Μεξικό Μεξικό: το παρθενικό μου ταξίδι

[buffon85]

12η ημέρα - Chichen Itza!!!

Ρεπάρω, έφτιαξα καφεδάκι κι έκατσα να γράψω για την τελευταία μας μέρα στο Μεξικό!
Στο κεφάλαιο για την άφιξη μας στην Playa del Carmen είχα γράψει για τον Ιβάν. Ήταν απίστευτα φιλόξενο ζευγάρι αυτός και η Ντανιέλα, μας είχαν πει πως πάντα περνάνε χρόνο με τους φιλοξενούμενους, αλλά ήταν το Καθολικό Πάσχα και μας ζήτησαν συγγνώμη που θα απουσίαζαν. ( Ο Ιβάν λοιπόν μας είχε προτείνει να μας κλείσει τουρ για Τσίτσεν Ίτσα που έκανε ένας φίλος του, μας είχε πει και τιμή, είχαμε αρνηθεί ευγενικά, επειδή νιώθαμε πως θα πήγαιναν χαμένα τα λεφτά για την ενοικίαση. Μας είχε υποσχεθεί όμως πως το τουρ ήταν πολύ καλό και δεν θα το μετανιώναμε. Τελικά βάλαμε κάτω βενζίνες, εισιτήρια και την κούραση που σιγά σιγά έβγαινε και αποφασίσαμε να κάνουμε το τουρ, ελπίζοντας να μην το μετανιώσουμε ξανά. Βασικά εμπιστευτήκαμε τον Ιβάν, επειδή είχαμε μείνει απείρως ικανοποιημένοι με το σπίτι.

Κλείσαμε λοιπόν το τουρ, το οποίο περιελάμβανε το cenote Ik kil, επίσκεψη με ξενάγηση στην Chichen Itza και μια σύντομη επίσκεψη στο Valladolid. Ευτυχώς ήταν πολύ τυπικοί στην ώρα τους και ο δίγλωσσος ξεναγός που είχαμε στο λεωφορείο ήταν πολύ αυστηρός με τις ώρες αναχώρησης, για να μπορέσουμε να τα δούμε όλα.

Ξεκινήσαμε με το cenote, για μένα σωστή επιλογή, γιατί στην Τσίτσεν Ίτσα, παλεύεται ο κόσμος, ο χώρος είναι τεράστιος, στο cenote όμως θα χανόταν η μαγεία με τον πολύ κόσμο. Το cenote ήταν απίστευτα οργανωμένο, δεν έλειπε τίποτα. Τουαλέτες, ντουλαπάκια για τα πράγματα, αποδυτήρια, ντους (επιβαλλόταν πριν βουτήξει κανείς στο cenote) και φυσικά ενοικίαση σωσιβίων. Στην πραγματικότητα, ευτυχώς για μας, λίγοι βουτούσαν στο cenote, ενώ υπήρχε αρκετός κόσμος οι περισσότεροι ήταν έξω και έβγαζαν φωτογραφίες.
Το cenote ήταν παράδεισος, από τις καλύτερες στιγμές στο ταξίδι, είχαμε μια ώρα, έμεινα όλη την ώρα στο νερό.

Αμέσως μετά το cenote πήγαμε για φαγητό, ήταν σε μια hacienda, είχε μπουφέ, φάγαμε μια χαρά, είχε αρκετές επιλογές, δεν θυμόμουν το όνομα, αλλά κάνοντας μια αναζήτηση είναι αυτή https://www.tripadvisor.com/Restaur...Hacienda_Xaybe_h-Piste_Yucatan_Peninsula.html

Αυτός είναι ο χορός που είχαμε δει στο πάρτυ στην Μέριδα με τα ποτηράκια στο κεφάλι. Εντάξει εδώ δεν ήταν ιδιαίτερα επιτυχημένος...

Αμέσως μετά το φαγητό κατευθυνθήκαμε προς Chichen Itza!
Νομίζω σε όλους μας έχει τύχει να δούμε ένα μέρος σε φωτογραφίες και από κοντά να χάνει. Ε η Chichen Itza είναι το ακριβώς αντίθετο, πρέπει να το δεις για να το πιστέψεις. Ακόμα και με το πλήθος των τουριστών είναι μαγευτικό μέρος. Στην Τσιτσέν χωριστήκαμε σε 2 γκρουπ με αγγλόφωνο και ισπανόφωνο ξεναγό, δυστυχώς ακολούθησα τον αγγλόφωνο. Το πιο δύσκολο είναι να βγεις φωτογραφία στην πυραμίδα, χωρίς να έχει άπειρο κόσμο, μιλάμε για μάχη.

Η πυραμίδα (el Castillo) κάνει διάφορα μαγικά. Στις 21 Μαρτίου (που ήμασταν στην χερσόνησο Yucatan συμβαίνει το φαινόμενο equinox και στην πυραμίδα συμβαίνει το εξής: το φτερωτό φίδι κατεβαίνει στην γη
http://old.world-mysteries.com/chichenItza_equinox2.jpg
Εμείς αποφύγαμε να πάμε αυτή την μέρα, καθώς κατάλαβα ότι μαζεύονται χιλιάδες για να το δουν, αν και σίγουρα θα ήταν μοναδικό.
Επίσης η πυραμίδα έχει σχεδιαστεί έτσι ώστε χειροκροτώντας να ακούγεται από την πυραμίδα ένας περίεργος ήχος από την ηχώ σαν τιτίβισμα πουλιού, με συνέπεια πάντα να υπάρχει κάποιος που θα χειροκροτάει μπροστά από την πυραμίδα. Εδώ και αρκετά χρόνια απαγορεύεται να ανεβαίνουν οι τουρίστες στην πυραμίδα, αφορμή η πτώση και ο θάνατος μιας τουρίστριας. Πιστεύω πως ήθελαν και καλά έκαναν να προστατεύσουν την πυραμίδα, οι τουρίστες είναι πραγματικά πολλοί, δεν είναι λογικό να την ανεβαίνουν όλοι.

Τοιχογραφία από το el juego de la pelota, το μεγαλύτερο γήπεδο για το παιχνίδι στην Κεντρική Αμερική. Ουσιαστικά είναι μια αναπαράσταση του παιχνιδιού. Η τοιχογραφία δείχνει τον αποκεφαλισμό του επικεφαλής της μίας όμαδας, πιθανολογείται ότι είναι της νικήτριας. Δεν είναι και τόσο περίεργο, ακόμα και σήμερα θεωρείται από κάποιους τιμή να πεθαίνουν για την θρησκεία τους και τον θεό τους.

Η επίσκεψη στο Valladolid ήταν πολύ σύντομη, είχαμε μισή ώρα ελεύθερη, ο ξεναγός μας είπε ότι στην πόλη φτιάχνουν τα καλύτερα churros του Μεξικού. Ξεχυνόμαστε κι εμείς με τον φίλο μου, να κάνουμε την βόλτα μας, αλλά ουσιαστικά ψάχνοντας τσουρερία! Βασικά δεν βρήκαμε ούτε για δείγμα και δεν σταματήσαμε να περπατάμε (και να ρωτάμε, απελπισια). Τελειώνει σιγά σιγά το μισάωρο, πάμε προς το πούλμαν, πλησιάζουμε τον ξεναγό, του λέμε πλάκα μας κάνεις ρε αμίγο, τσούρος ούτε για δείγμα στην πόλη και μας λέει ναι ένα μαγαζί ήξερα και ήταν κλειστό. Μαζεύεται σιγά σιγά ο υπόλοιπος κόσμος και αποδεικνύεται ότι τελικά όλοι είχαν ξεχυθεί προς αναζήτηση των τσούρος! Και ξαφνικά επιστρέφει ο ξεναγός με δύο σακουλάκια τσούρος με σοκολάτα και μας τα δίνει, δεν ξέρω αν ήταν τα καλύτερα του Μεξικού, πεντανόστιμα ήταν πάντως! Εχμ δεν θέλω να περιγράψω τα βλέμματα μίσους των υπολοίπων!

Και κάπως έτσι γυρίσαμε στην Playa del Carmen, τελευταία βόλτα δεν κάναμε, ασχολιόμουν με τα τσεκ ιν, με το να τρώει απόρριψη η κάρτα μου για άγνωστους λόγους, ήθελα να δηλώσω επιπλέον βάρος στην βαλίτσα και επιπλέον έπρεπε να σηκωθούμε και πολύ νωρίς.
Θα τελειώσω με μια μικρή σύνοψη και την επιστροφή.

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• …

  Go to chapter

  Go
• 12
• 13
• 14
• 15

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 14 of 15

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[anlazar]

Tαυτίζομαι ΑΠΟΛΥΤΑ μαζί σου !! Σχεδόν τέτοια εποχή πέρσι πετούσα για Πόλη του Μεξικού κι επειδή δεν υπήρχε άτομο να με ακολουθήσει (που να ήξεραν τι χάσανε) πήγα σε φίλη μου Μεξικανή και η επιλογή αποδείχτηκε φανταστική !!! Δεν έχω λόγια για τη χώρα, τους ανθρώπους, το φαγητό...Αναμένω να δω σε ποιες πόλεις πήγατε...εγώ κινήθηκα μεταξύ Ciudad de Mexico, Teotihuacan, Taxco, San Miguel de Allende, Guanajuato, Tequisquiapan, Tepoztlan, Bernal.

 

[buffon85]

Ούτε εγώ έχω λόγια και επειδή το ταξίδι ήταν για μένα όνειρο ζωής φοβάμαι ότι έβαλα τον πήχυ ψηλά! Σίγουρα κάθε ταξίδι είναι διαφορετικό και δεν έχω την εμπειρία εκτός Ελλάδας, αλλά είναι μια χώρα που κατά την γνώμη μου τα συνδυάζει όλα! Με μεγάλες αποστάσεις βέβαια αλλά δεν απογοητεύει. Ομολογώ βέβαια ότι έχω και λατρεία με τα Ισπανικά. Το φαγητό δεν μπορώ να πω ότι με ξετρέλανε, απλα δεν ήταν του γούστου μου! Όσο και αν η λίστα με τους προορισμούς τώρα που έκανα το ποπ δεν έχει τελειωμό, πιστεύω ότι αν στο μέλλον έχω την οικονομική δυνατότητα, το Μεξικό είναι μια χώρα στην οποία θα ξαναπάω! Έρωτας!

 

[go2dbeach]

Κι εγώ λατρεύω τη θάλασσα, τα ισπανικά και φυσικά το Μεξικό! Περιμένω τη συνέχεια της ιστορίας σου και είσαι ευπρόσδεκτη στο γκρουπ των λατινολατρών αν θες να μιλήσεις για μουσική, νέα της αγαπημένης μας περιοχής ή να πεις τον πόνο σου μέχρι το επόμενο ταξίδι...εδώ http://www.travelstories.gr/community/forums/Λατινολάτρες-bienvenidos.86/

 

[buffon85]

Κι εγώ λατρεύω τη θάλασσα, τα ισπανικά και φυσικά το Μεξικό! Περιμένω τη συνέχεια της ιστορίας σου και είσαι ευπρόσδεκτη στο γκρουπ των λατινολατρών αν θες να μιλήσεις για μουσική, νέα της αγαπημένης μας περιοχής ή να πεις τον πόνο σου μέχρι το επόμενο ταξίδι...εδώ http://www.travelstories.gr/community/forums/Λατινολάτρες-bienvenidos.86/

από την ιστορία σου είχα ξεκινήσει το διάβασμα στο φόρουμ και έτσι αποφάσισα να μείνω playa del carmen! Σε ευχαριστώ πολύ, θα επισκεφτώ και το γκρουπ, βλέπω έχεις κάνει θέμα και για τα φανταστικά cenotes! Μα τι ονειρική χώρα!

 

[go2dbeach]

από την ιστορία σου είχα ξεκινήσει το διάβασμα στο φόρουμ και έτσι αποφάσισα να μείνω playa del carmen!

Σοβαρά? Πολύ χαίρομαι που κάποιος παρακινήθηκε από την ιστορία μου Και απ' ότι καταλαβαίνω θα διαβάσουμε παραλιο-ιστορία ε? Καλά οτι κι αν μας γράψεις από τους αγίους τόπους είναι καλοδεχούμενο, αλλά ότι έχει να κάνει με θάλασσα ένας λόγος παραπάνω
Απίθανη χώρα..όποιος πάει το ξέρει ότι

 

[buffon85]

Η πρώτη γνωριμία με την Ciudad de México

Μετά από μια μικρή ταλαιπωρία (κυρίως λόγω της κούρασης) στον έλεγχο των διαβατηρίων, κατευθυνθήκαμε στα κιόσκια με τα taxi autorizado. Ομολογώ ότι το θέμα με τα ταξί ήταν από τα μόνα άγχη μου, καθώς είχα διαβάσει ουκ ολίγες ιστορίες για αγρίους στο ίντερνετ. Είπαμε που θέλουμε να πάμε, πληρώσαμε επι τόπου και βγήκαμε έξω να πάρουμε το ταξι μας. Επιτέλους θα έπαιρνα μια πρώτη γεύση από Μεξικό. Το ξενοδοχείο ήταν στο ιστορικό κέντρο της πόλης, δεν είχα διαβάσει τα καλύτερα για την περιοχή, αλλά μου άρεσει να μένω στο κέντρο, αν και είχα καταλάβει ότι ακόμα και αν επέλεγα να μείνω αλλού δεν θα είχα κάποιο πρόβλημα χάρις στο τεράστιο δίκτυο μετρό.

Η πρώτη εικόνα λίγο απογοητευτική. Μόλις είχε νυχτώσει και η πόλη φαινόταν βρώμικη, πολύ φτωχική και απειλητική. Σκουπίδια παντού από μια τεράστια υπαίθρια αγορά, ελάχιστος κόσμος στους δρόμους.. Στο βλέμμα του φίλου μου αποτυπωνόταν ο τρόμος. Με κοίταξε με ύφος "που με έφερες κακούργα;" ενώ εγώ σκεφτόμουν "πάει θα τα ακούσω, δεν με ξαναπάει πουθενα". Παρ' ότι το ταξί ήταν autorizado περνούσαν σκέψεις από το μυαλό μου πως δεν μπορεί να είναι έτσι το Μέξικο Σίτυ, μάλλον σε κάποια επικίνδυνη περιοχή μας οδηγει. Παράνοια. Τελικά φτάσαμε αισίως στο ξενοδοχείο (χόστελ για την ακρίβεια αλλά με ιδιωτικό δωμάτιο και μπάνιο) και ενώ είχαμε αρχικά την διάθεση να κάνουμε μια πρώτη βόλτα στην πόλη, αποφασίσαμε να μείνουμε στο δωμάτιο και να πιούμε ένα ποτάκι εκεί μην δοκιμάζοντας την τύχη μας με την πρώτη βόλτα την νύχτα, άλλωστε και η κούραση ήταν μεγάλη, την νύχτα πριν το ταξίδι είχαμε κοιμηθεί κανα διωράκι.

Την πρώτη μέρα κάναμε τις βόλτες μας στην πόλη, καθώς μουσεία και αρχαιολογικοί χώροι είναι κλειστά τις Δευτέρες. Ο φίλος μου έκανε αρκετή ώρα να ετοιμαστεί και τελικά παραδέχτηκε ότι φοβόταν να βγει στην πόλη! Του λέω με το φως της ημέρας όλα θα είναι διαφορετικά και μετά από λίγη πίεση εγκαταλείψαμε το ξενοδοχείο! Τελικά δεν ήταν τόσο άσχημα, εννοείται ότι η πόλη ήταν πολύ ζωντανή και χωρίς ίχνος κινδύνου. Ξεκινήσαμε από τον Καθεδρικό Ναό απέναντι από το Zócalο ή Plaza de la constitución, την κεντρική πλατεία της πρωτεύουσας. Οι εκκλησίες στο Μεξικό είναι πραγματικά έργα τέχνης!

Από μακριά ένα συνηθισμένο άγαλμα

Από κοντά παρατηρείς πως έχει φτιαχτεί με χιλιάδες κλειδιά, τα οποία τα προσέφεραν οι κάτοικου του Μεξικού!

Περάσαμε και στην κεντρική πλατεία με την τεράστια σημαία του Μεξικού

Η πόλη ήταν καθαρή και προσεγμένη, καμία σχέση με την πρώτη μας εντύπωση!
Συνεχίσαμε την βόλτα μας στα στενά της πόλης, εντύπωση μας έκανε ότι παντού υπήρχαν ταμπέλες για wc (η καθεμία διαφήμιζε ότι ήταν η πιο καθαρή!) και αναρωτηθήκαμε αν είχε να κάνει με το φαγητό, μήπως η ανάγκη για τουαλέτα είναι πιο άμεση και .. επείγουσα! Στην πόλη βλέπεις κυρίως Μεξικάνους και ελάχιστους τουρίστες, φαντάζομαι ότι λόγω μεγέθους "χάνονται".
Πραγματικά δεν υπάρχει γωνία του Μ.Σ. που δεν μυρίζει σαν πίτα (tortilla) από καλαμπόκι. Σε κάθε γωνία πωλούνται tacos, tortas, tostadas και διάφορα άλλα με διάφορες πίτες είτε από καλαμπόκι, είτε από αλεύρι, τα οποία ο Αθηναίος θα τα ονόμαζε όλα πίτες και η σύγκρουση με τον Θεσσαλονικιό σίγουρα θα ήταν ακόμα πιο έντονη! Οι Μεξικάνοι απολαμβάνουν το φαγητό σχεδόν όλες τις ώρες της ημέρας. Εμένα πάντως πολλά από τα μαγαζάκια που πουλούσαν τακος και τα σχετικά μου φαίνονταν κατάλληλα μόνο για τολμηρούς!
Αυτή ήταν η αρχή μιας μεγάλης ημέρας! Στο τέλος κατέληξα με φουσκάλες στα πόδια, το οποίο βέβαια δεν με πτόησε!

 

[Giwrgos10]

Ποσο σου βγηκαν τα αεροπορικα και ποσο τα ξενοδοχεια μεσο ορο; Ελληνα ειδατε;

 

[travelbreak]

Μπράβο σας που πήγατε μόνοι! Εγώ το 1999 πήγα και με απέτρεψαν από το να ταξιδέψω μόνος. Πήγα με πρακτορείο και δεν το μετάνοιωσα. Μόνος όταν πηγαίνεις θέλεις περισσότερο διαθέσιμο χρόνο. Περιμένουμε τη συνέχεια.

 

[alma]

Πολύ ωραίες οι φωτό σου...Δεν χρησιμοποιήσατε κάποιο τοπικό πρακτορείο για τις μετακινήσεις σας εκεί;

 

[buffon85]

2 ημερήσια τουρ κάναμε! το ένα το ευχαριστήθηκα, το άλλο το χιλιομετάνιωσα, περισσότερες λεπτομέρειες στην ιστορία μου και με φωτογραφίες.

τώρα όσον αφορά τα εισιτήρια έκανα μια χοντροβλακεία αλλά ο,τι έγινε, έγινε και δεν το μετανιώνω, το είχα τεράστιο καημό το ταξίδι.
Παρακολουθώ τα εισιτήρια από αρχές Δεκέμβρη περίπου και ξέρω ότι θέλω να φύγω αρχές Μαρτίου με μέσα. εγκρίνεται η άδεια μου 17 Δεκέμβρη αν θυμάμαι καλα, μπαινω και βλέπω ότι οι τιμές έχουν πάρει την ανιούσα. Πανικόβλητη τα κλείνω επιτόπου γιατί φοβάμαι ότι θα μείνω με την άδεια 2 εβδομάδων στο χέρι και με το καημό και ότι τα εισιτήρια λόγω Χριστουγέννων θα συνεχίσουν να ανεβαίνουν (το οποίο έγινε) και ότι δεν θα πέσουν και θα την πατήσω. τελικά τα έκλεισα κάτι λιγότερο από 1900 και μία φορά που μπήκα μετα τα Χριστούγεννα είχαν 1600. Δάκρυσα και αποφάσισα να μην ξανακοιτάξω, δεν θα άλλαζε κατι. Δεν πειράζει από τα λάθη μας μαθαίνουμε, άλλη φορά θα μείνω ψύχραιμη (λέμε τώρα)!
Για τα δωμάτια, 500 ευρώ σύνολο για 13 διανυκτερεύσεις, θα γράψω και για αυτά λεπτομέρειες.

έλληνες είδαμε ναι, δυο παρέες, μια φορά στο Tulum και μία φορά στον αρχαιολογικό χώρο Cobá.
Πάντως αρκετοί από τους Έλληνες που μπήκαν στο αεροπλάνο για Λονδίνο συνέχιζαν για Μεξικό!

 

[travelbreak]

Εγώ ποτέ δεν κοιτώ τις τιμές κατόπιν της αγοράς μου. Ούτε στα εισιτήρια ούτε στα ρούχα, πουθενά. Δεν έχει νόημα. Τη μια θα είναι υψηλότερες την άλλη χαμηλότερες. Σε μια περίπτωση έκλεισα δυό εισιτήρια με μια τιμή και σε μισή ώρα έκλεισα και άλλα δύο από την ίδια ακριβώς εταιρία και γραφείο στον ίδιο προορισμό και ήταν 50 ευρώ φτηνότερα. Το ταξίδι να γίνει έχει σημασία.