Περιττό να αναφέρω ότι οι ώρες (γιατί τους χρησιμοποίησα και σε άλλη εκδρομή) τηρήθηκαν πάντα με ακρίβεια δευτερολέπτων!
Ο Carlos μας υποδέχτηκε στο βανάκι, συστηθήκαμε όλοι και ξέχασα τα ονόματα όλων σε λίγο, αλλά ο Carlos και η κοπέλα οδηγός μας θυμόταν όλους και μας μιλούσαν λες και ήμασταν φίλοι χρόνια. Μας εξήγησαν καθ'οδόν το πρόγραμμα της μέρας ενώ εγώ χάζευα την απίθανη φύση και το πράσινο που τύλιγε τα πάντα στη διαδρομή μας προς τις κρεμαστές γέφυρες και το πάρκο Mistico.
Περάσαμε δίπλα από τη λίμνη Arenal, τη μεγαλύτερη της Κόστα Ρίκα, τεχνητή και μάλιστα χάρη στο φράγμα που κατασκεύασαν την τριπλασίασαν σε μέγεθος. Οι οικισμοί Arenal και Tondadora βρέθηκαν στον πάτο της λίμνης, και οι κάτοικοι μετεγκαταστάθηκαν σε νέους οικισμούς Tondadora και στην απέναντι όχθη το Nuevo Arenal. Η στάθμη της λίμνης ανεβοκατεβαίνει μέσα στο χρόνο με μικρά νησάκια να αναδύονται ή να εξαφανίζονται κάτω από το νερό. Η λίμνη είναι παράδεισος για όλα τα σπορ, wind και kite surfing, καγιάκ, βαρκάδα, ψάρεμα και η τελευταία μόδα το flyboard. Συν κρουαζιέρα με δείπνο στο ηλιοβασίλεμα για τους πιο ρομαντικούς.Και όλα αυτά με φόντο το ηφαίστειο και δεκάδες δασώδεις λοφίσκους να κατρακυλούν μέχρι τις όχθες της λίμνης.
Φτάσαμε νωρίς το πρωί στο Mistico,με το δάσος να έχει μόλις ξυπνήσει και ελάχιστο κόσμο να περιμένει να μπει. Μια οικογένεια κοάτι μας υποδέχτηκε στην αρχή του μονοπατιού.
Στο πάρκο μπορείς να κάνεις διάφορες δραστηριότητες, αλλά οι κρεμαστές γέφυρες είναι ότι πιο δημοφιλές. Μπορείς να συνδυάσεις δύο, τρεις ή και τέσσερις δραστηριότητες σε μια μέρα, οπότε για κάποιον που θα μείνει λίγες μόνο μέρες στην περιοχή και θέλει να δει όσα περισσότερα μπορεί, είναι καλή επιλογή.
Το δάσος βροχής φιλοξενεί πληθώρα ζώων και φυτών και το περπάτημα πάνω στα καλοδιατηρημένα μονοπάτια και πάνω στις κρεμαστές γέφυρες είναι ο καλύτερος τρόπος για να τα δεις.
Νωρίς το πρωί το σκηνικό έμοιαζε βγαλμένο από παραμύθι καθώς η χαμηλή ομίχλη κρεμόταν πάνω από το θόλο των δέντρων. Μέσα σε μια ώρα ο ήλιος άρχισε να βγαίνει δειλά διαλύοντας την ομίχλη και το δάσος ήταν πάλι μαγικό με διαφορετικό τρόπο. Πρασινάδες της υγρασίας αγκάλιαζαν τους κορμούς όλων των δέντρων και φυτά αναρριχώνται σαν σπιράλ πάνω τους προσπαθώντας να έχουν πρόσβαση σε πιο πολύ ήλιο. Καπουτσίνοι εκτελούν ακροβατικά πιασμένοι από κληματσίδες σε ρόλο ταρζάν και σλοθ τρέχουν - τρόπος του λέγειν - να αλλάξουν κλαδί σα να κινούνται σε ριπλέι.
Η εξερεύνηση του πάρκου μπορεί να γίνει και χωρίς οδηγό αφού υπάρχουν ειδικά μονοπάτια, αλλά η διαφορά του να έχεις οδηγό ή όχι είναι τεράστια. Το θέμα είναι οτι ο οδηγός είναι ειδικός στο να εντοπίζει ζώα που εμείς θεωρώ απίθανο να βλέπαμε. Εδώ μας τα έδειχνε και κάναμε λίγη ώρα να καταλάβουμε τι μας δείχνει αφού τα ζωάκια κρύβονται στα πυκνά φυλλώματα. Και η βλάστηση είναι τόσο πυκνή που ενώ έβρεχε εμείς παραμέναμε στεγνοί! Η βροχή σταμάτησε σύντομα, ο ήλιος βγήκε και ο οδηγός αστειεύτηκε ότι κάθε μέρα στην Κόστα Ρίκα μπορείς να ζήσεις τις τέσσερις εποχές του χρόνου.Μας χώρισαν σε δύο γκρούπ των έξι ατόμων το καθένα, για να είναι σίγουροι ότι ακούμε τις πληροφορίες που μας έδιναν και να βλέπουμε όλοι τα ζώα που εντόπιζαν. Ο κάθε οδηγός κουβαλούσε φακό και τρίποδο που έστηνε κάθε φορά που εντόπιζε κάτι και περνούσαμε με τη σειρά να δούμε τα ζώα και να βγάλουμε φωτογραφίες μέσα από το φακό.
6 αιωρούμενες γέφυρες και 10 σταθερές, διαφορετικού μεγέθους ενώνουν τα μονοπάτια μήκους 3100 μ. του πάρκου και σε περνούν πάνω από φαράγγια και μικρούς καταρράκτες. Κουνάνε αρκετά και καλό είναι να περιμένεις να περάσουν οι πρώτοι προτού ξεκινήσεις. Επίσης το δάπεδο έχει κενά και βλέπεις τα πάντα κάτω, κυρίως το ύψος στο οποίο βρίσκεσαι, οπότε δεν είναι για υψοφοβικούς όπως εγώ που το τόλμησα αλλά μια δυο φορές μου κόπηκαν τα γόνατα.
Μια θάλασσα από τροπικά φυτά, λουλούδια , δέντρα, πουλιά, φίδια, παιχνιδιάρηδες πήθικοι, γλυκά σλοθ και άλλα ζώα που έχουν για σπίτι τους το mistico, είναι στη διάθεση σου για παρατήρηση και φωτογραφία. Η θέα από τις γέφυρες είναι εξαιρετική με καλύτερη αυτή από την μακρύτερη γέφυρα,την Waterfall bridge με μήκος γύρω στα 100 μέτρα.
Περπατάς δηλαδή για 100 μέτρα σε ύψος 45 μέτρων από το έδαφος, σε μια γέφυρα που κουνάει και βλέπεις από το δάπεδό της (και έχω και υψοφοβία αλλά ας όψεται ο junior που επέμενε!) έχεις θέα βέβαια στον καταρράκτη Blue Morpho που αναβλύζει από ένα τούνελ στο απέναντι βουνό.
Υπέροχη και η Arenal view hanging bridge, που αιωρείται επίσης στα 45 μέτρα πάνω από το τροπικό δάσος και όπως προδίδει το όνομά της έχει θέα το ηφαίστειο Arenal στο βάθος. Γενικά σε αυτό το ταξίδι ξεπέρασα πολλούς φόβους μου, γιατί τα χειρότερα δεν είχαν έρθει ακόμα.
Στην έξοδο μας περίμενε τραπέζι με φρούτα για να πάρουμε μια ανάσα και να βγάλουμε φωτογραφίες στην αψίδα με το όνομα του πάρκου και φόντο το Arenal που ήταν επιφυλακτικό μαζί μας και κρυβόταν πίσω από παχύ στρώμα σύννεφου.
Για τη βόλτα στο πάρκο πρέπει να φοράς αθλητικά παπούτσια γιατί σε κάποια σημεία γλιστράει, επίσης μας είπαν να φοράμε μακρύ παντελόνι και να βάλουμε εντομοαπωθητικό, αλλά να ψεκαστούμε έξω από το πάρκο αφού μέσα απαγορεύεται να ψεκαστείς. Εγώ φορούσα σορτς και δε με τσίμπησε τίποτα, γενικά δεν είδαμε κουνούπι πουθενά στην Κόστα Ρίκα.
Το μεσημέρι μας βρήκε να τρώμε σε μια φάρμα σε ένα χωριό λίγο έξω από τη Λα Φορτούνα, σε ένα οικογενειακό μικρό εστιατόριο στη μέση ενός τροπικού κήπου. Τα φαγητά ήταν πεντανόστιμα! Τέλος η μυρωδιά του φρεσκοκομμένου καφέ με οδήγησε στην ξύλινη πολυθρόνα στην εξέδρα του εστιατορίου, δίπλα σε ένα ποτάμι, με τους απαλούς ήχους της φύσης και την απόλυτη ησυχία να σπάει από τα κρωξίματα των πουλιών.
Δεν έβλεπα την ώρα να έρθει η επόμενη μέρα σε αυτή τη χώρα που σίγουρα δεν είναι βαρετή. Κι εγώ δεν ήθελα να χάσω τίποτα από αυτά που απλόχερα πρόσφερε.
Το δωμάτιο έχει καφετιέρα και κάθε μέρα μας αφήνουν κοσταρικανό καφέ σε φακελάκια μαζί με φίλτρο και κρέμα και πραγματικά είναι ότι χρειάζομαι καθισμένη δίπλα στη τζαμαρία να παρακολουθώ την ομίχλη να αργοσέρνεται προς την πλευρά του ηφαιστείου καθαρίζοντας το δρόμο.
Μάλλον άδικα ανησύχησα ότι θα ακυρωθεί η εκδρομή μας, αφού σε δύο ώρες τα πάντα έχουν καθαρίσει αν και ψιλοβρέχει. Η εκδρομή που έχουμε επιλέξει είναι στο Mistico Arenal Hanging Bridges Park και είναι η πιο δημοφιλής της περιοχής. Δε μπορώ να φανταστώ οτι κάποιος θα έρθει μέχρι εδώ και δε θα κάνει τη συγκεκριμένη βόλτα στο πάρκο.
Το βαν γεμάτο με δέκα άλλους τουρίστες έρχεται στην ώρα του να μας παραλάβει. Το γραφείο που χρησιμοποίησα είναι το Rainforest explorers και πραγματικά δεν έχω λόγια για τον επαγγελματισμό των δύο οδηγών μας. Φυσικά από το προηγούμενο βράδυ μου έστειλαν mail που με καλωσόριζαν στην Κόστα Ρίκα και μου θύμιζαν την εκδρομή και την ώρα που θα έπρεπε να είμαστε στην είσοδο του ξενοδοχείου. Περιττό να αναφέρω ότι οι ώρες (γιατί τους χρησιμοποίησα και σε άλλη εκδρομή) τηρήθηκαν πάντα με ακρίβεια δευτερολέπτων!
Ο Carlos μας υποδέχτηκε στο βανάκι, συστηθήκαμε όλοι και ξέχασα τα ονόματα όλων σε λίγο, αλλά ο Carlos και η κοπέλα οδηγός μας θυμόταν όλους και μας μιλούσαν λες και ήμασταν φίλοι χρόνια. Μας εξήγησαν καθ'οδόν το πρόγραμμα της μέρας ενώ εγώ χάζευα την απίθανη φύση και το πράσινο που τύλιγε τα πάντα στη διαδρομή μας προς τις κρεμαστές γέφυρες και το πάρκο Mistico.
Περάσαμε δίπλα από τη λίμνη Arenal, τη μεγαλύτερη της Κόστα Ρίκα, τεχνητή και μάλιστα χάρη στο φράγμα που κατασκεύασαν την τριπλασίασαν σε μέγεθος. Οι οικισμοί Arenal και Tondadora βρέθηκαν στον πάτο της λίμνης, και οι κάτοικοι μετεγκαταστάθηκαν σε νέους οικισμούς Tondadora και στην απέναντι όχθη το Nuevo Arenal. Η στάθμη της λίμνης ανεβοκατεβαίνει μέσα στο χρόνο με μικρά νησάκια να αναδύονται ή να εξαφανίζονται κάτω από το νερό. Η λίμνη είναι παράδεισος για όλα τα σπορ, wind και kite surfing, καγιάκ, βαρκάδα, ψάρεμα και η τελευταία μόδα το flyboard. Συν κρουαζιέρα με δείπνο στο ηλιοβασίλεμα για τους πιο ρομαντικούς.Και όλα αυτά με φόντο το ηφαίστειο και δεκάδες δασώδεις λοφίσκους να κατρακυλούν μέχρι τις όχθες της λίμνης.
Φτάσαμε νωρίς το πρωί στο Mistico,με το δάσος να έχει μόλις ξυπνήσει και ελάχιστο κόσμο να περιμένει να μπει. Μια οικογένεια κοάτι μας υποδέχτηκε στην αρχή του μονοπατιού.
Στο πάρκο μπορείς να κάνεις διάφορες δραστηριότητες, αλλά οι κρεμαστές γέφυρες είναι ότι πιο δημοφιλές. Μπορείς να συνδυάσεις δύο, τρεις ή και τέσσερις δραστηριότητες σε μια μέρα, οπότε για κάποιον που θα μείνει λίγες μόνο μέρες στην περιοχή και θέλει να δει όσα περισσότερα μπορεί, είναι καλή επιλογή.
Το δάσος βροχής φιλοξενεί πληθώρα ζώων και φυτών και το περπάτημα πάνω στα καλοδιατηρημένα μονοπάτια και πάνω στις κρεμαστές γέφυρες είναι ο καλύτερος τρόπος για να τα δεις.
Νωρίς το πρωί το σκηνικό έμοιαζε βγαλμένο από παραμύθι καθώς η χαμηλή ομίχλη κρεμόταν πάνω από το θόλο των δέντρων. Μέσα σε μια ώρα ο ήλιος άρχισε να βγαίνει δειλά διαλύοντας την ομίχλη και το δάσος ήταν πάλι μαγικό με διαφορετικό τρόπο. Πρασινάδες της υγρασίας αγκάλιαζαν τους κορμούς όλων των δέντρων και φυτά αναρριχώνται σαν σπιράλ πάνω τους προσπαθώντας να έχουν πρόσβαση σε πιο πολύ ήλιο. Καπουτσίνοι εκτελούν ακροβατικά πιασμένοι από κληματσίδες σε ρόλο ταρζάν και σλοθ τρέχουν - τρόπος του λέγειν - να αλλάξουν κλαδί σα να κινούνται σε ριπλέι.
Η εξερεύνηση του πάρκου μπορεί να γίνει και χωρίς οδηγό αφού υπάρχουν ειδικά μονοπάτια, αλλά η διαφορά του να έχεις οδηγό ή όχι είναι τεράστια. Το θέμα είναι οτι ο οδηγός είναι ειδικός στο να εντοπίζει ζώα που εμείς θεωρώ απίθανο να βλέπαμε. Εδώ μας τα έδειχνε και κάναμε λίγη ώρα να καταλάβουμε τι μας δείχνει αφού τα ζωάκια κρύβονται στα πυκνά φυλλώματα. Και η βλάστηση είναι τόσο πυκνή που ενώ έβρεχε εμείς παραμέναμε στεγνοί! Η βροχή σταμάτησε σύντομα, ο ήλιος βγήκε και ο οδηγός αστειεύτηκε ότι κάθε μέρα στην Κόστα Ρίκα μπορείς να ζήσεις τις τέσσερις εποχές του χρόνου.Μας χώρισαν σε δύο γκρούπ των έξι ατόμων το καθένα, για να είναι σίγουροι ότι ακούμε τις πληροφορίες που μας έδιναν και να βλέπουμε όλοι τα ζώα που εντόπιζαν. Ο κάθε οδηγός κουβαλούσε φακό και τρίποδο που έστηνε κάθε φορά που εντόπιζε κάτι και περνούσαμε με τη σειρά να δούμε τα ζώα και να βγάλουμε φωτογραφίες μέσα από το φακό.
6 αιωρούμενες γέφυρες και 10 σταθερές, διαφορετικού μεγέθους ενώνουν τα μονοπάτια μήκους 3100 μ. του πάρκου και σε περνούν πάνω από φαράγγια και μικρούς καταρράκτες. Κουνάνε αρκετά και καλό είναι να περιμένεις να περάσουν οι πρώτοι προτού ξεκινήσεις. Επίσης το δάπεδο έχει κενά και βλέπεις τα πάντα κάτω, κυρίως το ύψος στο οποίο βρίσκεσαι, οπότε δεν είναι για υψοφοβικούς όπως εγώ που το τόλμησα αλλά μια δυο φορές μου κόπηκαν τα γόνατα.
Μια θάλασσα από τροπικά φυτά, λουλούδια , δέντρα, πουλιά, φίδια, παιχνιδιάρηδες πήθικοι, γλυκά σλοθ και άλλα ζώα που έχουν για σπίτι τους το mistico, είναι στη διάθεση σου για παρατήρηση και φωτογραφία. Η θέα από τις γέφυρες είναι εξαιρετική με καλύτερη αυτή από την μακρύτερη γέφυρα,την Waterfall bridge με μήκος γύρω στα 100 μέτρα.
Περπατάς δηλαδή για 100 μέτρα σε ύψος 45 μέτρων από το έδαφος, σε μια γέφυρα που κουνάει και βλέπεις από το δάπεδό της (και έχω και υψοφοβία αλλά ας όψεται ο junior που επέμενε!) έχεις θέα βέβαια στον καταρράκτη Blue Morpho που αναβλύζει από ένα τούνελ στο απέναντι βουνό.
Υπέροχη και η Arenal view hanging bridge, που αιωρείται επίσης στα 45 μέτρα πάνω από το τροπικό δάσος και όπως προδίδει το όνομά της έχει θέα το ηφαίστειο Arenal στο βάθος. Γενικά σε αυτό το ταξίδι ξεπέρασα πολλούς φόβους μου, γιατί τα χειρότερα δεν είχαν έρθει ακόμα.
Στην έξοδο μας περίμενε τραπέζι με φρούτα για να πάρουμε μια ανάσα και να βγάλουμε φωτογραφίες στην αψίδα με το όνομα του πάρκου και φόντο το Arenal που ήταν επιφυλακτικό μαζί μας και κρυβόταν πίσω από παχύ στρώμα σύννεφου.
Για τη βόλτα στο πάρκο πρέπει να φοράς αθλητικά παπούτσια γιατί σε κάποια σημεία γλιστράει, επίσης μας είπαν να φοράμε μακρύ παντελόνι και να βάλουμε εντομοαπωθητικό, αλλά να ψεκαστούμε έξω από το πάρκο αφού μέσα απαγορεύεται να ψεκαστείς. Εγώ φορούσα σορτς και δε με τσίμπησε τίποτα, γενικά δεν είδαμε κουνούπι πουθενά στην Κόστα Ρίκα.
Το μεσημέρι μας βρήκε να τρώμε σε μια φάρμα σε ένα χωριό λίγο έξω από τη Λα Φορτούνα, σε ένα οικογενειακό μικρό εστιατόριο στη μέση ενός τροπικού κήπου. Τα φαγητά ήταν πεντανόστιμα! Τέλος η μυρωδιά του φρεσκοκομμένου καφέ με οδήγησε στην ξύλινη πολυθρόνα στην εξέδρα του εστιατορίου, δίπλα σε ένα ποτάμι, με τους απαλούς ήχους της φύσης και την απόλυτη ησυχία να σπάει από τα κρωξίματα των πουλιών.
Δεν έβλεπα την ώρα να έρθει η επόμενη μέρα σε αυτή τη χώρα που σίγουρα δεν είναι βαρετή. Κι εγώ δεν ήθελα να χάσω τίποτα από αυτά που απλόχερα πρόσφερε.
Last edited:
ούτε παραλίες έχει 
. Πλατσουρίσματα ε ναι έχει κάτι λίγα!
