Μεξικό Μεξικό: το παρθενικό μου ταξίδι

[buffon85]

7η ημέρα- Αναζητώντας τους Mayas

Έφτασε λοιπόν και η Κυριακή και όπως γράφω παραπάνω με ξύπνησαν τα τιτιβίσματα των εξωτικών πουλιών. Θέλαμε να ξυπνήσουμε νωρίς γιατί είχαμε σκοπό εκτός από το uxmal να ακολουθήσουμε όλη την ruta puuc.

Η ruta puuc είναι η παραπάνω διαδρομή. Όπου έχει κίτρινη πυραμιδούλα είναι μέρος που θέλαμε να επισκεφτούμε. Σίγουρα το πιο εντυπωσιακό είναι το uxmal αλλά είχα διαβάσει ότι άξιζαν και τα υπόλοιπα. Είναι όλα αρχαιολογικοί χώροι mayas. Η πρόγνωση για τον καιρό ήταν αρκετά άσχημη. Ενώ την προηγούμενη μέρα η θερμοκρασία στην Μέριδα ήταν 38 βαθμοί, εκείνη την μέρα όχι μόνο έπεφτε αρκετά η θερμοκρασία, αλλά επιπλέον και για την Μέριδα και για το Uxmal υπήρχε πρόβλεψη για βροχή. Εννοείται πως δεν θα μας χαλούσε τα σχέδια. Όμορφη πολύ η Μέριδα, αλλά είχα φτάσει ως εκεί για να δω από κοντά την Pirámide del Adivino! Ουσιαστικά η ruta puuc ήταν το μόνο που δεν θα μπορούσαμε να κάνουμε χωρίς το αυτοκίνητο, με το λεωφορείο θα φτάναμε ως το Uxmal.

Ξεκίσαμε με ήλιο και η διαδρομή ήταν υπέροχη, με πολύ πυκνή βλάστηση! Οι δρόμοι ήταν μια χαρά και η σήμανση για όλη την ruta puuc άψογη. Είχαμε κατεβάσει και χάρτη και ήμασταν μέσα στο άγχος ότι θα χαθούμε. Που να φανταστούμε ότι δεν θα συναντήσουμε πουθενά τέτοιο πρόβλημα. Σκέφτομασταν να νοικιάσουμε και gps με το αμάξι, ευτυχώς που δεν πετάξαμε χρήματα σε κάτι τέτοιο.

Φτάνοντας στον αρχαιολογικό χώρο, έχει μόλις αρχίσει να συννεφιάζει, αλλά ακόμα δεν φανταζόμαστε τι θα ακολουθήσει. Εντωμεταξύ νομίζαμε ότι για να δούμε το καλό το πράγμα θα χρειαστεί έτσι λίγο να ..ιδρώσουμε. Δεν προλαβαίνουμε να μπούμε στον αρχαιολογικό χώρο και τσουπ..

La pirámide del Adivino
Εντυπωσιακή, με τις καμπύλες της, αργότερα θα την βλέπαμε και από ψηλά, να ξεπροβάλλει από την πυκνή βλάστηση, όμως στην ίδια την πυραμίδα δεν επιτρεπόταν να ανεβούμε.

Η πίσω όψη της πυραμίδας, από όπου και να το δεις, μαγεια!
Είχε πλέον αρχίζει σιγά σιγά να ψιχαλίζει.

El juego de la pelota
Όχι απλά ένα παιχνίδι, ένα τελετουργικό με τεράστια σημασία για τους προκολομβιανούς πολιτισμούς της Κεντρικής Αμερικής, με κεφάλια να χάνονται στο τέλος του, χωρίς να είναι σίγουρο αν αυτά ήταν των νικητών ή των ηττημένων.

Η βροχή έχει πιάσει για τα καλά και το uxmal μέσα στην μουντή ατμόσφαιρα, φαίνεται ακόμα πιο εντυπωσιακό.

Μια ακόμα ανάβαση!

Εδώ αποκλειστήκαμε για κανά μισάωρο. Υπήρχε ένα μέρος να καλυφθούμε από την βροχή, καθώς ήταν λίγο ριψοκίνδυνο να κατεβαίνουμε απότομα σκαλοπάτια, ενώ έβρεχε καταρρακτωδώς (και σίγουρα η θέα μας αποζημίωνε). Ευτυχώς σταμάτησε για 2-3 λεπτά και προλάβαμε να κατέβουμε, καθώς μετά άρχισε ακόμα πιο δυνατή καταιγίδα.

Περιμένοντας την βροχή να σταμαατήσει, αυτό δεν έγινε ποτέ και τελικά απλά φύγαμε τρέχοντας.

Πραγματικά δεν ξέραμε τι να κάνουμε. Η βροχή ήταν καταρρακτώδης, ατυχία. Ευτυχώς το uxmal το προλάβαμε όπως όπως, να συνεχίζαμε να δούμε αν θα καταφέρναμε να δουμε κάτι ακόμα ή να γυρνούσαμε πίσω; Μετά από μίνι σύσκεψη αποφασίσαμε να συνεχίσουμε, έτσι κι αλλιώς υπήρχε μια απόσταση μέχρι τον δεύτερο αρχαιολογικό χώρο, οπότε είχαμε ελπίδες να σταματήσει η βροχή.
Απελπισία, δεν σταματούσε με τίποτα η βροχή, με το ζόρι βλέπαμε τον δρόμο, πηγαίνοντας πολύ προσεκτικά.
Και ω του θαύματος!!! 2 λεπτά πριν φτάσουμε στο Kabah, τον δεύτερο αρχαιολογικό χώρο, η βροχή σταματάει!

Μπαίνουμε πραγματικά τρέχοντας γιατί καταλαβαίνουμε ότι δεν είναι απίθανο να αρχίσει πάλι. Να τονίσω ότι υπήρχε ξεχωριστό εισιτήριο σε κάθε αρχαιολογικό χώρο, με το uxmal να είναι βέβαια το ακριβότερο. Κάποιο πακετάκι για όλα δεν υπήρχε. Μπαίνουμε λοιπόν τρέχοντας να δούμε ό,τι προλάβουμε, είχαμε χάσει και πολύ χρόνο στο Uxmal, σχέδον 1 ώρα σύνολο να περιμένουμε την βροχή να σταματήσει.

Ο δεύτερος αρχαιολογικός χώρος, το Kabah δεν ήταν κάτι το ιδιαίτερο. (σε σύγκριση με τον προηγούμενο και τον επόμενο)

Δεν μένουμε πολύ, προτιμάμε να συνεχίσουμε στον επόμενο, ενώ έχει ήδη αρχίζει να ψιχαλίζει. Ξεφεύγοντας από την καταιγίδα!

Σείρα έχει το υπέροχο Sayil. Από εδώ και πέρα δεν μας ξαναέπιασε η βροχή και ευτυχώς γιατί το Sayil είχε πολυυυύ περπάτημα. Περπάτημα που άξιζε τον κόπο!

Στην είσοδο του Sayil

Η διαδρομή ήταν υπέροχη, ήμασταν απίστευτα τυχεροί που είχε σταματήσει η βροχή και που δεν είχε την απίστευτη ζέστη της προηγούμενης μέρας, ήταν ιδανικά.

Το παρατηρητήριο

Στο Sayil πλέον είχε ελάχιστα κόσμο. Υπήρχαν κανα δυο παρέες που είχαμε συναντήσει και στα δυο προηγούμενα, αλλά πλέον και λόγω της βροχής ελάχιστοι είχαν συνεχίσει. Μπροστά μας ήταν μια παρέα νέων παιδιών γύρω στα 20. Κάποια στιγμή τους ακούμε να ουρλιάζουν από έκπληξη και χαρά! Αναρωτιόμαστε και εμείς τι θα αντικρύσουμε και επιταχύνουμε και λίγο το βήμα με ανυπομονησία.

..είναι απλά μια στήλη, γιατί φωνάζουν;
και πλησιάζουμε..

Ο θεός του φαλλού ή της γονιμότητας!

Ακάθεκτοι συνεχίζουμε για τον τέταρτο αρχαιολογικό χώρο, τον Xlapak !

Εκεί πλέον το αυτοκίνητο μας είναι το μοναδικό και ο φύλακας μας ενημερώνει ότι σε 15 λεπτά κλέινει και ότι μπορούμε να μπούμε δωρεάν, για να δούμε μόνο το παλάτι.

Τρομερή απογοήτευση για όσα δεν προλάβαμε. Είχε έρθει η ώρα να πάρουμε τον δρόμο της επιστροφής!Ήταν όμως μια γεμάτη μέρα γεμάτη εικόνες. Για όποιον βρεθεί στην Μέριδα αξίζει να κάνει όλη την διαδρομή και να μην δει μόνο το Uxmal. Και δεν είναι μόνο τα μνημεία, αλλά κυρίως ο συνδυασμός με την φύση που τα περιβάλλει και η υπέροχη διαδρομη!

Την επόμενη μέρα είχαμε πολύωρο ταξίδι για Playa del Carmen!

Επιτέλους Καραϊβική!!!

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• …

  Go to chapter

  Go
• 7
• 8
• 9
• 10
• 11
• …

  Go to chapter

  Go
• 15

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 9 of 15

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[anlazar]

Tαυτίζομαι ΑΠΟΛΥΤΑ μαζί σου !! Σχεδόν τέτοια εποχή πέρσι πετούσα για Πόλη του Μεξικού κι επειδή δεν υπήρχε άτομο να με ακολουθήσει (που να ήξεραν τι χάσανε) πήγα σε φίλη μου Μεξικανή και η επιλογή αποδείχτηκε φανταστική !!! Δεν έχω λόγια για τη χώρα, τους ανθρώπους, το φαγητό...Αναμένω να δω σε ποιες πόλεις πήγατε...εγώ κινήθηκα μεταξύ Ciudad de Mexico, Teotihuacan, Taxco, San Miguel de Allende, Guanajuato, Tequisquiapan, Tepoztlan, Bernal.

 

[buffon85]

Ούτε εγώ έχω λόγια και επειδή το ταξίδι ήταν για μένα όνειρο ζωής φοβάμαι ότι έβαλα τον πήχυ ψηλά! Σίγουρα κάθε ταξίδι είναι διαφορετικό και δεν έχω την εμπειρία εκτός Ελλάδας, αλλά είναι μια χώρα που κατά την γνώμη μου τα συνδυάζει όλα! Με μεγάλες αποστάσεις βέβαια αλλά δεν απογοητεύει. Ομολογώ βέβαια ότι έχω και λατρεία με τα Ισπανικά. Το φαγητό δεν μπορώ να πω ότι με ξετρέλανε, απλα δεν ήταν του γούστου μου! Όσο και αν η λίστα με τους προορισμούς τώρα που έκανα το ποπ δεν έχει τελειωμό, πιστεύω ότι αν στο μέλλον έχω την οικονομική δυνατότητα, το Μεξικό είναι μια χώρα στην οποία θα ξαναπάω! Έρωτας!

 

[go2dbeach]

Κι εγώ λατρεύω τη θάλασσα, τα ισπανικά και φυσικά το Μεξικό! Περιμένω τη συνέχεια της ιστορίας σου και είσαι ευπρόσδεκτη στο γκρουπ των λατινολατρών αν θες να μιλήσεις για μουσική, νέα της αγαπημένης μας περιοχής ή να πεις τον πόνο σου μέχρι το επόμενο ταξίδι...εδώ http://www.travelstories.gr/community/forums/Λατινολάτρες-bienvenidos.86/

 

[buffon85]

Κι εγώ λατρεύω τη θάλασσα, τα ισπανικά και φυσικά το Μεξικό! Περιμένω τη συνέχεια της ιστορίας σου και είσαι ευπρόσδεκτη στο γκρουπ των λατινολατρών αν θες να μιλήσεις για μουσική, νέα της αγαπημένης μας περιοχής ή να πεις τον πόνο σου μέχρι το επόμενο ταξίδι...εδώ http://www.travelstories.gr/community/forums/Λατινολάτρες-bienvenidos.86/

από την ιστορία σου είχα ξεκινήσει το διάβασμα στο φόρουμ και έτσι αποφάσισα να μείνω playa del carmen! Σε ευχαριστώ πολύ, θα επισκεφτώ και το γκρουπ, βλέπω έχεις κάνει θέμα και για τα φανταστικά cenotes! Μα τι ονειρική χώρα!

 

[go2dbeach]

από την ιστορία σου είχα ξεκινήσει το διάβασμα στο φόρουμ και έτσι αποφάσισα να μείνω playa del carmen!

Σοβαρά? Πολύ χαίρομαι που κάποιος παρακινήθηκε από την ιστορία μου Και απ' ότι καταλαβαίνω θα διαβάσουμε παραλιο-ιστορία ε? Καλά οτι κι αν μας γράψεις από τους αγίους τόπους είναι καλοδεχούμενο, αλλά ότι έχει να κάνει με θάλασσα ένας λόγος παραπάνω
Απίθανη χώρα..όποιος πάει το ξέρει ότι

 

[buffon85]

Η πρώτη γνωριμία με την Ciudad de México

Μετά από μια μικρή ταλαιπωρία (κυρίως λόγω της κούρασης) στον έλεγχο των διαβατηρίων, κατευθυνθήκαμε στα κιόσκια με τα taxi autorizado. Ομολογώ ότι το θέμα με τα ταξί ήταν από τα μόνα άγχη μου, καθώς είχα διαβάσει ουκ ολίγες ιστορίες για αγρίους στο ίντερνετ. Είπαμε που θέλουμε να πάμε, πληρώσαμε επι τόπου και βγήκαμε έξω να πάρουμε το ταξι μας. Επιτέλους θα έπαιρνα μια πρώτη γεύση από Μεξικό. Το ξενοδοχείο ήταν στο ιστορικό κέντρο της πόλης, δεν είχα διαβάσει τα καλύτερα για την περιοχή, αλλά μου άρεσει να μένω στο κέντρο, αν και είχα καταλάβει ότι ακόμα και αν επέλεγα να μείνω αλλού δεν θα είχα κάποιο πρόβλημα χάρις στο τεράστιο δίκτυο μετρό.

Η πρώτη εικόνα λίγο απογοητευτική. Μόλις είχε νυχτώσει και η πόλη φαινόταν βρώμικη, πολύ φτωχική και απειλητική. Σκουπίδια παντού από μια τεράστια υπαίθρια αγορά, ελάχιστος κόσμος στους δρόμους.. Στο βλέμμα του φίλου μου αποτυπωνόταν ο τρόμος. Με κοίταξε με ύφος "που με έφερες κακούργα;" ενώ εγώ σκεφτόμουν "πάει θα τα ακούσω, δεν με ξαναπάει πουθενα". Παρ' ότι το ταξί ήταν autorizado περνούσαν σκέψεις από το μυαλό μου πως δεν μπορεί να είναι έτσι το Μέξικο Σίτυ, μάλλον σε κάποια επικίνδυνη περιοχή μας οδηγει. Παράνοια. Τελικά φτάσαμε αισίως στο ξενοδοχείο (χόστελ για την ακρίβεια αλλά με ιδιωτικό δωμάτιο και μπάνιο) και ενώ είχαμε αρχικά την διάθεση να κάνουμε μια πρώτη βόλτα στην πόλη, αποφασίσαμε να μείνουμε στο δωμάτιο και να πιούμε ένα ποτάκι εκεί μην δοκιμάζοντας την τύχη μας με την πρώτη βόλτα την νύχτα, άλλωστε και η κούραση ήταν μεγάλη, την νύχτα πριν το ταξίδι είχαμε κοιμηθεί κανα διωράκι.

Την πρώτη μέρα κάναμε τις βόλτες μας στην πόλη, καθώς μουσεία και αρχαιολογικοί χώροι είναι κλειστά τις Δευτέρες. Ο φίλος μου έκανε αρκετή ώρα να ετοιμαστεί και τελικά παραδέχτηκε ότι φοβόταν να βγει στην πόλη! Του λέω με το φως της ημέρας όλα θα είναι διαφορετικά και μετά από λίγη πίεση εγκαταλείψαμε το ξενοδοχείο! Τελικά δεν ήταν τόσο άσχημα, εννοείται ότι η πόλη ήταν πολύ ζωντανή και χωρίς ίχνος κινδύνου. Ξεκινήσαμε από τον Καθεδρικό Ναό απέναντι από το Zócalο ή Plaza de la constitución, την κεντρική πλατεία της πρωτεύουσας. Οι εκκλησίες στο Μεξικό είναι πραγματικά έργα τέχνης!

Από μακριά ένα συνηθισμένο άγαλμα

Από κοντά παρατηρείς πως έχει φτιαχτεί με χιλιάδες κλειδιά, τα οποία τα προσέφεραν οι κάτοικου του Μεξικού!

Περάσαμε και στην κεντρική πλατεία με την τεράστια σημαία του Μεξικού

Η πόλη ήταν καθαρή και προσεγμένη, καμία σχέση με την πρώτη μας εντύπωση!
Συνεχίσαμε την βόλτα μας στα στενά της πόλης, εντύπωση μας έκανε ότι παντού υπήρχαν ταμπέλες για wc (η καθεμία διαφήμιζε ότι ήταν η πιο καθαρή!) και αναρωτηθήκαμε αν είχε να κάνει με το φαγητό, μήπως η ανάγκη για τουαλέτα είναι πιο άμεση και .. επείγουσα! Στην πόλη βλέπεις κυρίως Μεξικάνους και ελάχιστους τουρίστες, φαντάζομαι ότι λόγω μεγέθους "χάνονται".
Πραγματικά δεν υπάρχει γωνία του Μ.Σ. που δεν μυρίζει σαν πίτα (tortilla) από καλαμπόκι. Σε κάθε γωνία πωλούνται tacos, tortas, tostadas και διάφορα άλλα με διάφορες πίτες είτε από καλαμπόκι, είτε από αλεύρι, τα οποία ο Αθηναίος θα τα ονόμαζε όλα πίτες και η σύγκρουση με τον Θεσσαλονικιό σίγουρα θα ήταν ακόμα πιο έντονη! Οι Μεξικάνοι απολαμβάνουν το φαγητό σχεδόν όλες τις ώρες της ημέρας. Εμένα πάντως πολλά από τα μαγαζάκια που πουλούσαν τακος και τα σχετικά μου φαίνονταν κατάλληλα μόνο για τολμηρούς!
Αυτή ήταν η αρχή μιας μεγάλης ημέρας! Στο τέλος κατέληξα με φουσκάλες στα πόδια, το οποίο βέβαια δεν με πτόησε!

 

[Giwrgos10]

Ποσο σου βγηκαν τα αεροπορικα και ποσο τα ξενοδοχεια μεσο ορο; Ελληνα ειδατε;

 

[travelbreak]

Μπράβο σας που πήγατε μόνοι! Εγώ το 1999 πήγα και με απέτρεψαν από το να ταξιδέψω μόνος. Πήγα με πρακτορείο και δεν το μετάνοιωσα. Μόνος όταν πηγαίνεις θέλεις περισσότερο διαθέσιμο χρόνο. Περιμένουμε τη συνέχεια.

 

[alma]

Πολύ ωραίες οι φωτό σου...Δεν χρησιμοποιήσατε κάποιο τοπικό πρακτορείο για τις μετακινήσεις σας εκεί;

 

[buffon85]

2 ημερήσια τουρ κάναμε! το ένα το ευχαριστήθηκα, το άλλο το χιλιομετάνιωσα, περισσότερες λεπτομέρειες στην ιστορία μου και με φωτογραφίες.

τώρα όσον αφορά τα εισιτήρια έκανα μια χοντροβλακεία αλλά ο,τι έγινε, έγινε και δεν το μετανιώνω, το είχα τεράστιο καημό το ταξίδι.
Παρακολουθώ τα εισιτήρια από αρχές Δεκέμβρη περίπου και ξέρω ότι θέλω να φύγω αρχές Μαρτίου με μέσα. εγκρίνεται η άδεια μου 17 Δεκέμβρη αν θυμάμαι καλα, μπαινω και βλέπω ότι οι τιμές έχουν πάρει την ανιούσα. Πανικόβλητη τα κλείνω επιτόπου γιατί φοβάμαι ότι θα μείνω με την άδεια 2 εβδομάδων στο χέρι και με το καημό και ότι τα εισιτήρια λόγω Χριστουγέννων θα συνεχίσουν να ανεβαίνουν (το οποίο έγινε) και ότι δεν θα πέσουν και θα την πατήσω. τελικά τα έκλεισα κάτι λιγότερο από 1900 και μία φορά που μπήκα μετα τα Χριστούγεννα είχαν 1600. Δάκρυσα και αποφάσισα να μην ξανακοιτάξω, δεν θα άλλαζε κατι. Δεν πειράζει από τα λάθη μας μαθαίνουμε, άλλη φορά θα μείνω ψύχραιμη (λέμε τώρα)!
Για τα δωμάτια, 500 ευρώ σύνολο για 13 διανυκτερεύσεις, θα γράψω και για αυτά λεπτομέρειες.

έλληνες είδαμε ναι, δυο παρέες, μια φορά στο Tulum και μία φορά στον αρχαιολογικό χώρο Cobá.
Πάντως αρκετοί από τους Έλληνες που μπήκαν στο αεροπλάνο για Λονδίνο συνέχιζαν για Μεξικό!

 

[travelbreak]

Εγώ ποτέ δεν κοιτώ τις τιμές κατόπιν της αγοράς μου. Ούτε στα εισιτήρια ούτε στα ρούχα, πουθενά. Δεν έχει νόημα. Τη μια θα είναι υψηλότερες την άλλη χαμηλότερες. Σε μια περίπτωση έκλεισα δυό εισιτήρια με μια τιμή και σε μισή ώρα έκλεισα και άλλα δύο από την ίδια ακριβώς εταιρία και γραφείο στον ίδιο προορισμό και ήταν 50 ευρώ φτηνότερα. Το ταξίδι να γίνει έχει σημασία.