buffon85
Member
- Μηνύματα
- 594
- Likes
- 1.559
- Επόμενο Ταξίδι
- Κολομβία
- Ταξίδι-Όνειρο
- Χιλή, Ιαπωνία, Αμερική
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- 1η ημέρα - Η πρώτη γνωριμία με την Ciudad de México
- 1η ημέρα- η σύνεχεια
- 2η ημέρα: Tenochtitlan και la Casa Azul
- 3η ημέρα - Teotihuacan
- 4η ημέρα: Museo Nacional de Antropología και επιτέλους ο Άγγελος!
- 5η ημέρα- Puebla και Cholula
- 6η ημέρα: Μέριδα
- 7η ημέρα- Αναζητώντας τους Mayas
- 8η ημέρα - Αντικρύζοντας την Καραϊβική
- 9η ημέρα - Tulum
- 10η ημέρα - Isla Mujeres
- 11η ημέρα Cobá - Akumal
- 12η ημέρα - Chichen Itza!!!
- Η επιστροφή
11 ημέρα Cobá - Akumal
Ξημέρωσε και η προτελευταία μέρα των διακοπών μας. Κανονικά ήταν ακόμα μια μέρα αφιερωμένη σε παραλία, εγώ όμως ξύπνησα λυσσασμένη για πυραμίδες. Πήραμε το πρωινό μας στο μπαλκονάκι μας.
Ψύχραιμη ανακοίνωσα στον φίλο μου ότι πριν την παραλία θα κάνουμε μια σύντομη επίσκεψη στο Cobá, μου πήρε την θερμοκρασία και επιβεβαίωσε ότι όντως ο ήλιος με είχε χτυπήσει για τα καλά!
Η διαδρομή για το Cobá ήταν απολαυστική. Παντού στον δρόμο υπήρχαν οικισμοί ντόπιων που πουλούσαν τα προϊόντα τους. Δεν έβγαλα κάποια καλή φωτογραφία, γιατί χάζευα.. αυτή την φορά δεν τον πήρα αλλά τρελαινόμουν να κοιτάζω τα σπίτια των ντόπιων.
Το Cobá είναι αρκετά μεγάλος αρχαιολογικός χώρος. Υπήρχαν 2 επιλογές, είτε να νοικιάσεις ποδηλατάκι, είτε να νοικιάσεις ποδηλατάκι που οδηγεί ντόπιος και να σε μεταφέρει.
Εμείς φυσικά διαλέξαμε την τρίτη επιλογή, μιας και μας πίεζε ο χρόνος να πάμε παραλία, φυσικά να περπατήσουμε! Κατευθυνθήκαμε κατευθείαν στην πυραμίδα.
Με ντροπή θα ομολογήσω ότι στην επιστροφή πήραμε ποδήλατο-ταξί.. Και λόγω κούρασης και για να κατευθυνθούμε προς Akumal. Η κούρσα και οι ελιγμοί ήταν του τρόμου.
Αν και στην αρχή δεν ήταν στα πλάνα μου, δεν μετανιώσαμε καθόλου που πήγαμε. Και η διαδρομή ήταν υπέροχη αλλά και ο αρχαιολογικός χώρος μέσα στην ζούγκλα πραγματικά αξίζει μια επίσκεψη. Φυσικά το να ανεβαίνεις την πυραμίδα είναι απίστευτη εμπειρία και επιπλέον ποτέ δεν ξέρεις αν θα απαγορευτεί όπως έχει γίνει και στην Τσίτσεν Ίτσα.
Μετά κατευθυνθήκαμε στο Akumal, η παραλία από ό,τι κατάλαβα ενδείκνυται για snorkeling και τέτοια αλλά εμείς προτιμήσαμε απλά να χαλάρωσουμε και να απολαύσουμε την τελευταία μας μέρα στην παραλία κάτω από την σκιά ενός φοίνικα.
Το βράδυ φάγαμε και πάλι σε μια τακερία, ως συνήθως ο σερβιτόρος μας απέτρεψε να παραγγείλουμε τα μισά αλλά και πάλι έμειναν! Κάναμε την τελευταία μας -όπως αποδείχτηκε- βόλτα στην 5η λεωφόρο..
Ξημέρωσε και η προτελευταία μέρα των διακοπών μας. Κανονικά ήταν ακόμα μια μέρα αφιερωμένη σε παραλία, εγώ όμως ξύπνησα λυσσασμένη για πυραμίδες. Πήραμε το πρωινό μας στο μπαλκονάκι μας.
Ψύχραιμη ανακοίνωσα στον φίλο μου ότι πριν την παραλία θα κάνουμε μια σύντομη επίσκεψη στο Cobá, μου πήρε την θερμοκρασία και επιβεβαίωσε ότι όντως ο ήλιος με είχε χτυπήσει για τα καλά!
Η διαδρομή για το Cobá ήταν απολαυστική. Παντού στον δρόμο υπήρχαν οικισμοί ντόπιων που πουλούσαν τα προϊόντα τους. Δεν έβγαλα κάποια καλή φωτογραφία, γιατί χάζευα.. αυτή την φορά δεν τον πήρα αλλά τρελαινόμουν να κοιτάζω τα σπίτια των ντόπιων.
Το Cobá είναι αρκετά μεγάλος αρχαιολογικός χώρος. Υπήρχαν 2 επιλογές, είτε να νοικιάσεις ποδηλατάκι, είτε να νοικιάσεις ποδηλατάκι που οδηγεί ντόπιος και να σε μεταφέρει.
Εμείς φυσικά διαλέξαμε την τρίτη επιλογή, μιας και μας πίεζε ο χρόνος να πάμε παραλία, φυσικά να περπατήσουμε! Κατευθυνθήκαμε κατευθείαν στην πυραμίδα.
Με ντροπή θα ομολογήσω ότι στην επιστροφή πήραμε ποδήλατο-ταξί.. Και λόγω κούρασης και για να κατευθυνθούμε προς Akumal. Η κούρσα και οι ελιγμοί ήταν του τρόμου.
Αν και στην αρχή δεν ήταν στα πλάνα μου, δεν μετανιώσαμε καθόλου που πήγαμε. Και η διαδρομή ήταν υπέροχη αλλά και ο αρχαιολογικός χώρος μέσα στην ζούγκλα πραγματικά αξίζει μια επίσκεψη. Φυσικά το να ανεβαίνεις την πυραμίδα είναι απίστευτη εμπειρία και επιπλέον ποτέ δεν ξέρεις αν θα απαγορευτεί όπως έχει γίνει και στην Τσίτσεν Ίτσα.
Μετά κατευθυνθήκαμε στο Akumal, η παραλία από ό,τι κατάλαβα ενδείκνυται για snorkeling και τέτοια αλλά εμείς προτιμήσαμε απλά να χαλάρωσουμε και να απολαύσουμε την τελευταία μας μέρα στην παραλία κάτω από την σκιά ενός φοίνικα.
Το βράδυ φάγαμε και πάλι σε μια τακερία, ως συνήθως ο σερβιτόρος μας απέτρεψε να παραγγείλουμε τα μισά αλλά και πάλι έμειναν! Κάναμε την τελευταία μας -όπως αποδείχτηκε- βόλτα στην 5η λεωφόρο..
Last edited: