Μεξικό Μεξικό: το παρθενικό μου ταξίδι

[buffon85]

6η ημέρα: Μέριδα

Την 6η λοιπόν ημέρα του ταξιδιού μας είχε φτάσει η ώρα να εγκαταλείψουμε την Πόλη του Μεξικού. Την προηγούμενη μέρα είχαμε ζητήσει από τον ρεσεψιονίστ του χόστελ να μας φωνάξει ταξί για το αεροδρόμιο, καθώς για μένα τα ταξί ήταν από τα μοναδικά άγχη μου στο Μεξικό. Το επόμενο πρωί λοιπόν περιμέναμε το ταξί μας να φανεί και σταματάει στην είσοδο του χόστελ μια κυριούλα όπως όπως με ένα σαράβαλο -μισό στον δρόμο, μισό στο πεζοδρόμιο- . Λέω στον δικό μου, μπα αποκλείεται, δεν είναι ταξί αυτο το σαράβαλο, να παρκάρει θα θέλει η κυριούλα. Ε τελικά ήταν παράνομο ταξί. Μετά από μια κούρσα του τρόμου, οδηγούσε και με το ένα χέρι, με το άλλο κρατούσε το κινητό και έλεγε τα νέα της με την φίλη της φτάσαμε στο Benito Juarez!
Θα επαναληφθώ και θα πω ότι με μισή καρδιά άφησα την Πόλη του Μεξικού και ας μας περίμενε η όμορφη Μέριδα και η Καραϊβική. Στην αρχή είχα πολλές αμφιβολίες που κανονίσαμε να μείνουμε 5 μέρες στην πρωτεύουσα, αλλά τελικά δεν το μετανιώνω καθόλου. Και τώρα όταν αναπολώ το ταξίδι μου, αντί να σκέφτομαι τις αμμουδερές παραλίες, σκέφτομαι την μεγαλούπολη. Σίγουρα υπάρχουν τόσα μέρη να γνωρίσει κανείς, αλλά στην Πόλη του Μεξικού θα ήθελα να ξαναγυρίσω. Μπορεί βέβαια στο επόμενο ταξίδι μου, να αναθεωρήσω!

Ταξιδέψαμε στην Mérida με την Interjet, ήταν σίγουρα το πιο άνετο αεροπλάνο στο οποίο μπήκαμε, με πολύ χώρο για τα πόδια και οθόνες με την απογείωση και την προσγείωση! Στην Mérida το θερμόμετρο άγγιζε τους 38 βαθμούς και ήταν η πιο ζεστή μέρα μας στο Μεξικό.
Είχαμε κλείσει αμάξι στην Μέριδα από το ίντερνετ με σκοπό να το κρατήσουμε ως το τέλος του ταξιδιού μας και να το αφήσουμε στο αεροδρόμιο του Κανκούν. Εντέλει δεν ήταν και η καλύτερη απόφαση, καθώς ό,τι θέλαμε θα μπορούσαμε να το κάνουμε και με τις συγκοινωνίες και τελικά δεν άξιζε καθόλου τα χρήματα, αλλά στερνή μου γνώση να σε είχα πρώτα. Φτάνουμε λοιπόν στο αεροδρόμιο, έχει απίστευτη ζέστη, δεν έχει φανεί κανείς από το car rental. Περιμένουμε 5 λεπτά, παίρνουμε τηλέφωνο και μας λένε ότι θα είναι εκεί σε 5 λεπτά. Περιμένουμε μισή ώρα μέσα στην απίστευτη ζέστη και λέμε να ξαναενοχλήσουμε. Μου λέει λοιπόν ο υπάλληλος ότι δεν υπάρχει διαθέσιμο αυτοκίνητο στην κατηγορία και ότι το διαθέσιμο αυτοκίνητο που υπάρχει είναι σε μια τιμή 1000 δολάρια παραπάνω από αυτό που είχα κλείσει. Η κοροϊδία στο μεγαλείο της αλλά το πιο ενοχλητικό ήταν η αναμονή. Λεφτά δεν είχα δώσει για να κλείσω το αμάξι αλλά το σαίτ δεν μου είχε δώσει και αυτήν την επιλογή. Τελικά πάμε στα car rentals του αεροδρομιού και αφού τρώμε πόρτα από το πρώτο, ενοικιάζουμε από το δεύτερο με ελάχιστα πιο ακριβή τιμή από το αρχικό.

Και φτάνουμε στην Μέριδα. Η Mérida είναι σχετικά ήσυχή, αρκετά τουριστική με χαμηλά χρωματιστά σπίτια, τα οποία έχουν όλα κάγκελα, οπότε ό,τι δείχνει ήσυχο δεν είναι απαραίτητα έτσι.


Στην Μέριδα το χόστελ ήταν απίστευτο και θεωρώ ότι αξίζει να κάνω μια αναφορά.
Μείναμε στο nomadas hostel και πάλι με δικό μας δωμάτιο και μπάνιο. Το δωμάτιο ήταν μεγάλο, καθαρό, με δύο τεράστια κρέβατια. Μπήκα στον πειρασμό να απολαύσω την κρεβατάρα επιτέλους μόνη μου. Στην τιμή είχε πρωινό με μπουφέ, ενώ είχε και διάφορες δωρεάν δραστηριότητες, όπως πρωινή γιόγκα, μαθήματα χορού και μαθήματα μαγειρικής για συνταγές από το γιουκατάν. Δεν κάναμε τίποτα από αυτά βέβαια, ήμασταν 2 μέρες εκεί. Επίσης οι υπάλληλοι ευγενέστατοι.

Μέρικες φωτογραφίες από το χόστελ για όποιον βρεθεί στην χρωματιστή Μέριδα (την "άσπρη" πόλη).

Παντελώς κουρασμένοι βγήκαμε να γνωρίσουμε την Μέριδα και βασικά να γεμίσουμε τα στομάχια μας. Μετά από πρόταση της υπαλλήλου στην ρεσεψιόν κατευθυνθήκαμε στο Chaya Maya, το οποίο είχε φαγητά από το Γιουκατάν, τα οποία είναι πολύ διαφορετικά από τα μεξικάνικα.

Περιμένοντας στην ουρά στο Chaya Maya. Η κοπέλα φοράει την παραδοσιακή φορεσία του Γιουκατάν, θα την βλέπαμε πολλές φορές ακόμα (την φορεσιά, με την κοπέλα χαθήκαμε!)

Το μπροστά πιάτο είναι το δικό μου και το κίτρινο που αχνοφαίνεται είναι πουρές μπανάνας. Η σαλάτα έχει διάφορα τροπικά φρούτα.
Αναφώνησα πολλές φορές μπλιαχ στο Μεξικό όσο λατρεύω το διαφορετικό, τόσο δεν το θέλω στο στόμα μου. Κάποια φορά τελικά καταλήξαμε και σε ελληνική ταβέρνα και δεν ντρέπομαι καν. Καθαρά προσωπικά γούστα ε, και σίγουρα θέμα συνήθειας! Οι σάλτσες που φαίνονται περιέργως δεν ήταν καυτερές και ευτυχώς γιατί συνόδευαν το πιάτο μου.

Στην Μέριδα νομίζω πάντα γιορτάζουν, είναι υπέροχη πόλη!

Στην πλατεία το πρώτο βράδυ! Κατάμεστη, είχε μουσική.

Στην πλατεία, το δεύτερο βράδυ! Είχε mariachi.


Ααααχ, αλλά το πιο υπέροχο στην Mérida ήταν το πάρτυ που είχε το Σάββατο. Μας είχε πει η ρεσεψιονιστ να πάμε στην noche mexicana. Η αλήθεια ήταν ότι πήγα με το ζόρι και πιστεύαμε ότι θα ήταν καμιά γιορτή που είχαν σε κάποιο μαγαζί. Τελικά ήταν και πάλι εκδήλωση της πόλης με μουσική, τραγούδι, χορό. Από τις ωραιότερες μου στιγμές στο ταξίδι (είναι τόσες όμως!!).

Πόσο όμορφη βραδιά! Δεν θα κρύψω ότι είμαι γενικότερα κλαψιάρα, αλλά πραγματικά είχα βουρκώσει από ευτυχία, υπέροχες στιγμές!

Το επόμενο πρωί ξύπνησα με τιτιβίσματα εξωτικών πουλιών, ήμουν στα αλήθεια στον παράδεισο! Και ήταν η μέρα να επισκεφτούμε το Uxmal, να γνωρίσουμε τους Mayas!

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• …

  Go to chapter

  Go
• 6
• 7
• 8
• 9
• 10
• …

  Go to chapter

  Go
• 15

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 8 of 15

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[anlazar]

Tαυτίζομαι ΑΠΟΛΥΤΑ μαζί σου !! Σχεδόν τέτοια εποχή πέρσι πετούσα για Πόλη του Μεξικού κι επειδή δεν υπήρχε άτομο να με ακολουθήσει (που να ήξεραν τι χάσανε) πήγα σε φίλη μου Μεξικανή και η επιλογή αποδείχτηκε φανταστική !!! Δεν έχω λόγια για τη χώρα, τους ανθρώπους, το φαγητό...Αναμένω να δω σε ποιες πόλεις πήγατε...εγώ κινήθηκα μεταξύ Ciudad de Mexico, Teotihuacan, Taxco, San Miguel de Allende, Guanajuato, Tequisquiapan, Tepoztlan, Bernal.

 

[buffon85]

Ούτε εγώ έχω λόγια και επειδή το ταξίδι ήταν για μένα όνειρο ζωής φοβάμαι ότι έβαλα τον πήχυ ψηλά! Σίγουρα κάθε ταξίδι είναι διαφορετικό και δεν έχω την εμπειρία εκτός Ελλάδας, αλλά είναι μια χώρα που κατά την γνώμη μου τα συνδυάζει όλα! Με μεγάλες αποστάσεις βέβαια αλλά δεν απογοητεύει. Ομολογώ βέβαια ότι έχω και λατρεία με τα Ισπανικά. Το φαγητό δεν μπορώ να πω ότι με ξετρέλανε, απλα δεν ήταν του γούστου μου! Όσο και αν η λίστα με τους προορισμούς τώρα που έκανα το ποπ δεν έχει τελειωμό, πιστεύω ότι αν στο μέλλον έχω την οικονομική δυνατότητα, το Μεξικό είναι μια χώρα στην οποία θα ξαναπάω! Έρωτας!

 

[go2dbeach]

Κι εγώ λατρεύω τη θάλασσα, τα ισπανικά και φυσικά το Μεξικό! Περιμένω τη συνέχεια της ιστορίας σου και είσαι ευπρόσδεκτη στο γκρουπ των λατινολατρών αν θες να μιλήσεις για μουσική, νέα της αγαπημένης μας περιοχής ή να πεις τον πόνο σου μέχρι το επόμενο ταξίδι...εδώ http://www.travelstories.gr/community/forums/Λατινολάτρες-bienvenidos.86/

 

[buffon85]

Κι εγώ λατρεύω τη θάλασσα, τα ισπανικά και φυσικά το Μεξικό! Περιμένω τη συνέχεια της ιστορίας σου και είσαι ευπρόσδεκτη στο γκρουπ των λατινολατρών αν θες να μιλήσεις για μουσική, νέα της αγαπημένης μας περιοχής ή να πεις τον πόνο σου μέχρι το επόμενο ταξίδι...εδώ http://www.travelstories.gr/community/forums/Λατινολάτρες-bienvenidos.86/

από την ιστορία σου είχα ξεκινήσει το διάβασμα στο φόρουμ και έτσι αποφάσισα να μείνω playa del carmen! Σε ευχαριστώ πολύ, θα επισκεφτώ και το γκρουπ, βλέπω έχεις κάνει θέμα και για τα φανταστικά cenotes! Μα τι ονειρική χώρα!

 

[go2dbeach]

από την ιστορία σου είχα ξεκινήσει το διάβασμα στο φόρουμ και έτσι αποφάσισα να μείνω playa del carmen!

Σοβαρά? Πολύ χαίρομαι που κάποιος παρακινήθηκε από την ιστορία μου Και απ' ότι καταλαβαίνω θα διαβάσουμε παραλιο-ιστορία ε? Καλά οτι κι αν μας γράψεις από τους αγίους τόπους είναι καλοδεχούμενο, αλλά ότι έχει να κάνει με θάλασσα ένας λόγος παραπάνω
Απίθανη χώρα..όποιος πάει το ξέρει ότι

 

[buffon85]

Η πρώτη γνωριμία με την Ciudad de México

Μετά από μια μικρή ταλαιπωρία (κυρίως λόγω της κούρασης) στον έλεγχο των διαβατηρίων, κατευθυνθήκαμε στα κιόσκια με τα taxi autorizado. Ομολογώ ότι το θέμα με τα ταξί ήταν από τα μόνα άγχη μου, καθώς είχα διαβάσει ουκ ολίγες ιστορίες για αγρίους στο ίντερνετ. Είπαμε που θέλουμε να πάμε, πληρώσαμε επι τόπου και βγήκαμε έξω να πάρουμε το ταξι μας. Επιτέλους θα έπαιρνα μια πρώτη γεύση από Μεξικό. Το ξενοδοχείο ήταν στο ιστορικό κέντρο της πόλης, δεν είχα διαβάσει τα καλύτερα για την περιοχή, αλλά μου άρεσει να μένω στο κέντρο, αν και είχα καταλάβει ότι ακόμα και αν επέλεγα να μείνω αλλού δεν θα είχα κάποιο πρόβλημα χάρις στο τεράστιο δίκτυο μετρό.

Η πρώτη εικόνα λίγο απογοητευτική. Μόλις είχε νυχτώσει και η πόλη φαινόταν βρώμικη, πολύ φτωχική και απειλητική. Σκουπίδια παντού από μια τεράστια υπαίθρια αγορά, ελάχιστος κόσμος στους δρόμους.. Στο βλέμμα του φίλου μου αποτυπωνόταν ο τρόμος. Με κοίταξε με ύφος "που με έφερες κακούργα;" ενώ εγώ σκεφτόμουν "πάει θα τα ακούσω, δεν με ξαναπάει πουθενα". Παρ' ότι το ταξί ήταν autorizado περνούσαν σκέψεις από το μυαλό μου πως δεν μπορεί να είναι έτσι το Μέξικο Σίτυ, μάλλον σε κάποια επικίνδυνη περιοχή μας οδηγει. Παράνοια. Τελικά φτάσαμε αισίως στο ξενοδοχείο (χόστελ για την ακρίβεια αλλά με ιδιωτικό δωμάτιο και μπάνιο) και ενώ είχαμε αρχικά την διάθεση να κάνουμε μια πρώτη βόλτα στην πόλη, αποφασίσαμε να μείνουμε στο δωμάτιο και να πιούμε ένα ποτάκι εκεί μην δοκιμάζοντας την τύχη μας με την πρώτη βόλτα την νύχτα, άλλωστε και η κούραση ήταν μεγάλη, την νύχτα πριν το ταξίδι είχαμε κοιμηθεί κανα διωράκι.

Την πρώτη μέρα κάναμε τις βόλτες μας στην πόλη, καθώς μουσεία και αρχαιολογικοί χώροι είναι κλειστά τις Δευτέρες. Ο φίλος μου έκανε αρκετή ώρα να ετοιμαστεί και τελικά παραδέχτηκε ότι φοβόταν να βγει στην πόλη! Του λέω με το φως της ημέρας όλα θα είναι διαφορετικά και μετά από λίγη πίεση εγκαταλείψαμε το ξενοδοχείο! Τελικά δεν ήταν τόσο άσχημα, εννοείται ότι η πόλη ήταν πολύ ζωντανή και χωρίς ίχνος κινδύνου. Ξεκινήσαμε από τον Καθεδρικό Ναό απέναντι από το Zócalο ή Plaza de la constitución, την κεντρική πλατεία της πρωτεύουσας. Οι εκκλησίες στο Μεξικό είναι πραγματικά έργα τέχνης!

Από μακριά ένα συνηθισμένο άγαλμα

Από κοντά παρατηρείς πως έχει φτιαχτεί με χιλιάδες κλειδιά, τα οποία τα προσέφεραν οι κάτοικου του Μεξικού!

Περάσαμε και στην κεντρική πλατεία με την τεράστια σημαία του Μεξικού

Η πόλη ήταν καθαρή και προσεγμένη, καμία σχέση με την πρώτη μας εντύπωση!
Συνεχίσαμε την βόλτα μας στα στενά της πόλης, εντύπωση μας έκανε ότι παντού υπήρχαν ταμπέλες για wc (η καθεμία διαφήμιζε ότι ήταν η πιο καθαρή!) και αναρωτηθήκαμε αν είχε να κάνει με το φαγητό, μήπως η ανάγκη για τουαλέτα είναι πιο άμεση και .. επείγουσα! Στην πόλη βλέπεις κυρίως Μεξικάνους και ελάχιστους τουρίστες, φαντάζομαι ότι λόγω μεγέθους "χάνονται".
Πραγματικά δεν υπάρχει γωνία του Μ.Σ. που δεν μυρίζει σαν πίτα (tortilla) από καλαμπόκι. Σε κάθε γωνία πωλούνται tacos, tortas, tostadas και διάφορα άλλα με διάφορες πίτες είτε από καλαμπόκι, είτε από αλεύρι, τα οποία ο Αθηναίος θα τα ονόμαζε όλα πίτες και η σύγκρουση με τον Θεσσαλονικιό σίγουρα θα ήταν ακόμα πιο έντονη! Οι Μεξικάνοι απολαμβάνουν το φαγητό σχεδόν όλες τις ώρες της ημέρας. Εμένα πάντως πολλά από τα μαγαζάκια που πουλούσαν τακος και τα σχετικά μου φαίνονταν κατάλληλα μόνο για τολμηρούς!
Αυτή ήταν η αρχή μιας μεγάλης ημέρας! Στο τέλος κατέληξα με φουσκάλες στα πόδια, το οποίο βέβαια δεν με πτόησε!

 

[Giwrgos10]

Ποσο σου βγηκαν τα αεροπορικα και ποσο τα ξενοδοχεια μεσο ορο; Ελληνα ειδατε;

 

[travelbreak]

Μπράβο σας που πήγατε μόνοι! Εγώ το 1999 πήγα και με απέτρεψαν από το να ταξιδέψω μόνος. Πήγα με πρακτορείο και δεν το μετάνοιωσα. Μόνος όταν πηγαίνεις θέλεις περισσότερο διαθέσιμο χρόνο. Περιμένουμε τη συνέχεια.

 

[alma]

Πολύ ωραίες οι φωτό σου...Δεν χρησιμοποιήσατε κάποιο τοπικό πρακτορείο για τις μετακινήσεις σας εκεί;

 

[buffon85]

2 ημερήσια τουρ κάναμε! το ένα το ευχαριστήθηκα, το άλλο το χιλιομετάνιωσα, περισσότερες λεπτομέρειες στην ιστορία μου και με φωτογραφίες.

τώρα όσον αφορά τα εισιτήρια έκανα μια χοντροβλακεία αλλά ο,τι έγινε, έγινε και δεν το μετανιώνω, το είχα τεράστιο καημό το ταξίδι.
Παρακολουθώ τα εισιτήρια από αρχές Δεκέμβρη περίπου και ξέρω ότι θέλω να φύγω αρχές Μαρτίου με μέσα. εγκρίνεται η άδεια μου 17 Δεκέμβρη αν θυμάμαι καλα, μπαινω και βλέπω ότι οι τιμές έχουν πάρει την ανιούσα. Πανικόβλητη τα κλείνω επιτόπου γιατί φοβάμαι ότι θα μείνω με την άδεια 2 εβδομάδων στο χέρι και με το καημό και ότι τα εισιτήρια λόγω Χριστουγέννων θα συνεχίσουν να ανεβαίνουν (το οποίο έγινε) και ότι δεν θα πέσουν και θα την πατήσω. τελικά τα έκλεισα κάτι λιγότερο από 1900 και μία φορά που μπήκα μετα τα Χριστούγεννα είχαν 1600. Δάκρυσα και αποφάσισα να μην ξανακοιτάξω, δεν θα άλλαζε κατι. Δεν πειράζει από τα λάθη μας μαθαίνουμε, άλλη φορά θα μείνω ψύχραιμη (λέμε τώρα)!
Για τα δωμάτια, 500 ευρώ σύνολο για 13 διανυκτερεύσεις, θα γράψω και για αυτά λεπτομέρειες.

έλληνες είδαμε ναι, δυο παρέες, μια φορά στο Tulum και μία φορά στον αρχαιολογικό χώρο Cobá.
Πάντως αρκετοί από τους Έλληνες που μπήκαν στο αεροπλάνο για Λονδίνο συνέχιζαν για Μεξικό!

 

[travelbreak]

Εγώ ποτέ δεν κοιτώ τις τιμές κατόπιν της αγοράς μου. Ούτε στα εισιτήρια ούτε στα ρούχα, πουθενά. Δεν έχει νόημα. Τη μια θα είναι υψηλότερες την άλλη χαμηλότερες. Σε μια περίπτωση έκλεισα δυό εισιτήρια με μια τιμή και σε μισή ώρα έκλεισα και άλλα δύο από την ίδια ακριβώς εταιρία και γραφείο στον ίδιο προορισμό και ήταν 50 ευρώ φτηνότερα. Το ταξίδι να γίνει έχει σημασία.