go2dbeach
Member
- Μηνύματα
- 6.032
- Likes
- 9.900
- Επόμενο Ταξίδι
- Λατινική Αμερική
- Ταξίδι-Όνειρο
- Λατινική Αμερική
Το βαν της Caribe Fun Tours είναι στην ώρα του πολύ νωρίς το πρωί στην είσοδο του Arenal Bungalows. Προορισμός μας το Πουέρτο Βιέχο, στην περιοχή Limon. Βασικά αυτό που θέλαμε ήταν να περάσουμε τα σύνορα προς Παναμά για να πάμε στα νησιά bocas del Toro και το Πουέρτο Βιέχο ήταν το καλύτερο μέρος για να σπάσουμε το ταξίδι, να ξεκουραστούμε, να έχουμε το χρόνο αύριο για τις διαδικασίες στα σύνορα, αλλά κυρίως να πάρουμε γεύση κοσταρικανής καραϊβικής. Μπορείς από εδώ να πάρεις το λεωφορείο και να πας στα σύνορα, να κάνεις τις διαδικασίες μόνος σου και αφού βρεθείς στον Παναμά, να πάρεις άλλο λεωφορείο για το Almirante και να περάσεις στα νησιά. Εμάς θα μας παραλάμβανε πάλι η Caribe Fun Tours από το Sea Tower hotel και θα μας άφηνε απευθείας στο λιμάνι.
Το Puerto Viejo de Talamanca είναι γνωστό απλά ως Πουέρτο Βιέχο, αλλά υπάρχει κι άλλο.. το Puerto Viejo de Sarapiqui στην περιοχή Heredia και το γραφείο που μας μετέφερε ήθελε να διευκρινίσουμε που πάμε για να μη γίνει μπέρδεμα. Αν πάρετε το λεωφορείο από το Σαν Χοσέ, τσεκάρετε σε ποιό από τα δυο Πουέρτο πάει.

Το δικό μας λοιπόν είναι ένα μικρό παραλιακό χωριό που βρίσκεται στις νοτιο ανατολικές ακτές τη χώρας, πολύ κοντά στα σύνορα με τον Παναμά. Ιδιαίτερα δημοφιλής προορισμός για surfers και backpackers. Η περιοχή είναι λίγο πιο βροχερή από αυτήν του ειρηνικού και τις δύο μέρες που βρισκόμασταν εκεί έβρεξε το πρωί αλλά σύντομα βγήκε ο ήλιος. Έτσι δικαιολογείται το πράσινο, η πυκνή βλάστηση και το δάσος βροχής που κατεβαίνει μέχρι τη θάλασσα.
Το μικρο κέντρο του χωριού βρίσκεται ακριβώς πάνω στην παραλία και κατά μήκος του παραλιακού δρόμου οπού βρίσκονται τα μαγαζιά για σουβενίρ, εστιατόρια και μπαράκια. Οι πάντες κινούνται είτε με τα πόδια, είτε με ποδήλατο. Λεωφορεία υπάρχουν που σε πάνε σ διπλανές παραλίες-χωριά αλλά τα δρομολόγια είναι αραιά.Στον παραλιακό δρόμο κινούνται πιο πολλοί πεζοί και ποδήλατα παρά αυτοκίνητα. Οι δρόμοι πλην του κεντρικού, δεν είναι σε καλή κατάσταση και πεζοδρόμια δεν υπάρχουν. Τα πάντα είναι πάνω στο δρόμο, πολύχρωμες καλύβες που πουλούν ότι θέλεις και μαζί με τα παστέλ σπίτια με τις εξωτερικές σκάλες και τα ποδήλατα στις βεράντες, δίνουν μια μοναδική ρουστικ πινελιά στο χωριό.
Το χωριό ήταν απομονωμένο σχετικά για αρκετά χρόνια και οι άνθρωποι ανέπτυξαν τη δική τους κουλτούρα, διαφορετική από της ενδοχώρας. Οι τουρίστες απλά περνούσαν καθ'οδόν για τα Bocas οπότε η περιοχή τη γλίτωσε από την μεγάλη ανάπτυξη. Οι διπλανές παραλίες Cocles, Chiquita, Punta Uva και Manzanillo, είναι ακόμα λιγότερο ανεπτυγμένες. Έχουν τα δικά τους μαγαζιά και εστιατόρια αλλά τα πάντα είναι απλωμένα σε αποστάσεις και είναι λιγότερα απ'ότι εδώ. Ο δρόμος μεταξύ Puerto viejo-Manzanillo είναι αραιά σπαρμένος με καμπίνες στην παραλία, εστιατόρια και καταστήματα που απευθύνονται από backpackers μέχρι πιο φραγκάτους.

Σήμερα το κάποτε ήρεμο ψαροχώρι αρχίζει να γίνεται πολύ δημοφιλής προορισμός για οικοτουρισμό και δικαίως αφού είναι πλαισιωμένο από ζούγκλα, θάλασσα, φυτείες μπανάνας και γραφικά ποτάμια. Ακόμα όμως έχει χαλαρή ατμόσφαιρα και πολύ φιλικούς ντόπιους, που είναι ένα ανακάτεμα από λατίνους, αφροκαρίβες και Bribri, που ζουν εδώ σε κοινότητες.

Είναι όμως και ένα ζωντανό μέρος που δέχεται κυρίως νέους από όλο τον κόσμο που κυνηγούν τη Salsa Brava. Δεν είναι φαγητό, δεν είναι χορός. Είναι κύμα. Ένα κύμα που εξαιτίας του το Puerto Viejo βρίσκεται μεταξύ των κορυφαίων προορισμών του κόσμου για surfing. Το κύμα μπορεί να βρει κανείς στον ύφαλο μπροστά από το ομώνυμο μπητς μπαρ..Salsa Brava.
Οι παραλίες για μένα δεν είναι κατι το ιδιαίτερο, αλλά μπορείς να κάνεις πολλά άλλα στη γύρω περιοχή. Σε απόσταση αναπνοής βρίσκεται το πάρκο της Cahuita που πιάνει και μεγάλο κομμάτι της παραλίας. Δε μετάνιωσα που δεν έβαλα μέρα παραπάνω εδώ, αλλά και χάρηκα που πέρασα για λίγο. Ήταν μια διαφορετική Κοστα ρίκα από αυτήν της προηγούμενης ημέρας με κοκοφοίνικες στην παραλία, σερφ, μπητσόμπαρα να παίζουν ρεγγετόν και ατμόσφαιρα καραϊβικής.

Τα χρώματα της Τζαμάικα ήταν παντού και κάπου κάπου άκουγες κάποιο ρέγγε κομμάτι να παίζει. Μέχρι που πήγα σε ντόπιο σούπερ μάρκετ και προς έκπληξή μου είχαν βγάλει μεγάλα ηχεία στην είσοδό του και έπαιζε τέρμα...Μαρκ Άντονι!!! Τρελάθηκα! Κατάλαβα οτι μέχρι εκείνη τη στιγμή, δεν είχα ακούσει πουθενά μουσική- εκτός από το βράδυ στο Baldi που οκ, ήταν αναμενόμενο. Απέναντι είχε το μοναδικό ΑΤΜ της περιοχής και φυσικά είχε ουρά, από ντόπιους και τουρίστες που λικνιζόταν στο ρυθμό του καλύτερου εν ζωή σαλσέρο στον πλανήτη.Εγώ είχα παρασυρθεί με τη μουσική και στο γυρισμό για το ξενοδοχείο άκουσα κιθάρες και τραγούδια και μπήκα από την ανοιχτή πόρτα και χωρίς να το καταλάβω βρέθηκα...στην εκκλησία.
Θυμήθηκα το τάμα που είχα κάνει στον Άγιο Βλάσσιο και αποφάσισα σε λίγες μέρες να πάω να προσκυνήσω στα San Blas. Την επόμενη ημέρα αποχαιρετήσαμε την Κόστα ρίκα που μας άφησε πολύ καλές εντυπώσεις.


Κάποιοι την κατηγορούν οτι είναι τουριστική χώρα, αλλά εγώ δεν είδα πουθενά να γίνεται ο χαμός που βλέπουμε σε χώρες που πραγματικά είναι τουριστικές. Εξάλλου τα πάντα γίνονται με απίστευτο σεβασμό στη φύση και με γνώμονα την προστασία της. Δε γίνεται τίποτα ανεξέλεγκτα.
Την κατηγορούν επίσης οτι είναι ακριβή χώρα και εδώ θα συμφωνήσω. Όμως σέβονται τον επισκέπτη της χώρας τους, και αυτό που θα σου πουν θα τηρηθεί με ακρίβεια.. Πληρώνεις τιμές Κόστα ρίκα, για παροχές Κόστα ρίκα. Ο γειτονικός Παναμάς τους έχει αντιγράψει αλλά μόνο στις τιμές...οι παροχές είναι ακόμα Παναμά..
Το ταξίδι συνεχίζεται στον Παναμά.... Παναμάς - Παναμάς σίτι, Bocas, San Blas!
Last edited: