go2dbeach
Member
- Μηνύματα
- 6.032
- Likes
- 9.900
- Επόμενο Ταξίδι
- Λατινική Αμερική
- Ταξίδι-Όνειρο
- Λατινική Αμερική
Κι έφτασε η ημέρα που φοβόμουν, η μέρα του Sky treck. Διότι ποιος παλαβός φοβάται τα ύψη και όμως κλείνει το ψηλότερο και γρηγορότερο και μακρύτερο σε απόσταση zip line της Κόστα Ρίκα? Εγώ φυσικά. Βρισκόμαστε στη γόνδολα που σε ανεβάζει στο βουνό και στην πρώτη πλατφόρμα απ'όπου θα ξεκινήσουμε την κατάβαση. Μας λένε οτι όποιος αλλάξει γνώμη μπορεί να το πει τώρα και να κατέβει πάλι με την ίδια γόνδολα, αλλιώς με το που θα περάσεις την πρώτη διαδρομή δεν υπάρχει άλλος τρόπος επιστροφής εκτός από το zip line και το σκέφτομαι σοβαρά.
Στην ίδια γόνδολα ανεβαίνουν 3 Αμερικανίδες και η μια εξ'αυτών τρέμει από το φόβο και όπως είναι αναμενόμενο τη νιώθω, πιάνουμε την κουβέντα και σκεφτόμαστε να κατεβούμε με την ίδια γόνδολα. Οι άλλες δύο την παρακινούν λέγοντας της πως όταν φύγουν θα το μετανιώσει και οτι πρέπει να ξεπερνάμε τους φόβους μας και άλλα πολλά που τη μεταπείθουν και μαζί κι εμένα.
Έχουμε κλειδώσει τα υπάρχοντά μας σε ντουλάπια στην είσοδο (είναι δωρεάν) αφού δε μπορείς να πάρεις μαζί σου κάμερα ή κινητό εκτός αν έχεις τσέπες με φερμουαρ για να είναι ασφαλή. Μπορείς όμως να νοικιάσεις GoPro την οποία σου προσαρμόζουν στο κράνος για να απαθανατίσεις την όλη εμπειρία και πραγματικά αξίζει τον κόπο και το κόστος. Εμείς νοικιάσαμε για τον junior αφού εγώ δεν ήξερα ακόμα αν θα το τολμούσα. Έτσι κι αλλιώς μια είναι αρκετή. Στη συνέχεια σου κάνουν ένα μίνι μάθημα με οδηγίες για το πως θα φρενάρεις και τι να κάνεις στην περίπτωση που σταματήσει η βόλτα σου στον αέρα ανάμεσα στα δύο βουνά. Δεν άκουσα τι είπαν για την περίπτωση, πάγωσα στη σκέψη, δεν ήθελα καν να το σκέφτομαι!
Τα δέκα λεπτά ανάβασης με τη γόνδολα πέρασαν γρήγορα χαζεύοντας την παχιά στρώση από φυλλώματα που απλωνόταν από κάτω, ώσπου φτάσαμε στην πρώτη πλατφόρμα.
Συνολικά οι διαδρομές είναι 7 συμπεριλαμβανομένης και της πρώτης που είναι πολύ μικρή και έχει εκπαιδευτικό και δοκιμαστικό χαρακτήρα. Οι υπόλοιπες 6 είναι όλες διαφορετικές σε μήκος, ύψος και ταχύτητα. Το Sky treck βρίσκεται πολύ κοντά στο Αρεναλ και μια καθαρή ηλιόλουστη ημέρα σαν αυτή που πετύχαμε εμείς, βλέπεις το ηφαίστειο και τη λίμνη καθώς και το τροπικό δάσος από κάτω. Τα καλώδια απλώνονται από βουνό σε βουνό και σε περνούν σε μεγάλο ύψος πάνω από φαράγγια, λοφίσκους και δάση προσφέροντας μια μοναδική εμπειρία. Η θέα από κει πάνω είναι υπέροχη πραγματικά. Η πρώτη διαδρομή ξεκινάει με τα δέντρα αρκετά κοντά στα πόδια σου φτιάχνοντας ένα πράσινο τούνελ, αλλά ξαφνικά ανοίγουν και από κάτω...το χάος! Πηγαίνεις κατά πάνω στο ηφαίστειο οπότε συγκοπή και δέος είναι ανάμεικτα. Η καρδιά μου πήγαινε να σπάσει καθώς παρακολουθούσα τον junior να εξαφανίζεται στην κυριολεξία πέρα μακριά...τόσο μεγάλες ήταν οι διαδρομές.
Η Αμερικανίδα έφυγε πριν από εμένα και δε μπορούσα να τη δω που έφτανε απέναντι, αλλά μπορούσα να την ακούσω αφού δε σταμάτησε να ουρλιάζει! Η αλήθεια είναι οτι γελάσαμε πολύ μαζί της αφού ο οδηγός που την έδενε κάθε φορά έκανε οτι της δίνει φόρα να φύγει και ενώ εκείνη άρχιζε να ουρλιάζει , την τραβούσε ξανά πίσω λέγοντας οτι κάτι ξέχασε να δέσει με τις φίλες της να πεθαίνουν στα γέλια.
Όταν ήρθε η σειρά μου, μου κόπηκε η ανάσα ειδικά όταν βρέθηκα στο μέσο της διαδρομής, στο μέση του πουθενά και δίπλα στα σύννεφα. Αποφάσισα να απολαύσω τη διαδρομή και την υπέροχη θέα αφού δεν υπήρχε πια άλλος δρόμος επιστροφής.
Πριν την τελευταία διαδρομή υπάρχει μια στάση για καφέ ή αναψυκτικό και φωτογραφίες από την τελευταία πλατφόρμα.
Και ενώ έχεις ηρεμήσει που πατάς έδαφος και έχουν πέσει οι παλμοί, ακολουθεί ο "Big Daddy", η μακρύτερη και γρηγορότερη διαδρομή μήκους 750μ. που σε κατεβάζει στην είσοδο.
Τελικά χαίρομαι που το τόλμησα, αφού είναι αλήθεια οτι στη ζωή μετανιώνουμε για όσα δεν κάναμε.
Video από την GoPro του junior:
Στην ίδια γόνδολα ανεβαίνουν 3 Αμερικανίδες και η μια εξ'αυτών τρέμει από το φόβο και όπως είναι αναμενόμενο τη νιώθω, πιάνουμε την κουβέντα και σκεφτόμαστε να κατεβούμε με την ίδια γόνδολα. Οι άλλες δύο την παρακινούν λέγοντας της πως όταν φύγουν θα το μετανιώσει και οτι πρέπει να ξεπερνάμε τους φόβους μας και άλλα πολλά που τη μεταπείθουν και μαζί κι εμένα.
Έχουμε κλειδώσει τα υπάρχοντά μας σε ντουλάπια στην είσοδο (είναι δωρεάν) αφού δε μπορείς να πάρεις μαζί σου κάμερα ή κινητό εκτός αν έχεις τσέπες με φερμουαρ για να είναι ασφαλή. Μπορείς όμως να νοικιάσεις GoPro την οποία σου προσαρμόζουν στο κράνος για να απαθανατίσεις την όλη εμπειρία και πραγματικά αξίζει τον κόπο και το κόστος. Εμείς νοικιάσαμε για τον junior αφού εγώ δεν ήξερα ακόμα αν θα το τολμούσα. Έτσι κι αλλιώς μια είναι αρκετή. Στη συνέχεια σου κάνουν ένα μίνι μάθημα με οδηγίες για το πως θα φρενάρεις και τι να κάνεις στην περίπτωση που σταματήσει η βόλτα σου στον αέρα ανάμεσα στα δύο βουνά. Δεν άκουσα τι είπαν για την περίπτωση, πάγωσα στη σκέψη, δεν ήθελα καν να το σκέφτομαι!
Τα δέκα λεπτά ανάβασης με τη γόνδολα πέρασαν γρήγορα χαζεύοντας την παχιά στρώση από φυλλώματα που απλωνόταν από κάτω, ώσπου φτάσαμε στην πρώτη πλατφόρμα.
Συνολικά οι διαδρομές είναι 7 συμπεριλαμβανομένης και της πρώτης που είναι πολύ μικρή και έχει εκπαιδευτικό και δοκιμαστικό χαρακτήρα. Οι υπόλοιπες 6 είναι όλες διαφορετικές σε μήκος, ύψος και ταχύτητα. Το Sky treck βρίσκεται πολύ κοντά στο Αρεναλ και μια καθαρή ηλιόλουστη ημέρα σαν αυτή που πετύχαμε εμείς, βλέπεις το ηφαίστειο και τη λίμνη καθώς και το τροπικό δάσος από κάτω. Τα καλώδια απλώνονται από βουνό σε βουνό και σε περνούν σε μεγάλο ύψος πάνω από φαράγγια, λοφίσκους και δάση προσφέροντας μια μοναδική εμπειρία. Η θέα από κει πάνω είναι υπέροχη πραγματικά. Η πρώτη διαδρομή ξεκινάει με τα δέντρα αρκετά κοντά στα πόδια σου φτιάχνοντας ένα πράσινο τούνελ, αλλά ξαφνικά ανοίγουν και από κάτω...το χάος! Πηγαίνεις κατά πάνω στο ηφαίστειο οπότε συγκοπή και δέος είναι ανάμεικτα. Η καρδιά μου πήγαινε να σπάσει καθώς παρακολουθούσα τον junior να εξαφανίζεται στην κυριολεξία πέρα μακριά...τόσο μεγάλες ήταν οι διαδρομές.
Η Αμερικανίδα έφυγε πριν από εμένα και δε μπορούσα να τη δω που έφτανε απέναντι, αλλά μπορούσα να την ακούσω αφού δε σταμάτησε να ουρλιάζει! Η αλήθεια είναι οτι γελάσαμε πολύ μαζί της αφού ο οδηγός που την έδενε κάθε φορά έκανε οτι της δίνει φόρα να φύγει και ενώ εκείνη άρχιζε να ουρλιάζει , την τραβούσε ξανά πίσω λέγοντας οτι κάτι ξέχασε να δέσει με τις φίλες της να πεθαίνουν στα γέλια.
Όταν ήρθε η σειρά μου, μου κόπηκε η ανάσα ειδικά όταν βρέθηκα στο μέσο της διαδρομής, στο μέση του πουθενά και δίπλα στα σύννεφα. Αποφάσισα να απολαύσω τη διαδρομή και την υπέροχη θέα αφού δεν υπήρχε πια άλλος δρόμος επιστροφής.
Πριν την τελευταία διαδρομή υπάρχει μια στάση για καφέ ή αναψυκτικό και φωτογραφίες από την τελευταία πλατφόρμα.
Και ενώ έχεις ηρεμήσει που πατάς έδαφος και έχουν πέσει οι παλμοί, ακολουθεί ο "Big Daddy", η μακρύτερη και γρηγορότερη διαδρομή μήκους 750μ. που σε κατεβάζει στην είσοδο.
Τελικά χαίρομαι που το τόλμησα, αφού είναι αλήθεια οτι στη ζωή μετανιώνουμε για όσα δεν κάναμε.
Video από την GoPro του junior:
Last edited:
ούτε παραλίες έχει 
. Πλατσουρίσματα ε ναι έχει κάτι λίγα!
